(Fragment)
mee. We hadden last van lekkage. Of nee, wij hadden geen last van lekkage, maar onze onderbuurvrouw wel. Ze was al eens aan de deur geweest en vertelde dat er een vochtplek op het plafond in haar keuken zat. Dat kwam vast door ons. Wij hadden toch een nieuwe keuken?
Die nieuwe keuken was zo nieuw niet meer. Mei 2017 hadden we hem laten plaatsen. Ik keek eens onder de keukenkastjes, de koel-vriescombinatie en ons mooie knalrooie Bellingfornuis met vijf pitten, een oven, een grill en een warmhoudkast. Niets te zien. Alles kurkdroog.
‘Kan natuurlijk ook ónze bovenbuurman zijn,’ opperde ik. ‘Die is zijn keuken aan het verplaatsen naar de andere kant van zijn woning Wij houden ons hart vast. De standleidingen lopen van boven naar beneden door een koof door het hele complex.’
‘O, dan zal dat het wel zijn.’ De onderbuurvrouw zou het in de gaten blijven houden.
‘Ik heb nu stromend water,’ zei de onderbuurvrouw een week of twee later.
‘Fijn dat u nu ook bent aangesloten op de wateraanvoer,’ wilde ik zeggen.
‘Langs de muren van de keuken,’ ging ze verder.
‘Oei, dat is niet zo mooi.’ Soms kan ik net doen of ik meelevend ben. ‘Ik ga onderzoeken of het bij ons vandaan komt.’
‘Van Bergen, loodgieter.’
‘Ja, goedemorgen. U spreekt met Langereis. Ik heb last van lekkage. Of wacht, ik heb geen last van lekkage, maar mijn onderbuurvrouw wel. Zij heeft druppend water in haar keuken, maar in de ruimte precies boven haar, onze keuken welteverstaan, daar is het helemaal droog. Kunt u voor mij het eventuele lek komen opsporen?’
‘Dat kan ik in principe wel, ja.’
‘Ik weet dat er bedrijven zijn die als het ware door de muur heen kunnen kijken om de lekkage te lokaliseren.’
‘Haha, als dat zou kunnen, meneer.’
‘Iets met warmte meten of vochtwaardes. En die met een camera door de muur gaan of de afvoerleidingen in.’
‘Meneer, ik kan natuurlijk bij u komen en dan bekijken waar de lekkage zich bevindt.’
‘Zo iemand zoek ik. Wanneer kunt u dat komen doen?’
‘Vandaag lukt dat niet meer, maar morgenvroeg tussen half acht en acht kan er een mannetje bij u komen.’
Morgenvroeg is het zaterdagmorgen en dan wil ik op tijd op de markt zijn, was mijn overpeinzing. Ik zei: ‘Fijn.’
We wisselden adres- en contactgegevens uit.
‘Goedemorgen.’ Het was vijf voor acht. ‘U heeft lekkage?’ De man had dezelfde stem als die ik gisteren aan de telefoon had.
‘Kijkt u eens, hier is de keuken. Het huis hieronder ziet er net zo uit als dit. Hier waar bij ons de koelkast staat, daar komt bij de onderbuurvrouw het water door het plafond.’
‘Ik ga eerst eronder eens kijken.’
‘Prima, meneer Van Bergen.’
‘Kurkdroog.’
‘Dat was wat ik u gisterenmiddag door de telefoon ook zei.’
‘Kan het uit de badkamer komen?’
‘Loopt u even mee. Kijk, hier is de badkamer.’
‘Als ik zo hier onder dit badmeubel kijk en in de douchecabine, dan is daar alles droog.’
‘Ach zo, meneer. En nu?’
‘Waar zit bij u de watermeter?’
‘U bedoelt bij ons in huis? De watermeter bevindt zich in het souterrain.’
In het souterrain bekeken we de watermeter.
‘De druk blijft constant. Dat betekent dat er geen water uit de waterleiding loopt. Daar zit de lekkage dus niet.’
We gingen weer naar boven.
‘De ketel? Waar is de verwarmingsketel?’
‘Achter u.’
‘Druk lijkt me voldoende, dus daar loopt ook niets uit.’
‘We hebben dus van alles uitgesloten.’
‘Ja. Het kan hieronder ergens vandaan komen.’ Hij wees op de koelkast. ‘Maar het kan ook ergens anders vandaan.’
Tot nu toe had ik nog niets nieuws gehoord. Of misschien toch: hij wist het ook niet.
‘Wat ik zou doen als ik u was,’ ging hij verder, ‘is een gespecialiseerd detectiebedrijf laten komen.’
Ik dacht dat hij dat was. ‘Fijn, dank u wel. Tot ziens.’
‘Fijne dag!’
Toen ik de deur achter hem dicht sloeg, dacht ik nog: Hij heeft niets gezegd over kosten of een rekening.
De volgende morgen stond er
–
Apeldoorn, maart 2022