Bas Langereis leest u voor!

Januari:
1 januari (vr) – Nieuwjaar – open huis
3 januari (zo) – opening expo Peter Vroon – Art café Sam Sam, Apeldoorn – 15.00 uur
16 januari (za) – Toerist in eigen stad – diverse culturele en horeca-voorzieningen, Apeldoorn
23 januari (za) – Steven Wilson – Ancienne Belgique, Brussel
30 januari (za) – The Poor – Art café Sam Sam, Apeldoorn – 21.00 uur

Februari:
5 februari (vr) – The Steel Breeze – Gigant, Apeldoorn
6 februari (za) – DeWolff – Plato/Mansion24, Apeldoorn – 16.00 uur
13 februari (za) – Opa 82 + etentje bij Marja/Robert

Maart:
5 maart (za) – naar expositie David Bowie is – Groninger Museum, Groningen
18 maart (vr) – Ozric Tentacles – Gigant, Apeldoorn – 20.00 uur

April:
3 april (zo) – Kunstroute Apeldoorn – diverse locaties in en rond het centrum van Apeldoorn – gehele dag
10 april (zo) – The FoolZ – Bluescafé, Apeldoorn – 16.00 uur
16 april (za) – Cultuur bij je buur: Bas, Willem en ik – huiskamer aan de Hoofdstraat 78b, Apeldoorn – drie korte optredens tussen 13.00-16.30 uur
17 april (zo) – Cultuur bij je buur: Bas, Willem en ik) – huiskamer aan de Distelvlinderlaan 23, Apeldoorn – vijf korte optredens tussen 13.00-16.30 uur
27 april (wo) – koningsdag lekker thuis
29 april (vr) – Harrie Jekkers & Jeroen van Merwijk – Theater De Spiegel, Zwolle

Mei:
15 mei (zo) – Yes – Tivoli Vredenburg, Utrecht
19 mei (do) – presentatie boek Kunst-Zinnig-Brein: door kunst weer perspectief (schilderijen en verhalen door mensen met NAH) + opening expositie KZB – Waterschap Veluwe, Apeldoorn – 16.00 uur
21 mei (za) – neven- en nichtenbijeenkomst Langereis – Amsterdamse Bosbaan en Amsterdam Oud-Zuid
27 mei (vr) – De Zoon krijgt de sleutel van zijn huis!
28 mei (za) – opening expositie Abstract Wall Paintings II – ACEC, Apeldoorn – 16.00 uur
29 mei (zo) – etentje bij Reinier en GAteL

Juni:
4 juni (za) – Bas, Willem en ik – Singer-songwritercafé – Cafeetje van Marja, Apeldoorn – 16.00 uur
5 juni (zo) – boekpresentatie 055Püntig – Het Achterom, Apeldoorn – 15.30 uur
11 juni (za) – dagje Zweedse meubel- en accessoireswinkel – Amersfoort
25 juni (za) – Drakenbootfestival – kanaaloevers, Apeldoorn (toch gemist)
25 juni (za) – 25-jarig jubileum Adnan – ACEC, Apeldoorn (toch gemist)
30 juni (do) – De Zoon vertrekt naar zijn nieuwe huis!

Juli:
4 t/m 24 juli – vrij
7-11 juli (do-ma) – vakantie Berlijn
11-19 juli (ma-di) – vakantie Bad Doberan
15-17 juli (vr-zo) – Zappanale #27, Bad Doberan

Augustus:
6 augustus (za) – dagje naar Gouda (via Voorthuizen)

September:
2 september (vr) – naar Brussel
3-9 september (za-vr) – vanaf Brussel een week naar Engeland
4 september (zo) – King Crimson – Waterside Theatre, Aylesbury (UK)
5 september (ma) – King Crimson – Waterside Theatre, Aylesbury (UK)
6-9 september (di-vr) – Oxford, UK
16 september (vr) – Popronde Apeldoorn – allerlei bandjes in diverse locaties in het centrum van Apeldoorn – in de avond

Oktober:
13 t/m 17 oktober (do-ma) – Stockholm
29 oktober (za) – Antimatter – Gigant, Apeldoorn
30 oktober (zo) – Verjaardag De Zoon, voor het eerst in zijn eigen huis

November:
18 november (vr) – ApeldoornDirect borrelbijeenkomst – ACEC – 17.00 uur
25-26 november (vr-za) – festival Mosae Zappa – Heerlen (vr) + Exit in G, Landgraaf (za)

December:
11 december (zo) – DeWolff – Gigant, Apeldoorn
23 december (vr)- Nits – Gigant, Apeldoorn

Vrijdag 4 december:
Pas om half negen wakker. Dat geeft te denken. Of nee, toch maar niet. Beneden koffie en de krant. En nog meer koffie. Dan de laptop open en werken aan de verslagen van gisteren. Moet ook gebeuren. Ik heb veel dingen die ik de komende tijd wil doen en uitzoeken, dus laat ik mijn tijd goed gebruiken. (Aan de andere kant bedenk ik me ook vaak: Waar begin ik aan?, maar daar wil ik me niet al te veel door mee laten slepen. (Ik heb het al moeilijk zat, zeg.)) Natuurlijk is er ook veel tijd voor bijkletsen met De Vrouw. Uiteindelijk doe ik nog niet de helft van wat ik wil doen, maar wat maakt het allemaal uit. De Zoon komt ook thuis en we nuttigenen een gezamenlijke lunch van tosti’s. Daarna wil ik even naar buiten. Het is tenslotte stralend zonnig weer. De Vrouw wandelt mee met een rondje door het Kanaalpark. Aansluitend bevestigen we een lap gaas achter de grote fotolijst die we hebben gebruikt tijdens ons trouwfeestje en daarna snijd ik een pompoen. Ook drie kleine uien moeten eraan geloven. Ik doe anderhalve liter water in een pan met de uien en zo’n vierhonderd gram spliterwten. Dat breng ik aan de kook. Als het drie kwartier heeft staan pruttelen roer ik er een eetlepel gember, een eetlepel kaneel en een eetlepel olijfolie doorheen. Dan voeg ik de pompoenblokjes toe en dit mag dan nog een half uur koken. De laatste tien minuten gaan er twee in plakjes gesneden rookworsten en een wagonlading gebakken spekjes bij in. Ter garnering deponeer ik er een fikse hoeveelheid peterselie bij op. Dat is het teken dat we aan tafel kunnen en dat doen we dan ook. In de tussentijd heb ik nog van alles ingetikt in verschillende documenten ten behoeve van mijn toekomst. Ahum. De soep smaakt ook nog. Na het eten gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. Het is helder en niet echt heel koud, maar er staat een stevige wind zodanig dat ik halverwege weer doodmoe ben en een korte wandelpauze moet inlassen. Thuis heb ik een dip: er is druk op mijn hoofd, ik heb hoofdpijn en nergens zin in. Om te ontspannen lees en luister ik aan de keukentafel; dat helpt. Om half elf is het welletjes voor vandaag.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Not Necessarily Acoustic (Steve Howe), The Fall (Se Delan), Belighted (Iamthemorning), Cheating The Polygraph (Gavin Harrison), het concert dat meekwam als twee bonusplaatjes bij de Deluxe Edition van So (Peter Gabriel), John Wetton/Geoffrey Downes (John Wetton & Geoffrey Downes), Merlin Atmos (Van Der Graaf Generator)

–

Donderdag 3 december:
Half zes op. Ik heb diep geslapen. Mooi. Minder mooi is dat het even duurt voor ik goed wakker ben. Maar dan ben ik ook wakker. (Ik moet niet zeuren.) De eerste twee uur ben ik alleen beneden. Ik drink koffie, ontbijt licht, lees de krant, doe oefeningen, enzovoorts. Dan pak ik de bus naar Velp. Er is veel verkeer op de weg en ik mis de aansluiting; net iets na half tien ben ik bij Henk. Ik vertel over mijn ervaringen met de netwerkgesprekken van de afgelopen weken en wat het me oplevert: vooral zelfvertrouwen op meerdere niveaus, maar ook enthousiasme om – ondanks dat ik al een nieuwe baan heb – een stappenplan te maken om voor mijzelf te beginnen. Mijn allergrootste valkuil is dat ik terugschiet in de veiligheid en daardoor acties niet onderneem of uitstel. Ik moet iets vinden om mijn mooie stappen vooruit ook te borgen. De komende tijd ga ik een sterkte-zwakteanalyse maken waarin dat allemaal aan de orde komt. Zowaar, ik verkeer in een heuse luxepositie: ik heb twee banen en kan van daaruit in alle kalmte mijn eigen zaak opbouwen. Nu doorzetten, dus? Eén uur ben ik weer thuis. Nog een keer koffie, een lunch. Kwart voor drie stap ik op de fiets en rijd ik naar de andere kant van Apeldoorn. Vlakbij wat voorheen de Victorkerk is (u weet wel, waar ik werd gedoopt en zo) woont Paul. Hij is freelance tekstschrijver en ik mag hem dik drie kwartier bevragen over zijn arbeidsverleden, heden en andere relevante ervaringen. Hij bevestigt twee zaken: het vak van freelance tekstschrijver is onzeker en dus (in mijn optiek) doodeng, maar als ik me als specialistisch (voor de zorg) profileer is er een grote kans dat ik interessant ben op de markt. Ik dank Paul voor zijn openhartigheid, advies en hulp. Mijn terugtocht gaat via een supermarkt voor de laatste boodschapjes, want als ik om kwart over vijf thuis ben, ligt er voor mij de taak van het avondeten. Geen ramp. Ik maak een groentecurry van ui en rode ui, spitskool, kokosmelk en blauwe kaas, met daarnaast bulgur, gebraden varkenshaas en een salade van veldsla, komkommer, bosui, tomaat en avocado. De Vrouw is om kwart over zes thuis en drie kwartier later zitten we aan tafel. Het eten smaakt. Kwart voor acht is alles op en opgeruimd. Ik zou nog veel aan verslaglegging van de gesprekken van vandaag willen en kunnen gaan doen, maar ik kies ervoor om te ontspannen: lezen en luisteren aan de keukentafel tot het half elf is en ik naar bed ga.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Wassail (Big Big Train), A Trick Of The Tail (Genesis), Wind And Wuthering (Genesis), Fourth World vol. 1: Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno), Love Fear And The Time Machine (Riverside)

–

Woensdag 2 december:
Zowaar, ik slaap zelfs goed. De wekker van De Vrouw maakt me wakker om zeven uur. Ik stap uit bed. Vanmorgen komt een Wmo-consulente van de gemeente met De Zoon het keukentafelgesprek voeren. Negen uur is ze er en uiteindelijk is ze anderhalf uur in huis. De Zoon heeft een zorgvraag rondom zelfstandig (gaan) wonen, zoeken naar ontwikkelen in werk en het opbouwen en onderhouden van sociale contacten. Hij kan zijn vragen en problematiek redelijk verwoorden en daar waar nodig springen we bij. Wat ons voor ogen staat is een ambulant begeleider die met hem aan de slag gaat; als wij het zelf oppakken levert dat veel strijd en conflicten en dat komt de relatie die we met De Zoon hebben niet ten goede. We willen naast hem staan, niet tegenover hem. Verwachting is dat we over een week het verslag en een mogelijke indicatie voor zorg binnen hebben. Om elf uur fiets ik naar de biowinkel, een supermarkt en de Turkse winkel voor wat nodige boodschappen. Thuis maak ik een lunch voor De Vrouw en mijzelf, waaronder eieren met spek. In de middag klap ik mijn laptop open en bereid ik mij voor op het traject- en netwerkgesprek van morgen. Ook maak ik een eerste aanzet tot stappenplan hoe ik mijn eigen bedrijf (jaja) kan gaan opzetten. De Vrouw gaat rond vijf uur nog naar haar werk; ik ga avondeten maken. Het wordt een chili van rundergehakt, ui, peper, knoflook, postelein, tomatenpuree, bonen en ananas, met daarnaast een salade van veldsla, komkommer, bosui en kaki. Goed spul. De Vrouw is om half acht weer terug en dan eten we dat goede spul op. Vervolgens gaan De Zoon en ik onze ronde hardlopen. De buitentemperatuur is uitstekend (11 graden), maar het waait stevig en de tegenwind halverwege maakt dat ik een korte pauze moet inlassen. Niet erg. Het laatste uur lees en luister ik aan dezelfde keukentafel als waar we de dag begonnen. Kwart voor tien ga ik naar boven voor een korte douche en hopelijk een lange nacht.
Muziek vandaag: het tweede en derde plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), No Expense Spared (Rick Wakeman & Adam Wakeman(, Sheik Yerbouti (Frank Zappa), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Paper Mâché Dream Balloon (King Gizzard And The Lizard Wizard), de eerste cd van de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull), Culture Of Ascent (Glass Hammer), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 1 december:
Beter geslapen. Toch kost het me moeite om goed wakker te worden. Buiten is het rustiger weer. Op de werkplek ben ik ook weer op tijd en er ligt een mooi stapeltje werkzaamheden te wachten. Het is de laatste werkdag van de week (jaja), dus handel ik alles af wat ik voor deze week af kan en moet handelen. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Ook stuur ik alle opdrachten en verslagen rondom mijn traject naar Henk. Hectieke werkdag, veel aan mijn hoofd, maar alles klaar of overgedragen voor zover nodig. Om zes uur ben ik thuis, maar ook goed moe. De Vrouw heeft het eten zo goed als klaar: een groenteschotel van ui en Chinese kool en tonijn, met een salade van komkommer, bosui en tomaat. Onder de maaltijd proberen we ons voor te bereiden op het keukentafelgesprek met de gemeente morgenochtend. Het lukt maar half; De Zoon is kortaf, De Vrouw kribbig en ik zonder energie. Ik haal diep adem en vestig mijn aandacht op hier en nu; het mag er zijn, maar ongemakkelijk blijft het. Aan de keukentafel lees ik de krant. Later begin ik in Het hout (Jeroen Brouwers) Waar blijft de PROG? Tien uur vind ik de dag wel voorbij.
Muziek vandaag: A Night In Europe (Unitopia), Plight & Premonition (David Sylvian & Holger Czukay)

–

Maandag 30 november:
Slapen ging wisselend vannacht. Het duurde lang voordat ik inderdaad sliep en gedurende de nacht ben ik een paar keer wakker. Opstaan is geen probleem; ik ben ook opgewekt. De busreis gaat voorspoedig en ik ben op tijd op de werkplek. Daar ligt een portie werk. Goh. Tussen de middag loop ik door regen, veld en bos. Half zeven weer thuis. Ik maak bamisoep en als De Vrouw om half acht thuis is, kunnen we aan tafel. Een gezinsmoment. Regen stort de hele dag al over de aarde, dus stellen De Zoon en ik onze ronde hardlopen uit tot morgen (of overmorgen). Het laatste uur van vandaag lees ik (de krant) en luister ik. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny), de twee cd’s uit de doos Too Old To Rock And Roll; Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull)

–

Zondag 29 november:
We staan vandaag op tijd op. Ik ben om kwart voor negen wakker. Beneden drinken we koffie en om half elf zitten we in de auto. De Zoon rijdt ons naar Terschuur. In een etablissement viert oma haar verjaardag. Er is koffie, een brunchbuffet, Sinterklaas komt langs, het is er koud, er is veel geluid en lawaai om me heen, het is niet heel erg, er zijn ook aangename gesprekken, maar het vraagt veel energie en als we om kwart voor vier weer thuis zijn, ben ik bekaf. Niet erg; ik kan ontspannen door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Tegen half zeven maak ik een eenvoudige hap: ik bak een grote omelet, warm als vulling daarvoor de groentecurry van gisterenavond op en serveer het restje salade van gisteren, toasts, tonijn- en vegapaté erbij. We tafelen na en zien vervolgens het journaal. Ik bekijk de rest van de muziekdvd en lees het boek over Tom Waits uit. Kwart over tien is de energie voor vandaag echt op.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van de doos Satie Piano Works (Aldo Ciccolini), The Fall (Se Delan), Real Gone (Tom Waits), Phantom Power (Rick Wakeman), de tweede helft van de dvd die mee kwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Words Are All We Have (Fjieri)

–

Zaterdag 28 november:
Acht uur ben ik uit bed. Ik heb ruim de tijd beneden. Koffie, krant, klussen, maar ook webstek en dergelijke. In de krant een opmerkelijk interview met professor Jan Swinkels over de collectieve angst in Nederland, met een zeer treffende uitspraak van hem over angst in het algemeen: ‘De mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest.’ Half elf fiets ik een boodschappenronde: de markt, supermarkt en Turkse winkel. Thuis is De Vrouw ook beneden en we drinken koffie. Aansluitend een brunch. In de middag zet ik de laptop aan en werk ik aan het gespreksverslag van gisteren en de huiswerkopdrachten van het traject. Tussendoor ga ik een ronde hardlopen. Het is koud, maar best lekker. Er zit een boel vermoeidheid in mijn lijf, merk ik. Ik moet halverwege dan ook een pauze inlassen. Terug neem ik een korte douche en werk ik nog wat verder. Eind van de middag maak ik avondeten: een beenham met honingsaus, een groentecurry van ui, paprika, knoflook en courgette, een salade van komkommer, bosui, tomaat, kaki en avocado, plus ernaast allerlei restanten van de afgelopen dagen: de bietenstamppot en wat karbonade. De beenham gaat in z’n geheel vijf kwartier in de oven en komt er echt super uit. Half acht hebben we alles zo goed als opgegeten en opgeruimd. Ik ga nog even zitten werken en als het klaar is, bekijk ik een muziekdvd op de computer. Erna lees en luister ik nog wat aan de keukentafel en dan is het half elf geweest en wil ik echt slapen.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), The Fall (Se Delan), Tapestries (Rick Wakeman & Adam Wakeman), The Lionheart (Chris Opperman), Fragile (2015 remix by Steven Wilson) (Yes), Raise The Dead – Live at Wacken 2013 (Alice Cooper), XXX Live (Asia), de eerste helft van de dvd die meekwam met The First Twenty Years (Spock’s Beard), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny)

Vrijdag 27 november:
De wekker gaat ook vandaag op de gewone tijd. Ik heb tijd nodig om goed wakker te worden, want ik sliep op dat moment diep. Beneden maak ik mijn lunch, drink ik koffie, doe ik wat aan de webstek, lees ik de krant, voer ik klusjes uit. Zo half acht stap ik op de fiets naar het station en daar neem ik de trein naar Utrecht. Het is maar goed dat ik een uur langer heb uitgetrokken voor de reis: ik heb ruim een half uur oponthoud (twintig minuten vertraging en vervolgens achter een stoptrein aan moeten blijven). In Utrecht wandel ik langs de Oudegracht en de Weerdsingel naar Hooghiemstra en even voor tien uur schud ik de hand van Donald Suidman. Ik vraag hem naar zijn zoektocht in zijn werk en we concluderen dat de wereld niet meer van zekerheden in elkaar steekt, maar dat het er steeds meer om gaat dat je jouw toegevoegde waarde helder hebt, vervolgens in gesprek gaat met mensen die je daarmee van dienst zou kunnen zijn en pas later bekijkt hoe je het organiseert: een contract, een project of iets anders. Donald geeft boeken uit en ik krijg een exemplaar. Hij vertelt ook over zijn grootste hobbel: zijn eigen onzekerheid en wat hij heeft gedaan om die te overwinnen (gewoon doen, in gesprek gaan met mensen voor wie je mogelijk iets zou kunnen betekenen, soms mislukt het ook, fouten maken en toch een netwerk opbouwen. Mooi gesprek. Het levert me nieuwe inzichten op, maar bevestigt me ook in wat ik al aan het ontdekken ben in mijn zoektocht. (Doen waar je hart ligt en waar je al veel van weet. In gesprek gaan met medewerkers van communicatieafdelingen en vertellen wat ik voorur ze zou kunnen doen, enzovoorts.) Ik dank Donald heel hartelijk voor het uur van zijn tijd en zijn enthousiasme en aandacht en neem afscheid. Aansluitend wandel ik door het centrum van Utrecht. Natuurlijk doe ik boodschappen bij Plato: The Fall (Se Delan), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny) en Fragile (cd/bluray – 2015 remix door Steven Wilson) (Yes). Nog weer een uurtje later ben ik in een grote boekhandel. Oogst: de grote gids voor Berlijn en Wild Tales – A Rock And Roll Life (Graham Nash). Kwart voor vier ben ik weer thuis. Even bijpraten. Vijf uur stappen De Vrouw en ik op de fiets en samen rijden we naar het centrum. Om de toekomst te vieren eten we bij een restaurant in de Van Kinsbergenstraat: gegratineerde champignons met chorizo en tomaat, plus hertenbiefstukken in port- en sjalottensaus. Goed. Voor mij is er koffie na. Als afzakker nemen we nog een drankje in het oude stamcafé. Het is er niet heel druk, maar toch erg lawaaierig. Heel lang zijn we er niet, zodat we om negen uur thuis zijn. Ik lees en luister aan de keukentafel tot kwart voor elf. Dan ben ik echt heel moe.
Muziek vandaag: The Fall (Se Delan), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny)

–

Donderdag 26 november:
Ik ben op de gewone tijd op. Vroeg, dus. Vannacht ben ik een paar keer wakker geweest, maar ik heb ook diep geslapen. De eerste twee uur kan ik beneden koffie leuten, de krant lezen, wat klusjes doen. Half acht wandel ik de deur uit naar de carpoolplek en een uur later ben ik op de werkplek. Daar is veel te doen. (Hoop mail wegwerken, overzichten maken, interview afnemen dat ik maandag mag uitwerken tot een informatiefolder voor gemeenten.) Tussen de middag loop ik door zon, bos en veld. Daarna weer volop werk. (Een groot uitwissel- en kennosdeeloverleg leiden en vastleggen.) Allemaal intensief en tamelijk vermoeiend, ook al is het naar tevredenheid en levert het me nogal een boel vervolgwerk op. Half zeven ben ik thuis. Daar heeft De Vrouw bijna het eten klaar: stamppot van aardappelen, gebakken uien en rode bieten, met haaskarbonade ernaast. Als om kwart voor acht alles ook weer opgeruimd is, kan ik ontspannen. Er is leuke post: de nieuwe bundel Plaatsbepaling op Vlieland (Willem Bierman). Prachtig vormgegeven en het staat ook nog eens vol met schitterende teksten, briljante regels en mooie woorden in de goede volgorde. De rest van de avond luister en lees ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik toch echt naar bed.
Muziek vandaag: The Orchestrion Project (Pat Metheny), A Secret Life (D’Agostino/Foxx/Jansen)

–

Woensdag 25 november:
Het lukt al veel beter met slapen. Zal wel komen doordat ik vandaag een hele dag heb om allerlei dingen te doen en te regelen. Kwart voor acht sta ik op. De Zoon is nog even beneden, maar die gaat ook op tijd naar zijn werk. Ik doe allerlei huishoudelijks, lees de krant, drink koffie en knal dan om een uur of negen de laptop open voor verschillende klussen aan mijn traject en netwerkgesprekken. De Vrouw is ook beneden en zit tegenover mij aan de keukentafel te werken. Tussendeur leuten we koffie, eten we chocolade, is er tijd voor geklets en rond het middaguur lunchen we met soep, brood, kaas en sap. In de middag ga ik verder met mijn opdrachten, maar ook fiets ik een rondje langs twee supermarkten en de Turkse winkel. De Zoon is thuis. We eten perpernoten en amandelspeculaascake. Ik maak het laatste werk voor vandaag af en dan begin ik met het avondeten. De Vrouw gaat nog even werken en verlaat het pand. Ik maak een curry van chorizo, ui, paprika, prei en broccoli, met daarnaast couscous en een salade van komkommer, kaki, tomaat, bosui en rode kool. Half acht is De Vrouw weer terug en kunnen we aan tafel. Er is een nagerecht in de vorm vsn vruchtenyoghurts. Kwart over acht lopen De Zoon en ik buiten onze ronde (s) hard. Even lijkt het te gaan regenen, maar dat valt heel erg mee. Het voelt niet eens koud aan, ook al is het slechts vier graden. Halverwege vind ik het zwaar worden en al ben ik uiteindelijk doodmoe, ik heb het maar wel mooi weer gered. Het laatste uur lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar boven, onder de douche en in bed.
Muziek vandaag: Alina (Arvo Pärt), Arvo Pärt: Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Raising Sand (Robert Plant & Alison Krauss), Wakeman with Wakeman (Rick Wakeman & Adam Wakeman), het eerste plaatje van The First Twenty Years (Spock’s Beard), The Diary (Gentle) (The Gentle Storm), Progeny: Highlights From Seveny-Two (Yes), Counting The Widow (Nad Sylvan), We Live Here (Pat Metheny Group)

–

Dinsdag 24 november:
Slapen gaat vannacht niet zo goed. Ik ben nogal ’s wakker, maar als de wekker gaat, heb ik het idee dat ik net lekker diep slaap. Nou ja. Ik ben opgewekt, dat wel. Ik ben weer vroeg in Schaarsbergen. Daar valt veel natte sneeuw. Ik mag er een kwartiertje doorheen lopen en ben dan heel op tijd op de werkplek. Daar doe ik van allerlei. Waarom ook niet. Tussen de middag loop ik door veld en bos en natte sneeuw. Eind van de middag wil ik weggaan en ik kom een collega tegen die ook in Apeldoorn woont; ik mag met haar meerijden en zo kan ik om vijf uur thuis zijn. Dat geeft me mooi de gelegenheid even naar de supermarkt op de hoek te lopen voor wat boodschapjes. Ik maak avondeten: shoarma met gebakken aardappels en een joekel van een sla van blad- en veldsla, komkommer, bosui en tomaat. De Vrouw is er om half zeven en niet veel later kunnen we aan tafel. Alles is oké; we praten bij en er is veel te delen. Het laatste deel van de avond kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf ga ik proberen te slapen.
Muziek vandaag: Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness), Weather System (Anathema), Words Are All We Have (Fjieri), Quartet (Pat Metheny Group)

–

Maandag 23 november:
Allemensen, het is koud vanmorgen. Er ligt zelfs ijs op de weg. Niet erg, wel opletten. Vanmorgen verloopt alles voorspoedig; ik ben vroeg op de werkplek. Daar doe ik veel. Er zijn allerlei overleggen en ik regel van alles en nog wat. Tussen de middag wandel ik door de zon en het bos. In de middag heb ik telefonisch contact met Erna. Ik leg wat vragen voor over pensioen (geen probleem), ziektekostenverzekering (ook geen probleem) en salarisschaal en doorgroeimogelijkheden (wat denkt gij zelf?). Vrijdag aan het eind van de middag ga ik nogmaals naar haar toe om de laatste details (aanvangsdatum, werktijden, precieze aantal uren) te bespreken en vast te leggen. Half zeven ben ik thuis. Daar heeft De Vrouw het meeste voorwerk aan de bamisoep al gedaan. Zelf is ze werken. Ik snijd een peper, kook mie en warm de bouillon op. De Zoon en ik kunnen aan tafel. Na de maaltijd gaan we hardlopen in de kou. Niet erg. Al snel vind ik het lekker om buiten te bewegen. En het gaat ook nog eens naar volle tevredenheid. Ik zal niet zeggen dat het volle halfuur me gemakkelijk af gaat, maar ik red het prima en het voelt goed. Thuis kan ik nog een dik uur lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur ga ik naar boven. Eerst een korte douche, dan slapen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van The First Twenty Years (Spock’s Beard), Words Are All We Have (Fjieri)

–

Zondag 22 november:
Even na negen uur ben ik uit bed. Klusjes, koffie, webstek. Even later is De Vrouw ook beneden. We drinken (bio)koffie uit de cafétière (of hoe spel je dat ding) en fan maken we mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Onderweg blijkt mijn huidige fascinatie voor bomen en dan in het bijzonder de boombast. Zie foto’s. Kwart over twaalf zijn we weer binnen en nemen we nogmaals koffie. Even later zit het hele gezin aan de zondagbrunch: broodjes, kazen, eieren, notenbrood, sap, enzovoorts. Na afloop ga ik met de bezem door de benedenverdieping en vervolgens monteer ik in een wip een film (voor het werk). Het is nog prachtig stralend weer, dus wil ik nog naar buiten. Gelukkig zijn de eieren op en hebben we die morgen nodig, dus wandel ik langs het kanaal naar een supermarkt die open is. Erna is het tijd om aan het avondeten te beginnen, want dat is enigszins bewerkelijk. Het wordt een mooie moussaka met een salade van veldsla, komkommer, bosui, cactusvijg en avocado. Het nagerecht is het laatste restje taart van gisteren. De rest van de avond kan ik ontspannen door te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Op tijd, en dat is om tien uur, ga ik slapen.
Muziek vandaag: het derde (extra) plaatje van Live in Paris 28.05.1975 (Fripp & Eno), (Beyond The) Missouri Sky (Pat Metheny & Charlie Haden), The Seven Wonders Of The World (Rick Wakeman), Alice (Tom Waits), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Jabberwocky (Clive Nolan & Oliver Wakeman), Storytone (Neil Young), de cd’s uit de box A Passion Play (Jethro Tull), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp)

–

Zaterdag 21 november:
Acht uur sta ik op. Uitgebreid douchen en dergelijke, beneden eerst wat klusjes, dan koffie en de krant. Ik ben alleen en ervaar dat iedere keer weer als zeer prettig, zo in het weekend ’s morgens. Buiten regent het, maar tien uur stap ik wel op de fiets en rijd ik naar het centrum. Het valt erg mee met de regen. Op de markt koop ik mandarijnen en op de terugweg bezoek ik een supermarkt en de Turkse winkel. Thuis is er nog wat koffie en we lunchen met saucijzenbroodjes, notenbrood en kazen. De Vrouw gaat vanmiddag uit, dus ben ik alleen. Ik knal de werklaptop op de keukentafel en buig me over trajectopdrachten, het verslag van het netwerkgesprek van gisterenmorgen en bijwerken van mijn LinkedIn-profiel. Halverwege de middag loop ik nog even naar buiten om wat kaarten te kopen als bedankje voor mijn netwerkgesprekken. Als ik thuiskom, is De Vrouw er ook weer. Ik begin met het avondeten. Lamsbout snijden en aanbraden, dan ui, knoflook, peper en gember erbij, overgieten met bouillon tot het onderstaat en dan pruttelen maar. De laatste twintig minuten gaat er een halve in stukjes gesneden pompoen bij. Kaneel, piment en koriander maken het af. Salade erbij van komkommer, tomaat, kaki en bosui, plus mooie stukken Turks brood en: klaar! Half zeven zitten we aan tafel en alles is zo op. Gelukkig heb ik nog iets achter de hand: een halve vlaai met vers fruit en slagroom, om te vieren dat ik weer eens een nieuwe werkplek heb. Zeven uur is alles op en opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel. Ook zie ik een muziekdvd op de computer. (Tijdens het kijken denk ik plots: Wat heb ik mijn gezin aangedaan? Sta ik ze in de weg? Even is het spannend, maar ik haal adem en weet: Een gedachte is geen feit.) Elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Quantum Guitar (Steve Howe), Supertramp (Supertramp), Deliverance (Opeth), The Oblivian Particle (Spock’s Beard), Peter Gabriel Plays Live (Peter Gabriel), Benja (Amsterdam Klezmer Band), The Aristocrats (The Aristocrats), de dvd die mee kwam met Second Flight: Live at the Z7 (Flying Colors)

De verte kwam vlot dichtbij.
Hij grijnsde en zei: ‘Hoi.’ Toen was ze voorbij en veranderde zijn gelaatsuitdrukking van een glimlach in een grimlach.

(more…)

Vrijdag 20 november:
Het is bijna half acht en ik ga uit bed. Beneden ben ik even alleen. Ik neem koffie, handel mail af, ontbijt lichtjes, lees de krant en bereid me verder voor op het gesprek van straks. Half tien ga ik de deur uit. Vanmorgen ben ik bij Jan. Hij is tekstschrijver, trainer, coach, fotograaf, vormgever en in het kader van mijn netwerkcampagne ben ik benieuwd welke adviezen hij mij kan en wil geven. Hij kan en wil veel. Uiteindelijk ben ik ruim anderhalf uur met hem in gesprek. Hij is gedreven en gepassioneerd, behulpzaam en meedenkend, toegankelijk en vriendelijk. Zijn belangrijkste advies bevestigt me weer: ga je bezighouden met teksten over zaken waarvan je al veel weet, blijf bij jezelf. En als ik nog eens wat wil weten, dan kan ik altijd bij hem terecht. Ik ben hem zeer erkentelijk voor zijn tijd, aandacht en tips. Op de terugweg rijd ik langs de biowinkel (brood, kaas, koffie), toko (kokosmelk, sambal brandal), technozaak (telefoonkabel). Pas om half een ben ik thuis. Ik neem nog een keer koffie en ontspan. Vervolgens lunch ik en bereid ik me voor op vanmiddag. Om drie uur ben ik bij de laatste bijeenkomst van de gerichte aandachttraining. Het gaat vandaag veelal over wat ik eraan heb gehad en hoe ik verder ga. Aan de ene kant vind ik het jammer dat de cursus klaar is, want het gaf me een stok achter de deur om er echt mee bezig te zijn; anderzijds ben ik niet zo van het delen in een groep en zou ik liever een individueel traject hebben om er het optimale uit te halen. Maar goed, ik ga kijken hoe ik het geleerde en bewuste nu in mijn dagelijks leven kan vasthouden. In ieder geval blijf ik de bewegings- en ademhalingsoefeningen doen en bewust en intens dagelijkse handelingen verrichten. Half zes ben ik thuis. Even ademhalen en dan ga ik eten maken. De hutspot van gisteren gaat, bedekt met kaas, in de oven. Ik maak een rookworst heet en prepareer een salade van diverse bladsla, komkommer, bosui en rode paprika. Als De Zoon en ik aan tafel gaan, komt De Vrouw thuis van een bezoek aan een wintermarkt. Zij heeft allerlei lekkers en moois meegenomen. We eten en kletsen gezamenlijk bij. Aansluitend gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is koud maar droog. Niet voor lang. Halverwege begint het te regenen en al snel is het een beste bui. Ik snijd een stuk af en maak er een kortere ronde van. Thuis is er gedoe met de tv en na een blik online blijkt het een landelijk probleem. Er is mail van Erna. Ik stuur om half negen nog een whatsappje en vijf minuten later heb ik haar aan de lijn. We gaan met elkaar in zee! De medewerker en het bestuurslid hebben het vorige week een prettig gesprek gevonden en verwachten dat het me goed gaat lukken. Maandagmiddag maken Erna en ik telefonisch verdere afspraken. En ja: het is en blijft bijzonder! De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Tot half elf red ik het.
Muziek vandaag: Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra), Bright Size Life (Pat Metheny), Macrocosm Microcosm (Pauw), Sattyg (Kaipa), Wassail (Big Big Train), A Sense Of Loss (Nosound)

–

Donderdag 19 november:
Ik slaap diep en heb moeite met wakker worden. Het lukt. Het eerst anderhalf uur van de dag ben ik alleen beneden. Ik kan wat mail afhandelen, rustig ontbijten en koffie drinken, de krant lezen en wat oefeningen doen. Iets voor half acht ga ik dan ook ontspannen de deur uit naar de carpoolplek. Op de werkplek is het redelijk rustig. Er is van alles, maar geen spoed- of stresszaken. Mooi. Tussen de middag loop ik een rondje door wind, bos en veld. Hoe vertrouwd de omgeving ook, ik blijf nieuwe dingen zien. Ik heb donderdag 3 december vrij kunnen regelen, zodat ik ’s morgens naar Velp voor een coach- en ’s middags naar een netwerkgesprek kan. Vandaag ben ik om half zeven weer thuis. Alle energie is voor een tijdje op. De Vrouw heeft hutspot met worst gemaakt en er is stoofperenijs met slagroom toe. Zeer smakelijk allemaal. Het lukt me weer om actief te zijn. Kwart voor acht is de vaat zo goed als gedaan en dan kan en mag ik ontspannen. Ik lees en luister aan de keukentafel. Halverwege gebeurt er iets. De Vrouw wil de muziek in de keuken graag iets zachter. ‘Het snijdt,’ zegt ze van de gitaartonen. Ik begrijp dat. Niet iedereen kan overweg met Fripp. Ik wel. Toch is er plots een gevoel van overbodigheid en ik word somber. Als dan ook nog eens een ouderwetse gedachte boven komt (Wat is er toch met me gebeurd?), krijg ik zowaar ook weer tranen in mijn ogen. Ik laat het toe dat het even zo is. Het mag. Alles mag. Dan kan ik verder. Ik lees en luister nog tot kwart over tien. Verder kom ik niet. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Live in Paris 28.05.1975 (Fripp & Eno)

–

Woensdag 18 november:
Op de gewoonlijke tijd gaat de wekker en ik word nog wakker ook, hoe diep ik ook slaap. Nou ja. Ik heb ruim de tijd, voordat ik om iets voor acht uur de deur uitga naar Velp voor mijn tweewekelijkse coachgesprek. Ik ben er vlot en vroeg; het is stil op de straat en op de snelweg. Het gesprek gaat over hoe ik de veranderingen in mijn werkende leven ervaar en hoe ik in het proces kan vertrouwen op mijzelf, over LinkedIn en hoe ik mij daar beter en efficiënter kan profileren, over het netwerkgesprek bij De Kap van vorige week en hoe ik regie kan nemen en houden in het (sollicitatie-)gesprek. Ik krijg weer een paar flinke opdrachten mee. Het is veel en het is vol, maar het is ook goed. In het centrum van Arnhem koop ik Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra). Jeugdsentiment, maar dit is de nieuwe, jaja! Als ik bij het centraal station aankom, kan ik daar niet in. Het hele pand is ontruimd, overal lopen knalgele hesjes en waarom is me niet duidelijk. Ik wandel naar het Willemsplein; mijn bus is daar op de geplande tijd. Een uur ben ik thuis. De nieuwe ELO klinkt ouderwets en toch modern. Vreemd. Mooie melodieën, goede songs, met zevenendertig minuten veel te kort. En dan heb ik nog de luxe editie met de twee bonusliedjes ook. Ik ga lunchen. De Vrouw komt thuis. We kletsen wat en ik wandel dan langs het kanaal naar een supermarkt voor sla, komkommer en bananen en naar een andere supermarkt voor de laatste dingetjes. Thuis lees ik wat. De Vrouw gaat nog werken en De Zoon komt thuis. Ik bereid het avondeten voor: de prut van gisteren, de pompoen-boerenkooltaart van zondag en een salade van komkommer, tomaat, bosui en drakenfruit. Kwart voor zeven zitten we aan tafel. Een uur later lijkt het droog en wagen De Zoon en ik ons aan hardlopen. De eerste vijfhonderd meter gaat uitstekend en is het droog; dan begint het. Eerst wat druppelen, maar al snel een fikse bui. Ik houd het bij één rondje van een kwartier en vlucht dan naar binnen. Daar heb ik nog anderhalf uur om te lezen en te luisteren aan de keukentafel tot het tien uur is en tijd om te douchen en te slapen. Het was aan de ene kant een mooie dag vol leren en ontspannen: anderzijds merk ik dat mijn energie al halverwege de middag zo goed als op is. Het mag zo zijn, al heb ik ook nog wel mijn gedachten het idee dat ik nog van alles moet. (Zeker als er vanavond opnieuw problemen zijn met de internetverbinding.) En levert dat idee niet juist veel druk en spanning? Ik laat er een oefening op los.
Muziek vandaag: Alone In The Universe (Jeff Lynne’s Electric Light Orchestra), Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Power Play (Stick Men), Endless (Fjieri), Offramp (Pat Metheny Group)

–

Dinsdag 17 november:
Als ik naar de bushalte loop, begint het wat te druppen. Ik doe mijn capuchon omhoog en kom in een andere wereld. Het getik van de druppels op mijn capuchon, het geluid van auto’s die voorbijrazen, de wind door de bomen: alles komt heel anders mijn hoofd binnen en ik beleef een ongekend avontuur. Het is een mooi begin van de dag. Ik ben dan al meer dan een uur op. De rest van de ochtend verloopt voorspoedig. Ik doe weer veel werkzaamheden en tussen de middag loop ik een rondje door veld en bos. Die middag verstrijkt en ik ben om zes uur thuis. De Vrouw heeft het eten op tafel: een curry van kip, pastinaak en spruiten. Ernaast staat salade, stoofperen, rijst en de pastasaus van gisteren. Toe maar. Vroeg is het opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel. Tien uur zak ik gewoontegetrouw in en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Second Flight: Live at the Z7 (Flying Colors), Imaginary Day (Pat Metheny Group)

–

Maandag 16 november:
De eerste anderhalf uur heb ik vannacht heel goed geslapen. Daarna heb ik een tijdje wakker gelegen en ben uiteindelijk toch weer in slaap gevallen. Als de wekker gaat, is wakker worden nogal lastig. Eenmaal op, is er geen probleem. De ochtend loopt – met uitzondering van de busaansluiting op het Willemsplein – voorspoedig. Op de werkplek veel en van alles te doen en te regelen. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Vandaag is het twee jaar geleden dat ik opstond en een wereld in stapte die de mijne niet was. De afgelopen twee jaren zijn belangrijk geweest. Ik zal niet zeggen dat het altijd leuk is geweest, maar ze hebben me wel veel opgeleverd. In de middag ben ik nog bezig met klussen; om half zeven ben ik thuis. De Vrouw is tot laat aan het werk. Ik maak een saus van ui, knoflook, postelein, veldsla en tomaten, kook pasta en bak tartaartjes. Die eten De Zoon en ik op en aansluitend gaan we hardlopen. Het is rustig en zacht op straat; ik geniet van de stilte en de beweging. Erna heb ik nog kort om iets te lezen en te luisteren aan de keukentafel. Helemaal aan het eind van de avond komt De Vrouw terug. We kletsen kort bij en ik ga even na tien uur naar boven en bed.
Muziek vandaag: Paper Maché Dream Balloon (King Gizzard & The Lizard Wizard), Doremi Fasol Latido (Hawkwind), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zondag 15 november:
Half tien pas op. Eerst even alleen beneden. Koffie, webstek, was. Het regent fiks, maar als De Vrouw ook een tijdje beneden is, is het droger en gaan we samen naar buiten, door wind en later ook een beetje regen, voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Als we weer binnen zijn, barst een volgende stortbui in allerlei hevigheid los. We lunchen met broodjes, vis, kazen en eieren. Dan rest ons een druilerige zondagmiddag. Ik lees en luister aan de keukentafel. Het mooie Volk is uit en ik begin in Lowside Of The Road – A Life Of Tom Waits (Barney Hoskyns). De Vrouw begint met het avondeten en ik assisteer bij enkele zaken. Uiteindelijk komt op tafel: een boerenkool-pompoentaart, kaassaus en een kleine salade van komkommer, tomaat en bosui. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Ik voel me de hele dag al ietwat leeg; bij vlagen heb ik hoofdpijn en niet alle geluid is even fijn. Vanmorgen vroeg De Vrouw al of ik een stille dag heb en misschien is dat ook wel zo. Om tien uur word ik nog stiller. Ik ga naar boven en naar bed.
Muziek vandaag: de laatste twee plaatjes uit de Bass Communion doos (Bass Communion), King John And The Magna Charter (Rick Wakeman), Blood Money (Tom Waits), So (Peter Gabriel), The Deep End (Volume 2) en het bijbehorende bonusplaatje Hidden Treasures (Gov’t Mule), Studio Tan (Frank Zappa), het tweede plaatje van After The Flood – At the BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator), Secrets Of The Beehive (David Sylvian)

–

Zaterdag 14 november:
Acht uur sta ik op. Was, koffie, krant (er zijn grote aanslagen in Parijs geweest, gisterenavond en vannacht!). Ik fiets naar de biowinkel, de markt en de supermarkt voor allerlei vers spul. Gelijk erna nog een keer naar een plein in Apeldoorn-Zuid voor de Turkse winkel en een supermarkt. Dan is alles in huis. Als ik thuis kom, vertrekt De Vrouw; die wil naar een beurs. O, dat was ik even vergeten. Nou ja. De Zoon en ik lunchen. Gelijk erachteraan gaan we hardlopen. De Zoon heeft last van spieren in zijn benen en maakt het kort: een half rondje. Ook voor mij een ietwat korte ronde. De rest van de middag, na een douche, ben ik afwisselend bezig met lezen aan de keukentafel en het voorbereiden van het avondeten. Het worden gebakken kabeljauwfilets en daarnaast bloemkool in kaassaus met een salade van komkommer, tomaten, bosui, avocado en drakenfruit. Alles is goed gelukt en smaakt mooi. Het is op voor we er erg in hebben. Als alles ook weer opgeruimd is, zien we het Vlaamse en Nederlandse journaal, dat natuurlijk grotendeels is gewijd aan de aanslaggebeurtenissen in Parijs van gisterenavond en vannacht. Ik had via een webstek en de krant van vanmorgen al veel meegekregen, maar nu dringt het pas door: dit is dichtbij en beangstigend. Ik begrijp de algehele verslagenheid. Wat ik nog verontrustender vind, is de hevige reacties die het teweeg brengt op de webstek FOK!. Ik kies er al een tijdje voor om reacties onder berichten over vluchtelingen niet meer te lezen; wat velen roepen naar aanleiding van de gebeurtenissen van gisterenavond maakt me ronduit bang: het is extremisme dat niet onder doet voor dat van de daders en de partij die aanslagen opeist. Ik zou er graag niet aan willen denken, maar merk dat ik dat nauwelijks kan. Een oefening brengt me wel tot enige rust. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Elf uur ben ik moe en ga ik slapen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), Greasy Truckers Party (Hawkwind), The Deep End (volume 1) (Gov’t Mule), de cd’s uit de War Child doos (Jethro Tull), het eerste plaatje van After The Flood – At the BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

Vrijdag 13 november:
Acht uur wakker. De Vrouw is al op. Zij gaat vanmorgen op bezoek bij haar Zus. Negen uur ben ik alleen in huis. Muziekje aan, de krant, wat schrijfwerk voor mijn traject, een LinkedIn-handleiding doornemen en gelijk mijn eigen profiel bijwerken. Kost tijd, maar is ook geinig om te doen. Tussendoor is er nog meer koffie en lunch ik. Half drie stap ik op de fiets en ga ik naar de voorlaatste bijeenkomst van de cursus gerichte aandachttraining. Vanmiddag is het thema: wat is nu het beste voor mij? Er komen weer oefeningen en tips. Volgende week is de laatste bijeenkomst en ik wil vooral bekijken hoe ik het geleerde in praktijk kan blijven brengen, dat het niet in de vergetelheid wegzakt. Mooie opdracht. Op de terugweg is het niet alleen heel donker, maar ook nog eens nat. Gelukkig heb ik de forse wind mee, dus is het allemaal helemaal zo erg niet. De Vrouw is ook thuis. We praten wat bij; dan ga ik avondeten maken. De Zoon heeft aardappelen van het werk meegenomen en die bak ik. Daarnaast maak ik een salade van de sla die De Zoon ook al had meegenomen, komkommer, bosui en tomaatjes, plus ik braad pepersteaks. De hele boel smaakt uiteindelijk naar tevredenheid. In de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Het boek van Pratchett vind ik mooi. Elf uur is het ook mooi geweest.
Muziek vandaag: het bonusplaatje van Lightdark (Nosound), Watercolors (Pat Metheny), Magma 2 – 1.001 Centigrades (Magma), Mëkanïk Dëstruktïw Kômmandôh (M.D.K.) (Magma), Köhntarkösz (Magma), Hawkwind (Hawkwind), Xin Search Of Space (Hawkwind), Armchair Theatre (Jeff Lynne), Crisis? What Crisis? (Supertramp), New World (Dave Kerzner), I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield)

–

Donderdag 12 november:
De wekker staat vanmorgen pas om half zeven. Ik douche, prepareer lunch, neem koffie en ontbijt, lees de krant. Half negen stap ik op de fiets en rijd ik naar het centrum. Ik heb een ‘kennismakingsgesprek’ met een medewerker en een bestuurslid van De Kap over de klus die ik mogelijk ga doen voor die organisatie vanaf 1 december. Ik word wel mooi ontvangen: gelijk aan de koffietafel met het hele of halve team. Dan in gesprek. Op zich kan ik wel goed helder maken waar mijn ervaring, talenten en kwaliteiten liggen. Dat ik de directeur al (goed) ken en vier jaar met haar heb gewerkt, is zeker een pré. Wel merk ik dat ik me het gesprek af en toe laat ontwrichten, doordat ik onderbroken word in mijn verhaal door een nieuwe vraag; in plaats van dat ik even mijn verhaal afmaak, ga ik toch in op de nieuwe vraag, zonder dat ik terugkom op de oorspronkelijke vraag. Ook is me niet helemaal duidelijk hoe ik binnenkom; kennelijk is het team nog niet (goed) op de hoogte wat ik precies ga doen; ik krijg de tip om me goed te profileren en werkzaamheden te coördineren met de anderen en dit vooral te doen in overleg met de directeur. Na drie kwartier sta ik buiten. Niet ontevreden, maar achteraf nog wel met vragen. Thuis neem ik nog een kop koffie en om half elf wandel ik naar de bushalte. Het is zacht weer. Nog voor twaalf uur ben ik op de werkplek. Daar verzet ik veel werk en rond ik mijn werkweek af. Maandag ligt er vast weer wat. Wedden? Om vijf uur sta ik weer bij de bushalte en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw gaat vanavond uit, dus De Zoon en ik zijn alleen. We eten de schotels van gisterenavond. De stoemp komt nu uit de oven, overdekt met kaas, en de de pruttelpot staat nog wat langer te pruttelen. Maar smaken doen ze. Erna gaan we hardlopen. Het is nog steeds zacht buiten en het lopen gaat lekker. Aan de keukentafel lees en luister ik tot het half elf is. De Vrouw is nog niet terug, maar ik ben erg moe, dus ga ik naar boven, neem een korte douche en leg ik mijzelve in bed.
Muziek vandaag: Solid Ether (Nils Petter Molvaer), Rattle That Lock (David Gilmour), Lightdark (Nosound)

–

Woensdag 11 november:
En of het lukt. Enkele keer wakker, maar toch vooral ook veel en diep geslapen. Kwart over acht ga ik uit bed. De Vrouw is beneden, maar gaat na een uurtje naar het werk. Ik heb de werklaptop al aan, doe iets aan trajectopdrachten, wat schrijfwerk, lees de krant, enzovoorts. De Vrouw is terug rond een uur of elf en even later fiets ik naar de supermarkt voor wat boodschappen. We lunchen samen en even na een uur gaat De Vrouw weer werken. Ik heb klussen gedaan, begin aan het avondeten (pruttelpot, vandaar), werk en schrijf nog wat verder. Het is grijs, maar eigenlijk heel lekker buiten. Ondertussen staat de pruttelpot (rundvlees, uien, prei, knoflook, pepertje, restje pizzasaus, restje bouillon) te wachtevenwatwashetjuistewoordookweer? te pruttelen, oké. Ik maak verder een stoemp van aardappelen, gebakken spekjes en andijvie, plus een salade van Batavia, rode ui, bosui, komkommer en drakenfruit. Half zes zijn De Vrouw en De Zoon thuis en kunnen we aan tafel. De boel blijkt zeer goed en om zes uur is bijna alles op. De overblijfselen zijn voor morgen. De Vrouw gaat werken, er komt wel één setje kleuters leuren om snoep op deze fijne Sint Maarten, ik begin te lezen in Volk (Terry Pratchett) en bereid mijn gesprek van morgenochtend voor. De Vrouw is om kwart voor negen weer terug, ik lees en luister aan de keukentafel tot half elf. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), Wassail (Big Big Train), Clearlight Symphony (Cyrille Verdeaux), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Deliverance (Opeth), Live at Hull 1970 (The Who), The Inconsolable Secret (Glass Hammer), Courting The Widow (Nad Sylvan), Alexandrine (Grice), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 10 november:
Veel wakker vannacht, maar ook veel en diep geslapen. Opstaan is dus even een klus, maar eenmaal onder de douche geen enkel probleem. De bus heeft vertraging, dus ben ik ook iets later op de werkplek. En voort gaan we met de werkzaamheden. Gedurende de ochtend heb ik contact met Jan, met wie ik via Reinier had afgesproken dat we elkaar gaan treffen. Een afspraak is nu gemaakt voor vrijdagmorgen 20 november. Kijk, het netwerken vordert gestaag. Tussen de middag wandel ik buiten door bos en veld en na nog een middag vol dingen doen en overleggen en een slome busrit met fikse file ben ik iets over zes uur thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar: de boerenkoolschotel met gehakt en spek. De overgebleven pizza’s van zondagavond komen erbij en als nagerecht zet ik roomyoghurt met perzik en met pistache op tafel.De Zoon en ik willen hardlopen, maar het regent nogal. We wachten tot het om kwart voor acht droog is en dan gaan we echt. Welnu, helemaal droog is het niet en wordt het ook niet. Sterker nog: het is af en toe flink nat. Maar het maakt me niet uit; de temperatuur is gewoon hoog en ik vond het heerlijk om te lopen. En weet je wat helemaal mooi is? Ik loop vrij gemakkelijk mijn twee rondjes langs het kanaal en het half uur zonder onderbrekingen. Half negen ben ik weer binnen. Ik lees (The Light Fantastic uit) en luister aan de keukentafel. Iets voor half elf ga ik naar boven en neem een snelle douche. En dan? Dan ga ik slapen. Als het lukt. Vast wel.
Muziek vandaag: A Sort Of Homecoming (Anathema)

–

Maandag 9 november:
Opstaan is niet makkelijk, maar als ik er uit ben, is het prima. Ik kom lekker op gang en voel me opgewekt. Buiten is het zacht en aangenaam; het is fijn wandelen naar de bushalte en in Schaarsbergen van de bushalte naar de werkplek. Ik ben op tijd. In de ochtend heb ik veel gelegenheid om van alles te doen en af te handelen; in de middag heb ik van allerlei overleggen. Tussen de middag wandel ik ook nog een rondje buiten, Een collega belt plots: waarom ik toch niet voor mijzelf begin om die puike persberichten en folderteksten voor de organisatie te schrijven; de afdeling Communicatie vertikt het en in het kader van ‘ondernemerschap’ zou zoiets een mooie stimulans voor mij zijn. Ik leg een en ander maar even uit, dat ik al bezig ben. Op zich wel een goede tip en zeker iets om eens te overwegen of ik niet als een soort freelancer af en toe in eigen tijd dit soort opdrachten zou kunnen aannemen (moet ik nog wel uitzoeken hoe dat belastingtechnisch zit en wat redelijke tarieven zijn). Aan het eind van de dag – om half zeven om precies te zijn – ben ik weer thuis. Daar komt net De Zoon ook binnen en heeft De Vrouw het avondeten klaar. We hoeven alleen maar aan te schuiven voor de bamisoep. Die eten we. Aansluitend gaat De Vrouw nog werken en ben ik alleen beneden. Het regent stort, dus moeten De Zoon en ik onze ronde hardlopen wederom uitstellen. Ik werk de webstek bij. Ondertussen hoor ik een plaat van Kenny Wheeler en John Taylor en als ik het hoesje kijk en de bijkomende notities lees, merk ik op dat koperblazer Wheeler wel eens overleden zou kunnen zijn. Even wikipedia erbij en jawel: vorig jaar. Ach zo. Jammer. Ik blader nog wat door zijn discografie en kom bij pianist John Taylor en krijg nou wat, die os afgelopen juli overleden. Dubbele schok. Vreemde gewaarwording. Ik lees en luister nog tot het tien uur is en dan ga ik naar bed.
Muziek van vandaag: Deliverance (Opeth), Damnation (Opeth), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zondag 8 november:
Half tien sta ik op. Beneden de vaatwasser uitruimen, de was vouwen en koffie drinken. Staartje krant. Koffie en bijpraten met De Vrouw. Dan lopen we samen naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zonnig, mooi, aangenaam. Mag het zo blijven? Terug nemen we nog meer koffie en ik bereid de brunch voor: tosti’s van het overgebleven Turkse brood van gisteren met eieren en sla. De Zoon en ik brengen lege flessen en bierkratten naar een supermarkt wat verderop. De rest van de middag zien De Vrouw en ik de film De 100-jarige die uit het raam klom en verdween. Ik las het e-boek anderhalf jaar geleden en deze rolprent is een aardige weergave ervan, goed voor negentig minuten uitstekend vermaak. Dan ga ik naar de keuken en tref voorbereidingen voor het eenvoudige avondeten. Ik maak een salade van komkommer, bosui, drakenfruit en pitahaya. Voorts warm ik wat resten van afgelopen donderdag en vrijdag op, zet ik een rosbief in de oven en maak ik pizza’s van het laatste Turkse brood, tomatensaus, rode ui, allerlei vleeswaren, bosui, paprika en kazen. De smaak van alles is prima en van de afdeling pizza blijft minder dan de helft over. Als alles opgeruimd is, ga ik aan keukentafel zitten lezen en luisteren. Om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Mule Variations (Tom Waits), Transcience (Steven Wilson), Peter Gabriel (Melt) (Peter Gabriel), Peter Gabriel (Security) (Peter Gabriel), Offramp (Pat Metheny Group), Gone To Earth (David Sylvian)

–

Zaterdag 7 november: Verjaardag van De Zoon
Het is kwart over acht en ik ga uit bed. De Vrouw begint een fikse verkoudheid te ontwikkelen, waardoor zowel zij als ik niet goed kan (uit)slapen. Vervelend voor haar; ik vind het niet erg dat ik op tijd op ben. Douche, koffie, klussen, krant en een boodschappenronde langs de bio- en de Turkse winkel. Thuis meer koffie. Ik ga – op verzoek van De Zoon – tomatensoep maken. De Vrouw gaat met De Zoon en de auto de laatste boodschappen halen even verderop. De soep pruttelt en de houmous komt op smaak. Ook maak ik een Zoon-foto-feestmap op de computer. We lunchen. Drie uur komt het eerste bezoek voor De Zoon binnen. Oma is er, opa, Zus met Zwager en Neef, Mike, Patrick, Heidi, Daan, Freek, Marja, Robert, Richard en Auke; het wordt een mooie boel. Fijn gezelschap, ik ben wel bezig met dingen doen en regelen, maar het voelt allemaal goed. Het eten gaat ook zo goed als op en nog voor elf uur is iedereen vertrokken. Ik ruim nog wat op en dan is het tijd om toe te geven aan mijn vermoeidheid.
Muziek: Watercolors (Pat Metheny), het bonusplaatje bij Love Fear And The Time Machine (Riverside), The Endless River (Pink Floyd), Relayer (Yes), Live (Electric Light Orchestra), Live in Amsterdam (Candy Dulfer), Roxy – The Movie (soundtrack) (Frank Zappa), Wing Beat Fantastic (Mile Keneally), Bright Size Life (Pat Metheny)

De schrijver keek door het grote raam naar binnen. In de winkel zag hij bijna niemand. Zou ze vanochtend nog boodschappen komen doen? Het was woensdag, de dag dat hij haar hier eerder had ontmoet. Hij dacht terug aan enkele weken geleden. Toen botste hij in het winkelpad waar de aardnoten, de tofu en het zeewier lagen, bijna tegen haar op.
‘Het gaat goed met jou, ik zie het aan je!’ had ze gezegd.

(more…)