Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 6 maart: De Vrouw is jarig
De Vrouw is jarig. Ze is de hele dag thuis. Ik ook. Hoewel, ik ben om half tien bij de huisarts en leg haar de problematiek van mijn vele toiletbezoek voor. In ieder geval geen virus, want die duren maar twee weken en ik zit er al anderhalve maand mee. Nader onderzoek is nodig, dus maandag mijn fecaliën bij het ziekenhuis inleveren. (Even lijkt het er trouwens op dat het vandaag beter gaat, maar ik weet dan nog niet dat ik vandaag nog zeker vier keer mijzelf zal ontlasten.) Via een supermarkt ga ik terug naar huis. Daar is nog koffie en komen Zwager, Schoonzus en Babyneefje op visite. Later eet ik een broodje en ga ik nog naar een supermarkt en de Turkse winkel. De rest van de middag is er nieuw verjaardagbezoek: Jaap, Oma, Opa en De Zus. Het is een heel aardige middag en als de avond is gevallen en de visite is vertrokken, haalt De Vrouw eten. (Ze is jarig, dus mag kiezen.) Het wordt een grote Chinese rijsttafel die we met geen mogelijkheid opkrijgen. Later zit ik weer aan de keukentafel en lees en luister.
Muziek vandaag: Night Airs (Rick Wakeman), Live (Ry Cooder & Corridos Famosos), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), het verzamelplaatje dat bij de Wilsonbox meekwam.

[Plaatjes komen nog.]

–

Donderdag 5 maart:
Alles oké. Voorspoedige dag, ook op het werk. Het lukt om alles te doen wat ik wilde doen. Geen pauze, maar een leuke bijeenkomst elders, die ik heb meegeholpen te organiseren. Ben zelfs iets eerder thuis dan normaal, maar bewerk eerst de foto’s van vanmiddag en plaats die op een intern sociaal medium. Dan is De Vrouw thuis. Ze heeft een pakket opgehaald dat vandaag is aangekomen: de Deluxe editie van Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson)! Eerst maak ik eten warm: kliekendag. Alle overblijfselen van de afgelopen drie avonden komen op tafel en weer maken we het niet op. De rest van de avond lees ik. En luister. Het album van Wilson moet ik zeker nog een boel keren horen voordat ik er iets zinnigs over wil zeggen. Ik houd het voor nu bij: Allemensen. Veelbelovend. Over de vormgeving kan ik eveneens kort zijn: Allemensen. Indrukwekkend. Morgen weer.
Muziek vandaag: Sheik Yer Zappa (Stefano Bolsano), Sounds That Can’t Be Made (Marillion), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Question And Answer (Pat Metheny, Charlie Haden & Roy Haynes)

–

Woensdag 4 maart:
Het voelt alweer wat rustiger in mijn hoofd. Vanmorgen op de werkplek doe ik erg mijn best om wat gestructureerder te werk te gaan. Dat lukt me half. Er is weer van alles door elkander te doen. Toch krijg ik er langzaam iets meer grip op en ik ervaar het niet (meer) als zware druk. Tussen de middag kan ik naar buiten om een rondje te lopen. Dat helpt ook.

Aan het eind van de middag ben ik thuis. Er is een pakketje gearriveerd: het boek dat ik zondag heb besteld, Wijsneus in de keuken (Julian Barnes). Tijd om eten te maken. De Vrouw heeft al wat voorkookwerk gedaan. Voor mij is het een kwestie van currykruiden in olie bakken, chorizo en kipfilet erbij en dichtschroeien, rode en gele wortel toevoegen en ten slotte bloemkoolroosjes meewarmen. Om half acht is De Vrouw thuis en kan de curry op tafel, samen met de salade van bosui, tomaat, monniksbaard en rode ui. Goed voer. De Zoon en ik wagen ons daarna aan een rondje hardlopen. Drie keer vier minuten met steeds een minuutje rust ertussen. En het valt me mee! Ik zag ertegen op, maar het gaat me opmerkelijk makkelijk af. Eenmaal in de cadans zijn die drie keer vier minuten zo voorbij. Thuis lees en luister ik nog drie kwartier en dan is het douche- en bedtijd.
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), Letter From Home (Pat Metheny Group), Protein For Everyone (Schnauser)

–

Dinsdag 3 maart:
De bus heeft pech onderweg. Toch ben ik voor kwart over acht op het werk. Het is er weer hectisch en het lukt me nauwelijks om geconcentreerd te blijven. Ik val van het een in het ander, maak bijna niets af en laat me ouderwets verleiden om veel dingen door elkaar te doen. Te veel. Als ik om zes uur thuis ben, merk ik dat ik doodmoe ben. Hardlopen stellen we een dag uit en na de krant maak ik avondeten: spaghetti met een saus van rundergehakt, ui, paprika, courgette, postelein en tomaten. Erbij salade van komkommer, bosui, zilverui en rode ui. De Vrouw is naar haar Zus die een paar dagen ter observatie in het ziekenhuis in Ede ligt, dus we gaan om acht uur vast aan tafel. Na de maaltijd lees en luister ik wat. De Vrouw is iets voor negenen thuis en schuift aan tafel. Half tien: ik zit nog even alleen aan de keukentafel. Een paar minuten later geef ik toe aan mijn vermoeidheid.
Muziek vandaag: One Night In Europe (Unitopia), Still Life (Talking) (Pat Metheny Group), Piano Renditions Vol. 1 (Mike Keneally)

–

Maandag 2 maart:
Opnieuw een onrustige nacht. Ik ben veel wakker, moet op de wc zitten. Als ik opsta, ben ik opgewekt; mijn bui lijkt echt voorbij. Op het werk verloopt alles voorspoedig; er is weer veel te doen. Merk wel dat ik het lastig vind om te ordenen en geplande werkzaamheden ook echt uit te voeren; ik laat me ‘verleiden’ tot veel ad hoc-zaken. Tussen de middag loop ik een rondje buiten.

Onderweg van de bushalte naar huis doe ik nog wat boodschapjes bij de supermarkt op de hoek. Het wordt een groentecurry van ui, knoflook, pastinaak, courgette, en peper, met daarbij runderbraadworst en een salade van komkommer, tomaat, bosui, augurk. Een redelijk goede pot, al zeg ik het zelf. En al staat de tajine op in tweeën breken, hij houdt zich nog prima. Na het eten bekijken en beantwoorden we mail can het Leo Kannerhuis. De Zoon heeft een positieve indicatie afgegeven gekregen, maar helaas zijn er te weinig aanmeldingen om een groep te starten. We gaan nu in gesprek om te bekijken wat mogelijkheden zijn voor een individueel traject. Wordt vervolgd, dus. Het laatste uurtje van vandaag lees en luister ik.
Muziek vandaag: I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & The Lizard Wizard), The First Circle (Pat Metheny Group), Ten Seconds (Ten Seconds)

–

Zondag 1 maart:
Ik ben nogal vroeg uit bed. Het gaat. Eerst de gewoonlijke zondagmorgendingen. De Vrouw komt mee koffiedrinken en daarna loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Thuis is er nog meer koffie en een brunch. Vervolgens gaan De Zoon en ik hardlopen. Het lukt ons wederom. In de middag doe ik wat bestellingen aan de hand van de vele cadeaubonben die ik op mijn werkjubileumfeestje mocht ontvangen. Ik lees en luister nog wat. Aan het eind van de middag maak ik me klaar voor het avondmaal: pannenkoeken bakken! Ik maak naturel, met spek, gevuld met kaas en gevuld met tomaat, bosui en rode ui. Het is een fikse hap. Na het journaal lees en luister ik weer. Soms is er nog druk in en op mijn hoofd, koppijn, last van geluid, maar het gaat. De Vrouw zegt dat mijn gezicht alweer meer ontspannen staat. En zij weet het, want zij kijkt al meer dan vijfentwintig jaar ertegenaan. Gelukkig. Vlak na half tien is het weekend voorbij.
Muziek vandaag: de laatste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), Dois Selos E Um Carimbo (Deolinda), Bálvvoslatjna (Mari Boine Band), The Six Wives Of Henry VIII – Live at Hampton Court (Rick Wakeman), The Grand Experiment (The Neal Morse Band), Travels (Pat Metheny Group)

–

Zaterdag 28 februari:
Het is acht uur als ik uit bed ga. Eerst wat gebruikelijke zaterdagmorgendingen. Halverwege de ochtend fietsen De Zoon en ik naar het centrum. We doen boodschappen bij de biowinkel, bezoeken klerenzaken (waar we niets kopen), de markt, twee supermarkten en de Turkse winkel. Dan is er koffie en lunch. Aansluitend gaan we gedrieën naar de verjaardag van neef Cas (11). Hier zijn we de rest van de middag. Het is leuk om er te zijn, maar ik vind het er vol en druk en ik kan me niet concentreren op een gesprek en ik zit er wel en tegelijkertijd ook niet. De Vrouw en ik fietsen rond het avonduur naar huis. Ik braad een koprollade en maak salade van bladsla, bosui, tomaat en rode ui. Getweeën eten we die op. Ik merk dat mijn dip van donderdagavond nog niet helemaal voorbij is. Soms heb ik hoofdpijn, giert de pieptoon genadeloos door mijn kop en ben ik stil en in mijzelf gekeerd. Gelukkig zet het niet door en blijf ik overeind. Stel dat ik het advies van de jater had opgevolgd en een lagere dosis medicatie had genomen, wie weet wat dan. De rest van de avond doe ik veel moeite om wakker en de hoofdpijn de baas te blijven. Ik luister en lees tot een uur of tien.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de Bass Communion box (Bass Communion), In The Eye Of The Storm (Roger Hodgson), A Token Of His Extreme (Frank Zappa), Rejoicing (Pat Metheny)

Vrijdag 27 februari:
Vooruit, laatste dag van deze week. De stap uit bed gaat moeizaam, maar daarna alles weer oké. Mooi op tijd op het werk. (Het is weer bijna licht als ik ernaartoe loop.) Wel last van lichamelijk ongemak (bijwerking medicatie). Tussendoor een rondje buiten lopen.

Zoals gebruikelijk weer om zes uur thuis. De Vrouw gaat net koken en dus hebben De Zoon en ik nog ruim de tijd om te gaan hardlopen. En weer moet ik er inkomen; na enige tijd gaat het heel lekker. Toch ben ik fiks moe na het kwartier. Volgende stap: drie keer vier minuten. Het avondmaal bestaat uit allerlei klieken van de afgelopen dagen, aangevuld met een wokpot van chorizo, spek, ui, wortel, paprika en spitskool, en met bootjes van witloof, rode paprika en blauwe kaas. Na de vaattaak en de douche begin ik te lezen in Special Deluxe (Neil Young). Ondanks dat het vrijdagavond is, ga ik toch op tijd naar bed. De vermoeidheid wil ik niet negeren.
Muziek vandaag: NSRGNTS RMXS (Steven Wilson), Distant Satellites (Anathema), American Garage (Pat Metheny Group)

–

Donderdag 26 februari:
Ik word moeilijk wakker. Heb niet goed geslapen. Eenmaal uit bed gaat het prima. Volle dag op het werk. tussendoor weer een rondje buiten.

Om de gebruikelijke zes uur ben ik weer thuis. Niet veel later heeft De Vrouw het eten klaar. (Even lijkt het niet goed te gaan. Ik heb hoofdpijn, voel druk op mijn schedel, ervaar de wereld als ‘ver weg’ en geluid is anders en de genadeloze pieptoon is genadeloos. Krijg ik een terugval? Is dit zo’n bui? Als dat zo is, dan doet de medicatie z’n werk en zet-ie niet door, gelukkig. Na een minuut of wat is-ie voorbij. Wel ben ik zeer moe.) De pot schaft kip met ui, peper en mangold in een saus van kruidenkaas en crème fraîche. Voor de liefhebbers komt er spaghetti bij. Ik ben zo’n liefhebber. Na het eten lees ik de bijbel van Byrne uit. Vroeger dan normaal ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Lifeline (Neal Morse)

–

Woensdag 25 februari:
Onrustige nacht. Vertel ’s wat nieuws. Op het werk voorspoedig. Ook geen scoop. Tussendoor loop ik een rondje buiten door de zon.

En om zes uur thuis. Dat haalt de voorpagina’s van de kranten ook niet. De Zoon en ik gaan eerst onze vier keer drie minuten hardlopen en dat gaat me weer goed af. Ik heb het idee dat ik nóg wel een paar keer drie minuten zou kunnen hardlopen, maar ik doe het niet. Er moet eten op tafel komen. Het wordt een soort chili van gehakt, ui, knoflook, peper, paprika, aardpeer en gezeefde tomaten. Erbij een salade van komkommer, cranberry, augurk, zilverui en appel. Goede kost, maar helemaal op komt het niet. De rest van de avond duurt nog een dik uur en die breng ik lezend en luisterend door.
Muziek vandaag: Wing Beat Fantastic (Mike Keneally), The Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Dinsdag 24 februari:
Tsja, weer eens zo’n gewoon ochtendje op het werk. Er komt van alles op mijn bordje en ik handel dat af. Het betekent dat andere klussen blijven liggen tot morgen. Om kwart over twaalf zeg ik: ‘Tot morgen.’ Thuis zit ik even en daarna stap ik op de fiets. De zon schijnt en ik doe wat boodschappen in de supermarkt. Erna rijd ik naar het centrum en in de boekwinkel koop ik Special Edition (Neil Young). Iets voor half vijf ben ik bij de loog en twee minuten later is De Vrouw er ook. Hoe of het gaat. Ik vertel het. Ik ben opgeruimd, voel me vrolijk, heb dit nieuwe jaar nog geen sombere bui gehad, er is rust in mijn hoofd, op het werk pak ik steeds meer op en ben ik weer bij velen in beeld, ik heb zowaar energie, onze agenda raakt weer wat gevuld, ik kijk uit naar dingen, het hardlopen begin ik echt leuk te vinden, soms heb ik zin om wat te gaan schrijven, kortom: het gaat de goede kant op en ik ben volop aan het herstellen. Enige wat niet fijn is zijn de drie bijwerkingen van de medicijnen: lichte slaap en ’s nachts veel wakker, vaak naar de wc met dunne poep, en soms wél een harde plasser maar daar blijft het dan bij (ik zie weliswaar weer mooie meiden en vrouwen om me heen, maar voel me niet seksueel tot ze aangetrokken). We spreken af dat we elkaar nog eenmaal spreken op 27 maart met de jater erbij en als dan alles nog net zo fijn gaat, dan sluiten we de behandeling af en word ik terugverwezen naar de huisarts die de verdere controles doet en herhaalrecepten uitschrijft. Mooi. Binnen een half uur staan we weer buiten; tijd om nog wat klerenwinkels te bezoeken. Ik koop ergens een goede broek en een hip overhemd. Thuis ga ik eten maken. Het wordt die ovenschotel van bieten, witlof, peer, rode ui, walnoten en honing. Erbij bak ik hamburgers en uien en serveer ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en geraspte wortel. Heel fijn allemaal. Na het eten zit en lees ik, zie ik het journaal en stuur ik een concertzaal een mail met de vraag hoe het kan dat ze nog steeds kaarten verkopen voor de plaatsnummers die ook staan op de tickets die wij al een week of wat in huis hebben. Ben benieuwd. Zo komt de avond wel vol.
Muziek vandaag: War Child (Jethro Tull), eerste plaatje vanThe Grand Experiment (The Neal Morse Band)

–

Maandag 23 februari:
Slaap ik goed? Volgens mij niet zo. Maar als ik uit bed ben, is er niets aan de hand. De werkdag loopt voorspoedig. Tussendoor kan ik even naar buiten voor een rondje.

Ik ben om zes uur weer thuis. Daar maak ik eten. Zoete aardappel, pompoen en wat wortel koken en dan pureren en op smaak brengen met peper en zout en kerrie en komijn, in een ovenschaal, schorseneren erdoorheen, kaassaus eroverheen en in de oven maar. Ondertussen braad ik een verse worst en fiks ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en veldsla. Om half acht zitten we daadwerkelijk aan tafel en blijkt mijn dis een zeer goede te zijn. Het is al na achten als De Zoon en ik ons opmaken voor een volgende stap in ons hardloopschema: maar liefst vier keer drie minuten lang lopen met drie keer een minuutje pauze tussendoor. En weer: de eerste drie minuten vind ik zwaar, maar de volgende drie gaan me tamelijk gemakkelijk af. En ik vind het nog leuk ook. Had me dit een jaar geleden verteld en ik had je recht in je smoel uitgelachen. Het laatste uur van de dag lees ik nog wat in het bijzondere boek van Byrne.
Muziek vandaag: Rei Momo (David Byrne), Circa:2007 (Circa), Insurgentes (Steven Wilson)

–

Zondag 22 februari:
Ik ben weer op tijd op en doe de gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Waarom ook niet? Eind van de morgen loop ik door het zonnetje mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Thuis nog weer wat meer koffie en gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Plus lunch. Ondertussen schorseneren, bieten en aardappelen schoonmaken en koken. Later maak ik daadwerkelijk eten: ik monteer een ferme kaassaus, ik bak aardappels, ik fröbelen een salade van komkommer, rode paprika, bosui, appel en veldsla, plus ik braad pepersteaks. Een prima zondagavondmaal. Vanaf half acht lees ik nog een uurtje of twee in het boeiende boek van Byrne.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), Radiant Warmth (Mari Boine), Nine Lives (Steve Winwood), Not The Weapon But The Hand (Hogarth & Barbieri), Arc Light (Hogarth & Barbieri), Finer Moments (Frank Zappa), Soliloque (Adam Wakeman), Universal (Anathema), Protein For Everyone (Schnauser), New Chautauqua (Pat Metheny)

–

Zaterdag 21 februari:
Zo rond negen uur ben ik beneden. Ik ben veel wakker geweest, maar heb ook veel geslapen. Ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen. Ik doe de zaterdagmorgendingen (was, vaatwasser, kranten) en ga dan een rondje boodschappen doen. Weer thuis is er nog meer koffie. We lunchen wat laat en daarna is het beter weer om te gaan hardlopen. We redden het goed, maar ik vraag me wel af hoe zwaar de volgende stappen zullen zijn. Omstreeks vijf uur rijdt De Zoon ons allen naar Radio Kootwijk, waar Ingrid haar verjaardag viert. Het is er vol en rumoerig. Slechts af en toe kan ik een gesprek voeren. Niet erg. Vervelend is dat ik na een paar uur last krijg van mijn hondenallergie. Vooral mijn rechteroog wordt zeer dik en pijnlijk. We zijn rond half elf weer thuis en dan gaat het al een stuk beter. Nog even nakletsen en dan naar bed.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Dance Party In The Balkans (Winter In Alaska), Benja (Amsterdam Klezmer Band), Roxy by Proxy (Frank Zappa), Kobzar (Haydamaky)

Enne … na mijn boodschappenrondje hoor ik voor het huis een bijzonder vogelgeluid. Er zit iets in een boom, maar ik kan het niet goed zien. Het geluid heb ik nog nooit eerder gehoord, dus het moet iets zeldzaams zijn. Snel naar binnen om mijn fototoestel te halen. Plaatjes maken met de megazoom. En dan zie ik het. Waarom zit dat beest niet gewoon te krassen?

Vrijdag 20 februari:
Het regent. Niet erg. Op het werk veel te doen. Ook niet erg. Om half drie weer thuis. Nog veel meer niet erg. Ik fiets naar de supermarkt door de regen. Ook niet eens erg. Doe weekendboodschappen en rijd door de regen terug naar huis. Nog steeds niet erg. Marja is even op bezoek. De Zoon en ik besluiten om vandaag niet meer te gaan hardlopen vanwege de regen. Dát is wél erg. Ik maak de aardappelsoep van gisteren warm en douw de zuurkoolschotel en een zak kippenvleugeltjes in de oven. Deze keer is alles op. In de avond lees en luister ik
Muziek vandaag: Rei Momo (David Byrne), Lifelign (Neal Morse), Unplugged – Live in New York (Nirvana), Storytone (Neil Young)

–

Donderdag 19 februari:
Ik kan een uurtje later op, zodat ik om half negen bij een locatie in Teuge sta. Leuke klus daar: een verhalenboek van en over mensen met hersenletsel en hun schilderstukken. Zo omstreeks twaalf uur ben ik weer op de werkplek in Arnhem en op tijd ga ik ook weer naar huis. De Vrouw heeft aardappelsoep gereed: volgens klassiek recept. Zeer goed, die klassieken. Er is mail van Lex: mogelijk een bijzondere happening verderop in het jaar en of ik wil meehelpen denken en doen. Dat wil ik en er begint zowaar iets te kriebelen. Ik lees in het boek van Byrne (Hoe muziek werkt – David Byrne): het pakt me volledig en ik baal een beetje als het kwart voor tien en dus bedtijd is.
Muziek vandaag: de doos A Passion Play (Jethro Tull), Storm Corrosion (Storm Corrosion)

–

Woensdag 18 februari:
Opnieuw een redelijk goede nacht. Buiten is het koud en de bus heeft vertraging. Al de derde keer deze week. Nou ja. Op het werk van alles en nog wat. Tussendoor loop ik een rondje buiten.

En ik ben weer om zes uur thuis. Daar heb ik even alle tijd om te koken. Ik vind gehakt en zuurkool en maak er een ovenschotel van, compleet met puree van knolselderij. We nuttigen hem als De Vrouw thuis is en dat is om half acht. Erna is het tijd om te gaan hardlopen. De wind is fiks koud, maar dat deert ons niet. Later op de avond is er nog een klein uurtje om te lezen.
Muziek vandaag: Abandoned Dancehall Dreams (Tim Bowness), Pathways (California Guitar Trio), Situation Dangerous (Bozzio Levin Stevens)

–

Dinsdag 17 februari:
Ik geloof dat ik redelijk heb geslapen en slechts een paar keer wakker ben geworden vannacht. Op de werkplek niet echt een hectische dag; wel is er van alles te doen. Zes uur weer thuis. De Vrouw is vandaag voor het laatst ziek thuis en heeft eten al vroeg klaar. Het is een nogal hete kipkerrie. Nogal heel heet. Er staat verse meloen en een pak Turkse mangosap naast. We zijn ook vroeg van tafel. Ik niet. Ik lees en luister. En de nieuwe ring is binnen. De vorige was te groot. Of mijn duimpje is te dun, dat zal het zijn. Welterusten.
Muziek vandaag: I See You (Gong), het tweede plaatje van Different Every Time (Robert Wyatt), The Endless River (Pink Floyd)

–

Maandag 16 februari:
Heel koud en mistig buiten, vanmorgen vroeg. Ik ben daardoor iets later op de werkplek, maar heb alle tijd en gelegenheid om alle geplande werkzaamheden uit te voeren. Tussen de middag kan ik een rondje door het zonnetje lopen.

En om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft het eten alweer klaar: een groenteschotel van pompoen en boerenkool, met daarnaast salade en hamburgers. De vaat gespoeld en in de machine? Dan gaan we lopen. Deze week drie keer drie minuten hardlopen, afgewisseld met twee minuten pauze. Na de eerste drie minuten vind ik het zeer zwaar, maar de twee volgende keer drie minuten gaan me opvallend makkelijk af. Het lijkt wel of ik er zin in krijg. Eigenlijk kan en wil ik langer doorgaan, maar je moet dat sporten ook weer niet overdrijven, hè? Thuis zien we het journaal en dan lees ik nog iets tot de klok kwart voor tien slaat. (Ha! De klok slaat helemaal niet! De enige klok die kan slaan, staat al jaren stil.)
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery)

–

Zondag 15 februari:
Negen uur sta ik weer beneden. Volgens mij heb ik beter geslapen. Waar ik me nu zorgen om maak, is dat ik veel op de wc zit. Even aankijken nog, af en toe een Immodium en volgende week zeker aankaarten bij de loog. Halverwege de ochtend, als De Vrouw ook beneden is en de knopen aan mijn jas zet, maak ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

Na een uitgebreide lunch fietsen we met z’n drietjes weg om op kraambezoek te gaan. Zwager heeft een mooie zoon op wie hij terecht trots is. Het is bijna half zeven als we weer thuis zijn en ik de stoofpot nog een uurtje kan laten pruttelen. Deze keer zit er sucade, ui, tomaat en pastinaak in de tajine. Er komt nog sla bij ook (niet in de tajine, maar ernaast). De pot is goed en de avond komt vol met wat muziek en lezen.
Muziek vandaag: Wandermüde (David Sylvian & Walter Mathieu), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & the Lizard Wizard), Gula Gula (Mari Boine Persen), (Orchestra Reve), Call Of The Gods (The Ipanemas), Analog Man (Joe Walsh), Heaven & Earth (Yes), Protein For Everyone (Schnauser), A Secret Life (D’Agusto/Foxx/Jansen)

–

Zaterdag 14 februari:
Onrustige nacht, maar ik vertel niets nieuws. Ook niet dat ik op tijd op ben, de gebruikelijke zaterdagmorgendingen doe en na koffie, krant en de eerste was op de fiets mijn zaterdagmorgenboodschappenrondje doe. De biowinkel, de markt, een supermarkt en de Turkse winkel, maar ook bezoek ik een anderezaak in het centrum en ik koop er iets voor De Vrouw. Het is tenslotte veertien februari. De Vrouw is nog verrast ook. Na de koffie en de lunch fietsen we samen naar een nogal grote speelgoedwinkel. Morgen op kraamvisite, vandaar. Als we weer thuis zijn, gaan De Zoon en ik hardlopen. Het is zonnig en niet al te koud. Bovendien gaat het ons goed af, ook al moeten we wat heuveltjes op en af nemen. Erna maak ik het avondeten. Ik bak aardappels en gyros, plus ik monteer een ferme salade van komkommer, paprika, tomaten en veldsla. Dit eten we op. In de avond lees en luister ik tot het bijna elf uur en dus bedtijd is.
Muziek vandaag: Man It Feels Like Space Again (Pond), Proteine For Everyone (Schnauser), XXX (Asia), Benja (Amsterdam Klezmer Band), World Trade (World Trade), Live in Rome (Steve Rothery Band), I’m In Your Mind Fuzz (King Gizzard & the Lizard Wizard)

Vrijdag 13 februari:
De wekker gaat en ik knipper met mijn ogen. Dan ben ik een half uur te laat. Toch lukt het me om op tijd in de bus te zitten. Op de werkplek kan ik in alle rust mijn klussen doen. Ik ga aan het begin van de middag terug naar Apeldoorn. In DokZuid is de bescheiden opening van een expositie van schilderwerken door cliënten met hersenletsel en ik ben aanwezig om foto’s te maken. Ik ben op het werk ook bezig met een verhalenboek van deze groep, vandaar. De combinatie van schilderijen en tekst blijkt zeer indrukwekkend uit te vallen. De Vrouw en Plonia zijn er ook. Om zes uur ook weer thuis; daar schuift Marja ook aan. Ik bewerk de foto’s en zo rond zeven uur zitten we aan tafel: De Vrouw heeft de macaronischotel van dinsdag uitgebreid en er kippenbouten naast gezet. Kwart voor acht zitten we alweer op de fiets. Op naar opa, die vandaag eenentachtig jaar oud is geworden. Mijn zus en aanhang is er ook. Het is een korte, maar aangename avond. Iets voor elf uur rijden we weer naar huis; ik zakte al flink in.
Muziek vandaag: Benja (Amsterdam Klezmer Band)

–

Donderdag 12 februari:
Zal ik vertellen dat ik weinig heb geslapen? Laat ik het niet doen. Ik ben vroeg op de werkplek en ga er weer fiks aan de slag. Er ligt veel en ik krijg ook veel af. Ik heb geen gelegenheid om tussendoor naar buiten te gaan voor een rondje, maar neem wel mijn pauzemomenten gedurende de dag. Als ik om zes uur thuis kom, lees ik eerst de krant en dan ga ik eten maken: het wordt de inmiddels beruchte Turkse gehaktschotel met spinazie en ei uit de oven en daarnaast zet ik een stevige salade neer van komkommer, veldsla, gele paprika en olijven. De Vrouw maakt haar dodelijke knoflooksaus. We eten alles nog op ook. Later, als ik in alle rust aan de keukentafel zit, lees ik tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: bonusplaatje bij Third (Soft Machine), eerste plaatje van Different Every Day (Robert Wyatt)

–

Woensdag 11 februari:
Weer een vreemde nacht waarin ik veel wakker ben. Opstaan is geen probleem en de rest ook niet. Enerverende dag op het werk: ik hop van klus naar overleg, zowel intern als extern. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: wraps gevuld met een mengsel van kip en rauwkost of een mengsel van tonijn, erwten en room. Goede kost. Na het eten gaan De Zoon en ik hardlopen. Zelfde systeem als maandag. In het begin is drie minuten aaneen hardlopen zeer lang, maar als ik gewoon doorloop gaat het steeds beter. Tuurlijk, ik ben even moe, maar het lukt me om door te gaan. Is gewoon leuk. Erna heb ik nog even gelegenheid om wat te lezen.
Muziek vandaag: Third (Soft Machine)

–

Dinsdag 10 februari:
Ik ben heel veel wakker vannacht. Slapen lukt steeds een uurtje en dan ben ik een tijdje wakker. Ik heb de wekker pas op zeven uur gezet. Er is tijd en gelegenheid om rustig op gang te komen. Koffie, dus. Muziekje erbij, krantje, ontbijtje. Om tien uur zitten we met z’n drieën in de auto. De tocht gaat naar Doorwerth, naar het kantoor van het Leo Kannerhuis. De Zoon is er aangemeld voor een training voor volwassenen en vanmorgen hebben we een intakegesprek. Het wordt al snel duidelijk: de inhoud van de training sluit bijzonder goed aan op onze hulpvraag. Binnen een paar weken horen we meer; of De Zoon kan deelnemen of niet. De terugtocht gaat langs mijn werkplek, zodat ik om een uur kan beginnen. Er is weer veel te doen; mijn agenda deze week wordt nog krap. Niet erg. Er komt een collega langs die bericht had gekregen van weer een andere collega die ergens voor vijf euro een tas boeken had gekocht waaronder een titel Alles kan kapot van ene Bas Langereis. Of ik een boek geschreven heb? ‘Nee,’ is mijn antwoord, ‘meerdere.’ Pas vijf uur ga ik naar huis en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een pastaschotel met courgette, tomaten en gehaktballen gemaakt. Zeer prima. In de avond is het rustig. Ik kan lezen tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Protegid (Carmen Souza), Rare Broadcasts (Caravan), bonusplaatje bij +4626-COMFORTZONE (Beardfish)

–

Maandag 9 februari:
Tsja, eigenlijk geen bijzonderheden vanmorgen. Vroeg op, vroeg op het werk, veel te doen, veel zoals altijd. tussendoor loop ik een rondje.

En om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft het eten al klaar: een schotel van kip, worst, boerenkool en kikkererwten. Als toetje is er een toetje. En dan gaan we hardlopen. Drie minuten, twee minuten pauze, twee minuten, een minuut pauze en dat allemaal dan nog een keer. Pfft. Ik red het! Weer terug begint de avond. De Zoon moet wat klussen doen voor zijn bezoek aan het Leo Cannerhuis morgenochtend, onder andere maken we een foto en drukken die af. Als het klaar is, kan ik aan de keukentafel nog iets zitten lezen. Kwart voor tien is het bedtijd, maar dat is het altijd al.
Muziek vandaag: The Ghosts Of Papryat (Steve Rothery)

–

Zondag 8 februari:
Iets na negenen ga ik uit bed. Beneden de gebruikelijke zondagmorgendingen en eind van de morgen wandel ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.

We lunchen laat. De Vrouw is echt ziek aan het worden en had het nodig om wat langer in bed te blijven, vandaar. In de middag zijn Heidi en Auke er op de thee. Aansluitend maak ik avondeten. Simpele hap: ik braad een rollade en prepareer er een fikse sla bij. Na het eten lees ik de PROG uit en begin ik in Kortom: de autobiografie (John Cleese), die ik maandag tijdens mijn jubileum kreeg. En maar weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: The Virgin Years – 1974-1978 (Tangerine Dream), Balance (Tempest), Blitzmash (Amsterdam Klezmer Band), Eallin (Mari Boine), Live in Amsterdam (Candy Dulfer) en het plaatje dat met de PROG meekwam

–

Zaterdag 7 februari:
Zo rond acht uur sta ik op. Volgens mij heb ik redelijk goed geslapen. Beneden doe ik de gebruikelijke zaterdagmorgendingetjes en halverwege de ochtend maak ik mijn boodschappenrondje langs de biowinkel, supermarkt en Turkse winkel. We lunchen en dan fietsen De Vrouw en ik naar het busstation. In de middag bezoeken we Gerda, De Zus van De Vrouw, die al geruime tijd ziek is. Het is goed om haar in alle rust te zien en te spreken. Tussendoor komt het bericht dat Zwager trotse papa is geworden; dat is mooi nieuws. Eind van de middag zitten we weer in de bus terug. Via een supermarkt fietsen we terug naar huis. De Zoon en ik gaan nog even hardlopen. Het gaat goed! Ik houd m’n hart wel vast voor volgende week, als we langer aaneen moeten lopen, maar we zullen zien. De Vrouw heeft eten gemaakt: een groenteschotel van wortel en courgette, salade van witlof, paprika en blauwe kaas, plus een restant shoarma. Er is ook een toetje: venkel-frambozenijs, zelf gemaakt. In de avond lees ik in de PROG tot een uur of elf.
Muziek vandaag: There’s A Light That Enters Houses With Another House In Sight (David Sylvian & Franz Wright), Finally Together vol. 1 (Astor Piazolla & Osvaldo Pugliese), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), +4626-COMFORTZONE (Beardfish)