Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 3 april:
Ik heb de wekker twee uur later dan anders gezet. Om kwart voor tien kom ik op de werkplek aan. Het is er heerlijk stil en ik kan er veel doen. Eind van de middag heb ik een telefonische afspraak met de jater. Op zich gaat het goed tijdens het afbouwen; ik voel me bij vlagen wel lusteloos en ik hen niet zo veel zin in van alles, maar ik wil geen terugval en doe mijn best op de ingezette weg verder te gaan. Bijwerkingen zijn nog steeds aan de orde; dunne poep is al anderhalve week wel minder. Jater adviseert volgende stap in het afbouwen van sertraline te doen. Gaan we doen en tot volgende week. Na een zestal uren werken ga ik weer naar huis. Onderweg koop ik Wolflight (Steve Hackett). Marja is even op bezoek. Een uurtje later eten we pizza’s. Ik ben verschrikkelijk moe, maar nog weer een uurtje later lopen De Zoon en ik toch onze twee keer zeven minuten. Het gaat lekker! Weer thuis lees en luister ik. Hang on to a dream lees ik uit en dan is het elf uur.
Muziek vandaag: Wolflight (Steve Hackett), Live in Rome (Steve Rothery Band)

–

Donderdag 2 april:
Vanmorgen op tijd bij de bushalte, maar is de bus meer dan twintig minuten te laat. Dat betekent dat ik ook later op de werkplek ben. Vervelend, maar het is niet anders. Ik compenseer het door weer veel te doen en af te handelen. Tussen de middag is er voor een moment even geen regen, hagel of sneeuw, maar ik heb (lees: neem) niet de gelegenheid om een rondje te wandelen. Om zes uur weer thuis. De Vrouw zet shoarma op tafel met broodjes, de groenteprak van gisteren, en een salade van wortel, tomaat en Turkse schapenkaas. Ik lees nog wat. Om half negen stappen we op de fiets. Lex was gisteren jarig en viert dit vanavond in het aloude café door een concertje te geven met Otis Blues. Altijd leuk. Zowaar, het geluid valt mee. Toch ben ik na een uurtje al erg moe. Ik houd het vol. Pas om kwart voor een zijn we thuis. Ik ga gelijk naar bed.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 1 april:
In tegenstelling tot wat ik overal heb lopen verkondigen – dat ik, omdat ik afgelopen weekend een uur minder weekend heb gehad omdat de klok een uur vooruit ging, vandaag een uur later zou beginnen -, gaat de wekker gewoon om de vaste tijd. Alles voorspoedig en ik ben zelfs zeer vroeg op de werkplek. Vandaag ook weer van alles, inclusief een klus in een andere locatie. Er komt nog veel meer aan. Leuk, zeer divers en gevarieerd, interessant, mooi. Toch ben ik bang dat ik het overzicht kwijt raak. Af en toe maar eens rust nemen en me goed concentreren door me af te zonderen in een kleine werkkamer. Geen pauze vandaag. Om zes uur thuis. Eten maken: een groentepruttelpot van ui, broccoli, wortel en aardpeer met de kerriesaus van gisteren. Ernaast braad ik varkenshazen en serveer ik de beroemde bootjes van witlof, rode paprika en blauwe kaas. Om acht uur is het op en opgeruimd. Buiten is het net even droog, dus kunnen De Zoon en ik twee keer zeven minuten hardlopen. Wederom gaat dat zonder problemen. Thuis kan ik nog heel even iets lezen zonder te luisteren.
Muziek vandaag: The Diary (The Gentle Storm)

–

Dinsdag 31 maart:
Nou, van slapen komt niet zo heel veel. Ik ben vaak en lang wakker. Toch sta ik goed op. Het stormt. Er ligt een boom dwars over de weg, vandaar dat ik later op de werkplek ben. Daar is veel te doen, maar geen spektakel. Eind van de middag geef ik een instructie in een locatie elders en dat is altijd mooi om te doen. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert gehaktballen met broccoli, kerriesaus en wortelsalade. Dan heb ik nog ruim de tijd om te lezen en te luisteren.
Muziek vandaag: Time Machine – Live in Cleveland 2011 (Rush)

–

Maandag 30 maart:
Niet heel goed geslapen. Hopelijk gaat dat beter als ik andere medicijnen heb. Vroeg op, maar de bus is laat. Op de werkplek valt het me mee met de drukte, dus kan ik veel doen. Tussen de middag even een rondje buiten.

Aan het begin van de middag heb ik telefonisch contact met de huisarts. Ik leg de situatie voor en we spreken af dat ik de brief van de MDL-arts onderschep en het onderzoek tot nader order uitstel. En om zes uur ben ik thuis. Eten maken: een lasagne van gehakt, tomaten en ui met courgette als lasagnebladen. Ernaast salade van veldsla, komkommer, paprika en bosui. Plus verse ravioli gevuld met kaas. Om kwart voor acht zitten we aan tafel en eten we alles op. Het is al bijna helemaal donker als De Zoon en ik gaan hardlopen: twee keer zeven minuten met twee minuten pauze tussendoor. En het gaat me wonderwel gemakkelijk af. Tuurlijk ben ik moe, maar dat is snel voorbij. Nog iets lezen en luisteren en op tijd proberen te slapen. Het was een boven verwachting goede dag. In mijn hoofd is het rustig en ik kan en wil op dezelfde voet als hiervoor verder.
Muziek vandaag: With Us Until You’re Dead (Archive), Rei Momo (David Byrne), It’s All Around You (Tortoise)

–

Zondag 29 maart:
Ik ben om negen uur wakker en uit bed. Gisterenavond de wekker al een uur naar voren gezet, vandaar. Koffie, was vouwen, lezen. Dan mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Nog meer koffie en ik lees Kaylans uiterst vermakelijke boek uit. Dan de zondagbrunch. Ik voel weer druk op mijn hoofd, soms steken die pijnlijk zijn. Ik wil me niet laten meeslepen door een tegenvaller, maar juist doorgaan op de ingeslagen weg naar herstel. Wil me niet moedeloos opstellen, maar het vooruitzicht op medicatie afbouwen en andere weer opstarten, met alle mogelijke bijwerkingen van dien, is niet echt bemoedigend. Nou ja. Het regent nogal heftig, dus niet hardlopen, maar na de huishoudelijke klusjes de foto’s van vorig weekend op de webstek zetten, lezen in Hang on to a dream – The story of The Nice (Martyn Hanson) en de pruttelpot van vanavond maken: een tajine van klapstuk, ras-el-hanout, ui, peper, knoflook, courgette en bouillon. Bijgerecht is schorseneren in kaassaus en bietensalade met ei en dille. Na het eten ben ik weer moe. Lezen en luisteren dus. Tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: When Loud Wheather Buffeted Naoshima (David Sylvian), Hommage à Piazolla (Gidon Kremer), Gávcci Jahkejuogu (Mari Boine), Point Of Order (Bill Laswell), Radioaxiom – A Dub Transmisssion (Jah Wobble & Bill Laswell), Dress To Dig (Hell’s Kitchen), 2646+COMFORTZONE (Beardfish), One Quiet Night ( Pat Metheny)

–

Zaterdag 28 maart:
Kwart over acht ben ik echt wakker en moet ik eruit. Douche, was, vaatwas, krant, koffie. Dan een rondje boodschappen. De bioshop, markt, twee supermarkten en de Turkse winkel. Thuis koffie en lunch. Er is druk op mijn hoofd en ik voel me wat opgejaagd. Ik lees. Eind van de middag is het even droog en fietsen De Vrouw en ik naar Zwager en Schoonzus om afscheid te nemen van zijn Schoonmoeder. Neef groeit goed en laat van zich horen. Half zeven liggen thuis de kipvleugels in de grill. Ik maak er een fikse salade bij. Na het eten is het weer flink nat buiten, dus stellen we het hardlopen uit. Ik zie journaal en lees aansluitend.
Muziek vandaag: Discretion (Fripp & Travis), Voyagers (Steve Howe & Paul Sutin), Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Let’s Drink Some Tea (The Muffin Men), Hidden (Jungle By Night), New World (Dave Kerzner)

Vrijdag 27 maart:
Nu gaat de wekker om zeven uur. Vreemde week. Twee uur later zitten De Vrouw en ik bij de loog en de jater. Het gaat redelijk goed met mij; er is steeds meer ruimte om zaken op te pakken en mijn stemming blijft onder controle. Medicatie doet z’n werk, maar ik doe zelf ook veel. Probleem alleen zijn de bijwerkingen (slecht slapen, ’s nachts zwaar transpireren, diarree, seksueel). Advies van de jater: stoppen en een ander middel beginnen. Welnu, dat gaan we doen. Ik ga de sertraline stapsgewijs afbouwen. Wekelijks zal ik telefonisch contact hebben met de jater om te bekijken hoe de afbouw en de opbouw zal gaan verlopen. De behandeling bij de loog sluiten we af. Dag, Bram. Mijn dank is groot. Om kwart voor twaalf ben ik op de werkplek en om half zeven ben ik weer thuis. Moe. Zeer moe. Even denk ik dat het niet goed gaat, maar het gaat goed. De Vrouw heeft rabarbersap gemaakt, uiensoep gekookt, kaasbroodjes opgewarmd en lamsbiefstuk gebakken. Veel eet ik niet, maar het smaakt zeer goed. Ik lees nog wat en zo rond acht uur is er bezoek. Esther en Nico komen een avond bijkletsen en het is prettig en gezellig. Ik kan om half twaalf naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Donderdag 26 maart:
Barst. Ik had de wekker gezet op half zes. Die ging nog af ook en ik deed nog heel even mijn ogen dicht. Nu ik ze weer open, is het kwart over zes. Te laat, dus. Gelukkig ben ik flexibel en kan ik wat schuiven met werktijd. Ik ben een half uurtje later op de werkplek en ga aan de slag. Er is weer veel te doen en weinig te beleven. Tussendoor loop ik een rondje buiten.

Half zeven thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: zalmvissticks, sla en een schotel van chorizo, ui, peper, paprika en linzen. De Zoon vertelt over zijn ochtend in het Leo Kannerhuis; het is hem meegevallen en de behandeling/training gaat van start. Na de afwas lees en luister ik. Ik ben moe, merk ik. Zeer moe.
Muziek vandaag: Standards (Tortoise), Speaking Of Now (Pat Metheny Group)

–

Woensdag 25 maart:
Au, het is half zes. Opstaan, dus. En alweer niet erg. Op het werk haal ik de schade van de afgelopen dagen in. Veel weet ik te regelen en veel andere lijnen zet ik uit. Fijn. Echte pauze tussendoor komt er niet van, maar dat is niet erg. Zes uur weer thuis. Eten maken: de ovenhap van rode biet, rode ui, peer en witloof, met een salade van romasla, bosui, tomaat en komkommer, plus hamburger. Na opruimen is het tijd voor een kwartiertje 5-5-3 en ten slotte nog iets lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Syndistruction (The Syn), A map Of The World (Pat Metheny)

–

Dinsdag 24 maart:
Pas half zeven gaat de wekker. Vanmorgen stappen we bij De Zoon in de auto. We hebben een tweede gesprek bij het Leo Kannerhuis. De training die De Zoon graag wil volgen, gaat niet door vanwege te weinig aanmeldingen, maar er is nu mogelijkheid om in een kleiner groepje en met meer individuele aanpak iets soortgelijks te doen. We zijn benieuwd. Het gesprek is goed en De Zoon gaat donderdagmorgen starten. Om elf uur zijn we weer thuis. Even wat koffie en dan ga ik aan de slag. Vandaag werk ik thuis. Ik handel allerlei mail af en werk een verslag of twee uit. Tussendoor belt de huisarts met de uitslag van de bloedtest: alles is goed, alleen is er een allergie voor honden (goh). Het betekent dat ik word doorverwezen naar maag-darm-leverarts en er dus een endoscopie aan zit te komen. Au. Om half vier ben ik in DokZuid, voor het afscheid van een gedragskundige met wie ik veel heb samengewerkt. Als ik om half zes thuis kom, bewerk ik eerst de foto’s en vervolgens ga ik eten koken: een tajine van kip met currykruiden, knoflook, ui, peper, paprika, courgette en postelein, met daarnaast een salade van romasla, bosui, komkommer, tomaat en Turkse schapenkaas. Om half acht aan tafel en dan happen we alles weg. Na het eten doe ik het rustig aan. Precies: lezen en luisteren.
Muziek vandaag: In The Orbit Of Ra (Sun Ra and his Arkestra), TNT (Tortoise), Jim Hall & Pat Metheny (Jim Hall & Pat Metheny)

–

Maandag 23 maart:
Zo. Dit slaapt stukken beter. Na negen uur ben ik uit bed. Eerst maar eens koffie en de huishoudelijke dingen. Eind van de ochtend zoek ik alle paperassen voor de belastingaangifte bijeen en dat kost me nog geen uurtje en dan heb ik al het papierwerk van afgelopen jaar nog gesorteerd en gearchiveerd ook! We lunchen samen; De Vrouw is vandaag ook thuis. Ik begin met het sorteren en bewerken van de foto’s. Om half drie zitten we op de fiets. Mannetje Frits helpt ons in nog geen half uurtje de belastingaangifte te doen. Op de terugweg doen we een supermarkt en de Turkse winkel aan. Thuis lees ik de PROG uit en begin ik in Shell shocked – My life with the Turtles, Flo & Eddie, Frank Zappa, etc … (Howard Kaylan). Ik maak eten: stoemp van bataat met spek en andijvie, met daarnaast verse worst en een salade van romasla, komkommer, kiemen, paprika, bosui en rode rettich. Zeer goed. Na de dis gaan De Zoon en ik hardlopen. Deze week doen we nog een keer het 5-5-3 schema. Het kost moeite maar het lukt. Erna zie ik journaal en aansluitend bewerk ik alle foto’s. Morgen nog een laatste schifting en naamgeving. Vanaf tien uur lees en luister ik nog een uurtje.
Muziek vandaag: Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Black Water (Bonnen), The Endless River (Pink Floyd), The Hobbit: An Unexpected Journey (original sound track), Storytone (Neil Young), … And I’ll Scratch Yours (various artists – play songs by Peter Gabriel), Visions (Gandalf), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson) (op de hoofdtelefoon – wauw!), Imaginary Day (Pat Metheny Group)

–

Zondag 22 maart: van Corby (UK) naar huis
De wekker gaat rond half negen. Bij de ontbijttafel is het wat rustiger dan gisteren. We spreken Paul, James en Steve. Als we de koffers hebben gepakt, wachten we beneden in de lobby met Petter en Dagmar. De taxi is er en we nemen afscheid van alles en iedereen. Op het station treffen we Ian en Andrew. We bedanken hen voor de organisatie van een superweekend en dan stappen we de trein naar London in. Een uurtje later zijn we op luchthaven Luton en zonder problemen komen de veiligheidscontrole door. We kopen broodjes en wat te drinken. Het vliegtuig gaat om half vier en om iets over zes zitten we in de trein naar Amersfoort. Daar moeten we lang wachten op een overstap en het is al kwart voor acht als De Zoon verschijnt in het grillrestaurant op het Stationsplein in Apeldoorn. Er is shoarma en köfte en water. Nog weer een uurtje later zijn we thuis. De koffer pak ik uit, de was gaat aan en de rust is weer terug. Elf uur slaat de vermoeidheid zeer toe.
Muziek vandaag: Let’s Have Some Tea (The Muffin Men)

–

Zaterdag 21 maart: Moo-ah festival (2)
Geen wekker gezet. Om kwart voor tien zitten we aan het ontbijt. Het is zoeken naar een plekje en het voer is niet zo spectaculair was we hadden verwacht, maar we doen ons desondanks tegoed aan bacon and eggs en aan minimuffinz gevuld met blauwe bessen of de chocovariant. En dan? Gewoon weer terug naar bed. Om een uur zijn we beneden in de lobby. Steve en Suzan nemen ons mee naar een zaaltje en daar vindt een korte ceremonie plaats. Zij beloven trouw aan elkaar en wij heffen het glas daarop. Voorts trakteren ze bij de buren op een lunch. Ik hap een lichte pannini weg, maar niet voordat Giles en ik door Steffan enkele foto’s hebben laten maken die we gaan gebruiken voor de formele uitnodiging van ons verjaardagsfeest op 9 en 10 mei aanstaande. Eind van de middag wandelen we langs de Rockingham Road naar The Raven. Het programma loopt wat uit omdat er wat problemen zijn met de soundcheck. Niet erg. We vermaken ons. En dan zijn ze daar: The Muffin Men. Allemensen, als we dezelfde set en kwaliteit in mei ook krijgen, dan hoor je mij niet meer. Het is strak, speels, stevig en gewoon geweldig. Beetje dom dat de organisatie de beste band aan het begin van de avond neerzet. In de pauze ontmoeten we Tony en Kay en het is fijn om wat bij te praten. Bij de stand van G&S koop ik Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Let’s Have Some Tea (The Muffin Men) en het boek Freak Out! My life with Frank Zappa (Pauline Beltcher). Het String Trash Project is een rustpuntje en klinkt al heel veel beter dan we tijdens Zappanale van ze hebben gehoord. Evil Dick & The Band Members mogen veel te kort spelen; hun Zappa- en Crimsonesque muziek ligt duidelijk niet zo heel goed bij de meeste bezoekers, maar ik vind het zeer vermakelijk. Dat kan ik niet zeggen van Zappatika, ook al spelen Jeff Hollie en Ike Willis mee. Het geluidsniveau is zo hard dat het ondraaglijk word. Al snel vluchten we de zaal uit. In de hal is het niet veel beter, dus gaan we. Een taxi brengt ons terug naar het hotel. Inmiddels is het half een geweest. Morgen op tijd op, dus bedtijd.
Muziek vandaag: The Muffin Men, String Trash Ensemble, Evil Dick & The Band Members, Zappatika (with Ike Willis & Jeff Hollie)

Vrijdag 20 maart: Moo-ah! festival
Vroeg op, dus. De wekker gaat nog voor half vijf. Vandaag gaan we de zonsverduistering van dichterbij bekijken, vandaar. De Zoon zet ons rond half zeven af bij het station. We nemen de trein en zijn volgens dienstregeling om acht uur op Schiphol. Nog even een koffie, we komen zelfs de veiligheidskeuring door en dan is het grote wachten op het vliegtuig begonnen. We hebben vertraging en staan na half elf plaatselijke tijd pas op het station van London Southend. Stik, we kunnen onze aansluiting op stations St. Pancras wel vergeten. De treinrit naar London duurt bijna een uur, de Underground doet er tien minuten over en inderdaad, pas om kwart over twaalf staan we op St. Pancras. Een aardige meneer van de North Eastern Railways zorgt ervoor dat we in de trein van een uur later mogen zonder dat we nieuwe tickets hoeven te kopen. We halen broodjes en gaan naar het perron. Daar ontmoeten we flambay/Christian en we reizen gedrieën door het zonnige Britse landschap naar Corby. Daar op het station ontdekken we dat Heiko, Martin en Fish/Ulli in dezelfde trein hebben gezeten. We nemen een taxi naar hotel Hampton. In de lobby treffen we een hele meute bekenden: Dave, Nicola, au3, Eelco, Eric, Jan, Sven, Leo, Steve, Susan, Petter, Dagmar en Paul. Onze kamer blijkt prima. Niet veel later gaat het per taxi naar The George, een pub enkele mijlen ver. Daar zijn Bengt, Clint, Sean, Danny, Steffen en Giles. En helemaal uit de USA: Pete! Allemensen, wat een pret om iedereen weer te zien. We bestellen avondeten en ik heb een rumpsteak die goed smaakt. Het is al donker als we taxi’s nemen naar The Raven, de plek waar het allemaal gaat gebeuren. Daar is er weerzien met Eric, met organisatoren Ian en Andrew en met allerlei bekend-van-gezichten. Voorts is er een ontmoeting met James en muziek in The Raven Hall. Het begint met Acton Zappa, een uitstekend beginbandje. Niet perfect, maar zeer vermakelijk. Goede bassist, wel. Na de pauze krijgen we Inventionis Mater. Zeer indrukwekkende vertolkingen van het Zappawerk door twee jonge Italiaanse muzikanten op klarinet en klassieke gitaar. Bij vlagen verstild, bij andere vlagen virtuoos. Kippenvel! In de volgende pauze koop ik bij de stand van G&S toch maar het boek Shell Shocked – My life with The Turtles, Frank Zappa, Flo & Eddie, etc … (Howard Kaylan). En dan: The Zappatistas. John Etheridge en Annie Whitehead zijn in prima vorm en hun suites van instrumentale Zappa gaan er zeer goed in. En dan te bedenken dat ze maar eens in de twee jaar samen spelen. Als het afgelopen is, is het afgelopen. We nemen een cab naar het hotel. Daar nog even iets drinken en dan is het écht afgelopen. Het is bijna twee uur, dat ook nog ‘s.
Muziek vandaag: Acton Zappa, Inventionis Mater, The Zappatistas

–

Donderdag 19 maart:
En weer vroeg op. alles oké. Alles voorspoedig. Zelfs op het werk. Ik heb een gesprek met mijn coach. Mooi. De komende tijd ga ik kijken naar wat er zoal gevraagd en geboden wordt bij vacatures (online) die mij interessant lijken, zodat ik weet wat ik nog zou moeten ondernemen om helemaal vaardig te zijn. Ook ga ik nog dieper puzzelen op hoe ik collega’s ga vertellen wanneer het voor mij te veel is en ik druk ga ervaren. Daarnaast: dat ik een perfectionist ben, zaken liever zelf regel zodat ik zeker weet dat het goed komt, soms klussen niet doe en daarover een schuldgevoel heb – ik moet mijzelf ervan bewust zijn dat dit komt door opvoeding en verleden, door het idee dat ik ooit heb meegekregen: Ik kan niets, ik weet niets, ik ben niets. Als ik het idee/gevoel krijg, hoef ik er maar aan te denken waar het vandaan komt en dan: grinniken. (Na een hele zwik complimenten onlangs, dacht ik plots: Zou het echt zo zijn? Zou ik echt goed zijn?) Tussen de middag loop ik een rondje door het bos.

De Vrouw mailt tussendoor: Bas, Willem en ik hebben tijdens het evenement Cultuur bij je Buur op zaterdag 18 april drie optredens op twee verschillende locaties en op zondag 19 drie optredens op een locatie. Het gaat goed! Vandaag gaat het ook goed. Ik doe veel en krijg veel af en wat ik niet afkrijg, ga ik dinsdag thuis zitten doen. Over thuis gesproken: om zes uur ben ik daar. Er staat al snel eten op tafel: de risotto van gisteren, fricandeau en een schotel van garnalen, spitskool en roomkaassaus. Na de maaltijd pak ik een koffer in en leg ik nog van alles klaar voor de komende dagen. Het journaal, nog iets lezen en luisteren en dan op tijd naar bed. Morgen vroeg op.
Muziek vandaag: Beyond The Missoury Sky (Charlie Haden & Pat Metheny)

–

Woensdag 18 maart:
Een uur later dan normaal gaat de wekker. Om acht uur steekt een mevrouw een naald in mijn linkerarm en vijf minuten later sta ik bij de bushalte te wachten. Het bloedprikken is weer gebeurd. Een uurtje later loop ik de werkplek op. Een lekker bijzondere dag. Veel overleg, ook wat zeer plotseling. Er blijft dus ook nog wat liggen. Dat is niet erg; veel kan morgen ook nog. Ik ben op de gebruikelijke zes uur thuis. Eerst maar eens stemmen. Dan eten maken: dikke saus van gehakt, ui, peper, postelein en tomaten; risotto koken en een salade monteren van komkommer, schapenkaas, rozijnen en paprika. De Vrouw komt thuis en we eten het op. Hapslikweg. En ja hoor, we gaan ook weer ons rondje hardlopen. Gelukkig is het donker, dus niemand ziet dat we aan het hardlopen zijn. Dat zal nog wel anders worden. Weer thuis kan ik nog ietsjes lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Live in Leeds (Zappatistas), Quartet (Pat Metheny Group)
En … de krant weer gehaald:

–

Dinsdag 17 maart:
Welnu. Zal ik ’s zeggen dat ik niet zo goed heb geslapen? Ik heb niet zo goed geslapen. Toch ben ik vroeg en opgewekt wakker, plus op het werk voldoende scherp en alert. Ik lig mooi op schema. Om half twee zit ik al in de bus naar Apeldoorn. Ik mag jurylid zijn en meehelpen schilderijen te selecteren voor de Special Arts Award. De werken zijn gemaakt door mensen met NAH en de klus vindt plaats in DokZuid. Er zitten mooie stukken tussen. Om kwart over vijf zit op de fiets om een nieuwe voorraad medicijnen bij de apotheek op te halen. De Vrouw heeft eten gemaakt: een stoemp van aardappel en doperwten, net shoarma en salade ernaast. Na de dis is er tijd en gelegenheid om de foto’s van vanmiddag te bewerken en her en der te plaatsen. Dan kan ik zo rond acht uur nog even zitten en lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Conflict And Dreams (Cairo), Millions Now Living Will Never Die (Tortoise)

–

Maandag 16 maart:
Niet zo heel goed geslapen. Veel wakker geweest. Overdag gaat het goed. Op het werk is veel te doen en ik kan alles in goede orde afkrijgen. Geen pauze, omdat ik wat overleg heb. Ik heb telefonisch contact met de huisarts. In mijn poep is niets vreemds gevonden aan bacteriën en parasieten. Daarom nu bloed gaan prikken en als daar dan weer niets uitkomt, dan mag ik opnieuw een inwendig darmonderzoek ondergaan. (Getver.) Ook de psych maar eens gebeld, waar of het herhaalrecept van mijn medicatie blijft. Het was nog niet naar de apotheek doorgestuurd, maar dat gaat vandaag of morgen wel gebeuren. Ik hoop het, want uiterlijk donderdag moet ik die zooi hebben. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten klaar. Het laatste beetje pompoensoep gaat op en er is een roerbakschotel van chorizo, ui, paprika, kastanjechampignons en spitskool. Ernaast komkommer en mango. Als het op en opgeruimd is, gaan De Zoon en ik hardlopen. Twee keer vijf minuten en een keer drie minuten, afgewisseld met twee keer een minuut pauze. En het gaat me weer goed af! De eerste vijf minuten zijn weer lastig, maar daarna vlotjes en redelijk soepel en gemakkelijk. Na de douche zien we journaal en vervolgens lees en luister ik in alle rust tot het half tien is geweest.
Muziek vandaag: We Live Here (Pat Metheny Group)

–

Zondag 15 maart:
Half tien ben ik beneden. Tja, eerst maar eens de gebruikelijke zondagmorgendingen. Nee, gebruikelijk is het niet. De was is al klaar; hooguit zit er veel spul in de vaatwasser. Eind van de ochtend maak ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Weer thuis weer koffie. De Vrouw maakt bacon ’n eggs en ik zet de rest van de brunch klaar. Nog wat huishoudelijke dingetjes en ik kan Special Deluxe (Neil Young) uitlezen en beginnen in de PROG. Ondertussen pruttelt de pruttelpot: rundvlees, ui, knoflook, peper, ras_el-hanout en bouillon. Later gaat er nog wortelpeterselie en gedroogde abrikoos bij in. Erbij een salade van komkommer, tomaat, olijven en kiemen. De pruttelpot smaakt goed. De rest ook. De verdere avond kan ik luisteren en lezen.
Muziek vandaag: Uncommon Deities (David Sylvian, Jan Bang, Erik Honore, Sidsel Endresen, Arve Henriksen), 1492 (Vangelis), Live Blood (Peter Gabriel), The Ghosts Of Prypiat (Steve Rothery), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson), Cairo (Cairo), Whitewater (California Guitar Trio), het plaatje dat met de PROG meekwam, I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield)

–

Zaterdag 14 maart:
Tja, eerst maar eens de gebruikelijke zaterdagmorgendingen. Zo ben ik redelijk op tijd bij de biowinkel, supermarkt en Turkse winkel. Na de lunch is het rustig. Ik bewerk de foto’s van vorig weekend en plaats ze op de webstek. Ook zijn er wat schoonmaakwerkzaamheden en kan ik iets lezen. Ik maak het avondeten: de soep van gisteren en erbij bak ik tartaartjes en heb ik een sla gemonteerd van komkommer, tomaat, rode ui en Turkse schapenkaas. Om half acht struinen Emile en Cynthia binnen, gevolgd door Plonia, hidihi, Auke, Marja en Robert. De Vrouw doet haar verjaardag nog eens dun over met de mensen die voor haar belangrijk zijn. Het wordt een genoeglijke avond met veel plezier en uitwisseling. Vanaf een uur of elf merk ik dat ik moe word, maar ik houd het vol. Als het bezoek is vertrokken, ruimen we het meeste op en uiteindelijk is het kwart voor twee als ik in bed lig.
Muziek vandaag: Concerts – Bregenz en Dark Intervals (Keith Jarrett), Remixed (Mari Boine), Benja (Amsterdam Klezmer Band), Pale Communion (Opeth), Milonga Tango (Melingo)

Zaterdag 7 maart 2015:

Zondag 8 maart:

Hieronder de fotootjes van ’s morgens 6 maart (gemaakt door E).
Fotootjes van ’s middags zijn er helaas niet. Ook niet van zaterdagavond 14 maart.

Fotootjes gemaakt door E. Meer fotootjes komen snel.

Vrijdag 13 maart:
Gaat het goed? Het gaat goed. Geen druk meer op mijn hoofd (beetje nog), maar weer opgewekt en rustig. Snelle bus, dus iets na half acht al op het werk. Veel te doen en af te maken. Tussendoor pauze en naar buiten. De zon schijnt nog steeds en de wind is kil.

Ik krijg een heleboel werk af, ook allerlei plotse dingen. Eigenlijk lig ik geweldig mooi op schema. Nog maar een paar dingen liggen er nog en die zijn voor volgende week. Thuis heeft De Vrouw pompoensoep gemaakt en schnitzels gebakken. Die eten we op. Behalve de pompoensoep, daar blijft nogal wat van over. Er is post voor me geweest: de PROG én twee boekbestellingen: Hang on to a dream – The story of The Nice (Martyn Hanson) en The show that never ends … encore (Forrester, Hanson & Askew). Voorlopig weer genoeg leesvoer, dus. Maar Daevid Allen is dood. Het grijpt me aan. Snel hardlopen. Drie maal vier minuten, het lijkt steeds makkelijker te gaan. De rest van de avond breng ik door aan de keukentafel. Ik ga niet eens heel laat naar bed.
Muziek vandaag: I See You (Gong), instrumentaal bonusplaatje bij Music inspired by The Times And Lives Of Scrooge (Tuomas Holopainen)

–

Donderdag 12 maart:
Niet mistig, wel koud. En zonnig. Op het werk alles oké. Tussen de middag loop ik een rondje. Mijn jas moet wel dicht, want de wind is koud.

Normale tijd thuis. Alles normaal. Heel normaal. Behalve dan de dis die De Vrouw heeft geprepareerd: pasta met een saus van ui, witloof, ham en banaan, met daarnaast salade van meloen en tomaat. Ik mag de varkenshazen braden. We eten alles op. Ik voel druk op mijn hoofd, vooral rechtsvoor. Geluid doet me weer eens zeer. Na het eten lees en luister ik wat, maar aandachtig zijn lukt niet goed. De genadeloze pieptoon overheerst en de pijn in mijn kop lijkt erger te worden. Vroeg naar bed. En Terry Pratchett is dood.
Muziek vandaag: Music inspired by The Times And Lives Of Scrooge (Tuomas Holopainen), The Road To You (Pat Metheny Group)

–

Woensdag 11 maart:
Mistig. Toch op tijd op het werk. En op tijd weer weg. Middagje vrij. Mooi weer. Boodschappenrondje langs supermarkt, klerenwinkel, boekhandel en nog een supermarkt. Bij de boekhandel De eeuw van mijn vader (Geert Mak) en het boekenweekessay en -geschenk ingeslagen, plus de kassa ontregeld met boekenbonnen, zodat ik contant moet betalen. Eten maken: ovenschotel van pastinaak, wilde spinazie, spekjes, ui en Turkse schapenkaas, plus rosbieffiletlapjes en salade van veldsla, komkommer, bosui en tomaat. Eten opeten. Hardlopen. Gaat lekker. Lezen en luisteren. Naar bed. Beetje kortaf, niet?
Muziek vandaag: Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), bonusplaatje bij The Grand Experiment (The Neal Morse Band), Hand.Cannot.Erase. (Steven Wilson)

–

Dinsdag 10 maart:
Zowaar, ik ben op tijd op. De reis verloopt voorspoedig en ik ben ruim op tijd op het werk. Daar kan ik verder met orde op zaken stellen en werkzaamheden afhandelen. Tussen de middag loop ik door de zon, met mijn jas open. Het is prachtig buiten.

Ook de rest van de dag verloopt voorspoedig en ik ben om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft een ovenschotel van gehakt, ui, tomaat, pastinaak en bosui klaar, met daarnaast een fruitsalade van nectarine, pruim, rozijn en meloen. Ik handel wat mail af en we zien het journaal. Dan ga ik aan de keukentafel zitten.
Muziek vandaag: The Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Maandag 9 maart:
Verhip, ik verslaap mij en ben pas om zes uur uit bed. Ik ga het niet redden om half zeven de deur uit te redden. Zeker niet als ik ook nog poep moet opvangen. Nou ja, dan wordt het een half uurtje later. Ik vang poep op en verpak het op de bedoelde wijze; De Vrouw zal het vandaag in het ziekenhuis afleveren. De bus die ik wél heb, heeft nog vertraging ook, waardoor ik pas na half negen op de werkplek arriveer. Vandaag ben ik volop bezig orde in chaos te scheppen; vorige week lukte het me niet om overzicht te krijgen en was ik warrig. Nu lukt het beter. Ik heb nog niet alles af, maar weet nu wel concreter wat ik allemaal nog moet doen. Het voelt rustiger. Echt pauze neem ik niet en ik loop ook niet naar buiten. Thuis maak ik eten. Het wordt een schotel van Marokkaanse kruiden, kiphaasjes, knoflook, peper, aubergine en rode ui, met daarnaast een salade van veldsla, bosui, tomaat, komkommer en groene asperges. Het valt allemaal goed uit en het gaat zo goed als op. Dan is het al kwart over acht, maar De Zoon en ik gaan nog hardlopen. Drie maal vier minuten en het gaat me zeer makkelijk af. Het laatste uurtje van de dag lees en luister ik nog iets.
Muziek vandaag: Rocks the West (California Guitar Trio), Secret Story (Pat Metheny)

–

Zondag 8 maart: Rotterdam
Lekker laat op. Om kwart voor twaalf wandelen we langs de Leuvehaven. We brunchen bij een tentje in de Witte de Witstraat. Dan gaan we verder langs de Wijnhaven naar de Oude Haven. Op een zonovergoten terras drinken we wat. Daarna lopen we naar de Markt. We passeren de Kubuswoningen en komen weer bij de Markthal. Nog even rondkijken aldaar en dan pakken we om 15.00 uur de trein naar Rotterdam CS. Vanaf Amersfoort moeten we met een bus (nog steeds werkzaamheden aan het spoor) en uiteindelijk zijn we om kwart voor zes thuis. Tas uitpakken, even zitten en dan het restant van de Chinees opwarmen en opeten. Ik kan nog wat lezen en luisteren, maar ga vroeg naar bed, want zeer moe. Rotterdam is de moeite van het bezoeken waard.
Muziek vandaag: Yesshows (Yes)

–

Zaterdag 7 maart: Naar Rotterdam
De Vrouw en ik staan vroeg op, zeker gezien het feit dat het zaterdag is. Het wordt een weekend weg. We stallen de fiets op het treinstation en nemen de bus naar Arnhem. Daar pakken we de trein naar Utrecht en vervolgens die naar Rotterdam. (Er wordt gewerkt aan het spoor tussen Apeldoorn en Amersfoort, vandaar.) Eerste doel: de Mascolori-winkel. Ik koop er maar liefst twee paar schoenen (toe maar). Een schitterend jasje laat ik hangen, want dat valt buiten het budget. Betalen met cadeaubonnen kan niet, dus dan maar contant (pinnen). We nemen een tram via het CS naar de Zoposhop. Daar koopt De Vrouw een hoesje voor haar telefoon en laat ze zich voorlichten over de nieuwste modellen. De wandeling gaat verder en we passeren een mal muziekzaakje. Ik koop de Japanse cd-versie van Yesshows (Yes) en dat voor acht neuro. In een Belgische broodzaak bestellen we een lunch. Dan slenteren we naar de Markt en de Markthal. Leuk om te zien; het is er redelijk druk, maar we kunnen overal goed bij. Vervolgens gaat de tocht verder langs de Oude Maas naar de Leuvehaven. Daar is ons hotel. We hebben een kamer op de elfde verdieping met goed uitzicht op de Maas, de Erasmusbrug en het gebouw Rotterdam. Als de tas is uitgepakt, lopen we naar de Witte de Wittstraat en het Museumpark. In Café ZZ (Zondebok en Zwarte Schaap) drinken we iets en daarna doen we ons tegoed aan zeer smakelijke voedingsstoffen in Turks restaurant Nazar: garnalen en courgettepannenkoekjes vooraf, lamshaas met gebakken groente, salade en gegrilde groente als hoofdgerecht en toe baklava. Zo! We gaan langs de verlichte Leuvehaven terug en drinken nog wat in de hotelbrasserie. Om elf uur zijn we in onze kamer. Ik neem (te laat) mijn medicijnen en we gaan naar bed.
Muziek vandaag: Natural States (Lanz & Speer)