Bas Langereis leest u voor!

In dit B-log lees je mijn avonturen, invallen, toevallen, aantekeningen, overpeinzingen, paniekbuien, angstaanvallen en ander engs.

Bas
4 maart 2022

–

Donderdag 6 oktober:
Op tijd op de werkplek. Daar van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. En zon. Half zes weer thuis. Ik maak avondeten. Vanwege het niet beschikbare gas maar weer een gerecht uit de oven. Niet moeilijk. Ik stort shiitake, zoete aardappel, rode ui, paprika, courgette en miniromatomaat in een braadslede en zet dit dik een half uur op 190C in de oven. Halverwege gaat er een klein schaaltje met een vispakketje voor De Vrouw erbij. Er is nog een ruim restant salade van gisteren. We eten alles op. Afwasje. Er rijdt een bestelbus de luifel van de boekwinkel schuin tegenover kapot. Webstek. Lezen. Slapen.
Muziek vandaag: de twee cd’s van Video Anthology – The 2000’s (het tiende album uit de doos Complete) (Bill Bruford’s Earthworks), Futha (Heilung)

–

Woensdag 5 oktober:
Ik ben pas om zeven uur wakker. Slaap nodig. Nog moe. Koffie. Eerst wandel ik mijn gebruikelijke woensdagmorgenrondje naar de super. Thuis koffie met De Vrouw. Dan naar de repetitie van Wirwar. Het gaat zeer de goede kant op met de nieuwe voorstelling; de scènes staan langzaam vast en de komende weken is het inoefenen geblazen. Het wordt zeker mooi. Twaalf uur weer thuis. Koffie. Dan lunch. Afwasje. Er is een mooi nieuw boekje van Willem! Ik wandel een ronde om het centrum, door parken en langs het kanaal. Thuis allerlei. Vijf uur ga ik avondeten maken. Ik wil parten spitskool koken, maar verhip: we hebben gisteren het fornuis teruggeplaatst en vergeten de gaskraan weer open te draaien. Ik heb dus geen gas en in m’n uppie het fornuis van de muur af trekken is niet te doen. Barst. Ik leg de spitskool dan maar wat langer in de oven. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en mango; daarnaast snijd ik groenten. Bij de spitskool leg ik shiitake, rode ui, zoete aardappel en paprika in de braadslede. Terwijl deze gaart, maak ik voor De Vrouw een vispakketje van kabeljauwfilet. Dat gaat nog naast de braadslede in de oven. We eten er goed van; de groente gaat op! Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Lunar Mist (Virgil Howe & Steve Howe), A Natural Disaster (Anathema), Kãrtëhl (Magma)

–

Dinsdag 4 oktober:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Iets na zessen ben ik aan het werk. De nacht goed doorgekomen. Redelijk geslapen, nauwelijks napijn. Eten lukt zelfs ook. Om half negen zijn de bouwfuckers er. Twee installateurs gaan de centrale verwarming beter inregelen, de meterkast uitbreiden en driefasestroom in de keuken aanleggen. Het betekent dat het huis compleet op z’n kop staat. Nou ja. De stroom is er af en toe af en dan lukt het even niet met werken. Halverwege de ochtend zijn de mannen een tijdje weg voor een urgente klus elders. De Vrouw gaat even de deur uit. Dan zijn de mannen weer terug. Tussendoor werk ik veel werkzaamheden weg. Koffie en lunch met De Vrouw. De mannen moeten overal bij, bij alle radiatoren en in de keuken. Er is lawaai van boren en water uit het gesloten systeem zuigen. De Vrouw gaat weer de deur uit. Half vier is alles klaar. Ik begin met opruimen en tegen vieren helpt De Vrouw mee. Dan is het klaar en is Ineke er voor (de laatste) spuit en koffie. Zes uur fietsen we naar De Zoon. Dit keer eten we bij hem. Hij serveert een grote schaal boboti en die is zeer smakelijk. We eten er goed van. Dat eten gaat overigens zeer goed, bij zowel De Vrouw als bij mij. Acht uur zijn we weer thuis. Webstek. Lezen. Zeer vermoeid. Een volle tijd met veel spanning is voorbij.
Muziek vandaag: Silhouettes (Klaus Schulze), Rosetta (Vangelis), Angels Embrace (Jon Anderson), A Day At The Races (Queen)

–

Maandag 3 oktober:
Op om zes uur. Ontbijt en start met anti- en pro-biotica. Een uur later ben ik aan het werk. Er is allerlei overleg en verder veel schrijfwerk. Tussendoor koffie en koffie met De Vrouw. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik loop een kort rondje langs het kanaal en ga dan verder. Overleg en uitwerkwerk. Even na drie stop ik. De Vrouw is de deur uit. Ik warm de soep van gisteren op en eet die op. Dan pak ik een bus naar Zwolle. Ik ben ruim op tijd, dus wandel ik langs de gracht naar de paradontoloog/implantatoloog. Er is een verbouwing gaande, vandaar dat de wachtkamer buiten onder een tent is. De behandeling start om zes uur, eerst met scans en dan nog een kleine reiniging onder tandvlees in de rechterbovenkaak. Dan is het tijd om de twee gaten op te vullen waar ooit mijn melkkiezen hebben gezeten en die ik sinds vijfentwintig respectievelijk acht jaar kwijt ben. Ik heb er zeer tegenop gezien, maar de operatie valt allemaal erg mee. Er is geen botregulering in de kaak nodig, hetgeen betekent dat er oplosbare hechtingen gebruikt kunnen en ik de vanmorgen gestarte antibiotica kan staken. Bovendien scheelt het een vervolgafspraak en een boel poen. Om kwart over zeven loop ik weer buiten. Wel met een dik voelende en beurse bek. Ik heb nog een vlotte bus ook en om half negen ben ik thuis. Bijpraten, webstek, lezen.
Muziek vandaag: Lunar Mist (Virgil Howe & Steve Howe), Side-Eye NYC V1.IV (Pat Metheny), Nocturne – The Piano Album (Vangelis)

–

Zondag 2 oktober:
Wakker om kwart over zes en dan maar op. Ik loop een ronde hard en kies voor een langere route. Die verloopt uitstekend. Thuis nog terug in bed. Dan koffie. Lezen. Meer koffie. Huishoudelijks. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. De Vrouw en ik wankelen een rondje langs het kanaal en door het centrum. Ik bereid vast avondeten voor: twee verschillende pannen soep: die van De Vrouw met kip, prei en selderij en die van mij met gebakken shiitake en mie. Om vier uur doen we de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden en om vijf uur is Ineke er voor spuit en koffie. Dan maak ik het avondeten af. De soepen staan op tafel, prei en selderij en sambal en gebakken uien ernaast. We eten er goed van en er blijft voldoende over voor morgen. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Budapest Concert (Keith Jarrett), A Fine Day To Exit (Anathema), A Night At The Opera (Queen), Spacelines (Nodens Ictus)

–

Zaterdag 1 oktober:
Half zeven. Koffie. Allerlei. Half negen wandel ik naar de super. Meer koffie. Dan naar een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik wandel een ronde om het centrum. Krant. Ineke is er voor spuit en koffie. Ik maak avondeten. Er is nog een pizzabodem van tarwe en pompoen, die beleg ik voor een derde deel (voor De Vrouw) met salami, bosui, rode ui, paprika en kaas, voor het andere deel met shiitake, rode ui, bosui, paprika, courgette en feta. We eten ‘m helemaal op. Er is ook nog een restant salade van gisteren. Afwasje. Ik bel Onze Vader en we voeren een gesprek. Aan beide zijden van de telefoonlijn gaat het goed en dat is mooi. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Amazonia (Jean-Michel Jarre), The Turning Year (Roger Eno), Rated PG (Peter Gabriel), The Cartographer (Jo Quail), Trance-Fusion (Frank Zappa), Queen II (Queen), Lunar Mist (Virgil Howe & Steve Howe)

Lotgenoten,

DRRRENGGG! Ze zijn begonnen. Het barst van de bouwfuckers op de galerij en ze laten de betonboor zingen. De oude reling was aan vervanging toe en er komt een nieuwe. Eentje met een eigentijdse uitstraling, vond de vereniging van eigenaren in de vergadering. Ik vond van niet. Wie gaat er nu een hypermodern superstrak vormgegeven hekwerk plaatsen op een karakteristiek jarenzestigflatgebouw? Gelukkig bevindt de galerij zich niet aan de straatzijde van het gebouw en ziet slechts een enkeling straks deze enormiteit. En het belangrijkste is dat bewoners en bezoekers zich weer veilig voelen als ze zich op de galerij bevinden; dat was met die ietwat doorgeroeste reling wel anders.
Ik hoop maar dat het lawaai niet te lang duurt. Het is halverwege de ochtend. Ik werk thuis en zit aan de eettafel in de woonkamer. Die bevindt zich aan de straatzijde, dus veel last van het rumoer heb ik niet echt. Ik ben ook nog eens slechthorend en heb ter vermaak een fijn cd’tje met luide ragmuziek aangezet. Heel in de verte hoor ik ze. Ze zijn begonnen. DRRRENGGG!

De Vrouw slaapt. Ze is even gaan rusten. Vanmorgen was ze al op tijd op om haar medicatie in te nemen. Alles kost haar nog veel energie. Die energie heeft ze nodig voor herstel. Een forse ingreep was het; hij hakt erin. Haar lijf staat momenteel in de overlevingstand. Het komt allemaal goed, maar het is een tijdje buffelen. Als ze opstaat en ze doet een paar handelingen die ogenschijnlijk niets voorstellen – bed uit, iets te eten pakken, dat opeten en de spullen terug naar de keuken brengen – dan is ze doodop. Of ze al een hele dag erop heeft zitten. Vandaar dat ze weer even is gaan liggen.

DRRRENGGG! Met dat ik de wc-deur achter me dicht doe, hoor ik iets anders dan dat gebrul van de betonboor. Wat is het? Het lijkt wel gepiep. O wacht, het is de wekker. De Vrouw zet die omdat ze op tijd medicatie moet innemen. Ik ga zitten en plas en plas en naast me klinkt nog altijd die piep en die piep en het gaat maar door.
Dit is niet goed, denk ik. Het gepiep gaat maar door. Te lang. Veel te lang. Dit is niet goed!
Snel sta ik op. Ik knoop als een razende mijn broek dicht en ga naar de slaapkamer. Daar ligt De Vrouw in bed, roerloos op haar zijde met haar rug naar me toe. Op het nachtkastje gaat de wekker. Dit is niet goed!
Ik probeer de wekker uit te doen. Waar zit dat knopje? Wat is dit voor takkeding? Goedkope meuk uit een zaak vol Chinese rommel of uit een ander inboorlingenland! Het lukt niet. De wekker piept en piept maar door. Twee meter verderop, achter het gordijn en het raam buldert de betonboor. DRRRENGGG!

Ik leg mijn hand op haar heup. Er gebeurt niets. Dit is niet goed! Door het dunne dekbed heen kan ik niet voelen of ze warm of koud is. Ze beweegt niet. Dit is niet goed! Ik druk mijn hand op haar schouder. Is dit warm of is dit koud? Hoe voelt koude of warmte eigenlijk? Het zweet breekt me uit. Ik voel paniek en angst en ben als de dood en …
Plots draait De Vrouw zich naar me toe. Er komt me een vertrouwde vlaag warmte tegemoet. Haar ogen gaan open en ze gilt. Dit is goed!
Ik lach. Zij niet. Ze brengt een hand naar haar oor en peutert daar een gele oordop uit. Dan slaat ze met haar hand op de wekker.

Even is het stil. Dan: DRRRENGGG!
Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, september 2022

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Datum: 25 september 2022
Tijd: 14.30-16.30 uur
Locatie: zaal De Walvis in Gigant, Apeldoorn

Setlijst / programma:

Rondje van de zaak: Willem, Reinier, Bas (zkv), Aad
Gerry & Gert (muziek)
Hoofdgast: de heer Jos Knipping (voordrachten en zang)
Peter-Jan & Aad (Van Ostaijen en de haperende typemachine)

-pauze-

Elly (spontane voordracht)
Willem Bierman (oa Grote Kerk)
Reinier Groenendijk (Godsdienstleraar)
Gerry & Gert (muziek)
Bas Langereis (Het grote geheim van meneer Van Veen)
Aad van der Waal (oa Bange mannen)
Peter-Jan & Aad (The Beatles op twee gitaren: Ticket To Ride, Here Comes The Sun, Blackbird)

–

Foto’s door onze hoffotograaf Ernst van Rossum:

–
Mijn telefoonfoto’s:

–

Relevante tweets: (in chronologische volgorde)

Een malloot op FOK! begint in juni 2018 met het draaien van al zijn vinyl (van A tot Z) uit zijn platenkast. Het duurt twee maanden, maar dan haak ik aan. Vrijdag 17 augustus 2018 begin ik met het draaien van alle elpees en daarna de singles. Op zaterdag 28 december 2019 draai ik het laatste singletje. Daarna houd ik het bij met nieuw vinyl dat ik koop.
Bij alle platen schrijf ik weetjes, mijn beleving, herinnering en datum van aankoop. Die vind je hieronder.  

(Begin maart 2020 start dezelfde malloot ook met het draaien van al zijn cd’s. Eerst denk ik: Dat ga ik niet doen, dat wordt veel te veel. Maar op donderdag 19 maart 2020 ben ik om. Dat project loopt nog steeds.)

–

Some crazy guy on the online forum of FOK! starts playing all his vinyl records (from A to Z) in June 2018. It takes two months before I join him. On Friday August 17, 2018 I start (re)listening to all albums and on Saturday December 28, 2019 I play the last single from my collection. From that moment on I keep up with the new vinyl I buy.
With all records I write some information, my ideas and memories, plus the date of purchase. You’ll find those stories below.

(Early March 2020 that same crazy guy starts playing all of his cd’s. At first I think: No, I’m not going to do that, it’ll be way too much. But on Thursday March 19, 2020 I’m convinced. The project is still running.)

–

bazbo 0904: Potenzial – 7×3
Een van de leuke dingen van het grote Zappafestival in Noordoost-Duitschland is dat er nogal eens wat experimentele muziek te beluisteren valt. Zo ook op vrijdagavond 15 juli 2022. Potenzial is een project van Friedemann Dähn en Thomas Maos. Dähn is cellist geweest bij het Ensemble Modern (en te horen op Zappa’s The Yellow Shark uit 1993); de laatste jaren zoekt hij voortdurend naar nieuwe geluiden en vormen en samenwerkingsverbanden waarin hij zijn (elektronische) cello kan inzetten. Thomas Maos is een gitarist met een even avontuurlijke inslag. Tijdens het concert dat ik mag meemaken zien we het tweetal op het podium met tussen hen in een drummer. De stukken die het trio speelt, zijn veelal gebaseerd op (ter plekke gecreëerde) loops, waaroverheen dan laag op laag volgt en dan weer allerlei improvisatie. Bizarre projecties en in enkele stukken spectaculaire bewegingen door een dansduo maken het ook visueel aantrekkelijk. Sommige stukken zijn in de basis gecomponeerd; andere geheel intuïtief op het moment bedacht. Zo krijgen we in ieder geval twee stukken van de net uitgebrachte elpee 7×3 te horen (Fallen en het plaatkantlange titelstuk). Bij vlagen is het swingend, dan weer melancholiek, bij andere vlagen atmosferische en soms ook chaotisch. Ik vind het zo boeiend, dat ik anderhalve dag later, op zondag 17 juli die elpee aanschaf. Thuis blijkt het album bijna net zo lekker als live, zij het dat ik de beelden en dans mis.

–

bazbo 0903: Emerson Lake & Powell – ???????, ???? ? ??????
De gewone Europese versie van dit album staat natuurlijk al sinds 1986 in de kast. (Zie bijna vier jaar geleden.) Keith Emerson en Greg Lake vinden na bijna acht jaar weer de moed en de inspiratie om samen te gaan werken. Het liefst hebben ze Carl Palmer er ook bij, maar die zit contractueel vast aan zijn Asia. En dus gaat het duo op zoek naar een andere drummer. Tijdens de audities is er eentje die eruit springt en dat is krachtpatser Cozy Powell. Pas later ontdekt het trio dat de nieuweling ook een achternaam heeft die met een P begint en ja, dat komt wel heel goed uit. De plaat van de drie heren is een krachtige en ijzersterke. In opener The Score horen we niet alleen de zo typisch jarentachtigtoetsengeluiden en de stadiondrums, maar ook flarden van een oude ELP-tekst. Touch And Go was de single en ik vind het leuk om de clip van toen nog eens te bekijken. Hoogtepunt echter is de afsluiter: de bewerking van Gustav Holsts Mars The Bringer Of War, een stuk dat Lake in 1969 al bij King Crimson op het podium speelde. De ELPo-tour die volgt blijkt minder succesvol, omdat er nauwelijks publiciteit voor is en de kaartverkoop dus achterblijft. Financieel blijkt de reünie van Emerson en Lake een flop; creatief is het uitstekend. Na de tour gaan de drie heren ieder hun weg. Ik draai de plaat nog geregeld en koop in 2010 een remaster op cd ervan (uit 1991). In de zomer van 2021 wandel ik met wat Duitsche vrienden door Warnemünde en in een kleine Schallplattenladen zie ik een Russische persing van de plaat staan. Even twijfel ik of ik ‘m moet aanschaffen en ik besluit het niet te doen. Nachtenlang lig ik ervan wakker. (Nee hoor, maar het zou wel leuk zijn voor de heb.) En dan is het donderdag 7 juli 2022. Dit keer wandelen we door Hamburg door het Karolinenvirtel en aan het einde van de Marktstrasse stuiten we op een Schallplattenladen. Later, als we weer thuis zijn en ik google, blijkt dat Zardoz Records een bijna legendarische winkel is. Inderdaad, als ik er rondloop, weet ik van gekkigheid niet waar ik moet kijken. In dat soort gevallen vind ik het altijd het leukst om te zien wat ze van mijn jeugdhelden in huis hebben en … verhip, hier ook een Russische persing van het album (uit 2017). Nu hoef ik niet meer te twijfelen, want alleen voor de prijs al kan ik ‘m niet laten liggen, al gaat-ie op Discogs voor vier pleuro’s minder weg. Maar goed, het ging voor de heb en het verhaal. Dertig jaar na het verschijnen zijn alle drie de muzikanten overleden en nog eens zes jaar later knal ik mijn Russische persing ervan nog maar eens door de kamer.

–

Vrijdag 30 september:
Goed koud als ik vanmorgen mijn ronde hardloop. Maar het lopen gaat soepel. Even na zeven aan het werk. Ik werk veel weg. Tussendoor koffie. De Vrouw is even de deur uit. Begin van de middag lunch. Half twee stap ik op de fiets en rijd ik naar een locatie elders; niet toevallig de locatie waarin ik kantoor had van 2009 tot half 2014. Er is opnieuw een mooi gesprek met cliënten, verwanten en medewerkers over de kwaliteit van zorg en hoe zij het gesprek voeren over wensen en mogelijkheden. Pas na half zes thuis. Ik maak avondeten. Voor De Vrouw kook ik spekbonen en zoete aardappel in bouillon en aan het eind gaat gekookte kip erbij en roer ik er uiteindelijk knoflookkruidenroomkaas doorheen. Voor mijzelf kook ik tagliatelle, bak ik kastanjechampignon, bosui en paprika en daar roer ik dan weer de pasta en eveneens knoflookkruidenroomkaas doorheen. We eten het op. Afwas. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Lunar Mist (Virgil Howe & Steve Howe), Kãrtëhl (Magma), Knot (Nits), What’s It All About? (Pat Metheny), I Could Read The Sky (Iarla Ó Lionáird), Juno To Jupiter (Vangelis)

–

Donderdag 29 september:
Op tijd weer naar de werkplek. Daar ligt bijzonder veel. In de ochtend doe ik veel. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. In de middag doe ik ook veel. Toch krijg ik lang niet alles af en er blijft veel liggen. Morgen verder. Half zes thuis. Ik maak avondeten. Ik beleg een pizzabodem (pompoen-tarwe) met tomatensaus, kastanjechampignon, courgette, paprika en kaas. Een punt beleg ik voor De Vrouw met salami, geraspte courgette en kaas. We eten alles op. Natafelen. De Vrouw heeft een goede dag. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Lunar Mist (Virgil Howe & Steve Howe), Kãrtëhl (Magma), Soil Festivities (Vangelis)

–

Woensdag 28 september:
Kwart over zes wakker en op. Eerst een ronde hardlopen en die gaat opnieuw zeer soepel en zonder extra wandelpauzes. Webstek van Kunst-Zinnig-Brein. Half tien wandel ik naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Ik had een tekst gemaakt voor Marcel, een van de spelers, en hij heeft hem al zo goed als eigen gemaakt; niets meer aan doen. We bekijken resultaten van opdrachten uit het documentaireproject en de komende tijd ga ik samen met Josephine en filmer Anne verder. Het is bijna kwart voor een als ik thuis kom. Nog koffie en dan lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel naar de super, daarna nog naar een andere super. Dan kan ik een moment ontspannen. Krant. Vijf uur is Ineke er voor spuit en koffie en ga ik avondeten maken. Voor De Vrouw kook ik kip en fijngesneden stokboon en verwerk dit in een kerriesaus. Voor mijzelf kook ik hele stokboon en vervolgens bak ik kastanjechampignon en courgette en daar roer ik het restant bonenschotel van gisteren doorheen. Kaas erbij en een restant salade van gisteren. We eten alles op. De Vrouw heeft niet zo’n heel goede dag. Niet erg, vervelend voor haar. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Sunir (IANAI), Judgement (Anathema), Footloose In NYC (Bill Bruford’s Earthworks)

–

Dinsdag 27 september: Nursing Congres in Ede
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Dan heb ik even. Redelijk geslapen. Is de ontsteking in mijn linkeroor terug? Koffie, ontbijt. Tien over zeven ga ik de deur uit en ik pak een bus. Kwart over acht ben ik in Ede en niet veel later in het congrescentrum waar Kunst-Zinnig-Brein weer aanwezig is op het Nursing Congres over NAH. Kunstenaars Marianne en Ellert-Jan zijn er al en niet veel later ook Ank en Annette. We richten snel de mini-expositie in en gaan dan naar de collegezaal voor de opening en de eerste lezing door neuropsycholoog Margriet Sitskoorn (over neuroplasticiteit). In de koffiepauze krijgen we al veel bekijks. De tweede ronde lezingen slaan we over en we praten bij over van alles. Dan is er lunch en wederom veel belangstelling. In de middag wonen we de workshop van de ons bekende Arno Prinsen bij (over communicatie met mensen met hersenletsel) en in de theepauze is er nog wat aanloop. Dan ruimen we alles op en nemen we afscheid. Mooie dag weer, veel gesprekken kunnen voeren en verhalen kunnen vertellen. Ik loop naar het busstation en een uur later – om vijf uur – ben ik thuis. Ineke is er voor spuit en koffie. Dan blijkt dat De Vrouw te moe is om te koken, dus neem ik het over. Ik maak snel een gemakkelijke schotel van ui, paprika, courgette, peper, tomaat en rode bonen, plus een salade van bosui, koolrabi, komkommer, walnoot en vijg. Wraps erbij en geraspte kaas en aan tafel. De Zoon is er om te helpen opeten. Er blijft wat over. Afwas. Webstek. Krant. Doodmoe weer
Muziek vandaag: Deus Arrakis (Klaus Schulze), Change We Must (Jon Anderson), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Maandag 26 september:
Ik slaap redelijk, maar sta nog doodmoe op. Hoofd vol. Niet stabiel. Toch op tijd op de werkplek. Er is overleg en geregel en overleg en plannen en overleg en schrijfwerk en overleg en uitwerkwerk en overleg en tussendoor te veel regen om buiten een rondje door bos en/of veld te lopen. Zes uur ben ik thuis. Ik maak avondeten. Kastanjechampignon, rode ui, zoete aardappel, paprika en kerstomaat leg ik in een braadslede en die schuif ik de oven in. De Vrouw heeft vandaag linzensoep voor zichzelf gemaakt en die hoeft alleen maar verwarmd. We eten er goed van. Afwas. Webstek. Lezen. Zeer vermoeid weer.
Muziek vandaag: Random Acts Of Happiness (Bill Bruford’s Earthworks), In C (Terry Riley), A Rainbow In Curved Air (Terry Riley)

–

Zondag 25 september: De verjaardag van Anja
Redelijk geslapen, dat ook. Paar keer wakker geweest, maar à la. Half zeven schrik ik wakker. Op. Ik loop een ronde hard. Het is niet heel koud, zonnig zelfs en lopen gaat soepel. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. We brunchen op tijd. Afwas. Half een fiets ik bepakt en bezakt naar Gigant. De verjaardag van Anja kan beginnen. Het is een uitstekende aflevering. Het publiek ontvangt de podiumgasten de heer Jos Knipping, Gert en Gerry (muziek!) en Peter-Jan (kaduke typmachine en Beatlesgitaarwerk) bijzonder goed en we krijgen veel waardering voor onze eigen bijdragen. De zaal zit redelijk vol en de reacties na afloop zijn bijna overweldigend positief. Als we hebben opgeruimd, ontmoeten we podiumgasten én een paar spelers van Living History in de foyer. Heel veel kans om bij te praten is er niet, maar toch fijn om de mensen (weer) even te zien. Kwart over zes ben ik thuis. Ik maak avondeten warm: zo is er voor De Vrouw nog kipfilet en aardappel in bouillon, ik warm de tomatengroentesaus van gisterenavond op en kook spaghetti voor mijzelf. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen. Ik ben heel moe. Mooie dag.
Muziek vandaag: Road To The Sun (Pat Metheny), The Future Bites (Steven Wilson), Worm! (Regal Worm), The Cartographer (Jo Quail), Runaljod – Ragnarok (Wardruna)

–

Zaterdag 24 september:
Wakker en op om kwart over zes. Koffie. Wat voorbereidingen voor een verjaardag, morgen. Dan loop ik naar de super. Het regent. Niet erg. Koffie met De Vrouw. Ik wandel het centrum in en winkel bij super en Syrische super. Het regent. Nog steeds niet erg. Meer koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik loop een rondje langs het kanaal. Het regent. Erg. Op de terugweg koop ik met behulp van onlangs verkregen cadeaubonnen Elizabeth Finch (Julian Barnes) en Naar Irak (Michael Palin). De Vrouw is weer terug. Ik ook. Krant. Tegen vijven is Ineke er voor spuit en koffie en ga ik avondeten maken. Eerst produceer ik een saus van kastanjechampignon, ui, paprika, courgette, wilde spinazie en tomaat. Ondertussen kook ik voor De Vrouw aardappel en kipfilet in bouillon. Het restant salade van gisteren vul ik aan met komkommer en vijg. Ten slotte kook ik spaghetti. We eten er fiks van en er blijft voldoende over voor morgen (als het makkelijk moet). Afwas. Ik loop nog naar buiten naar een super, want beloofde boodschap vergeten. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Turning Year (Roger Eno), One Quiet Night (Pat Metheny), Live In The Hood (Qango), Closure/Continuation (Porcupine Tree), het eerste plaatje van The MOFO Project/Object (het album Freak Out!) (Frank Zappa), Technicians Of The Sacred (Ozric Tentacles)

–

Vrijdag 23 september:
En zeven uur weer aan het werk. Tussendoor koffie met De Vrouw. Twaalf uur stop ik voor lunch. Afwasje. Even voor een heb ik een bus en dik een uur later ben ik in een locatie voor een kwaliteitsgesprek met verwanten. Mooi gesprek. Ik rijd met een collega mee langs het station in Arnhem en om zes uur ben ik thuis. Daar schuif ik een schaal met het restant van de stoemp van gisteren de oven (190C) in. Terwijl dat opwarmt, maak ik een salade van bosui, komkommer en kerstomaat. Ook zet ik het pannetje bouillon met het laatste stuk kipfilet voor De Vrouw op het vuur. We eten alles op. Ook het laatste beetje koude fruitsoep werken we weg. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: God Save The King (Robert Fripp), Under Heavy Manners / God Save The Queen (Robert Fripp), Tumbling Through The Floativerse (Ed Wynne & Gre Vanderloo), Orange Synthetic (Cobalt Chapel), Deseo (Jon Anderson), Butterfly Mind (Tim Bowness), Drif (Heilung)

–

Donderdag 22 september:
Nog goed geslapen ook. Dat maakt wakker worden lastiger. Buiten is het echt goed koud, tegen het vriespunt aan. Mijn ronde hardlopen gaat uitermate soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. Er is weer van alles en veel en zo veel, dat ik merk dat de afgelopen weken veel van me hebben gevraagd en ik lang niet altijd even scherp was en fout na fout heb gemaakt en nou ja het is nou eenmaal zo. Er is overleg en uitwerkwerk en voorbereiding en nog veel meer. Tussendoor koffie met De Vrouw en lunch met De Vrouw en afwas en een klein rondje buiten het centrum wandelen. Om half vijf is het allemaal wel klaar voor vandaag. Krant. Dan maak ik avondeten en is Ineke er voor de spuit en de koffie. Ik kook aardappel, ui en bataat. De laatste paar minuten gaat daar een fijngesneden krop krulandijvie bij in. Afgieten, melk en kerrie erdoorheen en stampen. Voor De Vrouw heb ik de bouillon met kipfilet erin opgewarmd. Ik eet mijn dis met gehakte noten en het restant salade van gisteren ernaast. Er blijft genoeg stoemp over voor morgen. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Let The Power Fall (Robert Fripp), Born (Birth), Frabjous Days – The Secret World Of Godley And Creme 1967-1969 (Godley & Creme), de twee cd’s uit de set Genesis Revisited Live: Seconds Out & More (Steve Hackett), Worm! (Regal Worm)

–

Woensdag 21 september:
Half zeven op. Hoofd leger. Koffie. Ik wandel mijn ronde naar de super. Het is herfst en al flink fris. Meer koffie met De Vrouw. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Mooi werk daar, het enthousiasme groeit. Er is nog veel werk te doen, maar de nieuwe voorstelling wordt steeds duidelijker. Thuis koffie met De Vrouw. Iets later lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje door de zon langs het kanaal. Thuis lezen en allerlei. Eind van de middag is Ineke er voor de spuit en koffie. Ik ga avondeten maken. Eerst leg ik pompoen in een braadslede en die gaat een kwartier de oven in (190C). Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, tomaat en vijg. Ik snijd rode ui, romanesco, paprika en courgette en die doe ik samen met shiitake bij de pompoen in de braadslede. Dit zet ik nog een half uur in de oven. Voor De Vrouw kook ik bouillon met kipfilet erin. We eten alles op. Nou ja, bijna. Een restant salade is voor morgen. Afwas en afval. Lezen (de PROG uit). Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Bridge Between (The Robert Fripp String Quintet), Show Of Hands (Robert Fripp & The League Of Crafty Guitarists), The Chronicles Of The Pussywarmers (The Pussywarmers), 7×3 (Potenzial), Alone Together (Rikard Sjöblom’s Gungfly), Footloose And Fancy Free (Bill Bruford’s Earthworks)

–

Dinsdag 20 september:
Opnieuw redelijk geslapen, maar niet uitgerust. Hoofd vol, af en toe warrig en onstabiel. Nou ja. Op de werkplek volop afleiding, maar als ik het maar allemaal af krijg. Veel overleg en nieuw werk en ik kom een heel eind. Tussen de middag wandel ik door bos. En nog verder. Half zes thuis. De Vrouw heeft een volle dag achter de rug en weet nog avondeten op tafel te zetten ook. De Zoon is er om half zeven. De Vrouw serveert een ovengerecht van ei en groente. Toe is er de koude fruitsoep die ik zondag maakte. Afwas. Lezen. De Vrouw krijgt bezoek. Webstek. Lezen. Slapen?
Muziek vandaag: In The City Of Angels (Jon Anderson), Worm! (Regal Worm), Runaljod – Ygdrassil (Wardruna)

–

Maandag 19 september: 32 jaar getrouwd
Redelijk geslapen. Het is nog zeer donker als ik de deur uit ga naar het werk. Twee weken geleden voor het laatst naar de werkplek. Op die werkplek graai ik benodigde spullen bijeen en dan rijd ik met collega naar locatie waar we een teamdag houden. In de ochtend overleg over onze afdeling in het komende jaar; in de middag klussen we op diverse plekken in de zorglocatie. Ik mag met twee collega’s een schuur schuren en van verse verf voorzien. Ondertussen gaat het gesprek natuurlijk over van alles en nog wat. Aan het eind van de middag nog een korte ontmoeting en nazit en dan brengt een collega me naar het station. Half zes thuis. Daar maak ik avondeten. Niet moeilijk: ik kook tagliatelle, warm de stoof van gisteren op en verwarm een halve runderschnitzel in bouillon. De Vrouw eet van de tagliatelle mee, maar het valt haar zwaar; ze moet even liggen om haar maag tot rust te brengen. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Sound Of Surprise (Bill Bruford’s Earthworks), The Hideous Goblink (Regal Worm), Deus Arrakis (Klaus Schulze)

–

Zondag 18 september:
Pas om kwart voor zeven wakker en op. Ik loop mijn ronde hard door lichte regen en het gaat soepel, soepel. Thuis nog uitgebreid terug in bed. Koffie. Lezen en huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. Ik maak een fruitsoep van ooft dat hoognodig op moet. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Dan wandel ik door regen langs het kanaal en door park. Op tijd terug voor de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie met Duitsche vrienden (AC/DC!). Erna snel aan het werk voor het avondeten. Ik bak kastanjechampignon, ui, paprika, courgette, bataat en wortel; vervolgens daar wat bouillon over- en tomatenpuree doorheen. Dit laat ik inkoken tot een dikke stoof. Ondertussen is Ineke er voor de spuit en koffie. Even na zessen kook ik nog een runderschnitzel in de bouillon van gisteren en vul ik de salade van gisteren aan met vijg. We eten alles op en ik vergeet een foto te maken. Nou ja. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Tonträger (Provinztheater), Pulse X Pulse (Pulse), Friendship (Rikard Sjöblom’s Gungfly), Bundles (Soft Machine)

–

Zaterdag 17 september:
Half zeven op. Koffie. Ik wandel naar de super. Nog niet halverwege gaat het regenen en ik heb mijn plu niet bij me. Nou ja. Thuis koffie. Ik haal een van de twee zonweringen van de buitenramen aan de galerijkant eraf. Dan wandel ik het centrum in naar een super, de markt en de Syrische winkel. Als ik thuis kom, is Zwager er even met De Neef. Meer koffie. Als we weer alleen zijn, is er tijd voor huishoudelijks. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Ik wandel nogmaals het centrum in voor een vergeten boodschap. Krant. Halverwege de middag is de andere Zwager met de Schoonzus er. Thee. Ineke komt voor de spuit en om zes uur zijn we weer alleen. Ik leg pompoen in een braadslede en zet die twintig minuen in de oven op 190C. Dan maak ik salade van bosui, komkommer, tomaat en vijg. Ook leg ik een stukje kipfilet in bouillon en kook dat een kwartier. Inmiddels heb ik ook shiitake, rode ui, paprika en courgette bij de pompoen in gedaan en dit gaat nog eens een half uur de oven in. Als de kip voldoende heeft gekookt, zet ik het vuur uit, doe ik er wat voorgekookte wortel en doperwt bij en laat ik het even opwarmen. Dan zet ik alles op tafel. De Vrouw eet de kip met de doperwten en wortel plus wat pompoen en shiitake. Eten gaat zeer goed, dus. De rest van de geroosterde groenten eet ik op. Afwas. Restant krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Essential Fripp & Eno (Fripp & Eno), A Salty Dog (Procol Harum), het vierde plaatje van The MOFO Project/Object – The Making Of Freak Out! – An FZ Audio Documentary (Frank Zappa), Born (Birth)

Waarde Vader,

Ik had vanmorgen liever nog een paar uur in de bedstee gelegen. Maar u kent mijn taak en ik weet van het vertrouwen dat U in mij heeft. Dat vertrouwen zou ik nimmer beschamen. Een echte verrassing was het ook niet. Het was nog aardedonker en ik had flink de smoor in, maar ik stond toch op. Uiteindelijk zou ik daar geen spijt van krijgen, en U zult later begrijpen waarom.
Ik schrijf U deze brief vanuit de herberg Het rode hert in Beekbergen. De gelagkamer is al leeg. Alles en iedereen is gereed voor de nacht en er is nog een klein stukje kaars. Ik kan U schrijven zo lang er licht is. In de kamer die ik deel met de andere wachters is het rustig. De meeste mannen liggen al te bed, maar ik kon de slaap nog niet vatten, ondanks de vroegte van de dag.

Want vroeg was het, vanmorgen. Nog voordat de marktbel zou luiden, hadden we al het nodige zware werk verricht. Toen het werd afgekondigd bij de kerk, wist ik al hoe laat het was. En U weet: het is een eretaak en als er dan een paar dagen later op de deur wordt geklopt, kan je niet weigeren. Op dit vroege uur reisde ik met enkele andere wachters naar Beekbergen. De banken uit de kerk sjouwden we naar buiten en hesen we op de karren. Samen met het wapenschild van Gelre en met de zetel van de landdrost van de Veluwe brachten we ze naar het Herenhul. Daar maakten we alles gereed voor de klaring van vandaag. Vervolgens liepen we terug naar de jaarmarkt.

Daar was het met het klimmen der zonne al een drukte van belang. Ik kwam dan ook ogen te kort om alles in de gaten te houden. De markt is een ideale plek voor allerlei geboefte en er loopt nogal wat gespuis met kwade bedoelingen rond. Zo zag ik een groepje ongure lui om zich heen kijken. Ze hadden hun zinnen gezet op een jonge vrouw, die aardig wat manden met zich mee torste. Eerlijk gezegd was de vrouw mij al eerder opgevallen. Mijn aandacht was gevangen door haar blanke en schone gelaat met de heldere ogen en stralende lach.
Ze stond te kijken naar het poppenkastspel en ze werd helemaal in beslag genomen door het verhaal. Haar buidel lag naast haar, boven op een van de manden die aan haar voeten stond. Ik zag het gespuis om haar heen dralen en toen ik een van de mannen een hand zag uitsteken, greep ik in. Die drie zakkenrollers wisten niet hoe ze het hadden terwijl ik hen bestormde met mijn zwaard en hellebaard. De een gaf ik een schop, de andere een slag met de platte kant van het zwaard en de derde ging uit zichzelf al henen. De buidel liet hij op de grond vallen en de drie verdwenen in de menigte.
De rest van het volk had het niet eens in de gaten gehad, maar de jonge vrouw had een gil geslaakt en stond te trillen op haar benen van de schrik. Ik wist haar te kalmeren en gaf haar de buidel terug. Ze vertelde me hoe dankbaar ze was en ze vroeg hoe ik heette. Ik noemde mijn naam en voor ik besefte wat ik deed zei ik haar dat ik de baas van de wachters was. Waarom ik zo pochte, wist ik in dat ogenblik niet goed. Ik ben geen leugenaar, dat weet U, Vader. Achteraf weet ik dat ik indruk op haar wilde maken en sterk op haar overkomen, maar een leugen is juist een teken van zwakte.

Ze lachte zo lief en verlegen en gaf me beleefd een knikje. Ze vroeg of ik haar wilde helpen met het dragen van haar vele manden. Ik zei dat ik haar wel enige tijd van dienst kon zijn, maar dat ik op tijd bij de Klaarbank moest zijn om daar de wacht te houden.
Geruime tijd brachten we door op de markt. Er was van alles te zien: barden, acrobaten, een bultenaar met zotte capriolen en er was ook een gezelschap op stelten. Die waren zo verbluffend goed, daar zouden ze aan overkant van de IJssel nog een puntje aan kunnen zuigen.
De jonge vrouw had van alles aangeschaft: mooie stoffen, gezouten vis, graan, een mengel wijn, te veel om op te noemen. Gelukkig had ze het meeste op de pof gekocht, zei ze. Later zou ze de koopmannen betalen, zoals een betrouwbare vrouw betaamt. Stelt U zich voor dat haar buidel toch ongezien ontvreemd zou zijn, dan zou ze zich nu in een zeer lastig parket bevinden.

We rustten wat in herberg Het rode hert. Onder het genot van een kroes gerstenat en een nap soep maakten we nader kennis en spraken we over ons beider leven.
Diedewij, heet ze en ze is woonachtig in Epe. Mijn waarde Vader, ze is van niet al te hoge komaf, maar ze is jong en sterk. Sinds enkele jaren is ze meid bij een voorname familie en ze kan goed voor zichzelf en voor anderen zorgen. Bovendien: ze bleek benieuwd naar wie ik ben en wilde gaarne dat we elkander nog verder leerden kennen. Ik wist niet wat me overkwam en had nimmer gedacht dat dit mij ooit nog zou gebeuren.
Tot mijn spijt had ik niet veel tijd meer en ik moest aan het werk. Diedewij wilde echter niet van mijn zijde wijken en ging met mij mee. We liepen over een stil pad naar het Herenhul, alwaar de klaring zou plaatsvinden. Toen we op een open plek kwamen, stopten we om kort uit te rusten. We zetten de manden neer en keken elkaar aan.
Ik kreeg een ingeving en nam haar handen in de mijne. Het liefst van alles zou ik het kapje van haar hoofd tillen en heur haren aanschouwen, maar zoiets beschamends zou ik niet durven én – gezien mijn betrekking – niet kunnen doen. Haar slanke handen voelden zacht aan in de mijne en ja, mijn waarde Vader, daar op het bospad drukte ze haar lippen op die van mij.
Lang mocht onze kuise kus niet duren. We werden onderbroken door bekenden van Diedewij. Tot mijn schrik stelde Diedewij mij aan hen voor als de baas van de wachters. Om mijn gezicht niet te verliezen bleef ik volharden in de leugen. Vervolgens maakte ik kennis met haar bekenden. Zo was daar Theunisken, de meid van Vrouwe Catharina, die de zaak van vandaag had aangespannen. Theunisken was door de beklaagden uitgemaakt voor toverkol en dat nam ze niet, vertelde ze ons. Aan haar zijde liep haar zoon Aert, die vandaag als haar momber op zou treden. Aert is een zeer jonge man en ik vind het dan ook een vreemde zaak dat zo’n jongen het woord moet voeren voor een volwassen vrouw als Theunisken. Maar zo zijn de gebruiken nu eenmaal, Vader. Wie weet wordt het ooit anders, als de invloed van de verlichte denkers zal reiken over de Veluwe.
Tot mijn ontsteltenis kwam ook de andere wachter Bertram voorbij. Hij vroeg of de baas wist dat ik hier was. Zo kwam mijn leugen uit. Beschaamd moest ik toegeven dat ik de baas van de wachters niet ben, maar Diedewij vergaf mij en bleef toch trots op me dat ik haar had gered van de zakkenrollers.
Vervolgens liepen we gezamenlijk verder naar de Klaarbank.

Vader, volgens mij hebt U nog nooit een rechtszaak van een dergelijke orde mogen aanschouwen, dus ik zal hier naar beste kunnen beschrijven hoe het er bij de Klaarbank aan toe gaat.
U weet dat als de schout in de stad er bij een civiele zaak niet uit komt of men gaat in beroep, dat hij dan de zaak kan overlaten aan het hoogste gerecht van de Hertogen van Gelre. Al eeuwen wordt dat recht gesproken hier op het Herenhul, gelegen nabij het Engelanderholt. Het Herenhul is een verhoging in het landschap, een open plek in het bos bij een grote kei en de Klaarbank bevindt zich in de open lucht.
We hadden het touw vierkant rond de zetel van de landdrost gespannen en daaromheen de banken geplaatst. Het wapenschild stond goed in het zicht. Met veel gewichtig vertoon kondigde de gerichtsschrijver de betrokkenen aan. Naast de landdrost Assuerus van Appelthorn tot den Poll waren er drie gerichtsmannen die de zaak mede zouden beoordelen, zodat er eindelijk helderheid over de kwestie zou zijn. Voorts waren bij de klaring aanwezig: de aangeklaagde en de aanklagende partij. Hun banken staan net buiten het touw. Slechts zij, die het woord zijn gegeven door de landdrost, mogen binnen het touw stappen en hun zegje doen. Achter de banken en verder buiten het touw bevond zich de ommestand en U kunt zich nauwelijks voorstellen hoe veel volk er nieuwsgierig is naar een dergelijke rechtszaak. Bijna iedereen uit de omgeving komt eropaf. De jaarmarkt vindt bij deze gelegenheid plaats in de buurt en de herbergen zitten allemaal vol.
Zelf stond ik naast de zetel van de landdrost opgesteld en het was ook hier mijn taak om de veiligheid van alle betrokkenen te waarborgen.

De betreffende klaring was een bijzondere vertoning. Op het eerste gezicht onbevattelijk dat ze er destijds in Epe niet zelf zijn uitgekomen. Mijn waarde Vader, U zult het bijna niet geloven, maar het handelde om een eenvoudige partij hout. De beklaagden hadden de partij van het land van Vrouwe Catharine weggehaald omdat ze vonden dat het van hun Enk kwam en niet van de Marke en dus ook niet toebehoorde aan Vrouwe Catharina. Naar ik begrijp was de schout die in Epe het recht moest spreken een neef van de beklaagde en derhalve partij, vandaar dat er beroep werd aangetekend en de Klaarbank van de hertogen van Gelre uitsluitsel zou moeten gaan geven. Nou, mooi niet. Landdrost Assuerus van Appelthorn tot den Poll is een vernieuwend denker, die de verlichte theorieën uit onze moderne tijd in de praktijk weet toe te passen. Volledig kon ik het niet volgen, want het is mijn taak om mijn aandacht op de ommestand te richten, opdat er geen ongeregeldheden plaatsvinden. Maar dat de hertog scherpzinnige en vernuftige ondervragingen liet zien, dat kan ik U wel vertellen. Aan het eind merkte ik evenwel enige teleurstelling bij zowel de aangeklaagde als de aanklagende partij, want een dwingende uitspraak over het hout – die of die is de schuldige en dit is de straf – die was er niet. Wel was de landdrost zeer uitgesproken over de verdachtmakingen van de beklaagde, die voornoemd aanklager Theunisken Lubberts had uitgemaakt voor toverse en weerwolf. Namens zijn moeder sprak Aert en verrassend genoeg viel er in diens toon geen zweem van verontwaardiging te bespeuren. Deze jongeman sprak helder en met de stem van de rede. Niet alleen de goede naam van zijn moeder stond op het spel, maar ook haar leven. Als de landdrost zou meegaan in die beschuldiging, zou dat zomaar eens de heksenwaag of marteling kunnen betekenen. Gelukkig sprak Assuerus in de geest van de nieuwe tijd; hij heeft in Deventer gestudeerd en ziet veel in de denkbeelden van Erasmus. Hij stuurde de partijen naar huis met de opdracht om zich niet meer te laten leiden door bijgeloof en door macht, geld en eer, maar om naar elkaar te luisteren en elkaar niet zwart te maken. Dan komen ze er zelf zeker uit. Echter, de aangeklaagde die de ongepaste woorden had gebezigd, werd ter plekke gestraft: hij moest zich ten overstaan van Theunisken en de hele ommestand op de mond slaan. Daarmee was de klaring ten einde.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik die hele klaring slechts in grote lijnen heb kunnen volgen. Ik was niet alleen belast met de taak van het bewaken van de veiligheid; tevens was mijn aandacht geregeld afgeleid. Vrouwe Diedewij zat in de ommestand en onze blikken ontmoetten elkaar voortdurend. Met kleine en hartelijke gebaren lieten we de warme gevoelens voor elkander blijken.

Na afloop waren we helaas genoodzaakt afscheid te nemen, maar we beloofden elkaar spoedig weder te zien. Daarbij keken we elkander lang en diep in de ogen. Toen ik haar nakeek, terwijl ze zich met haar manden van mij verwijderde in de richting van Epe, viel alles om me heen weg. Gelukkig wist ik me te vermannen, want ik moest nog lang verder met het werk.
We tuigden de Klaarbank af, laadden het wapenschild en de zetel op de kar en vervolgens brachten we de banken weer naar de kerk in Beekbergen. Vannacht blijf ik dus hier slapen in Het rode hert en morgen reis ik met de andere wachters terug naar huis.

Mijn waarde Vader, ik ben nu bijna aan het einde van deze lange brief. Het duurt niet lang meer voordat de kaars op is en derhalve is het tijd dat ik ter zake kom. U zult het met mij eens zijn dat ik U nooit veel om gunsten heb gevraagd. Maar nu vraag ik slechts Uw toestemming die voor mij zo van belang is. Vader, mijn geliefde is van lage komaf, maar ze is jong en sterk en zorgzaam en ze werkt hard. Ik ben tamelijk ouder dan zij, maar ben er tevens van overtuigd dat ik haar en ons met mijn betrekking voldoende zekerheid zal kunnen geven. Daarbij: ze is de vrouw van mijn leven; het kan niet anders dan dat de Here ons voor elkaar heeft voorbestemd.
Ik hoop dan ook met gans mijn hart dat U mij Uw zegen zult schenken om een toekomst op te bouwen met Diedewij – als ik haar ooit nog mag terugzien.

Vader, ik hoop op Uw spoedige bericht en bevestiging. Geeft U mijn geliefde Moeder een warme omhelzing en vertelt U haar hoe dankbaar ik haar ben voor alles wat zij tijdens mijn leven voor mij heeft verricht en betekend.
Een welgemeende groet van Uw liefhebbende zoon,

Rikkert
Wachter uit Brummen

–
Beekbergen, 7 juli 1625

–

Met dank aan het Erfgoed Platform Apeldoorn en aan theatermaker/regisseur Aad van der Waal voor de inspiratie. De theaterproductie in het kader van Living History is in het weekend van 27 en 28 augustus 2022 vijf maal opgevoerd op het Herenhul, met de schrijver dezes in de rol van Rikkert.

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 16 september:
Slapen redelijk goed. Op tijd op en na ronde hardlopen (soepel) om zeven uur aan het werk. Er is weer van alles. Tussendoor koffie. De Vrouw gaat eind van de ochtend de deur uit. Half twaalf is het computerwerk klaar en sluit ik af. Lunch. Afwas. Dan loop ik naar het station. Door een staking is er geen busverkeer. In Velp stap ik uit een trein. Een kwartier later ben ik in een locatie voor een gesprek met cliënten, verwanten en medewerkers over kwaliteitsthema’s in de organisatie. Komende vrijdagmiddagen vinden er meer van dit soort gesprekken plaats en ik ga daar artikelen over schrijven die een plek krijgen in de jaarlijkse kwaliteitsrapportage. Leuk. Zes uur ook weer thuis. Voor De Vrouw kook ik een aardappel, een stukje kipfilet en een grote roos romanesco in de bouillon van gisteren. Voor mijzelf warm ik het restant spaghettischotel van gisteren op. We eten alles op. Afwas. Krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: A Blessing Of Tears – 1995 Soundscapes – Volume Two – Live In Argentina (Robert Fripp), 1999 – Soundscapes – Live In Argentina (Robert Fripp), Shine On Brightly (Procol Harum), het tweede en derde plaatje van The MOFO Project/Object – The Making Of Freak Out! – An FZ Audio Documentary (Frank Zappa)

–

Donderdag 15 september:
Toch goed geslapen. Kwart over vijf op en om zes uur ben ik aan het werk. Er is zeer veel. Voordat anderen beginnen, heb ik al heel veel gedaan. Dan volgt een serie overleggen. Om een uur lunch ik met De Vrouw. Afwasje. En weer verder zodat ik om drie uur kan stoppen. Ik wandel naar Josephine, een speler van Wirwar. Vanmiddag maken we korte filmpjes van schilderijen die ze heeft gemaakt en die haar herinneren aan haar jeugd en het herstel na hersenletsel. We zijn snel klaar en er is veel tijd voor verhalen en gesprek. Half vijf ben ik weer terug. Ik begin vast met voorbereiden van avondeten. Ik kook spaghetti. Ondertussen snijd ik groenten. Ineke is er voor spuit en koffie. Ik kook een aardappel en een klein stuk kipfilet in bouillon. Ernaast bak ik kastanjechampignon, ui, paprika en courgette en daar gaat een blik tomatenstukjes doorheen. Een paar schepjes van die saus pureer ik en ik serveer het met de aardappel en de kipfilet aan De Vrouw. Voor mijzelf roer ik de gekookte pasta door de saus. Het eten gaat De Vrouw goed af. Zelf maak ik de pan slechts voor de helft leeg. Da’s mooi, want de bedoeling; zo heb ik voor morgen ook nog een hap. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: November Suite – Soundscapes – Live at Green Park Station 1996 (Robert Fripp), That Which Passes – Soundscapes 1995 – Live Volume 3 (Robert Fripp), Radiophonics – 1995 Soundscapes Volume 1 – Live in Argentina (Robert Fripp), Procol Harum (Procol Harum), A Part, And Yet Apart (Bill Bruford’s Earthworks), Runaljod – Gap Var Ginnunga (Wardruna), The Turning Year (Roger Eno)

–

Woensdag 14 september:
Half zes. Lichte regen tijdens mijn ronde hardlopen (soepel, soepel), maar niet erg. Op tijd naar de super. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De contouren van de nieuwe voorstelling worden steeds duidelijker en de groep steeds enthousiaster. Mooi! Op tijd thuis. Koffie. De Vrouw komt terug van de huisarts: de hechtingen (lees: veel krammen) zijn uit de vijf operatiewonden verwijderd. We lunchen. Dan is ze erg vermoeid en gaat ze liggen. Ik doe de afwas en wandel dan een klein rondje langs het kanaal. Erna doe ik wat werkzaamheden voor De verjaardag van Anja. Krant op het balkon. Ineke is er voor een injectie en koffie. Ik maak avondeten. In een ovenschaal doe ik aardappel, bataat en romanesco, later schuif ik daar met feta gevulde portabello in een andere schaal naast. Voor De Vrouw kook ik aardappel, bataat, romanesco en kip in bouillon. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon. Even beklemming en angst en zeer vermoeid ga ik slapen.
Muziek vandaag: Pie Jesu (Robert Fripp), Lovesexy (Prince), Love Symbol (Prince), On Her Journey To The Sun, het tweede plaatje van The MOFO Project/Object (Frank Zappa)

–

Dinsdag 13 september:
Goed geslapen dit keer. Toch voor zessen op. Een uur later ben ik aan het werk. Veel te doen vandaag, inclusief allerlei overleg. Tussendoor koffie. De Vrouw is ook redelijk op tijd op en doet allerlei. Het gaat ook redelijk goed. We lunchen rond half een. Afwasje. Ik loop eerst een kort rondje buiten het centrum, daarna maken De Vrouw en ik een kort(er) rondje langs apotheek en rond ons appartementencomplex. In de middag werk ik nog een paar uren en even na half vijf is het klaar. Krant op het balkon. Ik maak avondeten: eerst een salade van bosui, komkommer, blauwe bes en noot, dan een chili van ui, champignon, paprika, peper, courgette, tomaat, rode boon en mais. Tussendoor is Ineke er voor de spuit en koffie. Dan maak ik alles in de keuken af. Voor De Vrouw warm ik een restant stoemp van gisteren op. De Zoon is er om zes uur. De Zoon en ik eten al het voor ons bestemde eten op; De Vrouw komt heel ver, maar het restant was echt te veel. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Gates Of Paradise (Robert Fripp), Green Naugahyde (Primus), Primus & The Chocolate Factory With The Fungi Ensemble (Primus), The Desaturating Seven (Primus), Animation (Jon Anderson), Drif (Heilung), Kvitravn (Wardruna)

–

Maandag 12 september:
Niet goed geslapen. Als ik mijn ronde hardloop zie ik dat het volle maan is. Vandaar. Het is ook nog erg donker en doodstil op straat. Lopen gaat overigens redelijk soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. Er ligt van alles en ik doe van alles. Ook van allerlei overleg vanmorgen. Tussendoor koffie. Met De Vrouw gaat het weer vrij redelijk; ze heeft hernieuwde energie en eten lukt ook weer beter. Mooi. Lunch. Afwas. We wandelen een heel klein rondje; het is voor het eerst weer dat De Vrouw buiten komt. We bezoeken een tweetal winkels in de buurt en het gaat heel aardig. In de middag werk ik verder; De Vrouw krijgt de buurvrouw op visite. Krant op het balkon. Vijf uur is Ineke er voor de anti-trombose-injectie. Erna maak ik avondeten. Ik kook aardappel en ui en wortel en stoemp dat tot een stamppotje. Het is vrij natte kledder; ideaal voor De Vrouw om te eten. Zij roert er nog minuscuul gesneden kipfilet doorheen; zelf strooi ik er parmesan en gehakte noten overheen. Afwas. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: The Equatorial Stars (Fripp & Eno), Rhinoplasty (Primus), Antipop (Primus), Stamping Ground (Bill Bruford’s Earthworks), Mixing Colours (Roger Eno & Brian Eno)

–

Zondag 11 september:
Kwart voor zeven wakker en op. Huishoudelijks en koffie. Restje krant op het balkon. De Vrouw staat ook op; het lijkt beter te gaan dan gisterenmorgen, want volop drinken en later ook eten. Meer koffie. Webstek (veel foto’s van Living History plaatsen). Ik maak een verse tomatensoep voor De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Een gekookt ei eten lukt, maar de soep smaakt De Vrouw niet. Kan gebeuren. Afwas en stofzuig. De Vrouw gaat even liggen. Ik wandel een rondje om het centrum. Op tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden. Het is mijn beurt en ik kies een album dat ik van de week ook al draaide in mijn project #playallyourcdsagain: Dummy (Portishead). Op tijd sluit ik af, want avondeten maken en Ineke is er voor de dagelijks injectie. De Vrouw heeft vanmiddag lang gerust; dat had ze kennelijk nodig. Ze eet soep en een paar happen van mijn pompoenrisotto. Het gaat alweer wat beter. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Love Cannot Bear – Soundscapes – Live In The USA (Robert Fripp), The Brown Album (Primus), Lamentations (Gungfly), Go Live In Paris (Stomu Yamashta), Moondawn (Klaus Schulze)

–

Zaterdag 10 september:
Iets na zessen wakker en op. Mijn ronde hardlopen gaat nog soepel ook. Ik wandel naar de super. Zeer lichte regen. Thuis is er ziekenbezoek van Martijn. Koffie. Ik wandel naar een andere super en de Syrische winkel voor brood. Meer koffie. De Vrouw heeft een iets andere dag; eten valt wat minder goed en bewegen lukt lastig. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. De Vrouw gaat even liggen; ik doe was en wandel nog een rondje langs het kanaal. Krant op het balkon. De Vrouw is weer op en het gaat wat beter. Ineke is er om vijf uur voor de spuit en daarna maak ik eten: courgettesoep met kip voor De Vrouw en voor mijzelf leg ik bosui, paprika, courgette en kerstomaat in de oven (190C), met na twintig minuten nog een schaal met een portabello gevuld met feta. Tien minuten later eet ik het op. Afwas. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Tales From The Punchbowl (Primus), Imaginary Diseases (Frank Zappa), Raindog (Stomu Yamashta), Go (Stomu Yamashta)

Aad van der Waal schreef – in opdracht van het Erfgoed Platform Apeldoorn – een theaterstuk over een rechtszaak die plaatsvond op 7 juli 1925 op het Herenhul, nabij Engelanderholt, tussen Ugchelen en Beekbergen. Hij wist een theatergroep bijeen te brengen die op 27 en 28 augustus het stuk vijf keer heeft opgevoerd. Naast de theatergroep deden drie vertellers van het Vertelgenootschap Apeldoorn een bijdrage.
Mogelijk volgen er meer foto’s (gemaakt door andere spelers).

–
Eerste repetitie van de tweede scène (31 juli):

–
Repetitie van de tweede scène (zaterdag 6 augustus op locatie: Het Herenhul):

–
Repetitie (zaterdag 13 augustus in zaal De Octopus in Gigant):

–
Generale repetitie (vrijdagavond 26 augustus in zaal De Walvis in Gigant):

–
Eerste dag: drie uitvoeringen (zaterdag 27 augustus):

–
Tweede dag: twee uitvoeringen (zondag 28 augustus):

–
Foto’s aangeleverd door Michaël Zwaaf:

Een verzameling foto’s van het Erfgoed Platform Apeldoorn vind je hier.
Een kleine selectie van die foto’s hieronder (in de hoop dat fotografen Hans Hogenbirk, Wim van de Berg en Willem Jan Hagens het niet erg vinden):

–
Een filmverslag door lokale tv-omroep RTV Apeldoorn zie je hier :