Dag 5: vrijdag 20 juli 2007
Een poort die open gaat en een harem zonder rondleiding. Een hof of vier, bogen, koepels en blauwe mozaïektegels. Een schatkamer met diamanten en een sultansdolk met robijnen. Een wapenverzameling en een stapel Chinees porselein. Een theehuis in een park en een fantastisch uitzicht. Een Efes in de Ierse Pub en een durum met fish ’n chips. Een boodschapje bij de büfe en een brand in een statig pand in de straat.
Wederom nemen we de tram naar het oude centrum. Deze keer stappen we uit bij Sultanahmet. We lopen naar het Topkapipaleis en deze keer kunnen we wél naar binnen. Op de eerste hof zien we de Hagia Eirene en de Rijksmunt. Als je tussen de bomen door wandelt heb je mooi uitzicht over de Zee van Marmara en de zuidelijke monding van de Bosporus.
Ik koop toegangskaarten en water. Dan gaan we naar binnen en komen zo op de tweede hof. Hier omheen liggen gebouwen waar van alles te zien is, maar we gaan eerst kijken of we de harem binnen kunnen. In de boeken staat namelijk dat je er alleen binnen kunt met een rondleiding. We moeten wel betalen om erin te gaan, maar verder geen probleem.
In de harem zijn driehonderd kamers waarvan we er maar een paar te zien krijgen, maar ze geven een beeld van het privéleven van de sultans in het paleis. Op een relatief kleine oppervlakte moeten op bepaalde momenten meer dan duizend mensen hebben gewoond. Overal bogen, koepels en blauwe mozaïektegels. En het is er opvallend koel.
Als we de harem uitkomen bevinden we ons in de derde hof. Hier ook weer allerlei zijgebouwen, waaronder de schatkamers met daarin de beroemde diamant en de sultansdolk met robijnen erin. Jammer, maar hier mag je niet fotograferen. Maar oh, wat mooi.
Achter de derde hof ligt de vierde hof, met paviljoens en tuinen met uitzicht op de Bosporus.
Terug op de tweede hof bekijken we de wapens en wapenuitrusting, en natuurlijk ook de Divan, alwaar de sultan en zijn kornuiten hun regeringsbijeenkomsten hielden. Ook betreden we de imposante keukens, waar nu de grootste verzameling Chinees porselein zich bevindt.
Het paleis is zó groot en er is zó veel te zien, dat we er een groot deel van de dag kunnen zijn. Het is al ruim halverwege de middag als we het paleis verlaten.
Langs het Archeologisch Museum lopen we het Gülhanepark in, op zoek naar rust en een aquarium dat in de gids stond. Die rust vinden we wel, en een Gitische zuil ook, maar geen aquarium te zien. Dan maar een theehuis in. Met schitterend uitzicht op de Bosporus slurpen we thee en fanta.
Daarna verlaten we het park voor een grote Efes bij ‘The North Shield’. Men herkent ons, vooral die jongeman die een tijdje in Nederland is geweest. “Hoe gaat het met u?” en dan weet hij het niet meer. We blijven er hangen en eten durum en Luuk fish ’n chips.
Via een korte weg komen we op de Yeniçeriter Cadessi en dan zijn we snel weer terug bij het hotel. Zelf loop ik nog even langs de büfe in de buurt voor wat Efes en appelsap. Op de weg terug staat ineens de hele straat onder de rook. Een bovenhuis verderop in de straat staat in brand. Hoop mensen op straat, maar geen brandweer te zien. Als de rook wegtrekt, loopt iedereen door. Je maakt wat mee. Oh, wat mooi.
