bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

01-06-2017

B-log: 3 t/m 9 juni 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 07:23

Vrijdag 9 juni:
Zeven uur op. Koffie, krant. Nog meer koffie. Naar buiten is geen leuk idee, want vanmorgen regent het voortdurend stort. Ik ga nog een proberen of ik de netspanningskabel van het stereootje achter de keukenkastjes kan krijgen en verroest, het lukt. Niet veel later heb ik het ding geïnstalleerd en de kabels weggewerkt. Ik wandel naar de Turkse supermarkt beneden voor wat boodschappen. Met De Vrouw een eenvoudige lunch. Dan breekt de zon door. Ik stap op de fiets en rijd naar de keukenboer. Daar haal ik het nageleverde inlegbakje voor de spoelbak op. Op de terugweg haal ik het biogroentepakket. Ook haal ik mijn rode jasje bij de stomerij. Het is echt goed opgeknapt en nu gaat De Vrouw er iets leuks van maken voor de zomervakantie. Ik ga avondeten maken: een goedgevulde pastasaus met spaghetti. Erbij een salade van bosui, komkommer en radijs. De Zoon eet mee. Hij is vanmorgen naar de kapper geweest en heeft bijna zeventig centimeter van zijn haar af laten knippen. De Held. Er is een nagerecht: fruitsalade van aardbeien, mango en frambozen. Erbij verschillende soorten ijs. Ik was af en ruim afval weg. De Vrouw en De Zoon bekijken een film. Ik ga wat lezen en luisteren. Half elf is het weer fijn geweest.
Muziek vandaag: de drie plaatjes van The Natural World Trilogy (Rick Wakeman), Bob Stanley & Pete Wiggs present English Weather (allerlei), The Night Siren (Steve Hackett), Club des Belugas – Caviar at 3.00 A.M. & Minority Tunes (allerlei), The Bride Said No (Nad Sylvan), Future Hopes (White Willow), het eerste plaatje van Back To The Story (The Idle Race)

–

Donderdag 8 juni:
Ik ben precies één minuut voor de wekker wakker. O, ik heb die wekker niet eens gezet. De pieptoon is oorverdovend. In de uren erna wordt-ie minder. Hoewel, als ik in de stadsbus van Arnhem zit, heeft de chauffeur niet alleen een heel luide stem, maar vooral ook de omroepinstallatie die de haltes afroept keihard afgesteld. Ik moet mijn oren dichtdrukken, wil ik geen paniekaanval krijgen. Het eerste uur op het werk is het rustig. Ik kan me voorbereiden op een verder volle dag. Pauze nemen lukt niet. Kwart voor zes ben ik (doodmoe) thuis. Nog geen twee minuten later is De Vrouw er ook. Ze maakt een omelet en een fikse pan met vulling. Die eten we op. Ik zet allerlei ijs op tafel als nagerecht. Als ik heb opgeruimd en afgewassen, ga ik hardlopen. Het is weer warm en drukkend, maar ik loop mijn ronde goed uit. Ben wel erg vermoeid, maar dat is niet erg. Ik neem nog wat tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. Ik begin in Haruki Murakami’s 1q84 en ben benieuwd. Rond half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Believe It (The New Tony William’s Lifetime), On Her Journey To The Sun (Rikard Sjöblom’s Gungfly), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

–

Woensdag 7 juni:
Half zeven ben ik wakker en sta ik op. Koffie, krant. Half negen stap ik op de fiets en rijd ik naar de dokter. De laatste weken heb ik nogal last van een jeukende uitslag op verschillende plekken op mijn lijf. Ervan afblijven is geen optie en dus lijkt het of het steeds erger wordt. Daar mag de dokter eens naar kijken. Dat doet ze en waarschijnlijk is het een schimmelinfectie. Ik krijg een zalf voorgeschreven. Gelijk loop ik naar de tegenovergelegen apotheek. De apotheker kan mij niet meer in het systeem vinden. Dat is niet vreemd, realiseer ik mij. ‘Ik ben onlangs verhuisd en heb me bij een andere apotheek aangemeld,’ leg ik uit. ‘Uit pure macht der gewoonte wandel ik hier binnen.’ Ik doe boodschappen bij een supermarkt. Op de terugweg is het grotendeels droog, terwijl ik op de heenweg nog werd overvallen door een regenbui. Thuis pak ik de fietstassen uit en loop ik naar de apotheek in de straat. Daar is mijn recept nog niet binnen. Vreemd. Of ik na twee uur nog eens terug wil komen. Dat wil ik. Binnen opwarmen met koffie. Mijn vingers zijn inmiddels zo koud, dat ik bijna niets kan aanpakken. Ik doe de werklaptop open, maar het duurt echt een tijdje voordat ik kan werken. Ik schrijf nog meer webteksten voor Breda. Tussendoor komt de post: een enorm pakket. Blijkt onze waskom voor de nieuwe badkamer te zijn. Ik maak een snelle lunch. Halverwege de middag wandel ik naar buiten voor wat spullen. Op de terugweg bezoek ik de apotheek en weer is het recept niet binnen. Nog vreemd. Blijkt dat het hele recept niet is doorgestuurd. De dame achter de balie belt. Het medicijn is op voorraad, maar wordt niet vergoed. Nou ja. Thuis ga ik nog een klein uurtje werken en dan is het welletjes geweest voor vandaag. Laptop dicht. Morgen verder. Eind van de middag maak ik avondeten: een wortelstoempje met een salade van komkommer, bosui, tomaat, radijs en frambozen. Erbij komen rosbieffiletlapjes van de grill. De Vrouw is er om zeven uur en we kunnen snel aan tafel. De dis smaakt ook nog. Ik maak schoon en ruim afval weg. Het is acht uur geweest en ik heb even de puf niet meer om te gaan hardlopen. Bovendien stormt het buiten nog aardig. Dus dat hardlopen mag morgen. Ik lees en luister iets en ga om tien uur slapen.
Muziek vandaag: Visions (Rick Wakeman), Works volume 2 (2017 remaster, inclusief Works Live) (Emerson Lake & Palmer), Love Beach (2017 remaster) (Emerson Lake & Palmer), Seconds Out (Genesis), The Underfall Yard (Big Big Train), Crest Of A Knave (Jethro Tull)

–

Dinsdag 6 juni:
En weer op tijd op. Geen probleem. Ik kom goed op gang. Buiten is het wat bewolkter, maar de temperatuur is nog aangenaam. Berichten zijn dat het kan gaan stormen en onderweg naar de werkplek regent het al een beetje. Op de werkplek doe ik in alle rust veel dingen. Tussen de middag wandel ik door bos. De regen blijft nog even weg. Sterker nog, af en toe schijnt de zon. Lekker. Soms is er een dikke wolk en dan druppelt er iets. Ook lekker. In de middag handel ik ook broodnodige zaken af. Op de terugweg spring ik de muziekwinkel binnen, in de hoop dat de Holdsworthdoos binnen is. Die is er nog niet, dus volgende week beter. Zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft een reuzesoep gemaakt van aardappel, prei, ui, tomaat en de aspergebouillon, gevuld met rookworst en gehaktballen. De Zoon helpt mee met opeten, maar dat lukt niet. Ik ruim op en was af en iets na zeven uur keert de rust weer. Ik lees en luister tot het tien uur is geweest. Het boek van Elvis Costello is uit. Bij vlagen zeer meeslepend en er waren zelfs momenten dat ik er emotioneel van werd. Ook zitten er zeer geestige passages in. Aanrader, dus.
Muziek vandaag: The Underfall Yard (Big Big Train), Crest Of A Knave (Jethro Tull), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters)

–

Maandag 5 juni:
Tweede pinksterdag. Echt een lang weekend. Mooi. Even voor zeven ben ik uit bed. Buiten schijnt de zon. Ik zet alles in huis weer open, zodat het mooi door kan waaien. Koffie, webstek. Halverwege de ochtend lijkt het heel lekker buiten en dus lees ik verder op de galerij. Inderdaad, lekker. Beetje windje, maar die gaat al snel liggen, dus wordt het heel lekker. Wat heet? Het is niet heel lekker. Het is gewoon bloedheet. De Vrouw drinkt koffie mee. Ik ga het laatste stukje schilderwerk van de muur bij het aanrecht bijwerken. De Vrouw schrobt de galerij. De Zoon komt lunchen. In de middag fietsen we naar een vreetkarrenfestival en daar is eigenlijk niet veel meer te beleven dan wat rondwandelen tussen de vreetkarren. En Reinier en GAteL zijn er. En omdat er langzaam steeds wat meer mensen het terrein op komen, zet de discjockey de muziek steeds luider. Wegwezen dus. We fietsen langs de zwager en drinken water bij hem in de tuin. Dan rijden we weer terug naar huis. We zetten de fiets in de schuur en wandelen naar een terras alwaar we iets drinken. Heel lang blijven we niet. Om half zes ga ik eten maken. De beroemde groentetorentjes uit de oven, met een fruitsalade van watermeloen en aardbeien, plus gebakken lamsbiefstukken. Zeven uur hebben we alles op en opgeruimd. Ik ga hardlopen. En ja hoor, vanavond geen onderbrekingen meer. Ik loop lekker. Nog anderhalf uur om iets te lezen en te luisteren en dan lig ik om tien uur weer in bed.
Muziek vandaag: het derde en vierde plaatje uit de doos Bass Communion (Bass Communion), Iki (Värttinä), Grimspound (Big Big Train), de rest van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zondag 4 juni:
Kwart over zeven op. Met de rituelen wil het nog niet vlotten: als ik onder de douche vandaan kom, vraag ik me af waar mijn handdoek is. O ja, die heb ik gisterenavond na het hardlopen op de galerij te drogen gehangen. Koffie, webstek. Ik hoest nog flink en soms loopt mijn neus, maar het lijkt een boel beter. Nog meer koffie op de galerij. Met De Vrouw. Eind van de ochtend wandelen we ons rondje langs het kanaal. De Zoon komt iets na een uur mee lunchen. Dan ruimen we op en nemen we rust. Tegen een uur of vier wandelen we naar het Art café, waar Simon Drost al zijn kunstwerken in de uitverkoop heeft. Er is heel veel mooi spul en zowaar, we kopen drie werken. Na een drankje gaan we weer naar huis. Even uitblazen op de galerij en dan ga ik eten maken: een fruitsalade van watermeloen, ananas en aardbeien, gegrilde aubergine en gebakken kalfskoteletten. Eenvoudig doch zeer smakelijk. Het opruimen en afwassen is snel gebeurd en dan heb ik ruim de tijd en gelegenheid om te lezen en te luisteren. De PROG is uit. Om een uur of elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Bass Communion (Bass Communion), Baile Bucanero (Ondatropica), A Stone’s Throw From The Line (Big Big Train), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), een stukje van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 3 juni:
Zeven uur ben ik wakker en sta ik op. Ik ben nog niet helemaal uitgerust, maar slapen ging aardig. Klussen, koffie, krant. Lekker fit ben ik nog altijd niet, maar het gaat. De verkoudheid lijkt iets minder, net als het algehele gevoel van lamlende. Ik lees in de PROG die gisteren binnenkwam. Halverwege de ochtend fiets ik een rondje langs de biowinkel en de markt. Thuis koffie met De Vrouw. Het duurt even voordat De Zoon bij ons kan zijn voor lunch, dus wandelen we even naar wat winkels voor enkele zaken. De Zoon is er om half twee en we lunchen uitgebreid. Erna ruim ik wat spullen op naar de schuur. Ik loop nog een keer naar buiten. In de platenwinkel vraag ik of de nieuwe Roger Waters er is; die zou toch gisteren verschenen moeten zijn. Ze hebben hem niet, maar de post kan ieder moment komen. Daar ga ik niet op wachten, maar: hé, daar is-ie. Ik betaal hem met mijn cadeaubon die ik twee weken geleden van Heidi en Auke kreeg. Thuis ga ik nog heel even uitrusten op de galerij en dan maak ik avondeten. Ik stoom asperges boven water met de schillen en uiteinden. De gestoomde asperges houd ik in een schaal in de oven warm. Ik zeef de aspergebouillon en daarmee maak ik een kaassaus. Ook heb ik een salade gecomponeerd van bosui, komkommer, tomaat, schapenkaas en een slamix met zonnebloempitten en dergelijke. Ten slotte grill ik rosbieffiletlapjes. De saus gaat met hamreepjes en ei over de asperges en we kunnen aan tafel. De boel is goed gelukt. We ruimen af. De Vrouw spoelt en ik was af, dat is even het nieuwe ritueel. Als alles schoon en opgeruimd is, ga ik hardlopen. Buiten is het drukkend warm, maar ik het lopen lukt me goed. Ik doe het rustig aan en hoef maar een extra tussenstop te maken. Dan kan de nieuwe plaat van Waters horen en ik ben nogal onder de indruk. Alle bekende ingrediënten heeft hij weer gebruikt, maar toch klinkt het fris, modern en gedreven. Mooi. Ik lees en luister nog iets meer en even na half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: async (Ryuichi Sakamoto), Aspirant Sunshadows (Rick Wakeman), Cover Version (Steven Wilson), Is This The Life We Really Want? (Roger Waters), The Extinct Suite (Steve Jansen)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment