bazbo – de wereld van Bas Langereis

Bas Langereis leest u voor!

15-03-2018

B-log: 17 t/m 23 maart 2018

Filed under: B-log 2018 — bazbo @ 20:45

Vrijdag 23 maart: naar Brussel
Zeven uur op. De Vrouw blijkt de meeste douchespullen al ingepakt te hebben. Handig. Koffie, krant, webstek. Dan wandel ik naar de biowinkel voor de laatste boodschappen. Tostilunch. Begin van de middag lopen we naar het station. De reis naar Brussel (vandaag) en Londen (morgen) kan beginnen. Niet dus. We zijn nog niet halverwege het station of De Vrouw roept achter me of ik iets verloren ben. Ik kijk om. Ze heeft de hak van een schoen in haar hand. Verroest, vandaar dat ik ineens zo anders liep. Barst, mijn mooie, allermooiste paarse schoenen! We lopen een stuk terug en gaan een hakkenbar binnen. Voor nog geen zes neuro’s zijn beide hakken binnen vijf minuten vervangen. Fijn! Door dit avontuur hebben we de trein een half uur later. De reis gaat via Zutphen en Roosendaal. Daar hebben we bijna een uur overstaptijd. Niet erg. De rest van de rit gaat ook voorspoedig en we zijn begin van de avond op station Brussel-Zuid. Het hotel is aan de overkant van de straat. Mooie kamer. Gaan we naar het stadscentrum voor een hapje eten? Nee, we wandelen langs de Hallepoort en gaan bij La Porteuse d’Au de gebruikelijke biefstuk met frieten en salade eten. Garnaal- en kaaskroketten vooraf. Lekker. Elf uur zijn we in de hotelkamer terug en gaan we slapen.
Muziek vandaag: async (Ryuichi Sakamoto), Nexus (Virgil Howe & Steve Howe), Around The World In A Day (Prince), The Love Symbol (Prince)

Donderdag 22 maart:
Vroeg wakker. Alles fijn. Op de werkplek verricht ik heel veel werkzaamheden. De nieuwe webstek van Kunst-Zinnig-Brein is online! Hij ziet er echt geweldig uit. Reacties van collega’s zijn ook zeer goed. Mooi werk, Emma! Tussen de middag wandel ik kort door bos en veld. In de middag rond ik van alles af en om kwart over vier heb ik anderhalve week vakantie. Thuis loop ik naar een klerenwinkel voor een nieuwe zwarte broek en ik koop een laatste brood van de Turkse bakker in de straat. De Vrouw is dan ook thuis. Ik maak het avondeten. Heel gemakkelijk: de soep van gisteren opwarmen en er brood bij snijden. Het nagerecht is minstens zo eenvoudig: fruityoghurts. Na de afwas maak ik een eerste nieuwsbericht op de nieuwe webstek van KZB, werk ik mijn eigen webstek bij en lees en luister ik wat tot het half elf is.
Muziek vandaag: Lovesexy (Prince), Crosswinds (Billy Cobham), Monochrome (Daniel Cavanagh), Lumen (Jansen & Barbieri)

Woensdag 21 maart:
Kwart over zeven op. Fijne douche. Had ik al gezegd dat we tegenwoordig een fijne douche hebben? We hebben een fijne douche. Koffie, krant. Meer koffie met De Vrouw. We spreken wat zaken door voor de komende week. Dan wandelen we het centrum in voor enkele boodschappen. Ik wandel door naar de biowinkel. Lunch. Drie uur sta ik bij Max.nl en even later is Ank er ook. Allemensen, wat heeft Emma een goede site gemaakt voor Kunst-Zinnig-Brein. We regelen nog wat laatste dingen. Morgen gaat hij online! We hebben niet genoeg woorden of cadeaus om onze waardering voor Emma uit te spreken. Dank je in hoofdletters. DANK JE. Buiten praten Ank en ik na. Volgend project: hoe krijgen we continuïteit in het project Kunst-Zinnig-Brein? Ik heb al wat zaken op papier gezet en ga deze spoedig delen met mensen binnen de organisatie in Arnhem. Thuis maak ik het avondeten. Soep van bloemkool met spek en chorizo en rode paprika. Nagerecht: fruityoghurt met aardbeien. In de avond werk ik de webstek bij, maak ik een instagramaccount voor Kunst-Zinnig-Brein aan en lees en luister ik iets. Tien uur is het weer zover. Goede dag.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Country Airs (Rick Wakeman), Brave (Steven Wilson 2018 remaster) (Marillion), Opel (Syd Barrett)

Dinsdag 20 maart:
Minder koud. Toch glad op straat. IJzel. Verder alles goed. Veel te doen op de werkplek. Ik wandel tussen de middag door bos en zon. Ook in de middag volop werk. Wie weet krijg ik het donderdag klaar voor ik een week weg ben. Zes uur thuis. De Vrouw is met De Zoon de hort op. Ik maak het restant van de lasagne van gisteren warm en eet het op. Afwas, afval. Dan de webstek. Plots bedenk ik me dat ik helemaal vergeet om hard te lopen. Het is te laat. De Vrouw is tegen negenen thuis. Ik lees en luister. Half elf. Dag van niks. Toch opgewekt. Dat is wat waard. Wat precies, dat weet ik niet. Voelt goed.
Muziek vandaag: Lovesexy (Prince), American Utopia (David Byrne), de cd die mee kwam met Bakin’ @ The Potato! (Mike Keneally Band), Playing In A Room With People (Jansen Barbieri & Karn)

Maandag 19 maart:
Koud vanmorgen. Als ik in de bus ga zitten, schiet de schouderband van mijn tas kapot. Barst. Zaterdag naar de markt. Ik mocht ermee terug als er wat mee was. Wacht, zaterdag zit ik in de trein naar Londen. Het is zonnig, maar nog wel erg koud. Op de werkplek doe ik veel. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en zon en kou. In de middag ook weer veel te doen. Zes uur thuis. Ik maak avondeten. Lasagne van verse bladen en twee zakken sla die De Zoon meenam. De Vrouw is er pas om iets voor acht. We eten de lasagne. Aardbeien ernaast. Ik was af. Het is half negen geweest als ik wat kan lezen en luisteren. Tien uur ga ik dan weer slapen.
Muziek vandaag: American Utopia (David Byrne), Crosswinds (Billy Cobham)

Zondag 18 maart: My name is Prince – Amsterdam
Kwart over zeven op. We hebben de trein van tien uur naar Amsterdam. Omdat het boekenweek is (geweest), reizen we vandaag gratis met het boekenweekgeschenk. In Amsterdam waait het enorm en is het dus zeer koud. Gelukkig is het niet ver naar de Beurs van Berlage. Daar bekijken we de tentoonstelling My name is Prince. Wat zal ik er eens van zeggen? Het is een aardig overzicht van gitaren, kleding en platen. Wat ik mis is de diepgang, de thema’s van de artiest, de dilemma’s waarmee hij van doen had, zijn muzikale betekenis, zijn gitaarwerk. Toch anderhalf hoogst aangename uren doorgebracht. We lunchen in de bistro van de beurs. Dan sjouwen we naar de Haarlemmerstraat. In de schoenenwinkel koop ik eerst een jasje, daarna ook de bijpassende schoenen. Extravagant, dat is het. We wandelen langs wat grachten en besluiten dan dat het te koud is om langer te blijven. Bij het station drinken we nog iets in een café, dan pakken we de trein. Door een technische storing rijdt er niets tussen Amsterdam en Amersfoort, dus nemen we de trein naar Utrecht. We reizen immers gratis vandaag. In Utrecht is de trein naar Enschede propvol, dus kiezen we ervoor om niet te gaan staan, maar om een half uur op het station in wat winkels door te brengen en dan een trein naar Amersfoort te nemen. Daar aangekomen is de overstap zeer vloeiend. Ergens halverwege Apeldoorn staat de trein plots stil. Er is een technisch mankement en het personeel gaat bekijken wat het is. Na een kwartier blijkt het loos alarm. Zeven uur zijn we op het station. In de lokale grillroom eten we köfte met kaas. Acht uur thuis. Ik werk de webstek bij en lees en luister nog iets tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), Miss Balanco (Clara Moreno), M. (sampler) (Jansen Barbieri & Karn)

Zaterdag 17 maart:
Kwart over zeven uit bed. Koffie, klussen, krant. Buiten is het heel koud. Het vriest en er staat een fikse noordoostenwind. Ik bel de helpdesk van de elektronicawinkel over de lekkage bij de kraan. ‘Ik wil graag in contact komen met het filiaal in Apeldoorn.’ ‘Nee, meneer. Dat kan niet. Alleen via mail. Dit soort zaken kunnen wij hier bij de klantenservice het beste afhandelen.’ ‘Nou, ik ben benieuwd. De twee heren monteurs hebben de slang van mijn wasdroogcombinatie niet goed gemonteerd. Er stroomt water.’ ‘Ja meneer, maar het kan ook aan de kraan liggen, hè?’ ‘Nee, dat kan niet. Die zit er net op. Splinternieuw. Nog nooit gebruikt. Het was volledig droog. Totdat jullie monteurs de slang van de wasdroogcombinatie erop vast maakten.’ ‘Toch eerst maar even alles loshalen en opnieuw monteren.’ ‘Ja, dat is het hem nou juist. Dat wilde ik niet doen, want ik heb ervoor betaald dat jullie monteurs dat goed zouden doen.’ ‘Zonder dat we zeker weten dat het niet aan de kraan ligt, kan ik niets voor u betekenen.’ Dan niet. Halverwege de ochtend wandel ik naar de biowinkel en snel terug. Nog meer koffie met De Vrouw. Dan loop ik het centrum in. Ergens een waterpomptang kopen, vervolgens fruit op de markt en broodjes bij de Turkse bakker in de straat. Thuis draai ik de wasmachineslang van de kraan af. In ieder geval ontdek ik dat de aansluiting van de slang bij de machine los zit en een straal water veroorzaakt. Ik draai de slang weer op de kraan. Er drupt nog wel wat, maar er is veel minder water dan voorheen. Even aanzien nog, anders maandag toch maar weer schelden, tieren en vloeken bij de klantenservice. De wasmachine gaat aan. De Vrouw en ik maken van alles schoon in huis. De Zoon komt om half drie lunchen. Erna gaan zij naar de bioscoop. Ik zie een muziekdocumentaire en ga dan avondeten maken. De beroemde zuurkoolschotel met spek en witte bonen en ernaast de kipworsten van de Turkse slager uit de straat en een salade van bosui, komkommer, aardbei en framboos. Kwart over zeven zitten we aan tafel. Een uur later heb ik de boel afgewassen en afval naar de containers gebracht. Dan kan ik zitten en lezen en luisteren en om elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: 1492 (Vangelis), To The Bone (Steven Wilson), de documentaire die mee kwam met de doos Misplaced Childhood (Deluxe Edition) (Marillion), Hesitation Marks (Nine Inch Nails), Live at the Fairfield Halls, 1974 (Caravan)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment