B-log: 7 t/m 13 februari 2015
Vrijdag 13 februari:
De wekker gaat en ik knipper met mijn ogen. Dan ben ik een half uur te laat. Toch lukt het me om op tijd in de bus te zitten. Op de werkplek kan ik in alle rust mijn klussen doen. Ik ga aan het begin van de middag terug naar Apeldoorn. In DokZuid is de bescheiden opening van een expositie van schilderwerken door cliënten met hersenletsel en ik ben aanwezig om foto’s te maken. Ik ben op het werk ook bezig met een verhalenboek van deze groep, vandaar. De combinatie van schilderijen en tekst blijkt zeer indrukwekkend uit te vallen. De Vrouw en Plonia zijn er ook. Om zes uur ook weer thuis; daar schuift Marja ook aan. Ik bewerk de foto’s en zo rond zeven uur zitten we aan tafel: De Vrouw heeft de macaronischotel van dinsdag uitgebreid en er kippenbouten naast gezet. Kwart voor acht zitten we alweer op de fiets. Op naar opa, die vandaag eenentachtig jaar oud is geworden. Mijn zus en aanhang is er ook. Het is een korte, maar aangename avond. Iets voor elf uur rijden we weer naar huis; ik zakte al flink in.
Muziek vandaag: Benja (Amsterdam Klezmer Band)
–
Donderdag 12 februari:
Zal ik vertellen dat ik weinig heb geslapen? Laat ik het niet doen. Ik ben vroeg op de werkplek en ga er weer fiks aan de slag. Er ligt veel en ik krijg ook veel af. Ik heb geen gelegenheid om tussendoor naar buiten te gaan voor een rondje, maar neem wel mijn pauzemomenten gedurende de dag. Als ik om zes uur thuis kom, lees ik eerst de krant en dan ga ik eten maken: het wordt de inmiddels beruchte Turkse gehaktschotel met spinazie en ei uit de oven en daarnaast zet ik een stevige salade neer van komkommer, veldsla, gele paprika en olijven. De Vrouw maakt haar dodelijke knoflooksaus. We eten alles nog op ook. Later, als ik in alle rust aan de keukentafel zit, lees ik tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: bonusplaatje bij Third (Soft Machine), eerste plaatje van Different Every Day (Robert Wyatt)
–
Woensdag 11 februari:
Weer een vreemde nacht waarin ik veel wakker ben. Opstaan is geen probleem en de rest ook niet. Enerverende dag op het werk: ik hop van klus naar overleg, zowel intern als extern. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: wraps gevuld met een mengsel van kip en rauwkost of een mengsel van tonijn, erwten en room. Goede kost. Na het eten gaan De Zoon en ik hardlopen. Zelfde systeem als maandag. In het begin is drie minuten aaneen hardlopen zeer lang, maar als ik gewoon doorloop gaat het steeds beter. Tuurlijk, ik ben even moe, maar het lukt me om door te gaan. Is gewoon leuk. Erna heb ik nog even gelegenheid om wat te lezen.
Muziek vandaag: Third (Soft Machine)
–
Dinsdag 10 februari:
Ik ben heel veel wakker vannacht. Slapen lukt steeds een uurtje en dan ben ik een tijdje wakker. Ik heb de wekker pas op zeven uur gezet. Er is tijd en gelegenheid om rustig op gang te komen. Koffie, dus. Muziekje erbij, krantje, ontbijtje. Om tien uur zitten we met z’n drieën in de auto. De tocht gaat naar Doorwerth, naar het kantoor van het Leo Kannerhuis. De Zoon is er aangemeld voor een training voor volwassenen en vanmorgen hebben we een intakegesprek. Het wordt al snel duidelijk: de inhoud van de training sluit bijzonder goed aan op onze hulpvraag. Binnen een paar weken horen we meer; of De Zoon kan deelnemen of niet. De terugtocht gaat langs mijn werkplek, zodat ik om een uur kan beginnen. Er is weer veel te doen; mijn agenda deze week wordt nog krap. Niet erg. Er komt een collega langs die bericht had gekregen van weer een andere collega die ergens voor vijf euro een tas boeken had gekocht waaronder een titel Alles kan kapot van ene Bas Langereis. Of ik een boek geschreven heb? ‘Nee,’ is mijn antwoord, ‘meerdere.’ Pas vijf uur ga ik naar huis en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een pastaschotel met courgette, tomaten en gehaktballen gemaakt. Zeer prima. In de avond is het rustig. Ik kan lezen tot het bijna tien uur is.
Muziek vandaag: Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Protegid (Carmen Souza), Rare Broadcasts (Caravan), bonusplaatje bij +4626-COMFORTZONE (Beardfish)
–
Maandag 9 februari:
Tsja, eigenlijk geen bijzonderheden vanmorgen. Vroeg op, vroeg op het werk, veel te doen, veel zoals altijd. tussendoor loop ik een rondje.
En om zes uur weer thuis. De Vrouw heeft het eten al klaar: een schotel van kip, worst, boerenkool en kikkererwten. Als toetje is er een toetje. En dan gaan we hardlopen. Drie minuten, twee minuten pauze, twee minuten, een minuut pauze en dat allemaal dan nog een keer. Pfft. Ik red het! Weer terug begint de avond. De Zoon moet wat klussen doen voor zijn bezoek aan het Leo Cannerhuis morgenochtend, onder andere maken we een foto en drukken die af. Als het klaar is, kan ik aan de keukentafel nog iets zitten lezen. Kwart voor tien is het bedtijd, maar dat is het altijd al.
Muziek vandaag: The Ghosts Of Papryat (Steve Rothery)
–
Zondag 8 februari:
Iets na negenen ga ik uit bed. Beneden de gebruikelijke zondagmorgendingen en eind van de morgen wandel ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.
We lunchen laat. De Vrouw is echt ziek aan het worden en had het nodig om wat langer in bed te blijven, vandaar. In de middag zijn Heidi en Auke er op de thee. Aansluitend maak ik avondeten. Simpele hap: ik braad een rollade en prepareer er een fikse sla bij. Na het eten lees ik de PROG uit en begin ik in Kortom: de autobiografie (John Cleese), die ik maandag tijdens mijn jubileum kreeg. En maar weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: The Virgin Years – 1974-1978 (Tangerine Dream), Balance (Tempest), Blitzmash (Amsterdam Klezmer Band), Eallin (Mari Boine), Live in Amsterdam (Candy Dulfer) en het plaatje dat met de PROG meekwam
–
Zaterdag 7 februari:
Zo rond acht uur sta ik op. Volgens mij heb ik redelijk goed geslapen. Beneden doe ik de gebruikelijke zaterdagmorgendingetjes en halverwege de ochtend maak ik mijn boodschappenrondje langs de biowinkel, supermarkt en Turkse winkel. We lunchen en dan fietsen De Vrouw en ik naar het busstation. In de middag bezoeken we Gerda, De Zus van De Vrouw, die al geruime tijd ziek is. Het is goed om haar in alle rust te zien en te spreken. Tussendoor komt het bericht dat Zwager trotse papa is geworden; dat is mooi nieuws. Eind van de middag zitten we weer in de bus terug. Via een supermarkt fietsen we terug naar huis. De Zoon en ik gaan nog even hardlopen. Het gaat goed! Ik houd m’n hart wel vast voor volgende week, als we langer aaneen moeten lopen, maar we zullen zien. De Vrouw heeft eten gemaakt: een groenteschotel van wortel en courgette, salade van witlof, paprika en blauwe kaas, plus een restant shoarma. Er is ook een toetje: venkel-frambozenijs, zelf gemaakt. In de avond lees ik in de PROG tot een uur of elf.
Muziek vandaag: There’s A Light That Enters Houses With Another House In Sight (David Sylvian & Franz Wright), Finally Together vol. 1 (Astor Piazolla & Osvaldo Pugliese), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), +4626-COMFORTZONE (Beardfish)