Wat een prachtig boekwerk houd je daar in de hand! Zo vrolijk! Ik kleurde er helemaal nierkleurig van. Wilde er naar informeren bij Dixons Boekhandel, maar die blijkt al jaren niet meer te bestaan. Er zit nu iets Argentijns of zo in, volgens mij bestaat het ook niet meer. Nu ja, als de boel maar witgewassen is. Een mens kan ook niet alles hebben. Bovendien is er veel dat niet meer bestaat.
Er lijkt me maar 1 oplossing mogelijk voor je boekpropprobleem naast je eigen oplossing: zorg dat je de thermische lans van Aage M. op de kop tikt en dan iets gaan doen met die brievenbus. Aage is al jaren dood, hij doet er waarschijnlijk nikx meer mee. Eitje dan en 1 kind kan jullie was doen.
Oplossing ‘Dat is dan 16,50,’ zegt de winkelbediende als ik de fles drank aan de kassa afreken. ‘Bij het schap staat op het prijskaartje 15,99,’ zeg ik. Hij loopt naar het schap en komt terug. ‘Ik heb het weggehaald.’ [v-item]
What’s that smell? (Jones) Lamas. (Barnaby) Lamas? (Jones) Lamas. (Barnaby)
Journaal WB 18 april 2020 Vandaag zouden we geacteerd hebben op een adres aan de Dorpsstraat in Beekbergen. Ware het niet dat.
You have just as much noblesse oblige as a fishwife in a brothel. (Naomi Inkpen)
Vrijdag 12 juni: Zes uur loop ik mijn ronde hard. Buiten is het aangenaam, al bijna warm. Een uur later ben ik aan het werk. Tien uur koffie met De Vrouw op het balkon. De Vrouw gaat de deur uit voor een paradontologische operatie. Ik wandel door de zon naar de biowinkel. Dan weer verder werken. De Vrouw is terug om kwart over een, volop onder verdoving nog. Lunch. Afwasje. Ik wandel door de zon om het groentepakket op te halen. Nog wat verder werken. Vier uur doe ik de werklaptob dicht. Krant op het balkon. Dan maak ik avondeten: een soep van courgette met daarin gebakken spek, kastanjechampignons en rookworst. Erbij pide met gezouten boter. De Vrouw kan het eten; het valt mee hoe weinig last ze ervan heeft. Soep is goed. Afwasje. Ik bel Onze Vader. Hij heeft er duidelijk behoefte aan zijn verhaal kwijt te kunnen. Hij vertelt dat hij over twee weken opnieuw en endoscopie moet ondergaan ter controle. Het is iets waar hij tegenop ziet, ook al heeft hij het al twee keer meegemaakt. Ook zegt hij dat het goed is dat de controle er is. Na bijna een half uur nemen we afscheid. Ik lees op het balkon. Kwart over acht ga ik naar binnen. Webstek, lezen en luisteren en kwart over tien ga ik slapen. Muziek vandaag: A Stone’s Throw From The Line (Big Big Train), Hammersmith Odeon (Frank Zappa), Grimspound (Big Big Train), Second Live Syndrome (Riverside), Tender Extinction (Steve Jansen)
Donderdag 11 juni: Zes uur op. Een uur later is de werklaptob aan. Collega die ik vervang heeft een dochter mogen ontvangen. Leuk. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Begin van de middag ook lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje langs kanaal en door park. Buiten is het aangenaam; als de zon schijnt is het warm. Dan weer verder. Kwart over vier sluit ik de werklaptob weer af. Veel gedaan; morgen verder. Krant op het balkon. Om zes uur zijn we in een Italiaans restaurant. Het kan weer, De Vrouw heeft anderhalve week vakantie en geen zin om eten te koken. We eten pizza en tagliatelle met paddestoelen en gorgonzolasaus en limoenijs en tiramisu. Het is heel stil in het restaurant en het smaakt. Iets voor acht uur zijn we weer thuis. Ik lees op het balkon. Na negenen naar binnen. Webstek. Om tien uur slapen. Muziek vandaag: Mixing Colours (Roger Eno & Brian Eno), Book Of Romance And Dust (Exit North), Slope (Steve Jansen), English Electric Full Power (Big Big Train), Wassail (EP) (Big Big Train), Folklore (Big Big Train), Sleepwalking (Marjana Semkina)
Woensdag 10 juni: Kwart over zes uit bed. De Vrouw is al op, want Zij moet vroeg naar het werk. Kwart over zeven loop ik mijn ronde hard. Het is fris, maar lopen gaat uitstekend. Ik probeer de filterkoffie uit ons nieuwe apparaat en a. het lukt en b. het smaakt redelijk (met bonen uit een enorme zak die al drie jaar over de datum is). Half elf wandel ik naar de biowinkel voor een paar boodschapskes. Thuis meer koffie en lunch. Vaat en plee poetsen. Dan een rondje buiten wandelen. Ik heb een vest en jasje aan, maar de zon begint te schijnen en dan is het warm. Krant op de galerij; het is redelijk aangenaam daar. De Vrouw is om half vier weer terug. Nog even lezen op het balkon. Tegen vijf uur ga ik avondeten maken. Eerst een salade van bosui, koolrabi, radijs, komkommer en kerstomaat. Dan een curry van rundersaucijs, ui, knoflook, peper en aubergine. Dit smaakt goed en eten we op. Afwas. Lezen op het balkon. Iets na half acht naar binnen. Webstek, lezen en luisteren. Tien uur slapen. Muziek vandaag: Coma Ecliptic (Between The Buried And Me) en de dvd die met dit album mee kwam, The Difference Machine (Big Big Train), The Underfall Yard (Big Big Train), From This Place (Pat Metheny)
Emerson Lake & Palmer – 'From The Beginning' (5cd+dvd box) (2007)
Splendid chronological overview of the impressive #ELP career. With some unreleased stuff (Lyceum London, 1970!) and cd5 being the complete 'Mar-y-sol' 1972 concert. Marvellous! @Albums2Hearpic.twitter.com/BVIfaHNj33
Dinsdag 9 juni: Zes uur op. Een uur later is de werklaptob aan. De slag, dus. Tussendoor koffie. De Vrouw heeft boodschappen- en fysioklussen. Wel lunchen we samen. Daarna ga ik een rondje buiten wandelen. En weer verder. Vandaag allerlei overleg, veel gepuzzel en niet erg. Half vijf doe ik de laptob weer dicht. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert gehaktballen, een salade van bosui, komkommer en tomaat, plus een groentetaart uit de oven. Afwas en afval. Dan webstek, lezen en luisteren. Tien uur naar bed. Muziek vandaag: het derde plaatje uit de set Between The Silence (Travis & Fripp), Wednesday Night Live (Bryan Beller), Scenes From The Flood (Bryan Beller), BOY (Bells Of Youth), (A Soundtrack For) The Wheel Of Time (Robert Berry), het vijfde plaatje (Live at Mar y Sol Festival, Puerto Roco 4th January 1972) (Emerson Lake & Palmer), A Question Of Balance (The Moody Blues)
Maandag 8 juni: Week dertien. Kwart voor zes loop ik buiten mijn ronde hard. Bewolkt, grijs, maar lopen gaat prima. Zeven uur heb ik de werklaptob open en ga ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Halverwege de ochtend een overleg met de werkgroep van Wirwar. Ik ga een Instagramaccount opzetten voor de theatergroep. Meer koffie met De Vrouw. De Vrouw doet eerst een boodschap. Ik lunch. Half een heb ik een serie overleggen. De Vrouw gaat naar het werk. Twee uur wandel ik naar buiten, langs het kanaal naar een supermarkt voor een kleinigheid. Dan nog anderhalf uur werken en om half vijf doe ik alles weer uit. Krant. Ik maak avondeten voor mijzelve. Een omelet gevuld met bosui, paprika, een rest gebakken eikenbladsla, met een boel kaas eroverheen. Het restant salade van gisteren erbij en het is goed. Afwasje. Webstek, lezen, luisteren. De Vrouw is al om half tien thuis. Even bijpraten en om tien uur weer slapen. Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit Between The Silence (Travis & Fripp), Natural States (Bill Lanz & Paul Speer), e (Adrian Belew), Live at Rockpalast (Adrian Belew), View (Bryan Beller), het derde en vierde plaatje uit de set From The Beginning (Emerson Lake & Palmer), Folkesange (Myrkur)
Zondag 7 juni: Kwart over zeven wakker en op. Koffie, webstekken. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Erna afwas, stofzuig, was. Webstek van Kunst-Zinnig-Brein. Ook loop ik naar buiten voor een rondje om het centrum. Het is er stil en dat is niet vreemd; het is nog altijd erg fris en bij vlagen regenachtig. Thuis maak ik avondeten. Eerst vul ik de salade van gisteren aan met komkommer en eikenbladsla, dan maak ik een nieuwe fruitsalade van watermeloen en aardbei. Ook monteer ik een knoflookyoghurtmayo. Ten slotte bak ik aardappelpartjes en lamsshoarma. Fijn weekendeten. Afwas. Webstek, lezen, luisteren en om tien uur maar weer slapen. Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje uit de set The Virgin Years 1978-1983 (Tangerine Dream), Sibelius (Leif Ove Andsnes), side one (Adrian Belew), Baile Bucanero (Ondatropica), side two (Adrian Belew), side three (Adrian Belew), Talking Timbuktu (Ali Farka Toure with Ry Cooder), de eerste twee plaatjes uit de set From The Beginning (Emerson Lake & Palmer)
Zaterdag 6 juni: Half zes wakker en op. Drie kwartier later loop ik mijn ronde hard. Het is koud, maar zonnig. De Vrouw gaat om half negen naar het werk. Ik ben om acht uur al op de markt voor groente en fruit. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Thuis koffie en nog meer koffie. De Zoon is er om kwart over een en we lunchen samen. Hij is opgewekt sinds hij weer mag werken, al zijn de eerste werkdagen tegengevallen omdat het regende en de ploeg in de bus moest blijven zitten. Nou ja, hij redt het weer. Afwasje. Ik wil naar buiten, maar het is heel kil. Dus doe ik allerlei dingen binnen. Krant. De Vrouw is er om half zes. Ik maak avondeten. Een stoemp van aardappel, zoete aardappel en raapsteel. Een salade van bosui, komkommer, koolrabi, radijs en kerstomaat. Een fruitsalade van watermeloen en aardbei. Natafelen. Afwas. Dan webstek, lezen en luisteren en om kwart over tien lig ik in bed. Muziek vandaag: Op Zop Too Wah (Adrian Belew), Out Of Myself (Riverside), Voices In My Head (Riverside), Belewprints – The Acoustic Adrian Belew Volume Two (Adrian Belew), Coming Attractions (Adrian Belew), Rejoice (Tony Allen & Hugh Masekela), Kainuu (Sanna Kurki-Suonio & Riitta Hutunen), To Our Children’s Children’s Children (The Moody Blues), Second Life Syndrome (Riverside)
Kijk aan, we hebben onze eigen schrijf- en leesclub ontwikkeld. Bij gelegenheid kunnen we in een ruime huiskamer teksten aan elkander declameren, met inachtneming van de coronamaatregelen. Als de toiletten maar weer open zijn. Misschien is De Walvis een geschikte locatie waar we op ruime afstand van elkander kunnen aanliggen. Ieder beter idee is welkom. (Er zijn er nogal wat.)
Voor wie hem heeft gemist is hier een van mijn laatste werkjes. Klik op deze link. (Vertrouwt u mij, als u klikt, komt u niet op een pagina waar u uw bankgegevens moet invullen, pincode moet prijsgeven of bevallige dames kunt aanschouwen.) Graag uw correcties en aanvullingen, danwel vernietigende lofuitingen. Of – indien je het weer beter kunt – bewijs daarvan.
Zelf moet ik nog even verder lezen in het boekwerk dat ik tot mijn grote vreugde gisteren mocht ontvangen. Het is helaas door de auteur niet gesigneerd (de lamstraal!), maar ik krijg hem nog wel.
Een verder vervolg van deze postwisseling is mooi, maar heeft geen haast. Ben benieuwd wie als eerste op ‘allen beantwoorden’ durft te klikken. Met groeten en een plezierige nachtrust.
de b
P.S. Nog een korte praktische vraag. Weet een van jullie misschien hoe ik een zeer dik boek bij iemand door de brievenbus gepropt krijg? Ik overweeg om het boek in allerlei katernen te verdelen en hem dus in meerdere stukken door de gleuf te schuiven. Moet ik dan ieder afzonderlijk katern signeren? Ik vraag het voor een vriend.
–
Aad:
Mijne heren,
Heb op verzoek van Reinier nog even aan Femke gedacht. Vind dat haar achternaam zo langzamerhand een beetje als ‘halsmisdaad’ gaat klinken. Hoop dat het rookadvies een vredespijp betrof. Vond het terras eerlijk gezegd ook wat aan de kleine kant. Vind dat we haar niet al te lang op de nek moeten zitten (dat is de heer Floyd in eerder stadium ook niet in de koude kleren gaan zitten. Of juist wel?). Mijn schrijvende hand functioneert momenteel overwegend virus-gestuurd (zie bijgevoegd bewijsmateriaal/ een evident gevalletje van #PoetryToo).
Toch nog even een Coronavrij toetje: (“Het is een limerick, slimmerik!”). Ik schreef het als een vlugge vingeroefening daags nadat ik mocht vernemen wat Paul McCartneys geheugensteuntje financieel had opgebracht.
Hey Jude Voordat je het nieuws hoorde had je Hey Jude nog gedraaid zonder dat je met weemoed en spijt en met rauw zelfverwijt ooit dacht aan een weggegooid kladje
Heer Bas, laat u desgewenst naar eigen keuze maar een en ander in uw web verstrikt raken. Gegroet Bas, Willem en ik
Wvttk: de diepere gedachte achter mijn aanwezigheid hier zijn 3 glazen whisky en twaalf glazen bier. Is wat ik dacht na mijn eerste toiletbezoek na mijn eerste terrasbezoek. Dat niet werkelijk plaatsvond maar zomaar had kunnen plaatsvinden als Anja’s verjaardag geen roet in het spreekwoordelijke eten had gegooid. Over Anja gesproken: Is er nog soep?
Die Vestdijk overigens waarde vriend, had je nooit mogen verwezen, maar dit terzijde. Beter was een Mulisch geweest. Die past beter bij de doelgroep van de weeskastbezoekers, zeker nu de theaters nog in halfslaap zijn.
Ik ga nu aan het werk. Dat moet van de baas. Want die heb ik. Ik ben de hond van de polder en die luistert naar zijn baas
Bas, oprichter Newborn Pinksterbeweging; Wat heb je toch veel boeken! En veel toetsen op je bord!
Omdat het het eerste boek is dat ik in het weesboekenkastje in de passage naar de parkeergarage van Amphion II plaats, noem ik het hier: Rumeiland, S. Vestdijk, 9e druk, 1977. Ongelezen exemplaar. Ooit in een vlaag van weetikwat aangeschaft, op 13 mei 1977. Dag boek. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat hij niet meer met de trein reist omdat Anna Karenina zich ervoor heeft geworpen. Toch wel een bewijs van de belabberde populariteit van Tolstoj in dit land.
Strofe uit gedicht in wording: (Ik had geen idee wat zijn hobby was Blijkt kosteren bij uitvaartdiensten te zijn Heeft zeker nooit iemand geraden, vermoed ik Klopt, zegt hij, het echte verhaal is onkenbaar)
