B-log: 22 t/m 28 juni 2019
–
Vrijdag 28 juni:
Geen wekker, toch voor half zes op. Nog geen uur later loop ik buiten mijn ronde hard. Het is heerlijk fris en lopen gaat zeer goed. Half acht heb ik de werklaptob aan het werk. Aan het werk. Dus niet. Technisch gedoe. Na wat telefoon en gepiel klap ik om half negen de werklaptob weer dicht. Dan niet. Voor de grap toch even proberen op de desktob. Zowaar. Ik doe drie kwartier werkzaamheden. Dan stap ik op de fiets en rijd naar de hoorwinkel. Daar opnieuw een hoortest, een uitgebreid onderzoeksgesprek en uiteindelijk een advies voor hoorondersteuning. Over een week kan ik mijn testmateriaal ophalen en vervolgens een dikke maand gebruiken. Zo maak ik (op vakantie en in de eerste werkweek erna) allerlei situaties mee en kan ik ervaren hoe het me kan helpen. Thuis weer aan het werk. Plus vinyl. Plus lunch. Plus het onthutsende nieuws dat Adnan is overleden. Barst, we kennen hem bijna dertig jaar en komen hem her en der tegen. We hebben geweldig bij hem gegeten, feesten in zijn restaurants gevierd, kookcursussen bij hem gevolgd. Zijn plotse overlijden raakt me. Na een piepkleine afwas loop ik even de deur uit om het groentepakket op te halen. Het is zonnig en fijn weer. Thuis weer aan het werk en rond vijf uur sluit ik de werkzaamheden af. Even de krant lezen op het balkon. Half zes zijn Auke en Heidi er. We drinken iets en lopen vervolgens naar een restaurant in het centrum. Twee weken geleden vierde Auke zijn zestigste verjaardag; wij konden er niet bij zijn (want Stuttgart) en dus trakteren we op een etentje. We eten een amuse van mango met zeewier en komkommerbouillon, haringcarpaccio met zalm, meloensoep met makreel, kreeftenrisotto met kreeftenbisque, rundersucade met spinazie en kreeft gevuld met truffel, kersenbavarois met yoghurtijs en kersen en vanillecrème, en ten slotte bij de thee en koffie lekkernijen van meloen, appelgebak, nougat en stracciatellamuntijs. Elf uur wandelen we terug naar huis. Daar drinken we nog iets, praten we na en om twaalf uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes van The Natural World Trilogy (Rick Wakeman), Chalawa meets Chapter XII (various), 50 Jaar Philips Personeelswinkels – P.W. 1930-1980 (various), Oh Happy Day (Stanvaste Singers), Woman In Love (various), Rhapsody In Blue (various)
–
Donderdag 27 juni:
Lekker fris buiten. Eigenlijk had ik beter een jas aan kunnen doen. Heb ik niet gedaan. Niet echt erg. Vanmorgen doe ik redelijk veel. Geen pauze, want allerlei overleggen. In de middag weer redelijk veel op de werkplek. Vijf uur thuis. De Vrouw zou iets later zijn, dus ik maak avondeten voor ons. Eerst een mooie salade van bosui, komkommer en wilde tomaatjes, dan het snijwerk voor een fijne curry, ook vlees haal ik uit de vriezer. Dan zie ik een app dat De Vrouw nóg later gaat zijn en elders eet. O. Niet erg. Ik bak een grote wilde bosui, doe er peper en knoflook bij, wat gekookte linzen die over zijn van gisteren. Hoop parmesan eroverheen. Met de salade en wat aardbeien: prima. De afwas is klein. Ik werk de webstek bij, lees de krant en ga dan meer lezen en luisteren. De Vrouw is er om half negen. Bijpraten. Tien uur ga ik weer slapen.
Muziek vandaag: In Amazonia (Isildur’s Bane & Peter Hammill), Paradox Hotel (The Flower Kings), Summer Dancing (Judy Dyble & Andy Lewis)
Bosui, peper, belugalinzen, parmesan
–
Woensdag 26 juni:
Geen wekker en toch om half zes op. Een uur later loop ik mijn ronde hard. Het is heerlijk koel, maar als ik na een half uur terug kom, heb ik het heel warm. Kwart over acht heb ik ook al wat werk voor de Kap gedaan en ik wandel naar het kantoor. Koffie met het team en een paar werkzaamheden. Nog voor tien uur loop ik via de biowinkel weer terug. Koffie met De Vrouw. Dan ga ik op de fiets een paar boodschappen doen. De Vrouw gaat naar het werk. Thuis wat meer koffie en een lunch. Ondertussen vinyl. Inmiddels is het weer erg warm. Ik doe het rustig aan, doe wat was, ruim op, lees en luister. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst belugalinzen koken (20 minuten), ondertussen bosui, kastanjechampignons en sla snijden. Linzen afgieten. In de pan de groente bakken, opzouten en oppeperen en linzen erbij. Klaar. Nog een setje frisgewassen aardbeien erbij en nog meer klaar. Smakelijk. Afwasje = klein. Nog wat meer lezen en luisteren, webstek bijwerken. De Vrouw is er om half negen. Bijpraten, nog een vinyl en om tien uur ga ik opnieuw slapen. Of wat doorvoor door kan gaan.
Muziek vandaag: Siwan – Nahnou Houm (Jon Balke), Lisztomania (OST), June 1, 1974 (Kevin Ayers, John Cale, Eno & Nico), Esquire (Esquire), Scream (Ozzy Osbourne), het tweede plaatje van Shazam (Deluxe Edition) (The Move), het plaatje dat mee kwam met de PROG, The Continuum Recyclings Volume One (Bass Communion &Vidnaobmana)
Kastanjechampignons, bosui, belugalinzen 
Weer warm weer
–
Dinsdag 25 juni:
Niet zo heel goed geslapen. Het is nog warm. Vandaag wordt het nóg warmer. In de ochtend is het nog goed te doen op de werkplek; ik doe dan ook van alles. Tussen de middag wandel ik door het bos. Daar is het windstil en dus warm. In de middag ben ik minder productief, maar ik red het. Half zes thuis. De Vrouw serveert een courgettesoep met brood en hamburgers en De Zoon helpt mee opeten. De afwas is te overzien, ik breng afval naar containers. Dan de webstek bijwerken en lezen en luisteren en rond tien uur ga ik een poging wagen om te slapen. Nog steeds warm.
Muziek vandaag: In Amazonia (Isildur’s Bane & Peter Hammill), In A Glass House (Gentle Giant), Afterthoughts (Nosound)
Schaarsbergen 
Schaarsbergen 
Schaarsbergen 
Schaarsbergen
–
Maandag 24 juni:
Warm. Nog niet als ik opsta en de reis maak naar de werkplek. Ook niet in de ochtend, als ik er veel doe. Tussen de middag, als ik wandel door bos valt het ook wel mee, maar als ik in het veld kom, voel ik de opkomende hitte. Terug op de werkplek is het het eerste uur nog te doen, daarna wordt het langzaam klef. In de bus terug is het nog te doen; doorgaans is er nooit airco, nu een beetje. Half zes thuis. Eerst langs een supermarkt voor sla en kastanjechampignons, dan thuis eten maken. Kikkererwtenpasta koken, uit laten lekken in een vergiet. In een pan kastanjechampignons bakken, een groot deel van een (oude) krop sla (die nodig op moet) erbij, dan kruidenkaas en een beetje room, goed omscheppen tot een gebonden saus ontstaat, gehalveerde kerstomaatjes erin en de pasta ook, oppeperen en opzouten en goed omscheppen en doorwarmen. Heel lekker. De afwas is zo ook erg klein. Dan de webstek bijwerken, nog wat doen aan de foto’s en lezen en luisteren. De Vrouw is er om negen uur. Bijpraten. Tien uur proberen te slapen.
Muziek vandaag: In Amazonia (Isildur’s Bane & Peter Hammill), In The Glass House (Gentle Giant), Siwan – Nahnou Houm (Jon Balke)
Willemsplein 07.15 uur 
Schaarsbergen Warnsborn 
Schaarsbergen Warnsborn 
Kikkererwtenpasta kastanjechampignons sla kerstomaat roomkaassaus
–
Zondag 23 juni: van Valkenburg naar Apeldoorn
Nog voor de wekker wakker. De Vrouw staat rond kwart over acht op. Ik volg erna. Al snel hebben we alles op orde en gaan we beneden in het hotel ontbijten. Heel veel stelt het niet voor, maar we vinden wel iets. Dan checken we uit en wandelen we naar het station. Niet ver. Het is al wel warm en het belooft de komende dagen steeds heter te worden. Iets na half elf hebben we een trein in Maastricht. Daar is het even puzzelen hoe we verder gaan, want er is van alles gaande aan het spoor. We pakken een intercity naar Roermond, vervolgens een stoptrein via Venlo naar Nijmegen en na een klein half uurtje pauze daar zitten we in de intercity naar Zutphen. Half drie zijn we thuis. Mooi. Tas uitpakken, kranten lezen op het balkon en foto’s overzetten op de computer. Dan ga ik eten maken: ik stoom asperges, maak een salade van rode bosui, komkommer, tomaat, pijnboom- en pompoenpitten en bak runderlapjes. Erbij een schaaltje mooie aardbeien. Goed. Dan is de afwas te overzien. Erna ga ik het doen: een ronde hardlopen. Het eerste stuk heb ik de wind mee, dus lijkt het heel gemakkelijk te gaan, maar al snel weet ik dat ik een weg moet zoeken met veel schaduw. Het is nog erg warm en benauwd buiten. Ook moet ik een paar keer extra mijn korte wandelpauze houden. Thuis nog gelegenheid om wat te lezen en te luisteren en om foto’s te bewerken.
Muziek vandaag: de twee cd’s uit de doos Meet The Flower Kings (The Flower Kings)
Uitzicht vanaf de andere hotelkamer 
Ontbijt 
Ander hotel 
Asperges met ‘runderstroopwafel’
–
Zaterdag 22 juni: Midsommer Prog Festival in het Openluchttheater, Valkenburg
De Vrouw heeft de wekker op half negen gezet. Een uur later zijn we in de ontbijtzaal met tassen ingepakt. Ontbijt is eenvoudig, maar oké. Dan melden we ons af in het hotel en lopen we naar een ander hotel, vlakbij het station. Daar kunnen we nog niet inchecken, maar we krijgen al wel de sleutel van de kamer en laten een tas met spullen die we vandaag niet nodig hebben achter. Vervolgens lopen we naar het Openluchttheater. Daar wachten we een half uurtje tot de poort opengaat. Hé, Tim is er ook. We begroeten elkaar en dan moet hij zich melden; hij gaat vandaag de aankondigingen doen. Rond twaalf uur gaat de poort open en we vinden al snel een plekje, mooi centraal met goed uitzicht op het podium dat geen podium is. We hebben het weer mee: het is warm en mooi zonnig, met af en toe een wolk en windje. Het Midsummer Prog Festival mag beginnen. De eerste band vandaag is The Intersphere uit Duitschland; zij brengen een soort powerprog, korte en stevige songs, nogal strak. Best aardig. Daarna Jolly, volgens mij een Amerikaanse band. Ook zij spelen stevige rock met hier en daar een prograndje. Niet echt heel spectaculair, maar leuk om te horen. Minder vind ik hun lange verhalen tussen de stukken door en de trots op hun drankgebruik. Vooral dat laatste moet je mijns inziens niet doen, in ieder geval niet zo lang Shane McGowan nog leeft. De band is verbaasd dat ze hun laatste nummer niet mogen spelen omdat de tijd op is, maar ja dan had je maar niet zo veel moeten lullen tussen de stukken door. En dan is de roep om hulp bij het publiek (‘Jullie willen ons laatste nummer nog horen, hè? Gaan jullie hier de boel kort en klein slaan als we niet verder mogen spelen?’) ronduit stuitend. Nee, geen hoge punten voor deze band. Nee, dan Focus! Geen fratsen, maar gewoon doodkalm verschrikkelijk goed spelen. Thijs van Leer is oud en zijn zang niet altijd stabiel, maar zijn fluit- en orgelspel mogen er nog altijd zijn. Daarnaast heeft hij een geweldige band om zich heen, met een goede gitarist die geen noot te veel speelt en toch virtuoos is, een oerdegelijke bassist en oudgediende drummer Pierre van der Linden. In de korte set krijgen we de vier klassiekers en een enkel nieuwer nummer. En zowaar een toegift. Hoewel, tijdens die toegift begeeft de stroom het. Onder luid applaus verlaat Focus het podium. Dan hebben we even pauze. Het is eind van de middag en het wachten is op de band waarvoor ik ben gekomen. Ook hier technische problemen: een wahwahpedaal dat het niet doet en zangmicrofoons die verkeerd staan afgesteld. Na een kwartier klinken The Flower Kings toch zoals ik ze ken: fenomenaal. Hasse Fröberg is verkouden en niet goed bij stem en het duurt even voordat hij wat overtuigender zingt, maar in de laatste stukken klinkt hij een stuk beter. Slechts vier stukken op de setlijst, maar dan krijgen we wel twee enorme klappers: het halfuur durende The Truth Will Set You Free en het bijna even lange Stardust We Are. Allemensen, wat een band! De twee nieuwelingen, drummer Mirko de Maio en vooral toetsenist Zach Kadich maken een grote indruk. Het baswerk van Jonas Reingold is zeer solide en gitarist Roine Stolt, perfectionist als hij is, speelt een paar geweldige solo’s. Ondanks het technische gedoe, de stem die het niet doet en een enkele tekst vergeten, vind ik het toch een uitstekend festivaloptreden; ik ben blij dat ik ben gegaan. Het is half zeven en we hebben weer pauze, dus maken we van de gelegenheid gebruik om even het festivalterrein af te gaan en in het dorp iets te eten. We vinden dezelfde frituur als vorig jaar en eten frieten en kaassoufflé en drinken veel water. Dan weer terug. We zijn net op tijd voor de start van Pure Reason Revolution. Het publiek gaat uit zijn plaat en verwelkomt de band alsof er verloren kinderen weer terug zijn. Wat blijkt? Na een jaar of wat uit elkaar, zijn ze weer bij elkaar. O. Ik heb kennelijk onder een steen gelegen, want de band en hun muziek zeggen me helemaal niets. Van wat ik zie en hoor ben ik niet onder de indruk. Het meeste wat ik hoor, komt uit een elektronische trukendoos (lees: staat op band) en de band speelt als een soort karaoke mee. Op de plaat zal het waarschijnlijk heel goed zijn, want de songs zitten prima in elkaar, maar ik vind het als optreden niets. Toch krijgen ze staande ovaties van het publiek. Het zal. Na nog weer een pauze komt de grote afsluiter. IQ is een progband van grote naam. Ik heb geen platen van ze en zal ze ook niet kopen, maar ik vind het gaaf om ze hier te zien optreden. We krijgen een gedegen show, met hoofdrollen voor gitarist Mike Holmes en zanger Peter Nicholls. Vooral de laatste is bij vlagen theatraal en onderhoudend. De projecties op de drie (mini-)schermen achter de band vallen wat in het niet bij de bijzondere (bijna sprookjesachtige) omgeving van het openluchttheater. Mooi licht en prima geluid. Dat laatste kan ik zeggen van alle optredens vandaag. Half twaalf is het voorbij. We praten wat na met Tim, nemen afscheid en realiseren ons dat we elkaar over tweeënhalve week in Bad Doberan weer zien. De wandeling naar het hotel is niet eens lang en rond half een liggen we in bed.
Ontbijt 
Tweede ontbijt 
Bij de ingang van het festival 
Openluchttheater Valkenburg 
Tim trapt af 
The Intersphere 
Jolly 
Openluchttheater Valkenburg 
Focus 
Openluchttheater Valkenburg 
The Flower Kings 
Hasse Fröberg 
Roine Stolt 
The Flower Kings 
Diner 
Pure Reason Revolution 
IQ 
IQ