Hete boel (2)
Mijn vriendin Daniëlle is een beetje preuts. Een tijdje geleden heb ik verteld van haar vrijgezellenfeest, weten jullie nog? Ik had gehoopt dat ze seksueel gezien wat los zou komen nu ze getrouwd is, maar niets is minder waar. Daniëlle is gewoon een beetje preuts. En eerlijk gezegd vind ik dat wel aandoenlijk.
Zo waren we laatst in de sauna. Je weet wel, de plek waar je ongenegeerd in je blootje kan rondhuppelen en de verschillende geslachtskenmerken van de verschillende sexen kan bekoekeloeren, terwijl je zelf loopt te pronken met je pluspunten. Vandaag is het niet zo druk. Een van de voordelen van onregelmatige diensten is dat je op ongewone uren naar de sauna kan.
De bezoekers van de sauna waar Daniëlle en ik naar toe gaan, vormen een echte mix van van alles: jong en bejaard, man en vrouw, dik en dun, hetero en homo, maar dan alles keurig. Of in elk geval, dat dacht ik. Maar terug naar de preutsheid van Daniëlle. Die uit zich namelijk in heel aparte dingen.
We waren in de kleedruimte. Voor mij is dat een plek om zo snel mogelijk al mijn kleren uit te doen en om te gaan genieten van warme lucht, broeierige stoom en hete blikken. Daniëlle heeft altijd wat meer moeite om zich over de drempel heen te zetten. Omslachtig houdt ze haar handdoek voor haar lichaam totdat ze in de saunaruimte zelf is. Zolang ze haar ondergoed aan heeft, is er niks aan de hand. Dan doet ze eventjes moeilijk met een handdoek, en dan snel een badjas aan.
Ik zit met mijn veel te korte badjasje aan op het bankje van het voetenbad. Daniëlle is naast mij komen zitten, haar badstoffen jas tot aan haar kin dichtgeknoopt.
“Heerlijk, hè?” zeg ik. “Zo lekker ongedwongen. Ik voel me altijd heel vrij in een sauna.”
Daniëlle kijkt me aan en knikt een beetje.
“Heb jij dat niet dan?” vraag ik haar. Ik draai me naar haar toe, en met dat ik dat doe, valt mijn badjasje wat verder open en toon ik Daniëlle een van mijn tietjes.
“Eh, nou … nog niet,” stamelt ze. “Ik weet ook niet of dat wel komt, hoor.”
“Vind je het niet leuk om je te laten bekijken?” probeer ik een beetje plagerig. “Je mag best gezien worden, hoor.”
Ze moet moeite doen om niet naar mijn borst te kijken. Met een roder wordend hoofd zegt ze: “Ik weet niet. Ik vind de sauna op zich wel lekker, maar het lijkt wel of iedereen naar mij kijkt.”
“Hehe,” grinnik ik, “dus je hebt het gevoel dat ze je uit zitten te kleden met hun ogen?”
“Zoiets.”
“Als je niets aan hebt, valt er niets meer uit te kleden, hoor!”
“Ik verdenk al die kerels hier van dubbelzinnige bedoelingen.”
“Joh, het is toch juist grappig om een beetje te teasen? Kom, laat je zelf eens lekker gaan. Geef je eraan over.” Ik sta op en stap uit het voetenbad. Tegelijkertijd laat ik het badjasje van mijn lichaam glijden. Ik draai me naar Daniëlle om. “Kijk, wat is hier nou mis mee?” zeg ik naakt.
“Op zich niets,” geeft Daniëlle toe. “Maar wie weet wat al die kerels nu van je willen?” Ze is ook uit het voetenbad gestapt en staat nu naast me.
“Kom, trek je jas uit. Je hebt een mooi lijf en je hoeft je nergens voor te schamen.” Ik wil haar badjas open knopen, maar ze houdt me onherroepelijk tegen.
“Laat mij nou even!” sist ze geagiteerd. “Ik loop liever niet zo open en bloot. Is het trouwens niet tijd voor een kopje koffie in de lounge?” Ze draait zich om en loopt langzaam weg.
“Het lijkt me eerder tijd dat jij een boerkini aanschaft,” zeg ik. Met mijn badjas over mijn arm ga ik achter haar aan.
Ik baal een beetje, want ik heb haar naakte vlees nog niet mogen aanschouwen en ben eigenlijk best een beetje opgewonden geraakt door ons gesprekje van net. Het is, zoals ze wel vaker zegt, ook spannender als je niet meteen alles weet en ziet. Nu loop ik een paar meter achter haar. Het moet een leuke middag worden, en ik houd me in om niks te zeggen over haar welgevormde billen in haar strakke badjas. Straks houdt ze hem de rest van de dag aan, en heb ik helemaal niks om naar te kijken bij mijn vriendin.
Tijdens de koffie praten we over vroeger. Over hoe we gelachen hebben in de tijd toen we begonnen aan onze studie. Hoe we tijdens het stappen samen op jongensjacht gingen en vaak zonder succes weer naar huis gingen. Hoe we die eenzaamheid oplosten door met z’n tweetjes in hetzelfde bed te slapen. Het zijn leuke herinneringen. We lachen wat af en de sfeer lijkt weer wat op te klaren.
“Nou, laten we dan nu maar eens een sauna in gaan,” stelt ze voor. “Maar eerst douchen.”
Bij de douches aangekomen doet ze haar badstoffen boerka uit. Net voor ze haar billen aan me toont, kijkt ze over haar schouder. Ze weet dat ik achter haar loop te kijken en ze knipoogt naar me. Blijkbaar is ze ineens in hete-stoom-mode. Die hele geïrriteerdheid van het voetenbad lijkt voorbij. Zo ken ik haar weer. Onder de douche zeep ik haar rug in.
Het is een heerlijke dag. We gaan van de sauna naar het stoombad. We nemen een verrukkelijke lunch. Dan gaan we naar een andere sauna en duiken we het buitenzwembad in. Later liggen we naakt te zonnen op het gazon.
“Oei, dat zonnetje op de royale opperhuid van mijn billen en borsten is goddelijk,” zegt Daniëlle.
“Vind je jezelf te royaal?” vraag ik. Ze ligt op haar buik. Ik leg een hand op haar billen en streel ze zachtjes.
“Nou, ik heb wel brede heupen,” is haar antwoord. “Wat vind jij?”
“Ik vind dat jij gewoon een ontzettend lekkere reet hebt.”
“Je bent een echte vriendin, jij,” zegt Daniëlle met een blosje op haar wangen.
“Jij ook,” zeg ik. “En je bent mooi. Soms kijk ik naar je, en dan word ik opgewonden.”
“Zoals nu? Je tepels staan aardig recht vooruit.”
“Oei!” gil ik ineens! “Gauw een sauna in voor ik me niet meer kan beheersen!”
Gierend van het lachen gaan we naar de heetste sauna die er is. Onderweg lopen we hand in hand.
Het is écht heet. Deze is wel 90 tot 95 graden. Binnen een minuut loopt het zweet over mijn voorhoofd, mijn rug en over mijn borsten.
Daniëlle zit links naast me en puft.
“Red je het wel?” vraag ik. Ze knikt. Ik leg een hand op haar rug en laat die naar beneden glijden. Zachtjes kneed ik de bolling van haar billen. “Voelt dit prettig?”
“Heet,” hijgt ze. “En nu word ik nóg heter.”
“Zijn jullie heet?” klinkt ineens een stem naast ons. We dachten dat we alleen waren.
Het is een grote man van een jaar of veertig, die van boven naar beneden komt en rechts naast mij komt zitten. Hij is helemaal kaalgeschoren: zijn hoofd, zijn borst, zijn schaamstreek en zijn zak ook. Alleen op zijn benen heeft hij nog haar. Wat een mal gezicht! Van mij mag een man best een man zijn en dan mag hij ook best nogal wat haar hebben, hoor. Ik val wel op die ruige oer-types.
“Het ís heet,” zeg ik beslist tegen de vent en wil weer naar Daniëlle kijken. Die zit nogal geschrokken naast me.
“Ik ben ook heet,” zegt de kerel. “Kijk maar.” Hij wijst op het gevaarte tussen zijn benen. “Jullie zien er lekker uit. Zin in een spelletje?”
“Flikker op!” schreeuwt Daniëlle ineens. “Ga maar een spelletje met jezelf spelen, viezerd!” Ze is opgestaan en loopt voor me langs naar de man toe. Ze heeft haar handdoek gepakt en zwaait die nu vervaarlijk in het rond.
“Weet je het zeker?” probeert de kale het nog een keer, terwijl hij ook opstaat. “Ik kan heel lekkere dingen bedenken met mijn hete stang.”
“Flats!” Daniëlles natte handdoek is met een harde pets op het lijf van de kerel terecht gekomen. De man is op een nogal kwetsbare plek geraakt.
“Wat zei ik nou? Flikker op!” Daniëlle lijkt helemaal door het lint te gaan. Ze geeft de vent nog een enorme slag met haar doorweekte handdoek. Au, die moet ook hard aankomen. De man zakt kreunend op zijn knieën ineen.
“Daniëlle! Het is wel genoeg zo!” zeg ik. Ze blijft slaan. En nog eens en nog eens en nog eens. Er lijkt een waas voor haar ogen te zitten. “Stop, Daniëlle!”
“Die viezeriken hier moeten niet denken dat ik ooit nog een keer mijn tieten, kont of kut aan ze laat zien!” gilt ze.
Kijk, dan haak ik af.
“Ik ga héél koud afdouchen, Daniëlle,” zeg ik.
April 2008