Bas Langereis leest u voor!

Dat vond ik niet. Toch ging ik naar café Tegen zessen. Ik had wel met Marjolein thuis kunnen afspreken, maar ik wilde kunnen weggaan wanneer ik daar zin in had.
(more…)

De wonderschone met de enorme bos zwarte krullen lachte haar parelwitte tanden bloot en deed haar donkere ogen glinsteren. Toen liep ze door. Ik keek haar na. Een zwart leren jasje, zwarte sportschoenen en een grijze yogabroek. In die yogabroek zat een hoogst aangename achterkant.
(more…)

‘Weet je wat ik ook lekker vind?’ Hij keek haar aan.
‘Nou?’
(more…)

Diep in gedachten was hij. Niet lang.
‘Hé!’ hoorde hij achter zich. ‘He! Ben jij nou een wijf of een kerel?’
(more…)

Café Stapel. Ik was er lang niet geweest. Dat was niet voor niets. Wat een verschrikkelijke tent. Ook in dit verhaal meed ik het.
(more…)

‘Dames en heren, zijn columns voor FOK! worden nauwelijks gelezen, maar door die enkele lezer nog altijd bijzonder hoog gewaardeerd. Sinds donderdag 18 januari 2007, dus vandaag precies al elf jaar lang, plaatst hij zijn schitterende stukjes op de FrontPage. Dames en heren, FOK! is dood, maar bij mij aan tafel schuift aan: de levende legende bazbo!’
(more…)

Bam.
(more…)