B-log: 21 t/m 27 mei 2016
Vrijdag 27 mei:
In alle rust kan ik vanmorgen opstarten. Tijdens het fietstochtje naar de nieuwe werkplek is het zonnig, maar nog fris. Op die nieuwe werkplek allerlei regeldingen en anderszins en om vier uur fiets ik er weer weg. Die terugweg gaat via de supermarkt naar huis. De Zoon en De Vrouw zijn naar de nieuwe woning van De Zoon geweest om het huurcontract te tekenen en de sleutel overgedragen te krijgen. Het is zover! De Vrouw serveert de klieken van de afgelopen dagen, aangevuld met kebabballen en een salade van bladsla, paprika en nectarine en noemt dat avondeten. Dat het goed smaakt is fijn, maar voor het verhaal en de feiten niet van belang. Als alles opgeruimd is, gaan De Zoon en ik naar Zijn nieuwe huis. We nemen wat klapstoelen mee, plus een bezem en een kratje met handige dingen voor de eerste dagen aldaar. In het huis bekijken we wat er precies moet gebeuren en wat er nog echt nodig is aan meubels en assecoires. Het wordt best een aardige lijst, maar het blijft ook overzichtelijk. De deur tussen de keuken en de woonkamer halen we er (weer) uit, zodat er in de keuken meer ruimte ontstaat voor een kast. Thuis nemen we de lijst door en maken dan een overzicht van prioriteiten aan klussen en boodschappen. Dan zijn we moe. Ik lees en luister nog wat en ga tegen elf uur naar bed.
Muziek vandaag: The Unity Sessions (Pat Metheny)
–
Donderdag 26 mei:
‘Zo’n mist als vandaag, die moet je gezien hebben.’ Als ik naar de carpoolplek loop, is het wel prachtig. Door oponthoud op de snelweg zijn we later dan gepland. Ik val in een dag vol overleg. Tussen de middag wandel ik een half uur door het bos en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een schotel gemaakt van chorizo, ui, zuurkool en witte bonen, met een salade erbij van komkommer, bosui en tomaat. Half acht loop ik mijn ronde hard. Het is nog zeer aangenaam buiten. Toch gaat het lopen niet heel geweldig. Net iets eerder dan normaal ben ik kapot en moet ik mijn wandelpauze houden. De rest loop ik wel lekker uit. Korte douche en dan lees en luister ik aan de keukentafel tot het tien uur is en ik echt helemaal inzak van vermoeidheid.
Muziek vandaag: Bananamoon Obscura 1 & 2 (Daevid Allen)
–
Woensdag 25 mei:
Ik kom lastig op gang, maar eenmaal beneden is alles oké. Niet oké is de kou op de fiets; bij binnenkomst op de nieuwe werkplek heb ik ouderwets bloedloze vingers. Op die nieuwe werkplek ligt een mooie stapel werk; veel daarvan is schrijfwerk en kan ik zorgvuldig en snel afhandelen. Eind van de ochtend stuurt De Zoon een berichtje: ‘Kut. We hebben een huis.’ Dat wordt binnenkort klussen, dus. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt voor enkele boodschappen. Tegen vijf uur ben ik thuis. Ter avondeten maak ik een stoemp van aardappel, spek, eikenbladsla en paprika, met daarnaast gebraden biosaucijzen en een salade van komkommer, bosui, tomaten en avocado. De boel gaat er om kwart voor zeven goed in. Na wat genatafel of nagetafel of natagefel gaan De Zoon en De Vrouw nog even kijken in het toekomstige huis van De Zoon en met de huidige bewoner afspraken maken over overname van vloer, koelkast, fornuis en overige zaken. Ik lees en luister aan de keukentafel. Tien uur.
Muziek vandaag: The Clockwork Fable (Gandalf’s Fist), Elevenses (Daevid Allen Weird Quartet), Ride The Tiger (Greg Lake & Geoff Downes)
–
Dinsdag 24 mei:
Wederom van alles voorspoedig vanochtend en vandaag. Op de werkplek ook van alles. Niet erg. Tussen de middag wandel ik door bos. Daarna een bijeenkomst met daarin een presentatie van Ank met haar kunstproject voor cliënten met hersenletsel die schilderen. Na afloop brengt ze me bijna thuis. De Vrouw heeft een Indonesische schotel gemaakt met kip, boontjes, rijst en komkommersalade. Nog wat natafelen en bijpraten en om zeven uur loop ik buiten mijn ronde hard. Het gaat prima tot op drievierde à viervijfde. Daar gaat mijn schoenveter los en moet ik even stoppen. Korte pauze en dan het laatste stuk goed uitlopen. De laatste twee uur lees en luister ik. Tien uur.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Shazam (Deluxe Edition) (The Move), Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny)
–
Maandag 23 mei:
Gewoon vroeg op. Van alles gaat voorspoedig, ook de reis naar de werkplek en de dingen om te doen op die werkplek. Tussen de middag wandel ik door lichte motregen, veld en bos. Half zeven weer thuis en daar maak ik in korte tijd een fikse chili met een salade van komkommer, bosui, peer, cranberry en pittige slamix. De chili is ook fiks heet. In de avond doe ik rustig: ik lees – in De opwindvogelkronieken (Haruki Murakami) – en luister en ga zeer op tijd slapen. Tussendoor handelt De Zoon allerlei papierwerk voor de woningcorporatie af; de kans dat hij vandaag of morgen een huis heeft wordt steeds groter. Zeer op tijd is overigens tien uur.
Muziek vandaag: The Unity Sessions (Pat Metheny Unity Group), Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny)
–
Zondag 22 mei:
Negen uur beneden. Koffie, klussen, krant, webstek. Eind van de morgen wandel ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Ik merk dat ik het echt nodig heb om bij te tanken. Geen plannen dus voor vandaag. Thuis organiseer ik koffie en lunch. Erna nog wat huishoudelijke klussen. In de middag wandelen De Vrouw en ik naar de heemtuin in het Matenpark. Het is grijs en soms (mot)regent het, maar verder is het zacht. Een uurtje later zijn we weer terug. Ik lees de PROG uit en begin in het gekregen De verwarde cavia (Paulien Cornelisse). Tussendoor doe ik voorbereidingen aan het avondeten. Uiteindelijk komt er kip van onder de grill, maak ik een roerbakschotel van ui, knoflook, kerrie, paprika en andijvie, plus een salade van komkommer, bosui, tomaten en zwarte olijven. Zeer goed gelukt. Acht uur loop ik mijn ronde hard door wat af en toe iets meer is dan motregen. Maar het is heerlijk om te lopen; het doet me echt goed. Op viervijfde moet ik even wandelpauzeren en dat na bijna een week helemaal niet hardlopen. Weer terug douche ik kort en dan heb ik nog vijf kwartier om te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Tien uur is het weekend afgelopen.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Clearlight Symphony (Cyrille Verdeaux), Ramshackled (Alan White), The Colllection (Geoffrey Downes), Emerson Lake & Powell (Emerson Lake & Powell), Upon The Wings Of Music (Jean-Luc Ponty), Aurora (Jean-Luc Ponty), Imaginary Voyage (Jean-Luc Ponty), Mantelpiece (Ossicles)
–
Zaterdag 21 mei: Neven-nichtendag in Amsterdam
Half acht flink wakker. Koffie, klussen, krant. Om negen uur fiets ik naar de Turkse winkel en een uur later staat Zus voor de deur. Samen rijden we naar Amstelveen. Bij de Bosbaan in het Amsterdamse bos treffen we onze neven en nichten. We zijn met zijn twaalven. Eerst koffie, dan op de fiets de Amstelveenseweg op. In café 1870 een lunch en ertegenover een blik werpen op het bejaardenhuis waar opa en oma Langereis hun laatste dagen hebben doorgebracht (het bejaardenhuis is afgebroken). We rijden de Amstelveenseweg de andere kant op, passeren het Stadionplein (waar opa ooit een kapperszaak had) en bij de Agneskerk stappen we af. Ik was in de veronderstelling dat de kerk en de kosterswoning waren afgebroken, maar niets is minder waar. We nemen een kijkje in de kerk en bij de naastgelegen kroeg De Blauwe Regen. Het is niet ver naar de Sluisstraat. Opa, oma en onze vader of moeder hebben op nummer 40 gewoond. Ons tochtje gaat verder door het Vondelpark en bij het theehuis drinken we iets. Tegen zessen zijn we weer terug bij de Bosbaan en neemt de helft afscheid. De andere helft eet een hap en het is half tien als Zus me weer thuis afzet. Geweldig mooie dag; zeer leuk om alle nichten en neven te zien en te spreken en onze gezamenlijke geschiedenis opnieuw te beleven. Dank jullie wel! Ik zet wat foto’s online en lig om elf uur doodmoe in bed.
Muziek vandaag: Le Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem)
