Morgen ben ik jarig
Morgen ben ik jarig.
Vroeger vond ik het hoogtepunt van boodschappen doen altijd het afrekenen, maar dat is veranderd. Toch kies ik nog altijd niet de kortste, maar de leukste rij, zal ik maar zeggen. Vorige week werd ik verrast door de prachtige blik in de ogen van het Marokkaanse meisje met de hoofddoek dat achter de kassa zat. Zou ze er vandaag ook zijn?
De urogenitale buis is van nature zeer gevoelig voor prikkels van dien aard. Echter, in combinatie met een tong langs de onderzijde van de testikels, alsmede een zachte beroering van het perineum, zal je handeling meer effect hebben.
Ik zag ook de jonge achterbuurvrouw die slaapkamer binnenkomen. Ze had haar borsten bloot en bleef even voor het raam staan kijken.
Daar was het prachtige barmeisje. Met haar handjes op haar rug stond ze bij de stamtafel. Iedere keer als ik die enorme bos zwarte krullen zag, iedere keer als ik haar ondeugende lachje op haar lippen ontdekte, iedere keer als ik in haar donkere ogen keek, dan verzoop ik, verzoop ik, verzoop ik. Dan verzoop ik in heimelijke wensen en verwachtingen die van zijn levensdagen nooit werkelijkheid zouden worden.
‘Mag ik een Korenwolf van je?’ vroeg ik haar dus maar. Mijn glas was leeg.
bazbo in Engeland. Dat belooft wat.
Vandaag: Corby (2c).
Het begon allemaal toen het allerleukste kassameisje van de supermarkt waar ik vaak kom een avocado van de band haalde en aan mij vroeg: ‘Wat is dit?’ ‘Een avocado,’ glimlachte ik. Toen ze me verstoord aankeek en geagiteerd vroeg: ‘Een wat?’, was ik in één klap voorgoed genezen van mijn zwak voor de kassabedienende medemens.