bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

10-07-2021

B-log: 10 t/m 16 juli 2021

Filed under: B-log 2021 — bazbo @ 05:41



Vrijdag 16 juli: Warnemünde
Half zeven op. Ik ren een rondje door bos en veld. Thuis weer even terug in bed. Eind van de ochtend bezoeken we de Stadtbäckerei voor lunch en koffie. Er is bericht van Sacha, of we zin hebben om mee te gaan naar Warnemünde. Dat hebben we. Niet veel later treffen we Michael, Jakob en Sacha en we drinken gevijven nog een koffie in de Stadstbäckerei. Vervoglens rijden we (met twee auto’s) naar Warnemünde. Daar maken we een wandeling door de haven naar de Schallplattenladen. Dit keer is hij open. (Vorig jaar bleek hij op maandag gesloten.) Ik zie wat interessant spul, maar beheers me. We drinken nog iets aan de haven. Dan rijden we weer terug. Half zes zien we iedereen weer in de Klosterküche om met z’n zevenen te eten. Zeer goed te eten, zelfs. Daarna wandelen we via de Münstergarten en de Klosterhof naar het Kamp Theater. Daar zien we veel bekende gezichten van andere jaren. Nederland is in het nieuws, want sinds enige dagen zijn we opnieuw een hoogrisicogebied vanwege zeer veel virusbesmettingen. Rond middernacht gaan we terug.



Donderdag 15 juli: Heiligendamm
Pas om half negen zijn we wakker en op. Het plan voor vandaag was om naar Wismar te gaan, maar dat plan schuiven we van tafel. Eind van de ochtend gaan we naar de Stadtbäckerei voor koffie en lunch. Dan stappen we op stoomtrein Molli en we rijden naar Heiligendamm. Daar wandelen we over de boulevard en de pier. Op de boulevard eten we ijs wat later drinken we biolimonade. Rond vier uur nemen we de stoomtrein terug. Even uitrusten thuis. Half zeven zijn we bij het Kamp Theater. We eten weer met de groep; Jakob is er nu ook. We eten hamburgerschnitzel met salade. Nona heeft haar Beatles-quiz meegenomen en we hebben een mooie avond. Elf uur terug.



Woensdag 14 juli: Bad Doberan
Half acht op. Ik loop een fiks eind hard door bos en veld. Het gaat niet gemakkelijk, want de route gaat heuvel op en heuvel af, daarnaast is het warm, zonnig en benauwd. Thuis koffie met De Vrouw. Dan lopen we naar de Stadtbäckerei voor koffie en ontbijt. Aansluitend maken we een wandeling door het dorp. We bezoeken wat winkels en komen langs het Kloster en de Münster. Eind van de middag rusten we thuis even uit. Zeven uur zijn we bij het Grieks restaurant. Daar eten we met het ploegje. Voor mij feta en aubergine. De afzakker pakken we bij het Kamp Theater en na elven zijn we thuis.



Dinsdag 13 juli: van Apeldoorn naar Bad Doberan
De wekker gaat om de gebruikelijke ‘werddagtijd’. Koffie, ontbijten, laatste dingen inpakken, afwas, afval. Half acht lopen we de deur uit en om acht uur zitten we in de trein. Onderweg lopen we tien minuten vertraging op, maar toch hebben we in Hannover tijd voor koffie en lunch. Half vijf zijn we in Bad Doberan. Het echtpaar bij wie we een Ferienwohnung huren haalt ons weer op van het station. Fijn om ze weer te zien in goede gezondheid en mooi om hier weer terug te zijn. We pakken uit en doen boodschappen bij de dichtbijgelegen super. Half zeven gaan we naar het Kamp-Theater. Daar treffen we Sacha, Nona, Gerhard en Michael. We eten samen en praten bij. Elf uur gaan we terug.
Muziek vandaag: The Extinct Suite (Steve Jansen), Country Airs (Rick Wakeman)



Maandag 12 juli:
Half zeven op. Een uur later heb ik mijn ‘huiswerk’ al gedaan (klusjes voor Kunst-Zinnig-Brein en Theater Wirwar). Koffie met De Vrouw; zij gaat even de deur uit. Krant op het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Ik wandel door de zon naar de super voor wat laatste dingen. Nog meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch. Afwasje. Langzaam zoeken we bagage bij elkaar en ik pak de twee koffers grotendeels in. Duurt niet lang. Ik wandel nog een rondje om het centrum. Het is niet meer zonnig, maar wel warm en benauwd. Eind van de middag bereid ik avondeten voor: ik kook regenboogpeen, aardappel en venkel. Tussendoor vul ik het kleine restant salade van gisteren aan met bosui en komkommer. Dan bak ik kastanjechampignon en groene paprika en daar roer ik uiteindelijke de aardappel, regenboogpeen en venkel doorheen. Ten slotte bak ik biefstukken. We eten alles op. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. De PROG is uit. De vakantie is begonnen.
Muziek vandaag: Corridor (Steve Jansen), USA (King Crimson), Sin Fronteras (Sergent Garcia), Hvite Pil (Hege Rimestad), Anomalia (Jane Getter Premonition), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)



Zondag 11 juli:
Kwart voor zeven wakker en op. Het is benauwd als ik een ronde ga hardlopen. Toch kies ik de langere route. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Allerlei. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwas. Was. Stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal en om het centrum. Thuis zet ik een app op mijn telefoon, zodat ik in het buitenland kan laten zien dat ik tweemaal ben gevaccineerd. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Niet heel moeilijk. Het kleine restje salade van gisteren vul ik aan met bosui, appel, moerbei en wilde tomaat. Verder bak ik lamsshoarma en aardappelblokjes. Afwasje. Webstek. Ik bel Onze Vader. Het gaat heel goed met hem; hij vertelt weer het een en ander en we wensen elkaar een paar goede weken toe. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Road To The Sun (Pat Metheny), Red (King Crimson), Free Hand (Gentle Giant), The Old Homestead, het zevende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Leviathan (The Grid & Robert Fripp)

_

Zaterdag 10 juli:
Zes uur op. Koffie. Markt, slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik haal brood bij de Turkse winkel wat verderop. Dan bezoeken we onze buren; zij gaan de komende paar dagen weg en passen daarna op ons huis. Tenminste, als we weg kunnen. Want dat kan spannend worden. De hoeveelheid virusbesmettingen in het land loopt pijlsnel op, na de versoepelingen van twee weken geleden. Gisterenavond heeft de minister-president met zijn knecht een paar versoepelingen teruggedraaid. Zo zijn clubs en disco’s weer gesloten en mag horeca tot 24.00 uur open zijn; bovendien moeten de gasten weer aan een tafel zitten. Even was er sprake van dat ons land op rood zou gaan, maar dat is gelukkig nog niet het geval, dus als het zo blijft kunnen we dinsdag reizen. De Zoon is er om half een voor lunch. Hij heeft de komende twee weken ook vakantie, al gaat hij nergens heen (misschien naar zijn vrijwilligerswerk). Afwasje. Krant op het balkon. Ik wandel langs het kanaal naar een super voor wat laatste dingen. Lezen en luisteren op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en wilde tomaat. Dan bak ik bosui, paprika, allerlei resten sla en daardoorheen roer ik het restant gekookte bloemkool en broccoli met Italiaanse kruiden en amandelroom. Ten slotte bak ik lamsfilet. We eten het op. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek (en de aanzet tot een nieuwsbericht op de webstek van Kunst-Zinnig-Brein). Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Leviathan (Robert Fripp & The Grid), de extra’s die te vinden zijn op de dvd die mee kwam met Starless And Bible Black (King Crimson), Sleep Dirt (2012 remaster) (Frank Zappa), het tiende plaatje (de session reels) uit de doos Larks’ Tongues In Aspic (King Crimson), Auto-Reconnaissance (The Tangent)

• • •
 

08-07-2021

Lief – Lotgenoten (0034)

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2021 — bazbo @ 01:00

Lotgenoten,

Galmend gebrabbel in de straat. En dat op de vroege morgen. Tien voor zes, is dat vroeg? Voor mij niet zo, voor mij is het vrij gewoon. Ik leg dat uit. Straks. Eerst over dat galmend gebrabbel.
De man loopt zoals altijd voor de vrouw uit. Een meter of tien. Hij waggelt wat, stapt onvast over de trottoirtegels in de richting van de bushalte. Erachter loopt de vrouw, zekerder op haar benen, maar langzaam.

Ik ken ze wel. Al is ‘kennen’ hier misschien niet het goede woord. ‘Herkennen’ is beter. Ik zie ze vaker bij de bushalte. In de tijd dat ik nog veel naar kantoor ging, stond ik iedere ochtend naast ze in die bushalte.
De man en de vrouw zijn beiden een jaar of zestig of vijfenzestig, mogelijk nog wat ouder. De man staat onvast op de benen, niet omdat hij dronken is (al lijkt dat wel zo en praat hij wel als dusdanig), maar omdat hij een probleem met zijn evenwicht heeft. Ik had de gehoorapparaatjes achter zijn oren ook al wel eens gezien. Als hij praat, dan klinkt dat luid, wat snibbig, niet zo duidelijk en met vrij veel sputum.
De vrouw is net als de man brildragend, heeft kleine pretoogjes (maar dat kan ook door die bril komen) en haar lange grijze haren hangen in een paardenstaart op haar rug. Ze praat de hele tijd tegen de man en is lief en behulpzaam voor hem. ‘Heb je je buskaart wel bij je?’ ‘We zijn op tijd.’ ‘Het wordt druk vandaag.’ Ze helpt hem met het opdoen van het mondmasker, want dat is voor de man met de grove motoriek wat lastig. De man reageert kortaf: ‘Ja, ja!’, kijkt haar niet aan en weert haar helpende handen af.
Ze stappen in de bus en vijf minuten later stappen ze er weer uit. Het is de halte bij wat we vroeger ‘de sociale werkplaats’ noemden. Tijdens het uitstappen zwaaien ze uitgebreid naar de chauffeur en roepen ze: ‘Fijne dag!’ Ze wil hem weer helpen met het mondmasker, maar hij trekt het bruusk van zijn gezicht en staat vervolgens te hannesen met de gehoorapparaatjes die hij bijna verliest. Door de ramen van de bus kan ik haar bijna horen zuchten; het omaatje bedoelt het goed maar hij wil er niets van weten. Dan heeft de bus vaartgemaakt en hebben we ze achtergelaten.
Als ik ze zie, vraag ik me af of ze een stelletje zijn. Zijn ze getrouwd en hebben ze kinderen? Ze lijken elkaar door en door te kennen; ik merk de kleine ergernissen tussen hen beiden van en herken de vertrouwdheid met elkaar.

Nu zie ik ze vanaf mijn balkon aan komen zwalken in ganzenpas. Ze zijn een half uur eerder dan dat ik van ze ken.
Sinds dik vier jaar woon ik hier nu in het appartement in de binnenstad van ons zo majestueuze Apeldoorn. Vanaf mijn balkon kijk ik op de winkelstraat waar gelukkig nauwelijks autoverkeer doorheen raast. Slechts fietsen en bussen rijden er. En die teringscooters, maar dat is stof voor een andere vertelling.
De wekker staat op vijf uur. Als ik thuis werk en het is mijn dag voor een ronde hardlopen, dan ben ik om zeven uur aan het werk. Vandaag ga ik naar kantoor. Dat kantoor is in een andere plaats en die plaats bereik ik met de bus. Die bus stopt voor de deur, om half zeven, welteverstaan. Dan ben ik om half acht op de werkplek. (Had ik al verteld dat ik al zo’n zeven jaar een nieuwe werkplek heb?) Ik heb dus ’s morgens vroeg ruim de tijd voor vertrek. Met dit mooie weer spendeer ik veel van die tijd op het balkon. Ik zit er uit de wind; het balkon is dicht met glazen schuifpuien, maar die staan nu open en ik voel een zwoele bries. De zon schijnt op de ramen van de appartementen tegenover en de weerkaatsing ervan doet mij mijn ogen dichter knijpen, zo fel is het licht. Vanaf het balkon heb ik prima zicht op de bushalte. Het is zes uur en over een half uur sta ik daar.

Ze zijn net op tijd; de bus van een half uur eerder komt er al aan. Ik hoor haar tegen hem praten. De straat is verder leeg en door de hoogbouw aan weerszijden van de straat galmt haar stem. De bus zelf hoor je niet, want sinds een jaar rijdt het vervoersbedrijf elektrisch. De man kijkt weg, houdt zijn handen beschermend voor zijn gezicht. Dan stopt de bus en zijn ze aan mijn oog onttrokken. Ik weet hoe lang ze erover doen voordat ze zijn ingestapt, dus dit kan even duren. Inderdaad, minuten later rijdt de bus weg.
Maar wat is dat nou? De man staat nog bij de halte. Hij kijkt de bus na en wuift. Vervolgens loopt hij in de richting van waar hij gekomen was.

Ik blijf nog even kijken, maar merk dat ik niet goed zie. Er trekt een waas van vocht voor mijn ogen en ik heb een brok in mijn keel. De mopperige, bruuske man is met de vrouw meegelopen naar de bushalte en zwaait haar uit. Om zes uur ’s morgens. Dat vind ik lief van hem. Ik heb me in hem vergist. En ook in mezelf. Wie had nou gedacht dat ik ooit geroerd zou zijn door twee oudere mensen die op een bus wachten en door de manier waarop ze met elkaar omgaan? Ik wrijf het plotselinge kippenvel van mijn armen, veeg de traan van mijn wang en ga mijn werktas maar eens pakken.

Wat een avonturen weer.


Apeldoorn, juni 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

02-07-2021

B-log: 3 t/m 9 juli 2021

Filed under: B-log 2021 — bazbo @ 18:38



Vrijdag 9 juli: naar Gorssel
Redelijk geslapen. Hoofd nog wel vol. Half zeven loop ik een ronde hard, lange route. Het is al zonnig. Thuis terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Eind van de ochtend pakken we de trein. Daarna een bus. Dan zijn we in Gorssel. Eerst bezoeken we het lokale museum, met daarin exposities van werken van Bob Ross (ja, ja) en Konrad Klapheck. We drinken thee bij een theehuis op het plein. Vervolgens lopen we het kleine stukje naar het huis van Ank en Bob. Het is bijzonder mooi om ze weer te zien. En wat gaat het goed. We praten uitgebreid bij, krijgen een nog uitgebreidere barbecue en hebben een bijzondere middag en avond. Ver na negenen brengt Ank ons naar de bushalte en binnen een uur zijn we weer thuis.
Muziek vandaag: Geen.



Donderdag 8 juli:
Half acht weer op de werkplek. Volle dag. Afronden, overdragen, opruimen, laatste zaken afhandelen, overleggen en een afscheid van de leidinggevende die ik sinds drie maanden heb. O en ik krijg bericht dat mijn plan om aandachtfunctionaris te worden niet door gaat. Nou, dan niet. Zoek ik wat anders. Of niet. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Zes uur thuis. De Vrouw is vandaag naar een of ander symposium en ze is er nog niet. Kwart voor zeven wel. Ik maak avondeten. Zo warm ik bijvoorbeeld het restant van de schotel van dinsdag op en maak ik een pastaschotel van kastanjechampignons, bosui, paprika, courgette, spaghetti en groene pesto. We eten alles op. Ik was alles af. Acht uur heb ik vakantie. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: Starless And Bible Black (King Crimson), Leviathan (The Grid & Robert Fripp



Woensdag 7 juli:
Ik loop een lange ronde hard om half zeven. Die gaat redelijk goed. De Vrouw gaat zich vanmorgen vroeg laten testen, want sinds gisteren snotterig. Ik doe allerlei. Als De Vrouw weer terug is, wandel ik naar de super en aansluitend bezoek ik de theatergroep Wirwar om wat foto’s te maken. Thuis koffie met De Vrouw. Ik loop nog naar de Kap om bewijsexemplaren op te halen van het tijdschrift waar de strip van Robert in staat. Ik bezorg die bewijsexemplaren. Thuis lunch met De Vrouw. Afwas en vast wat voorbereiden voor avondeten. Ik ga aan het werk. Niet lang. Tweeënhalf uren. Op de fiets naar de audicien voor de jaarlijkse controlebeurt. Half zes weer terug. Ik maak avondeten: ik bak kip, rode ui met kerrie en gekookte bloemkool en broccoli, doe die in een ovenschaal en voeg daar een mix van ei en amandelmelk aan toe. Dit zet ik in de oven. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en wilde tomaatjes. We eten alles op; alleen van de salade blijft nog heel iets over. Afwas en afval. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Intensieve dag, net als gisteren. Mijn hoofd raakt langzaam leger. Nu morgen nog.
Muziek vandaag: het achtste, negende, veertiende en dertiende plaatje (het zesde en zevende concert, de 2010 remix en de alternate takes/mixes) uit de doos Larks’ Tongues In Aspic (King Crimson), Black Rock (Djivan Gasparyan & Michael Brook), Homegrown, het zesde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Blurring Into Motion (Charlie Cawood)



Dinsdag 6 juli:
Niet goed geslapen. Hoofd vol. Half acht op de werkplek. Daar heel veel te doen. Veel overleg, veel uitwerken, veel plannen, veel organiseren. Veel krijg ik nog af ook. Geen gelegenheid om tussen de middag buiten te wandelen. Mijn eerste plan was om de laptob op de werkplek te laten, zodat ik morgen niet extra hoef te werken. Toch neem ik hem weer mee. Zes uur thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van lam, paksoy, tuinbonen en doperwten. Ernaast een salade van witlof en appel en rozijn. Waarom ook niet? We eten er goed van. Afwas. Meer krant op het balkon. Webstek. Lezen op het balkon.
Muziek vandaag: het zesde en zevende plaatje (het vierde en vijfde concert) uit de doos Larks’ Tongues In Aspic (King Crimson), Proxy (The Tangent)



Maandag 5 juli:
Net als ik om half zeven terug ben van een ronde hardlopen, die overigens best aardig gaat (ook al is mijn hoofd niet leeg), gaat het regenen. Mooi. Nog voor zeven uur ben ik aan het werk. Wederom een redelijk volle dag. De Vrouw gaat een tussenexamen voor haar opleiding doen. Eind van de morgen is ze terug. Koffie op het balkon. Later lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ben weer aan de slag. Half vijf is het klaar voor vandaag. Ik loop nog even naar buiten. Dan maak ik avondeten, heel eenvoudig. Ik bak kastanjechampignons, bosui en paprika en doe daar geklutste eieren bij. Dat laat ik stollen en ik schuif de omelet op een bord. Daarna eet ik het op, maar niet voordat ik het rijkelijk heb bestrooid met geraspte kaas. Kleine afwas. Webstek. Krant op het balkon. Meer lezen op het balkon. De Vrouw is er om half tien. We praten bij en ik ga niet lang erna slapen.
Muziek vandaag: de eerste vijf plaatjes (de eerste drie concerten) uit de doos Larks’ Tongues In Aspic (King Crimson), The Singles Collection (The Kinks), Winter In Moscow (Mari Boine, Inna Zhelannaya & Sergey Starostin), Nayda! (Bab L’Bluz), Mixing Colors (Roger Eno & Brian Eno)



Zondag 4 juli:
Iets beter geslapen. Kwart voor zeven op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw op het balkon. Lezen. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuigen. Lezen. De Vrouw gaat naar het werk. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Net voor wat regen ben ik thuis en even later regent het stort. Eind van de middag maak ik avondeten. Spaghetti koken, kastanjechampignons bakken, bosui en courgette erbij, groene pesto, spaghetti, in bord, parmesan eroverheen en opeten. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Levanter (Kinan Azmen, Eric Vloeimans & Jeroen van Vliet), The Divine Abstract (Charlie Cawood), de extra’s op de dvd die mee kwam met Islands (King Crimson), Earthbound en alle extra’s op de dvd die erbij mee kwam (King Crimson), The Slow Rust Of Forgotten Machinery (The Tangent)



Zaterdag 3 juli:
Niet heel goed geslapen, maar niet erg. De ronde hardlopen gaat uitstekend en om kwart voor acht wandel ik naar de markt voor fruit en vis. Daarna het gebruikelijke rondje langs de slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Het is inmiddels zonnig en een prachtige dag. Ik loop het centrum in, bezoek een andere super en een Turkse winkel. Meer koffie met De Vrouw, nu in de zon op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Krant op het balkon. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal en om het centrum. Lezen op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst vul ik het restant salade van gisteren aan met komkommer en kerstomaat. Dan bak ik (kastanje)champignons, ui, regenboogwaspeen en risottorijst. Daar voeg ik bouillon aan toe en dat laat ik dertig minuten koken. Ondertussen bak ik lamsfilet en rasp ik parmesan. We eten er goed van; er is regenboogrisotto over voor De Vrouw morgen. Natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Troy (Stephen Fry) uit. Slapen.
Muziek vandaag: Sleep Dirt (1991 remaster) (Frank Zappa), Islands (King Crimson)

• • •
 
« Vorige pagina