Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0664: Cornelis Vreeswijk – Cornelis Vreeswijk
Wat zal ik eens zeggen over deze bard cq. troubadour danwel liedjessmid. Dat de Zwöden hem op handen dragen, ook nu nog, ver na zijn dood op 12 november 1987? Mijn Zwödse vriend Petter speelt vandaag de dag nog graag zijn liedjes op akoestische gitaar en niet alleen tijdens het Midsommarfesten. In Stockholm is zijn geboortedag, 8 augustus, een feestdag: de Cornelis Vreeswijkdag. Dit album komt uit 1972. De Vrouw vraagt zich af waarom ze het ooit heeft gekocht. ‘Omdat je het mooi vond?’ zeg ik. ‘Waarschijnlijk,’ is haar antwoord. Zij vindt het nu niet zo leuk meer; ik wel. Het is het eerste Nederlandse album van zijn hand en het enige succesvolle. Er staat dan ook ‘klassiek’ werk van hem op. Ik zie dat er maar één enkele versie van bestaat, op het Fontana label. Toch is-ie niet heel bijzonder. Wel bijzonder aangenaam.

–

bazbo 0663: Brigitte Kaandorp – 1
Uiterst vermakelijke eerste plaat van madammeke Kaandorp uit 1986. Ik kocht ‘m op 27 december 1988. Is nog een bijzondere plaat ook. Er is maar een versie op vinyl en eentje op cd. Plaat verscheen aan het begin van de carrière van De Kaan. Ze was toen net doorgebroken als dat hakkelende vrouwtje in de bloemetjesjurk met de ukelele. Op deze plaat zes studio-opnames en vier livestukken. Hoogtepunt is het heerlijke Annelies de Vries, maar de livestukken zijn ook zeer vermakelijk: Jodeln, Protestlied (waarin ze tussen de regels door de maatschappelijke thema’s benoemt), Lellebel en haar grote hit Blijf Altijd Bij Mij. Het laatste couplet van Robert-Jan krijgt van mij de prijs voor de beste weltschmerztekst aller tijden: ‘Robert-Jan, jij bent de man / ik weet dat ik je toch niet krijgen kan / jij verlooft je met een del / ‘k maak me van kant, Robert dank je wel’.

–

0662: Freek de Jonge – Een Verademing
Oudejaarsavondshow van 1984. Deze elpee verscheen in het jaar erop: 1985. Ik kocht hem op 20 mei 1985. Er is maar één versie op vinyl. Bijzonder onderhoudende show, moet ik zeggen. Vooral de Oudejaarsavondconference waarin Freek in moordend tempo de ene na de andere zeer ingenieuze grap eruit slingert, maakt diepe indruk. Daarna is het wat fragmentarisch, maar dat komt natuurlijk omdat we er geen beelden bij hebben. De sterilisatie vind ik niet leuk. Te herkenbaar, vrees ik. Gelukkig is het niet te vinden op YouTube.

–

Vrijdag 7 juni:
Half zeven op. Als De Vrouw en ik om tien uur naar het station lopen, heb ik er al een boel werk op zitten. In Deventer spreken we onze financiële adviseur. Lang verhaal kort: we hebben het goed voor elkaar en als we zo door gaan, hebben we een goed pensioen. We lunchen op de Brink, wandelen via winkelstraatjes terug naar het station. Thuis maken we tassen leeg. Dan lopen we naar een supermarkt hier in het centrum en drinken we iets op een terras. Eind van de middag werk ik nog het een en ander. Half zes gaat de werklaptob dicht en maak ik avondeten. De Zoon is er om zes uur en ik zet een fikse chili op tafel, naast een salade van galiameloen en framboos. De afwas is snel gedaan en dan heb ik ruim gelegenheid om de webstek bij te werken, te lezen en te luisteren. Nog voor half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje van Between The Silence (Travis & Fripp), Cavaleiro Selvagem Aqui Te Sigo (Mariana Aydar), Original Oldies Vol. 21 (various), Arbeidsvitaminen Op Z’n Best (various), History Of British Rock Vol. 2 (various), Adam & Eve (The Flower Kings), A Sense Of Loss (limited edition) (Nosound), The Grey Of Granite Stone (Grice)

–

Donderdag 6 juni:
Redelijk geslapen. Op de werkplek van alles. Tussen de middag bos. In de middag ook van alles. Vijf uur thuis. Met De Vrouw naar de fietsenwinkel om haar nieuwe e-fiets op te halen. We leveren haar oude fiets en mijn ongeveer twintig jaar oude ATB in. In de afgelopen tien jaar heb ik er nauwelijks op gereden en de laatste vijfenhalf jaar echt helemaal niet. Thuis lees ik de krant op het balkon. De Vrouw serveert avondeten: een schotel van kalfsschnitzel, paksoy en allerlei restjes groente, met een salade van tomaat, komkommer en rode eikenbladsla. Ik was af en ga hardlopen. De nieuwe schoenen lopen (zoals verwacht) alsof het nooit anders is geweest. Ondanks de benauwdheid buiten gaat het lopen aardig. Thuis is het dan al wat later. Ik werk de webstek bij, luister en ga slapen.
Muziek vandaag: Grand Tour (Big Big Train)

–

Woensdag 5 juni:
Geen wekker, maar toch om zes uur op. Als ik om half negen naar de Kap wandel, heb ik er al bijna anderhalf uur werk op zitten. Tien uur wandel ik ook weer bij de Kap vandaan. Via de biowinkel ga ik naar huis. Even koffie met De Vrouw, dan stappen we op de fiets. We rijden naar de rand van de stad om een fietsenwinkel te bezoeken. De Vrouw is al een paar dagen actief op zoek naar een passende elektrische fiets. Ze ziet een mooie en goede, maar wil ook nog terug naar de zaak (bijna) op de hoek van de straat. Eerst thuis een snelle lunch. Dan naar de zaak (bijna) op de hoek van de straat. Het model dat ze op het oog heeft, wordt het. Morgen eind van de middag kan ze hem ophalen en haar oude fiets inruilen. We fietsen verder. Eerst naar een grote sportzaak. Daar koop ik (eindelijk) nieuwe hardloopschoenen en een shirt. Ook werpen we een blik in een elektronicazaak. De pc staat op het punt van begeven, dus even zien wat er zoal voor welk bedrag te verkrijgen is. Hm, het is doenlijk. Dan terug naar huis. Ik wandel nog even het centrum in, om de oude hardloopschoenen in een kledingcontainer te mikken. Ik lees de krant op het balkon. Dan is het half zes geweest en maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, komkommer, waterkers, rode eikenbladsla en frambozen. Ik zet de twee overgebleven groentetaartjes in de oven. Ten slotte maak ik een curry van ui, prei, bosui, aubergine, peper en rookworst. Ik zet alles op tafel en we eten het op. (Hoe moeilijk kan het leven zijn?) Dan was ik af en breng ik afval naar de container. Hoog tijd voor de webstek van KZB en die van mijzelf. Ook luister en lees ik. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes van Between The Silence (Travis & Fripp), The Guitar World According To Frank Zappa (Frank Zappa), Out In The Sun (Patrick Moraz), Cloud About Mercury (David Torn), het laatste stukje van het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Dinsdag 4 juni:
Beter geslapen, dat wel. Het belooft weer een drukkende en drukke dag. Op de werkplek zo veel verschillende zaken, dat ik geen tijd kan nemen om tussen de middag naar buiten te gaan. Half zes thuis. De Vrouw serveert kip uit de oven met salade en De Zoon helpt mee opeten. Er is ijs toe. De afwas is nog te doen en daarna ga ik heus waar een ronde hardlopen. Het is nog zo warm en benauwd, dat het me niet lukt om onafgebroken te rennen. Toch goed gelopen. Ik werk de webstek bij en lees en luister en dat was het alweer. ’s Kijken of ik nóg beter kan slapen.
Muziek vandaag: Sun Of Goldfinger (David Torn, Tim Berne & Ches Smith), A Mojo Anthology – Rare, Classic, Unused and Live 1969-2019 (het plaatje dat mee kwam met de Mojo van juli 2019) (King Crimson

–

Maandag 3 juni:
Niet goed geslapen. Eenmaal op is het allemaal wel oké. Buiten is het niet meer zo warm. Op de werkplek ook goed uit te houden. Ik kan vanmorgen heel veel doen. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Ook in de middag doe ik veel. Ik raak zelfs redelijk op orde. Kwart voor zes thuis. De Vrouw belooft er pas om half acht te zijn, dus ik heb ruim gelegenheid om avondeten te maken. Eerst een fruitsalade van mango en aardbei, dan een knoflookyoghurtmayo en vervolgens de groentetaartjes van aubergine, courgette en tomaat. Net als ik De Vrouw heb geappt dat ze even moet appen als ze gaat fietsen in verband met de vijfentwintig minuten oventijd, komt ze binnen. Dat betekent dat ik nog de krant kan lezen op het balkon. Dan bak ik biefstukken en kunnen we aan tafel. De salade van gisteren erbij en de boel is goed. Veel bijpraten. De afwas is niet erg en om acht uur kan ik de webstek bijwerken en lezen en luisteren. Tien uur hoop ik in slaap te vallen.
Muziek vandaag: Out In The Sun (Patrick Moraz), Sun Of Goldfinger (David Torn, Tim Berne & Ches Smith)

–

Zondag 2 juni:
Kwart voor zeven wakker en op. Beter geslapen. Koffie. De Vrouw appt om acht uur dat de kinderen wakker zijn. Ik fiets erheen. We ontbijten met z’n vijven en spelen in de tuin. Elf uur zijn de beide ouders weer terug en een half uurtje later fietsen De Vrouw en ik terug naar huis. Het is heel warm. De Zoon is er om even na enen voor een lunch. Ik was af, stofzuig het huis en wandel langs het kanaal naar een supermarkt op sappenjacht. Dan ga ik op het balkon de krant lezen. De Vrouw vertrekt om half vijf naar haar werk. Ik lees nog wat verder en maak dan avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer, bindsla en waterkers. Daarnaast warm ik de spinazie en spliterwtenpasta in roomkaassaus van vrijdag op. De afwas is klein. Het is veel te warm om te gaan hardlopen, dus doe ik rustig aan. Ik zie een dvd, werk de webstek bij en lees en luister en rond tien uur ga ik toch proberen te slapen.
Muziek vandaag: 5 Klavierstücke (Irmin Schmidt), het tweede en derde plaatje van Move (Deluxe Edition) (The Move), een deel van de derde dvd van de doos Neerlands Hoop Compleet (Neerlands Hoop)

–

Zaterdag 1 juni:
Kwart voor zeven wakker. Niet zo heel goed geslapen, maar het gaat. Buiten is het zonnig en warm. Koffie met De Vrouw op de galerij. Ik wandel naar de markt voor fruit en brood. Nog meer koffie met De Vrouw. Dan fietsen we naar Zwager. Dit weekend passen we op De Neven. Zwager en Schoonzus zelf gaan een middag en avondje uit en blijven ergens overnachten. We hebben allerlei etenswaren mee, dus we vermaken ons prima. Eerst maar eens lunchen met de jongens. Dat lukt. Dan moet de kleinste even slapen. Dat lukt ook. Als hij weer wakker is, wandelen we een stukje naar een biowinkel en daar koop ik nog wat kleinigheden. Als we weer terug zijn, is De Nicht er ook. De Vrouw organiseert vervolgens watergevecht in de tuin en ik ga het avondeten maken. Als iedereen weer droog is, zet ik het eten op tafel: frieten van paarse en gele wortelen en zoete aardappel, lamsburgers en een enorme fruitsalade van ananas, watermeloen, mango, framboos en blauwe bes. De jongens zijn moe en gaan naar bed. Ik was af en dan is het rustig in huis. Ik fiets in mijn eentje naar huis, ruim daar de overgebleven spullen weg en vouw de was op. Dan werk ik de webstek bij en is het half elf en ben ook ik moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Thursday Afternoon (Brian Eno), Fictitious Sports (Nick Mason), Profiles (Nick Mason & Rick Fenn), White Of The Eye (Nick Mason & Rick Fenn)

–

bazbo 0661: Freek de Jonge – De Tragiek
Over klassiekers gesproken. Dit was de tweede show die Freek de Jonge deed nadat Neerlands Hoop was gestopt. Ik weet nog goed dat hij in 1981 op televisie kwam (ik was vijftien jaar) en dat mijn moeder halverwege de televisie op een andere zender zette, omdat meneer De Jonge plots een keer vloekte. Ik begreep dat niet goed. Normaal gesproken mochten wij alles zeggen; wij waren katholiek thuis. Een jaar later kwam de show nog een keer op televisie en we keken weer. Mama had niet door dat het dezelfde show was. Toen meneer De Jonge vloekte, lag mijn vader dubbel van het lachen en mijn moeder lachte vrolijk mee. Ik begreep dat niet goed. Waren de tijden zó veranderd in zó korte tijd? Na de tweede keer op tv vroeg ik de dubbelelpee voor mijn verjaardag en ik kreeg hem op 17 mei 1982. Al snel had ik hem zo vaak gedraaid, dat ik hem helemaal uit mijn hoofd kende. Dat kwam goed uit, want met schoolgenoot Vincent had ik malle weddenschappen. Tijdens een lunchpauze waar een tussenuur achteraan zat, droeg ik in de kantine van school de complete tekst van De Tragiek voor. Nu ik hem na vijfendertig jaar weer terug hoor, kan ik hem zo mee vertellen. Er is maar een vinylversie uit 1981 en die draai ik nu. Nog altijd fijn.

–

bazbo 0660: Fons Jansen – Luister Naar … Fons Jansen
Verzamelplaat uit 1979. Deze is van De Vrouw. Zelf zie ik het controversiële van Jansen wel, zeker zijn verhalen over de kerk, maar ik vind het verder niet zo heel veel aan. Nooit echt gevonden ook. Sommige uitspraken wel. ‘Ik vínd het stupide,’ bijvoorbeeld. Maar die staat hier niet op. Wel De Schooljongen. Klassieker.

‘Ik zou graag eens dat gezellige dikkerdje de bek vol spuiten.’
‘Zo kan hij wel weer, Jaap.’
‘Maar zou jij dat dan niet willen, Bas?’
‘Niet vlak na jou, in ieder geval. Ik wil van alles, maar veel van mijn wensen houd ik stil.’
‘Ik heb in dit leven geleerd dat je maar beter je verwachtingen kunt uitspreken. Dat voorkomt een boel misverstanden.’
‘Wat bedoel je, Jaap?’
‘Ga hier nou niet de gevatte gozer uit zitten hangen, Bas. Die schrijvershumor van jou wordt nu niet gewaardeerd.’
‘Graag in actieve zinnen praten, Jaap. Dat maakt deze conversatie wel zo begrijpelijk. Wat bedoel je met je laatste zin? Wie waardeert die schrijvershumor van mij niet?’
‘Dat doet nu niet terzake. Je praat eromheen.’
‘O? Jij zegt iets, ik vraag verduidelijking en dan doet mijn vraag niet terzake? Wie praat waar nu omheen?’
‘Laten we het alsjeblieft ergens anders over hebben.’
‘Dan lust ik wel een glaasje water, Jaap. Plat water, graag. Mag uit de kraan.’
‘Huh? Oké, oké. Ik weet wanneer ik …’
‘Ga nu maar.’
Jaap stond op en liep naar de bar.

Ik keek café Akhbar rond. Het was er niet eens zo heel erg druk en dat voor een donderdagavond, toch doorgaans hét uitgaansmoment voor uitwonende studenten. (We hebben helemaal geen studenten in ons zo majestueuze Apeldoorn.) Aan de toog zaten wat mensen, waaronder het wat corpulente meisje met het korte krulletjeshaar. Een man of drie stond om haar heen, luidkeels lallend en lachend. Verderop aan een tafeltje zat een groepje met elkaar te kaarten.
‘Mag er voor jou nog iets zijn, Bas?’ Het was het leuke barmeisje. Ze stond naast mij, keek me aan en hield haar hoofd schuin.
‘Hé, dag leuk barmeisje,’ zei ik. ‘Doe mij maar een water.’
‘Plat water zoals gewoonlijk? En mag het weer gewoon uit de kraan?’
‘Asjeblief.’
‘Voor jou heel graag.’
‘Je bent lief, wist je dat?’
‘Dat zeggen ze allemaal.’
‘Maar ik meen het.’
‘Dan is het goed. Ik ben zo bij je terug.’
‘Ik kijk ernaar uit.’
Ze glimlachte en liep naar de bar. Ik keek haar na. Ze wiegde leuk met haar achterkant en haar lange donkere haren zwierden over haar rug. Was alles maar zo mooi en vriendelijk, dacht ik. De werkelijkheid is vaak gruwelijk. Daar had je Jaap weer.

‘Hier.’ Ruw zette hij een glas voor mijn neus. Ik schoof het opzij. Hij ging weer zitten en zei: ‘Waar waren we?’
‘We waren op het moment dat jij je respectvoller ging opstellen. Je ging net uitgebreid je excuses maken voor je botte manier van reageren van zonet.’
‘O? Dat kan ik me helemaal niet herinneren.’
‘Drank maakt meer kapot dan je lief is, Jaap.’
‘Hoe weet jij dat nou? Je drinkt geeneens drank.’
‘Er valt niet veel te leren in dit leven, maar dit weinige is me gelukt.’
‘Maar jij mist een boel plezier, Bas.’
‘Tjonge, wat een pret, dit.’
‘Kijk eens, een water voor je.’ Daar had je het leuke barmeisje weer.
‘Dank je wel,’ knikte ik haar toe en ik glimlachte: ‘Mag ik je wat vragen?’
‘Jij altijd.’ Ze pakte het glas met water van haar dienblad en zette op tafel.
‘Ik vind het heel erg, maar ik ben je naam kwijt. Excuus.’
‘Joh, dat geeft toch niet? Ik heet Leonie.’
‘O ja. Dom van me, Leonie.’
‘Dat kan toch iedereen gebeuren?’
‘Maar de stomste het eerst!’ riep Jaap erdoorheen. Hij lachte luid en verslikte zich in zijn bier. Hard hoestte hij over tafel.
‘Hand voor je mond, meneer,’ zei Leonie. ‘Eerlijk delen is fideel, maar die bacillen houd je liever bij je.’
‘Goffe,’ blafte Jaap.
‘Hier, drink wat water,’ zei ik en ik schoof hem het glas dat hij zelf had meegebracht toe.
‘Water? Ik ga nog liever dood.’
‘Als je zo blijft doorhoesten, ga je ook dood,’ zei Leonie. ‘Als je het niet erg vind, ga ik een beetje uit de buurt. Ik blijf graag een tijdje gezond. Bovendien heb ik nog een paar bestellingen om weg te brengen.’ Ze liep verder naar de tafeltjes achter me.
‘Nou Jaap: bedankt,’ zei ik. ‘Dankzij jou is ze nu weer weg.’
‘Te … uche uche, teer … uche uche …’
‘Teer? Komt het hoesten van het roken? Van de teer?’ vroeg ik.
‘Teringhoer!’ hoestte Jaap.
‘Volgens mij is zij hier niet degene met tering,’ zei ik. ‘Ga alsjeblieft even naar buiten of in ieder geval bij mij vandaan, wil je?’
‘Maa … maahuche huche!’
‘Effe optiefe, Jaap.’
Hij deed het ook nog. Luid lawaai makend liep hij naar de voordeur.

Jaap botste bijna tegen iemand op. Hij hoestte haar in het gezicht en verdween naar het terras. De jonge vrouw die binnen kwam, liep naar de bar. Ik zag haar praten met Hans, de grote barman. Van hem kreeg ze een vaasje pils. Met het glas in haar hand draaide ze zich om en keek ze het café Akhbar rond. Ik denk dat ze mij zag, want ze kwam naar mij toe.
‘Bas, mag ik je wat vragen? Ik heb iemand nodig die me advies kan geven.’
‘Maar natuurlijk, mijn kind. Ga zitten.’ Dat deed ze. Voordat ze verder iets kon zeggen, ging ik verder: ‘Fijn dat je me zo in vertrouwen neemt.’
‘Verbaast je dat?’
‘Nou, op zich niet. Ik ben nu eenmaal heel betrouwbaar. Maar jij hebt het imago van de wat felle feministe. Het siert je dat je de principes even laat varen en iets wilt aannemen van een mannelijke persoon met enige levenservaring. Wat is je vraag?’
‘Mijn vriend wil dat ik hem pijp. Moet ik dat slikken?’
‘Even los van de inhoud: wist jij dat dit een heel belegen grap is?’
‘Het is ook nooit goed met jullie kerels! Stel ik me een keer open en verdraagzaam op, is het weer niet goed en doe je mijn oprechte vraag af als een grap. Ik voel me hier niet serieus genomen.’
‘Serieus, ik zou je niet willen nemen. Althans, niet hier zo in het openbaar. Verder wil ik je een compliment maken.’
‘O? O? Wat nou weer?’
‘Je openheid en verdraagzaamheid sieren je.’
‘Dank je. Fijn dat je me als mens, als persoon waardeert.’
‘En daarnaast heb je ook een gezegende set wiebeltieten en een fenomenale reet in die tuinbroek van je.’
‘Ik weet niet wat ik moet zeggen.’
‘Dank je wel, bijvoorbeeld. Het is belangrijk een compliment te aanvaarden in plaats van het weg te wuiven.’
‘Deed ik dat dan?’
‘Leer mij je kennen, mijn kind. Je bent zeer assertief, maar aan de blik in je ogen zie ik dat je geraakt bent door het compliment.’
‘Barst. Barst! Je kent me te goed. Het is alsof je door me heen kijkt. Dat is niet eerlijk.’
‘Niet eerlijk? Ik ben juist heel eerlijk tegen je.’
‘Je snapt best wat ik bedoel!’
‘Luister, Monique,’ zei ik.
‘Ik heet geen Monique!’
‘Och excuus. Dat vind ik heel erg.’
‘Vind je het erg dat ik geen Monique heet? Zie ik er soms uit als een Monique?’
‘Nu je het zegt: je hebt wel iets mysterieus en Frans over je. Iets charmants, ook.’
‘Hou toch op,’ huilde ze nu. ‘Je brengt me helemaal van mijn à propos.’
‘Dan help ik je er toch weer op? Ik doe het graag voor je.’
‘Huh? Waarop? Waar heb je het over?’
‘Op je à propos.’
‘Ik kan je niet volgen.’
‘Je zegt dat je er vanaf bent.’
‘Waar af? Man, doe niet zo moeilijk. Waarom moeten jullie mannen altijd alles zo beredeneren en analyseren?’
‘Kun je je iets sekseneutraler uitdrukken?’
‘Ach!’ Ze zuchtte diep. ‘Laat ook maar!’
‘Laten? Wat moet ik laten?’
‘Schrijvers! Daar winnen we de oorlog ook niet mee.’
‘Ik dacht dat oorlogen echte mannendingen waren,’ zei ik. ‘Begrijp ik goed dat je mee wilt doen?’
‘Ik ga bier halen,’ zei ze.
‘Maar hoe heet je nou echt?’
‘Lies! Het is Lies!’
‘Proost, Lies.’ Ik hief mijn glas water. Ze zei niets, stond op en ging naar de bar.

Ik nipte van mijn water. Goed water hadden ze hier in café Akhbar. Ik vroeg me af waarom het café Akhbar heette en wie die naam van het café had bedacht. Het antwoord op de tweede vraag wist ik wel – dat was ik namelijk zelf -, maar dat op de eerste moest ik schuldig blijven.
Bij de deur klonk geluid. Jaap kwam weer binnen. Hij hoestte niet meer, maar de drank zorgde er wel voor dat hij hard praatte.
‘Bas!’ riep hij, terwijl hij naar mij toe kwam. ‘Uitgehoest! Het gaat weer goed. Jij nog water?’
‘Nee, dank je. Ik heb nog.’
‘Ik wil nog wel bier,’ zei hij met dubbele tong. Hij was weer aan tafel gaan zitten.
‘Dan haal je even.’
‘O. Eh…’
‘Wat? Is het te veel moeite voor je?’
‘Nee, dat is het niet.’
‘Wat is het dan wel? Te druk bij de bar?’
‘Er is geen kip hier vanavond. En dat op een donderdag. Moet je nou zien daar, Bas. Er zijn niet veel meer mensen dan dat wijf in die tuinbroek, die twee lallende lullen en dat dikkerdje dat over die barkruk heen zakt.’
‘O, je bedoelt dat enigszins forse meisje met het krulletjeshaar, tot wie jij je desondanks seksueel aangetrokken voelt.’
‘Wie? Ik? Hoe kóm je erbij?’
‘Omdat je aan het begin van dit verhaal aan mij vertelde dat het je leuk lijkt om haar je ejaculaat in het gelaat op te laten vangen.’
‘Nu je het op die manier zegt. Let op: dit wordt geil.’

Jaap stond op en liep naar haar toe. Hij ging pontificaal voor haar staan en brulde in haar oor: ‘Ik zou graag eens zo’n gezellig dikkerdje als jij de bek vol spuiten!’
Nog geen halve minuut later belde de grote barman Hans een ambulance. Ik keek op de klok, maar eigenlijk wist ik al lang hoe laat of het was.

–
Apeldoorn, april 2019

–
Lees ‘m hier op FOK!.

–
Vanaf heden lees je bazbo’s stukjes weer op donderdag, net zoals van 2007 t/m 2013!

–

bazbo 0659: Frank Zappa – The Guitar World According To Frank Zappa
Ja, potjandikkie! Kom ik vanmiddag mijn niet-lokale platenwinkel binnen, stuit ik op de vinylbak en wat zie ik? ‘Waarom zeggen jullie dat dan niet even?’ roep ik nog, terwijl ik dertig ballen afreken. Dit is de RSD 2019 uitgave, verschenen op 13 april 2019. Ik heb nummer 4969. Oorspronkelijk verscheen in 1987 bij het blad Guitar Player een cassette, met vier gitaarsolo’s van Zappa. Die cassette is sindsdien nogal een verzamelding. Zeven van de acht stukken kwamen in de jaren daarop ook uit op cd, eentje niet: daarvoor moesten we wachten tot de cd-versie van Läther. Kortom: eigenlijk helemaal niets nieuws onder de zon op deze elpee, maar ja, de verzamelaar, hè? Leuke hoes, interessante aantekeningen, de acht stukken lopen op een bijzondere manier in elkaar over en geinig doorzichtig vinyl. Dertig ballen .Vooruit. Op Discogs zijn er al gasten die er meer dan zestig dollar en vijfenveertig Britse ponden voor vragen.

–

bazbo 0658: Youp van ’t Hek & Onno Molenkamp – Tunnel Zonder Vluchtstrook
Een theatershow uit 1986/1987. Deze elpee komt uit 1987. Er is maar een versie van en ik kocht ‘m op 23 november 1987. Ik zag het programma op 19 maart 1987. Dat weet ik zo precies, omdat het kaartje van die avond (met CJP-korting) in de hoes van de elpee zit. Ik weet nog heel goed dat toen ik de elpee voor het eerst draaide, ik erg teleurgesteld was. Het is namelijk niet de complete registratie van de show; er zijn hele stukken uit en de verhaallijn is helemaal anders geworden. Op zich knap gedaan met enkel wat stukken eruit knippen, maar de volledige vertelling was bijzonder mooi. Het is het logische vervolg op het vorige programma Verlopen en verlaten, het grote vraagstuk of je je idealen moet nastreven of je moet neerleggen bij de onhaalbaarheid ervan en genieten van de dag. Onno Molenkamp was een schitterende tegenspeler in deze show. Het programmaboekje (dat ik ook in de hoes van de elpee vind) was een soort krant. Als je hem uitvouwde bleek de achterzijde de enorme promotieposter van de show; ik kan me voorstellen dat er in het publiek wat problemen zijn ontstaan als twee buren ieder het programma uitvouwden om de tekst te lezen. Ondanks de incompleetheid van de show op deze elpee: toch aardig om weer eens terug te horen, zo na dertig jaar.

–

bazbo 0657: Youp van ’t Hek – Verlopen En Verlaten
Tweede, maar eigenlijk de eerste echte soloshow van Van ’t Hek uit 1985. De elpee verscheen in 1986 en ik heb de enige echte versie op vinyl. Ik kreeg hem op 17 mei 1987, de dag dat ik tweeëntwintig jaar jong werd. Dit is wat mij betreft nog altijd de allerbeste show van Van ’t Hek. Alles klopt: verhaal, tekst, decor, muziek, samenhang. Het enig wat niet klopt is dat wat ik op de elpee hoor afwijkt van hoe ik het zelf op zaterdag 15 november 1985 in het theater Orpheus heb beleefd. In de hoes van de elpee vind ik het kaartje van die dag, plus een programmaboekje. Hier zit een leuk verhaal aan. Op 1 februari van 1985 was ik ook in Orpheus, maar nu had ik een kaart voor Flairck. Ik was met mijn vriendje Ruurd en we waren nogal vroeg, dus zonder dat onze kaart was gecontroleerd, liepen we door de gangen van het theater. We kwamen uiteindelijk uit op een balkon van de kleine zaal, waar Flairck op dat moment het geluid zat te testen. In de grote zaal zou Van ’t Hek komen spelen. Ik zei nog tegen Ruurd: ‘We kunnen ook naar Van ’t Hek, want onze kaarten zijn niet gecontroleerd.’ We gingen toch maar naar Flairck. Na afloop van het concert dronken we nog iets in de foyer. Daar kocht ik toen het programmaboekje. In het café van het theater wilden we gaan zitten, maar er was geen plek. Wel zag ik een bekende aan een tafeltje zitten. Ik keek Ruurd aan. ‘Durf jij? Ik niet.’ Hij wel. Hij liet mijn programmaboekje signeren. Met zijn naam erop. De lul. Meneer Van ’t Hek vroeg: ‘En jongens, hoe vonden jullie de voorstelling?’ ‘Heel mooi,’ zei ik. Ik bedankte hem en we gingen heel snel naar huis. Ook deze show is nog altijd relevant …

–

bazbo 0656: Youp van ’t Hek – Niet Verbaasd
Een plaat uit 1985 vol liedjes, die ik kocht op 20 maart 1987. Er is maar één versie van op vinyl. Bekendste lied is Flappie, zij het dat hier niet de ‘klassieke’ pianoversie is te horen, maar een opnieuw ingespeelde waarin de strijkers uit de elektronische toetsendoos komen. Muziek is veelal van de heer Ton Scherpenzeel (u weet wel). Sleutels en het titelnummer komen uit het programma Verlopen en verlaten en Dronken Door De Stad was te horen in Man vermist. De plaat opent fenomenaal met het brute Margot, maar voor mij is het hoogtepunt Frikadellen, dat ik jarenlang vertolkte met een eenvoudig casio-keyboardje tijdens allerlei gelegenheden, vooral vakantieweken (voor kinderen en tieners) die ik begeleidde. Het is helaas nergens online te vinden.

–

bazbo 0655: Youp van ’t Hek – De Eerste Officiële Nederlandse Echtscheidingselpee
19 december 1986 kocht ik deze elpee. Heerlijk conceptalbum uit 1983 over hét maatschappelijke thema van begin jaren tachtig. Humoristisch, serieus, venijnig. Met hit Pijn Suzanne. Er is maar één versie op vinyl. Het leuke van het afsluitende lied Ga Toch Uit Elkaar is dat het refrein ‘Ga toch uit elkaar, ga toch uit elkaar’ doorloopt tot en met de uitloopgroef, zodat het tot in het oneindige doorklonk. Tenminste, als de arm van je platenspeler niet automatisch omhoog gaat, zoals die van mij nu. Amusante plaat en tot op de dag van vandaag actueel. Hoogtepunt van de plaat vind ik het lied Eerlijk Delen, met meesterlijke tekst van jawel: Ivo de Wijs.

–

bazbo 0654: Youp van ’t Hek & Hans van Gelder – Man Vermist
In 1984 zag ik deze eerste (bijna-)soloshow van Van ’t Hek op televisie en als achttienjarige was ik enorm onder de indruk. Op 20 december van dat jaar kreeg ik de dubbelelpee cadeau, van het team van de openbare bibliotheek in Epe, als bedankje dat ik er vier maanden vrijwillig had stage gelopen in het kader van een of ander werklozejongerenproject. Er waren tijden dat ik het gehele programma Man Vermist van voor naar achteren uit mijn hoofd kende. Nu ik de plaat zo terug hoor, vind ik hem weer zeer mooi. Opzet van de show, de overgang van grijs naar kleurrijk, de boodschap: nog altijd relevant. Het stukje Lenen Lenen, Betalen Betalen is denk ik wel bekend. Eén versie slechts van deze elpee en die heb ik. Deze show heb ik nooit in levenden lijve gezien, de volgende vijf of zes wel. Daarna ben ik de verbinding met Van ’t Hek wat kwijtgeraakt. Maar deze show blijft mooi.

–

bazbo 0653: Seth Gaaikema – Seth!
Dit zijn de ‘Hoogepunten uit zijn TV-show’, dat wil zeggen de oudejaars- of kerstshow uit 1980 van de Koning Van De Voorspelbare Woordspelingen Die Ik Niet Leuk Vind. Geproduceerd door Han Peekel. U begrijpt: dit album is van De Vrouw en nu weten we de oorzaak dat het niet goed ging met Philips.

–

bazbo 0652: Henk Elsink – De Beste Van Henk Elsink
Opgenomen in De Koopermolen te Amsterdam, staat er op de hoes. Doet vermoeden dat het een complete show is, maar het is een verzameling. Uit 1970. Deze dubbelelpee is van De Vrouw. Er staan ‘klassieke’ Elsink-stukken op: Harm met het harpje, De bom en het heerlijke Johanna. Ik herinner me dat mijn vader begin jaren zeventig een opname van Johanna op cassette had en dat ik als achtjarig jongetje de cassette kapot draaide, de tekst luid meezingend en meepratend. Tientallen jaren niet gehoord. Nu weer wel. Leuk. ‘Ja, lacht u maar!’

–

bazbo 0651: André van Duin – 16 Gouden Successen
Verzameling uit 1978 van wat ouder werk van Van Duin. Ik kocht deze ergens in de zomer van 1980. Wat me opvalt is hoe briljant sommige teksten zijn, zeker in combinatie met de muziek, af en toe zelfs wat gewaagd. De Ome-Joopliedjes hebben wat mij betreft de tand des tijds minder goed doorstaan.Op deze plaat ook de geweldige persiflages File, Doorgaan, De zenuwpees, Het bananenlied en De Tamme Boerenzoon. Wat mij betreft zijn de ‘oudjes’ Angelique en Wonderkind (ook persiflages) hoogtepunten, maar absolute topper vind ik het bizarre Ik wil met jou wel dansen, maar m’n voeten doen zo zeer.

–

bazbo 0650: André van Duin – Solo
Heerlijk gedateerde registratie van een theatershow uit 1976. Er is maar één versie van deze elpee. Ik kreeg deze elpee in dat jaar of het jaar erna van Sinterklaas. Hij kocht hem bij Muziekhuis Jeths (later onderdeel van Expert). Aan de binnenkant van de hoes zit een stempel van het bedrijf, met een adres: Hoek Hoofdstraat – Hofstraat. Laat ik nu sinds twee jaar nog geen honderdvijftig meter verderop wonen! Heel lang niet gehoord, misschien wel veertig jaar. Toch leuk. Het liedje over de lucifer blijf ik amusant vinden.

–

bazbo 0649: Margeet Dolman – De Laatste Ronde (Heeft Geklonken)
Nog een plaat (uit 1983) die ik volgens mij kreeg toen ik lid werd van het tijdschrift Mens & Gevoelens, op 19 januari 1991. Opnieuw drie hoorspelen en dit keer zes liederen, waaronder haar versie van Milord (door George Moustaki). Ook van deze plaat is maar één versie. Clous van Mechelen heeft de meeste muziek geschreven, net als voor de vorige plaat. Heerlijke gniffelverhalen en liedjes.

–

bazbo 0648: Margreet Dolman – Volg De Weg Van Je Hart
Margreet in topvorm! Drie hoorspelen en vijf liederen. Elpee uit 1982, die ik kocht op 19 januari 1991. Volgens mij kreeg ik ‘m toen ik lid werd van het tijdschrift Mens & Gevoelens, het blad van Paul Haenen en Dammie van Geest, waaraan ik af en toe iets bijdroeg in die tijd. Slechts één versie van deze in eigen beheer uitgebrachte plaat. Hoogtepunt is Margreets versie van Dokter Bernard, waarvan ze de tekst enigszins heeft herschreven in haar eigen voordeel.

–

Vrijdag 31 mei:
Kwart voor zeven op. Drie kwartier later heb ik de werklaptob open. Ik werk. Doe nogal veel. Koffie met De Vrouw. Eind van de ochtend wandel ik naar de biosuper en de bioslager. Alvast de weekendboodschappen, vandaar. Meer koffie met De Vrouw. Even later lunch. Na het afwasje fiets ik naar een andere super en daarna haal ik het groentepakket. Thuis werk ik verder. Ook vinyl. Half vijf doe ik de werklaptob uit. Ik maak avondeten: wilde spinazie in een roomkaassaus met champignons en spliterwtenpasta. Erbij een salade van bosui, komkommer, tomaat en paprika. Ten slotte bak ik zalmfilets. Goed voer, al zeg ik het zelf. We horen nog vinyl. Dan was ik af, breng afval naar de containers en ga een ronde hardlopen. Het is zonnig en warm. Komend weekend wordt het nog warmer. Lopen gaat lastig; ik moet een tweetal korte wandelpauzes nemen. Niet erg. Thuis werk ik de webstek bij, lees en luister ik nog iets en vervolgens ga ik om half elf slapen. Of althans een poging daartoe doen.
Muziek vandaag: The Extinction Suite (Steve Jansen), Corridor (Steve Jansen), What Heat (Bokanté & Metropole Orkest), Di-a-lects (Joe Zawinul), Een Verademing (Freek de Jonge), 1 (Brigitte Kaandorp), Cornelis Vreeswijk (Cornelis Vreeswijk), Down And Out In Paris And London (The Tangent), het eerste plaatje van Move (Deluxe Edition) (The Move)

–

Donderdag 30 mei:
Zes uur wakker. Niet zo goed geslapen. Veel korte stukken diep, veel angstige dromen, weet ik. Ik ga een ronde hardlopen. Het is doodstil op straat. Een enkele auto of fietser. Het is Hemelvaartsdag en dan zou toch iedereen vroeg op straat zijn? Was dat maar zo. Het was ook zo. Nu kennelijk niet meer. Koffie met De Vrouw. Kwart over tien pakken we een bus naar Ede. In het ziekenhuis daar ligt De Zus van De Vrouw. Gezien omstandigheden zit ze er goed bij. We zijn anderhalf uur bij haar, dan gaan we weer. Half drie thuis. Eenvoudige lunch. Dan vinyl draaien. Vervolgens maak ik avondeten: bamisoep. Die is goed. De afwas ook. Ik lees en luister, werk de webstek bij en ga even na tien uur weer proberen te slapen.
Muziek vandaag: Discretion (Travis & Fripp), Philip Glass – Glassworks (Víkingur Ólafsson), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio), Luister Naar … (Fons Jansen), De Tragiek (Freek de Jonge), BetchaWannaDanceStoopid!!! (The Flower Kings), Grand Tour (Big Big Train)

–

Woensdag 29 mei:
Goed geslapen. Half zeven uit bed. Nog moe. Twee uur later heb ik allerlei werk voor de Kap al gedaan. Ik wandel er naartoe en doe er van alles, waaronder een vrijwilliger interviewen voor een krantenartikel. Elf uur ga ik naar huis. Daar haal ik lege flessen op, die ik inlever bij de biowinkel. Ook bezoek ik de bioslager. Als ik thuis kom, is De Vrouw naar het werk. Ik doe nog meer werkzaamheden voor de Kap (het krantenartikel is een makkie), lunch en was af. Dan fiets ik naar twee supermarkten, wandel ik nog door het centrum en uiteindelijk lees ik de krant op het balkon. Zonnige dag vandaag, maar veel wind. De Vrouw is rond zes uur thuis. Ik maak avondeten: ik warm de quiche van gisterenavond op, bak een groenteschotel van kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette. Nagerecht is een fruitsalade van watermeloen en aardbei, met ernaast chocolade- en vanilleijs. Ook bijpraten. Dan afwassen. Ik werk de webstek bij, lees en luister en ga opnieuw rond tien uur naar bed, want heel moe.
Muziek vandaag: het derde, vierde en vijfde plaatje uit de doos The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream), Spectrum (Billy Cobham), Unifaun (Unifaun), Strange Circles (Bokanté), Lightdark (including bonus cd Clouds) (Nosound), Book Of Romance And Dust (Exit North)

–

Dinsdag 28 mei:
Staking in het openbaar vervoer vandaag. Ik heb op de werkplek een paar afspraken waar ik bij wil zijn. Nu kan ik bij de bushalte gaan staan wachten tot een van de ca. 15% werkbereidwillige chauffeurs langskomt, maar dat doe ik niet. Half zeven zit ik op de fiets. Het regent lichtjes. Bij Hoenderloo begint het harder te regenen en bij Deelen is het weer minder. Als ik Schaarsbergen binnen rijd, regent het weer harder. Kwart over acht ben ik op de werkplek. Daar werk ik. Tussen de middag lunchen we met ons team ergens buiten de deur. In de middag valt een overleg kort uit, dus om vier uur fiets ik weer terug. Nu geen regen, maar tegenwind. Op de hoek van de straat bij mijn huis rijdt een bus. Precies, de bus die ik zou hebben gehad als … De Vrouw serveert een quiche van bacon, paprika, prei en nog veel meer. De Zoon helpt mee met opeten. Toe is er rabarber met aardbei en stracciatellayoghurt. Ik was af, werk de webstek bij en lees en luister. Nog voor tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream)

–

Maandag 27 mei:
Vreemd. Opgeruimd. Op de werkplek is er van alles te doen, maar ook daar is er ruimte, ik kan weer van alles plannen en het lukt. Vreemd. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag weer verder. Nog meer opgeruimd. Vreemd. Op de terugweg loop ik de muziekwinkel in, stuit op een bak vinyl en … vreemd. The Guitar World According To Frank Zappa (Frank Zappa): Hebbes! Half zes thuis en ik ga eerst een ronde hardlopen. Het is niet gemakkelijk, veel tegenwind, maar het lukt me goed. Dan maak ik het laatste beetje pasta warm en eet dat op. Kleine afwas. Ik werk de webstek bij. De Vrouw is op tijd thuis, vroeger dan anders. Vreemd. Bijpraten. Dan verder met de webstek en lezen en luisteren en voor tien uur in bed. Opgeruimd. Vreemd.
Muziek vandaag: The Guitar World According To Frank Zappa (Frank Zappa), Spectrum (Billy Cobham), Glassworks (Philip Glass)

–

Zondag 26 mei:
Kwart over zeven op. Koffie en ontbijt met De Vrouw. Zij is vandaag de deur uit; ik ga mijn ronde hardlopen. Het is aangenaam, al staat er veel wind (tegen). Vanmorgen draai ik vinyl. De Zoon zou er om half een voor lunch zijn, maar hij belt vijf minuten van tevoren. Hij heeft zijn sleutels binnen in huis laten liggen en kan zijn fiets niet uit de schuur halen. Ik fiets even naar hem toe met de reservesleutel, rijd snel terug en maak de lunch af. Als die op is, was ik af, stofzuig, breng afval naar containers. Dan zie ik de film La Vallée en draai vinyl. Ik warm het restant avondeten van gisteren op. Na de heel kleine afwas nog wat afval naar de container brengen en dan werk ik de webstek bij en lees en luister ik. De Vrouw is terug om half negen. Marja is er ook. Bijpraten, afscheid en om tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Follow (Travis & Fripp), Verlopen En Verlaten (Youp van ’t Hek), The Story Of I (Patrick Moraz), Tunnel Zonder Vluchtstrook (Youp van ’t Hek & Onno Molenkamp), Pig Views (Regal Worm), Alive On Planet Earth (The Flower Kings), Solo Piano (Philip Glass)

–

Zaterdag 25 mei:
Geen wekker en toch lekker. Half zeven op. Koffie en van alles. Tegen negenen wandel ik naar de markt voor brood, fruit, groente. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Koffie met De Vrouw. Vinyl. De Zoon is er om een uur voor een lunch. Erna help ik De Zoon met een kleine mail en dan doe ik de kleine afwas. De Vrouw en ik lopen nog even het centrum in, langs een servieswinkel en een bloemenwinkel. In de namiddag hoor ik vinyl. Het eten is om iets voor half zeven klaar: pasta met een gigantisch goed gevulde tomatensaus (rundergehakt, ui, prei, paprika, andijvie, tomaten), ernaast een salade van bosui, komkommer en augurk. Echter, plots ontdekken we dat onze voorstelling voor vanavond al om zeven uur begint. Even dooreten, dan laten we alles staan en om tien voor zeven zitten we in de theaterzaal. Theatergroep Wirwar speelt De hoofdzaak, waarin de spelers in verschillende scènes hun ervaringen met hun hersenletsel laten zien. Indrukwekkend, mooi, herkenbaar, geestig, gaaf. Na afloop spreken we verschillende mensen en we drinken nog iets. Kwart over negen zijn we weer thuis. Ik zet het nagerecht op tafel: een fruitsalade van watermeloen, aardbei en framboos. Dan was ik af. Ten slotte kan ik nog een uurtje website bijwerken, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Thread (Travis & Fripp), Live at Coventry Cathedral (Travis & Fripp), Man Vermist (Youp van ’t Hek), De Eerste Officiële Nederlandse Echtscheidingselpee (Youp van ’t Hek), Niet Verbaasd (Youp van ’t Hek), sol29 (2005) (2010 remastered)

–

bazbo 0647: Billy Connolly – Anthology
Dit staat in het hoekje ‘cabaret’. Connolly is eigenlijk niet in een hoekje te duwen. Slechts een paar van zijn (folk)liedjes op deze verzamelaar uit 1978. Ik heb de eerste (en enige) Britse versie. Verder een paar van zijn ‘conferences’, voor zover je daar bij hem van mag spreken. Ik vind het lastig om te beoordelen, want ik kan zijn Glasgowiaans nauwelijks verstaan en zijn verhalen dus eigenlijk niet volgen. Maar de mensen in de zaal lachen, dus het zal wel leuk zijn. Lieve help, hoe komen we aan deze plaat? Ik denk dat ik hem heb gekregen voor mijn vijftigste verjaardag, die ik samen met een vriend in zijn achtertuin vierde in Gatley, bij Stockport, bij Manchester. Van twee andere Britse vrienden kreeg ik een stapeltje vinyl en dit was er volgens mij eentje van.