Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 14 november:
Toch zes uur op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en door lichte regen. Het is zacht buiten en het lukt aardig. Koffie met De Vrouw. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. Dan wandel ik een rondje (door regen) en haal het groentepakket op. Lunch. Afwasje. Lezen. De Zoon is er om vijf uur. We lopen het centrum in en nemen plaats in een Indiaas restaurant, alwaar we alsnog de drieëndertigste verjaardag van De Zoon vieren. Onion bhaji, scampi, palak pakora, butter chicken, paneer jalfrezi, peshwari naan, mango lassi en nog veel meer. Half negen zijn we weer thuis. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Queens And Kings (Fanfare Ciocarlia), Melancolia (Rick Wakeman), Tumbling Through The Floativerse (Ed Wynne & Gre Vanderloo), Imaginary Diseases (Frank Zappa)

–

Donderdag 13 november:
Redelijk geslapen. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een mooie ovenschotel van aardappel en witte kool, met het restant salade van gisteren ernaast. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Even voor zeven fiets ik naar Ugchelen. In een klein zalencomplex ontmoet ik Ria, Michaël, Bianca en Pim. Samen met Aad lezen we een theaterstuk dat Aad heeft geschreven en we weten al snel dat we gevijven dit stuk gaan instuderen en ook uitvoeren. Wéér een nieuw project? Weer een nieuw project. Wordt vervolgd. Half elf thuis.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 12 november:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard om het centrum en het gaat goed. Er was gisterenavond post van Willem en die is altijd relevant. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Erna gelijk door naar Onze Vader om de was te wisselen. Thuis maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Ik leg plakken gekookte venkel in een ovenschaal en besprenkel deze met een dressing van balsamico en olie. Andere groenten (courgette, paprika en zwarte bonen) gaan in een andere ovenschaal en de twee schalen gaan de oven in (goh). Voor De Vrouw bak ik kalfschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen en toneeltekst.
Muziek vandaag: Honky (Keith Emerson), The Concrete Twin (Mick Karn), Shimmer Into Nature (Ed Wynne)

–

Dinsdag 11 november:
Op tijd weer op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis.
Muziek vandaag:

–

Maandag 9 november:
Redelijk geslapen. De bus naar de werkplek vervalt; de bus een half uur later heeft veel vertraging door file op de snelweg, maar ik haal de aansluiting net. Wat een avonturen toch weer. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een Turkse linzensoep die smaakt. We eten er veel van. Natafelen. Afwasje. Krant. Lezen. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Zappa Jawaka (The Wrong Object), Different Every Time (Robert Wyatt)

–

Zondag 9 november:
Zes uur wakker en op. Ik loop een ronde hard langs het kanaal. Het lukt. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. We wandelen door het centrum naar het ACEC-gebouw en zien daar een tentoonstelling met werk van Khattar Shaheen en een kleine expositie over vijftig jaar Gigant (met mooie foto’s van Roy Tee). Dan weer terug. Vanmiddag geen luistersessie met de Duitsche vrienden. Krant. Eind van de middag maak ik een lunchsalade voor morgen en avondeten. Ik vul de salade van gisteren aan met komkommer en kaki. Dan een risotto met shiitake, rode biet en feta. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op, want smakelijk. Afwasje. Restje krant. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Gili Garabdi – Ancient Secrets Of Gypsy Brass (Fanfare Cioc?rlia), After The Exhibition (The Wrong Object), Three Part Species (Mick Karn)

–

Zaterdag 8 november:
Half zeven op. Niet heel goed geslapen. Koffie, ontbijt, wat werk voor Helemaal stuk. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Aansluitend nogmaals het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Meer koffie. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik doe nog meer voorbereidingen voor Helemaal stuk op 30 november en weet zowaar de muziek van een lied op papier te krijgen. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel en zoete bataat in een braadslede in de oven. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Dan gaat er met feta gevulde kastanjechampignon bij de groenten in de braadslede in de oven. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Stories From The Shed (The Wrong Object), Melancholia (Rick Wakeman), Live In Concert & More (Emerson Lake & Powell)

‘Knap.’
Er knapt iets. Ik hoor het niet, maar voel het. In mijn linkeroor. Ik weet gelijk: dit is niet goed.

Trouwe lezers weten het: ik hoor heel slecht. Dat niet alleen: het wordt almaar slechter. Iets met een familiekwaal, vooral aan mijn vaders zijde van die familie. Gelukkig zijn er goede hulpmiddelen waarmee ik toch een beetje gesprek kan voeren en sinds dik zes jaar maak ik dankbaar gebruik van hoortoestellen. Zesenhalf jaar geleden kocht ik de toen meest geavanceerde technologie, met software die zich aanpast aan de omgeving, zodat storende achtergrondgeluiden weggefilterd raken en dat waar ik mijn aandacht op richt goed uitversterkt wordt. Helaas, na zes jaar werken ze minder goed. Bovendien zijn de accu’s versleten; in plaats van twintig uur houden ze het nog maar vijftien uur vol. Als ik ’s morgens om half zeven de deur uit ga naar de werkplek doe ik ze in en dan ben ik blij als ik tien uur ’s avonds haal.

‘Knap.’
Dit is niet goed. Wat is er aan de hand? Ik had het toestel aan de linkerzijde al aangebracht en wil nu het exemplaar aan de rechterkant installeren. Ik haal het apparaatje achter mijn oor vandaan. Aan het eind van het kabeltje zit nu: niets. Dat is niet goed. Er moet een speakertje aan zitten. Dat bevindt zich dus nu in mijn rechteroor. Ik voel met mijn vingers, probeer het te pakken. Ja, het zit er, maar mijn dikke duim en wijsvinger hebben er geen grip op.
Ik loop naar de tas en zoek in het voorvak. Een goede vakantieganger heeft altijd een schaar bij zich, een nagelvijl, wat elastiekjes, een stukje touw. En een pincet. Voorzichtig peuter ik in mijn oor. Nee, ik krijg ‘m niet te pakken. Ik druk ‘m er eerder dieper in. Dat moet ook niet.
De Vrouw is in de badkamer. ‘Wil jij even kijken?’ vraag ik. Ze peutert, maar ook zij krijgt ‘m niet te pakken en drukt ‘m er eerder dieper in. Oei.

‘En?’ vraagt De Vrouw een kwartiertje later. ‘Wat nu?’
‘Ik heb online gekeken of er audiciens in de buurt zijn. Die zijn er. Zelfs een paar die het merk toestel dat ik draag in het assortiment hebben. Daar kan ik dus naartoe.’
‘Nou, dat is mooi.’
‘Wat zeg je?’
‘Dat is mooi.’
‘Maar niet nu. Het is zondag. Dan zijn ook in Sevilla de audiciens gesloten. Morgenochtend negen uur zijn ze open, dus probeer ik het dan.’
Die dag gaan we met de bus naar de Puerta Jerez. We wandelen langs de Guadalquivir en de Torre del Oro en bezoeken het Museo de Bellas Artes. In de middag, als het met achtendertig graden op z’n heetst is, houden we siësta in ons appartement. Ondertussen voel ik dat het luidsprekertje in mijn oor er nog zit, het lijkt wel of het wat naar buiten komt. Ik steek mijn pink in mijn rechteroor en voel het inderdaad zitten. Ik pak de pincet maar weer, maar krijg geen grip en au, nu zit-ie er toch weer dieper in.

Iets voor negen uur loop ik de volgende morgen naar een audicien niet ver van ons appartementencomplex vandaan. De zaak is leeg, hij is net open.
‘Good morning,’ zeg ik. ‘Do you speak English?’
‘No.’ De twee dames achter de toonbank kijken elkaar aan. Ik schat ze op mijn eigen leeftijd of nog iets ouder. Ze glimlachen vriendelijk en ik zie een boel rimpels in hun gezicht.
Ik weet het probleem uit te leggen. Ik laat ze het toestel zien met het kabeltje waar geen luidspreker meer aan zit en wijs op mijn rechteroor.
Voor ik het weet zit ik in een kamer apart. Een van beide dames heeft een etui op tafel gelegd en haalt daar een pincet uit. Op mijn telefoon zoek ik Google Translate. ‘Het hoeft niet gerepareerd. Ik ben heel blij als de luidspreker uit mijn oor is.’ Ik laat ze het resultaat lezen en hoop dat wat er staat ergens op slaat.
De dames knikken. De vrouw met de pincet komt naast me staan en duwt mijn hoofd zachtjes opzij, zodat ze er beter in kan kijken. Ze probeert het speakertje te pakken te krijgen, maar het lukt niet. Nog maar een poging. Helaas. Dan is het de beurt aan de andere dame. Ook zij peutert en even lijkt het of ze hem beet heeft, maar ze verliest grip en haar hand schiet weg, pats tegen mijn wang.
‘Sorry,’ zegt ze en ze wrijft met de rug van haar vingers over mijn wang.
Ik glimlach dat het geen pijn doet en zeg: ‘No problema.’ Is dat Spaans?
Na een minuut of wat merk ik dat het ze echt niet lukt. Een van beide dames is dan al een tijdje de kamer uit.
De deur gaat open en de dame komt terug. In haar kielzog twee mannelijke collega’s, beiden in witte doktersjas. Dat belooft wat.
De ene kijkt mee hoe de dame nog altijd in mijn oor staat te peuteren. De ander zegt iets in heel erg gebroken Engels dat ik niet versta. Als ik even opkijk, zie ik dat ze allemaal nee schudden.
‘Come with me,’ zegt de man met het gebroken Engels. Hij gaat me voor, de anderen volgen op de voet. We lopen door de winkel; er zitten inmiddels zo’n acht mensen te wachten tot ze geholpen worden. Iedereen kijkt de colonne na.

Achter in de winkel blijkt een gang en daar zijn nog veel meer spreekkamers. Ik mag er eentje van in en kan plaatsnemen bij een bureau waar een computer staat. Al snel begrijp ik wat de bedoeling is. Er gaat een cameraatje mijn oor in en op het beeldscherm zie ik mijn binnenoor, wat oorsmeer en daar diep, heel diep, heel ver weg zit iets blauws. Het is het luidsprekertje.
De man in de doktersjas met het beroerde Engels gaat het nogmaals proberen. Ik voel dat hij op de speaker drukt en dat die steeds dieper en dieper gaat zitten. De druk op mijn trommelvlies wordt nu pijnlijk. Dat laat ik merken.
Hevig overleg in het Spaans. Ik versta er no ballos van. De medewerker met het slechte Engels gaat staan bellen.

De speaker blijkt overdwars te zitten, legt de andere man uit in verbazingwekkend goed Engels. Ik vraag of het kwaad zou kunnen als het nog een dag of wat erin blijft: woensdag ga ik weer naar huis.
‘Well, we don’t recommend that,’ zegt hij. ‘The little thing could cause some wound and infection.’
Op de achtergrond nog meer getelefoneer. Maar goed dat ik het allemaal niet hoor.
Ik krijg een verwijzing naar een gespecialiseerd arts, legt hij uit. ‘She can see you this morning, she knows you’re coming. Her office is near the Plaza de Jerez. Do you know the Torre del Oro?’
Ja, dat weet ik. Laat daar nu net de bushalte zijn waar we gisteren zijn uitgestapt en waar we vandaag opnieuw naar toe willen. Ik open Google Maps op mijn telefoon en draai hem naar de vriendelijke audicien.
Hij typt het precieze adres in en zoekt op de kaart waar de praktijk van de arts is. ‘Be there before one o’clock.’ Hij geeft me ook een enveloppe met daarin de doorverwijzing naar de arts. ‘This is our service,’ zegt hij erbij. ‘It’s free. No costs. Nada.’
Als ik opkijk, zie ik dat alle vier deze medewerkers mij aankijken.
‘Thank you all so much,’ zeg ik. Ik schud de twee jongemannen stevig de hand. ‘Gracia. Muchas gracia,’ zeg ik tegen de twee dames. Ook hen geef ik een hand. Ik leg mijn rechterhand links op mijn borst en buig. Ze kijken me vriendelijk glimlachend aan. ‘Nada.’
Gevijven lopen we door de winkel naar de deur. Een van de jongemannen opent die voor mij. Ik doe een stap naar buiten en draai me om. Vier mensen zwaaien me uit. Ik buig nogmaals.
‘Nada.’

Op de terugweg haal ik brood bij de bakker en kaas bij de supermercado. In ons vakantieappartement drinken we koffie en ontbijten we. Dan gaan we op pad. Was het anderhalf uur ervoor nog aangenaam buiten, nu is het al heet. Vandaag wordt het 40°C. Het is druk in de bus 5 naar de Puerta Jerez.
Bij het Plaza de Perez is het heel even zoeken, maar we vinden de praktijk van de otorrinolaringalogía (jaja) snel. De receptie is beneden in de hal en daar mogen we wachten; een half uurtje later wijst de receptioniste dat we naar de eerste verdieping kunnen. Ook daar een wachtkamer. Na vijf minuten zwaait een deur open.

De KNO-arts spreekt nauwelijks Engels, maar gebaart me gelijk te gaan liggen op de behandeltafel. Eerst bekijkt ze mijn rechteroor, vervolgens het linker. Ze kan de speaker goed bereiken, maar niet vastpakken. Een nieuwe poging. De druk op mijn trommelvlies wordt nóg groter. Het begint zeer te doen. Ik begrijp dat het nog niet lukt en ze grovere instrumenten nodig heeft. Ik sluit mijn ogen en houd mijn adem in. Even is het heel pijnlijk, maar de daaropvolgende opluchting is groot. Gelukt.
Ik krijg de kleine luidspreker op een tissue in mijn handen gedrukt.
Kosten? wil ik vragen.
De arts is me voor. Ze brengt haar twee handen met de rug naar boven naar elkaar toe en beweegt ze dan uit elkaar. ‘Nada.’
‘Nada? You sure?’
‘Nada.’
Wederom muchas gracia.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 7 november:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Het is zwaar, maar het lukt me zowaar zonder wandelpauzes. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor koffie. Half tien fiets ik naar Peter-Jan en samen met Aad bepalen we de volgorde van de voorstelling Helemaal stuk die gaat plaatsvinden op 30 november. We repeteren nog kort en om half een ben ik thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. Verder met werk. Half vijf is het klaar. Ik maak avondeten. Eerst vul ik restanten salade wat aan met komkommer. Dan maak ik een saus van bosui, prei, paprika, courgette, een restje bindsla en tomaat. Erbij kook ik spliterwtenpasta. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik runderschnitzel. De Zoon is er om kwart voor zes. We eten alles op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Mary Casio: Journey To Cassiopeia (Hannah Peel), Melancholia (Rick Wakeman), The World Under Unsun (Lunatic Soul), A Danger To Ourselves (Lucrecia Dalt), Platform One (The Wrong Object featuring Annie Whitehead, Harry Beckett),

–

Donderdag 6 november:
Wederom onrustig geslapen. Het blijkt volle maan. Ach zo. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Half zes thuis. De Vrouw serveert een pasta met wortel en knoflookkruidenroomkaassaus. Ernaast salade. We eten er fiks van, want zeer smakelijk. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Toneeltekst. Lezen.
Muziek vandaag: Wet Dream (Richard Wright), Joe’s X-Massage (Frank Zappa), Touch (Tortoise)

–

Woensdag 5 november:
Half zes. Ik loop een ronde hard om het centrum. Nog altijd erg moeizaam, maar het lukt. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Klein groepje vandaag, maar wel productief verder werken aan een nieuwe scène. Erna wil ik een kaartje halen voor Helemaal stuk van 30 november, maar die zijn niet meer beschikbaar; we zijn vier weken vooraf al uitverkocht! Ik stap op de fiets en rijd naar Onze Vader om de was te wisselen. Als ik thuis kom, zijn Zwager en Schoonzus er even. Eind van de middag maak ik avondeten: een salade van bosui, koolrabi, komkommer en rode kool en vervolgens paprika, courgette en pompoen in een braadslede in de oven. Daar gaat halverwege nog met feta gevulde kastanjechampignon bij in. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: More Better Different (Mick Karn), Betty Wright Live (Betty Wright), The World Under Unsun (Lunatic Soul), Mary Casio: Journey To Cassiopeia (Hannah Peel)

–

Dinsdag 4 november:
De laatste nachten wat onrustig geslapen. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert het restant dhal met naan. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Unify (World Trade), Emerson Lake & Powell (Emerson Lake & Powell), Melancholia (Rick Wakeman)

–

Maandag 3 november:
Op tijd op en op de werkplek. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een sensationele dhal, waar we ferm van eten. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The World Under Unsun (Lunatic Soul), Melancholia (Rick Wakeman), Mary Casio: Journey To Cassiopeia (Hannah Peel)

–

Zondag 2 november:
Kwart voor zeven op. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten het centrum. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje om het centrum en door parken. Als ik thuis kom, zijn Geraldine en Elza op bezoek. Kranten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst vul ik het restant salade van gisteren aan met komkommer en kaki. Dan monteer ik een risotto met shiitake, ui, een restant bindsla en pompoen. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Touch (Tortoise), World Trade (World Trade), Eyes Of The Living Night (Jonathan Hultén)

–

Zaterdag 1 november:
Kwart over zes wakker en op. Allerlei, waaronder teksten voor Helemaal stuk redigeren. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Erna nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. We wandelen een rondje naar de markt. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel en zoete aardappel uit de oven en een salade van bosui, rode kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Machina Viva (Wolverine), The Word (The Word), Halloween ’78 – Highlights: Live At The Palladium, New York (Frank Zappa), het vijfde plaatje (Live At Mar Y Sol Festival, 1972) uit de box From The Beginning (Emerson Lake & Palmer)

–

Vrijdag 31 oktober:
Pas om zeven uur wakker en op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Moeizaam. Koffie met De Vrouw. Kleine huishoudelijkheidjes. Meer koffie met De Vrouw. Ik haal het groentepakket op. Lunch. Afwasje. Dan wandel ik een rondje door park. Uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten: bamisoep. Krant. De Zoon is er na half zes. We eten alles op. Toe is er ijs, mede ter gelegenheid van de drieëndertigste verjaardag van De Zoon gisteren. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), A Danger To Ourselves (Lucrecia Dalt), LSD (Cardiacs)

–

Donderdag 30 oktober:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. Vroeg in de ochtend weet ik al veel klussen te doen. Koffie. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje. En verder. Half vier is het klaar. Ik wandel naar de mondhygiëniste voor de halfjaarlijkse behandeling. Het ziet er allemaal zo goed uit, dat we besluiten dat ik voortaan minder frequent kom. De Vrouw serveert een smakelijke hutspot: aardappel, wortel, ui en bruine bonen, met ernaast een salade. We eten alles op. Afwasje. Krant. Zeven uur fiets ik naar Peter-Jan. Daar is Aad ook en een vocaal ensemble dat ons gaat vergezellen tijdens de voorstelling Helemaal stuk op 30 november. Veel moois in de maak. Elf uur thuis.
Muziek vandaag: Touch (Tortoise), het derde en vierde plaatje uit de doos From The Beginning (Emerson Lake & Palmer), From Silence To Somewhere (Wobbler), Dwellers Of The Deep (Wobbler), Nayda! (Bab L’Bluz), Archeology (Montparnasse Musique), Live Magic At Trading Boundaries (Steve Hackett)

–

Woensdag 29 oktober:
Kwart voor zes. Ik loop een ronde hard buiten het centrum. Het gaat moeizaam. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. We lopen naar het stadhuis en brengen onze stem uit voor de landelijke verkiezingen. Ik kies – zoals gebruikelijk – voor de kandidaat van de partij die zich sterk maakt voor alles wat kwetsbaar is: dieren, natuur, mensen, gezondheid enzovoorts. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Marscha is terug van een lange vakantie, we verwelkomen een nieuw speler en er ontstaat een dans en rap tijdens het uitproberen van een nieuwe scène. Ik zie mensen weer enthousiast worden. Ik fiets vervolgens naar Onze Vader om de was te wisselen. Na half vijf thuis. Ik maak avondeten: pompoen, paprika en courgette in een braadslede in de oven, ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi, rode kool en komkommer met een dressing waarin een zeer rijpe kaki verwerkt zit. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Each Path A Remix (Mick Karn), het tweede plaatje uit de box From The Beginning (Emerson Lake & Palmer)

–

Dinsdag 28 oktober:
En weer op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert het restant ertwen-pompoensoep van gisteren en we eten alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Halloween ’78 – Highlights: Live At The Palladium, New York (Frank Zappa), het derde plaatje uit I Could Have Been A Contender – Anthology (Jah Wobble)

–

Maandag 27 oktober:
Op tijd op de werkplek. Met een gerust hart. ‘Ik ben niet meer nodig thuis.’ Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw blijkt een wat mindere dag te hebben gehad, maar het is haar toch goed gelukt een uitstekende pompoen-erwtensoep te serveren. We eten er dan ook fiks van. Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Touch (Tortoise), LSD (Cardiacs), A Danger To Ourselves (Lucrecia Dalt)

–

Zondag 26 oktober:
Zes uur. De klok is een uur terug. Dus tel maar uit. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en door (bij vlagen) stevige regen. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. De Zoon en ik fietsen naar het huis van Geraldine. De Neef viert zijn achtste verjaardag. Iets voor vier weer terug, net op tijd om deel te kunnen nemen aan de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Gentle Giant). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake, ui, Chinese kool, een restje bindsla en bruine bonen. Het restant salade van gisteren zet ik ernaast. Voor De Vrouw heb ik steak bavette gebakken. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Road To The Sun (Pat Metheny), de eerste twee plaatjes van I Could Have Been A Contender – Anthology (Jah Wobble)

–

Zaterdag 25 oktober:
Zes uur. Koffie, ontbijt, Helemaal stuk, allerlei. Begin van de ochtend maak ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Dan nogmaals het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw én De Zwager die in de buurt moet zijn. Later lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje om het centrum, door park en door nogal wat regen. Als ik thuis kom, zijn Heidi en Auke er even op bezoek. Half vijf maak ik avondeten: eerst aardappel, bataat en wortel in een braadslede in de oven, later gaat daar met feta gevulde kastanjechampignon en portabello bij. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. De braadslede eten we leeg; van de salade blijft voldoende over voor morgen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Best Of (Frank Zappa), het eerste plaatje uit de box From The Beginning (Emerson Lake & Palmer), Almost… Bikini (Wizards Of Ooze), Live At Montreux (Emerson Lake & Palmer), Radioaxiom- A Dub Transmission (Jah Wobble & Bill Laswell)

Lotgenoten,

Oppassen! Ik nader een drukke voorrangsweg.
Normaal doe ik mijn boodschappen altijd te voet, maar dit keer ben ik met de fiets. Ik heb vandaag nog een paar andere klusjes her en der in de stad, dus is het handiger als ik wat sneller ben. Ik woon in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn en het voordeel daarvan is dat ik alles lopend kan doen. Mijn fiets gebruik ik zelden. Dat ding is ondertussen al dik vijftien jaar oud en zou eigenlijk hoog nodig eens een grote beurt moeten krijgen. De ketting rammelt, de versnellingen werken niet heel soepel, de rem knijpt rechts heel zwaar en links juist heel licht, zodat het risico van overdekopslaan best groot is. Het komt er gewoon niet van om ‘m naar de fietsenmaker te brengen. Zelf heb ik twee linkerhanden en al was dat niet zo, dan heb ik nauwelijks tijd en gelegenheid om het rijwiel zelf onderhanden te nemen. Iets met die andere klusjes, waardoor ik ook mijn fiets niet voor langere tijd kan missen.
Aan de andere kant: ik neem wel de tijd om in alle rust de boodschappen te doen, te voet dus. Op woensdag- en zaterdagmorgen loop ik naar die ene supermarkt, waar ik graag kom en waar ik mijn vele biologische boodschappen doe. De wandeling erheen is gezond en voor dat wat ik er koop geldt dat ook: er gaat veel verse groente en fruit, maar geen gif en ultrabewerkt voedsel mijn lijf in. We gaan toch al veel te vroeg dood. O, dat doet me eraan denken dat ik op deze linke kruising goed moet uitkijken. 

Zoals gezegd: ik nader een drukke voorrangsweg, meer bepaald de Asselsestraat. Eerst kijk ik links, daar komt in de verste verte niets aan. Dan rechts. Daar ook niets, behalve een scooter. Die rijdt door en lijkt rechtdoor te gaan. Ik minder vaart. Dan kijk ik weer links. Nog altijd in de verste verte niets. Ondertussen ben ik bij de haaientanden en kan ik met een grote bocht linksaf. Ik kijk weer naar r… oh, de scooter is vlak voor mijn neus! Hij heeft vaart geminderd en begint linksaf te slaan, dus de straat in waar ik net uit kom. Het gaat allemaal goed, want de scooter is nog een tweetal meters van me vandaan en ik knijp in mijn remmen. Even trek ik een grimas naar de bestuurder van de suf tuffende scooter van oeps en ik keek even niet goed uit maar het gaat goed toch?
De bestuurder kijkt mij aan en al naar links sturende steekt hij een vuist omhoog en begint hij tegen mij te schreeuwen. Ik kan niet goed verstaan wat de jongeman roept, maar het is iets van je ziet toch en kijk dan en ik zal je en met je ouwe en ik hoor een heel nare ziekte. Ik moet lachen want er is helemaal niets schokkends gaande en al had ik niet afgeremd dan was hij nog ver voor me langs gegaan en er zijn ook geen doden of gewonden gevallen en waar maakt die gast zich eigenlijk druk om en ik kijk hem geamuseerd grinnikend na … hij heeft op geen enkele manier richting aangegeven en dan o nu zie ik het: hij heeft een zwarte helm op met twee van die rode vlammetjes erop. Dan weet je het wel.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, september 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 24 oktober:
De wekker gaat opnieuw op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Zeven uur ben ik aan het werk. Half acht stop ik alweer en loop ik naar de tandarts. Er is een schilfertje van het glazuur van een hoektand en die vult de jongeman weer op. Koffie. Verder met werken. Tussendoor koffie. Twaalf uur is het klaar. Lunch. Afwasje. Dan stap ik op de fiets en rijd naar Peter-Jan. Met Aad werken we hard verder aan de aflevering van Helemaal stuk op 30 november. We barsten van het materiaal en nu moeten we het in de komende vijf weken met de gasten ingestudeerd krijgen. Half vijf thuis. Ik maak avondeten: een chili van ui, paprika, bleekselderij, tomaat, Chinese kool en bonen. Ernaast een salade van koolrabi, rode kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik pulled-beefburger. De Zoon is er even na half zes en we eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Juno To Jupiter (Vangelis), Acoustic – The Artone Sessions (Within Temptation), Side-Eye NYC V1.IV (Pat Metheny), Bambee! (Wizards Of Ooze), The Hideous Goblink (Regal Worm), Live From Manticore Hall (Keith Emerson & Greg Lake)

–

Donderdag 23 oktober:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje langs kanaal en door het centrum. En weer verder. Van drie tot vijf zijn er nog overleggen en dan is het klaar. Even uitrusten. De Vrouw serveert een mooie nasi-achtige schotel van rijst met vele groenten. Ernaast het restant salade van gisteren, aangevuld met kerstomaat en druif. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Nocturne – The Piano Album (Vangelis), Dream Box (Pat Metheny), Nexus (Virgil & Steve Howe), Cafe Atlantico (Cesária Évora), Bomba Pop (Amsterdam Klezmer Band), Playing The Fool – The Complete Live Experience (Gentle Giant), Pigs View (Regal Worm)

–

Woensdag 22 oktober:
Zes uur op. Ik loop een ronde hard om het centrum en halverwege door lichte regen. Begin van de morgen loop ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Die Vrouw doucht voor het eerst sinds de operatie. Het lukt en er lukt haar steeds meer zelf. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Half een naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Vanmiddag afscheid van een speler van het eerste uur én van Aad, regisseur en theaterdocent van het eerste uur. Erna fiets ik naar Onze Vader en wissel de was. De Vrouw is een rondje buiten. Thuis maak ik avondeten: paprika, courgette en pompoen in een braadslee in de oven, later gaan daar linzen bij in. Ondertussen monteer ik een fikse salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer en kaki. Ten slotte bak ik spinazieburgers. We eten alles op. Natafelen. Afwasje en afval. Krant. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Het Land Is Moe (Corrie en de Grote Brokken), Neither Use Nor Ornament (Regal Worm)

–

Dinsdag 21 oktober:
De wekker gaat weer op de gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. Na zevenen zorg voor De Vrouw. Koffie met De Vrouw. Half elf staan we buiten en haalt een Zwager ons op. We rijden naar het ziekenhuis in Arnhem. De Vrouw mag zich melden bij de polikliniek en dat blijkt nogal een stukje verderop in een ander gebouw te zijn. De verpleegkundige vindt de wond er mooi uitzien, de koorts zakt langzaam en het is goed dat De Vrouw ook weer wat meer beweegt en doet. Volgende week kan de (assistent van) de huisarts de hechtingen rond de navel verwijderen. Kwart voor een zijn we weer thuis. Lunch. Afwasje. En verder aan het werk. Half vijf is het klaar. Even uitrusten, dan eten maken. Eerst vul ik het restant salade van gisteren aan met bosui, koolrabi en komkommer. Ondertussen kook ik aardappel, ui en knolselderij en dat stamp ik samen met krulandijvie en kerrie tot een mooie gladde stoemp. Voor De Vrouw bak ik kippendijfiletblokjes. We eten alles op. Beetje natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Toneeltekst.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), Sylvian/Czukay (David Sylvian & Holger Czukay), MoonDial (Pat Metheny), Argus (Deluxe Edition) (Wishbone Ash), Each Eye A Path (Mick Karn), Lifa: Iotungard (Heilung Live At Red Rocks Amphitheatre) (Heilung)

–

Maandag 20 oktober:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. Tussendoor zorg voor De Vrouw. Koffie met De Vrouw. En weer verder met werk; ik raak redelijk bij, dus dat is fijn. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. En nog wat werken. Half vijf is het klaar. Wat later maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Vervolgens kook ik spliterwtenpasta en maak ik een saus van ui, courgette, paprika, bindsla en tomaat. Ondertussen bak ik voor De Vrouw kippendijfilet. De pasta gaat door de saus en klaar. We eten – met uitzondering van de salade – alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Portraits – So Long Ago, So Clear (Vangelis), Lateral (Brian Eno & Beatie Wolfe), Cabo Verde (Cesária Évora), On An Island (David Gilmour), MADDER! (EP) (Sparks), Transmutation (Karmakanic), MAD! (Sparks), Live At Nassau Coliseum ’78 (Emerson Lake & Palmer)

–

Zondag 19 oktober:
Zes uur. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en buiten het centrum. Koffie. Toneelteksten lezen/leren. We doen de was, er is verzorging nodig en ik bak brownie. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door de zon. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Amyl and the Sniffers). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake, knolselderij en krulandijvie. Ernaast het restant salade vangisteren. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Toe is er wat van de brownie. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen. De Vrouw heeft een iets mindere dag; de koorts lijkt toch weer iets te stijgen.
Muziek vandaag: Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), The Mick Karn Collector’s Edition (Mick Karn), Blade Runner (Vangelis)

–

Zaterdag 18 oktober:
Kwart voor zeven. Koffie, ontbijt. Begin van de ochtend loop ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. De Vrouw heeft een goede nacht gehad. Ik ga nogmaals het centrum in voor een bezoek aan de Syrische winkel en een andere super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door park. Thuis even uitrusten. Dan is het eind van de middag en maak ik avondeten. Aardappel in de oven, vervolgens monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, pruim, kaki en rode kool. Dan met kaas gevulde portabello’s bij de aardappelen in de oven. Ten slotte warm ik de soep van gisteren op en bak ik steak bavette voor De Vrouw. We eten er fiks van. Natafelen. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen. De temperatuur van De Vrouw is vandaag iets gezakt, maar nog altijd rond de 38C. Verder is ze aardig op de been, al rust ze ook veel.
Muziek vandaag: Gento (Bioscope), Joe’s Domage (Frank Zappa), High Voltage (Emerson Lake & Palmer)

‘Helemaal stuk, een voorstelling van zaken’: Aad van der Waal, Peter-Jan de Wilde en Bas Langereis presenteren een nieuwe reeks theatervoorstellingen vol poëzie, muziek, verhalen en ongemakkelijke scènes, in zaal De Walvis in Gigant te Apeldoorn.

Datum: zondag 30 november vanaf 14.30 uur
Plaats: zaal De Walvis in Gigant te Apeldoorn

–

CAST
Sisters in Sync (Margit, Melanie, Esther, Christèl, o.l.v. Astrid) (zang en spel)
Sabine (spel en dans)
Margit en Olivier (spel)
Hans (gitaar en zang)

–

PROGRAMMA

Set 1
Intro – ‘Bloemen gekocht’ (Christèl & Bas)
Introfilmpje (Cupido)
Poëzie: Het huwelijk (A.Marja), Aan Rika (P.Paaltjens), het antwoord op Aan Rika (Drs. P.), zonder titel (Anna Blaman), Jij en ik (Willem Bierman) (Aad, Bas & Peter-Jan)
Nieuw stuk (verhaal) (Bas Langereis)
Crabbuckit (Sisters in Sync)
Landslide (Sisters in Sync)
De vriendenloterij (II) (Aad, Bas & Peter-Jan + Sisters in Sync)
Gorgelrijmen (C. Buddingh’) (Aad +Sisters in Sync)
Coming back as a man (Sisters in Sync)
Ik ben een vrouw (Jeroen van Merwijk) (Peter-Jan)
Don’t worry bout me (Sisters in Sync)
Markt (Peter-Jan + Sisters in Sync)
A small fruit song (Al Stewart) (Hans & Aad)
Ik wil met jou wel dansen (André van Duin) (Bas)

Set 2
Sneu (Sabine & Peter-Jan)
Present From Hell / Ierse zeemannen (Beatrice van der Poel / Bob Fosko / Maria Goos) (Christèl & Bas)
Marlène Dietrich (Hans, Aad & Peter-Jan)
Bloemlezing (Aad, Bas & Peter-Jan)
Kort stukje (Margit & Olivier)
Girl (Aad, Peter-Jan & Bas)
François – Of je worst lust (Sabine & Peter-Jan)
Geheim gedicht (Ingmar Heytze) (Aad)
From the start (Sisters in Sync)
Java jive (Sisters in Sync)
Digibanaliteit (Sisters in Sync)
Last rose of summer (Esther)
Terug naar mijn geboortestad (Aad)
Yesterday (Hans, Aad & Peter-Jan)
Can’t Buy Me Love (Sisters in Sync)
Outro – ‘Bloemen gekocht’ (Aad, Bas & Peter-Jan + Sisters in Sync)
Aftiteling
Toegift: Ik wil met jou wel dansen (André van Duin) (iedereen)

–

Foto’s van voorbereidingen en repetities:
die volgen nog, want ook nog even een verrassing!

–

Telefoonfoto’s van de voorbereiding op 30 november en (vanuit de coulissen) van de voorstelling: (in afwachting van de goede foto’s van onze hoffotograaf)

–

Reclame (veel):

–

Vrijdag 17 oktober:
Zes uur. Redelijk geslapen. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal en die lukt goed. Acht uur ben ik aan het werk. Bericht van De Vrouw: koorts nog altijd niet gezakt, onderzoek heeft niets opgeleverd, waarschijnlijk dus ‘gewoon’ van de zware operatie. Twaalf uur is het werk klaar. Lunch. Eén uur ga ik weer de deur uit. Als ik bij De Vrouw op het bezoekuur ben, weet ze dat ze naar huis mag, ondanks de koorts. Als het echt zorgelijk wordt, mag ze bellen. De Zoon komt ons ophalen, op de terugweg halen we het groentepakket op en om half vijf zijn we thuis. Eerst even alle spullen opruimen, dan kan ze wat rusten. Opgelucht dat het ergste voorbij is. Ik doe nog een boodschap en vervolgens maak ik avondeten. Een fikse pompoensoep met linzen, noten en feta. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten fiks van de soep, want pittig en smakelijk. Afwasje. De Vrouw rust weer. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Soil Festivities (Vangelis), het derde en vierde plaatje uit One Size Fits All – 50th Anniversary (Frank Zappa), 1492 – Conquest Of Paradise (Vangelis), Vermilion Hours (Melaine Dalibert & David Sylvian)

–

Donderdag 16 oktober:
Kwart voor zes. Niet heel goed geslapen. Koffie, ontbijt. Zeven uur aan het werk. Tussendoor koffie en even contact met De Vrouw. Half een is het werk klaar. Lunch. Afwasje. Ik fiets naar een uitvaartcentrum en woon de afscheidsceremonie van Jos Knipping bij. Het is een mooie bijeenkomst waarin velen herinneringen ophalen aan Jos, een mooi, lief, zorgzaam, creatief mens met een passie voor taal, kunst en cultuur. Erna rijd ik (samen met Willem) snel weer terug. Thuis pak ik wat spullen bijeen en kook ik een eenvoudig maal: een omelet met bosui, courgette, tomaat en kaas. Afwasje. Iets na half zes stap ik bij Zwager in de auto en we rijden naar het ziekenhuis in Arnhem. De Vrouw had vandaag een mindere dag; de koorts wil nog niet zakken en er is bloed afgenomen en een röntgenfoto gemaakt om ontstekingswaarden te controleren en de mogelijke oorzaak van de koorts te achterhalen. Vannacht zal ze dus nog in het ziekenhuis moeten zijn. Vanavond is ze opgewekter en hoopvol. Iets na half negen thuis. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Miss Perfumado (Cesária Évora), The Tooth Mother (Mick Karn), Gamla Mester (Lars Fredrik Froisli), Who Is The Sky? (David Byrne), de eerste twee plaatjes van One Size Fits All – 50th Anniversary (Frank Zappa)

–

Woensdag 15 oktober:
Kwart voor zes. Redelijk geslapen. Ik loop een ronde hard om het centrum. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Er is bericht van De Vrouw: de koorts is nog niet gezakt en ze zal nog een nacht in het ziekenhuis moeten doorbrengen. Nogmaals het centrum in voor een bezoek aan een andere super. Koffie. Allerlei. Meer koffie. Dan lunch. Om één uur ga ik weer de deur uit en een uur later ben ik in het ziekenhuis. De Vrouw is redelijk fit, we lopen een rondje en het meeste lukt haar aardig; dat ze nog een nacht moet blijven is dan wel een teleurstelling, maar toch goed dat ze tijdens de koorts in observatie blijft. Kwart over vier ben ik thuis. Ik fiets naar Onze Vader en haal was op. Thuis zet ik de eerste was aan. Even uitrusten en dan maak ik avondeten. Bosui, courgette en pompoen bakken, Thaise groene currypasta en linzen erbij en doorpruttelen. Smakelijk. Afwasje en afval. Webstek. Concertfilm. Lezen. Tussendoor alle was doen en de droger aan. Bericht van De Vrouw: de koorts is verder opgelopen en vandaag afgenomen bloed is op kweek gezet. Dat betekent bijna zeker dat ze morgen nog niet thuis is. Oei. Slapen.
Muziek vandaag: The Ultimate Collection (Emerson Lake & Palmer), Orange Synthetic (Cobalt Chape), Use And Ornament (Regal Worm), de dvd die mee kwam met Bon Voyage – Live Audimax Hamburg 1981 (Klaus Schulze)

–

Dinsdag 14 oktober:
Niet goed geslapen, onrustig. Toch pas half acht wakker en op. Drie kwartier later ben ik aan het werk. Tussendoor koffie. Plots is er bericht van De Vrouw. Het gaat zo goed, dat ze waarschijnlijk in de loop van de dag naar huis kan. Dat is fijn. Minder fijn is bericht van onze chauffeurs, die zeggen af wegens ziekte. Dat maakt dat we opnieuw op zoek moeten naar iemand die kan rijden. Twaalf uur stop ik met werken en neem ik lunch. Dan krijg ik bericht van De Vrouw dat ze om vier uur nog medicatie krijgt; daarna mag ze naar huis. Inmiddels heb ik vervangend vervoer geregeld. Eén uur stap ik op de bus en een uurtje later ben ik op het bezoekuur. De Vrouw is koortsig; de verpleging heeft overlegd met de arts en het advies is dat ze voor de zekerheid nog een nacht in het ziekenhuis blijft. De Vrouw is ook aardig op de been en kan en doet veel zelf. Dat is mooi. Na drieën vertrek ik weer naar huis. Thuis even allerlei en dan maak ik avondeten. Eerst spaghetti koken, dan bosui bakken, restje bindsla erbij, rode bonen, de gekookte pasta, dan babyspinazie en pesto. Geraspte kaas eroverheen en opeten maar. Dat doe ik. Afwasje. Vervolgens zie ik een concertfilm. Tussendoor webstek. Op tijd slapen.
Muziek vandaag: Chariots Of Fire (Vangelis), MADDER! (Sparks), Eyes Of The Living Night (Jonathan Hultén), Gent? (Bioscope), de interviews van de bluray Neon Heat Disease – Live In Los Angeles (BEAT), de bluray die mee kwam met The Lamb Stands Up Live At The Royal Albert Hall (Steve Hackett)

–

Maandag 13 oktober: De Vrouw naar het ziekenhuis
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Acht uur is het werk dan even klaar en nog weer een half uur later stappen we op de bus en rijden we naar het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem. De Vrouw gaat daar een buikwandoperatie ondergaan. Bij de intake blijkt dat ze voor twee nachten is aangemeld in plaats van de verwachte enkele nacht. Om kwart over twaalf is ze er klaar voor en vertrekt ze naar de operatiekamer. Ik reis terug naar huis. Lunch. Wat werken. Half vier belt de chirurg: de operatie is goed verlopen en De Vrouw gaat nu naar de uitslaapkamer, daar zal ze een klein uurtje blijven. Half vijf is het werk klaar en maak ik avondeten; ik haal het restant Thaise groene curry van vorige week uit de vriezer en warm het op. Er is nog een restant salade van gisteren en ook dat eet ik op. Afwasje. Dan de bus in en onderweg belt de verpleegafdeling dat De Vrouw is gearriveerd. Daar heeft ze dan nog lang over gedaan. Om kwart over zes ben ik op de afdeling. Inderdaad, het uitslapen duurde wat langer, ook omdat er nogal wat morfine nodig was. Ze is fiks ingepakt door een ‘korset’ van verband, er is een infuus en katheter en zuurstof. Ze heeft gegeten en drinkt nu wat. Wel is ze zeer vermoeid, maar ook blij dat het zo goed is verlopen. Kwart voor acht vertrek ik weer en even na half negen ben ik thuis. Wat eten, mensen inlichten, webstek, wat lezen en slapen. En er is verdrietig nieuws: Jos Knipping is overleden.
Muziek vandaag: Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), the skies, they shift like chords (Roger Eno), Neon Heat Disease – Live In Los Angeles (BEAT), Are We Nearly There Yet? – Live Around The World (Big Big Train)

–

Zondag 12 oktober:
Iets voor zes uur op. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en het lukt aardig. Thuis nog terug in bed. Rond half tien staan we kop. Koffie met De Vrouw en allerlei. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen. Vier uur is er de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Eivind Aarset). Erna maak ik avondeten: een risotto met shiitake, pompoen, babyspinazie en feta. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en rode kool. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Live At The Isle Of Wight Festival (Emerson Lake & Palmer), MADDER! (Sparks), After The Last Sky (Anouar Brahem)

–

Zaterdag 11 oktober:
Pas iets voor zeven uur wakker en op. Koffie, ontbijt, allerlei. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Aansluitend naar een andere super, de markt en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. We wandelen nogmaals het centrum in voor allerlei boodschappen, een bezoek aan een minifototentoonstelling in een kapperszaak én een uitgebreide lunch van omelet met boeren- en geitenkaas en uitsmijter in een eetgelegenheid. Half drie zijn we weer terug. Afwasje en even wat uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel, knolselderij en paprika plus met feta gevulde kastanjechampignon uit de oven. Ernaast het restant salade van gisteren. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), Heaven And Hell (Vangelis), Greatest Hits Live (Steve Winwood)

‘Hoe komen we dat appartement binnen?’ vraag ik.
‘De verhuurder zou vandaag bericht daarover sturen,’ zegt De Vrouw. ‘Ik kijk.’
Ze kijkt.
‘Er is bericht.’

We hebben de koffers gepakt en staan op het punt om naar de bushalte te lopen. Vanaf het Plaza de Merced is het maar een paar minuten naar het Estación Málaga María Zambrano. Daar hebben we dan nog even tijd voor koffie, voordat we de trein in stappen.
‘Ik begrijp er niet veel van,’ zegt De Vrouw tussen twee slokken koffie door. ‘Het appbericht is het in het Spaans.’
‘Wacht, ik open de app van het boekingsplatform.’ Dat doe ik. Bij onze boeking staat hetzelfde bericht van de verhuurder. ‘In het Spaans. O kijk, eronder staat het nog een keer, maar dan in het Engels.’
‘En? Wat moeten we doen?’
‘Och jee, er staat iets met een Key-app en een elektronische sleutel.’
‘En dan?’
‘Geen idee. Volgens mij moeten we twee verschillende apps downloaden.’
‘Dan was het bij het appartement hier in Málaga wel fijner.’
‘Zeker, daar kwam senora Juanita ons persoonlijk binnenlaten.’
‘We konden gelijk allerlei praktische vragen stellen.’
‘Heerlijk analoog,’ zei ik. ‘Dit nu hier met die apps, daar snap ik geen bal van. Daar is onze trein. Laten we het onderweg in de trein op ons gemak uitpuzzelen.’

Van het uitpuzzelen worden we nog nerveuzer.
‘Dus eerst een app downloaden, dan naar de poort van het appartementencomplex. Met de app iets scannen, dan krijg je een code. Die moet je invoeren op weer een andere app en dan krijg je een tweede code en die typ je in bij de poort en dan kom je het complex binnen. Dan moeten we naar blok zeven en bij blok zeven voeren we dezelfde code in. Welke zelfde code? De eerste of die tweede? En dan kun je het gebouw naar binnen en dan op de vijfde verdieping is woning 17B en daar is een sleutelkastje en als je dan een derde code invoert, dan krijg je een sleutel waarmee je naar binnen kunt. Met de andere sleutels aan de bos open je voortaan de poort van het complex.’
‘Getsemme.’
‘En nu maar hopen dat ik het inderdaad goed begrepen heb en dat we binnen komen.’
‘Je weet het niet zeker?’
‘Nee.’
‘Wat als het niet lukt?’
‘Dan moeten we contact opnemen met de verhuurder.’
‘Hoe? Heb je een telefoonnummer?’
‘Nee. Jij hebt appcontact toch? En ik kan iets via de boekingssite sturen.’
‘Als het dan nog maar niet donker is.’
‘Ik moet weer naar de wc.’
‘Van de zenuwen?’
‘Van de zenuwen.’

Het is zesendertig graden in Sevilla. We lopen vanaf het station Santa Justa naar de Avenida Eduardo Dato.
‘Hier moet het zijn,’ zeg ik. ‘Maar waar is de ingang?’
Het is een enorm appartementencomplex, zeker acht verdiepingen hoog. Een hek vormt de toegang tot een grote binnenplaats.
‘Hoe moest het ook weer?’ vraag ik. ‘Eerst met die app een code aanvragen.’
‘Heb jij de app gedownload, dan?’
‘Eh nee, jij toch?’
‘Ik niet.’
‘Kijk, er komt iemand naar buiten.’
Iemand opent van binnenuit het hek. Hij ziet ons staan en houdt netjes de deur voor ons open.
‘Gracia,’ knik ik.
We staan op een binnenplaats. Ik zie verschillende ingangen naar trappenhuizen. Waar is nu blok zeven?
‘Wacht,’ zeg ik. ‘Daar zit een soort portier.’
Inderdaad, door een raam in een kantoor zie ik een man opstaan en naar buiten komen.
‘Buenas diaz,’ zeg ik. ‘Can I ask you a question?’
De man knikt.
‘Do you know where we can find block number seven?’
De beveiliger knikt opnieuw en gebaart ons hem te volgen. Schuin aan de overzijde van de binnenplaats is een deur naar een zoveelste trappenhuis. Boven de deur hangt een bordje met daarop: ‘7’.
De man zegt nog iets in het Spaans wat ik niet versta. Vervolgens steekt hij een sleutel in het slot, opent de deur en houdt die voor ons open.
‘Muchas gracias,’ buig ik nog een keer.

Nog geen twee minuten later staan we op de vijfde verdieping voor huisnummer 17B. In het donker zien we dat er aan de voordeur een sleutelkastje hangt, eenzelfde kastje als bij ons vorige appartement in Granada. De Vrouw pakt haar mobiel en zet de zakamp-app aan. Dan schuift ze een luikje op het kastje opzij en voert een code in. Vervolgens klapt het kastje open en haalt ze de sleutelbos tevoorschijn. Twee tellen later staan we binnen. Simpel.

Wat een avonturen toch weer.

–
Apeldoorn, juli 2025

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 10 oktober:
Geen wekker gezet. Zes uur op. Ik loop een ronde hard langs Grift en kanaal. Moeizaam. Acht uur ben ik aan het werk. Een uur later wandel ik naar de tandarts voor een controle. Alles oké, maar er is een schilfer glazuur van een boventand af; dat gaat over twee weken gerepareerd. Thuis koffie en weer aan het werk. De Vrouw heeft de uitslag van de scan met de neuroloog besproken (over een jaar weer een scan) en weet inmiddels ook dat ze maandag om kwart over negen in het ziekenhuis moet zijn voor de operatie. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje. En verder met het werk. Vier uur is het klaar. Ik stap op de fiets en rijd naar de huisartsenpraktijk. Daar ontvang ik een griepprik en een vaccinatie tegen pneumokokken. Ja, zestig geworden, hè? Vijf uur weer thuis. Kranten, dan maak ik avondeten: een ferme chili van bosui, wat restjes sla, courgette, paprika, kerstomaat en rode en witte boon. Ernaast een salade van bleekslederij, koolrabi, komkommer en rode kool. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik runderschnitzel. We eten de chili helemaal op. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Liminal (Brian Eno & Beatie Wolfe), Nine Lives (Steve Winwood), Are We Nearly There Yet? (Big Big Train), het derde en vierde plaatje uit de box One Size Fits All – 50th Anniversary Edition (Frank Zappa)

–

Donderdag 9 oktober:
Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant soep van twee dagen geleden. We eten alles op. Afwasje. Dan fiets ik naar Peter-Jan voor een eerste overleg over de tweede aflevering van Helemaal stuk (in november). We hebben al zó veel materiaal verzameld, dat het programma zo goed als vol zit. Nu alleen nog de volgorde, wat geluids- en filmmateriaal maken en we kunnen. Ik kan al aan de slag met tekst leren. Half tien thuis. Even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 8 oktober:
Pas half zeven wakker en op. Ik loop een ronde hard om het centrum. Moeizaam. Het is warm, maar dat kan ook zijn omdat ik in wintertenue loop. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De groep repeteert voor een voorstelling volgende week, maar ik ga er niet bij zijn. Thuis blijkt de post te zijn geweest; een felbegeerde cd-box is binnen. Ik fiets naar Onze Vader en wissel de was. Thuis heel even zitten, maar al snel weer avondeten maken. Eerst een restant groene kool koken en die pureren zodat het een saus wordt. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kerstomaat. Dan ui bakken, courgette, zoete aardappel en daar de groenekoolsaus doorheen en later ook nog rode bonen. Voor De Vrouw bak ik kippendijfilet. We eten er fiks van. Natafelen. Afwas en afval. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de box One Size Fits All – 50th Anniversary (Frank Zappa)

–

Dinsdag 7 oktober:
Op tijd op de werkplek. Tussen de middag wandel ik door bos. De bus rijdt voor mijn neus weg (hij is te vroeg) en daarom kwart voor zes thuis. Krant. De Vrouw serveert de soep van gisteren, aangevuld met kool en meer. We eten er weer fiks van. Natafelen. De Vrouw heeft vandaag opnieuw een scan van het hoofd laten maken en heeft inmiddels in het digitale dossier gezien dat er geen groei van het goedaardige gezwel zichtbaar is. Opluchting. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag:

–

Maandag 6 oktober:
Goed geslapen weer. Op tijd op de werkplek. Tussen de middag geen gelegenheid om door bos te wandelen. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een goede soep van ui, pompoen, palmkool en kastanjechampignon. We eten er fiks van. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Desert Crossroads (Etran Finatawa), Junction Seven (Steve Winwood), Then & Now (Emerson Lake & Palmer)

–

Zondag 5 oktober:
Kwart over zes. Ik loop een ronde hard langs kanaal en buiten het centrum en door lichte regen. Thuis nog terug in bed. Pas om half tien staan we op. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal, door park en lichte regen. Eind van de middag is er de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden en ik kies een (verkorte festival-)versie van de American Utopia-show (David Byrne). Erna maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, rode kool, gele paprika en komkommer. Dan een risotto met groene kool en feta. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde en vierde plaatje uit de set The Finer Things (Steve Winwood)

–

Zaterdag 4 december:
Kwart over zes wakker en op. Beestenweer. Koffie, ontbijt, allerlei. Begin van de ochtend loop ik gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Daarna opnieuw het centrum in voor een bezoek aan een andere super, de markt en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. We gaan nógmaals het centrum in en in een beddenzaak kopen we nieuwe hoofdkussens. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten: een stoemp van aardappel, knolselderij, ui en andijvie, met ernaast een salade van bosui, bleekselderij, koolrabi, komkommer en rode kool. Voor De Vrouw warm ik het restant kiprollade op. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Muziekfilm.
Muziek vandaag: Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), de eerste twee plaatjes uit de set The Finer Things (Steve Winwood), de bluray Neon Heat Disease – Live In Los Angeles (BEAT)