Bas Langereis leest u voor!

Benodigdheden voor de maispannenkoeken:
250g maismeel
1 tl zout
1 el bruine suiker
1/4 l kokend water
3/8 l melk
2 eieren
2 el boter
125 g bloem
2 tl bakpoeder

Werkwijze:
Meng maismeel, zout en bruine suiker goed in een kom. Giet er het kokende water bij en roer het tot een dik, maar glad beslag
Laat dit tien minuten afgedekt staan.
Meng de melk met de eieren en klop goed door.
Smelt de boter in de pan tot hij lichtbruin word en doe die bij het eiermengsel.
Doe het eiermengsel bij het meelmengsel.
Meng de bloem met het bakpoeder en doe dit ook in de kom.
Ik gebruikte een mixer met garde om alles goed te mengen.
Bak van het beslag een achttal pannenkoeken.
Leg de pannenkoeken op een bord en zet het bord in de oven die 50 graden warm is. Zo blijven ze warm en toch zacht.
Maak vervolgens een vulling. Ik koos voor iets chili-achtigs: Gehakt, ui, knoflook, peper, paprika, hete Argentinakruiden, postelein, tomaten-paprikapuree, bruine bonen.
Vul de pannenkoeken met de vulling en eet smakelijk.

Vrijdag 5 februari: The Steel Breeze in de poptempel
Het regent een beetje, maar na vijf minuten heel stevig als ik vanmorgen naar de nieuwe werkplek rijd. Dan kan ik in nog geen twintig minuten heel nat worden. Geeft niets. Op de nieuwe werkplek ligt weer een leuke stapel urgent spul. Ook niet erg. Half vijf ben ik thuis. Even uitblazen. Dan aan de slag met avondeten. Een pompoenrisotto, gebakken paprika en paddenstoelen, tartaartjes en een megasalade van bladsla, bosui, augurk en peer. Na het eten stappen De Vrouw en ik op de fiets. We rijden naar het centrum. In de Poptempel ontmoeten we niet alleen goede mensen (Cynthia, Emile, Heidi, Auke, vele anderen), maar horen we het concert van The Steel Breeze. Bij binnenkomst van de zaal werp ik een blik op de posters aan de muren en: wat krijgen we nou? Op vrijdag 18 maart spelen Ozric Tentacles hier! Straks even een kaart kopen. De Poptempel is vol; uitverkochte bak. Mooi. Minder mooi vind ik het dat veel bezoekers menen om tijdens het concert zeer luid met elkaar te moeten spreken. Het stoort me, leidt me af en er zijn momenten dat ik overweeg de zaal te verlaten. Maar het gebodene vanaf het podium (= werk van Pink Floyd) vind ik dusdanig de moeite waard en prima vertolkt, dat ik daar mijn aandacht op wil vestigen. Wat de muziek mist aan vuur, heeft het dubbel aan intensiteit en ik amuseer me kostelijk. Na afloop koop ik een kaart voor 18 maart, drinken we nog iets en dan rijden we naar huis. Daar zijn we tegen een uur en ik ga gelijk door naar bed.
Muziek vandaag: The Catostrophist (Tortoise), Dark Side Of The Moon (Pink Floyd), Wish You Were Here (Pink Floyd), Power Play (Stick Men)

–

Donderdag 4 februari:
En we gaan weer. Vroeg op de werkplek. Daar veel te doen. Tussen de middag wandel ik door regen, bos en veld. In de middag een leuk informeel gesprek met een collega die net als ik volop in beweging is en allerlei kansen ziet en schept. Mooi. Fijn. Om zes uur ben ik weer thuis. Doodmoe, dat wel. Erg is het dan weer niet. De Vrouw heeft een schotel van chorizo, knolselderij, pompoen en kastanjechampignons gemaakt, die voortreffelijk smaakt. Kwart voor acht loop ik mijn ronde hard. Alleen. Het gaat rustig en gestaag en ik heb slechts één korte wandelpauze nodig. Het laatste anderhalf uur lees en luister ik aan de keukentafel. Heel op tijd weer naar bed.
Muziek vandaag: Perfect Beings II (Perfect Beings), Offramp (Pat Metheny Group)

–

Woensdag 3 februari:
Verhip, het lukt ook nog allemaal, vanmorgen. Op tijd op, ruim in de tijd voor ik vertrek, koud maar mooi weer onderweg op de fiets. Op de nieuwe werkplek veel redactie- en regelwerk. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt voor wat broodnodigheden. Thuis kan ik dan avondeten maken. Venkel uit de oven, bijvoorbeeld. En een salade van bladsla en rucola, komkommer en bosui, rode puntpaprika en peer. En walnoten. Plus rosbieffiletlapjes. Toe maar. Kwart over zes zitten we gedrieën aan tafel. De Vrouw moet nog even werken. Ik doe iets aan de webstek en lees en luister aan de keukentafel. Tien uur maak ik het weer.
Muziek vandaag: Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), 4 1/2 (Steven Wilson), Physical Graffiti (Led Zeppelin), Dreams & Absurdities (Dave Sturt)

–

Dinsdag 2 februari:
Monter, monter. Op de werkplek doet de mail het weer. Minder rustig is het, dus. Het duurt even voordat ik alle achterstallige post heb weggewerkt. Verder een boel overleg en ander gedoe. Tussen de middag loop ik een rondje door wind en bos. In de middag gestaag verder. Zes uur ben ik thuis. De Vrouw werkt tot half acht. Aan mij dus de beurt om eten te maken. Het wordt de prut van gisteren, enigszins aangevuld met wat wortel en rode biet, met karbonades, kaasburgers en een salade van komkommer, bosui, tomaat en avocado. Half acht eten we gedrieën. Het is al over achten als ik mijn ronde ga hardlopen. Alleen. Ik merk dat ik regelmatiger moet lopen, want ik ben snel moe en moet twee wandelpauzes inlassen. Nog even lezen en luisteren aan de keukentafel en om half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: het bonusplaatje dat meekwam met Physical Graffiti (Led Zeppelin), The Catostrophist (Tortoise), Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

–

Maandag 1 februari:
Zo! Ik sta lekker duf op. Voor de rest heb ik weer geen reden tot klagen. (Balen!) Op de oude werkplek ben ik vroeg. Ha, doordat de mailserver niet werkt, is er geen mailverkeer mogelijk gedurende een groot deel van de ochtend. Dat betekent dat ik allerlei achterstallig uitwerk- en schrijfwerk kan doen. Zo ben ik weer bij. Tussen de middag loop ik door motregen, veld en bos. Ook in de middag is de mailserver defect, maar ik heb nog altijd zat om handen. Half zeven ben ik thuis. Gelijk ga ik avondeten maken en ik vergis me in de hoeveelheid tijd die mijn menu vraagt: gehaktballen en een stoemp van ui, wortel en aardpeer. Ernaast salade van komkommer, bosui en tomaat. En dan eet De Vrouw niet eens mede. Dat maakt de smaak er niet minder om. Ik besluit dat ik vanavond niet ga hardlopen, ook al is het momenteel droog. De dag was lang, het is bijna half negen en ik ben al zeer vermoeid. Morgen gaat het zeker gebeuren. Voor nu ga ik nog even lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur zak ik echt in en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Physical Graffiti (Led Zeppelin), The Catostrophist (Tortoise), Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman)

–

Zondag 31 januari:
Negen uur ben ik wakker. Ik heb slaap nodig gehad, kennelijk. Vanmorgen wat klussen en foto’s van vorig weekend op de webstek zetten. Eind van de morgen is De Vroue ook beneden en damen wandelen we naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het waait en dat maakt het nogal guur, maar de zon schijnt ook. Thuis trek ik de wasdroger weer eens uit de kast en ik onderwerp het ding aan een schoonmaakbeurt. Aansluitend prepareer ik de brunch: ik bak nog een drietal maispannenkoeken, warm de vulling van gisterenavond op en serveer er broodjes, kaas, eieren en salade bij. Ferme hap. De planten zijn voorzien van water, de vloer is gestofzuigd en dan zit ik een moment. Even iets lezen. Dan ga ik het avondeten maken. Ik bak aardappelschijfjes en lamskoteletten, met daarnaast een salade van witlofblaadjes, rode paprika en blauwe kaas. Eenvoudig doch succesvol. Na het eten is het nog altijd net te nat om te gaan hardlopen, dus dat bewaren we voor morgen. In plaats daarvan lees en luister ik aan de keukentafel tot het kwart over tien is.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), OVO (Peter Gabriel), NYC – Blackfield Live In Nrw York City (Blackfield), The First 25 Years (Spock’s Beard), Damage (remixed) (David Sylvian & Robert Fripp), Watercolors (Pat Metheny), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group)

–

Zaterdag 30 januari:
Iets voor half negen ben ik wakker. Mijn keel voelt slecht aan en ik krijg een kriebelhoest. Snel uit bed. Eenmaal op gaat het wel. Behalve dat het buiten bij vlagen stevig regent en ik wil vanmorgen een tijdje de deur uit voor boodschappen. Beneden koffie, klussen, krant, webstek. Dan toch maar op de fiets naar de Turkse supermarkt, biowinkel, markt en supermarkt. Het regent nog altijd fiks, maar dat maakt niet zo heel veel uit, want het is niet echt koud. Vervolgens een tweede rondje naar een andere supermarkt en de Turkse winkel. Zo, het werk voor vandaag zit erop. We lunchen met brood, vis, kazen enzovoorts. Halverwege de middag gaat De Vrouw met hidihi uit. Ik werk nog wat aan de webstek en bereid het eten voor. Eerst een vulling van gehakt, ui, peper, paprika, postelein en bruine bonen, vervolgens maak ik een beslag en bak ik maispannenkoeken. Erbij serveer ik salade van komkommer, bosui en ananas. Alles bij elkaar een heel werkje, maar ik vind het leuk om te doen.hi Het resultaat mag er zijn en De Zoon en ik eten er goed van. Even na half negen zit ik op de fiets en rijd ik naar het aloude kunstcafé. Een van de bands met Reinier, The Poor, speelt er in een hernieuwde bezetting. Al snel nadat ik binnenkom, begint de eerste set. Muziek is leuk, maar het is zeer luid. Na twintig seconden doe ik mijn oordoppen in en dat werkt voor de muziek goed, maar de gesprekken om mij heen komen even hard binnen. Niet zo fijn, dus. Na een uurtje ga ik dan ook weer weg. Thuis nog heel even iets lezen en half twaalf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Le Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem), The Fall (Se Delan), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), de eerste twee plaatjes van Songs From THe North I, II & III (Swallow The Sun), Perfect Beings II (Perfect Beings), Memories In My Head (Riverside), het derde plaatje van Songs From THe North I, II & III (Swallow The Sun), Singles A’s & B’s (Hawkwind)

Morgen, donderdag 28 januari, is het Nationale Gedichtendag.
Doet u ook mee?
bazbo in ieder geval wel.
Zet je eigen dichtsels in de reacties!

(more…)

Zaterdag 23 januari:

–

Zondag 24 januari:

–

Steven Wilson setlijst:

Set 1:
Hand. Cannot. Erase.

Set 2:
Drag Ropes
Open Car
Index
My Book Of Regrets
Lazarus
Don’t Hate Me
Vermillion
Let’s Sleep Together

Encore:
The Sound Of Muzak
The Raven That Refused To Sing

Vrijdag 29 januari: etentje
Ik heb de wekker niet gezet en word om kwart voor zeven wakker. Redelijk geslapen, maar ik ben nog altijd niet fit. Ben benieuwd. Half negen op de nieuwe werkplek en daar kan ik weer van alles doen. Erna en ik spreken elkaar tussen de bedrijven door en na afloop: het is zeker helpend wat ik doe, maar we moeten beiden de weg nog beter vinden en dat kost gewoon tijd. Kwart voor vijf ben ik weer thuis. Niet veel later De Vrouw ook. Wat bijpraten. De andere dag van het evenement ‘Cultuur bij je buur’ zijn we ook volgeboekt! Geen zorgen meer. Half zeven gaat de telefoon. Het is Reinier. Hij komt ons ophalen in plaats van dat we door de regen hoeven te fietsen naar het huiskamerrestaurant voor een etentje met GAteL en Reinier. Wat volgt is een uitzonderlijk genoeglijke avond aan de andere kant van Apeldoorn. Best eten, fijne atmosfeer en bovenal goede mensen in het gezelschap. Dank, dank! Elf uur zijn we weer thuis. En daar slaat de vermoeidheid echt goed toe. De hele avond was mooi en heb ik nergens last van gehad, nu mag ik instorten. Ik ga naar bed.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson)

–

Donderdag 28 januari:
Het gaat niet zo goed met slapen. Veel wakker vannacht en aan het eind juist heel diepe slaap. Ik ben dan ook heel moe als ik opsta. Als ik naar de carpoolplek loop, is het zeer mooi buiten en ik ben verder goed en opgewekt, ook al ben ik niet fit. Op de werkplek ligt een enorme stapel werk en overleggen en ik rond heel veel af. Dat geeft weer rust en ruimte. Tussen de middag wandel ik een kort rondje door bos en veld. Half zeven ben ik thuis. Doodmoe en met hoofdpijn, duizeligheid en de genadeloze pieptoon. Ah, het lichaam geeft een signaal. Goed luisteren. De Vrouw heeft eten gemaakt: een broccolisoep, een schotel van kip, paprika en aardappel, met doperwten ernaast en verse ananas. Zeer lekker, maar ik kan niet veel eten. Geluid en veel prikkels doen me zeer. Wel wil ik mijn ronde hardlopen, dus dat gaan De Zoon en ik doen. Buiten is het net boven nul. Lopen gaat redelijk; ik moet op tweederde weer een korte wandelpauze houden, maar dan loop ik de rest in een ruk uit. Als ik weer binnen ben, ben ik echt op. Ik kan nog heel even lezen aan de keukentafel en ga dan om half tien naar bed.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 27 januari:
Ik wórd wakker. Aan mijn keel en neus te voelen word ik ook verkouden. Toch sta ik goed op. Vanmorgen naar de nieuwe werkplek. Aanvankelijk is het droog heb ik de wind mee, maar halverwege slaat het om: regen en tegenstorm. Op de werkplek is zeer veel te doen. Wat me nog niet lukt, is de baas vóór te zijn en hectiek echt weg te nemen, maar dat wat ik doe is wel degelijk ondersteunend en we staan ook nog maar aan het begin. Ik heb ook niet het idee dat ik klaar ben voor vandaag, als ik om kwart over vier vertrek. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt en de Turkse winkel. Kwart over vijf ben ik thuis. De Vrouw is nog een paar uur aan het werk. Ik kook bieten, doe wat aan de webstek en ga dan eten maken. Het wordt de ovenschotel van bieten (goh), witlof, peer, rode ui, walnoten en honing, met ernaast een stoemp van koolraap en zoete aardappel, plus een verse worst. En ook nog eens een salade van komkommer, bosui, bleekselderij en tomaat. De Vrouw komt thuis en om half acht gaan we aan tafel. De Zoon is in goede bui. We eten alles op. Na het eten is het veel te nat buiten om te gaan hardlopen. Ik lees en luister aan de keukentafel, ga dan foto’s van afgelopen weekend bewerken en lees mail. Ha, er zijn twéé verzoeken voor optredens van Bas, Willem en ik binnen. Mooi! Half elf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Houses Of The Holy (Led Zeppelin), In Through The Out Door (Led Zeppelin), 4 1/2 (Steven Wilson), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Shrine Of New Generation Slaves (Riverside)

–

Dinsdag 26 januari:
Opstaan is lastiger vanmorgen, maar het lukt. Ik ben mooi vroeg op de werkplek. Daar is veel werk, maar ik kan ook een aantal klussen overdragen aan een collega. Tussen de middag loop ik door het bos. In de middag opnieuw allerlei overleg. Als ik van de werkplek wegloop, zakt de vermoeidheid over me heen. Toch red ik het. In Apeldoorn wandel ik via de supermarkt en om zes uur ben ik thuis. De Vrouw is afwezig en eet niet mee. Ik maak – lekker gemakkelijk – een saus van gehakt, ui, paprika, tomaten en zoete aardappel, kook daar spaghetti bij rn monteer een salade van komkommer, bosui, bleekselderij en cranberry. Dat eten De Zoon en ik op. De Zoon heeft vanmiddag zijn ambulant begeleider over de vloer gehad en ze zijn gelijk volop in actie gegaan. De eerste reacties op een huurhuis zijn gedaan. Ha, straks is hij nog sneller de deur uit dan wie dan ook ooit zou hebben verwacht. De Vrouw komt ook thuis en we praten bij. De rest van de avond doe ik het rustig aan; ik was zeer vermoeid, weet u nog wel? Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson), Perfect Beings II (Perfect Beings), Love Fear And The Time Machine (Riverside)

–

Maandag 25 januari:
De wekker maakt me écht wakker. Het gaat goed. Ik voel me prima. Mooi om te merken dat ik weer dingen wil en kan in het weekend. Op de werkplek is het weer als vanouds: veel te doen en te regelen, maar ik weet het te redden en krijg veel gedaan. Tussen de middag loop ik een ronde door zon, veld en bos. In de middag een lang overleg met Ank over een boek met cliëntkunstwerken dat we gaan uitbrengen. Op de terugweg nog even de muziekwinkel in om te kijken of de nieuwe Steven Wilson er nu wél is. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw is werken, dus ik maak eten voor twee personen. Het wordt een curry van kip, ui, peper, paprika en zwarte bonen, met rijst ernaast en een salade van komkommer, bleekselderij, tomaat en zilveruitjes. Ondertussen knal ik de nieuwe4 1/2 door het huis. Lekker, wel. Kwart over acht zijn De Zoon en ik klaar voor een ronde hardlopen. Het is nog zeer zacht buiten. Op tweederde merk ik een lastige kramp in mijn benen, dus las ik een korte wandelpauze in. Volgens mij heb ik het stuk met de wind mee gewoon te hard gelopen en dus geforceerd. Uiteindelijk loop ik nog een paar stukken goed uit. Thuis gun ik mijzelf een uur om de krant te lezen en iets te luisteren. Half tien is De Vrouw thuis. We praten wat bij en ik ga om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: 4 1/2 (Steven Wilson), Perfect Beings II (Perfect Beings), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods)

–

Zondag 24 januari: van Brussel naar huis
Hoe laat is het eigenlijk? Het blijkt al bijna elf uur te zijn als we uit bed gaan. Ach zo. We douchen, pakken de tas in en melden ons af bij de balie. Gedurende in ons verblijf hebben we geen enkele andere gast in het hotel gezien. In het naastgelegen broodjeszaakje ontbijten we met goede koffie, broodjes en soep. Dan hebben we nog een dik uur voor een mooie wandeling. We sjouwen langs de kathedraal naar het park van het koninklijk paleis, gaan via het Koningsplein naar de Kunstberg en komen dan uit bij het Centraal Station. Daar nemen we nog een koffie, kopen we chocolade en wachten we op de trein. We verlaten Brussel volgens het tijdsplan. Na Antwerpen is er enig oponthoud en het ziet ernaar uit dat we de aansluiting in Roosendaal gaan missen, dus we kiezen ervoor om door te reizen naar Rotterdam. De Vrouw ontdekt dat er spoorwerkzaamheden zijn tussen Utrecht en Amersfoort, dus besluiten we om in de trein te blijven zitten tot Amsterdam. Helaas komen we daar wat later aan dan gepland. In plaats van om zes uur zijn we nu om zeven uur thuis. Niet zo erg. Ik zet een was aan en vervolgens lopen we met De Zoon naar de grilltent op de hoek. We eten döner en shoarma van een schotel en om kwart over acht zijn we thuis. Ik zet foto’s in de pc en dan heb ik een uur om te lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur hang ik de was op en ga ik naar bed. Wat een mooi weekend!
Muziek vandaag: Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods)

–

Zaterdag 23 januari: Steven Wilson in Ancienne Belgique in Brussel
De wekker gaat om half zeven. Ik lijk wel gek. Of niet. Nee, niet. Twee uur later fietsen De Vrouw en ik naar het station. Onze treinreis verloopt zeer voorspoedig en om half twee lopen we onder de Magdalenakerk in Brussel te struinen tussen allerlei kramen. Niet veel later hebben we ons (Scandinavische) hotel in de Rue d’Assaut gevonden. De Vrouw heeft een kamer geboekt op de vijfde verdieping, zodat we mooi over de stad kunnen kijken. Op twee meter van ons raam bevindt zich een blinde muur. Volgens mij zijn we de enigen in het hele hotel. Een kwartier later gaan we op zoek naar een lunchgelegenheid. Mijn gids raadt de brasserie van het stripboekenmuseum, slechts een paar honderd meter verderop, van harte aan. Als we er aankomen, zien we dat die brasserie volop in verbouwing zit. En dus gaan we richting het centrum en vinden brasserie Vossen. Daar nemen we een omelet en een koffie. Vervolgens sjouwen we over de Grote Markt en langs de Beurs. We kijken even waar Ancienne Belgique zich bevindt en gaan dan op zoek naar een eettent. Dat is een leuke speurtocht. We zien Manneken Pis, allerlei straatjes en komen uiteindelijk via de Grote Zavel bij een Indiaas restaurant in de Rue Duquesnoy. We eten lam tikka massala en gemengde tandoor. Dan is het tijd om Ancienne Belgique weer op te zoeken. In de tientallen meterslange rij treffen we Jan, de Belg van Yesfocus. Als ik binnenkom, mag ik gelijk mijn fotocamera inleveren. Niet erg; ik was toch niet van plan ‘m de zaal mee in te nemen. Ik ga eerst boodschappen doen: een nieuw tourshirt, een nieuw tourboek en Do Nothing Till You Hear From Me, de plaat van Nick Begg’s band The Mute Gods. Het nieuwe minialbum is echter niet verkrijgbaar. We raken onze jassen kwijt en kopen munten en dan kijken we of we een zitplek voor De Vrouw kunnen vinden. Dat blijkt moeilijk. Helemaal bovenin zijn stoelen, maar die zijn allemaal al bezet. De Vrouw blijft wel boven op het balkon staan; ik ga beneden in de zaal. Stipt op tijd begint het concert. Wat we voorgeschoteld krijgen, is deels vertrouwd en deels een verrassing. Voor de pauze het volledige album Hand. Cannot. Erase. met alle visuele spektakel erbij. Het geluid is werkelijk schitterend. Luid, maar alle details zijn heel goed te horen. In de pauze haal ik De Vrouw naar beneden. De tweede set is een mengelmoes van wat we in de Royal Albert Hall hebben gehoord. Wat nummers van Porcupine Tree en twee stukken van de nieuwe plaat 4 1/2. Vooral Vermicellion knalt er wat mij betreft uit: een nieuw stuk met nieuwe beelden op het gordijn voor het podium. Helaas krijgen we ‘maar’ een toegift; er is een avondklok. Na afloop laat ik mijn cd door de heer Beggs signeren. We kletsen na in het beroemde café Falstaff bij de beurs en zijn zo rond een uur of een terug in het hotel.
Muziek vandaag: Approaching Silence (David Sylvian & Robert Fripp)

Vrijdag 22 januari:
Het voelt buiten héél koud aan. Op de nieuwe werkplek doe ik heel veel, vooral ook allerlei dingen die ik gisteren al had willen doen. Eind van de werkdag ben ik bijna helemaal op orde. Op de terugweg naar huis fiets ik langs de platenwinkel in de hoop dat de nieuwe Steven Wilson er is. Die is er niet. Iets met levering of zo. Barst. Dan morgen maar bij het concert. Vier uur ben ik thuis. Even uitblazen. De Vrouw is er om kwart over vijf. Bijkletsen en dan eten maken. Iets met spek, de shoarma van gisteren, rode ui, boerenkool, peper, knoflook, zoete aardappel en een salade van komkommer, blad- en krulsla, bosui en bleekselderij. Alles is op. De Zoon heeft vandaag een ambulant begeleider op bezoek gehad; ze hebben kennis gemaakt en volgende week is er een nieuwe afspraak om afspraken te maken. Vanaf kwart voor acht kan ik ontspannen: het regent stort buiten, dus stel ik de ronde hardlopen voor vanavond af. In plaats daarvan lees en luister ik aan de keukentafel. Ondertussen laden de batterijen van de fotocamera op. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit Songs From The North I, II & III (Swallow The Sun), Wassail (Big Big Train), Blackfield IV (Blackfield), Gongoma Times (Fatala), Paper Mâché Dream Balloon (King Gizzard And The Lizard Wizard), Fourth (Soft Machine), The Aristocrats (The Aristocrats), Bright Size Life (Pat Metheny)

–

Donderdag 21 januari:
Uur later dan gebruikelijk. Vandaag werk ik in Apeldoorn. Op de fiets is het fiks koud. Drukke dag op de nieuwe werkplek. Veel overleggen, kortsluiten, externe contacten, regeldingen. Tussen de middag nauwelijks pauze en aan het eind ook nog een half uur langer door. Ik heb niet eens tijd en gelegenheid om de werkplek van vandaag te fotograferen. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt en Turkse winkel en pas om half zes ben ik thuis. De Vrouw is een eind op weg met het avondeten; ik bak uiteindelijk de shoarma. Ernaast aardappelen en verschillende kleuren wortel uit de oven. Het is veel en ik eindig met pijn in mijn buik. In de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Viena (Värttinä), Cover Version (Steven Wilson), The Power And The Glory (Gentle Giant), Music For Wastelands (Ossicles), Arc Light (Steve Hogarth & Richard Barbieri)

–

Woensdag 20 januari:
Opnieuw diepe slaap en buiten is het koud. Vroeg op de werkplek. Daar kan ik veel gepland werk verrichten. Eind van de morgen spreek ik een collega van de afdeling communicatie over de vacature. Eigenlijk raar dat er een vacature is, want de afgelopen maanden zijn er meerdere adviseurs van de afdeling ontslagen; ik begrijp inmiddels dat de vacature echt uitvoerend schrijfwerk behelst, dus dat klinkt interessant. Tussen de middag loop ik door de kou en het bos. Ik heb niet lang hoeven nadenken en halverwege de middag stuur ik mijn sollicitatie op. Ben benieuwd! Op de terugweg naar huis heb ik een moment in het centrum van Arnhem. Ik schiet de boekwinkel in en koop Engelen vallen langzaam (Karl Ove Knausgard) en de LP Liefde en blijven of weggaan (Herman Brusselmans). Thuis kan ik gelijk aanschuiven aan tafel: er is een groenteschotel van boerenkool en kikkererwten met daarnaast hamburgers en salade. De Vrouw gaat nog even werken en De Zoon en ik lopen onze ronde hard. Het is minder koud dan maandag. Op tweederde maak ik een korte wandelpauze en dan loop ik verder zonder problemen uit. Thuis lees en luister ik aan de keukentafel, eerst de krant en later in Route 66 – The Big Yin on the Ultimate American Road Trip (Billy Connolly). De Vrouw komt thuis. We kletsen bij en ik ga even voor half elf naar bed.
Muziek vandaag: de eerste twee platen uit Songs From The North I, II & III (Swallow The Sun), Molok (Gazpacho)

–

Dinsdag 19 januari:
Op zich slaap ik wel goed. Ergens eind van de nacht ben ik een keer wakker, maar daarna slaap ik weer in en uiteindelijk sta ik niet zo gemakkelijk op. Buiten is het heel koud, dus ben ik vanzelf wel goed wakker. Ik ben zeer vroeg op de werkplek. Daar een hectische dag met veel van alles tussendoor. (Nou is Glenn Frey weer dood. Daar moeten ze mee ophouden. Hoog tijd dat ik het album Desperado weer eens opzoek.) Ik ga om half twaalf al even een half uur naar buiten voor een rondje door zon, kou, bos en veld. In de middag vervalt plots alle hectiek en dus heb ik alle tijd. Om te solliciteren, bijvoorbeeld. Ja, echt. Er is een interessante vacature intern bij de afdeling communicatie. Ik maak een mail waarin ik laat weten dat ik een boel vragen heb en eerst eens in een gesprek wat meer uitleg over de functie wil en stuur mijn CV mee. Het gaat om een voltijds baan voor een jaar. Ik wil natuurlijk wel de garantie dat ik na dat jaar weer terug kan. Ha! Ben benieuwd. Gekke dag. Morgen verder. Zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het avondeten al bijna klaar. Kip uit de oven, bloemkool met de kaassaus van zondag en een salade van komkommer, paprika, tomaat en bleekselderij. Kwart voor zeven is alles op en opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel tot het tien uur en Poppy en Eddie en Manon en Roy Harper uit is. Mooi boek weer! Ik heb het met plezier gelezen; soms een luide lach en soms een brok.
Muziek vandaag: Houses Of The Holy (Led Zeppelin), In Through The Outdoor (Led Zeppelin), Café Arkastran (Anouar Brahem Trio)

–

Maandag 18 januari:
Diepe slaap. Het is goed koud, vanmorgen. De bus is heel op tijd. Ik ben vroeg op de werkplek. Wat is de wereld toch mooi. Of kut. Kiest u maar wat u het leukste lijkt. Op de werkplek werk ik veel achterstallige klussen weg. Tussen de middag loop ik een rondje door zon en bos. In de middag vrolijk verder met ook nog een overleg. Half zeven ben ik thuis. Ik maak een mooie pasta en die eten De Zoon en ik op. De Vrouw is vandaag laat. Na het eten doen De Zoon en ik ook nog eens een poging om te gaan hardlopen. En dat in die koude. Wat een helden. Of wacht, De Zoon gaat niet mee. (Ik zeg niks.) Het is -3 buiten. Even lijkt het echt koud en na een kwartier voelen mijn vingers stijf en doods aan, maar als ik op tweederde een korte wandelpauze houd, komt de warmte in mijn lijf en handen terug. Als ik thuis kom, ben ik zelfs lekker op temperatuur. De laatste vijf kwartier lees en luister ik aan de keukentafel. De Vrouw is nog aan het werk, maar tien uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Houses Of The Holy (Led Zeppelin), In Through The Out Door (Led Zeppelin), Astrakan Café (Anouar Brahem Trio)

–

Zondag 17 januari:
Pas om negen uur ben ik wakker. Ik heb mijn slaap kennelijk nodig gehad. Wat fijn is, is dat ik weer dingen kan ondernemen in het weekend. Eerder wilde ik helemaal niets en ontbrak het me aan alle energie; nu plannen we een bijzonder iets per dag of weekend. Afgelopen vrijdag naar het theater en gisteren naar verschillende locaties in Apeldoorn en een etentje. Het lijkt ook weer of de tijd sneller gaat. Dat vind ik jammer, want ik genoot van de intensiteit van dingen. Die intensiteit wil ik behouden. Beneden ruim ik de was weg, boen ik de plee en doe ik wat aan deze webstek. Eind van de ochtend eandel ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is flink koud en de wereld is een weinig wit. Als ik thuis ben, komt De Vrouw ook beneden. Er is koffie, chocolade en een brunch. Erna wandelen De Vrouw en ik langs het kanaal naar een supermarkt voor wat vergeten zaken. Thuis lees ik wat in het amusante boek van Brusselmans en dan ga ik eten maken. Een salade van komkommer, bosui, tomaat en bleekselderij, gebakken kabeljauwfilet met kaassaus en een curry van uien, knoflook, pepers, paprika en zoete aardappel. We eten alles op. Ik maak nog het lunchgerecht voor De Vrouw voor morgen: een heldere soep van ui, spekjes, zelfgekweekte paddenstoelen, paprika, wortel en selderijblad. Dan kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel tot het kwart over tien is.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Otrabanda (Sam Vloemans), Behind The Garden – Behind The Wall – Under The Tree (Andreas Vollenweider), Dead Men Don’t Smoke Marijuana (S.E. Rogie), Welcome To My DNA (Blackfield), Long Wave (Jeff Lynne), Hand.Cannot.Erase (Steven Wilson), Secret World (Peter Gabriel), Other World (Peyer Hammill & Gary Lucas), Dreams & Absutities (Dave Sturt), Not The Weapon But The Hand (Steve Hogarth & Richard Barbieri)

–

Zaterdag 16 januari:
Half negen ben ik weer op. Koffie, klussen, krant en een snel boodschappenrondje langs biowinkel, markt, supermarkt en Turkse winkel. Nou ja, snel lukt niet zo goed, want het is niet alleen koud en regenachtig, maar het waait ook nog eens stevig en ook nog eens uit een andere richting dan doorgaans. Storm tegen dus. Twaalf uur zitten we aan de koffie en even later lunchen we. Vanmiddag is er van alles leuks te doen. Het evenement Toerist in eigen stad, bijvoorbeeld. De Vrouw en ik fietsen naar CODA, waar onder andere een tentoonstelling is van IJslandse en Groenlandse kunstenaars. Best heel aardig en we kunnen er een dik uur doorbrengen. Dan naar het oude CB-gebouw waar een zwik Apeldoornse kunstenaars hun atelier hebben ingericht, zoals Angela en Inez. Fijn ze even te zien en te spreken. We kijken ook bij de andere acht kunstenaars. De Zoon is inmiddels ook aangesloten en gezamenlijk rijden we naar de hotelopleiding aan de Kerklaan. We komen voor de workshop barista en koffieschenken, maar die is al afgelopen en opgeruimd. Wel krijgen we een korte uitleg en rondleiding. Verder gaat de tocht. Nu naar een eetgelegenheid bij Het Loo. Het is bijna half zes en we lopen ruim voor op schema. Toch mogen we plaatsnemen en we krijgen een verrassingsmenu. Vooraf zalmtartaar met venkelsalade, saffraanschuim en een zalmbitterbal. Dan kalfswang met knolselderijcrème, romano en aardappel. Toe is er bastognekoekijs, tarte tartin en kaneelcrème. We nemen nog een koffie na en ook daarbij van alles: butterscotch, boterkoek en een lolly van chocolade en kokos. Het is maar goed dat we op de terugweg de wind mee hebben. Het is net tegen het vriespunt, maar nog niet glad op straat. We zijn zo thuis: net na acht uur. Aan de keukentafel lees en luister ik tot elf uur en dan ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Le Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem), Hunky Dory (David Bowie), Viena (Värttinä), Everything & Nothing (David Sylvian)

De schrijver keek op. Krijg nou wat, dacht hij. Daar heb je d’r.
Het meisje kwam nog zijn kant op ook.

(more…)

Verhalen uit 2015 lees je als je hier klikt.