Bas Langereis leest u voor!

–

bazbo 0850: Chris Squire & Alan White – Run With The Fox
De Sint is weer in het land; tijd voor een kerstplaat. In 1981 was Yes op sterven na dood. Twee jaar ervoor hadden Jon Anderson en Rick Wakeman de band verlaten, het achtergebleven drietal lijfde The Buggles in en tourden met hun album Drama de wereld rond. Het werd geen succes. Steve Howe en Geoffrey Downes gingen samen met Carl Palmer en John Wetton een bandje beginnen (Asia), Trevor Horn ging zich volledig toeleggen op produceren en Chris Squire en Alan White bleven achter, niet wetende wat ze moesten doen. Om een beetje in beeld te blijven namen ze dit plaatje op. Het is een fijn landelijk lied, waarin vooral opvalt hoe mooi Squire eigenlijk zingt. Op de B-zijde een soort instrumentale reprise, waarschijnlijk omdat ze niets anders wisten. Niet veel later begonnen Squire en White samen te werken met ene Jimmy Page onder de naam XYZ (eX-Yes-Zeppelin), maar dat werd niets. Toen kwamen ze in contact met Trevor Rabin met wie ze wat demo’s maakten en toen Trevor Horn als producer toe trad, duurde het niet lang voordat mevrouw Jon Anderson de vraag kreeg om te komen zingen. Resultaat: Owner Of A Lonely Heart. Maar voor nu: nog even meezingen met dit feestnummer, dat afkomstig is van de Britse versie, die ik kocht op 18 april 2009 op de platenbeurs in Utrecht.

–

bazbo 0849: Grace Slick – Seasons
Soms had mijn grote broer smaak. Dat was in ieder geval wel het geval toen hij deze single kocht, ergens in 1980. Toen ik negen jaar later het ouderlijk huis verliet, jatte ik dit singletje dan ook gewoon mee. Nooit gewetensbezwaren gehad. Hij had het plaatje niet voor niets achtergelaten in dat ouderlijk huis toen hij het in 1982 gedag zwaaide. Het zal u niet verbazen dat ik hier nu de Nederlandse uitgave draai. Seasons is nog steeds een leuke deun, misschien een beetje te feelgood, maar B-kant Angel Of Night zet alles weer fijn in rockperspectief. Die Grace. Zou ze nog leven?

–

bazbo 0848: Sandy Shaw – Puppet On A String
Over klassiekertjes gesproken. Het meisje Sandy Shaw (enorme bos haar, heel kort glitterjurkje en blote voeten, had iemand ooit van haar gehoord?) zong in 1967 tijdens het Songfestival in Wenen een zeker liedje de onvergetelijkheid in. Dit liedje, welteverstaan. Ze won. Dat jaar kwam de single uit en ik heb hier een Britse versie. Er is geen hoesje. Denk dat ook deze bij een beurs vandaan komt. B-kantje Tell The Boys is ook zo’n lieflijk liedje, maar haalt het (natuurlijk) niet bij de voorkant.

–

bazbo 0847: Nancy Sinatra – These Boots Are Made For Walkin’
Klassiekertje weer. 1966! We hebben hier een Nederlandse versie uit dat jaar en kochten hem op een of andere platenbeurs. Op de B-zijde staat The City Never Sleeps At Night en dat is ook al zo’n mooie deun. Ooit heeft iemand dit plaatje gekocht bij Radio van Geet, gevestigd op het Mercatorplein nummer 24 in ons zo majestueuze Apeldoorn. Ik kan mij niet heugen dat daar ooit een radio- c.q. muziekzaak heeft gezeten, maar ik ben dan ook opgegroeid in een ander deel van de metropool. De zaak was te bereiken onder telefoonnummer 05760-15543 en dat lijkt vreemd, aangezien het kengetal van Apeldoorn 055. Echter, tot 24 september 1975 was het 05760; toen pakten we 055 van Beilen af. Niet dat ik me daar iets van kan herinneren, overigens. Geile clipjes maakten ze in 1966, zeg.

–

bazbo 0846: Peter Schilling – Major Tom (Völlig Losgelöst)
‘Maar die had je toch al gedraaid?’ hoor ik de oplettende lezer/kijker vragen. Jazeker, maar dat was de 12″ maxisingle en die stond in de platenkast bij alle elpees en maxisingles. Hier gaat het om een 7″ single. Die maxisingle is van De Vrouw en deze single hebben we volgens mij later pas gekocht op een beurs of dergelijke. Het is een Duitsche uitgave uit november 1982. Hard meezingen, weer. Dat kunnen we niet zeggen van de B-kant Ich Hab’ Keine Lust. Wat kan mij het kleine libido van meneer Schilling schelen?

–

bazbo 0845: Salt-n-Pepa – Push It (Remix)
Dit kocht ik op 25 juli 1988. Ook die zomer was ik een begeleider tijdens een vakantieweek voor kinderen die niet op vakantie gingen en dit was zo’n beetje de hit van de week. Niet omdat ik het plaatje nou zo heel goed vond, maar meer uit nostalgische overwegingen – want wat was het een mooie week – kocht ik de single. Als een herinnering. Veel heb ik hem niet gedraaid. Nu ik het zo terug hoor, vind ik ‘m ook niet eens zo heel bijzonder. Op de achterkant van deze Nederlandse versie staat I’ll Take Your Man en behalve de faute tekst (als ik ‘m goed begrijp) valt mij het schaamteloze gebruik van samples uit Owner Of A Lonely Heart (Yes) op. Niet dat die sample nou zo origineel was (Yes en Trevor Horn hadden ‘m ook gejat), maar daar gaat het nou niet om. Waar het om gaat is dat ik weer even terug denk aan een mooie week die ik mocht doorbrengen met een boel goede mensen.

–

bazbo 0844: Rubberen Robbie – Het Slurvenlied
Van de LP Rubberen Robbie 3. Niet dat ik die heb. Ik heb alleen deze single, verschenen in 1982 en ik kocht hem op 7 april van dat jaar. Mijn zus had een jaar of wat daarvoor de grote hit van Vader Abraham gekregen en die jengelde nogal eens door het ouderlijk huis. Groot was dan ook mijn vreugde toen ik Het Slurvenlied op de radio hoorde. Het is een melige parodie op alle Wuppies, Smurfen en wat al dies meer. Op de achterkant staat Als Een Kroket In Zijn Kadet en waarom had die Rubberen Robbie zo’n jaje Engelse ‘r’? Zo’n ‘ej’? Leuk om het titellied weer te horen, ik brul alle teksten en kreten tussendoor zo weer mee.

–

bazbo 0843: Queen – Somebody To Love
Mooiste liedje van Queen ooit, vind ik. Ik ken niet zo veel van Queen. Heb er geen platen van, al heb ik Day At The Races en Night At The Opera wel gehoord, ooit. Deze single komt van een platenbeurs of dergelijke en hij is eerder geweest van iemand die Lya heet of zich zo noemde. Volgens Discogs zijn er maar 46 versies van de single en als ik even puzzel ontdek ik dat ik een Nederlandse heb uit 1976. Die versie brengt trouwens ook nog rond de twintig ballen op als ik hem verkoop. Op de B-kant staat White Man en kan zo’n titel nog wel vandaag de dag?

–

bazbo 0842: Procol Harum – A Salty Dog
Over klassiekers gesproken. Prachtstuk, dit. Nederlandse versie van deze single uit 1969. Niet heel bijzonder, maar toch bijzonder genoeg. Op de achterzijde staat Long Gone Geek, een nogal felle rocker, zeker afgezet tegen de ballad van de A-kant. Titelnummer komt van de gelijknamige elpee, ook al zo’n prachtplaat, al vind ik de voorganger Shine On Brightly een tikkie beter. Maar wie ben ik? Vooralsnog ben ik iemand die A Salty Dog traag mee zingt. Mooi lied.

–

bazbo 0841: Elvis Presley – Wooden Heart
‘Dit zou ik nooit kopen!’ roept De Vrouw, tussen de regels die ze mee zingt door. ‘Ik ook niet, maar toch hebben we het,’ zeg ik. Vast weer iets op een platenbeurs. B-kantje Tonight Is So Right For Love is eigenlijk te slecht voor een B-kantje. Heel even dacht ik een origineel singletje uit 1960 in handen te hebben, maar met een paar klikjes ontdek ik dat het hier gaat om de Nederlandse heruitgave uit 1977. Maakt het uit. Want zeg nu zelf: altijd fijn om de warme stem van The King eens te horen. Daarna moet het weer afgelopen zijn.

–

bazbo 0840: (Philips) – Rhythm Record – Philicorda
Deze moet ik uitleggen. Lees eerst dit stuk. Ik had dus een Philicorda. En ergens vond ik dus ook dit plaatje. Geen flauw idee meer waar, maar ik vermoed platenbeurs. Op dit singletje staan zes ritmetracks. Meer niet. Ik kan niet dansen, maar weet voldoende van muziek om de quickstep, de foxtrot, de cha-cha-cha, de wals en de tango te herkennen. De Vrouw zit hier al enige tijd met grote ogen tegenover mij aan tafel. Wat of dít nu weer is! Ik leg het uit. Discogs kan me niet vertellen uit welk jaar het plaatje komt, maar ik weet dat Philips het orgeltje in productie had slechts in de eind jaren zestig, dan kunnen we wel een schatting maken. Lang daarover doen hoeft niet, want de site 45cat weet dat het plaatje in 1970 op de markt kwam. Oké. Nog een geinig weetje: dit plaatje moet je draaien op 33 toeren. Ik vond al dat ik zo snel moest dansen…

–

bazbo 0839: Frans Peters en het Sterrenteam – Het Grote Reclamelied
Het is 12 februari 1985 en op de radio hoor je allerlei carnavalsplaten. Die vind ik doorgaans geen zak aan en ik luister zelden radio. Op een onbewaakt moment hoor ik dit lied. Mijn oren zijn gespitst. Dit is leuk! Grappig, melig, cabaretesk, zeg het maar. Aan het eind hoor je een heleboel verschillende reclamedeuntjes uit die tijd, maar dan met malle tekst. Een parodie! Daar houd ik van. Ik houd er zo veel van, dat ik ‘m op 12 februari 1985 koop. Het is een Nederlandsche (goh) uitgave uit 1985 (goh). Kant B bevat de stamper Het Is Weer Feest en dat is een magistraal domme deun. Zeker dertig jaar niet gehoord, dit. Heerlijk.

–

bazbo 0838: Osibisa – The Coffee Song
Verroest, zeg. Dat we dit hebben. De Vrouw heeft het nooit gekocht, zegt ze. Ik ook niet. Platenbeurs, dus. Ooit. We draaien hier een Duitsche uitgave uit 1976. Blijft een fantastische deun, maar niet echt representatief voor de band. Al moet ik eerlijk zijn: ik ken alleen het album Woyaya. Op de achterkant staat Sunset, een instrumentaaltje dat er ook mag zijn. Leuk weetje: het ‘logo’ van de band is ontworpen door Roger Dean, de man die ook de legendarische hoezen voor o.a. Yes maakte.

–

bazbo 0837: Roy Orbison – Pretty Woman
Klassiekertje! Nederlandsche heruitgave uit 1964, heb ik. Op de hoes heet het lied Pretty Woman; op het label staat Oh, Pretty Woman. Tureluurs word je ervan! Verder natuurlijk heerlijk om de heer Orbison te horen grommen. Op de achterkant staat Yo Te Amo Maria, eveneens zo’n typische Orbisonkweler. Iemand – ikke niet – heeft dit plaatje ooit gekocht bij Radio Pracht, gevestigd aan de Langestraat 10-12 te Amersfoort, destijds te bereiken onder telefoonnummer 14340. Dat lijkt me enige tijd geleden. Voor nu: ik draai het volume hoger.

–

bazbo 0836: Normaal – Mama Woar Is Mien Pils
Hier zit geen hoesje omheen. Kan dus nooit van mij zijn. Ik zou ook nooit Normaal kopen, maar dat is een andere zaak. De Vrouw ontkent ook dat dit singletje van haar is. ‘Rommelmarkt,’ ben ik bang. Samen bang zijn, dat is fijn. Plaatje komt uit 1981. Ik ben te onbekend met het werk met de band, maar vermoed dat het een poging tot carnavalsdeun is. Het nogal hoempapa-gehalte is me te hoog voor de boer’nrock waar de band beroemd om is geworden. Tekstueel is het ook al geen hoogstandje. Op de b-zijde staat Oh, Oh, Bennie Wat Dom en dat is eveneens geenszins een werk dat zou vallen onder de Kunst met de grote K.

–

bazbo 0835: Nick Nicely – DCT Dreams
Mijn vriend Marc had in 1983 deze single uit de uitverkoopbakken van Free Record Shop gevist en liet hem me horen. Wat een mal, maar mooi geluid! Ik naar de Free Record Shop en daar viste ik nog een exemplaar uit de uitverkoopbakken. Ik geloof dat ik een gulden heb betaald. Het liedje zelf komt uit 1980, maar dit is een Nederlandse heruitgave uit 1981. Op de b-kant vinden we Treeline, dat ook een mal geluid heeft, maar niet zo mooi is als het titelnummer. Verder nooit iets gehoord van meneer Nicely. Blijkt te gaan om ene Nickolas Laurien, een Brit. Dit hitje uit 1980 was zijn enige (naast twee of drie floppers) en pas sinds het nieuwe millennium is hij actiever, zij het op cassette (!) en vinyl. Afgelopen paar jaar heeft hij zowaar enkele albums uitgebracht. Ik ben niet zo benieuwd. Maar DCT Dreams vind ik nog steeds prachtig pakkend.

–

bazbo 0834: Mungo Jerry – In The Summertime
Klassieker uit juni 1970. Ik heb hier een Franse versie van de single in handen. Hoe ik eraan kom: geen flauwe notie. Ik vermoed ergens gekocht op een beurs. Op de B-kant staat Mighty Man, dat hetzelfde geluid heeft als het titelnummer. Verder niet over lullen, gewoon luisteren. Mooi!

–

bazbo 0833: Mr. Walkie Talkie – Be My Boogie Woogie Baby
Ook bij dit plaatje geen enkel idee wat er uit de luidsprekers gaat komen als ik de naald in de groef jaag. Als de naald eenmaal in de groef zit en de eerste tonen uit de luidsprekers komen, denk ik: Barst, geen idee dat we dit hebben. De Vrouw herinnert zich ook niets. Rommelmarkt, platenbeurs, tien voor vijf euro, zeg het maar. B-zijde Lolly Loving Cop hebben we het maar niet over. Overbekende domme deun uit 1976 en dit is een Duitsche versie. Geeft niks.

–

bazbo 0832: Thijs van der Molen – Drinke Totteme Zinke
‘Deze is vast ook van jou,’ zegt De Vrouw. Dat had ze beter niet kunnen zeggen. Ze moet heel veel moeite doen om het goed te maken. Geen idee dus hoe we hier aan komen. Het is dan ook verschrikkelijk. Het liedje is oorspronkelijk van Herman’s Hermits (u weet wel, van de broer van Paul) en het haalt het niet bij het alleraardigste origineel. Komt omdat het gewoon een zuiplied is dat het overmatig gebruik van alcohol verheerlijkt. Slechte zaak. Dat dit nog mag. Maar toen het plaatje uit kwam – 1969 – was men zich nog niet zo bewust van de kwalijke gevolgen van dronkenschap. Vandaag de dag zou een dergelijk plaatje niet meer kunnen!

–

bazbo 0831: Anita Meijer – Rock Me Up A Mountain
Deze was van mijn oudste broer, meen ik. Bij het verlaten van de ouderlijke woning heb ik deze single meegenomen. Mijn oudste broer was toen zelf al jaren het huis uit. Zal wel een reden hebben dat hij hem heeft achtergelaten. Dit is een alleraardigst deuntje van mevrouw Meijer. Op de achterkant staat Sinner At Sunday en ik vond mevrouw Meijer toch altijd zo’n brave mevrouw. Het plaatje komt uit 1980 en er is slechts een versie van: de Nederlandsche, die op Discogs toch maar mooi €1,97 kan opbrengen.

–

bazbo 0830: Gunter Levi – Wie Kan Me Zeggen
Juni 1992. Ik ben met De Vrouw op vakantie en we bivakkeren in een heus vakantiepark bij De Haan, aan de Vlaamsche kust, nabij Oostende. Twee jaar daarvoor zaten we er ook en toen noemden we het huwelijksreis. Nu is De Vrouw zwanger en die zwangerschap gaat niet zonder complicaties, vandaar dat we voor een wat comfortabele vakantie kiezen. Op een avond zitten we in het parkrestaurant als de kastelein plots alle tafels aan de kant schuift en we getuige moeten zijn van een heuse talentenshow. Een of andere impressario presenteert ons zijn nieuwste ontdekkingen. Een ervan is ene Christoff, die later nog naam maakt in de Vlaamsche schlagerwereld. Na een halve avond vol met de meest afgrijschelijke Belgenmeuk krijgen we het hoogtepunt, de toekomst van de Vlaamsche muziek, roept de promotor nog enthousiaster dan hij de gehele avond is geweest. Wij zitten al die tijd te grinniken van zo veel fauter-dan-faut-muziek. ‘Hier is hij: Gunther Levi!’ Wat we te horen krijgen is nog erger dan alles daarvoor. Gunter is een jochie van een jaar of zestien die verlegen zijn liedje zingt. Om hem heen dansen twee meiskes in roze truitjes, roze rokjes, roze maillootjes en roze laarsjes en als ze lachen, glimt de beugel in hun monden ons tegemoet. Na afloop loop ik naar de merchendisetafel (tuurlijk) toe, koop het singletje en laat hem door het blozende jochie signeren. ‘Zal ik er nog iets schoons op zetten?’ vraagt hij. ‘Ja,’ zeg ik, ‘doe maar: Voor een domme Hollander.’ Op de b-zijde staat Niets Weerhoudt Mij en dat is van hetzelfde domme laken een pak. Onze single komt uit 1992 en is van Belgische makelij. Goh. Toch leuk om terug te horen na dik 27 jaar, want na de ene keer dat we hem gedraaid hebben bij thuiskomst in juni 1992 is dit gevalleke natuurlijk nooit meer uit de platenkast gekomen. (Het titelnummer is niet te vinden op YouTube, maar de b-kant wel.)

–

bazbo 0829: Frank Mills – Music Box Dancer
Nog zo eentje. Geen idee wat ik ga horen als ik deze single op de draaitafel leg. Bij de eerste tonen van de melodie weet ik: O, die! Hebben we dit, dan? Het moet van De Vrouw zijn. Plaatje komt uit 1974! Zou het dan toch van een of andere platenbeurs of rommelmarkt komen? Beetje onduidelijk welke versie we precies hebben; er zijn er mee dan dertig. Het hoesje helpt niet echt mee: een rood papieren niksie met een gat erin. Wel de naam van het label erop. Verschrikkelijk nummer, eigenlijk. Maar zo faut dat het weer leuk wordt. Achterzijde The Poet And I is minstens even erg, maar blijft niet zo hangen als de voorkant. Nou ja. Volgende.

–

bazbo 0828: Massara – Margherita
‘Deze moet van jou zijn,’ zegt De Vrouw. ‘Dacht het niet!’ brul ik terug. Hij komt vast van rommelmarkt, beurs of schoonmoeder. Toen ik het plaatje oplegde, had ik geen idee wat er zou komen, maar nu het speelt, denk ik: ‘Aha! Die. Geen idee dat we dit in huis hebben.’ Massara is ene Pino Massara die in 1979 een hitje heeft met deze single. We hebben hier de Nederlandsche uitgave. Op kant 1 staat ‘Part 1’ en op kant 2 staat ‘Part 2’. Goh. Iemand zin om te dansen? Ik niet zo.

–

bazbo 0827: Robert Long – Heeft Een Kind Een Toekomst
De Vrouw moet deze ergens in 1983 gekocht. Het is nogal een kwijlnummer. Op de achterkant van de single staat Het Heet Hier Holland en dat is andere koek die we van Long kennen: scherp, smerig, provocerend. Het zal u niet verbazen dat we hier een Nederlandse versie van deze single hebben (er zijn geen andere) uit het jaar van verschijnen. Op de achterzijde van het hoesje staat de speellijst voor 1984 en 1985. Hij had het maar druk. Voor ons is het fijn dat singles zo kort zijn.

–

bazbo 0826: Lipps, Inc. – Funkytown
Whoopeee! Deze kocht ik op 7 juli 1980. Het was toen een megahit in Nederland. Vooral het basloopje en het orgeltje vond ik schitterend. Ik kon er bij mijn klasgenoten echt mee aankomen. De achterkant All Night Dancing was ook aardig, maar niet zo bijzonder als het titelnummer. Ik heb de Nederlandsche single die in 1979 verscheen. Toen waren hits langere tijd te horen op de radio en het stond op 7 juli 1980 nog in de top 30. Een week of twee later hoorde ik voor het eerst Emerson Lake & Palmer en veranderde mijn muziekwereld compleet.

–

bazbo 0825: De Leger Des Heils Zangers o.l.v. kapitein W.F. Palstra – ‘k Wil Graag ’t Verhaal Vertellen
Kan het erger? Ja, het kan erger. Zo erg, dat het weer alleraardigst is. Ook van deze is de herkomst in onze verzameling totaal onduidelijk. Ik vermoed ooit gekregen in een stapel ‘kijk maar wat je ermee doet’ en behouden vanwege de malligheid ervan. Op de achterkant staat Mijn Ziel Wordt Beschermd. Een zin met een lijdende vorm; als tekstschrijver gaan alle toeters, bellen en alarmen bij mij af. Het plaatje is niet te vinden op Discogs en 45cat. Wel op Youtube.

–

bazbo 0824: James Last – Biscaya
Lieve help, waar en wanneer heb ik deze nou ook weer meegejat? De deun is vooral oerbekend in de wereld van piratenzender Veronica. Het is niet helemaal duidelijk welke versie uit 1981 ik hier draai, maar wat kan mij het bommen. Op de B-kant staat Verlorener Sommer, ook al zo’n trekzakstuk.

–

bazbo 0823: John Lamers – Roosmarie
‘Is dit van mij?’ vraagt De Vrouw. ‘Dit is van mij, hè? Ik kan me alleen niet herinneren het ooit eerder te hebben gehoord.’ Hoe we er anders aan moeten zijn gekomen, weet ik ook niet. Het originele hoesje ontbreekt; er zit een papieren hoesje met een gat erin omheen en erop staan afbeeldingen van klassieke platen als Sgt. Pepper, Saucerful Of Secrets en Ogdens Nut Gone. Op de achterkant van het plaatje uit 1968 staat Waar Ken Ik Jou Van … ? en ik moet zeggen dat ik betere openingszinnen heb gehoord.

–

bazbo 0822: Kiss – I Was Made For Lovin’ You
Over klassiekers gesproken. Deze pikten we op tijdens een bezoek aan een rommelmarkt, ergens en ooit. Op de B-zijde staat Hard Times, een rechttoerechtaanstampende rocker en de reden waarom ik verder geen Kiss in mijn verzameling heb. Dit is een Amerikaanse ’19-Bestway pressing’ van de single uit 1979, wat het dan ook moge betekenen.

–

bazbo 0821: The Kinks – Sunny Afternoon
Klassiekertje, behorende bij de categorie Mooiste Liedjes Ooit. Hoe ik hieraan kom, weet ik niet meer. Iets met beurs, rommelmarkt, ooit. Op de tweede zijde staat I’m Not Like Everybody Else. Ook leuk, maar minder klassiekertje en behorende bij de categorie Mooiste Liedjes Ooit dan het titellied. We hebben hier een Nederlandsche versie uit 1966 van de single, de variant met de oranje hoes en de ‘4-prong pushout’.

–

bazbo 0820: Mick Karn – Sensitive
Ooit eens tegengekomen op een rommelmarkt of platenbeurs. Ik heb er 5- voor betaald. Of dat guldens of euro’s zijn weet ik niet meer. Het titellied staat op Karns eerste soloplaat Titles, maar de B-zijde, het instrumentale The Sound Of Waves niet. Op het titellied zingt Karn, maar op beide stukken hoor je gelukkig zijn maniakale basspel. Daar gaat het tenslotte om. Ik heb een Nederlandse versie met de groene hoes uit het jaar van verschijnen: 1982. Van het solowerk van de oud-leden van Japan is dat van Mick Karn wat onderschat of onderbelicht, terwijl ik het bijzonder intrigerend vind. Helaas: ook hij is inmiddels dood

–

bazbo 0819: Jon & Vangelis – And When The Night Comes
Ik wist helemaal niet dat dit een single was geweest. Hij komt uit 1983 en het titellied staat op de elpee Private Collection. Die heb ik natuurlijk. Deze single is een fijn, beetje sexy nummer. Denk dat het vooral de saxofoon is die het wat sensueel maakt. Op 10 maart 1989 kwam ik ergens deze single tegen. Vraag me niet waar. Echt geen idee meer. Op de B-kant staat Song Is en dat staat niet op de elpee en dat had ik dus niet. Gelijk gekocht dus, deze single. Het is een Britse versie uit het jaar van verschijnen: 1983. Mooi hebbeding.

–

bazbo 0818: Billy Joel – All For Leyna
In 1980 kwam dit plaatje uit. Ik wist nog niks van Billy Joel, al zei de naam me wel wat. Zag een clipje bij Toppop of zo en vond dit een heel gaaf lied. Toen vergat ik het. Een jaar later vond ik de single in een uitverkoopbak van de Free Record Shop of V&D, weet ik ook veel. Ik kocht ‘m en thuis draaide ik ‘m grijs. Lekkere rocker. Toetsensolo halverwege is ook goor. Heb hier een Europese versie van de single. Op de B-kant staat Close To The Borderline en is echt een B-kantje. Overdreven gezegd: geen bal an.

–

bazbo 0817: The Jam – A Town Called Malice
Jazeker. Toen ik dit op de radio hoorde, wist ik: dit moet ik hebben. Op 5 maart 1982 kocht ik de single. Ik kwam ermee thuis, draaide de A-kant, dacht: mooi! en legde toen de achterkant eens op. En ja, die vond ik nog heel veel beterder! Precious vind ik ook vandaag nog een waanzinnig fraai stuk. Ik neem me al tientallen jaren voor eens een leuke Jamverzamelaar te kopen, maar het is er nog steeds niet van gekomen. Ik denk ook dat ik hem bijna nooit zal draaien. Daarom draai ik deze single nog maar eens. Precious heb ik ooit (35 jaar geleden of zo) samen met mijn jongste broer live op het podium gespeeld: hij op gitaar, die hij door mijn Yamaha CS-15 synthesizer joeg, die hem gruwelijk vervormde, ik zong en pielde een korte solo op mijn Philicorda-orgeltje. Of lieten we die solo weg? Denk het laatste. Waar blijft de tijd? Ik heb een Nederlandsche versie uit 1982 van dit prachtplaatje.

–

bazbo 0816: The Jacksons – Can You Feel It
Kijk. Hoor. Luister. Deze kocht ik op 24 maart 1981. Vijftien jaar oud, bijna zestien. Ik zat al helemaal in Emerson Lake & Palmer, maar toen deze monsterhit van The Jacksons op de radio voorbij kwam, was ik verkocht. Dat loopje! En mooi hoe de verschillende stemmen elkaar afwisselen, met die van Michael overal doorheen priemend. Zingt hij daar nou: ‘Tommy, can you feel it’? In die dagen was mijn grote broer gek van The Who en we luisterden samen veel naar hun meesterwerk Tommy. Ik heb de Europese druk van deze single. Op de achterkant staat Wondering Who en nu ik dat terug hoor, weet ik weer waarom ik de hele elpee niet wilde hebben. Matte discofunk, blijft niet hangen. Maar de A-zijde blijft geweldig.

–

bazbo 0815: Helma en Selma – Bergen Van Tirol
Lieve help, wat bezielde De Vrouw toch? Toch, toch is dit een alleraardigst plaatje. Bijna aandoenlijk. Dit komt uit 1965, een uitzonderlijk jaar, mag ik wel zeggen. Ook van het Telstar label en het is in 1976 heruitgegeven. Op de B-kant horen we Edelweis-Wals. Eveneens aandoenlijk, zij het een stuk minder aandoenlijker dan de A-zijde van dit pareltje.

–

bazbo 0814: De Heikrekels – Jij Bent Voor Mij Alleen!
Vier euro vijftig levert deze Nederlandsche single uit 1967 op! Plaatje is ook erg, maar klinkt puurder dan die Havenzangersworst. Lijkt wat meer in het tijdsbeeld te passen. Op de B-zijde van deze Telstar Records plaat vinden we Samen Dansten Wij De Hully-Gully. Nu heb ik nooit op dansles gezeten, maar iets in mij zegt me … nou ja, laat maar.

–

bazbo 0813: De Havenzangers – De Country-Dans
DEZE IS NIET VAN MIJ! God bewaar me, stel je voor dat onze beschaving ooit wordt opgegraven, dan schaam ik mij diep vanuit mijn urn. Slechts één versie van deze 7″ en die heeft De Vrouw dus ooit gekocht. Ver voor mijn tijd, dat wel. Plaatje komt uit 1984 en als je hem op Discogs te koop aanbiedt, kun je er zo €0,25 voor vragen. Wow. Misschien nog leuk om te weten dat de heer Henk Pleket, de drijvende kracht achter deze band, jaren lang bij ons in de straat woonde. Geen haven in de buurt te bekennen, overigens. Henk is trouwens ook dood. Op de achterzijde van de single staat Voor Mooie Meisjes Staan Wij Altijd Klaar. #metoo

–

bazbo 0812: The Abdul Hassan Orchestra & Yonina – Arabian Affair
Yep. Heerlijk faut. Toen dit plaatje verscheen in 1978 en het bij Toppop was te zien, vond ik het geweldig. Zo’n dertig jaar later (ongeveer), vond ik het singletje in graaibakken tijdens een of andere beurs of rommelmarkt, weet ik ook veel. Niettemin: kopen. Blijft geweldig. Ik heb een Nederlandsche versie en op het hoesje staat dat Yonina ook muzikant is. Volgens mij danste ze alleen buik. B-kantje Desert Dance is trouwens net zo verkeerd en fijn. De componisten zijn Abdul Hassan (zelf) en Cemal Atam en de productie lag in handen van Bîr Hûker, maar destijds gingen de geruchten dat er geen Arabier aan te pas is gekomen. Zou kunnen. Het ligt er te dik bovenop. Maar leuk blijft het.

–

bazbo 0811: Sven Hammond Soul & Corrina Greyson – Lookin Up, Turnin Round
31 mei 2013. Sven Hammond Soul speelt op het Leienplein hier in ons zo majestueuze Apeldoorn. Ik maak een paar foto’s. Na afloop kijk ik bij de merchandisetafel. Daar staat Sven en hij zegt: ‘Je kunt niet zomaar foto’s maken zonder iets te kopen.’ Dus koop ik zijn concert-dvd. Als bedankje geeft hij mij een single en een handtekening. Dat is deze, uitgebracht in 2009. Eén keer gedraaid, ik vermoed op 1 juni 2013. Nu dus de tweede keer. Het titellied is alleraardigste soul, maar ik houd toch meer van zijn instrumentale Hammondgepielfunk à la de B-kant Moet Jij Wete.

–

bazbo 0810: Godley & Creme – Under Your Thumb
Ik weet het nog goed. Begin december 1981 zag ik de ‘clip’ van dit lied bij Toppop of een ander popmuziekprogramma uit die tijd. ‘Hebben’, wist ik. Op 10 december 1981 kocht ik de single. Ik vind het nog altijd een van de mooiste liedjes van het koppel Godley & Creme. Het is afkomstig van het album Ismism, dat vol staat met cryptische songs die zijn voorzien van briljante teksten. Gelukkig is het werk van het duo sinds kort weer volop verkrijgbaar. B-kant She’s The Power Behind The Throne staat niet op het album, maar verscheen vorig jaar wel op de fijne box met (bijna) alle albums van beide heren.

–

bazbo 0809: David Garrick – Dear Mrs. Applebee
Klassiekertje. Later ooit eens gekocht op beurs of markt. Jaren 00, gok ik. Kan er een decennium naast zitten. Ik heb hier een Nederlandse versie van dit uitzonderlijk sterke lied uit 1966 in handen en deze versie doet op Discogs toch maar mooi vijfenzeventig cent! Op kant B staat You’re What I’m Living For. Ook mooi.

–

bazbo 0808: Ellen Foley – We Belong To The Night
Sinterklaascadeautje in 1979. Niet voor mij. Voor mijn zusje. Toen ik het huis uit ging, heb ik alle singletjes die in huis waren, meegepikt. Vandaar. Hitje voor mevrouw Foley, beter bekend van de vrouwenstem uit de megahit Paradise By The Dashboard Light. Maar deze hit is ook leuk. We hebben hier een Nederlandse versie van de single. Op kant B staat Young Lust. Geen cover van een Pink Floyd lied, maar een stomme rocker.

–

bazbo 0807: Bryan Ferry – Extended Play (EP)
Heer Ferry. Altijd goed. Zou niet meer weten waar ik dit gekocht heb en wanneer. Vast een beurs of rommelmarkt ergens in de jaren 00. Op de achterzijde van het hoesje staat een lulverhaal dat Heer Ferry de EP op waarde weet te schatten door middel van het uitbrengen van dit plaatje met vier nummers erop. Precies: een EP. Uitgestorven in 1976, maar door Heer Ferry dus weer nieuw leven ingeblazen. Geen idee of zijn voorbeeld heeft doen volgen. Opener The Price Of Love en Shame, Shame, Shame rocken er ouderwets Heer Ferrystijl op los. Op de tweede zijde gaat het gas terug: Heart Of My Sleeve en It’s Only Love. U heeft het al begrepen: hier covert Heer Ferry weer allerlei helden. Over helden gesproken: Chris Spedding, Morris Pert, John Wetton en Eddie Jobson spelen hier in de begeleidingsband. Nederlandsche makelij, deze extended play van Heer Ferry.

–

bazbo 0806: Emerson Lake & Palmer – Brain Salad Surgery (flexidisc)
Geinig! Het hoesje is een replica van de elpee Brain Salad Surgery uit 1973. Ook met vreemde klapconstructie. De inhoud is een promoplaatje, verschenen als cadeautje op 3 november 1973 bij het tijdschrift New Music Express in het Verenigd Koninkrijk. Nu een geliefd verzamelaarsobject. Ik kocht hem op 16 april 2009 op de grote platenbeurs in Utrecht. Het is een flexidisc. Ik heb hem nooit gedraaid. (Wat erop staat, is ook te vinden op latere cd-uitgaven van het album BSS.) Nu dus wel. Grappig: het titelnummer staat niet op de gelijknamige elpee, het verscheen pas in 1977 op de elpee Works Volume 2. Nog grappiger: ik kom er nu pas achter dat je van deze flexidisc maar één kant kunt spelen. Het tweede nummer is een soort collage van bijna drie minuten en bevat fragmenten van stukken die op de elpee Brain Salad Surgery staan. Kan het nóg grappiger? Ja, het kan nóg grappiger: deze flexidisc moet je afspelen op 33 touren in plaats van 45. Ik vond al dat het zo raar klonk in het begin.

–

bazbo 0805: Electric Light Orchestra – Rock ‘n’ Roll Is King
Nogal lichtvoetig nikszeggend nummer (voor ELO’s doen) van de plaat Secret Messages. Toch een grote hit in 1983. Ik kocht het singletje, een Duitsche versie uit dat jaar, pas in juli 1985, waarschijnlijk ergens in de uitverkoop of op een rotzooimarkt. Waarom? Ik had de elpee toch al? Welnu, op de B-kant van dit singletje staat After All, een kort atmosferisch instrumentaaltje en dat staat niet op de elpee. Vandaar. Eerst even lekker rock’n’rollen en daarna uitblazen met de achterkant. Zoiets.

–

bazbo 0804: Electric Light Orchestra – I’m Alive
Dit was de eerste single van Xanadu, de soundtrack van de gelijknamige film. ELO speelt de tweede plaatkant vol en dit is de opener van die tweede plaatkant. Later werd All Over The World en het door Olijfje gezongen titelnummer heul grote hits. Ik heb hier een Amerikaanse persing uit het jaar van verschijnen 1980. Ik heb hem zelf niet gekocht. Volgens mij had mijn broer dit plaatje ergens gekocht of gekregen en gaf hij het een paar jaar later aan mij, omdat hij geen ELO-fan was en ik wel en op de B-kant staat Drum Dreams, een nummer dat niet op de elpee staat. Dat het een ongelofelijk stom niemendalletje is, vergeef ik mijn broer wel.

–

bazbo 0803: Electric Light Orchestra – Don’t Bring Me Down
7 september 1979. Deze hit hoor je veel op de radio en ik MOET ‘m hebben. Ik heb niet genoeg geld voor de hele elpee. Ik spaar nog voor die andere elpee van ELO, die dubbelelpee waar Mr. Blue Sky op staat. Een klasgenoten heeft de elpee al wel en ik mag hem op een cassettebandje opnemen. Maar dit nummer wil ik zelf hebben. Dus koop ik de single. Als ik ermee thuis kom, draai ik het nummer: geweldig, toch. Dan draai ik het plaatje om en hoor ik de B-kant. Wat is dit? Dit is heel anders, maar … ook gaaf! Dreaming Of 4000 staat op On The Third Day (uit 1973) en heeft nog de wat rauwere, minder gepolijste sound van ELO. Het is dan ook mijn favoriete ELO-plaat, maar Don’t Bring Me Down vind ik nog altijd een klapper van jewelste. Ik heb de Europese versie en ik draai hem voor het eerst weer na bijna 35 jaar. GROOOOOOOS!

–

bazbo 0802: The Eagles – The Long Run
Titelnummer van hun elpee uit 1979. Ik kocht de Nederlandse versie van deze single tweedehands op 7 maart 1980. Geen idee meer waar. Goede song, wel. B-kantje The Disco Strangler staat ook op de elpee (die ik toen nog niet had, zie ergens in de herfst van 2018, toen ik al mijn elpees aan het draaien was); ik dacht altijd dat de ruigere rocker The Disco Stranger heette, maar nu kom ik erachter dat ik bijna veertig jaar faut zit.

–

bazbo 0801: The Eagles – Please Come Home For Christmas / Funky New Year
De herfst is begonnen, dus hoog tijd voor een kerstplaat. Deze komt uit 1978. Staat niet op een reguliere Eaglesplaat uit die tijd. Niet echt representatief voor de band, ook. B-zijde Funky New Year al helemaal niet. Ik kocht de Nederlandsche uitgave op 24 november 1989, ik vermoed op een rommelmarkt of platenbeurs. Niet heel bijzonder, maar een leuk hebbeding.

–

bazbo 0800: The Dutch Boys – Geert Mien Belgisch Peerd
Deze moet wel van De Vrouw zijn. Zelf kan ze het zich niet herinneren. Plaatje komt uit 1984 en er is naast de Nederlandse versie die wij hebben ook een Belgische. Waarom verbaast me dat niet? Op de B-kant staat Hooi, Stro En Gras. Ook al zo’n hoogtepunt van tekstintelligentie.

–

bazbo 0799: André van Duin & het Nederlands Elftal – Nederland, Die Heeft De Bal / We Gaan Naar Rome Toe
17 januari 1980. Ik ben veertien jaar. Om een of andere reden wil ik plaatje hebben en koop ik het. Vraag me niet waarom. Heel lang niet meer gehoord, toch zing ik het zo mee. Melige ongein van de goede soort. Vooral de tekstopbouw van Rome is briljant: eerste couplet heeft acht regels, tweede couplet exact dezelfde acht regels, maar in omgekeerde volgorde. Ik heb hier een Nederlandsche persing (goh) uit het jaar van verschijnen 1980. Van de spelers op het hoesje kan ik mij nog twee de naam herinneren: Tahamata en Ling.

–

bazbo 0798: The Charlie Daniels Band – The Devil Went Down To Georgia
JAAAA! Daar is-ie. Ik was dertien toen deze op radio te horen en bij Toppop te zien was. Ik vond het geweldig en vroeg de single aan de Sint. Op 5 december 1979 kreeg ik ‘m ook nog! De Europese versie van de single, welteverstaan. De A-kant draaide ik natuurlijk regelmatig, maar de grote verrassing vond ik op de achterkant van het plaatje. Pas een paar jaar later realiseerde ik mij dat dit stuk, Rainbow Ride, dichter bij de prog/symfo ligt dan de countryrock van het titellied. Meer dan dertig jaar niet gehoord, dit. Geweldig!

–

bazbo 0797: Godert van Colmjon & Jan Lemaire – Zuiderzeeballade
Inderdaad. Dit hebben we ook. Ik niet. Moet van De Vrouw zijn. Dit is een mono opname uit 1960, mensen.

–

bazbo 0796: Het Cocktailtrio – Kangoeroe
Deze kocht De Vrouw, niet eens zo heel lang geleden, op een rommelmarkt of platenbeurs. Had iets met haar jeugd te maken. Nooit gedraaid. Nu wel. Blijft een geweldig liedke. Uit 1961, haar geboortejaar. Ook nog eens. Op de B-kant staat O Annemie. Ook al zo’n klapper.

–

bazbo 0795: Dot Dot Dash + Waiting For The Sun / Rosie
Uitgave ter gelegenheid van RSD 2018. Kreeg ik dus bij mijn aankoop op 21 april van dat jaar. Nooit gedraaid. Rood vinyl. Op de ene kant, Side A, staan twee nummers, de rocker Dot Dot Dash en het korte minimale Waiting For The Sun (geen Doors-cover). Op de andere kant, Side 1, het mooie Rosie. Leuk om een keer te draaien. Dat wel.

–

bazbo 0794: Dennie Christian – Guust Flater en de Marsupilami
Deze is van mijn zus. Schaamteloos meegejat toen ik het ouderlijk huis verliet. Net zoals de gehele singlesverzameling van mijn ouders, overigens. Ik heb meer plaatjes van mijn oudste broer en jongere zus. Maar nee, dan deze. In 1978 hoorde je dit veel op de radio. Mijn zus (toen elf) moest deze per se hebben en ze kreeg hem inderdaad (ik meen van de Sint). Geloof me, B-kant Dannies Danklied is nog veel erger. Er is ook een Duitsche versie, daar heet hij Tom Tolpatsch und der Marsupilami. Je verzint het niet.

–

bazbo 0793: Chubby Checker with ZZ and the Masks – Cato From Volendam / Stoppin’ In Las Vegas
Lieve help, hoe komen we hier nu weer aan. De bak 101 halen, 100 halen, ben ik bang. Nooit gedraaid of gehoord. Nu dus wel. Om je te bescheuren. Bij nader inzien is de samenwerking tussen Chubby Checker en ZZ & De Maskers niet eens zo heel gek. Deze single komt uit 1965. Goed jaar. Op Discogs ontdek ik dat er slechts twee versies van deze single zijn. Wij hebben een Nederlandsche (goh) en die levert wel tientallen euro’s op. Het titelnummer vind ik niks an, maar de B-kant maakt veel goed. Hij klinkt ook nog eens zeer goed. Leuke ontdekking!

–

bazbo 0792: The Cats – The End Of The Show
Deze komt uit mijn ouderlijk huis. Hij is niet van mij, maar van mijn broer of mijn zus. Geen idee meer precies. En waarom al helemaal niet. Nooit veel gedraaid, neem het van mij aan. Nu ik het terug hoor, vind ik het niet eens zo erg. Dit nummer komt toch uit de nadagen van de groep? Was het niet zo dat kort hierna de band uit elkaar ging of dat Piet solo ging? Op de B-kant staat Irish. We hebben een Nederlandse versie van deze single uit 1980. Lollig: in het YouTube filmpje hieronder zie je het hoesje van de Duitsche versie:

–

bazbo 0791: David Bowie – Sound And Vision
Kijk. Hoor. Deze heb ik een jaar of wat geleden gekocht op een platenbeurs in Utrecht. Denk ik. Ik herinner mij de single bij Toppop in 1977. Toen was ik twaalf jaar jong en vond ik hem al geweldig. Wat een geweldig intro en die gast zingt maar een klein beetje, helemaal aan het eind. Pas heel veel later heb ik me meer in Bowie verdiept en kocht ik zijn beste werk (1967-1980) op cd. Ik heb een Duitsche versie van de single uit april van 1977. Levert zo vijftien neuro op. Volgens mij heb ik ‘m die jaar of wat geleden gekocht in een bak van 11 voor de prijs van 10 of dergelijke. Op de B-kant staat A New Career In A New Town. Beide stukken komen van meesterwerk Low.

–

bazbo 0790 – Mies Bouwman – Mies Bouwman vertelt …
Flexidisc. Aangeboden door Vloeibaar Dreft. In 1976. Ja. Echt waar.

–

bazbo 0789: Gogol Bordello – Wonderlust King
Kijk aan. Deze kreeg ik bij de cd Super Taranta! toen ik die kocht op 12 juli 2007. Fijne zigeunerfolkpunk. Bordello amuseerde er op veel festivals van de afgelopen zomers een hoop mensen mee. Ik vind het leuk. Er is maar één versie van deze single en die heb ik hier dus op de draaitafel liggen. Op kant B staat Supertheory Of Supereverything. Ook vermakelijk.

–

bazbo 0788: Jussi Bjoerling & Robert Merrill – Duet uit ‘De Parelvissers’
Wat doet dit in onze singletjesverzameling? De Vrouw kocht dit een boel jaren geleden op een rommelmarkt, bekent ze net. Op kant 2 staat ook iets. In Een Rijtuig, uit La Bohème, welteverstaan. Het is een Nederlandse versie van iets dat we op Discogs niet terug kunnen vinden. Nou ja, wat dondert het. Niet lang bij stil staan.

–

bazbo 0787 – Dave Berry – This Strange Effect
Hadden we dit? Hebben we dit? Ja, dit hebben we. Ook hiervan weten we niet meer hoe we eraan komen. Zal ook wel platenbeurs veertig kopen negendertig betalen zijn. Naam en titel kwamen me bekend voor, maar bij de eerste tonen herken ik het lied gelijk. Op kant 2 staat Now en dat blijkt nou net niet te blijven hangen. Dave Berry blijkt niet zijn echte naam te zijn, dat is David Holgate Grundy en hij werd geboren op 6 februari 1941 in ; Sheffield. Dat u het even weet. Doe ermee wat u goed dunkt. We hebben hier een Nederlandse uitgave uit 1965 (goed jaar) en op Discogs gaat hij weg voor een tientje. Ga weg. Leuk lied, wel.

–

bazbo 0786: The Bee Gees – Don’t Forget To Remember
Ook van deze zou ik niet meer kunnen vertellen waar en wanneer ik ‘m heb gekocht. Vermoeden: rommelmarkt of platenbeurs; eenentwintig halen, twintig betalen. Plaatje is in 1969 verschenen in Nederland. Hitje is geschreven door Barry, B-kant The Lord door zijn broertje Maurice. Titellied komt van de elpee Cucumber Castle uit 1969 en is The Bee Gees zonder broertje Robin, die op dat moment kortstondig solo was gegaan. Iets met een broedertwist na de voorgaande elpee Odessa. Liedje zelf is een tranentrekker en het plaatje is een leuk hebbedingetje.

–

bazbo 0785: The Beatles – Hey Jude
Helaas, er zit een enorme barst aan het eind van het plaatje. Die barst gaat helemaal door het vinyl heen, dus treft niet alleen het lange outro van het titelnummer, maar ook dat van B-kant Revolution. Die barst is er pas later in gekomen, want ik herinner me goed dat ik het plaatje altijd prima zonder problemen kon afspelen. Beetje te ruig met verhuizen geweest, ben ik bang. Nederlandsche Makelij uit augustus 1968 en gestoken in een (voor deze uitgave) uniek hoeske. Ook deze kocht ik op de rommelmarkt toen ik veertien/vijftien was. Jammer van die barst, anders had ik er zo 18 pleuro’s voor kunnen vragen.

–

bazbo 0784: The Beatles – Yellow Submarine / Eleanor Rigby
Hoe ik aan deze single kom, weet ik niet meer. Zal ook wel ergens op een platenbeurs zijn geweest en dan 11 voor 10 euro of weet ik ook veel. Wederom een Nederlandsche versie, uit augustus 1966 (ik ken de Beatleschronologie niet goed) en op Discogs kan ik er zo twintig ballen voor vragen. Titelnummer is natuurlijk te seniel voor woorden, maar de achterkant is de klassieker. Je moet het Rick Wakeman zien en horen spelen in de stijl van Prokoffieff en je wilt nooit meer een andere versie.

–

bazbo 0783: The Beatles – Hello Goodbye / I Am The Walrus
Ook deze kocht ik op die rommelmarkt. Titelnummer is zo’n lekkere meezinger. Dat kunnen we van de andere kant niet zeggen, maar I Am The Walrus vind ik wel een tikkie interessanter. Ook dit is een Nederlandsche versie, uit november 1967 dit keer. Helaas ontbreekt het originele hoesje.

–

bazbo 0782: The Beatles – Nowhere Man (EP)
Kijk. Deze kocht ik toen ik een jaar of veertien/vijftien was, op een rommelmarkt in de Opstandingskerk in ons zo majestueuze Apeldoorn, precieze datum onbekend. Twee topnummers erop: het titellied en Drive My Car, maar ook Run For Your Life vind ik prima. Deze EP verscheen in 1966; ik heb de Nederlandsche versie en deze doet het op Discogs voor zo’n €65,00. Toch leuk. Zowel de Opstandingskerk als The Beatles bestaan niet meer.

–

bazbo 0781: The Beatles – Eight Days A Week
Zelfde verhaal. Ik weet niet hoe ik hier aan kom. De Vrouw is geen Beatlefan. Rommelmarkt, waarschijnlijk. Of platenbeurs ooit. Vijf voor een tientje. Of een ander lullig bedrag. Oeps, mijn Nederlandsche versie uit december 1964 gaat er op Discogs uit voor achttien pleuro. Op de B-kant: Baby’s In Black. Zing ik ook zo mee. Fijne liedkes. Die jongens konden het eigenlijk best leuk.

–

bazbo 0780: The Beatles – A Hard Day’s Night / Things We Said Today
Deze komt waarschijnlijk van dezelfde rommelmarkt of platenbeurs als het vorige plaatje. Geen idee meer hoe of waar of wanneer. Het blijkt een originele Nederlandse single te zijn uit 1964. Niet heel bijzonder, maar ik kan er zo €15.00 voor vragen. Was dit zo’n single met een dubbele A-kant? Ik ben geen Beatleskenner, maar brul beide liederen zo mee. Klinkt nog verrekte goed, zeg. Niet dat meebrullen, maar die single.

–

bazbo 0779: The Beach Boys – When I Grow Up (To Be A Man)
Nooit gehoord, dit lied geschreven door Brian Wilson. Ik weet ook niet waar ik deze single vandaan heb. ‘Van mij is-ie niet, hoor!’ roept De Vrouw. Ik vermoed dat ik hem in een bulk van ‘vijf voor een tientje’ heb gekocht, ergens op een rommelmarkt of platenbeurs. Wanneer? Zeg het maar. Het lied is niet erg, overigens. Typisch BB-nummer. De achterkant, She Knows Me Too Well, ook, overigens. Ik heb hier de Nederlandsche monosingle uit 1964. Het hoesje is pleite, maar er zit wel een passend Capitol Records papiertje omheen. Vreemd.

–

bazbo 0778: Philip Bailey – Easy Lover (duet with Phil Collins)
Deze is van De Vrouw. Ze kocht hem bij Vroom & Dreesmann, waarschijnlijk in 1984, toen deze single verscheen. Goede song, met dank aan Phil. Op de tweede kant staat Woman, ook niet onaardig, maar dan heb ik er ook alle mogelijke aardigs over gezegd.

–

bazbo 0777: Anderson Bruford Wakeman & Howe – Order Of The Universe
In 1989 kwam er eindelijk weer iets behoorlijks van Yes uit, al mocht deze groep zich niet zo noemen. Jon Anderson, Bill Bruford, Rick Wakeman en Steve Howe waren tien of zestien jaar daarvoor uit de groep gestapt (Anderson was in 1983 weer terug voor de elpee 90125, met daarop de hit Owner Of A Lonely Heart, en de opvolger Big Generator, waarna hij er weer uitsprong) en zochten elkaar in 1989 weer op. Het resultaat was het (in mijn oren) briljante album Anderson Bruford Wakeman & Howe en dit is de tweede single ervan. Ik kocht de Duitsche versie ergens halverwege de jaren 00 op de grote platenbeurs in Utrecht. Op de A-kant een radiovriendelijke versie van het (op de elpee tien minuten durende) titelnummer en op de achterkant het lekkere Fist Of Fire. Fijn.

–

bazbo 0776 – Jon Anderson – Far Far Away
We beginnen aan de laatste sectie in de kast. Dit zijn de singles die De Vrouw en ik (afzonderlijk van elkaar én samen) kochten van eind jaren zeventig tot nu. We beginnen met zo ongeveer de laatste aankoop. Deze wist ik te bemachtigen op 10 juni van dit jaar, Tweede Pinksterdag, toen hier in ons zo majestueuze Apeldoorn de ‘langste platenmarkt van Europa’ plaatsvond. Het is een radioversie van een lied afkomstig van een elpee van Jonathan Elias uit 1990. Ik blijk een Duitsche promoversie te hebben, maar het verkeerde hoesje zit eromheen, dat van de Europese versie. Nou ja. Op de B-kant staat filmdialoog. Niet interessant. Het draait natuurlijk allemaal om het titelnummer, gezongen door Jon Anderson.