B-log: 14 t/m 20 juni 2025
–
Vrijdag 20 juni:
Zes uur. Kramp in kuit. Pijnlijke kramp in kuit. Koffie. Ontbijt. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Kramp weg. Begin van de ochtend kijk ik op werkmail of er info is hoe het programma van vanmiddag is. Veel mail in beveiligde quarantaine en niet terug te halen. Ik wil iemand appen, maar de werktelefoon heeft een update en plots is er iets met een wachtwoord en heb ik geen toegang. Nou ja. Ik loop de zaterdagmorgenronde langs slager en super. Het is al zeer aangenaam buiten. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan op de fiets naar de audicien. Kosten voor reparatie hoortoestel zijn hoog; de garantie is al een jaar verlopen. Ik vermoed dat ik iets anders verzin. Wordt vervolgd. Op de terugweg haal ik het groentepakket op. Thuis koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. We lopen naar Gigant. Vanmiddag is de première van de documentaire Een cadeau in zwart papier van Joost Ooijman, over Theater Wirwar. De afgelopen maanden hebben de opnamen plaatsgevonden op de woensdagmorgen tijdens de repetities en op donderdag 20 november tijdens de voorstelling in Raalte. Vanmiddag louter genodigden in het publiek: spelers en hun familie, sponsors, mensen uit het netwerk en de wethouder. Iedereen is diep onder de indruk van de film. Na afloop leid ik het gesprek tussen maker, spelers en de zaal. Daarna weer is er informele afsluiting in de foyer. Half zeven zijn we thuis. Ik maak een snelle schotel van ui, paksoy, courgette, tomaat en zwarte boon, met ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en druif. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik runderschnitzel. De Zoon is er iets na zeven uur en we eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek.
Muziek vandaag: geen
–
Donderdag 19 juni: van Montpellier naar Apeldoorn
Half zes gaat de wekker. Anderhalf uur later zijn we op weg naar het station. We kopen ontbijt en brunch en drinken koffie. De trein vertrekt volgens dienstregeling om tien voor negen en komt ook volgens dienstregeling aan om half een in Paris Gare de Lyon. De overstap (met de metrotrein) naar Paris Gare du Nord verloopt dit keer zonder problemen en de Eurostar vertrekt volgens dienstregeling iets voor half drie. We hebben ietsie vertraging en tien over zes staan we op station Amsterdam Centraal en hebben we de rechtstreekse intercity van half zeven. Met een klein beetje vertraging komen we even na half acht aan op station Apeldoorn. We eten falafel en shoarma bij de grilltent op het Stationsplein. Half negen thuis en nog weer een half uur later zijn de koffers leeg en opgeruimd. Nog even zitten op het balkon en dan slapen. 28°C.
–
Woensdag 18 juni: van Sevilla naar Montpellier
Kwart voor vijf gaat een wekker. Koffie, koffers, ontbijt. We vertrekken om 06.45 en omdat De Vrouw wat langzamer loopt vanwege voetproblemen, doen we een half uurtje over de voettocht naar het station Sevilla Santa Justa. Het is al benauwd. We hebben een reservering voor de trein van 08.36, we gaan door de bagagecontrole en als we op het perron voor de derde keer onze tickets laten controleren, blijken onze reserveringen geannuleerd. Huh? Barst. De beambte raadt ons aan om terug naar de kaartverkoopbalie te gaan en reserveringen te kopen voor een trein later, die van 09.36. We zien onze geplande trein wegrijden. Wat is dit? De medewerker achter de balie is uiterst behulpzaam. Er is nog plek in de trein van een uur later. Die nemen we maar al te graag. In Barcelona zouden we twee uur overstaptijd hebben, maar onze aansluiting is daar nu dus krapper. De trein van 09.36 vertrekt op tijd, maar rijdt in het eerste uur zeer langzaam en we staan een paar keer lang stil. Oei, we krijgen mogelijk een nieuw probleem, maar deze trein rijdt een iets andere route en heeft in Madrid een stop van dik een kwartier, misschien valt er wat in te halen? Helaas. De trein heeft uiteindelijk veertig minuten vertraging en het lijkt erop dat we in Barcelona de laatste trein naar Montpellier missen. Gestrand in Barcelona, dus. Dat zal betekenen dat we een nieuwe route voor morgen moeten plannen, nieuwe stoelreserveringen moeten kopen en een hotel in Barcelona moeten zoeken. En dan hopen dat we morgen geluk hebben met de aansluitingen en ’s avonds thuis komen. Vanaf Madrid maken we een alternatief reisplan. Maar! De trein haalt iets van de achterstand in en we zijn om vier uur in Barcelona. Twintig minuten hebben we om bij de volgende trein te komen. We zijn aangekomen helemaal aan het eind van het perron en het kost ons tien minuten om bij de roltrap te komen. Eenmaal boven in de hal zien we gelijk een overzichtsbord met de vertrekkende treinen en de onze gaat vanaf spoor 6. Het station van Barcelona is zoals we weten nogal onoverzichtelijk en enorm druk, dus we zijn bang. Waar is spoor 6? Wacht, hier twintig meter vandaan. Daar staat een grote meute te wachten op toegang tot het perron 6. Wat een mazzel. We redden het! En die trein vertrekt ook weer wat later dan gepland. De opluchting is groot. We hebben in de afgelopen twee uur een goed alternatief plan gemaakt, maar de huidige situatie scheelt een hoop gedoe, gestress en klauwen met geld. Acht uur ’s avonds komen we aan in Montpellier. Ons hotel ligt nog geen honderd meter van het stationsplein vandaan. Het blijkt een superklein en knullig hotel te zijn: de administratie is op losse vellen half afgescheurd papier, de dienstdoende medewerker schrijft onleesbaar onze namen op een snipper papier en op een ander mijn pasnummer. De hotelkamer is op de eerste verdieping, maar met de lift daar aangekomen moeten we een lange gang door en dan een trap af en dan komen we bij de kamer. Het toilet doet het niet. Vermakelijk allemaal. We installeren ons en gaan naar het (ons bekende) dichtbijgelegen Indiaas restaurant om wat eten: pakora, samosa , paneer palak en kipcurry. Smakelijk, zeer smakelijk. Dan wandelen we nog even naar het Place de la Comédie, daar eten we ijs en vervolgens terug naar het hotel. 30°C, zeer zonnig.
–
Dinsdag 17 juni: Sevilla
Kwart voor acht op. Koffie. Dan naar de bakker. Koffie en ontbijt. Na tien uur op pad. Bus 27 naar de wijk La Macarena . Eerst naar de straat Amor de Dias en meer bepaald platenwinkel Record Sevilla, daar zag ik zaterdag wat bijzonders staan en dat koop ik nu. Koffie en water op het Alameda de Hércules. Dan door smalle straatjes naar de Iglesia San Luís de los Franceses. We zien de expositie, de kapel, de crypte en de kerk. Mooi, indrukwekkend. Als we weer buiten komen, is het heel warm. Gelukkig is het dan nog een klein stukje en onderweg komen we alleraardigst eethuisje La Cacharreria tegen. Daar bestellen we salades en smoothies. De bushalte is vlakbij en we hebben snel bus 27 terug. Drie uur zijn we in het appartement. Rust en alvast wat inpakken voor morgen. Kwart over zeven lopen we naar het Indiaas restaurant waar we zaterdag ook waren. We eten spring rolls en samosa, en curry’s met kip en paneer. Op de terugweg zien we een bord met tijd en temperatuur: 21.10 uur en 41°C. Dus. Dus is er ijs. Terug in het appartement breng ik afval naar containers (dat mag hier alleen ’s avonds na achten). Nog heel even zitten en dan slapen.
–
Maandag 16 juni: Sevilla
Acht uur op. Koffie. Dan loop ik naar een audicien niet ver van het appartementencomplex vandaan. De zaak is net open, twee vriendelijke dames spreken geen Engels, maar ik weet het uit te leggen. Ik mag een kamer apart in en daar beginnen ze te peuteren. Na een minuut of wat merk ik dat het ze niet lukt; er komen twee mannelijke collega’s bij, de een spreekt uitstekend Engels. Ik mag naar een andere kamer, daar is een computer met een camera. Met probeert het nog een paar keer, nu voel ik dat hij steeds dieper gaat zitten en de druk op mijn trommelvlies wordt nu pijnlijk. De speaker blijkt overdwars te zitten. Ik vraag of het kwaad zou kunnen als het nog een dag of wat erin blijft: woensdag ga ik weer naar huis. Niet aan te raden, kans op infectie. Getelefoneer. Ik krijg een verwijzing naar een gespecialiseerd arts, die praktijk houdt bij de Plaza de Jerez. Laat daar nu net de bushalte zijn waar we gisteren zijn uitgestapt en waar we vandaag opnieuw naar toe willen. Ik moet er vóór een uur zijn en de arts weet dat ik kom. En betalen hoef ik nu niets, nada. Ik bedank de medewerkers hartelijk voor hun behulpzaamheid. Op de terugweg haal ik brood bij de bakker en kaas bij de supermercado. Koffie en ontbijt. Dan gaan we op pad. Was het anderhalf uur ervoor nog aangenaam buiten, nu is het al heet. Vandaag wordt het 39-40°C. Het is druk in de bus 5. Bij het Plaza de Perez is het even zoeken, maar we vinden de praktijk van de ottorrinolaringalogía (jaja) snel. Eerst beneden in de hal wachten, later op de eerste verdieping. De arts spreekt nauwelijks Engels, maar gebaart me te gaan liggen. Eerst bekijkt ze mijn rechteroor, vervolgens het linker. Ze kan de speaker goed bereiken, maar niet vastpakken. De druk op mijn trommelvlies wordt nóg pijnlijker. Ik begrijp dat het nog niet lukt en ze grovere instrumenten nodig heeft. Even is het heel pijnlijk, maar de daaropvolgende opluchting is groot. Gelukt. Kosten? ‘Nada.’ Wederom hartelijke dank. Buiten is het schroeiend heet en we proberen een stuk van ons oorspronkelijke plan voor vandaag uit te voeren. We steken de rivier Guadalquivir over en komen zo in de wijk Triana. De Vrouw moet naar een Farmacia, want pijnlijke hiel. De eerste Farmacia heeft geen gelzooltjes, kan ze wel bestellen en dan zijn ze er eind van de middag. No, gracia. We drinken iets op een terras en zoeken een volgende Farmacia. Die zijn er hier volop. Vlakbij. Die heeft ze. Voor de deur neemt De Vrouw ze in gebruik. Het biedt wat verlichting, maar ze heeft er nog meer of dikkere nodig. We wandelen langs de Guadalquivir en door de wijk Triana. Van de keramiekzaakjes zien we er niet veel, want de meesten zijn ’s middags gesloten, we zijn helaas net te laat. Onderweg, onder de kerk Santa Ana, lunchen we licht met salades en water. Dan nog wat verder noordwaarts naar de Ponte de Triana. Daar gaat de Farmacia bijna sluiten, maar we mogen toch nog even naar binnen. Helaas, niet de beoogde inleggelzooltjes. Via de oostzijde van de Guadalquivir wandelen we terug naar het Plaza de Perez. Daar is een volgende Farmacia en daar slagen we. Met bus 5 terug. Bij de super kopen we water en half vijf zijn we terug in het appartement. Rusten. Kwart over acht lopen we naar een klein grillrestaurant en daar eten we rijst met gewokte groenten (en kip). Eenvoudig, maar zeer smakelijk. Op de terugweg ijs, want het is nog 39°C. Half elf thuis.
–
Zondag 15 juni: Sevilla
Kwart voor acht op. Avonturen. Bij het indoen van mijn linkerhoortoestel knapt de kabel tussen toestel en luidspreker. De luidspreker zit in mijn oor en we krijgen hem er niet uit. Er zijn audiciens in de buurt, ook die het merk toestel dat ik draag in het assortiment hebben. Het is zondag. Morgenochtend negen uur dus proberen. Koffie. De bakker is dicht, dus ontbijten we met brood uit de vriezer en met de kaas die we gisteren hebben gekocht. Wat na tien uur gaan we op pad. Het is warm, maar nu nog te doen. We pakken bus vijf naar de Puerte de Jerez. Daar stappen we uit. We wandelen een stukje langs de Guadalquivir en zien de Torre del Oro en de Plaza de Torro. Vanaf de volgende brug hebben we een mooi uitzicht op de wijk Triana aan de overkant. Dan is het niet ver naar de Iglesia de la Magdalena en die bekijken we snel van binnen, voor de zondagsdienst begint. Het Museo de Bellas Artes ligt iets verderop. Ervóór is een kleine kunstmarkt gaande en die pikken we even mee. Vervolgens het Museo in. Veel werken van oude Spaanse meesters (Murillo!), maar het gebouw zelf is ook fraai; het museum is gevestigd in een voormalig klooster. Kwart over twee hebben we het meeste gezien en wandelen we naar eethuis Filo (zie eergisteren). Daar eten we salade en pita en nuttigen we bietensmoothies. Langzaam (want zeer warm (34°C) lopen we de wijk Santa Cruz uit. We pakken bus 5 weer en rijden een halte mee. Iets na vieren zijn we terug in het appartement om uit te rusten. Half acht weer de straat op. We lopen een klein stukje naar een Italiaans restaurant vlakbij. Alles is gereserveerd, maar als we vóór tien uur weg zijn, is er nog een tafel. Dat lukt. We eten pizza en cheesecake en dan hebben we nog tijd over ook. Om tien uur zijn we terug in het appartement en is het buiten nog steeds erg warm (33°C).
–
Zaterdag 14 juni: Sevilla
Acht uur op. Koffie. Dan loop ik naar de bakker. Ontbijt. Half elf gaan we op pad. Vandaag houden we beter rekening met de hitte (36°C). We pakken bus C4 naar de oude stadsmuren (Murallas) en gaan de wijk La Macarena bekijken. Eerst de Basílico de Macarena. Er heeft zojuist een huwelijksinzegening plaatsgevonden, dus kunnen we het beroemde beeld niet van heel dichtbij bekijken. Maar van achter uit de kerk zien we veel. Dan slenteren we door smalle straatjes naar het plein Aladenda de Hércules. Er is (toevallig) een biologische markt gaande. We kopen queso en op een terras drinken we thee. Dan wandelen we verder de Calle Amor de Dios in. Platenwinkels. We lunchen vlakbij de Metropol Parasol: yoghurt met fruit, crêpe met geitenkaas, groenten, guacamole en hummus en smoothies ananas met mango. Vervolgens willen we bovenop de Metropol Parasol kijken, maar de toegangsprijs is te hoog: we verwachten dat we in de hitte niet langer dan een kwartier bovenop blijven. Dus bekijken we het markante bouwwerk van onderaf en daarna pakken we bus 27 terug. Iets voor vier uur zijn we weer in het appartement. Rusten. Half acht lopen we een klein eindje naar een Indiaas restaurant in de wijk. We eten onion bajii, groentesamosa, kip en paneer in currysaus met arroz pilau en peshwari naan. Thee toe. Zeer smakelijk allemaal. Op de terugweg wandelen we langs een ijszaak. Tien uur zijn we terug in het appartement. 36°C, zeer zonnig.
