Bas Langereis leest u voor!

In dit B-log lees je aantekeningen, gebeurtenissen, invallen, toevallen, paniekaanvallen en ander engs. Waarvoor excuus.

–
Bas 15 mei 2021

–

Zaterdag 19 juni:
Ik ben weer om half zes wakker en sta op. Een ronde hardlopen is opnieuw lastig, vanwege benauwd en warm weer. Krant van gisteren op het balkon. Dan douchen en vervolgens loop ik naar de markt voor groenten, fruit en vis. Erna de gebruikelijke zaterdagmorgenwandeling langs de slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik loop nog naar een Turkse winkel voor weekendbrood. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. We stappen op de fiets en bezoeken Onze Vader. Het gaat goed met hem; heeft weer allerlei verhalen en om vijf uur fietsen we terug. Even zitten. Dan lopen we naar een restaurant niet ver bij ons vandaan. Voor het eerst sinds oktober eten we buiten de deur. Bietengeitenkaasgroentesalade, portobellohamburgers en een nagerecht van frambozenmousse, oreo en gemarineerde perzik. We kletsen weer bij en om half negen zijn we weer thuis. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Zappa In New York (Frank Zappa)

Postponed several times since March 14, 2020.

Een malloot op FOK! begint in juni 2018 met het draaien van al zijn vinyl (van A tot Z) uit zijn platenkast. Het duurt twee maanden, maar dan haak ik aan. Vrijdag 17 augustus 2018 begin ik met het draaien van alle elpees en daarna de singles. Op zaterdag 28 december 2019 draai ik het laatste singletje. Daarna houd ik het bij met nieuw vinyl dat ik koop.
Bij alle platen schrijf ik weetjes, mijn beleving, herinnering en datum van aankoop. Die vind je hieronder.  

(Begin maart 2020 start dezelfde malloot ook met het draaien van al zijn cd’s. Eerst denk ik: Dat ga ik niet doen, dat wordt veel te veel. Maar op donderdag 19 maart 2020 ben ik om. Dat project loopt nog steeds.)

–

Some crazy guy on the online forum of FOK! starts playing all his vinyl records (from A to Z) in June 2018. It takes two months before I join him. On Friday August 17, 2018 I start (re)listening to all albums and on Saturday December 28, 2019 I play the last single from my collection. From that moment on I keep up with the new vinyl I buy.
With all records I write some information, my ideas and memories, plus the date of purchase. You’ll find those stories below.

(Early March 2020 that same crazy guy starts playing all of his cd’s. At first I think: No, I’m not going to do that, it’ll be way too much. But on Thursday March 19, 2020 I’m convinced. The project is still running.)

–

bazbo 0895: Spinvis – Sunan
Het traditionele Record Store Day-cadeautje is dit keer deze alleraardigste single van Spinvis. Ik ben helemaal niet thuis in het werk van deze meneer, maar wat ik zo hoor is alleraardigst. Of had ik dat al gezegd? Alleraardigst, dus. Qua formaat is het een single; wat betreft afspeelsnelheid niet: 33 toeren. Dat betekent dat er op de A-kant twee liedjes geperst kunnen. Op het B-kantje staat dan weer slechts één liedje, maar dat is een vrij lang liedje. Wat valt er nog meer over te vertellen? Nou, geel vinyl. De tekst van Tingeltangel Hersenpan is alleraardigst. En een alleraardigst hoesje. Alleraardigst cadeautje van de platenwinkel, hoor.

–

bazbo 0894: Miles Davis – Sketches
Ook gekocht op Record Store Day 2021, afgelopen zaterdag 12 juni 2021. Dit is op blauw vinyl en het leuke is: de cd zit erbij. Het vinyl laat ik dus onberoerd in de hoes zitten en de cd draai ik. Volstrekt onduidelijk is van wanneer deze opnames zijn en wie erop meespelen. Geen enkele informatie op de hoes te vinden, behalve de auteurs van de acht stukken die erop staan. Vier van Miles zelf, de klassieker Round Midnight staat erop en twee van George Gershwin. Ik ben niet zo heel erg thuis in het werk van Miles, maar dit klinkt overduidelijk van voordat hij de elektriciteit ontdekte en ik gok eind jaren vijftig. Fijn en redelijk gemakkelijk in het gehoor liggend, allemaal.

–

0893: Emerson Lake & Palmer – Tarkus
Record Store Day 2021. Er komt een picture disc uit van dit album. Tarkus heb ik al ik weet niet hoe veel keer (2x op vinyl, 3x op cd, vijf keer dus, bij nader inzien weet ik het wel), maar een picture disc heb ik nog niet, dus die koop ik afgelopen zaterdagmorgen 12 juni in mijn plaatselijke platenwinkel. Weet je wat? Ik laat hem dicht, in het plastic zitten. Vandaag, 14 juni 2021, is het overigens exact vijftig jaar geleden dat Tarkus verscheen. Reden om de plaat toch te draaien. Ik weet nóg een reden: het is gewoon een ijzersterke elpee. Alleen al plaatkant 1 is de moeite waard: één lange songsuite die misschien wel het beste is wat Emerson Lake & Palmer ooit hebben gemaakt. Beetje technocratisch, maar wel beregaaf. Van het Hammond alleen al krijg ik nog altijd kippenvel. De tweede plaatkant is een beetje een allegaartje aan stijlen en niet alles is even sterk, maar ik daag iedereen uit om de plaat toch een keer te beluisteren. Ik knal ondertussen de cd-versie (remaster uit 2013) door de kamer heen. Akkoord?

In dit B-log lees je aantekeningen, gebeurtenissen, invallen, toevallen, paniekaanvallen en ander engs. Waarvoor excuus.

–
Bas 15 mei 2021

–

Vrijdag 18 juni:
Redelijk geslapen, maar wel om half zes wakker en op. Een uur later ben ik aan het werk. Ondanks de verwachting van hevig onweer is het vannacht droog gebleven. Om zeven uur wordt het echter stikdonker en barst een hoosbui los. Een uur later is het droog en zonnig. Koffie met De Vrouw op het balkon. Later, tussen de werkzaamheden door, meer koffie met De Vrouw op het balkon. Rond half een lunchen we samen. Dan wandel ik snel een rondje en haal het groentepakket op. Als ik thuis kom, gaat De Vrouw naar het werk. Ik was af en ga zelf ook weer aan de slag. Half vijf is het klaar. Een uur later maak ik avondeten. Nou ja: ‘maken’ is een groot woord. Ik warm het restant broccolipreisoep van woensdag op en ondertussen eet ik fruit. De soep maak ik op. Afwasje van niks. Het begint te stortregenen. En te waaien. Zware windstoten. Webstek. Ik zie de bluray Beagle – Darwins verstekeling. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Wooden Smoke & Wooden Smoke Asleep (Mike Keneally), Navega (Mayra Andrade), Disques Debs International – An Island Story: Biguine, Afro Latin & Musique Antillaise 1960-1972 (allerlei), Dog (Mike Keneally Band), Pup (Mike Keneally Band), Abracadabra In Osaka (Soft Works), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Donderdag 17 juni:
Aanvankelijk is het lekker koel buiten, maar op de hoek van de straat heb ik het al heel warm. Hardlopen is dus lastig, maar ik red het. De Vrouw gaat om half zeven naar het werk. Ik ben snel daarna ook aan de slag. Geregel, geplan, overleg, schrijven. Tussendoor koffie. En ik stuur mijn memo naar de bestuurder dat ik de rol van aandachtfunctionaris grensoverschrijdend gedrag op mij wil en kan nemen. Lunch en afwas en een rondje buiten in de hitte lopen. Als ik terug kom, is De Vrouw ook weer thuis. Even bijpraten en weer aan het werk. Half vijf is het klaar. Krant op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst vul ik de salade van eergisteren aan met bosui en komkommer. Dan bak ik champignons, ui, aubergine, courgette en paprika; aan het eind doe ik daar Indiase lupine doorheen. We eten alles op! Er is ook nog watermeloen toe. Napraten. Afwasje. Ik bel Onze Vader en we spreken af dat we zaterdag naar hem toe fietsen. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Sunan (Spinvis), Dancing (Mike Keneally), Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh), Sketches (Miles Davis), Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra)

–

Woensdag 16 juni:
Niet zo heel goed geslapen en om zes uur sta ik op. Koffie en webstek. Lezen op het balkon. Het wordt vandaag erg warm en op het balkon is het nog koel. Half negen koffie met De Vrouw. Ik ben even aan het werk en voer een gesprek over de mogelijke nieuwe klus van aandachtfunctionaris die ik wil gaan doen. Het onderliggende plan van aanpak gaat na het gesprek naar de grote bestuurder; morgen stuur ik mijn memo met mijn voorstel erachteraan. Tien uur is het werk gedaan. Ik wandel door de zon naar de super. Het is nog te doen buiten op straat, maar op de terugweg is het inderdaad erg warm. Meer koffie met De Vrouw. Krant op het balkon. We lunchen. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum, maar ben snel ook weer terug in verband met de hitte. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak ui, prei en broccoli en doe daar bouillon bij; na een kwartier koken pureer ik het tot een gebonden soep. Ondertussen heb ik spek gebakken en rookworst gesneden, plus watermeloen geprepareerd voor het nagerecht. We eten er goed van en er blijft voldoende over dat De Vrouw vrijdag mee naar het werk kan nemen. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Even naar binnen om de webstek bij te werken. Dan nog lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: In A Silent Way (Miles Davis), The Width Of A Circle (David Bowie), Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh),

–

Dinsdag 15 juni: Eric Vloeimans’ Gatecrash in Gigant/Orpheus
Kwart voor acht ben ik weer op de werkplek. In alle rust doe ik daar werkzaamheden. Zo schrijf ik onder andere een memo waarin ik de directeur en mijn manager laat weten dat ik de rol van aandachtfunctionaris grensoverschrijdend gedrag, huiselijk geweld en kindermishandeling op mij wil nemen. Ben benieuwd. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Vijf uur ben ik thuis. Even bijpraten met De Vrouw en dan ga ik avondeten maken. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, appel en blauwe bes. Dan bak ik ui, paprika en peper; daar roer ik tomatenpuree, de (gisteren) gekookte blokjes aardappel en wortel, plus een bonenmix doorheen. Ernaast grill ik pulledbeefburgers. De Zoon is er even na zes en we eten – op de salade na – alles op. Afwas. Vijf over zeven wandel ik naar de schouwburg. Voor het eerst sinds vijftien maanden een concert! In de foyer ontmoet ik Eric al. Op tijd kan ik de grote zaal in en ik zit helemaal vooraan met prima zicht op het podium. Eric Vloeimans’ Gatecrash speelt een mooi concert; het geluid is goed en de stukken klinken gedreven. Jeroen van Vliet is altijd een verademing om te zien spelen en de ritmesectie van Jasper van Hulten en bassiste Phaedra Kwant zorgt voor een passende en bij vlagen opzwepende basis. Vloeimans zelf is in opperbeste stemming en zijn spel klinkt geïnspireerd. Ik verbaasde me vroeger over de hoeveelheid effecten die hij over zijn trompet heen gooit, maar ik vind het dit keer meevallen – hooguit een harmonizer, de rest van dat schurende geluid is volgens mij naturel. Met honderdtachtig man in de enorme zaal is er natuurlijk geen enkele sfeer en tijdens Vloeimans’ tussendoorpraatjes vallen dan ook regelmatig ongemakkelijke stiltes. Niettemin: fijn om weer eens een concert mee te maken en dit is gelijk wel een heel goede. Onthouden: opener Airchair. To Steve (voor Steve Coleman, met zeer onregelmatige maatsoorten) en Jeroen van Vliets Bright nogiets. Na afloop koop ik de cd Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh), die Van Vliet en Vloeimans voorzien van een handtekening. Tien uur sta ik buiten en twintig minuten later ben ik weer thuis. Even bijpraten en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: verder geen

–

Maandag 14 juni:
Ik ben aan het werk om kwart voor zeven. Er ligt allerlei regel- en uitwerkwerk, plus begin van de ochtend een paar korte overleggen. Koffie met De Vrouw op het balkon. Later nog meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunchen doen we binnen. Afwasje. Ik wandel een rondje en neem op de terugweg wat boodschapjes (voor morgen) uit een supermarkt mee. De Vrouw gaat naar het werk. Ik werk nog wat door en om half vijf is het weer klaar. Ik kook wat groenten voor morgen en maak dan avondeten voor mijzelf. Spaghetti koken, champignons en bosui en wortel bakken, spaghetti en rode pesto erdoorheen. Altijd smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Het is inmiddels zeer warm buiten. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon tot het weer bedtijd is.
Muziek vandaag: The Tar Tapes Vol. 2 (Mike Keneally), Nonkertompf (Mike Keneally), de drie plaatjes uit de set The Many Faces Of The Who (allerlei), Remixed (Mari Boine), Sketches (Miles Davis), Tarkus (Emerson Lake & Palmer), Nayda (Bab L’Bluz),

–

Zondag 13 juni:
Mijn ronde hard loop ik rond zeven uur. Het gaat nog vrij soepel ook. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Huishoudelijks. Krant op het balkon. Koffie met De Vrouw ook. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen op het balkon. Ik maak eerst een humus voor De Vrouw; vervolgens avondeten voor ons beiden én voor De Vrouw voor op het werk morgen. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en blauwe bes. Dan bak ik ui, paprika, pompoen, courgette en linzen, met daarnaast kleine steaks bavette. We eten het op. Althans, het deel dat voor vandaag is; de rest is voor De Vrouw morgen op het werk. Afwas. Lezen op het balkon. Ik heb het bijzonder amusante en ook zeer mooie The Autobiography – Yes, King Crimson, Earthworks and more (Bill Bruford) uit. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Slapen.
Muziek vandaag: Sketches (Miles Davis), Odeon Budokan, het tiende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 12 juni: naar Rotterdam en Gouda
Ik ben vroeg wakker en op: kwart voor zes. Koffie. Ik ben op tijd op de markt voor groente en fruit. Erna loop ik naar de slager en super en op de terugweg bezoek ik de plaatselijke platenwinkel, want het is Record Store Day. Ik vind de twee platen die ik graag wil hebben: de picture disc Tarkus (Emerson Lake & Palmer) en Sketches (Miles Davis). Thuis koffie met De Vrouw. Op tijd een lunch met z’n tweetjes. Half twaalf lopen we de deur uit en een half uur later hebben we een trein naar Rotterdam. Onze vriend Luuk haalt ons op van het station Rotterdam-Alexander en we rijden met hem naar zijn huis in Capelle aan de IJssel. Luuk is al jaren ernstig ziek en een paar weken geleden kwam het bericht dat hij niet heel lang meer heeft. We praten bij, halen herinneringen op en hebben het gewoon erg gezellig. Het idee dat dit misschien de laatste keer is dat we hem in levenden lijve zien, is onwerkelijk. Om half vijf zitten we in een metro naar het station. In Gouda haalt Aar ons van het station. Bij hem en Jolande in de tuin is het ouderwets leuk: we praten bij, eten geweldig en hebben het ook hier bijzonder gezellig. Kwart voor negen zet Aar ons weer af bij het station en ik lig nog voor half elf thuis in bed.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Earth Is Sleeping (Judy Dyble)

Precies. Vandaar dan ook dat ik te vinden was in café Kut. Of nee, daar ging ik helemaal niet heen. Belachelijk, niemand gelooft toch zo’n naam voor een café? Bovendien: het is een kutcafé; ik had daar niets te zoeken. Ik had sowieso niets te zoeken in een café – ik heb een gruwelijke hekel aan cafés – maar daar ging het nu niet om. Het ging erom dat het hoog tijd is voor een kroegverhaal en dus moet ik voor dit verhaal een café verzinnen waar ik naartoe ging. Laten we zeggen dat ik naar café De Wereldverbeteraar ging. Toen ik binnenkwam, vroeg de persoon achter de bar: ‘Heeft u gereserveerd?’
‘Nee, zei ik. Ik verliet het café De Wereldverbeteraar.

‘Rijdt iemand van jullie in die Mercedes die hier voor de deur staat?’ vroeg ik niet veel later aan het groepje mannen dat bij de bar van café Vrijgezel aan een tafel zat. Ik had het café net betreden en om naar een leeg tafeltje te komen, moest ik langs de toog, vandaar. Van de vier heren kende ik Victor, Joram en Hielke. De andere vent kende ik niet en hij zag er dusdanig uit dat ik niet graag kennis met hem ging maken.
‘Die is van mij,’ zei Joram.
Ik liep door naar achteren en vond daar zowaar een tafel die niet bezet was. Op een stoel die erbij stond nam ik plaats en ik keek het café eens rond.
Veel volk was er niet. Iets verderop zat iets wat op een stel leek aan een tafel, ieder met een mobiele telefoon in de weer. Gezellig. Bij de bar zat Govert op een kruk, die kende ik wel. Hij hing over de toog gebogen en leek in slaap te zijn gevallen. En dan had je dat groepje nog dat ik had aangesproken toen ik binnen kwam. Joram was inmiddels weg of in ieder geval naar buiten. Ook gezellig. Ik had het niet zo op Joram. Hij droeg zo’n schoudertasje en een te blauw maatpak met een broek waarvan de pijpen tot halverwege zijn kuiten waren omgeslagen. En dan ook nog eens geen sokken in zijn bruine schoenen. Je begrijpt het wel.

‘Goedemiddag,’ zei de dame die bij mijn tafel was komen staan. ‘Wat mag ik voor je inschenken?’
‘Een water graag, liefst uit de kraan,’ zei ik.
‘Anders nog iets?’
‘Zo koud mogelijk.’
‘Ben je alleen?’
‘Hoezo?’ vroeg ik.
‘Verwacht je nog meer mensen?’
‘Ik? Ik niet. Jullie hier wel, hoop ik.’
‘Was de vraag vreemd?’ De dame begon te blozen, zag ik. Met dat ik haar bekeek, merkte ik dat ze verlegen haar blik naar beneden wierp.
‘Een beetje,’ zei ik. ‘Even dacht ik dat je toenadering zocht.’
Ze keek me weer aan en glimlachte.
‘Ga anders even zitten,’ zei ik. Ik schoof de stoel naast me naar achteren.
‘Dat kan niet,’ zei ze snel. ‘Ik moet werken.’
‘O ja, jij bent de bardame.’
‘Zeg maar Suzan.’
‘Dag Suzan. Ik zou je graag een hand willen geven, maar ik ben pas een keer geprikt. Over drie weken krijg ik de tweede.’
‘Ik heb al corona gehad,’ zei ze.
‘Hoe kwam je daar zo aan?’
‘Ik was in de buurt geweest van iemand die besmet was.’
‘Ach zo. Weet jij eigenlijk wie het warme water heeft uitgevonden?’
‘Eh … nee?’
‘Dat geeft niet. Het is ook helemaal niet belangrijk om te weten wie het heeft uitgevonden. Het gaat erom dat er warm water uit de kraan komt als je de knop met de rode stip erop open draait.’
‘Als het niet belangrijk is, waarom vroeg je het dan eigenlijk?’
‘Suzan, ik zeg het niet graag, maar je hebt helemaal gelijk.’
‘Nu moet ik weer aan het werk, hoor.’
‘Tot hoe laat heb je dienst?’
‘Tot sluitingstijd in ieder geval en daarna moet ik nog schoonmaken, dus ik denk dat het wel een uur of half twee wordt vannacht.’
‘Dat is te laat voor mij.’
Ze glimlachte. ‘Maar voor die tijd zie ik je nog, toch?’
‘Dat hoop ik toch wel. Ik heb nog koud water uit de kraan van je tegoed.’
‘Ooooh!’ riep ze uit. Ze draaide zich om en liep snel naar de bar.

Ik keek haar na. Leuke vrouw. Toch vond ik ‘Ben je alleen?’ wel een vreemde vraag. Hoewel, met een kroegnaam als die van dit café kon je van alles verwachten. Ik was nog nooit in dit café geweest, realiseerde ik me. Zou ik hier ooit nog eens terug komen? Als ik het zou doen, dan zou het voorlopig enkel vanwege Suzan zijn. En niet voor de rest van het volk hier.
Barst, daar kwam Hielke naar me toe, met de onbekende gast uit het groepje in zijn kielzog.
‘Bas,’ zei Hielke. ‘Ik wil je graag voorstellen aan Jordie.’ Hij draaide zich half om naar de onbekende gast. ‘Jordie, dit is Bas.’
‘Aangenaam,’ mompelde Jordie.
Ik knikte hem toe.
‘Bas is de beroemde schrijver,’ ging Hielke verder. ‘Beroemd om zijn ontbrekende witregels.’

‘Nou, dat valt wel mee,’ zei ik.
‘O?’ Hielke leek wat verbolgen.
‘Schrijver?’ Jordie deed een stap naar voren. ‘Schrijver waarvan?’
‘Letters, woorden, zinnen, teksten,’ zei ik.
‘Ja, maar waar heb je gepubliceerd?’ Die Jordie klonk me wat te gretig.
‘Zeg het maar: tijdschriften, boeken, online, folders, flyers, stencils, brieven, kattenbelletjes, post-its.’
‘En hoe zei je dat je naam was?’
‘Ik heb mijn naam niet gezegd. Dat was Hielke.’
‘Hij heet Bas,’ hielp Hielke. ‘Bas Langereis.’
‘Langereis?’ vroeg Jordie. ‘Die naam hoor je niet zo vaak.’
‘Nee?’ zei ik. ‘Nou, ik wel. Bij mij in de familie alleen al ken ik er meerdere.’
‘Ja? Echt?’
‘En nu wegtiefen graag. Daar komt mijn water.’
Inderdaad. Daar had je Suzan. Met een glas water op een dienblad. ‘Kijk eens,’ zei ze.
‘Dat doe ik toch? Volgens mij heb je water bij je.’
‘Klopt.’
‘Voordat je het op tafel zet: wacht even tot deze twee heren zijn weggetieft.’
‘Oké.’
‘En vervolgens tot ik een ontbrekende witregel heb ingevoegd.’

‘Volgens mij zijn ze weggetieft,’ zei Suzan.
‘Fijn. Dat is goed nieuws.’
‘Kan ik dan het water nu voor je neus zetten?’
‘Ga ja gang.’
Ze zette het water voor mijn neus. ‘En zal ik je eens wat vertellen? Ik mag pauze houden, dus ik kan even bij je komen zitten.’
Ik pakte het glas water en goot het in een enkele teug naar binnen. ‘Gut wat jammer, maar ik moet er weer vandoor.’ Ik stond op, legde wat geld op tafel en liep het café Vrijgezel uit.

Het was inderdaad hoog tijd voor een kroegverhaal, maar nu had ik er voorlopig wel weer genoeg van.

–
Apeldoorn, juni 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

Hier lees je ‘m op FOK!.

In dit B-log lees je aantekeningen, gebeurtenissen, invallen, toevallen, paniekaanvallen en ander engs. Waarvoor excuus.

–
Bas 15 mei 2021

–

Vrijdag 11 juni:
Niet zo heel goed geslapen. De Vrouw vertrekt om half zeven naar werk. Ik ga een ronde hardlopen. Niet gemakkelijk, het is al zonnig, warm, benauwd. Vanmorgen doe ik in alle rust een paar kleine dingen (post versturen voor werk, het begin van de weekendwas en dergelijke, ja), tussendoor koffie en krant op het balkon. Begin van de middag lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum en neem op de terugweg nog een paar kleinigheidjes aan boodschappen mede. Lezen op het balkon. De Vrouw is er om half vijf. Bijpraten. Ik maak avondeten. Eerst kook ik sperziebonen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, komkommer, kerstomaat en blauwe bes. Dan bak ik champignons, ui, paprika en een restje wokgroenten; daar gaan de sperziebonen doorheen. Ten slotte bak ik lamssteaks. We eten alles weer op, want het smaakt zeer goed. Natafelen. Afwas. Lezen en lusiteren op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon en het is weekend.
Muziek vandaag: Bélvvoslatjna (Room Of Worship) (Mari Boine Band), de twee cd’s van de Super Deluxe Edition van Sluggo! (Mike Keneally & Beer For Dolphins), BBC Sessions (The Who), Zoot Allures (Frank Zappa), The Tar Tapes Vol. 1 (Mike Keneally), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Donderdag 10 juni:
Ik ben om kwart voor acht op de werkplek en daar is het een volle dag. Overleg, organiseren, uitwerken. Tussen de middag wandel ik met oud-collega Jessy en de directeur die afscheid neemt een rondje door bos en veld. Mooi gesprek onderweg, over wat ingrijpende gebeurtenissen in het leven opleveren, over de lessen die we leren. In de middag weer verder. Eind van de middag kan ik met een collega een stuk mee terug rijden. Vanaf Beekbergen pak ik de bus en ik ben half vijf thuis. Krant op het balkon in de zon. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer, kerstomaat en optioneel mozarella. Vervolgen wok ik allerlei groente en roer daar uiteindelijk bumilupine doorheen en de aardappelblokjes die ik gisteren heb voorgekookt. We eten dit op. Smakelijk. Natafelen. Nog meer levenslessen. Die verklap ik niet; als je leeft, leer je ze vanzelf. Afwas. Lezen en luisteren op het balkon. Webstek. Nog meer lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Bélvvoslatjna (Room Of Worship) (Mari Boine Band), Dume, het achtste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Woensdag 9 juni:
Nog voor zeven uur loop ik een ronde hard. Het gaat moeizaam, want warm en benauwd. Niet erg. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik wandel naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Krant op het balkon. We lunchen. Lezen op het balkon. Halverwege de middag fiets ik naar Ellert-Jan, een kunstenaar van Kunst-Zinnig-Brein; ik haal een schilderij van hem op dat een cadeau wordt voor onze directeur die vertrekt. Thuis maak ik avondeten. Ik kook alvast aardappelblokjes voor morgen. Dan een salade voor vandaag (bosui, koolrabi, komkommer, peer, walnoot en blauwe bes), vervolgens bak ik runderchipolata met ui, paprika, courgette en pompoen. We eten alles op (behalve de aardappelblokjes voor morgen). Afwas. Lezen op het balkon. De autobiografie van Bill Bruford vind ik debiel goed. Webstek. Nog een beetje lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van (Half Alive In Hollywood) (Mike Keneally & Beer For Dolphins)

–

Dinsdag 8 juni:
Zeer mooi weer gelijk al bij het opstaan. Half acht ben ik op de werkplek. In alle rust doe ik daar overleggen, voorbereidende werkzaamheden en regeldingen. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Half zes ben ik thuis. Krant op het balkon. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert bamisoep en we eten er goed van. Afwas. Lezen op het balkon. Er is bericht dat we binnenkort internationaal kunnen reizen naar Duitschland; leuk, want over vijf weken willen we ernaar toe op vakantie. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Mooie zonnige dag.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van (Half Alive In Hollywood) (Mike Keneally & Beer For Dolphins)

–

Maandag 7 juni:
Kwart voor zes loop ik buiten mijn ronde hard. De zon schijnt fel. Vijf kwartier later ben ik aan het werk. Er is wat overleg en ik bereid van alles voor. Tussendoor overleg met de werkgroep Wirwar; binnenkort gaan we op een woensdagmorgen kennismaken met de spelersgroep. Koffie op de galerij. De Vrouw is terug van wat boodschappen en dergelijke. We lunchen om een uur of een. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. En weer verder met van alles aan werk. Half vijf is het klaar. Even zitten op het balkon. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer en aardbei. Dan bak ik bosui, blokjes zoete aardappel, peper en spinazie met wat kerrie. Ten slotte bak ik steaks bavette en gaan we aan tafel om alles meedogenloos op te eten. Afwasje. Afval. Lezen en luisteren op het balkon. Webstek. Meer lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: hat. (Mike Keneally), Dust That Boil Speck (Mike Keneally), Live At The Royal Albert Hall (The Who), From This Place (Pat Metheny)

–

Zondag 6 juni:
Op om zeven uur. Koffie, webstek en zo. Lezen. Koffie met De Vrouw op het balkon. We doen huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuigen. Lezen op het balkon. De Vrouw gaat naar het werk. Ik lees de PROG uit die gisteren binnen kwam. Eind van de middag wandel ik nog een rondje om het centrum. Ik maak avondeten: eerst bak ik kastanjechampignons en bosui, dan roer ik daar raapsteel doorheen; de kaassaus van gisteren gaat eroverheen. Ik eet het op. Afwasje. Lezen in de zon op het balkon. Webstek. Ik zie de vijfendertigste en tegelijkertijd laatste aflevering van Beagle. Nog lezen en luisteren op het balkon en slapen.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Starlight Dancer (Kayak), Phantom Of The Night (Kayak), The Absolute Universe 5.1 Mix (The Ultimate Version) (Transatlantic), de dvd die mee kwam met hat. (Mike Keneally)

–

Zaterdag 5 juni:
Kwart voor zes wakker en op. Nog geen half uur later loop ik buiten een ronde hard. Het is donker, grijs, bewolkt, maar bijzonder aangenaam. Lopen gaat nog redelijk ook. De Vrouw gaat om half acht naar het werk. Ik wandel mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondjes naar de markt en naar de slager en super. Dan haal ik het winterdekbed en mijn winterjas op bij de stomerij aan de overkant van de straat. Koffie. Halverwege de ochtend loop ik nog naar een andere super en een Turkse winkel. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Dan belt De Zoon: hij heeft zijn sleutelbos in de deur van zijn schuur laten zitten en de buitendeur is in het slot gevallen. Ik fiets er even heen met een reservesleutel. Thuis krant op het balkon. Ik loop nog even het centrum in voor een kleine vergeten boodschap. Het is er druk; vanaf vandaag is alles ruimer open. Eind van de middag maak ik avondeten. De Vrouw is er om half zes. Ik schil en kook asperges. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, radijs en aardbei. Ook monteer ik een kaassaus en ten slotte bak ik lamsshoarma. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Halverwege de avond zie ik de vierendertigste aflevering van Beagle. Webstek. Nog heel even lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Three Part Species (Mick Karn), The Concrete Twin (Mick Karn), Nayda (Bab L’Bluz), Katydids (Katydids), Bongo Fury (Frank Zappa), Radiant Warmth (Mari Boine)

In dit B-log lees je aantekeningen, gebeurtenissen, invallen, toevallen, paniekaanvallen en ander engs. Waarvoor excuus.

–
Bas 15 mei 2021

–

Vrijdag 4 juni:
Goed geslapen. Om zeven uur ben ik weer aan het werk. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Schoonmaakster is in huis. De Vrouw gaat winkelen. Koffie en later lunch. Afwasje. Ik wandel naar buiten om het groentepakket op te halen. Thuis nog weer verder werken en om half vijf is het klaar. Krant op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst zet ik het restant eiergerecht van gisteren in de oven om op te warmen. Dan maak ik een salade van bosui, komkommer, appel en aardbei. Vervolgens bak ik kastanjechampignons, ui en courgette en roer daar groene pesto doorheen. Ten slotte bak ik kogelbiefstukken. Aan tafel. Daar eten we alles op. Weer van tafel. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de drieëndertigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: The Mick Karn Collector’s Edition (Mick Karn), Each Eye A Path (Mick Karn), Each Path A Remix (Mick Karn), More Better Different (Mick Karn), het vierde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who), Homegrown, het zevende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Spiritus Mundi (Nad Sylvan), Kôrôlén (Toumani Diabaté and the London Symphony Orchestra)

–

Donderdag 3 juni:
Redelijk geslapen. Op tijd op en een ronde hardlopen. Zeven uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw op het balkon. Verder werken. Meer koffie op het balkon. De Vrouw is terug van allerlei afspraken en we lunchen samen. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum; onderweg valt een beetje regen. De lucht is dreigend en in de verte hoor ik de donder. Maar de onweersbui barst nog verre van los. Thuis weer verder met werk. Om half vijf is het klaar. Krant op het balkon. De Vrouw serveert twee schotels uit de oven: de ene is een mix van allerlei groenten; de andere prei met tomaat in ei. Ernaast een hamburger. Het smaakt uitstekend. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de tweeëndertigste aflevering van Beagle. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Bestial Cluster (Mick Karn), het tweede en derde plaatje uit de doos Thirty Years Of Maximum R&B (The Who), Wolffpack (DeWolff), Anomalia (Jane Getter Premonition), The Old Homestead, het zesde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Kvitravn (Wardruna)

–

Woensdag 2 juni:
Zeven uur wakker en op. Beter geslapen. Koffie. Bijpraten met De Vrouw. Ik breng een dekbed en mijn winterjas naar de stomerij. Even lezen op de galerij in de zon, maar het is er al gauw erg warm. Ik wandel door diezelfde zon naar de super. Thuis meer koffie met De Vrouw. Dan loop ik nog even het centrum in en haal sla en sap bij een super. Lunch met De Vrouw. Afwasje, huishoudelijks. Lezen op het balkon. De Vrouw gaat naar het werk. Ik lees en zie een muziekdvd. Eind van de middag maak ik avondeten: ik bak kastanjechampignon, bosui, courgette en wortel, daar voeg ik risottorijst en bouillon bij en nog geen half uur later heb ik dat gemengd met parmesan en eet ik het op. Tussendoor is er telefoon van De Vrouw. Lekke band; De Zoon komt zo de fiets brengen en neemt mijn fiets weer mee. Zulks geschiedde. Afwasje. Webstek. Lezen op het balkon. Ik zie aflevering eenendertig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), .dot (Karmakanic) en de dvd die erbij mee kwam, Nayda (Bab L’Bluz), Eallin (Mari Boine)

–

Dinsdag 1 juni:
Niet zo goed geslapen. Vandaag opnieuw naar de werkplek. Ik ben er om kwart voor acht. Veel overleg en geregel. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en zon. In de middag weer veel overleg. Half vijf is het allemaal klaar en zet ik met een collega alles klaar voor een bijzondere gelegenheid. Met het team nemen we afscheid van Resie en Ger, twee mensen voor wie ik de afgelopen jaren veel werk heb mogen doen. We maken een wandeling door het bos en nuttigen samen allerlei hapjes op het terras bij het kantoorgebouw. Half tien zet een collega me af bij het station in Arnhem. Half elf thuis. Even bijpraten met De Vrouw en om elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: geen.

–

Maandag 31 mei:
Kwart voor acht op de werkplek. Buiten is het schitterend zonnig. Gelijk allerlei overleggen, de gehele ochtend. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag werk ik wat uit en heb nog wat overleg. Zes uur thuis. De Vrouw is naar het werk. Krant. Avondeten voor mijzelf is gemakkelijk. Spaghetti koken, ondertussen groente snijden. Ik bak kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette; daar roer ik de spaghetti en groene pesto doorheen. Afwasje. Lezen op het balkon. Webstek. Ik zie de dertigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Nayda (Bab ‘L Bluz), Abracadabra In Osaka (Soft Works)

–

Zondag 30 mei:
Ik slaap niet goed. Zeg maar waarom. Kwart voor zeven loop ik een ronde hard. Ik kies een langere route en die gaat niet gemakkelijk, maar ik red het goed. Het is zonnig maar koud. Thuis nog terug in bed. Dan koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Nu is het hoogst aangenaam. Lezen. Was. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuigen. Nog lezen op de galerij. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal en door parken. Lezen op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en abrikoos. Een knoflookyoghurtmayosaus. Ik bak aardappelblokjes en lamsshoarma. We eten het op. De Vrouw heeft een rabarbercrumble met ijs gemaakt. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Half negen naar binnen. Webstek. Ik zie de negenentwintigste aflevering van Beagle. Nog even lezen en luisteren en op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Live In The US (Karmakanic), Walk On, het vijfde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), het eerste plaatje uit de doos Thirty Years of Maximum R&B (The Who)

–

Zaterdag 29 mei:
Ik ben op tijd op. Koffie. Acht uur op de markt voor fruit en groente. Daarna het gebruikelijke rondje slager en super. Koffie met De Vrouw. Op de galerij is het even zonnig, maar dan betrekt het. Ik wandel naar de boekhandel (het is boekenweek) en koop De muzikale mens – Een wereldgeschiedenis (Michael Spitzer); daarna haal ik brood in een Turkse winkel. Meer koffie met De Vrouw op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik fiets naar een andere supermarkt voor wat laatste dingen. Krant op de galerij; inmiddels schijnt de zon wel weer. Als die weg is, verhuis ik naar het balkon. Eind van de middag is het tijd om avondeten te maken. Eerst monteer ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Dan blancheer ik sperziebonen en groene asperges. Ik bak ui, oranje paprika en roerbak daar de bonen en asperges doorheen. Ondertussen bak ik runderschnitzels. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Ik lees nog op het balkon in de zon en ga tegen acht uur naar binnen. Webstek. Ik zie de achtentwintigste aflevering van Beagle. Nog wat lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Depth Of Field (Kaprekar’s Constant), All You Wish Yourself (Kaprekar’s Constant), One Size Fits All (Frank Zappa), Roxy – Tonight’s The Night Live, het vierde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), The Absolute Universe – Forevermore (Extended Version) (Transatlantic)

Lotgenoten,

‘Hi’.
Een persoonlijk bericht! Ik had gisteren bij de notificaties al wel gezien dat deze Jennifer12354 was begonnen om me te volgen. Toen ik op haar profiel klikte, zag ik een foto van een jonge meid, leuk om te zien, fris gezicht, mooi lang blond haar, paars topje, veelbelovend begin van een decolleté. Oh, ze was pas sinds gisteren geregistreerd op dit medium, zag ik. En wie volgt ze? Een stuk of vijftig mensen. Ze had nu twaalf volgers. Ik kende er twee of drie van, want die volgde ik zelf ook.
Even wachten. Niet te begerig. Een uurtje later typte ik: ‘Hello. Welcome to Twitter :)’

Nog geen minuut erna plopte er een nieuw bericht op. ‘How are you doing today’. Erbij stond een emoticon: een lachend gezicht. Zo, was die even blij om mij te zien.
‘Doing fine, thanks,’ antwoordde ik. ‘Ik ben nu thuis aan het werk. Met jou ook alles oké?’
‘Same here,’ zei ze. Werkte ze ook thuis? Of was ze ook doing fine? ‘Thank you.’ Weer dat lachende gezicht. ‘Where are you located’ was haar volgende vraag.
‘In ons zo majestueuze Apeldoorn,’ zei ik traditiegetrouw. ‘In The Netherlands,’ tikte ik erachteraan. ‘En jij?’
‘The US, New York Brooklyn.’ Kijk aan. ‘Do you care for chat and get to know each other more better’.

More better? Wat was dat voor stonecoalenglish? En of ik wilde chatten? Wat waren we hier nu aan het doen dan? En ze wilde me beter leren kennen. Haha, daar geloofde ik geen fuck van. Stel dat zij inderdaad de persoon was voor wie ze zich uitgaf – een leuke jonge blonde meid -, wat zocht ze dan bij mij? Ik neem toch aan dat ze even in mijn postgeschiedenis had gekeken.
Ja, ik ben actief op Twitter. Ik promoot er mijn schrijversactiviteiten en deel er mijn liefde voor muziek. Zo volg ik schrijvers, muzikanten, theatermakers, fotografen, muziekliefhebbers en een paar persoonlijke vrienden en kennissen. Verder gebruik ik het medium om op de hoogte te blijven van maatschappelijke ontwikkelingen. Zo lees ik bijvoorbeeld Teletekst (ja, dat bestaat nog) en volg ik enkele politici. Meer eigenlijk niet.
Soms plaats ik een foto van mezelf als ik een boek zit te lezen of met een nieuw aangeschafte muziekaankoop wil pronken. Dan zie je mijn oude kop met de groeven erin en mijn lange grijze haren in verwilderde staat.
Deze Jennifer12354 was sinds gisteren geregistreerd en zocht nu toenadering. Goh. Ik besloot het spel eens mee te spelen.

‘Well, I’m at work right now,’ zei ik na een tijdje. ‘Maar ga je gang, dan zal ik antwoorden als ik in de gelegenheid ben.’
‘Okay no problem’.
Echt enthousiast leek ze me niet. En waarom typte ze geen punt achter haar zinnen? Weer iets nieuws hips? Eens kijken of ik haar wat uit de tent kon lokken. Voorzichtig beginnen: ‘Jij houdt ook van muziek? Welk genre? Zijn er specifieke artiesten die je veel luistert?’
‘Country side,’ was het antwoord. ‘And hip hop.’
Dat was het moment dat ik de hoorn op de haak had moeten gooien. Blokkeren, die trut. Ik haalde diep adem en – tolerant en vergevingsgezind als ik ben – besloot ik om even wijselijk mijn mond dicht te houden.
‘Don’t like much artist that much’.
Daar begreep ik geen zak van, maar dat wilde ik haar niet laten merken. Ik wachtte weer een uurtje of wat. ‘What brought you to Twitter?’ vroeg ik. ‘Ben je op zoek naar iets speciaals, heb je een bepaald doel of laat je je gewoon meeslepen door wat er voorbij komt?’
‘Something special indede’, was haar antwoord. Ze corrigeerde zichzelf: ‘Indeed*’.
Aha. Even het spelletje meespelen. ‘Ik hoop dat je het vindt. Twitter can be a nasty place, maar over het algemeen merk ik daar zelf weinig van. Ik heb hier contact met goede mensen en beleef veel plezier aan berichten en gesprekken over muziek, kunst, geschiedenis en natuur.’
‘Are you married and how about kid’, schreef Jennifer12354. ‘Same’.
Die stelt persoonlijke vragen om me uit de tent te lokken of zo. Alleen begreep ik niet waarom ze ‘Same’ had getypt.

‘Yep, gelukkig getrouwd, al meer dan dertig jaar. En er is De Zoon, die is ondertussen achtentwintig. Dus ik ben een dinosaurus, maar wel eentje die jong van hart en geest is.’ ’s Kijken hoe ze hier op zou reageren.
Het bleef stil. Het bleef lang stil. Barst, ik werd ongeduldig.
‘En jij? Als ik naar je profielfoto kijk, dan zie ik een jongedame.’
‘Sure I am’, zei ze snel. ‘Am single never married with no kids, but I have been in a bad relationship before and I don’t want that to happen to me anymore.’
‘Life can be a tough road.’ Ik ken m’n clichés. ‘Ik wens je van harte dat je gelukkig wordt en dat je ooit de ware zult vinden. Keep safe and strong.’ Ik zocht de emoticon van de aangespannen biceps en vond ‘m.
En toch verraste haar reactie me. ‘So are you happy with your marriage or you wanna try something new’. Erachteraan stond de emoticon van het knipogende gezicht.
Daar kwam de aap uit de mouw. Ondertussen was het voor mij bedtijd. Morgen zagen we wel weer verder.

‘Haha, still very happy,’ typte ik de volgende dag. ‘I’m too old for new trouble.’ Ik zette er een lachend gezicht achter.
‘Lol you’re funny’, zag ik na twee minuten. ‘Are you scare of something?’
Die Jennifer12354 kwam helemaal niet uit de Verenigde Staten of ze was zo dyslectisch als een douchekop. En plots kon ze het vraagteken vinden. Wat zou ik eens antwoorden? Ik had zin om te vertellen van de angstaanvallen die me nu al dik zeven jaar bij vlagen teisterden. Ik had ook zin om die paniekbuien lekker te overdrijven, inclusief de meest afgrijselijke details, en te verzwijgen dat ik tegenwoordig eigenlijk best redelijk kon leven met die wisselende stemmingen en neerslachtige buien. Maar nee, dat ging ik niet doen. Beetje kortaf en mysterieus blijven; met gelijke munt terugbetalen, dus. ‘Scared? Nee, gewoon tevreden met hoe het leven nu is.’
Het bleef een uur stil.
‘En jij?’ ging ik dus maar verder. ‘Waarom zou je willen weten of ik iets nieuws wil proberen? Is dat het something special dat je zoekt op Twitter?’
‘What do you think’ werd gevolgd door de emoticon van het lachende gezicht.
Bam. Raak.

‘Nou ja, aangezien jij in Brooklyn zit en ik in het zo majestueuze Apeldoorn en omdat reizen momenteel niet mogelijk is, plus omdat jij een jonge meid bent en ik een ouwe man that is not interested in new trouble, gaat dát dus niet werken of gebeuren, hè? Maar bedankt voor je belangstelling. Je maakt een oude man vrolijk.’
‘Hmm really. The distance is not a problem trust me am okay with it’.
Dat zou vast dure telefoonseks worden en ik had geen zin om regelmatig het beeldscherm te moeten schoonmaken. ‘Ik bewonder je vastberadenheid en je doorzettingsvermogen… lol. Nice try, but no thanks.’ Ik zette er maar weer een lachend gezicht achter. En: ‘Je kent me helemaal niet. What is it you’re looking for?’
Het was lang stil.

Anderhalve dag later knipperde het lampje op mijn smartphone weer. Ik had opnieuw een privébericht van Jennifer12354.
‘I guess am beginning to know you a bit or what do you think’.
‘You’re funny,’ typte ik. Erachteraan plakte ik een tweet die ze de vorige dag in het openbaar had geplaatst. Die tweet zei: ‘Am uplifted…wanna see my nudes?’ En daaronder schreef ik: ‘Ik ga nu afwassen.’

Het waren slechts twee borden, twee glazen, een koffiemok en wat bestek, maar het was tot dan toe de meest zinvolle activiteit van die dag.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, april 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

In dit B-log lees je aantekeningen, gebeurtenissen, invallen, toevallen, paniekaanvallen en ander engs. Waarvoor excuus.

–
Bas 15 mei 2021

–

Vrijdag 28 mei:
Mijn ronde hardlopen start om kwart over zeven. Het is nog grijs en fiks koud, maar lopen gaat prima. Koffie met De Vrouw. Ondertussen schijnt de zon buiten en ik lees op de galerij. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Ik wandel naar een supermarkt in het centrum en op de terugweg haal ik een pakketzending op bij een postagentschap. In de doos zit het boek A New Day Yesterday (Mike Barnes). We lunchen. Afwasje. Nog even wat lezen in de zon op de galerij. Dan wandel ik een rondje om het centrum door de zon. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten: een chili van rundergehakt, ui, prei, courgette, tomatenpuree en rode bonen. Ernaast staat een salade van het restant van woensdag, aangevuld met bosui, komkommer en koolrabi. We eten alles op. Afwas. We zien de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht aankondigen dat ruimere versoepelingen van de strenge maatregelen plaats kunnen gaan vinden per 5 juni. Ook fijn. Webstek. Ik zie aflevering zevenentwintig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Sunfighter (Paul Kantner & Grace Slick), Fate Outsmarts Desire (Kaprekar’s Constant), Tonight’s The Night, het derde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young)

–

Donderdag 27 mei:
Kwart over zes weer op. De Vrouw gaat om half zeven weer naar werk. Ik drink koffie en ben om zeven uur zelf ook aan het werk. Ik heb wat overleg en krijg veel voor elkaar, maar zit ook veel te stunten, doordat ik sommige dingen echt veel te snel wil. Zo wil ik bijvoorbeeld ook om half elf de deur al uit, terwijl dat pas een uur later echt hoeft. Dan maar weer koffie. Half twaalf ga ik dan de deur uit. Een half uur later krijg ik het vaccin tegen het virus dat de huidige pandemie veroorzaakt toegediend. Het gaat allemaal snel en pijnloos en ook het kwartier rust na afloop verloopt zonder problemen. Ik loop langs het kanaal door de regen weer terug. Daar weer aan het werk. Tussendoor lunch ik. De Vrouw is er pas om half vijf. Krant. Ik maak avondeten. Ik bak ui en wortel, doe daar een kleine liter bouillon bij en laat dit twintig minuten koken voordat ik het pureer. Dan voeg ik rookworst toe en uiteindelijk gesnipperde prei. We eten de soep op. Natafelen. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering zesentwintig van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: In The Wake Of Evolution (Kaipa), Sattyg (Kaipa), Children Of The Sounds (Kaipa), Dårskapens Monotoni (Kaipa da Capo), Animation (Jon Anderson), Ompa Til Du Dør (Kaizers Orchestra), Evig Pint (Kaizers Orchestra), Leahkastin (Mari Boine), Tuscaloosa, het tweede plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), Join Together (cd single) (The Who)

–

Woensdag 26 mei:
Iets na zes uur ben ik op. De Vrouw vertrekt om half zeven naar het werk. Ik loop een ronde hard; die gaat vrij soepel. Huishoudelijks. Halverwege de ochtend loop ik naar de super. Meer koffie. Lunch. Afwas en plee poetsen. Lezen. Even na twee ga ik de deur uit en ik pak een bus naar Epe. Met een begeleider van een locatie voor dagbesteding en met Joep bespreken we hoe het gaat met Joeps schilderlessen. Lang verhaal kort: het gaat heel goed, hij mag trots zijn op zichzelf en we spreken af dat we iedere vier maanden om de tafel gaan zitten om me bekijken hoe het gaat en wat Joep nog nodig heeft. Half zes thuis. De Vrouw is er ook. Ik maak avondeten. Eerst leg ik kipdrumsticks in de oven te garen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en appel. Dan bak ik rode ui, paprika en spinazie; daar voeg ik kerrie en een blik grote witte bonen aan toe. We eten er goed van. Afwas. Webstek. Ik zie de vijfentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Notes From The Past (Kaipa), Animation (Jon Anderson), Keyholder (Kaipa), Everybody’s Alone, het eerste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young)

–

Dinsdag 25 mei:
Het is dinsdag 25 mei en draag al dagen weer mijn winterjas. Kwart voor acht op de werkplek. Redelijk gevulde dag met overleg, geregel, uitwerken en plannen. Tussen de middag wandel ik door bos en veld en regen. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. Niet veel later serveert De Vrouw een schotel van garnalen, peulen, paprika en mie, gevolgd door een rabarbercrumble met ijs. Zeer smakelijk. Afwas. Webstek. Ik zie de vierentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Odeon Budokan, het tiende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Maandag 24 mei: Tweede pinksterdag
Even na zeven loop ik buiten een ronde hard. Dat gaat redelijk soepel. Het is ook droog en erg stil op straat. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Inmiddels regent het buiten pijpenstelen. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Lezen. Halverwege de middag – als het droog is – wandel ik een rondje buiten het centrum. Thuis maak ik avondeten: eerst vul ik een restant salade van gisteren aan met bosui, komkommer, kerstomaat en aardbei. Dan bak ik spek, ui, paprika en raapsteel. Dat mengsel stort ik in een ovenschaal en daaroverheen giet ik een mengsel van ei en peper en zout. Ten slotte rasp ik een boel kaas eroverheen en zet ik de schaal in de oven. Na tien minuten bak ik steaks bavette en dan gaan we aan tafel. Dit keer eten we alles echt op. Afwas en afval. Webstek. Ik zie de drieëntwintigste aflevering van Beagle. Nog wat lezen en luisteren en slapen.
Muziek vandaag: Kaipa (Kaipa), Inget Nytt Under Solen (Kaipa), Solo (Kaipa), Live (Kaipa), 1974 Unedited Master Demo Recording (Kaipa) (alle vijf de plaatjes uit de doos The Decca Years 1975-1978), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), The Absolute Universe – The Breath Of Life (Abridged Version) (Transatlantic)

–

Zondag 23 mei: Eerste pinksterdag
Kwart voor zeven op. Koffie, webstek, lezen. Koffie met De Vrouw. Was. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Ik wandel een rondje langs het kanaal, door parken en om het centrum. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, komkommer, mango, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik aardappelpartjes en kogelbiefstukken. Toe is er ijs. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering tweeëntwintig van Beagle. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Bossa Nova Is Not A Crime (The Juju Orchestra), Hidden (Jungle By Night), Abra Kadavar (Kadavar), Dume, het achtste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1974) (Neil Young), Chamber Music From Hell (Chris Opperman), Gula Gula (Mari Boine Persen)

–

Zaterdag 22 mei:
Het regent nogal als ik om kwart voor zeven mijn ronde gaat hardlopen. Het laatste stuk heb ik veel tegenwind en dan is het ook erg koud. Ik doe mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondes boodschappen op de markt en bij de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan nog naar buiten naar een andere super in het centrum en naar de Turkse winkel voor brood. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwas. Krant. De Vrouw gaat naar haar werk. Ik doe de was en zie een muziekdvd. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst spaghetti koken, dan bak ik kastanjechampignons, ui en courgette. Daar gaat de spaghetti en het restant van de schotel van donderdag bij in. Er is ook nog een klein restant salade van gisteren. Alles gaat op. Afwasje. Webstek. Ik zie de eenentwintigste aflevering van Beagle. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Private Collection (Jon and Vangelis), Page Of Life (Jon and Vangelis), Roxy & Elsewhere (Frank Zappa), Emotion (Ralph de Jongh), de eerste dvd (het concert) van de set The Total Experience Live In Liverpool – Acolyte To Wolflight With Genesis Classics (Steve Hackett), Homegrown, het zevende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Under A Spell (Richard Barbieri)