Bas Langereis leest u voor!

Dit is mijn B-log. Dagelijks verschijnen hier gebeurtenissen, gedachten, gevoelens, stemmingen en stemmingswisselingen. U bent gewaarschuwd.

Bas
5 februari 2017

Heren,

Bijgeleverd bewijsstuk No.1 doet vermoeden dat ik mijzelf op het terrein van de alcoholinname eerder een liefhebber dan een kenner mag noemen. Ik ben me derhalve bewust van het feit dat ik mij met deze ongevraagde inmenging in uw Whisky- dan wel Whiskey-verhandelingen op glad ijs begeef. Hetzelfde ijs dat volgens sommigen beter in het desbetreffende glas gedeponeerd had kunnen worden (hoewel dat in andere kringen weer als een doodzonde wordt ervaren). Beide groepen kunnen overigens beter niet benaderd worden alvorens men enig inzicht heeft vergaard in de aard van hun nieuwjaarswensen. Dank voor dat inzicht, Bas.
Welnu, met ware doodsverachting meen ik het, gezien de bereidingswijze in kwestie, nogal voordehand liggend te mogen vinden dat er gesproken wordt over een ‘koker’ (nogal wiedes). Het enige verschil dat ik tussen de Schotse en de Ierse variant heb kunnen ontdekken heeft een letterlijk karakter. Of die ‘e’ samenhangt met die derde keer distilleren zou ik niet durven beweren.
Hoewel ik stoken afkeurenswaardig acht zou ik met het oog op de bekentenis van de heer Bierman toch het volgende (in vragende zin) op willen merken:
Truus, wie beheert er bij jullie het huishoudgeld?
Voorts: Weer een gevalletje van # Poetry Too. Een update van mijn Coronalogboek + toegift.
Hoewel er al het een en ander is gemeld rond het formuleren van een gezonde nieuwjaarswens spreek ik bij deze toch de wens uit dat er dit jaar nog een podium te vinden is voor een gezamenlijk optreden. Corona Volente.
Geachte Partners in Rhyme; wees gegroet!

–

Een kwestie van restverwerking

Het eerste slokje was wel even wennen
‘k verslikte me al in dat vreemde woord
Ik had, voordat ik Jerry leerde kennen
nog nimmer van Bardorolo gehoord

Dat gold voor Chablioja en Bourhône
en Cavalpolicella evenzeer
Lambruscorbiéres, Chardonamarone
Bordouro en nog vele wijntjes meer

Zijn toenmalige chef van ’t restaurantje
verklaarde hoe hij aan die wijntjes kwam
en in zijn jerrycan menig restantje
na sluitingstijd vaak mee naar huis toe nam

En in zijn eigen bistro schenkt hij nu
zijn eigen merk; Château les Résidus

© Aad van der Waal

–

Lakmoes

Wanneer ik op het scherp sta van de snede
terwijl de stad in diepe rust verkeert
word ik hier bij de grenspost van de rede
door mijn geweten scherp geobserveerd

Dan boort mijn blik zich als een drieste drevel
en tegen beter weten in, confuus
eerst links en daarna rechts in blauwe nevel
wanhopig tastend naar een snel excuus

Wist men mij feilloos te conditioneren?
Blijf ik gekluisterd aan dit ongemak?
Ik tracht de afspraak te herformuleren
verlangend naar wat eerder overstak

Want, minder tot gehoorzaamheid verplicht
kreeg hier de vrije wil frequent groen licht

© Aad van der Waal/ augustus 2020

© Aad van der Waal

Reinier:

Het deed mij zo goed een pennenvrucht van heer B te mogen ontvangen. Zelfs hier in het verre Welsum waar de post gewoon nog met de auto wordt gebracht.
Temeer daar deze vrucht gaat over een prachtige fles whisky. U weet, een van mijn grote liefdes. Het ding waar een goede fles zich doorgaans in bevindt, wordt door de puristen inderdaad een koker genoemd. Een onmisbaar element in het ritueel van whisky drinken. De doorgaans wat strak zittende jas van de goede fles wordt zorgvuldig en met een lichte plop geopend om beschadigingen te voorkomen. De fles wordt eruit gehaald. Met het onmiskenbare geluid dat het midden houdt tussen het langzaam bewegen van de Apple magic muis over een oud bureau en het openen van de deuren van de Londense ondergrondse. Zodra de fles op tafel staat kan het grootse drinken beginnen. Dit ritueel onderga ik graag met een paar mede drinkers. Maar dat zit er, zoals de heer Bas al aangeeft, even nog niet in, al kijk ik er wel naar uit.
Overigens is een belangrijk verschil tussen een Schotse en een Ierse whisky dat de eerste 2x en de laatste 3x wordt gedistilleerd. Volgens de Schotten om een gemiddelde Ier nou eenmaal niks direct goed kan doen. Het zij zo. Voor nu all the best en de lockdown doet de rest.

Met vriendelijke groeten,

Bas:

Mijne, ook heren,

Groot was mijn vreugde toen ik eergisteren een nieuw werk van de heer Bierman mocht ontvangen. Waarvoor dank!
Ik herinner mij terdege dat ik iets zou organiseren als het moment daar was en we elkaar in levenden lijve kunnen treffen. Welnu, zover is het nog niet en het ziet ernaar uit dat het de komende drie weken ook niet nog niet zal zijn. Balen.

Laten we daarom het goede voorbeeld van heer Bierman volgen en pennenvruchten met elkaar delen, in de hoop dat het kan uitmonden in een voorleesvoorstelling die zijn wiedeweerga niet kent. Niet dat ik ooit een wiedeweerga heb gekend, maar wat niet is, dat is niet, zoals mijn goede moeder altijd zei en zij zei altijd en ik kwam er nooit tussen. Dus.

Fijn dat we tijdens een slotneer nog tijd weten te vinden om productief te zijn. Ik daag u uit!

Zelf maakte ik enkele goede voornemens. Ziet u hier. Waarmee ik de parel van heer Bierman ruimschoots niet heb overtroffen.

Ten slotte wens ik u alsnog een gelukkig en gezond nieuw jaar toe. Of het beter wordt, moeten we allemaal nog maar eens zien.
Graag uw reactie.

Met groet,

–

Vrijdag 15 januari:
Zwelling nog steeds zwaar als ik om kwart over zes op ben. Ik ben al snel aan het werk. Tien uur loop ik naar de bushalte en anderhalf uur later ben ik in Zwolle bij de paradontoloog. Tja, de hechtingen gaan er mooi uit, alles geneest goed, maar die zwelling is zorgelijk. Weet je wat? Antibiotica! Op de terugweg haal ik gelijk bij de apotheek mijn medicatie. Thuis wat eten en afwas. Dan wandel ik nog naar buiten om het groentepakket op te halen. Tussendoor werk ik nog het een en ander en om kwart voor vijf is het mooi geweest. Krant. Dan ga ik avondeten maken. Ik kook spruiten. Ondertussen maak ik een salade van bleekselderij, appel en kerstomaat. Dan bak ik kalfsgehakt, ui, courgette, pompoen. Vervolgens laat ik even stoven tot het gaar is. Ten slotte roer ik er de gekookte spruiten doorheen en brokkel ik er roquefort overheen. Aan tafel. Het smaakt zeer goed. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren. Zeer vermoeid weer, dus op tijd slapen.
Muziek vandaag: Tour Kaputt (The Flower Kings), Banks Of Eden (The Flower Kings), Freak Out! (Frank Zappa), Empire – Live at the Hackney Empire (Big Big Train),

–

Donderdag 14 januari:
Ik ga het proberen: een ronde hardlopen. Wel kies ik een verkorte route. Het gaat redelijk soepel, al is het zeer koud. Geen druk op mijn kaak en de zwelling, dus het gaat goed. Om kwart voor zeven ben ik aan het werk. Veel te doen, vooral voor een online afscheid eind van de middag. Tussendoor handel ik mail af, plan en organiseer ik van alles. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Begin van de middag lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. Thuis weer wat verder. Vier uur is dan het afscheid van Resie en Ger, twee mensen voor wie ik de afgelopen jaren veel mocht doen (Resie zes jaar; Ger bijna elf). Binnenkort gaan we nog met een ploegje in levenden lijve afscheid nemen tijdens een etentje; nu hebben allerlei mensen met wie ze hebben samengewerkt gelegenheid om hen uit te zwaaien. Half zes is het klaar. Nog wat napraten en dan sluit ik af. Krant. De Vrouw serveert een schotel van chorizo, pastinaak en palmkool, met een salade van bosui, komkommer, paprika, rauwe ham en blauwe kaas. Smakelijk. De zwelling in mijn kaak is weer enorm en pijnlijk; de hele dag verder geen last van gehad. Afwas. Webstek, lezen en luisteren, dan slapen.
Muziek vandaag: Instant Delivery (The Flower Kings), The Road Back Home (The Flower Kings), The Sum Of No Evil (The Flower Kings), Changing Hands (Jansen Barbieri Takemura), Shimmer Into Nature (Ed Wynne)

–

Woensdag 13 januari:
Kwart over zeven. Ik doe allerlei werk voor Kunst-Zinnig-Brein en Theater Wirwar. Koffie met De Vrouw. Halverwege de ochtend wandel ik door de zon en koude naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Niet veel later lunch. Eten gaat nog altijd lastig; de zwelling in mijn onderkaak is pijnlijk en hinderlijk. Afwasje. Lezen en ontspannen, dat lukt nauwelijks. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst monteer ik een salade van bosui, komkommer, kerstomaat en appel. Dan kook ik rodelinzenpasta en warm ik het restant curry van gisteren op. Ten slotte bak ik lamsfilet. We eten het op. Afwas. Webstek. Lezen en luisteren en op tijd weer naar bed. Dikke pijnbek.
Muziek vandaag: Adam & Eve (The Flower Kings), Live – Brimstoned In Europe (Circus Brimstone alias The Flower Kings), Paradox Hotel (The Flower Kings), From Silence To Somewhere (Wobbler), Live (Eddie Jobson), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Dinsdag 12 januari:
Slapen gaat iets beter. Ik ben op tijd op. Buiten regent het stort en de zwelling in mijn mond is nog fiks, dus ik besluit mijn ronde hardlopen over te slaan. Dat betekent dat ik nog voor half zeven aan het werk ben. Er is halverwege de ochtend allerlei overleg en ik bereid van alles voor. Koffie met De Vrouw. Door een foutje van Bob heb ik plots een beeldbelgesprek met Ank. Niet erg. We kletsen fijn bij. Mooi om te zien en te horen dat het goed met haar gaat. Herstel gaat nog door, al is het minder snel dan in de eerste drie maanden. Binnenkort gaan we samen verder praten over een thema dat we kunnen behandelen in een nieuwsbericht op de webstek van Kunst-Zinnig-Brein. De Vrouw gaat nog even naar een winkel. Erna lunchen we. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Weer verder. Pas om vijf uur is het klaar. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een schotel van aardappel, bonen en erwten in groene curry, met een salade van ui, paprika, komkommer en ananas. Smakelijk. Afwas. We zien de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht uitleg geven over de verlenging van de strenge maatregelen met nog eens drie weken tot zeker 9 februari. Alles blijft dus nog even zoals het is. Webstek, lezen en luisteren. Slapen.
Muziek vandaag: Live in New York – Official Bootleg (The Flower Kings), Meet The Flower Kings (The Flower Kings), Betchawannadancestoopid!!! (The Flower Kings), Alas Salvation (Yak), Space For The Earth (Ozric Tentacles), The Red Planet (Rick Wakeman)

–

Maandag 11 januari:
Slecht geslapen. Kwart voor acht aan het werk op de werkplek. Goed gevulde dag. Overleg, geregel, gedoe, geleuk, enzovoorts. Geen tijd voor een wandeling buiten. Dat betekent wel op tijd naar huis. Daar ben ik om vijf uur. Even zitten. Ik merk pijn in mijn kaak en realiseer mij dat ik de pijnstilling van twaalf uur ben vergeten. Het restant victoriabaars met tomatensaus zet ik in de oven. Na een half uur is het heet en eet ik het op. Er is ook nog een restant salade van gisteren. Zeer kleine afwas. Webstek, lezen en luisteren. De Vrouw is er om kwart voor tien. Heel even bijpraten, dan slapen.
Muziek vandaag: Unfold The Future (The Flower Kings), The United States Of America (The United States Of America)

–

Zondag 10 januari:
Zowaar, acht uur loop ik buiten voor een ronde hard. Ik doe voorzichtig, maar besluit al snel dat ik het grotendeels bij wandelen moet houden om mijn beurse bek te ontzien. Niet erg, het komt wel weer. Het is ook heel koud buiten. Thuis nog terug in bed. Krant. Koffie met De Vrouw. Ik wandel door de Hoofdstraat naar een supermarkt voor een vergeten boodschap. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om een uur voor lunch. Afwas en stofzuigen. Dan lezen en wat luisteren. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst fabriceer ik een saus van ui en tomaat. Ondertussen monteer ik een salade van bosui, rode kool, komkommer en ananas. Vervolgens leg ik vier stukken victoriabaars in een ovenschaal en daaroverheen giet ik de saus. De schaal gaat in de oven. Ik kook rodelinzenpasta en dan gaan we aan tafel. Van de vis blijft wat over voor morgen. Afwas en afval. Webstek, mail, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Alive On Planet Earth (The Flower Kings), The Rainmaker (The Flower Kings), Electric Storm (White Noise), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Other Worlds In A Small Room (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Zaterdag 9 januari:
Kwart voor zeven wakker. Vannacht na twaalven pijnstillers genomen. Het is niet pijnlijk, maar voelt wel dik en beurs aan. Hopen dat het redelijk snel weg trekt, dat duurde vier weken geleden wel een dag of zes. Acht uur loop ik naar de markt voor groente en fruit. Daarna naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half twaalf voor lunch. Dan gaat hij de auto halen en ik afwassen. Om twee uur zijn we op de begraafplaats in Zeist. Een half uur later begint de afscheidsbijeenkomst van Marloes. Woorden, foto’s, muziek. Na afloop is er iets te drinken en kort spreken we Gerard (het ‘neefje’ van De Vrouw en de man van Marloes) en wat anderen. Marloes is drieënveertig geworden en het is allemaal erg verdrietig. Kwart voor vijf zijn we weer thuis. Even zitten en dan ga ik avondeten maken. Ik maak een pompoen schoon, bak kastanjechampignons, ui, pompoen en risottorijst en giet er dan bouillon overheen. Terwijl dit pruttelt maak ik een salade van bosui, komkommer en kerstotmaat en bak ik een kalfscordonbleu voor De Vrouw. De boel smaakt zeer goed. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Stone To Flesh (Steve Jansen & Richard Barbieri), Space Revolver (The Flower Kings), het vijfde en zesde plaatje (het derde concert) uit de doos Halloween ’81 (Frank Zappa)

‘En wat ga jij in het nieuwe jaar helemaal anders doen?’
‘Helemaal anders doen? Waarom moet dat?’
‘Heb jij dan geen goede voornemens?’
‘Luister, stuk gebak. Als ik iets anders zou willen doen, dan doe ik dat nu en niet op een of ander afgesproken tijdstip.’
‘Nou ja, het is toch de normaalste zaak van de wereld dat je aan het begin van het nieuwe jaar kijkt naar wat je in dat komende jaar allemaal wilt bereiken?’
‘Op jouw kalender misschien, neuskalf. Op de mijne niet.’
‘Volgens mij zit jij vandaag niet zo lekker in je vel. Of heb ik het mis?’
‘Aannames!’ schreeuwde ik. ‘Op basis daarvan kan ik geen gesprek voeren. Of we moeten die aannames met z’n tweeën vaststellen.’
‘Sinds wanneer ben jij opeens zo genuanceerd?’
‘Sinds altijd al, voortborduursel. Jij dacht mij te kennen, maar je vergist je.’
‘Ik vergis me zelden.’
‘Dan is zo’n zeldzaam moment weer eens aangebroken,’ zei ik. ‘En nu optiefen.’

De man schoof zijn stoel naar achteren en stond op. Zonder iets te zeggen verliet hij het terras. Of wacht. Dat kan niet. De terrassen waren gesloten. Ik verzin wat anders.
De man stond op van de bank en verliet het park. Zo goed? Nee. Nu laat hij mij achter, terwijl ik voor het vervolg van dit verhaal in een andere situatie moet komen, dus we pakken het anders aan.
‘Optiefen?’ vroeg de man. ‘Wie ben jij om mij te commanderen?’
‘Wie ben jij om mijn instructie te weigeren?’ vroeg ik hem. ‘En dat is een retorische vraag, dus je hoeft hem niet te beantwoorden. Bovendien: voor je de kans krijgt om hem wel te beantwoorden, heb ik je bek dichtgetimmerd.’
Ik timmerde zijn bek dicht. Dat duurde niet lang. Ik liet de man achter naast de bank in het park en liep heen.
(Dit is beter.)

Buiten het park stond mijn fiets. Behendig sprong ik erop en met de wind mee reed ik in de richting van het centrum van de stad. Ik was nog geen honderd meter op weg, toen er iemand van rechts kwam aangereden. In een auto. Piepende banden, gierende remmen. Of omgekeerd, ik houd dat nooit zo goed uit elkaar. Dat komt doordat ik zelf geen auto rijd. Autorijden is voor pipo’s die lui zijn of haast hebben en haast is wel het meest domme wat je kunt hebben. Dan plan je niet goed, geloof mij. Maar goed, waar zat ik? Op de fiets. Terwijl een auto van rechts kwam en voor mij op de remmen ging staan. Het scheelde maar een haartje.
‘Kijk uit, kartrekker!’ riep ik. ‘Zie je die haaientanden dan niet? Bij welk wasmiddel heb jij je rijbewijs cadeau gekregen?’ Terwijl ik voor hem langs reed, trapte ik met mijn rechterhak tegen zijn koplamp. Krak, klonk het. Ik reed door.
‘Wat moet dat?’ hoorde ik een stem achter mij roepen.
Ik reed door. Maar dat had ik al gezegd.

Er reed zo’n scootmobiel voor me op het fietspad. Er zat een heel oude man in. Die had echt geen haast. Dat was op zich een goede zaak (anders had hij wel een auto gehad), maar dit was overdreven. Op de snelweg geldt ook een minimumsnelheid, heb ik me laten vertellen. Ik haalde de man in en met dat ik naast hem was, boog ik naar hem toe en riep ik in zijn oor: ‘Gas geven, seniel!’
De man schrok volgens mij nogal. Hij gaf een ruk aan zijn stuur naar rechts, waardoor het voorwiel van de mobiel de trottoirband raakte. Ik reed door en aan het geluid van een scootmobiel die op de stoep kapseist te horen, meende ik op te maken dat de scootmobiel niet geheel correct het trottoir had bereikt. Erachteraan klonken een boel paniekerige stemmen en toen ik omkeek, zag ik dat de man hulp genoeg kreeg, hetgeen mij vrijwaarde van een schuldgevoel. Verderop stond het verkeerslicht op groen en dat kon ik nog net halen.

Althans, dat dacht ik. Het verkeerslicht sprong van oranje naar rood toen ik erdoorheen reed. Van links kwam een bromscootertje aan scheuren. Dat zag ik. Ik remde en kwam midden op het kruispunt tot stilstand. Het bromscootertje moest heel erg veel moeite doen om mij te ontwijken. Dat deed ze. Het was een ze die erbovenop zat. Een zo op het eerste gezicht best bevallige ze. Het resultaat van haar ontwijkingsmanoeuvre was, dat ze ongenadig slingerde en ik zag dat ze het ding niet onder controle kon houden. Op de hoek van de straat botste ze tegen de stoeprand en ik zag de blonde deerne een verdraaid vervelende val op de stoeptegels maken.
Nu ben ik niet de beroerdste. Heul niet. Ik stapte af en liep naar het omgevallen voertuig toe. Ondertussen moest ik het verkeer regelen, want denk je dat die luilakken en haasthebbers in de auto’s even op je wachten?
Er was weer zo’n gast. Veel te snelle wagen, veel te laag ook (je kon ermee onder een slagboom door rijden), behaarde onderarm uit het open raampje, knetterharde kutmuziek uit de Arabische wereld vanuit het venster de wijde wereld in denderend, en dan ook nog eens luid toeteren. Er stond een leuk embleempje op de motorkap bij de neus van de auto en het was niet moeilijk om het zo ver om te buigen dat het afknapte. Vanuit het raam klonk geschreeuw.
‘Tyfusbek dicht,’ zei ik kalm. ‘Of ik laat hem dicht rossen.’ Ik liep door. Na een paar meter was ik bij de stoeprand.

De jongedame lag naast haar bromscooter. Ze deed net of ze veel pijn had. Bovendien hijgde ze.
‘Lukt het met ademhalen, mejuf?’ vroeg ik. Ik had mijn fiets tegen een lantaarnpaal gezet.
‘Sodemieter op!’ gilde ze. ‘Mijn haar zit door de war en m’n mascara is uitgelopen!’
Nu ze het zei, zag ik het ook. Ik zag ook dat ze plezante benen had, die ze had gestoken in een panterprintlegging en helemaal aan het uiteinde in naaldhakachtig schoeisel. Qua buste mocht ze er zijn en haar kop was niet onaardig, ware het niet dat het nogal dichtgesmeerd zat met spul uit de parfumeurie.
‘Geeft niks,’ suste ik. ‘Zolang je niet te kampen hebt met urineverlies valt het allemaal wel mede.’
‘Goorlap! Viezerik! Plasseksgeiler!’
Ik zei: ‘Nu kunt u wel een paar leuke prammen in de bloes hebben, verder bent u natuurlijk wel een roofhoen met het verstand van een grafkist als u hier zo tekeer gaat op de openbare weg.’
‘Wat is hier toch gaande?’ Een zeer oude vent kwam zich ermee bemoeien. Hij boog eerst over de jongedame heen, kwam toen weer overeind, draaide zich naar mij toe en deed een stap dichterbij. ‘Volgens mij hoeven we geen ambulance te bellen.’
Ik beukte met mijn elleboog in de borststreek van de oude vent. ‘AFSTAND HOUDEN!’ brulde ik.
De oude vent zakte in elkaar. Nu diende er wel degelijk een ziekenwagen te komen. Ook dat nog.
‘Ik merk dat ik hier eigenlijk geen zin in heb,’ zuchtte ik en draaide me om. Handig sprong ik op de fiets en reed verder.
Terwijl ik mij van het tafereel verwijderde en in de verte de tonen van een sirene hoorbaar werden, schoten er allerlei gedachten door mijn hoofd, waaronder deze: Nee, een beetje aardig zijn voor mijn medemens, dat hoorde voor dit jaar geloof ik niet bij mijn goede voornemens.

–
Apeldoorn, december 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.

Eerdere verhalen, bijvoorbeeld uit 2020, lezen? Klik hier.

–

Gerry Marsden

(24 september 1942 – 3 januari 2021)

Gerry & The Pacemakers.

–

Paul Theroux – Fong en de Indiërs (h)
Michael Palin – De waarheid (h)
Özcan Akyol – Turis
Paul Theroux – Spelende meisjes (h)
Jules Verne – Het stoomhuis – De waanzinnige der Nebudda (e)
–

(e) = ebook, deze lees ik onderweg naar het werk of op reis
(h) = herlezen

–

Vrijdag 8 januari:
Een ronde hard loop ik om kwart over zeven. Ik breng alle kerstspullen die De Vrouw gisteren heeft opgeruimd weer terug naar de berging in de kelder. De Vrouw gaat even de deur uit. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Ik heb een bus rond een uur en om kwart voor twee lig ik op de operatietafel van de paradontoloog. Het is zwaar. Ik probeer te ontspannen, maar dat lukt niet. Verdoven is geen pretje, het schoonmaken ook niet. Twee uur later sta ik buiten, met een zeer opgezwollen en pijnlijke rechterzijde van mijn gezicht. Nog weer een klein uur later thuis. Rustig aan. De Vrouw heeft nog een buurvrouw op bezoek; ik lees de PROG alweer uit. Langzaam zakt de verdoving weg; alles is nog zeer beurs, maar het gaat. Ik kook water voor bouillon/soep en zowaar, ik kan het goed eten. De Vrouw maakt eten voor zichzelve: de restanten van dinsdag en woensdag. Klein afwasje. Webstek, lezen en luisteren. Nog voor tien uur slapen als het lukt.
Muziek vandaag: Flower Power (The Flower Kings), het derde en vierde plaatje (het tweede concert) uit de doos Halloween ’81 (Frank Zappa)

–

Donderdag 7 januari:
Op tijd weer aan het werk. Van alles, overleggen, voorbereiden, regelen, enzovoorts. Koffie met De Vrouw. Die gaat even de deur uit. Ik ga verder. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. En verder. Zo rond half vijf is het mooi geweest en sluit ik af voor deze week. Krant. De Zoon is er even na zessen en De Vrouw serveert een schotel van spek, ui, pompoen, bataat en spinazie met rundersaucijzen en een salade. Zeer smakelijk. Afwas. Webstek. Dan lees ik De waarheid (Michael Palin) uit en begin ik in de PROG die gisteren binnen kwam. Zeer op tijd slapen.
Muziek vandaag: Back In The World Of Adventures (The Flower Kings), Retropolis (The Flower Kings), Stardust We Are (The Flower Kings), Scanning The Greenhouse (Flower Kings), het eerste en tweede plaatje (de eerste show) uit de doos Halloween ’81 (Frank Zappa)

–

Woensdag 6 januari:
Als ik om zeven uur op ben, staat De Vrouw op het punt om naar het werk te gaan. Zelf ga ik een ronde hardlopen. Dat lukt, al is de noordoostentegenwind weer niet fijn. Thuis wat huishoudelijks, koffie en halverwege de morgen ga ik naar de biowinkel. Aansluitend haal ik de dozen voor de kerstspullen uit de kelder weer naar boven, loop ik naar een supermarkt in het centrum voor laatste dingen en bezoek ik de apotheek voor mondspoelmiddel. Thuis koffie. Later lunch. Afwasje. Huishoudelijks (plee, planten). De Vrouw is er weer om kwart voor vijf. We praten bij en dan ga ik avondeten maken. Eerst kook ik broccoli. Ondertussen maak ik een salade van bosui, rode kool en komkommer en daar doe ik het kleine restant van gisteren bij in. Dan bak ik rundergehakt, rode ui, paprika en knoflook. Ik roer er de gekookte broccoli doorheen, het kleine beetje pasta dat over was van maandag en een heleboel kruidenkaas. Dat zet ik op tafel en we eten het op. Afwas. Afval. Webstek. Lezen en luisteren. Zeer op tijd slapen.
Muziek vandaag: Boggamasta (Flat Earth Society), Flash (Flash), The Phlorescent Leech & Eddie (Flo & Eddie), Flo & Eddie (Flo & Eddie), Illegal Immoral And Fattening / Moving Targets (Flo & Eddie), Drunken Lullabies (Flogging Molly), Whiskey On A Sunday (Flogging Molly), In The Orbit Of Ra (Sun Ra and his Arkestra), Seed (Jansen Barbieri Karn)

–

Dinsdag 5 januari:
Kwart voor acht ben ik op de werkplek. Doodstil in de bus; vanaf Beekbergen heb ik hem voor mijzelf. Op de werkplek is het ook stil. Er ligt van alles: organiseren, plannen, overleggen, enzovoorts. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en kou. En weer verder. Vijf uur ben ik thuis. Bijpraten. De Vrouw heeft vandaag haar eerste (online) lesdag gehad van haar nieuwe studie; leuk geweest, enzovoorts. Ik ga eten maken. Eerst een salade van bosui, rode kool, komkommer en kerstomaat. Dan bak ik ui, paprika, courgette, linzen en rookworst, met wat tandoorikruiden. Snel aan tafel. Smakelijk. De Vrouw zet ijs ter nagerecht op tafel. Afwas. Webstek. Lezen en luisteren en om tien uur weer naar bed.
Muziek vandaag: Terms Of Em-barr-ass-ment (Flat Earth Society), Lost ‘n’ Found – Live In Tilburg (Riverside)

–

Maandag 4 januari:
Het regent heel licht als ik om kwart voor zes op straat hardloop. Vervelender is de fikse tegenwind, maar ook die is te doen. Lopen gaat soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. Week drieënveertig thuis (ik houd het bij voor de collega’s). Rustig kom ik op gang. Ik zie en spreek de collega’s en we leuten online koffie samen. Dan verder met allerlei zaken. Meer koffie met De Vrouw. Pas rond half twee lunch. De Vrouw gaat de deur uit; ik was af en wandel een rondje langs het centrum. Thuis nog aan het werk. Eind van de middag een online nieuwjaarsbijeenkomst met collega’s van een grote afdeling met wie ik de afgelopen jaren veel samenwerk. Leuk. Dan eten maken. Ik kook kikkererwten- en rodelinzenpasta. Ondertussen maak ik een salade van bosui, rode kool, komkommer en rozijn. Dan bak ik kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette. Daar roer ik de gekookte pasta doorheen en ten slotte ook rode pesto. Ik bak Duitsche biefstukken, rasp parmesan en zet alles op tafel. Verrassing: we eten het op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen en luisteren en zeer op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: het zevende en achtste plaatje (het vierde concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vault Vol Four (Emerson Lake & Palmer), Quiet Life (Fish On Friday), The Worker (Fischer-Z), Volume One (Fission Trip), Endless (Fjieri), Words Are All We Have (Fjieri), het tweede plaatje van Faker Holic (Yellow Magic Orchestra), Space Is The Place (Sun Ra), Dreams & Absurdities (Dave Sturt)

–

Zondag 3 januari:
Op om kwart over zeven. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Zondagmorgenpraat. De was. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er iets na half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Lezen. De Vrouw gaat om half drie naar het werk. Ik lees, werk de webstek bij en doe vooral heel rustig aan. Zo zie ik een muziekdvd. Tussendoor maak ik avondeten. ‘Maken’ is niet het goede woord. Ik zet het restant lasagne van gisteren in de oven en warm dat op. Ook is er nog een restant salade van gisteren. Ik eet alles op! Afwasje. Webstek. Lezen en luisteren en nog voor tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: het vijfde en zesde plaatje (het derde concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vault Vol Four (Emerson Lake & Palmer), Yin (Fish), Yang (Fish), Sunsets On Empire (Fish), Godspeed (Fish On Friday), de dvd die mee kwam met Third Stage: Live in London (Flying Colors), het eerste plaatje van Faker Holic (Yellow Magic Orchestra), Live at WOMAD 1985 (Nusrat Fateh Ali Khan and Party)

–

Zaterdag 2 januari:
Mijn ronde hard loop ik om kwart over zeven. Het is koud en er is wind (tegen), maar lopen gaat voorspoedig. Thuis nog even terug in bed. Dan loop ik naar de slager, maar die is gesloten, dus gelijk door naar de super. Thuis koffie. Ik loop nog naar een andere super in het centrum. De Turkse bakker is ook gesloten (en weg?), dus haal ik Arabisch brood bij de Turkse supermarkt in de straat. Koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Ik breng afval weg en wandel een rondje langs het kanaal. Op de terugweg bezoek ik nogmaals de andere super in het centrum voor vergeten boodschappen. Thuis lezen. Rond vijf uur ga ik avondeten maken. Eerst maak ik een saus van rundergehakt, ui, paprika, courgette en tomaten. Dan een bechamelsaus. Ik maak een groentelasagne van de tomatensaus en bladen Chinese kool. Bovenop giet ik de bechamelsaus. Dit schuif ik in de oven. Ondertussen maak ik een ferme salade van bosui, radijs, rode kool, komkommer, peer en walnoot. Dit alles zet ik op tafel. De bladen kool werken niet zo goed (ze zijn stug en laten zich niet gemakkelijk snijden), maar de smaak is uitstekend. Afwas en was vouwen. Ik vouw de afwas niet. Webstek, lezen en luisteren en op tijd weer naar bed.
Muziek vandaag: FFWD>> (FFWD>>), Vigil In A Wilderness Of Mirrors (Fish), Big Wedge (cd single) (Fish), A Gentleman’s Excuse Me (cd single) (Fish), The Company (cd single) (Fish), Jazz Sabbath (Jazz Sabbath), BGM (YMO), het derde en vierde plaatje (het tweede concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vault Vol Four (Emerson Lake & Palmer), Beginning To Melt (Jansen Barbieri & Karn)

–

Vrijdag 1 januari:
Wakker en op om kwart over acht. Koffie. Webstek. Koffie met De Vrouw. Oliebollen. Meer koffie met De Vrouw. Oliebollen. We wandelen een rondje om het centrum. Doodse stilte overal. Bijna thuis bellen we aan bij de buren. Even naar binnen voor een kop thee en wat bijpraten. Dan naar huis. Lezen. Half zes ga ik avondeten maken. De overgebleven rollade van gisteren gaat de oven in. Op een bord leg ik blaadjes witlof, met daaroverheen blokjes rode paprika en verkruimelde roquefort. Ik kook spaghetti, bak vervolgens spek, kastanjechampignons, enwat restjes sla, doe dan een bakje kruidenkaas erbij en de gekookte spaghetti en roer alles goed door. Dit alles eten we ook nog eens op. Lekker. Afwas. Webstek. Dan zie ik een muziekfilmpje. Fijn, wel. Nog heel even wat lezen en luisteren en dan ga ik heel op tijd slapen. Op de valreep komt het verdrietige bericht dat gisterenavond Marloes (schoondochter van De Vrouw haar schoonzus en nog niet eens halverwege de veertig) na anderhalf jaar ziekte is overleden aan de gruwelijk agressieve vorm van kanker.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes (het eerste concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vault Vol Four (Emerson Lake & Palmer), Full House (John Farnham), Romeo’s Heart (John Farnham), (R)umori Jazz (Fattore Zeta), Venice (Fennesz), Sidelong (Ui), het concert van Gong tijdens Zappanale 2009, een stukje van FFWD>> (FFWD>)

–

Donderdag 31 december:
Ondanks de kou gaat mijn ronde hardlopen vanmorgen soepel. Geen wandelpauzes nodig. Zeven uur ben ik aan het werk. De laatste opruimdingen. Koffie met De Vrouw. Ik schiet op met het werk. Meer koffie met De Vrouw. Tegen een uur lunch. Afwasje. Dan kijk ik of er nog meer werk is. Dat is er niet. Dus doe ik het apparaat uit. Klaar voor dit jaar. Ik wandel een rondje en kom langs de super voor een laatste kleinigheid. Thuis krant. En verder lezen. Eind van de middag ga ik een kalfsrollade braden. De Zoon is er na zes uur. Ik bak aardappelen, zet het restant salade van gisteren op tafel en we kunnen alles opeten. De rollade smaakt zeer goed. Afwas. De Vrouw en De Zoon gaan allerlei oudejaarsprogramma’s op televisie kijken. Ik ga lezen en luisteren. Frank & Co (Co de Kloet) lees ik uit: een vermakelijk boek met persoonlijke ervaringen van Co, verslagen van zijn ontmoetingen en interviews met Zappa en enkele mensen om hem heen, plus uitleg over een zwik projecten rondom Zappa die hij in de laatste vijfentwintig jaar leidde. Twaalf uur wensen we elkaar een gelukkig nieuw jaar en om half een ga ik slapen. Einde jaar.
Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje (het derde concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vaults Vol Three (Emerson Lake & Palmer), Liege & Lief (Fairport Convention), Strange Weather (Marianne Faithfull), Easy Come Easy Go – 18 Songs For Music Lovers (Marianne Faithfull), To All New Arrivals (Faithless), CD Single Classic (Chris Farlowe), Age Of Reason (John Farnham), Age Of Reason (cd single) (John Farnham), Chain Reaction (John Farnham), het derde en vierde plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Stories Across Borders (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Woensdag 30 december:
Na half acht pas op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Ik wandel naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Een oudere buurvrouw is even over de vloer voor wat hulp. Dan lunch en afwasje. Vervolgens regelen we een beveiliging op de nieuwe laptob van De Vrouw. Lezen en luisteren. Eind van de middag ga ik avondeten maken. Kliekendag. De soep van maandag maken we op, het restant van de stoemp van gisteren en de eendenborst van zaterdag. Ernaast heb ik een ferme salade gemaakt van bosui, radijs, rode kool, komkommer, ananas en kaki. Afwas. Afval. Ik ben Onze Vader. Het gaat goed met hem, heeft prima kerstdagen gehad en gaat een rustige jaarwisseling tegemoet. Goh. Wij ook. Webstek. Ik zie de laatste aflevering van de serie Brazil (Michael Palin), lees en luister en ga weer op tijd slapen.
Muziek vandaag: het tweede en derde plaatje (het tweede concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vaults Vol Three (Emerson Lake & Palmer), Brian Davison’s Every Which Way (Brian Davison’s Every Which Way), Book Of Romance And Dust (Exit North), Age Of Impact (Explorers Club), Vision And Ageless Light (EYE), het tweede plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), BTTB (Ryuichi Sakamoto), The Bell (iamthemorning)

–

Dinsdag 29 december:
Ondanks dat ik me heel niet fit voel, gaat mijn ronde hardlopen juist bijzonder soepel. Aan het eind wel een heel korte wandelpauze nodig, maar verder geen enkel probleem. Kwart voor zeven ben ik aan het werk. Opruimen, vooral. Koffie met De Vrouw. En weer verder. In alle rust. Meer koffie met De Vrouw. Tegen een uur een lunch. Afwasje. Daarna wandel ik een rondje buiten het centrum. Nog anderhalf uur werken en dan om half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er voor zes uur. De Vrouw serveert een stoemp van aardappel, spek, chorizo, pompoen en boerenkool met rookworst. Zeer smakelijk. Toe is er het restant ijstaart met verse ananas. Afwas. Ik help De Zoon met een mail naar zijn jobcoach met daarin vragen over salaris en aanvulling van de uitkeringstantie. Webstek. Ik zie de derde aflevering uit de serie Brazil (Michael Palin), lees en luister nog iets en ga weer tijdig naar bed.
Muziek vandaag: het derde, vierde, vijfde en zesde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Mixing Colours (Roger Eno & Brian Eno), Film Music 1976-2020 (Brian Eno), The Zappa Album (Ensemble Ambrosius), Plays Frank Zappa – Greggery Peccary & Other Persuasions – A Collection Of Works (Ensemble Modern), Ends (Giancarlo Erra), Walkover (Jukka Eskola), het eerste plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa)

–

Maandag 28 december:
Aan het werk om zeven uur. De komende dagen kan ik in alle rust achterstallige dingen doen (opruimen, bijwerken, ordenen, enzovoorts) en dat doe ik dan ook. Koffie met De Vrouw. Eind van de morgen meer koffie met De Vrouw. Ik ben dan al een heel eind opgeschoten. De Vrouw gaat de deur uit: oppassen op De Neven. Ik lunch, was af, wandel een rondje en werk wat verder. Zo tegen vier uur is het mooi geweest voor vandaag. Even lezen. Dan maak ik avondeten. Een eenvoudige groentesoep van spek, champignons, prei, knolselderij en pompoen. Het kost me veel energie om alles te snijden. Ik voel me niet ziek, maar mijn verkoudheid vraagt veel energie en ik ben veel moe. De soep smaakt. Na afloop zet De Vrouw nog een ijstaart op tafel. Oorspronkelijk voor Kerst bedoeld, maar vergeten of kwam er niet van. We eten er de helft van. Afwas. Webstek. Dan zie ik de tweede aflevering uit de serie Brazil (Michael Palin), lees ik en luister ik en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: het eerste plaatje (het eerste concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vaults Vol Three (Emerson Lake & Palmer), Neroli (Thinking Music Part IV) (Brian Eno), The Drop (Brian Eno), Small Craft On A Milk Sea (Brian Eno with Jon Hopkins & Leo Abrahams), Reflection (Brian Eno), de eerste twee plaatjes uit de doos Music For Installations (Brian Eno), The Catastrophist (Tortoise), Secrets & Lies (Jakko Jakszyk)

–

Zondag 27 december:
Ik wil een ronde gaan hardlopen om half acht. Buiten waait het hard, het regent en het is zeer koud. Ik kies een wat kortere route. Zo lang ik de wind mee heb, is het goed te doen. Heb ik de wind tegen, dan kom ik nauwelijks vooruit en word ik koud en nat op de huid. Maar goed dat de route wat kort is, want dit is niet te doen. Thuis terug in bed. Koffie met De Vrouw. Die kijkt ook in de mail; gisterenavond kwam er al bericht dat de uitslag van de test er is. Negatief. Mooi. We wisten het, maar nu zeker: we hebben een gewone jaarlijkse najaarsverkoudheid. De was en lezen. Meer koffie met De Vrouw. De was. Dan lunch. Afwasje. Stofzuigen. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette. Een restant sla van gisteren, de kumquats en de stoofperen zet ik op tafel en ten slotte bak ik kalfsoesters. Het smaakt, al eet ik niet veel vanwege nauwelijks fit. Afwas. Webstek. Ik zie een eerste aflevering van de serie Brazil (Michael Palin). Dan lees ik het boek Brazil (Michael Palin) uit, lees en luister ik en ga ik weer zeer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: The Shutov Assembly (Brian Eno), Storm Corrosion (Storm Corrosion), The World Is Everything (David Sylvian ea.), async (Ryuichi Sakamoto), het zevende en achtste plaatje (het vierde concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vaults Vol Two (Emerson Lake & Palmer), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 26 december: Tweede Kerstdag
Pas om half negen uit bed. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De Vrouw gaat naar de teststraat. Dat betekent: binnen blijven tot de uitslag er is (hopelijk binnen 24 uur). Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Lezen. De Vrouw gaat het avondeten maken; ik assisteer daar waar nodig. De Zoon is er om kwart voor zes. Eerst serveert De Vrouw een garnalencocktail. Daarna komen er bataten en aardappelen uit de oven, met eendenborstfilet en een salade. Ook staan de stoofperen op tafel en de kumquats die ik vanmorgen in siroop heb gekookt. De Zoon heeft nagerechten geregeld en er is nog gebak dat we van een buurvrouw kregen. Afwas. De Vrouw en De Zoon gaan weer een film kijken; ik werk de webstek bij, lees en luister en ga rond tien uur slapen, want door snotterigheid zeer moe.
Muziek vandaag: Christmas Variations (Rick Wakeman), Christmas Portraits (Rick Wakeman), A Christmas Album (Jethro Tull), 3 Ships (Jon Anderson), I Believe In Father Christmas (EP) (Emerson Lake & Palmer), het vijfde en zesde plaatje (het derde concert) uit de doos The Original Bootleg Series From The Manticore Vaults Vol Two (Emerson Lake & Palmer), Third Stage: Live in London (Flying Colors)