Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 4 september:
Ik heb redelijk geslapen. Iets na half acht ga ik uit bed. De Zoon gaat net de deur uit. Ik doe wat klussen, lees de krant, drink koffie. Halverwege de ochtend fietsen De Vrouw en ik naar de Stadsakkers. De Zoon leidt ons nog maar eens rond en we kopen er wat groente. Terug is er nog wat koffie en een lunch van tosti: biobrood, biokaas en biotomaat. Ik fiets een boodschappenrondje langs de biowinkel, een warenhuis (leesbrillen) en een supermarkt. Morgen verder. Thuis rust ik wat uit, ik kook bieten, lees iets, serveer wat hapjes (kaas, Turkse worst, groene peperpaté, bananenchips) en tussendoor doe ik vast wat voorbereidingen voor het avondeten. Het wordt een chili, maar dan zonder bonene en met de snijbiet en courgette die we vanmorgen hebben gekocht. Ernaast twee salades: eentje van bosui, komkommer, tomaat en ei, de ander van rode biet met ei, walnoot, knoflook, honing en dille. Half acht is alles achter de rug en lees en luister ik aan de keukentafel tot kwart voor elf, want dan slaat de vermoeidheid goed toe en ga ik slapen. Het is redelijk goed gegaan vandaag: weinig momenten van angst of grote spanning. Het valt me mee.
Muziek vandaag: Live at Coventry Cathedral (Theo Travis & Robert Fripp), Dance Me This (Frank Zappa), Woyaya (Osibisa), Koralrevens Klagesang (Panzerpappa), Astromalist (Panzerpappa), Strictly Gravy (Lex L. Bronkowitz Orchestra), Lifesigns (Lifesigns), The Big Peace (Billy Sherwood), The Elements (King Crimson), er (Nils Petter Molvaer)

–

Donderdag 3 september:
Op de gebruikelijke tijd gaat de wekker. Het is dan iets voor half zes en ik slaap op dat moment nog zeer diep. Beneden heb ik vanochtend alle tijd. Pas om kwart over acht heb ik de bus en om half tien sta ik in Velp. Goed gesprek met Henk. We hebben het over hoe het nu met me gaat en ik vertel dat ik de laatste paar dagen druk voel: manager weg op nare manier, 1 november komt dichterbij, ik zal moeten onderhandelen en in gesprek met leidinggevende. Ha, ik krijg mooie vragen om mijn oren en word wel iets wijzer. Ik wil me houden bij de dingen die mij aangaan, anders wordt het een te zware last. Wat is mijn aandeel/zaak? wat is voor mij van belang? Dat moet ik doen, meer niet. Als de ander daar iets (anders) van vindt, is dat niet aan mij, want daar heb ik geen invloed op. Verder zorgen mijn ‘innerlijke stemmen’ voor veel onrust. Zie het als een bus waarvan ik de bestuurder ben. Onderweg stappen er allerlei stemmetjes in: pas op hiervoor, denk hieraan, dit is veiliger, dit kun je wel en niet maken, enzovoorts. Ze bedoelen het goed, maar ik ben die stemmetjes niet. Ik bepaal de richting, de route en het eindpunt. De stemmen mogen er zijn, maar ik bepaal of ik met ze in gesprek ga. En als ik dat doe, als ik met mijn passagiers in gesprek ga, dan zorgt dit voor oponthoud en loop ik het risico dat we helemaal niet rijden. Nog een leuke uitspraak: ‘Alles wat gebeurt, mag.’ Verder is Henk, na het bestuderen van mijn levenspanorama en andere verhalen over mijn geschiedenis, onder de indruk van mijn ‘veerkracht’; hij vraagt zich af wat maakt dat ik steeds weer opsta, ondanks de zware dingen in het leven. Het blijkt dat ik er steeds weer uit kom. Die zware dingen kan ik niet voorkomen, maar kennelijk kan ik ze wel goed hanteren. Dat heeft iets met wilskracht te maken? Overleven? Iets na elf uur sta ik buiten en pak ik de bus naar de werkplek, alwaar ik even over twaalven ben. De rest van de middag ben ik bezig met grote en kleine klussen en ee noverleg. Uiteindelijk herschrijf ik de grote mail aan de leidinggevende: ik ga niet schrijven wat er allemaal nog moet gebeuren voor 1 november (ontslag aanvragen bij UWV, transitiegeld regelen, onderhandelen of mijn trajectkosten daar nog weer vanaf moeten), maar vraag of er nog formele zaken geregeld moeten en of het daarvoor nodig is dat we in gesprek gaan. Ben benieuwd. Om half zeven ben ik thuis. Ik zou de varkenshazen braden, terwijl De Vrouw een groenteschotel zou maken. Als ik begin, vraagt De Vrouw iets en ik kan het niet verstaan. Dit leidt tot een reactie die ik niet begrijp en voor ik het weet sta ik te huilen. Een angstbui slaat toe. Het gaat niet goed. Ik weet me wel snel te herstellen. De varkenshazen en de groenteschotel smaken goed; ze worden voorafgegaan door een prima preisoep. Veel eet ik niet. Het is al bijna half negen als De Zoon en ik gaan hardlopen. Verbazingwekkend goed gaat het me af. Mooi. Het laatste uurtje zit ik in stilte aan de keukentafel te lezen. Dan een korte douche en ik lig nog voor tien uur in bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Woensdag 2 september:
Vannacht ben ik een enkele keer wakker geweest, maar ik heb ook veel geslapen. Opstaan is niet makkelijk, maar ook geen probleem. Ik ben weer op tijd op de werkplek. Daar weer veel te doen, al was het maar allerlei dingen uitzoeken wat er moet gaan gebeuren als ik voor twaalf uur word ontslagen per 1 november. Voor de rest maak ik een goede planning in tijd voor de komende dagen en weken, zodat ik aan de slag blijf en niet het beangstigende gat in donder. Tussen de middag loop ik een rondje buiten. Onderweg in de bus naar huis val ik in slaap; dat is me in tijden niet gebeurd en wil vast wat zeggen, al weet ik niet zo gauw wat. Thuis maak ik zoals afgesproken de bamisoep. Tijdens het koken wil De Vrouw van alles bespreken. Ik merk dat ik niet alles kan volgen en er volgt even wat kribbigheid van beide kanten. Dat levert weer spanning op en dus gaat het even niet goed. Ik voel allerlei druk op me en sta op het punt van inzakken, maar ik kan het parkeren en het lukt me om het me niet helemaal van slag te brengen. Wel zijn er weer een boel zaken waar ik tegenop zie. Aan tafel is het ergste voorbij. Na het eten wil ik het de rest van de avond rustig aan doen. Dat doe ik dan ook. Ondanks dat heb ik momenten dat de angst weer even terug is. Ik wil het niet laten gebeuren en leid mezelf af: ik lees en luister tot het bijna tien uur is. Dan ben ik uitgeput.
Muziek vandaag: The Theory Of Everything (Ayreon), Travels (Pat Metheny Group)

–

Dinsdag 1 september:
Doodmoe word ik wakker. Geeft niet. Buiten is het lekker. De zomerdienstregeling van de stadsbus in Arnhem is afgelopen, dus ik heb weer de fijne aansluiting. Tijdens mijn wandeling naar de werkplek is het grijs en bewolkt en het miezert licht. Ook niet erg. Op de werkplek stuur ik mijn huiswerkopdrachten naar Henk. Verder rond ik veel werkzaamheden af, begin ik aan nieuwe, hoop te doen, bla bla bla. Tussen de middag loop ik een rondje buiten door bos en veld. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft het restant van gisterenavond opgewarmd. Ik kan er niet veel van eten; het lukt gewoon niet goed. Ik ben moe, voel me gespannen. Daarnaast zijn er veel verschillende gespreksonderwerpen achter elkaar en ik kan het maar net goed volgen. Als het eten op en opgeruimd is, zit ik een moment alleen in de keuken. Even dreigt het niet goed te gaan. Ik voel iets van de oude angst, maar kan niet goed plaatsen waar deze vandaan komt. De bui zet in ieder geval niet door. Ik haal diep adem en beslis dat het ook niet gaat gebeuren. Er schiet me iets te binnen, een gedachte die ik vanmiddag ook al eens had: Als ik maar niet in een gat val op het werk, omdat de persoon voor wie ik veel werkzaamheden verricht is vertrokken. Dat is me twee jaar geleden ook gebeurd en ik laat het mezelf niet nogmaals meemaken. Gelukkig is het snel half acht, de afgesproken tijd om te gaan hardlopen. En dat is toch heerlijk om te doen. Ik loop mijn hoofd echt lekker leeg en kom moe maar toch opgepept weer terug. Na een zeer snelle douche luister en lees ik wat aan de keukentafel. De pieptoon is al een tijdje genadeloos en dat is het teken dat de vermoeidheid heeft toegeslagen en het dus tijd is om te gaan slapen. Dat doe ik dan ook iets na tienen.
Muziek vandaag: Rejoicing (Pat Metheny, Charlie Haden & Billy Higgins), Khmer (Nils Petter Molvaer)

–

Maandag 31 augustus:
Niet zo goed geslapen vannacht. Het was zeer warm en broeierig en onweer alom. Wakker worden is dan ook zwaar, maar eenmaal uit bed is er geen enkel probleem meer. Ik had verwacht dat het buiten wel afgekoeld zou zijn, maar als ik naar de bus loop, blijkt het wel grijs en bewolkt, maar nog erg benauwd. Ik ben zeer vroeg op de werkplek. Het is een volle en hectische dag met allerlei overleg en geregel. Tussendoor weet ik ook nog mijn huiswerk bijna af te maken. Eind van de middag wandel ik naar een nabijgelegen etablissement. Peter, de man voor wie ik de afgelopen veertien maanden zeer veel werk heb verricht, neemt vandaag afscheid. Er is redelijk wat volk, hij wordt nog mooi en passend toegesproken en ondanks alle toestand van de laatste paar dagen is het goed. Ik doe de laatste dingen voor hem: assisteer hem ter plaatse, regel van alles, doe op de achtergrond het een en ander, en maak foto’s. Een enkeling ziet het en spreekt waardering uit. Als bijna iedereen weg is, neem ik ook afscheid. Hoewel, over twee weken doen we met enkele collega’s nog iets informeels met hem. Voor nu: ik heb veertien maanden met zeer veel plezier zeer fijn met en voor hem gewerkt en vooral geleerd en genoten. Half zes heb ik een bus en anderhalf uur later ben ik thuis. De Vrouw gaat eten halen en trakteert op Chinees. Het lukt me niet goed om veel te eten, maar dat is niet erg. We kletsen nog na aan tafel en dan maak ik mijn huiswerk af (mijn levenspanorama) en lees en luister nog even tot het kwart over tien is. Ik ben al een paar uur zeer moe.
Muziek vandaag: Transgression (Theo Travis’ Double Talk), Seed (Jansen Barbieri & Karn)

–

Zondag 30 augustus:
Ik ben om half tien beneden. Koffie, klussen (was, vaatwasser, wc) en tegen elven loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het zou zeer zonnig en heet zijn; het is nog bewolkt, maar de temperatuur is aangenaam. Op de hoek van de straat breekt de zon door en is het gelijk heel warm. Weer thuis maak ik verse koffie in de cafétière en niet lang daarna lunchen we met broodjes, biokaas, omelet, fruit en gekookte eieren. Nog even vegen, de was en fan ga ik in de tuin zitten lezen. Het is benauwd. Eind van de middag begin ik met de avondpot: het pruttelt en zit vol lamsbout, ui, peper, paprika, tomatenblokjes en thijm. Erbij maak ik bulgur en een salade van komkommer, bosui, peer, radiccio en hoeheetdiesla. We eten alles zo goed als op. De Vrouw bestelt online een winterjas voor me en De Zoon en ik gaan hardlopen. Als dat maar goed gaat, in dat drukkende avondweer. Het lukt, zij het aangepast. Het eerste rondje loop ik hard, maar ik merk dat ik adem tekort kom en ik het maar net red. Dus ik wandel een half rondje stevig en het laatste halve rondje ren ik weer. Dit gaat goed en gezien de omstandigheden ben ik er tevreden mee. Ik hijg uit in de tuin, neem een snelle douche en lees nog iets aan de keukentafel tot kwart over tien.
Muziek vandaag: Thread (Theo Travis & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), La Radiolina (Manu Chao), Sin Fronteras (Sergent Garçia), Pour l’Amour Du Chiens (Bonzo Dog Doo Dah Band), Blue Valentines (Tom Waits), Orchestrion (Pat Metheny)

< a href=”http://bazbo.net/wp-content/uploads/2015/08/150830-111-lamstafine-met-bulgur.jpg”>

–

Zaterdag 29 augustus:
Half acht zijn we op. Ik was miijn haar en mijn lijf met het natuurlijke spul uit de biowinkel; het voelt gelijk weer zacht en soepel aan. Niet meer over nadenken,dus. Het weer is goed en we gaan een mooie dag tegemoet. Onze trein naar Utrecht heeft tien minuten vertraging en als we erin zitten en de conducteur langskomt, blijkt dat De Vrouw niet is ingecheckt. In Amersfoort lukt dat alsnog. Onderweg een boel oponthoud. Het betekent dat we de aansluitende bus een half uur later dan gepland hebben en dus ook een half uur later dan gepland aankomen in Gorinchem. JP haalt ons bij het busstation op en we lopen met hem mee naar zijn huis in het oude centrum. Jessica heeft bananenbrood en koekjes gebakken. Zeer lekker! Ze wonen in de twee bovenverdiepingen van een eeuw oud huis, zeer mooi en ruim. Halverwege de middag lopen we de stad in, langs de Oude Doelen en de haven, door de winkelstraatjes naar het plein bij het stadhuis. Daar drinken we iets. Terug in huis worden we getrakteerd op een Mexicaanse maaltijd van tacos met kip, gehakt, rauwkost, en een tamelijk pittige ovenschotel van dorito’s, tomaat, peper, zwarte bonen en cheddar. Zeer goed! Veel tijd is er niet meer; we willen de bus van half negen halen en gevieren lopen we naar het station. Het was een zeer mooie dag met goede mensen en fijn van allerlei. Dank je! De terugreis gaat zeer voorspoedig en nog voor kwart voor elf zijn we weer thuis. Ik lees nog iets aan de keukentafel en ga om half twaalf naar bed.
Muziek vandaag: Discretion (Theo Travis & Robert Fripp)

‘Wat zullen we ’s eten? Waar heb jij zin in?’
‘Wat is er allemaal nog aan groente?’
Dit is doorgaans een zeer normale start van een uiterst gewone dialoog in ons huishouden.

(more…)

Art café Sam Sam
Van Kinsbergenstraat 17
7311 BL Apeldoorn, The Netherlands
www.artcafesamsam.nl

The PROGRAM:

Friday 30 October 20.00 pm
* The Foolz – with special guests and presentation of new band member Linda Blom
* DJ time – Afterparty with Frank’s music

Saturday 31 October 15.00 pm
* Lex & Bruno – play the music of the late Frank Zappa
* Frank Talks – Project of Wan, Marco and mr. Ableton
* The Foolz – with special guest Tim Op het Broek
* The Lex L. Bronkowitz Orchestra
* DJ Time – Tim Op het Broek plays the music of Zappa

More info on the BANDS:

The Foolz
The Foolz is a six-piece that has been performing hour-long shows since 1992. In these shows, both newer and older Zappa-songs are played, often with seamless transitions in between. Just like Zappa himself, The Foolz draw their influences from a lot of different styles of music, occasionally with shared vocal harmonies and a lot of the Zappa-solo’s we’ve all come to know and love.
The Foolz have succesfully performed on a lot of different festivals, including (but not limited to) two separate performances at the Zappanale-festival in Germany.
The band hails from Apeldoorn and consists of:
* Marco Onstenk – Drums
* Linda Blom – Mallets/perscussion
* Pedro Steneker – Bass/Vocals
* Wan Kemper – Keyboards/Vocals
* Remco Aalhuizen – Guitar/Vocals
* Lex Kemper – Guitar/Vocals
For more information check out www.foolz.nl

The Lex L. Bronkowitz Orchestra
Lex Bronkowitz war zwölf Jahre alt, als er sich mit dem Zappa-Virus infizierte. Die Alben Lumpy Gravy und Sheik Yerbouti eröffneten dem jungen Gitarristen ein neues musikalisches Universum. Die Komplexität der Kompositionen und die Freiheit von Frank Zappas Gitarrenspiel waren für ihn Irritation und Offenbarung zugleich.
Bronkowitz, damals Gitarrist der Band Strange (u.a. Rock am Ring, Strange Noise Festival), hörte sich durch das umfangreiche Werk Zappas und wollte sich bald noch eingehender mit der Musik seines Meisters befassen.
Seit 1998 entstanden in seinem Hamburger Homestudio dutzende Re-Arrangements von Zappa-Kompositionen.
Damals schon mit von der Partie war als Sängerin seine Schwester Katharina Debus, die sich später unter anderem durch ihre Zusammenarbeit mit Bobby McFerrin einen internationalen Namen machte.
2011 begeisterte er namhafte Musiker für eine Live Besetzung des Lex Bronkowitz Orchestra: Peter Thomas und Roman Storch (Principals bei Lion King), Johnny Johnson und Philipp Kacza (Jan Delay & Disko No.1), Sebastian Borkowski (Jazzanova) und Katharina Debus (Slixs). Mit ihnen entstand die Debut-CD Strictly Gravy, die das niederländische Label FZIO 2013 in Europa veröffentlichte. Frank Zappas Musik wird zerlegt und von Bronkowitz neu kombiniert, reharmonisiert und in einen groove-orientierten Kontext gestellt. Dadurch – und nicht zuletzt durch die unverwechselbare Stimme seiner Schwester – entsteht der charakteristische Bronkowitz-Sound.
Auch für die aktuelle Besetzung konnte Bronkowitz erstklassige Musiker gewinnen. Seit 2014 gehören neben Philip Mestwerdt am Schlagzeug und Frieder Loch am Rhodes/Moog/Clavinet weiterhin der langjährige Bronkowitz-Bassist Carl Albrecht und die Sängerin Katharina Debus fest zum Lex Bronkowitz Orchestra. Weitere Konzerte und CD-Produktionen sind in Planung.

Lex & Bruno
Bruno & Lex play some Music of the late Frank Zappa!
These two gentlemen are professional musicians. They both love the works of uncle Frank. And of course try to give it their own interpretation! Unfortunately this kind of music doesn’t really pay the bills, but well… music is the best, isn’t it?
Listen and enjoy, in Art café Sam Sam, Apeldoorn (Holland), 31 oct 2015 as part of the Zappalloween 2015 event.
* Bruno Rombouts: accordion and flute
* Lex Kemper: acoustic guitar.

Zappa Talks
Wan & Marco mix and play some interviews and music in project Zappa Talks.
* Wan: keys & Ableton
* Marco: malletkat, percussion & Ableton

‘Welcome back, my friends,
To the show that never ends –
Come and see the show’

–

PERSBERICHT

Festival Zappaloween met The Foolz

Op vrijdag 30 en zaterdag 31 oktober vindt de tweede editie van het festival Zappaloween plaats in Art café Sam Sam.
De Apeldoornse band The FoolZ is verantwoordelijk voor de organisatie.
Tijdens het festival spelen verschillende bands op verschillende manieren het werk van Frank Zappa, of muziek die daarop is geïnspireerd.
De hoofdacts zijn de Apeldoornse band The FoolZ en het uit Hamburg afkomstige Lex L. Bronkowitz Orchestra.
Het beloven twee bijzondere en onvergetelijke avonden te worden vol horror, humor en bovenal griezelig goede muziek.

Festival
De eerste versie van Zappaloween in 2010 was een bescheiden maar succesvolle avond. Veel liefhebbers uit het land wisten de weg naar Sam Sam te vinden en de zaal ‘Het kerkje’ stond goed vol. Vijf jaar later pakt de organisatie het grootser aan: twee avonden, twee hoofdacts en verschillende ‘kleinere’ bandjes. Natuurlijk is de zaal voorzien van passende griezeldecoratie. Bezoekers betalen geen toegang. Passende kleding is niet vereist, maar wordt wel aangemoedigd.

FoolZ
The Foolz is een hooggewaardeerde Zappa-coverband. De band, waarvan de leden bijna allemaal in Apeldoorn wonen, speelt al meer dan vijfentwintig jaar samen. Tijdens concerten worden in navolging van Frank Zappa veel nummers zonder onderbreking gespeeld. Op het repertoire staan zowel vocale als instrumentale stukken van diverse albums en er is veel ruimte voor solo’s. In 2003 bracht de groep de cd Live in the Cherrytree uit, opgenomen in het Apeldoornse Bluescafé. De band is ook internationaal bekend; zo verzorgden zij bijzondere optredens tijdens de Zappateers-festivals in Bradford-on-Avon (2007) en Corby (2013) in Groot Brittannië en traden zij tweemaal op tijdens het Europese topfestival Zappanale in Bad Doberan (Duitsland). Sinds januari 2015 is de band uitgebreid met een zesde muzikant: percussioniste Linda Blom.
Tijdens Zappaloween spelen The FoolZ twee keer in volledige samenstelling. Tijdens die twee optredens verwelkomen zij verschillende gastmuzikanten. Gitarist Lex Kemper speelt ook nog samen met Bruno Rombouts een akoestische set in het voorprogramma op zaterdag. Toetsenist Wan Kemper en drummer Marco Onstenk hebben speciaal voor deze gelegenheid een muzikaal eerbetoon aan Zappa geproduceerd, gebaseerd op de vele markante uitspraken die hun held ooit heeft gedaan.

Lex L. Bronkowitz Orchestra
De in Hamburg wonende Alexander Debus werd op twaalfjarige leeftijd met het Zappa-virus geïnfecteerd. De complexiteit van de composities, de vrijheid in het gitaarspel en de grote diversiteit in stijlen openden een muzikaal universum. Debus werd gitarist van de band Strange en speelde onder andere op het Rock am Ring en het Strange Noise Festival. Vanaf 1998 begon hij in zijn thuisstudio met het arrangeren en opnemen van het werk van Frank Zappa. Die opnames verspreidde hij op kleine schaal. Al snel kregen de liefhebbers lucht van de bijzondere manier waarop Alexander allerlei fragmenten van verschillende composities in zijn nummers stopt en zijn werk wordt dan ook hoog gewaardeerd onder de Zappa-kenners. Sinds 2011 speelt hij zijn bewerkingen ook voor publiek. De band bestaat uit hooggeschoolde muzikanten met een speciale rol voor zangeres en zus Katharina Debus. Pas in 2013 verscheen het eerste (en tot nu toe enige) volwaardige album Strictly Gravy waarmee hij grote indruk maakte.

Zappa
Frank Zappa is een icoon in de hedendaagse muziek. De Amerikaanse componist, gitarist, bandleider, filmmaker, sociaal commentator en satiricus (1950-1992) bracht tijdens zijn leven meer dan zestig albums uit vol pop, rock, jazz, klassiek en avant-garde. Halloween had altijd een bijzondere betekenis voor hem; in de jaren zeventig en tachtig vierde hij die feestdag steevast in New York. Die concerten uit liepen vaak uit op monsterlange evenementen vol bizarre en extravagante gebeurtenissen en zijn inmiddels legendarisch.
Zappaloween houdt een stukje van die Zappatraditie in ere.

Programma

Vrijdag 30 oktober
20.00 uur
The FoolZ (met speciale gasten)
Afterparty met DJ (die Zappa’s muziek zal draaien)

Zaterdag 31 oktober
15.00 uur
Lex & Bruno
Zappa Talks
The FoolZ (met speciale gast Tim Op het Broek)
Lex L. Bronkowitz (D)
DJ Tim

Locatie:
Art café Sam Sam
Van Kinsbergenstraat 17
7311 BA Apeldoorn

Berichtgeving op ApeldoornDirect

–

Vrijdag 28 augustus:
Als ik ben opgestaan, beneden allerlei praktische dingen heb gedaan en de pc aanzet, zie ik dat er iets mis is met de instellingen in Windows 10. Het lijkt wel of we terug zijn naar de fabrieksinstellingen van de hele computer. Ik kan niet in mappen met afbeeldingen en documenten. Wat krijgen we nu? Heel even raak ik in paniek. Gehackt? Virus? Heeft een nieuwe update alles overschreven? Wat is er aan de hand? Niet nu. Niet dit weekend. Ik heb er geen zin in. Wat is het eerste dat ik doorgaans doe in een dergelijk geval? Opnieuw opstarten. Twee minuten later is alles weer zoals het hoort. Dat met die paniek viel wel mee; ik schrok natuurlijk enorm, maar kon toch het besluit nemen eerst eens rustig opnieuw op te starten. Kijk aan. Buiten is het stil, maar aangenaam. Ik ben zeer vroeg op de werkplek. Het wordt nog wat vandaag. Peter, voor wie ik het afgelopen jaar veel werkzaamheden heb verricht en die maandag afscheid zou nemen, heeft een groot conflict met de raad van bestuur en ziet nu af van zijn afscheid. Op zich niet erg, maar ik merk dat de situatie me raakt. Ik houd niet van dergelijke toestanden en conflicten; bovendien brengt het me in een groot loyaliteitsprobleem. Ik werk aan de ene kant voor de organisatie en voel verplichting naar die organisatie; anderzijds heb ik zeer veel begrip, respect en sympathie voor Peter. Ben benieuwd. Vanmorgen doe ik ook enkele huiswerkopdrachten voor mijn oriëntatietraject. Om kwart over twaalf vertrek ik weer en om twee uur heb ik thuis weekend. Eerst maar eens samen met De Vrouw een water drinken en bijkletsen en de krant lezen. Dan stap ik op de fiets en doe ik de weekendboodschappen. Biowinkel, twee Turkse winkels en een supermarkt. (Ik koop biologische shampoo/badgel om uit te proberen. Het zelfgemaakte spul is nog geen succes. Misschien moet ik het langer de tijd/kans geven, maar het is echt onaangenaam. Droge huid en jeuk, stug haar dat droog en vies aanvoelt.) Thuis weer wat drinken en dan aan De Zoon vragen: ‘Ik wil zo gaan lopen. Wil jij nu of liever na het eten?’ ‘Huh? Wat?’ is het enigszins verraste antwoord. ‘Wat wil jij?’ ‘Ik?’ zeg ik. ‘Nu.’ Dus gaan we nu. Stik, de zon schijnt en het is eigenlijk best warm. Toch red ik het half uurtje, zij het in een iets lager tempo. Goed nat kom ik terug en daarna maak ik me nog meer nat onder de douche. Vervolgens kook ik een mooie pasta met een stevige saus. De Vrouw is vanavond uit, dus eten De Zoon en ik alles op. In de avond zie ik een dvd of twee. Ik luister en ik lees aan de keukentafel. Gisterenavond had ik 1000 Years of annoying the French uitgelezen; nu begin ik in Tussen rood en zwart (Jan Guillou). Kwart over elf lig ik in bed. Morgen op tijd op, vandaar.
Muziek vandaag: Coma Ecliptic (The Buried & Me), Van Halen (Van Halen), de dvd die meekwam met Live in Paris ’79 (Supertramp), het beeldmateriaal dat op een dvd meekwam in de doos Minstrel In The Gallery (Jethro Tull), Beginning To Melt (Jansen Barbieri Karn)

–

Donderdag 27 augustus:
De wekker staat op half zes, maar ik hoef pas iets voor half acht de deur uit omdat ik met een collega kan meerijden. Het geeft mij de gelegenheid om in alle rust de krant door te nemen en op gang te komen. Op de werkplek is er van alles te doen. Ik doe ook van alles. Goh. Ik neem geen pauze met een rondje buiten lopen (het regent ook, dus echt aantrekkelijk is het niet). Na half vijf ben ik klaar en ik ben om half zeven thuis. De Vrouw serveert pilav zonder rijst maar met perzik en spitskool erin en rauwkost van komkommer, tomaat en radijs. Al snel is alles opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel en lig om kwart over tien al in bed.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van de doos Minstrel In The Galery (Jethro Tull), The Oblivion Particle (Spock’s Beard)

–

Woensdag 26 augustus:
Ik slaap, maar ben nog voor de wekker wakker. Opvallend toch, hoe goed ik me voel de laatste tijd. Ik ben weer iets na achten op de werkplek en wederom doe ik er veel en veel niet. Niettemin, ik schiet lekker op. Tussen de middag loop ik een half uurtje door het bos; het is er heerlijk rustig. Ik ben om half zeven weer thuis. Zo goed als gelijk begin ik met het maken van de avonddis. Ik braad twee tamme konijnenbouten en maak de ovenschotel van rode biet, rode ui, peer, honing en walnoten. Ernaast een salade van komkommer, radijs, bosui en bataviasla. Voor De Zoon is er nog de groentelasagne van eergisteren. Alles gaat helemaal op en om half negen lopen De Zoon en ik hard. Het eerste kwart deel gaat het goed, het tweede kwart is zeer zwaar en ik vraag me af of ik het half uur hardlopen wel ga redden; het derde kwart gaat weer gemakkelijk en het laatste stuk loop ik gewoon op karakter (!) uit. Het lukt me dus en het voelt weer goed. Het is verschrikkelijk benauwd buiten; er is onweer verwacht, maar ik houd het nog droog. Als ik tien minuten binnen ben, gaat het regenen. We hebben contact met Sven, die eind oktober naar ons wil komen. Kijken wat gaat lukken. Ik lees en luister nog wat aan de keukentafel en pas om kwart voor elf ben ik gedoucht en klaar om te slapen.
Muziek vandaag: The Oblivion Particle (Spock’s Beard), de twee plaatjes van Live In Paris 1979 (Supertramp)

–

Dinsdag 25 augustus:
Zo. Vannacht een paar keer wakker geweest. Het leek wel of de wind door de slaapkamer ging. Toch slaap ik diep als de wekker gaat. Het kost me enige moeite op te staan, maar daarna is er – zoals altijd – niet zo veel meer aan de hand. Op het moment dat ik de deur uitga, is het nog wel zeer bewolkt en dreigend, maar wel droog en aangenaam. Opnieuw is de bus laat en om tien over acht ben ik op de werkplek. Daar is van alles te doen en dat doe ik dan ook. (Waarom ook niet?) Pas rond half twee kan ik een rondje buiten lopen en daarna gaat het er weer volop tegenaan met overleg en werkzaamheden. Ik kan veel doen, maar ook veel nog niet. Dat wat ik nog niet kan doen, blijft liggen tot morgen. Niet erg. Ik ga pas iets voor vijf uur de deur uit en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft het eten al klaar: wortelen en snijbonen op Indische wijze, kip in peper op Indische wijze, en een salade van bataviasla, komkommer, bosui en tomaat op Nederlandse wijze. Zeer goed. Na afloop kook ik wat bieten (alvast voor morgen) en dan kan ik aan de keukentafel zitten lezen en luisteren tot het weer tijd is om te gaan slapen. Dat is om kwart over tien.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van After The Flood – At The BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator), Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness)

–

Maandag 24 augustus:
We gaan weer. Het is heel donker als ik opsta; het mooie weer lijkt voorbij. Toch is het droog en rustig tijdens mijn wandelingetje naar de bushalte. De reis is rustig; enige punt is dat ik de aansluiting mis en dus pas om tien over acht op de werkplek ben. Daar heb ik alle tijd en gelegenheid om veel zaken af te handelen en weer flink op orde te komen. Mooi. Tussen de middag loop ik buiten een rondje. Het is bewolkt, maar qua temperatuur heerlijk. De rest van de middag heb ik voldoende energie om veel te doen. Ik kan met een collega om half vijf meerijden. Mooi! Om vijf uur al ben ik thuis. De Vrouw gaat dan net werken. Ik ga eten maken: een lasagne van courgette en aubergine als lasagnebladen met een saus van lamsgehakt, ui, tomaten, oranje paprikaatjes en peper, bedolven onder verscheidene soorten kaas. Erbij komt een salade van bataviasla, komkommer, bosui en avocado. Kwart voor acht zitten we aan tafel en de enorme schaal komt in een kwartier tijd nog bijna leeg ook. Nog weer een half uur later lopen De Zoon en ik onze ronde hard. Onderweg dreigt het te gaan stortregenen, maar gelukkig blijft het bij een paar spetters. Weer thuis koel ik af met een boel water. Ik lees en luister nog even aan de keukentafel, dan stap ik kort onder de douche en om kwart over tien lig ik in bed.
(Vandaag heb ik ook wat redactiewerk voor FOK! gedaan. Afgelopen weekend ontdekte ik dat momenteel niet goed gaat met FOK!. Weinig lezers, weinig adverteerders, weinig vrijwilligers; er gaan zelfs geluiden dat FOK! gaat ophouden te bestaan. Bij de columns moeten we het al een maand of wat zonder eindredacteur stellen; ik kijk af en toe of de planning nog klopt en nu heb ik een ingezonden stuk ingepland. Een paar minuutjes werk is niet veel, maar ik wil eigenlijk niet eindredacteur zijn en ik ben bang dat er snel weer in gaat sluipen dat ik er niet alleen veel tijd, maar vooral ook energie in ga stoppen. Even aanzien.)
(Vandaag ook begonnen met de zelfgemaakte shampoo/badgel van De Vrouw. Heeft wel onwennige uitwerking op haar en huid: droog, jeuk. Ook even aanzien.)
Muziek vandaag: Coma Ecliptic (Between The Buried & Me), High Above The Suberranean Club 2000 (Gong), American Garage (Pat Metheny Group)

–

Zondag 23 augustus:
Kwart voor negen sta ik naast bed. Ik blijf er niet staan, maar ga wat gebruikelijke zondagmorgendingen doen. Halverwege de ochtend loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Ik maak nog een keer koffie, doe een strijksessie en bereid een brunch voor. Plots merk ik dat ik sta te trillen. Op zich voel ik geen spanning of druk; ik heb alleen vanmorgen nog niets gegeten en mogelijk vraagt mijn lichaam nu gewoon om voeding. Tijdens de brunch besluiten we de rest van vandaag in alle rust door te brengen en dat doen we dan ook. Wat rommelen in de tuin, de nieuwe Zappaloween-info her en der online zetten, en vooral lezen en luieren in de tuin. Eind van de middag begin ik aan avondeten: wortelen, uien en zoete aardappel koken en stampen, aangevuld met een gebraden verse worst. De Vrouw maakt meloenijs. Fijn voedsel. Zeker als er bij het nagerecht ook nog baklava is. Buiten is het wat afgekoeld en bewolkt, dus na het eten blijf ik binnen zitten lezen en luisteren. Precies: tot het bijna kwart over tien en bedtijd is.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Stories Across Borders (Steve Jansen & Richard Barbieri), One From The Heart (OST) (Tom Waits & Christal Gayle), alle drie de plaatjes van The Real… (Henry Mancini), The History Of The Bonzos (Bonzo Dog Doo Dah Band), het eerste plaatje van de Minstrel In The Gallery doos (Jethro Tull), het eerste plaatje van After The Flood – At The BBC 1968-1977 (Van Der Graaf Generator)

–

Zaterdag 22 augustus:
Ik wilde om ongeveer acht uur opstaan en dat doe ik dan ook. Vannacht ben ik twee keer wakker geschrokken vanwege een droom waarin ik vlucht en word achtervolgd (één keer vanuit mijn ouderlijk huis; dat wil toch niets zeggen, hè?). Beneden zet ik de was aan en doe ik andere weekendklussen. Ook lees ik de krant en op de pc zie ik dat de nieuwe Windowsversie is gearriveerd. Oei, nu moet ik eraan. Ik download ‘m, maar installeer nog even niets, want hoe gaat dat met Windows Live mail; ik ben toch niet alle oude mail kwijt? Om tien uur gaan De Zoon en ik hardlopen. Het gaat me goed af, ondanks dat het nogal warm aan het worden is buiten. Als we terug zijn douche ik, nemen we nog een koffie en dan doe ik een heel klein rondje laatste boodschappen bij een supermarkt en de Turkse winkel. We eten iets en De Vrouw en ik fietsen naar het centrum. We bezoeken een paar winkels zonder iets te kopen, halen wel cranberry’s op de markt en kijken even rond op het hapjesfestival langs het kanaal. Het is een aardig evenement en het is er niet echt druk, maar we gaan er niet eten of proeven. Alle kraampjes draaien eigen muziek en er speelt ook een band; het is ons beiden wat veel. Een stukje verderop rusten we uit op een bank en dan gaan we naar de grote Turkse zaak om goed en goedkoop vlees voor de komende week te halen. Bij de bijbehorende bakkerij eten we een broodje en in de naastgelegen ijswinkel bestellen we een toetje. Op naar huis. Daar wil De Vrouw zelf shampoo en badgel malen en daar heeft ze een nauwkeurige keukenweegschaal voor nodig. Die hebben we niet, dus stap ik nogmaals op de fiets. Een half uur later ben ik terug. Ik lees (lees: slaap) in de tuin en even na zessen ga ik eten maken. Groentetorentjes van aubergine, courgette, tomaat en basilicumolie uit de oven, lamsbiefstukken en rauwkost à la radijs, komkommer en oranje snoeppaprika. Toe is er vruchten- en stracciatellayoghurt. Dan werk ik een mail af (Aarjan gaat zijn en deze webstek overzetten naar een andere server) en ik zie dat ik binnen twee dagen onze Windows moet upgraden naar 10. Laten we dat gelijk maar doen dan. Ben benieuwd. […] Nou, om negen uur is alles klaar en dat alles werkt ook nog. Mail en e-mailadressen incluis. Hoe bestaat het toch? Inmiddels is het buiten net te donker en te fris om er nog te lezen, dus verhuis ik naar de keukentafel. Daar zit ik tot het bijna half twaalf is.
Muziek vandaag: Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Pacific Coast Highway (Christopher Franke), 1996 (Ryuichi Sakamoto), A Natural Disaster (Anathema), The Endless River (Pink Floyd), I See You (Gong), What’s It All About (Pat Metheny)

Vrijdag 21 augustus:
Half acht ben ik wakker. Ik heb diep geslapen. De Vrouw is me voor met opstaan; zij heeft vandaag allerlei plannen. Ik niet. Nou ja: weinig. Ik heb een lijstje met dingen die ik graag wil doen. Eerst maar eens ecokoffie maken. Best goed. We kletsen en hebben plezier. Nog voor tien uur stap ik op de fiets en rijd naar de biowinkel, dan naar de supermarkt. In de tuin maai ik het gras en ik eet een paar bioboterhammen met biotomaten en bioLeidsche kaas. Half twee ben ik bij mijn afspraak in de afdeling van GGNet van het ziekenhuis. Wat moet ik daar dan? Ik moet niet zo veel, maar ik wil een kennismakingsgesprek voor een cursus aandachtstraining. (Niet lachen en lees: mindfulness.) Eind september begint de training en ik wil het ervaren. Via een andere supermarkt rijd ik terug naar huis. Daar is De Vrouw terug van allerlei. Tussendoor heb ik vandaag contact gehad met Peter en we ontmoeten hem om vier uur in een koffieschenkerij in het centrum. Het is mooi om met hem bij te praten. Ook mooi is het dat hij meedenkt over fotografie op ons feest over vier weken. Nu beleven we anderhalf genoeglijk uur met zijn drietjes. Kwart over zes zijn we thuis en ik maak een eenvoudig avondmaal: gyros, gebakken aardappels en een salade van rode krulsla, bosui, komkommer, radijs en tomaten. Toe is er ijs. Dan lees ik in de tuin tot het donker en koel is. Binnen gaat het lezen verder en luister ik ook tot een uur of half twaalf. Een mooie en goede dag waarop ik veel heb gedaan, ook onverwachte dingen; het lijkt echt de juiste kant op te gaan.
Muziek vandaag: Sea Airs (Rick Wakeman), Natural Timbre (Steve Howe), My Hotel Year (Tim Bowness), Lavalek (Groupa), Super Riddim Internacional vol. 1 (El Gran Silencio), Merlin Atmos (Van Der Graaf Generator)

(Bovenstaande foto’s laten een kledingzak zien die De Vrouw vanmorgen aan de straat heeft gezet. Die kledingzak is bedoeld voor het goede doel. In die zak stopte De Vrouw een plastic tas met daarin oude sokken van ons. Ik ging op de fiets weg, zag de zak, de naam van de winkel op de plastic tas en het adres van de winkel dat op die tas staat. Weet iemand nog welke winkel er zat aan de Korenstraat 6 in Apeldoorn? Diskorama. Een platenwinkel. Die winkel is daar zeker vijfentwintig jaar, zo niet dertig jaar al niet meer!)

–

Donderdag 20 augustus:
Ik slaap heel diep als de wekker voor half zes gaat. Even ben ik bang dat het me niet lukt vandaag, maar ik stap uit bed en het is allemaal oké. Het is koud, maar mooi buiten en zeer vroeg ben ik op de werkplek. Da’s mooi, want ik heb al veel gedaan als de collega’s binnenkomen. Ik maak een mail aan een medewerker van de personeelsafdeling met de vraag of ik in november recht heb op transitiegeld en een half uur later zit ik met haar in gesprek. Het wordt uitzoeken, aankaarten en onderhandelen. Tussen de middag heb ik geen pauze; in plaats daarvan stap ik in de bus naar Velp. Daar heb ik om half twee het eerste trajectgesprek met Henk. Het is nog verkennen en kennismaken, maar ik krijg al wel opdrachten mee om uit te werken. Veel is gericht op waarden in het leven. Ik vertel over mijn situatie, over wat me drijft, over wat me bezighoudt, over de keuzes die ik maak, over hoe ik ben, over hoe mijn thuissituatie is. Wat me gelijk al opvalt: Henk is iemand die niet oordeelt, maar vragen stelt en op die manier letterlijk en figuurlijk veel van me vraagt. Ik mag het ervaren. (‘Laat verwachtingen en doelen los; ga het ervaren.’) Ik mag zijn wie ik ben. Het is een verademing. Vijf uur ben ik thuis. Eerst de krant lezen in de tuin en bijpraten met De Vrouw. Ha, ze wil weten of het gesprek vanmiddag ook over haar ging en of ze er goed van af kwam, de schat. En ik krijg de vraag of ik wil koken. Dat wil ik. De Zoon heeft een spitskool van het werk meegenomen. Ik bak ui, paprika, en spitskool en zet dit even weg. Vervolgens bak ik aardappelschijfjes en daar voeg ik de groenten aan toe. Lamsbiefstukken braden is de volgende actie en uiteindelijk zet ik er een salade naast van rode eikenbladsla, komkommer, tomaten en bosui. Goede voeding. Kwart voor acht lopen De Zoon en ik onze ronde hard. Het gaat weer heel goed, maar als ik op tweederde ben moet ik naar de wc. Dat doe ik in de struiken. Als ik weer verder wil rennen, kom ik niet meer in het ritme; de vaart is eruit. Dus loop ik het laatste stuk in stevige wandelpas. Na een douche kan ik ontspannen, lezen en luisteren aan de keukentafel. Elf uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: SMPTe (Transatlantic), High Above The Subterranea Club 2000 (Gong)

–

Woensdag 19 augustus:
Slapen lukt beter, vannacht. Vanochtend op de werkplek weer veel te doen. Ik voel lichte druk op mijn hoofd, probeer het los te laten, maar vraag me af of het lukt. Naarmate de ochtend vordert, krijg ik steeds meer klussen af en dat ruimt wel op. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos en veld. Ik ben weer om zes uur thuis. Of ik de bonen al gekookt had. Wacht, gisterenavond heb ik kievitsbonen in de week gezet; die moeten natuurlijk eerst nog een tijd garen. Da’s mooi, want terwijl de boel kookt, kan ik in de tuin de krant lezen. Dan aan de slag en om kwart over zeven serveer ik een chili van lamsgehakt, ui, knoflook, peper, paprika, palmkool en kievitsbonen. De Vrouw zet watermeloen ernaast. Goed voer. Drie kwartier later lees en luister ik aan de keukentafel tot het kwart over tien en mooi geweest is.
Muziek vandaag: Technicians Of The Sacred (Ozric Tentacles), Electro Shock Therapy (Barracuda Triangle), Unity Band (Pat Metheny)

–

Dinsdag 18 augustus:
Wederom niet heel goed geslapen, ben een paar keer wakker geweest. De wekker is genadeloos: juist als ik diep slaap, gaat-ie af. Nou ja, inmiddels weet ik het: als ik eenmaal uit bed ben, dan gaat het best goed. De bus is opnieuw laat. Het gewone leven in het land lijkt weer begonnen. Hierdoor mis ik de aansluiting en ben ik om tien over acht op de werkplek. Daar een volle dag met veel verschillende werkzaamheden. Tussen de middag neem ik geen pauze; ik loop niet naar buiten. Later in de middag een werkoverleg met mijn leidinggevende. Er is een aangepaste offerte van Henk, waarbij het traject iets ingekort en ingedikt is en waardoor het eind december afgerond zal zijn. Het ziet er goed uit; ik ga er wel mee akkoord. Verder heb ik nogal wat (104) PBL-uren op het boventallige contractdeel; we spreken af dat ik ze grotendeels ga gebruiken voor de uren die ik besteed aan mijn traject. Donderdag heb ik het eerste gesprek en dan kan ik het beter inschatten. Ha, als ik nuchter reken, dan zou ik vanaf nu tot 1 november (als ik uit dienst ga voor die uren) niet meer op woensdag en vrijdag hoeven te werken! Zou mooi zijn, maar dat wil de leidinggevende liever niet. Ik ben om zes uur thuis. De Vrouw heeft bamisoep klaar en die is om kwart voor zeven op. Dertig minuten later lopen De Zoon en ik buiten voor ons rondje. Ik loop er twee en vandaag loop ik in een half uur een grotere afstand dan vorige week. Ha! Het gaat dus alweer gemakkelijker. Snelle douche en dan nog wat lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: The Power And The Glory (Gentle Giant), New Chautauqua (Pat Metheny)

–

Maandag 17 augustus:
Ik heb niet zo goed geslapen. Het duurde zeker een uur voordat ik gisterenavond in slaap viel en ik ben vannacht een paar keer wakker geweest. Dat maakt dat ik lastig wakker word als de wekker gaat. Eenmaal uit bed is er niet zo’n probleem meer. Wel voel ik me niet uitgerust; het weekend is in mijn beleving zeer kort geweest. Vooruit, we gaan weer aan de slag. Buiten is het nog altijd druilerig. Ik heb geen snelle busverbinding, dus ‘pas’ om tien over acht arriveer ik op de werkplek. Daar gaat de tijd in de ochtend zeer snel. Van alles doe ik en ik zit lekker op schema. Geen pauze. Halverwege de middag reis ik met Peter naar Teuge voor een overleg. Hij dropt me bij de Zutphensestraat en ik loop de rest even naar huis. Ik ben om half vijf thuis. Daar is De Vrouw nog. Ik lees de krant en als De Vrouw naar haar werk is, zoek ik uit wat ik ga maken voor het eten. Ik vul de overgebleven salade van gisteren aan met komkommer en bosui. Verder bereid ik een groenteschotel voor: ui, venkel, peper, courgette roerbakken en dan een blik linzen erbij in. Als De Vrouw om half acht weer thuis is, bak ik ten slotte lamsbiefstukken. Alles bijeen is het mooi voer. Kwart over acht is het afgerond en dan: is het al droog? Kan ik hardlopen? Nah. Dan nog flink luisteren en lezen aan de keukentafel. Kwart over tien vind ik het weer mooi geweest.
Muziek vandaag: Transgression (Theo Travis’ Double Talk), KIN (Pat Metheny Unity Group), A Spark In The Aether (The Tangent)

–

Zondag 16 augustus:
Negen uur op. Beneden klussen, koffie en wat lezen. Eind van de ochtend loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Terug vervangen we nog een IKEA-lamp in spot in de badkamer. Dat is nog een heel avontuur. (Gezocht op internet, nergens de werking van die Zweedse möklampen te vinden, hè.) Uiteindelijk zelf achter gekomen en gelukt. Lunch en dan beginnen met het avondeten. Pruttelpot met rundvlees en rode uien en … wacht, geen rode uien in huis. Door de regen fiets ik naar een supermarkt en haal gelijk andere dingen. Dan kan ik verder met de pruttelpot. Amandelen erbij, rode ui, knoflook, gemberwortel, koriander, saffraan, onder water zetten en pruttelen maar. Drie uur lang. Dan spitskool, gedroogde pruimen en abrikozen erbij en twintig minuten later een fikse scheut honing. Nog weer tien minuten later zitten we aan tafel. Met salade van komkommer, bosui, radijs, aardbeien en avocado, plus afgebakken Turks brood. Goed voer en het is zo weg. Iets voor acht uur zit ik achter de pc en zie ik het tweede deel van de concertfilm. Half elf ga ik naar bed. Het weekend is voorbij en het ging me sneller dan ik had gewild.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Arvo Pärt – Complete Works for Violin and Piano and for Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Foreign Affairs (Tom Waits), In The City Of Angels (Jon Anderson), Radio Bemba (Manu Chao), Impressions (Lunatic Soul), Flashlight Beam (Lunatic Soul), de tweede dvd van de doos KaLIVEascope (Transatlantic)

–

Zaterdag 15 augustus:
Ik ben om half negen beneden. Bespeur wat spanning in mijn hoofd, waarschijnlijk omdat ik veel wil doen vandaag en vind dat ik veel moet doen vandaag. Kijken of ik het koel kan houden. Eerst maar eens koffie, klussen, krant. Na anderhalf uur stap ik op de fiets voor de eerste lading boodschappen. Twee supermarkten en de Turkse winkel. Spullen thuis droppen en dan naar het centrum. Nog een Turkse winkel (vlees), de biowinkel (kaas, brood) en dan de markt (vis). Half twee lunchen we en daarna fiets ik naar de wijk Orden. Vader is niet alleen; ook Zus en Neef blijken op bezoek. Heel lang blijven ze niet en het laatste uur kanik met Vader bijpraten over van alles en nog wat. Het gaat goed met hem en dat doet me goed om te zien. Het is ook echt goed om er te zijn en ik neem me voor de zoveelste maal voor om hem vaker te bezoeken. Op de terugweg is het frisjes en als ik thuiskom, regent het licht. Niet erg. Ik braad een fricandeaurollade en bak aardappelen. De Vrouw heeft fruitsalade gemaakt en we bunkeren alles op. Ook niet erg. In de avond zie ik een concertfiln op dvd op de pc. Daarna vouw ik nog wat was en om kwart voor twaalf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Dance Me This (Frank Zappa), The Deform Variations (Adam Holzman), Plus From Us (various artists), Go! (Dusminguet), Queen of Cuban Rhythm – The Legendary Seeco Recordings 1959-1965 (Celia Cruz), de eerste dvd van de doos KaLIVEascope (Transatlantic)

‘Inderdaad,’ zei De Vrouw. ‘Zoals zo vaak. Kun je beter niets zeggen.’

(more…)

Vrijdag 14 augustus:
Goed donker vanochtend. Het heeft geregend. Ik heb er niet veel van meegekregen, vannacht. Alles gaat voorspoedig en ik ben weer zeer vroeg op de werkplek. Het is er stil en rustig. Via Spotify beluister ik veel albums van Kitaro. Ook verricht ik zeer veel werkzaamheden. Plots komt Peter, de man voor wie ik veel werk verricht en die per 1 september weg is, met de vraag of ik aansluit bij een overleg. Wanneer dan? Nu. Oké. Even schakelen en daar ga ik. Tussen de middag loop ik daarom geen rondje door het bos. Wel ga ik, omdat ik geen pauze heb, een half uur eerder weg. Om half zes ben ik thuis. Het is zeer broeierig en benauwd, dus ik trek veel kleren uit. De Vrouw heeft het eten bijna klaar. Een soep van venkel en peer. Een eierquiche met courgette en paprika en kaas. Een hamburger. Half acht is het allemaal op en opgeruimd. Buiten regent het even, dus wacht ik. Iets voor achten is het weer droog en dus gaan we hardlopen. Deze keer ben ik halverwege goed moe en naar mijn idee loop ik lang niet zo hard als eerder deze week. Toch loop ik in afstand verder dan eerder. Vreemd. Het maakt dat ik na mijn douche online ga zoeken naar een sporthorloge. Het is erg. Ik vind wel een mooi type, maar nu nog een goedkopere variant. Andere keer. Aan de keukentafel lees ik de PROG uit en luister ik tot het half twaalf is. Dan ben ik ook wel op. Of nee, dat was vanmorgen. Toen was ik op. Nu ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Transgression (Theo Travis’ Double Talk), Lunatic Soul I (Lunatic Soul), Lunatic Soul II (Lunatic Soul)

–

Donderdag 13 augustus:
Opnieuw erg vroeg op de werkplek. Mooi. Ik heb een vrolijke en voorspoedige twee uur achter de rug. Buiten schijnt de zon; het belooft warm te worden vandaag. De eerste twee uur is het rustig op de werkplek en kan ik veel voorbereidend werk doen. Dan ga ik allerlei gesprekken in. Tussen de middag loop ik een rondje buiten. In de loop van de middag merk ik dat de vermoeidheid toeslaat. (Maandag had ik veel energie op de werkplek, dinsdag voerde ik wat gesprekken waarin nogal wat ingrijpende zaken in de organisatie aan de orde kwamen, gisteren ontdekte ik negatieve energie om me heen die van invloed is op mijn eigen energieverdeling – ik was weer zeer moe aan het eind van de werkdag.) Ik kan om half vijf met een collega meerijden; zij zet me in Apeldoorn langs de snelweg aan de Zutphensestraat af. Ik wandel door de warmte naar huis; zeker in het Matenpark is het bloedheet. Half zes ben ik thuis. Even in de tuin de krant lezen en dan maak ik eten. De Vrouw heeft het meeste voorwerk al gedaan: de sla en veel snijdwerk. Ik bak currypoeder in boter en olie, voeg chorizoblokjes toe en vervolgens het restje prei en peper van gisteren. Dan snijd ik snijbiet en was ik die goed. In de pot gaan ook twee grote verse augurken en twee tomaten in blokjes, Ik doe de snijbiet erbij, laat die slinken en vul de hele schotel met witte bonen. Lik pikante paprikapuree erbij, zout, peper en verse koriander. Het resultaat is een zomerse schotel die pikant is, maar voortreffelijk smaakt. Goed vullende pot ook. Om half acht is alles afgerond en lees ik buiten in de PROG. Iets voor negenen ga ik binnen zitten; het wordt al snel donker en er is regen/onweer verwacht. De regen blijft uit en als ik iets voor half elf naar bed ga, is het nog altijd zeer warm in en om huis.
Muziek vandaag: Brief Nocturnes And Dreamless Sleep (Spock’s Beard), het plaatje dat met de PROG meekwam

–

Woensdag 12 augustus:
Allemensen, wat is het nog donker als de wekker gaat. Volgens mij was het gisteren nog veel lichter, maar dat zal niet zo zijn en het komt vast doordat het nogal bewolkt is. Het is wel warm in huis. Ik heb moeite met wakker worden en opstaan, maar eenmaal in de badkamer en onder de douche is het weg. Ik ben weer vroeg op de werkplek. Daar geen dringende zaken; ik mag het afscheid regelen van Peter voor wie ik het afgelopen jaar zeer veel werkzaamheden heb verricht, ik moet wat gespreksgegevens in een database invoeren en enkele gesprekken voor de komende weken voorbereiden. In alle rust kan ik het doen. Tussen de middag loop ik een rondje buiten in het bos. Het is nog altijd grijs en bewolkt, maar wel warm en benauwd. (Morgen schijnt nog erger te worden.) Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar. Ik bak de omeletjes en kook de mie, zodat we nog voor zevenen aan tafel zitten en ons volstoppen met bamisoep. Buiten is het nog lang zeer aangenaam, dus ik lees de krant en de PROG. Om negen uur gaan De Zoon en ik hardlopen. Ook dit keer gaat het goed. Aanvankelijk voel ik wat stijve beenspieren en vraag ik me af of ik het half uur aaneen wel ga redden, maar dat blijkt een onnodige zorg. Wel is het zo dat ik in het half uur minder ver loop; kennelijk heb ik langzamer gerend, al heb ik dat idee tijdens het rennen niet. Ik haal net de twee ‘rondjes’ kanaal niet. Erg is het niet; het gaat me ook niet om de afstand, maar om de tijd dat ik intensief aan het lopen ben. Iets voor tien uur ben ik weer terug. Ik lees nog heel even iets aan de keukentafel en als ik naar boven ga om te douchen en te slapen is het nog geen half elf.
Muziek vandaag: geen

–

Dinsdag 11 augustus:
Zeer fit sta ik op. Het moet toch niet gekker worden. Buiten is het fris, maar zeer zonnig. Ik ben weer vroeg op de werkplek. Een lekker bezige dag, vandaag. Allerlei gesprek en overleg en tussendoor de gelegenheid om veel te doen. Pas om half twee loop ik een kort rondje buiten. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft het eten klaar: gehaktballekes in tomatensaus en een salade van komkommer, bosui, kikkererwten en pruimen. Goed, mooi. We zijn zeer op tijd klaar en ik zit vroeg in de avond in de tuin te lezen in de krant en de nieuwe PROG. In die PROG een maar liefst veertien pagina’s tellend eerbetoon aan Chris Squire, met daarin veel mooie foto’s. Ik krijg het potjandosie een paar keer te kwaad. Mag dat? De laatste twee uur zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Vandaag de dag is het al rond negenen te donker om buiten te lezen. Het is kwart over tien als ik naar bed ga.
Muziek vandaag: Down And Out In Paris And London (The Tangent), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Maandag 10 augustus:
De wekker maakt me om half zes niet eens wakker. Opstaan kost geen moeite. Ik heb bij vlagen goed geslapen, af en toe wakker geweest. Het is nog redelijk warm in huis. Als ik bij de bushalte sta, ontdek ik dat ik mijn leesbril niet bij me heb; ik heb mijn jasje niet aan. Ik zet het lettertype van de e-lezer veel groter en ik heb geen probleem meer. De werktelefoon is leeg. Gelukkig heb ik goede en snelle aansluiting, dus ben ik even na half acht op de werkplek. Mooi. Verschillende collega’s zijn terug van vakantie, dus dat betekent bijpraten. Ik ben snel weer op orde. Vanmorgen een gesprek met de leidinggevende en Henk, de loopbaantrajectcoach. Het gesprek is enerzijds kennismaking, anderzijds uitspreken van verwachtingen. Henk gaat deze week een offerte sturen (bedrag dat hij noemt is het dubbele van wat er ‘structureel’ beschikbaar is door de organisatie, dus dat kan nog wat worden) en indien de organisatie akkoord is maken we volgende week goede afspraken. Tussen de middag loop ik een half uurtje buiten. Het is ondertussen zonnig en de temperatuur is goed. Half zeven ben ik thuis. Dat wordt eten koken. Varkenshazen braden en een groenteschotel van ui, knoflook, gember, spitskool, rode paprika, geelwortel, komijn en zoete aardappel. Met sla van tomaat, tomaat, tomaat, bosui, radijs en komkommer. Waarom ook niet? De Vrouw is redelijk vroeg thuis en we zitten om kwart voor acht aan tafel. De dissen smaken opperbest en drie kwartier later is alles opgeruimd. Ik zit nog even in de tuin te lezen en dan is het negen uur en zover: hardlopen. Deze week loop ik een half uur onafgebroken! Allemensen, en het ging nog niet eens moeilijk ook. Natuurlijk ben ik wel moe, maar niet zo afgepeigerd als dat ik bang was. Nog heel even koel ik af in de tuin, dan neem ik een douche en om half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Coma Ecliptic (Between The Buried & Me), A Map Of The World (Pat Metheny)

–

Zondag 9 augustus:
Vannacht een paar keer wakker geweest. Lichte maagpijn. Toch slaap ik verder. Als ik om negen uur uit bed ga, is het weer op orde. Koffie, klussen. De Vrouw komt ook beneden koffie drinken. Halverwege de ochtend loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zonnig en prachtig buiten. Terug is er nog wat koffie in de tuin en ik prepareer een brunch. We eten fruit, broodjes, eieren en beemsterkaasbroodjes. In de middag doe ik nog wat (veeg-, was- en strijk-)klusjes en verder zit ik vooral in de tuin te lezen. Tegen een uur of vijf druppelt het licht. Ik maak een eenvoudige maaltijd: de moussaka van eergisteren, rosbieffiletlapjes en een salade van bladsla, komkommer, tomaten en bosui. Ei ernaast en pruimen in zuur. Nagerecht is er ook: fruit, baklava en ijs. Toe maar. Als alles opgeruimd is, lees ik verder aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar boven om te gaan slapen. Een goed en ontspannen weekeinde was het. (Inmiddels komen de eerste aan- en afmeldingen voor ons huwelijksfeest op 19 september binnen.)
Muziek vandaag: SIX Pieces For Orchestra (Tony Banks), Heaven’s Isle (Oliver Wakeman), The Hobbit – A Tale Of The Unexpected  (OST), The Breaking Of The World (Glass Hammer), A Fine Day To Exit (Anathema), Kytecrash (Colin Benders & Eric Vloeimans), het tweede plaatje van The Diary (Storm) (The Gentle Storm)

–

Zaterdag 8 augustus:
Kwart voor acht ben ik toch echt wakker en ga ik uit bed. Douche en baardbeurt. Koffie, klussen, krant. Halverwege de ochtend stap ik op de fiets en rijd ik naar het centrum. Ecowinkel, grote Turkse winkel (baklava! börek! lamsvlees!), markt. Thuis lever ik de boodschappen af en dan stap ik nogmaals op de fiets. Supermarkt en Turkse winkel. Thuis nog wat koffie en een brunch (baklava! börek!). De Zoon en ik lopen nog even naar de supermarkt op de hoek voor de allerlaatste dingetjes. Dan kan ik een uurtje in de tuin zitten lezen. Half vijf gaan De Vrouw en ik op weg naar het huis van Herman en Thea in het centrum. We worden er allerhartelijkst onvangen, niet alleen door Thea en Herman, maar ook door hun 3 (drie!) honden, en nemen plaats aan de grote tafel op hun zeer ruime balkon. Wat volgt is een mooie avond met leuke, onderhoudende en serieuze gesprekken, goed eten en prachtige mensen. We krijgen allerlei hapjes vooraf en een soepje, maar de grote verrassing is de enorme pot cataplana (Portugese stoofschotel met vlees, vis, schaal- en schelpdieren). Met mijn hondenallergie valt het erg mee en mijn maag houdt zich rustig bij al het zeefruit. Het nagerecht komt uit de ijswinkel op de hoek van de straat en dan is er nog koffie. Allemensen, wat worden we verwend en wat hebben we een fijne avond. Pas rond middernacht zitten we weer op de fiets terug. Thuis vouw ik was die uit de droger komt en ik lig om kwart voor een in bed.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), Fatou (Fatoumata Diawara)

Benodigdheden voor vier personen:
1 el olijfolie
600g lamsbout, in vier dikke plakken gesneden
1 ui, in smalle ringen gesneden
2-4 lente- of bosuitjes, in smalle ringetjes gesneden
versgemalen peper
zout
1 el verse of gedroogde dille
500g verse dowerpten (of diepvries)

Bereidingswijze:
1 Verhit de olie in de pan en bak de lamsbout rondom bruin.
2 Haal het vlees uit de pan en bak de ui in de resterende olie glazig. Bak gedurende 1 minuut de bosuitjes mee.
3 Leg het vlees weer in de pan en bestrooi het royaal met zout en versgemalen peper.
4 Schenk er water bij totdat het vlees net onder staat. Doe het deksel op de pan en laat dit zeker 45 minuten pruttelen. Keer het vlees af en toe om en roer de groenten door. Bestrooi het gerecht met de helft van de dille. (Doe nu eventueel de verse erwten erbij.)
5 Laat het nog 20 minuten doorgaren. Voeg eventueel water toe als dat nodig is. Laat de diepvrieserwten de laatste 10 minuten meekoken.) Eet smakelijk!

Wij aten de lamsbout met een roerbakschotel van verse peper, wilde spinazie en kikkererwten.