Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 1 augustus:
Die wekker haalt me uit mijn slaap! Toch sta ik op. Het is weer half zes. Zeer voorspoedig verloopt alles, vanmorgen. Zowaar, op het Willemsplein in Arnhem heb ik zeer snelle aansluiting, waardoor ik iets na half acht al op het werk ben. Het moet niet gekker worden.
Veel klussen, veel werk, veel te overleggen. Toch voelt het niet als druk. Ik ben lekker bezig. (Her en der even wat lijntjes uitgezet dat ik graag uren wil uitbreiden, tralala…)
Na het middaguur ga ik weer naar huis.
Ik fiets een boodschappenrondje langs wat supermarkten en de Turkse winkel. Dan is er ook tijd om wat te lezen in de tuin. We maken gezamenlijk eten. Er is een roerbakschotel van chorizo, bloemkool en sperziebonen, er zijn rosbieflapjes en er is kaassaus.

Begin van de avond lees ik in de tuin; na half tien zie ik de rest van de dvd From Straight To Bizarre en de gehele Imaginary Day (Pat Metheny Group). En dan? Dan.

–

Donderdag 31 juli:
Niet zo heel goed geslapen. Ik ben halverwege de nacht wakker, maar dut toch weer in. De wekker wekt me iets voor half zes. Iets na acht uur loop ik de nieuwe werkplek op. In de ruimte is het rustig, maar er is veel te doen. Ook heb ik een gesprek met Jim, personeelsmedewerker. Ik heb drie opties: 1. vragen of ik genoegdoening kan krijgen: een jaar lang die 12 uur uitbetaald krijgen, 2. voor 100% eruit en dan 3 jaar WW opstrijken, 3. me concentreren op re-integratie, want in de komende twee en een halve maand kan er nog veel ontstaan, is er uitbreiding van uren mogelijk. We gaan dus voor optie 3, dat lijkt me wel duidelijk. In ieder geval ga ik de salarisadministratie vragen hoe mijn netto loon eruit ziet bij 24, 32 en 36 uur. Wat ook nog kan, is die ontbrekende 12 uur zelfstandig gaan werken, ingehuurd worden voor klussen, verhalen, enzovoorts. Eng en spannend, maar wie weet.
Iets na kwart over twaalf ga ik weer richting huis. In de bus lees ik Reis naar de maan uit en begin ik aan Reis om de wereld in 80 dagen (ook Jules Verne).
Met De Vrouw ruim ik de schuur uit. We komen allerlei leuke dingen tegen.

Als alles is opgeruimd en weer is ingeruimd, kan ik in de tuin nog wat lezen. Eind van de middag maak ik de bazbouillabaisse warm en bak ik lamsburgers. Safe As Milk (Captain Beefheart) en Ry Cooder (Ry Cooder) zijn het achtergrondmuziekje.
Na het eten is het nog heel even lekker in de tuin; vanaf half negen kijk ik de eerste twee uur van de documentaire-dvd From Straight To Bizarre en dan is het elf uur.

–

Woensdag 30 juli:
Ik word wakker en merk dat De Vrouw opstaat. Het is acht uur. Heel even doe ik mijn ogen dicht en als ik ze weer open doe, is het tien uur. Vreemd. De gedachte dat dit de laatste woensdag is die ik arbeidstherapeutisch niet werk, is ook bijzonder.
De Vrouw is al op en op pad. Ik maak koffie, lees de krant buiten in de tuin en ruim wat op. Als De Vrouw weer terug is, drinken we koffie met Marja; dan ga ik wat boodschapjes doen en aansluitend lunchen we.
Vervolgens fiets ik naar Orden en bezoek mijn vader. Het gaat goed met hem, buiten de gebruikelijke huiselijke onoverkomelijkheden en lichamelijke ongemakken. Iets na vijf uur ben ik weer terug.
Ik maak een deel van het avondeten: bouillabaisse; De Vrouw zorgt voor een plaattaart met rode ui en brie. Ik hoor Go (Stomu Yamanashta) en Fly From Here (Yes).

Na het eten en het opruimen ga ik in de tuin zitten lezen, maar het waait wat en het wordt koel, dus ga ik binnen verder. Kan ik mooi Live from Manticore Hall (Keith Emerson & Greg Lake) horen. Halverwege de avond bekijk ik de allerlaatste aflevering van Beagle (35) en dan is niet alleen de serie, maar ook deze woensdag afgelopen.

–

Dinsdag 29 juli:
Vannacht heb ik goed geslapen. Da’s fijn, want ik sta uitgerust op. Zeven uur de deur uit, carpoolen en aan het werk. Er komt steeds meer en dat was ook de bedoeling. Daarnaast ga ik in gesprek met de personeelsmedewerker over mogelijkheden, kansen, rechten en plichten als ik deel boventallig word. Ook heb ik contact met Hans, die mij gaat coachen in mijn ontwikkeltraject. En daarnaast laat ik gewoon zien wat ik allemaal wil en kan. Ben benieuwd.
Zo tegen half drie ben ik weer thuis. Buiten is het erg warm. Ik klus wat in de tuin, lees en ga uiteindelijk eten maken: paprika’s gevuld met groente, shoarma bakken en een salade van bloemkool, garnalen en ei. Ik hoor e (Adrian Belew) en Wing Beat Elastic (Mike Keneally). Na het eten lees ik buiten verder; als het koel wordt ga ik binnen zitten en hoor ik Destined Solitude (Beardfish), alvorens ik de voorlaatste aflevering van Beagle zie en om elf uur naar bed ga.

–

Maandag 28 juli:
Het lukt! Ik slaap redelijk en kan iets voor zes uur opstaan. De vakantie is voorbij. Het is aardig rustig in mijn kop en de dag kan beginnen. Iets voor zeven uur ga ik de deur uit. In de bus lees ik verder in Reis naar de maan in 28 dagen en 12 uren.
Op het werk is het rustig; in de grote flexruimte werken we met een man of zes. Wel is er volop te doen. Kwart over twaalf ga ik weer naar huis. In de bus, als we langs het Willemsplein in Arnhem rijden, gaat het een beetje regenen. Tegen de tijd dat we Arnhem uitrijden, is er hagel bijgekomen en valt er nogal een bak water naar beneden.

Gelukkig is het net buiten Arnhem weer droog en ik kom thuis zonder de plu te hoeven gebruiken. Een uurtje later barst noodweer ook boven Apeldoorn los. Ik zit dan aan de keukentafel te lezen. Het gaat goed. Er is rust in mijn hoofd en ik ben niet te vermoeid. Komt misschien nog.
De Vrouw kookt eten: tandoori kip met kerriesaus en zo. Die smaakt. Na het eten blijf ik aan de keukentafel zitten lezen. Ik hoor In Absentia (Porcupine Tree). Daarna ga ik aan de pc twee afleveringen van Beagle kijken. (32-33, het einde komt in zicht!) Dan is het weer tijd om te gaan slapen.

–

Zondag 27 juli:
De vakantie is bijna afgelopen. Als ik wakker word, denk ik aan mijn werk. Ik voel nog geen druk, het is rustig, maar ik ben er wel mee bezig. Iets na negen uur ben ik beneden. Koffie, opruimen, Dark Intervals en Concerts en verder werken aan mijn B-log over Zappanale. Ook wandel ik naar buiten voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Eind van de morgen koffie in de tuin en lezen in het schitterende Zappanaleboek. Ik zet Open (Stick Men) op,  maak de brunch en die nuttigen we. Daarna is er mailcontact met Ob.
In de tuin lees ik verder en halverwege de middag ga ik aan het avondeten beginnen. Nu al? Ja, nu al. Het wordt een stoofpot in de tajine, vandaar. Rundvlees, uien, wortel, paprika, peper, courgette, gember, knoflook, saffraan, kaneel, bouillon. Terwijl het pruttelt, horen we Live at Montreux 2003 (Yes). Na anderhalf uur gaan de gewelde pruimen en honing erdoorheen. Ondertussen lees ik het grandioze boek uit. Als ik aan het boek Beefheart: Through the eyes of magic (John French) begin, ontdek ik dat het gesigneerd is. Dank je wel, MaryJane! De stoofpot smaakt geweldig. Mooie combinatie.
In de tuin is het nog lang aangenaam om te lezen. Ook is er telefonisch contact met Aar en Jolande. Ze hebben een nare tijd achter de rug, maar hervinden zich. Binnenkort ontmoeten we elkaar.
Aan het eind van de avond kijk ik nog twee afleveringen van Beagle (30-31); dan is het bedtijd en is de vakantie echt voorbij.

–

Zaterdag 26 juli:
Het is half negen als ik echt wakker ben. Ik ga weer op de weegschaal staan: nog geen eenenzestig kilo. Terug op het ‘oude’ bedrag van voor de vakantie, dus. Dan douchen, niet aankleden, naar beneden, de was aan, koffie. Ook verder met foto’s plaatsen op de website. Ze staan er! Ondertussen Beyond the Missoury Sky (Charlie Haden & Pat Metheny). Daarnaast maak ik een begin met een uitgebreider verslag van ZN in het B-log.
Eind van de ochtend fiets ik naar de markt, haal daar kruiden en haring. Op de terugweg de supermarkten en Turkse winkel. Weer thuis lees ik een van de kranten in de tuin en aansluitend brunchen we. Het was mooi weer, maar plots plenst het. Even nog de foto’s op de webstek bijwerken, dan. Als het even droog is, wandel ik naar de supermarkt op de hoek voor wat vergeten knoflook, pruimen, wortel en slasaus. En voort maar weer met die foto’s op de webstek. Ondertussen Sleeping In Traffic: Part One en Sleeping In Traffic: Part Two (Beardfish).
Om zes uur rijden we met z’n drieën door de zon naar het centrum. We sluiten de vakantie af door te gaan eten in een eetcafé. Goed voer! Tegen negen uur zijn we weer thuis. Het is nog steeds mooi weer. Ik ga in de tuin zitten lezen. Om tien uur wordt het daar te donker voor, dus ga ik naar binnen. Ik werk de laatste foto’s op de webstek bij. Dan kijk ik ook een aflevering van Beagle (29); lang niet gedaan, lijkt het. Uiteindelijk vouw ik de was en ga ik om kwart voor twaalf naar bed. Zesendertig weken.