Bas Langereis leest u voor!

Publiciteit:
Nieuwsbericht op ApeldoornDirect

Vrijdag 1 april:
Grappig. We staan weer op. Grappig. Op de nieuwe werkplek van alles te doen. Grappig. Vier uur fiets ik weg en rijd ik langs de supermarkt naar huis. Grappig. Al een fiks deel van de weekendboodschappen zijn binnen. Grappig. Na een uurtje uitrusten en bijkletsen begin ik aan het avondeten. Grappig. Een hele klus. Grappig. Ik maak een salade van eikenbladsla, komkommer, bosui, tomaat en kiemen, bak shoarma en serveer pitabroodjes uit de oven. Grappig. Alles smaakt wonderwel. Grappig. Er is zelfs nog een nagerecht in de vorm van witte of gewoon bruine chocolademousse. Grappig. De rest van de avond luister en lees ik aan de keukentafel het prachtige boek van Haruki Murakami uit. Grappig. Het smaakt naar meer. Grappig. Half elf ga ik naar bed, want ik ben doodmoe. Grappig?
Muziek vandaag: Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), Live at Nassau Coliseum ’78 (Emerson Lake & Palmer), het bonusplaatje dat meekwam met Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness), Fourth World Vol. One: Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno)

–

Donderdag 31 maart:
Opnieuw wat onrustige slaap, maar ik sta goed op. De wandeling naar de karpoelplek is hoogst aangenaam. Op de werkplek heb ik wel van alles te doen, maar er is ook tijd voor wat informeel overleg. Tussen de middag geen echte pauze buiten; ik ga naar een andere locatie voor een themabijeenkomst. Daar tref ik iemand met wie ik mee terug kan rijden. Even na vijf uur ben ik thuis. De Vrouw warmt de chili van gisteren op en maakt een schotel van spekjes, witlof, mangold en groene pesto. Ik zet daar een salade van rucola, radijs, komkommer en bosui naast. Zeven uur loop ik buiten mijn ronde hard. Weer heb ik een paar korte pauzes nodig, maar het lopen gaat al beter. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Travels (Pat Metheny Group), Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness)

Alweer bijna twee jaar geleden! Op 16 en 17 april lezen 'Bas, Willem en ik' eigen werk tijdens @CultuurBuur #gratis https://t.co/S5sCu9QIJf

— Bas Langereis (@balangereis) 31 maart 2016

Foto reportage voor @ds_Apeldoorn ihkv #CultuurBijJeBuur
Oud stadsdichter #WillemBierman en schrijver #BasLangereis pic.twitter.com/u6PMOEJpX1

— Chateau Het Loo (@chateauhetloo) 9 mei 2014

–

Woensdag 30 maart:
Koffieapparaat doet het niet. Alles kan kapot. Barst. Dan maar met de cafétière. Of hoe spel je dat. Niet zo gezond, zeggen ze. Wel lekker. Op tijd op de werkplek. Daar is het rustig. Althans, met mensen. Niet met werkzaamheden. Ik ben er tot vier uur. Dan gauw weer naar huis. De zon schijnt. Thuis maak ik met rundergehakt, ui, knoflook, peper, paprika en tomaten de basis voor een stevige chili. Als De Vrouw even thuis is, doe ik daar de gisteren gekookte kievitsbonen bij. Ernaast serveer ik salade van wortel, komkommer, bosui en witte biet. Waarom ook niet? Even na zeven is De Vrouw ook weer weg om te gaan werken. Ik werk deze webstek bij, doe wat mail en lees en luister aan de keukentafel tot ze weer terug is en ik om tien uur naar bed ga.
Muziek vandaag: de volledige doos Shut Up And Play Yer Guitar (Frank Zappa), e (Adrian Belew), Heavy Weather (Weather Report), Dialects (Joe Zawinul), Shockwave Supernova (Joe Satriani)

–

Dinsdag 29 maart:
Wat onrustig geslapen. Vanmorgen is het stikdonker als ik opsta. O ja, die klok en zo. Voel me opgewekt en opgeruimd. Vroeg op de werkplek. De lijst met klussen lijkt aanvankelijk heel lang; in de loop van de dag wordt die korter. Tussen de middag geen gelegenheid om naar buiten te gaan, dus ga ik op tijd ook weer van de werkvloer weg. Zes uur thuis. De Vrouw heeft een schotel van chorizo, ui, paksoy, paprika en postelein met rauwkost ernaast. Ondertussen de koken de kievitsbonen voor morgen. Net na half zeven loop ik mijn ronde hard. Bij daglicht, dat is lang geleden. Het is niet al te best met mijn conditie, want ik moet een paar pauzes inlassen. Toch is het lekker om te lopen. Thuis heb ik ook nog eens een keer alle tijd en gelegenheid om te ontspannen door te luisteren en te lezen aan de keukentafel tot het kwart over tien is.
Muziek vandaag: Heavy Weather (Weather Report), Dialects (Joe Zawinul), Died In The Wool (David Sylvian)

–

Maandag 28 maart: Tweede Paasdag
Regen als ik iets na acht uur opsta. Koffie. Webstek. En moet ik nu ook de sociale media langs? Heel even. Daarnaast schrijf ik een nieuws- en persbericht voor The FoolZ, die op zondagmiddag 10 april optreden in het Bluescafé (komt allen). Zo verstrijkt de ochtend. Nog steeds regen. Half twee zitten we aan de tweede paasbrunch: bacon and eggs, de drie resterende gorgonzolaeieren, appelkaneelstol, enzovoorts. In een uurtje tijd breng ik de administratie van het afgelopen jaar op orde en maak ik het stapeltje documenten voor de belastingaangifte compleet. Buiten is het inmiddels zonnig te noemen, dus De Vrouw en ik lopen een rondje door het Matenpark en een stukje langs het Kanaalpark. Ik ga een fricandeaurollade braden, warm de venkelrisotto op en monteer salade van komkommer, bosui, groene asperges en blauwe bosbessen. De Vrouw laat het voorafgaan door een zalmsalade. Ook goed. Van de nagerechten hoef ik niet veel. Als het allemaal weer opgeruimd is, zie ik nog een muziekdvd, ik lees nog heel even aan de keukentafel en dan is het tien uur en bedtijd. Ik heb het idee dat ik heel lang vakantie heb gehad; veel gedaan en veel uitgerust. Mooi. Ik zal het ook echt nodig hebben gehad.
Muziek vandaag: de andere twee plaatjes uit de doos Bass Communion (Bass Communion), Pictures At An Exhibition (original piano version and Ravel orchestration) (Leipzig Gewandhaus Orchestra, Igor Markevitch & Alexander Warenberg), Cartagena! – Curro Fuentes & The Big Band – Cumbia and Descarga Sound of Colombia 1962-72 (van alles), The Geese And The Ghost (Deluxe Edition) (Anthony Phillips), Volume One (Fission Trip), Rattle That Lock (David Gilmour), de dvd die meekwam met de box Fine Days: 1999-2004 (Anathema), Memories In My Head (Riverside)

Mijn laatste verhaal is te lezen op Apeldoorn Direct https://t.co/kKls2WzafF

— Bas Langereis (@balangereis) 28 maart 2016

–

Zondag 27 maart: Eerste Paasdag
Moeten we iets? Hoeven we iets? Nee, niets. Tien uur ben ik op, het verzetten van de klok meegerekend. Eerst de klokken maar eens verzetten. Dan koffie, webstek, was. Met De Vrouw het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. We maken de paasbruch: garnalencocktail broodjes, appelkaneelstol, kazen, sap, vleeswaren, kaasbroodjes en eieren. In de middag nog enkele klusjes; dan begin ik te lezen in De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren (Haruki Murakami). Begin van de avond moet het dan maar: ik prepareer de roemruchte gorgonzolaeieren in tomatensaus en bak daar kalfsmedaillons bij. Er is nog een nagerecht ook. Als het donker is (laat), gaan we van tafel. Ik schuif een muziekdvd in de pc. Ten slotte nog heel even lezen en luisteren aan de keukentafel en dan is het kwart over elf.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Bass Communion (Bass Communion), The New Gospels (Rick Wakeman), het tweede plaatje van The Sky Moves Sideways (2cd editie) (Porcupine Tree), 29/06/07 – Amsterdam Holland (Peter Gabriel), 73 Days At Sea (Andy Jackson), With Us Until You’re Dead (Archive), de dvd die meekwam met Night Of The Demon (Gazpacho), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

We moeten er weer aan: de beruchte gorgonzola-eieren! @TimOphetBroek #vrolijkpasen pic.twitter.com/K9tLllfhZ8

— Bas Langereis (@balangereis) 27 maart 2016

–

Zaterdag 26 maart:
Slapen gaat wisselend, maar ik sta goed op om acht uur. Koffie, klussen, krant. Webstek en zo. Dan halverwege de ochtend de zon in voor een boodschappenronde langs biowinkel, markt, supermarkt en Turkse winkel. Koffie, lunch en vervolgens een korte wandeling door de lentezon naar een winkel voor toch echt de allerlaatste zaakjes. En dan de tuin in! Schoffelen, wieden, dode vogels ruimen. Eind van de middag het boekenweekgeschenk uitlezen en beginnen in het boekenweekessay. Marja is er kort en voorts is het tijd om het avondeten te maken. Een venkelrisotto, salade van komkommer, kiemen, tomaat en bosui, plus gebakken zerbaarsfilets. Er is ook nog een nagerecht en als alles opgeruimd is, vind ik het te laat om te gaan hardlopen. Liever een muziekdvd in de pc. Kwart over elf is die klaar, de was kan in de droger en ik ga naar bed.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), The Deform Variations (Adam Holzman), 1996 Ryuichi Sakamoto), Ny Matina (The Truth (The Justin Vali Trio), El Gaucho (Müller & Makaroff), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom), Loophole (Sketch Show), het eerste plaatje van The Sky Moves Sideways (2cd edition) (Porcupine Tree), de dvd die mee kwam met Live In London – Under The Bridge (Lifesigns)

Voorjaarsschoonmaak in de tuin … #vrolijkpasen pic.twitter.com/7WwMyvirZV

— Bas Langereis (@balangereis) 26 maart 2016

Wat is alles toch duur geworden!

(more…)

–

Setlist:
1 O-I
lots of ancient and new stuff, but including
Bizarre Bazhaar
Xingu
Tidal Convergence
Eternal Wheel

Encore:
Sploosh!

–

From setlist.fm:

I-O
Sniffing Dog
Changa Masala
Oakum
Xingu
Plurnstyle
Epyphlioy
Mooncalf
Zenlike Creature
Eternal Wheel
encore:
Sploosh!

Vrijdag 25 maart:
Onrustig geslapen. Bij vlagen ben ik ook wakker. Genadeloze pieptoon. Angst. Ik ben het niet. Het eerste uurtje van de dag lukt het me om op gang te komen. Dan ga ik door wat lichte druilregen naar de nieuwe werkplek. Daar is genoeg afleiding. En werk. Op de terugweg schiet ik nog een supermarkt in. Dat scheelt morgen weer werk. Bovendien heb ik dan spul in huis voor het eten van vanavond. Half acht eten we gebraden rosbieffiletlapjes met gebakken aardappelschijven en een ferme salade van krulsla, komkommer, bosui en tomaat in een mosterddressing. Twintig minuten later ruim ik alles weer op. Tijd om te ontspannen. De Vrouw gaat elders op bezoek. Ik ben alleen. Even wat aan de webstek doen en dan zie ik een muziekfilm. Nog heel even iets lezen en dan is het elf uur en bedtijd.
Muziek vandaag: “Heroes” (David Bowie), Lodger (David Bowie), Perfect Beings II (Perfect Beings), Exo (Monomyth), de dvd die meekwam met Too Old To Rock ’n Roll: Too Young To Die! – The TV Special Edition (Jethro Tull), een stukje van de dvd Were You There? die meekwam met de doos Fine Days: 1999-2004 (Anathema), The Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman)

Our shirts fit well! Thankz, TPS! Freak Out! #zappateers pic.twitter.com/ku1AH8MN2T

— Bas Langereis (@balangereis) 25 maart 2016

–

Donderdag 24 maart:
In alle rust sta ik op en ik blijk redelijk opgewekt. De wandeling naar een carpoolplaats doet me goed. Een volle dag op de werkplek met allerlei overleg en een bezoek aan modelhuizen vol technologische hulpmiddelen. Half zeven weer thuis. De Vrouw serveert een schotel van kip, ui, chorizo, canellibonen en witte biet, met een salade van komkommer, tomaat en bosui. Daarna neem ik rust door te lezen en te luisteren aan de keukentafel, want ik ben toch weer zeer moe. Tien uur is de biografie van Einstein uit. Als ik naar bed ga, slaat de angst en neerslachtigheid toe. Is alles nog wel leuk en de moeite waard? Even denk ik van niet. Maar wat ik denk is geen feit en alle stemmen in mijn hoofd die ben ik niet! Ik val in slaap.
Muziek vandaag: Molok (Gazpacho), Music For Wastelands (Ossicles)

–

Woensdag 23 maart:
Stukken beter vanmorgen. Er lijkt wat meer ruimte in mijn hoofd. In de krant een artikel over de breiclub waaraan De Vrouw deelneemt. In de brievenbus ook een enveloppe van Willem vol met programmakranten voor het evenement ‘Cultuur bij je buur’. We staan er prominent in. Mooi. Dan naar de nieuwe werkplek. Daar volop werk. Drie uur ga ik er ook weer weg, omdat ik naar de mondhygiëneur mag. Aansluitend bezoek ik wat supermarkten, zodat de eerste paasboodschappen binnen zijn. Thuis maak ik pompoensoep, de restanten van afgelopen dagen warm en het beetje salade tot een fikse bak. De Vrouw is er om zeven uur, dus dan zitten we aan tafel. Nog geen uur later loop ik een ronde hard met een enkele pauze en daarna sluit ik de dag af met wat lezen en luisteren tot het kwart voor tien is.
Muziek vandaag: Lodger (David Bowie), Exo (Monomyth), 73 Days At Sea (Andy Jackson), Mantelpiece (Ossicles)

–

Dinsdag 22 maart:
Ik sta nog ‘zwaar’ op, maar in het eerste uur gaat het snel beter en raak ik weer opgewekt. Het mag er allemaal zijn. Soms schiet me wel eens door het hoofd dat al die dingen die ik zo graag nog weer eens wil, dat ik ook die zou moeten en willen loslaten. Het zou me een boel rust en ruimte in mijn hoofd schenken. Vanmorgen zit ik om kwart voor acht in een locatie in Het Dorp in Arnhem te werken. Vijf kwartier later begint er een overleg waar ik bij moet zijn. Ik kan al heel veel afhandelen. Na het overleg ga ik naar de werkplek. Daar doe ik mijn ding. Tussen de middag loop ik een rondje door veld en bos. Eind van de middag neem ik deel aan een miniworkshop twitter en maak ik zowaar een account aan. Voor het werk, dus maakt u zich geen zorgen. Om half zeven ben ik weer thuis. Ik stort helemaal in. De Vrouw heeft een ovenschotel bereid van romanesco met stoemp van kastanjes en zoete aardappel. Daarnaast bakt ze hamburgers. De ovenschotel smaakt me goed. Na afloop ruim ik op. De Vrouw heeft een verrassing voor De Zoon en mij: twee shirts met de hoes van Freak Out! erop en een Zappateers/Zappanale tekst erbij. Mooi! Leuk! Even ben ik blij. Dan zak ik verder in. Druk op mijn hoofd, hevige oorsuizingen en doodmoe. De rest van de avond breng ik door aan de keukentafel. Ik mis alle berichtgeving over de aanslagen in Brussel en lees in stilte tot half tien.
Muziek vandaag: geen.

–

Maandag 21 maart:
ik word wakker. Opgejaagd, vol hoofd, genadeloze pieptoon. ‘Leven is net als fietsen. Om in evenwicht te blijven moet je de vaart erin houden.’ Albert Einstein kon het mooi zeggen, maar deze dagen heb ik de kop zo vol terwijl er weinig tot niets gebeurt, dat het even niet zo lukt met die vaart. De busreis zit me ook niet zo mee en een half uur later dan gepland arriveer ik op de werkplek. Ik werk veel af, wandel tussen de middag een rondje door het bos en ben om half zeven weer thuis. Daar maak ik avondeten. Omdat De Zoon en ik alleen zijn, wordt het een goede biopasta met saus van biogehakt, bioui, paprika, biopostelein, biotomaten en biobouillon. Erbij de salade van gisteren en kaas van de rasp. Kwart over acht loop ik buiten mijn ronde hard. En het gaat lekker. Op viervijfde een heel korte pauze en dan loop ik de rest mooi uit. Zowaar, het montert me op. Wordt het toch nog wat met die vaart van Einstein. Thuis lees ik de krant en dan val ik om van vermoeidheid. Kwart voor tien is het.
Muziek vandaag: Lodger (David Bowie), Exo (Monomyth), 73 Days At Sea (Andy Jackson)

–

Zondag 20 maart:
Beetje wisselend geslapen. Negen uur ben ik echt wakker en ga ik uit bed. Koffie, klussen. Eind van de ochtend lopen De Vrouw en ik ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Een van de enorme bomen langs het kanaal wordt gekapt; hopen dat het bij deze ene grote jongen blijft. Dan nog wat koffie en vervolgens de brunch van broodjes en maispannenkoeken. Drie uur pruttelt de pruttelpot van rundvlees, ui, peper, knoflook, kaneel en bouillon. Ondertussen lees en luister ik. Tegen zessen gaat er pompoen en wortelpeterselie bij de pruttelpot in. De resterende pannenkoeken warm ik nog een keer op en ik maak een salade van komkommer, bosui, tomaat, peer en bosbes. De boel gaat niet helemaal op; daar kan De Vrouw van de week nog plezier van hebben. Na het eten heb ik nog dik twee uur om te lezen en luisteren tot het tien uur is en ik goed moe ben en naar bed ga. Einde bericht.
Muziek vandaag: Café Astrakan (Anouar Brahem), Bachata Roja – Acoustic Bachata From The Cabaret Era (van alles), Sensacional Soul – 37 Groovy Spanish Soul & Funk Stompers 1966/1976 (van alles), Voices From The Distant Steppe (Shu-De), En Mana Kuoyo (Ayub Ogada), The Deepest End – Live In Concert (Gov’t Mule), Heaven And Earth (Yes), When We Are Death (Hexvessel), Rejoicing (Pat Metheny, Charlie Haden & Billy Higgins), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Zaterdag 19 maart:
Negen uur ben ik wakker en ga ik uit bed. Klussen, krant, koffie, webstek. Eind van de ochtend maak ik een boodschappenronde langs de biowinkel, markt,supermarkt en Turkse winkel. Thuis koffie met De Vrouw en aansluitend is er lunch. Het is al halverwege de middag als De Zoon en ik nog eens op de fiets stappen en naar twee supermarkten rijden voor de vergeten boodschappen. Thuis begin ik met de voorbereidingen voor het avondeten. Ik maak een vullingprut van chorizo, ui, peper en courgette. Voor eromheen bak ik maispannenkoeken en daarnaast zet ik bootjes van witlof, rode paprika en blauwe kaas. Het kost wat tijd, maar dat is niet zo erg. Het resultaat is ernaar en smaakt uitstekend. Het vult ook nog eens zeer goed. Acht uur ga ik een ronde hardlopen. Het gaat lekker, al lukt het niet in een ruk onafgebroken. De laatste anderhalf uur van de dag lees en luister ik aan de keukentafel. Half elf ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Platform One (The Wrong Object), Citizen (Billy Sherwood), Sunrise Festival (Ozric Tentacles), Alone In The Universe (Jeff Lynne’s ELO), Cover Version (Steven Wilson), Sleepwalkers (David Sylvian), American Garage (Pat Metheny Group)

Vrijdag 18 maart:
Het laatste deel van de nacht ben ik onrustig en lig ik wakker. Half zeven ga ik uit bed. Op de nieuwe werkplek is veel te doen. De baas is er niet, maar heeft wel een stapel werkzaamheden. Zo kom ik aan alle ‘extra’s’ niet toe. Is dat erg? Ik tref haar pas bij het weggaan om twee uur. Een half uur later sta ik met De Zoon ergens in de wijk De Maten om te kijken naar een huis. Dit keer bevalt de indeling en locatie hem zeer: ruime woonkamer, ruime slaapkamer, oké keuken en badkamer, plus een kleine berging voor wasmachine en andere spullen. Er zal heel veel aan moeten geverfd en gesausd en gevloerbedekkingd, maar dan kan het een uitstekende starterswoning zijn. Op de terugweg bezoeken we de supermarkt voor de eerste weekendboodschappen. Thuis bereid ik eten voor: een kip uit de oven, gebakken aardappelen en een salade van bosui, bladsla, komkommer, tomaat en groene asperges. De Vrouw komt terug van haar laatste bijeenkomst Mindfulness en dan gaan we aan tafel. Half acht stap ik op de fiets en rijd ik naar de poptempel in het centrum. Ik pak nog net het echt laatste staartje van het voorvoorprogramma mee: twee gasten die muziek maken die klinkt als een exacte kopie van de hoofdact, zij het zonder gitaar. Al snel erna begint Project RnL. Het is complexe, maffe en zeer knap gespeelde muziek en ik hoor er allerlei bekends in: Gentle Giant, Zappa, Primus, noem het maar op. Het is ook zeer luid en ik doe de gehoorbeschermers in. Ondertussen zijn Heidi, Auke, Len en Sabine bij mij komen staan. Het is leuk om ze te zien. Spreken kan ik ze niet. Verder is er nauwelijks volk. De gehoorbeschermers kunnen uit als Ozric Tentacles beginnen. Wat een concert. Eén geweldige doordenderende en meanderende stroom van bekend werk, watervallen van de zo typerende synthesizerloops en spacy gitaaruitbarstingen, allerlei etnische melodielijnen en idiote maatsoorten. En het publiek gaat uit z’n dak. Ik eigenlijk ook wel. De hypnotiserende licht- en projectieshow maakt het helemaal af. Hoe lang duurt het? Veel te kort voor mijn gevoel. Na afloop koop ik een shirt en praat ik heel kort met de goede bekenden en dan moet ik echt naar huis, want de vermoeidheid is in één klap enorm toegeslagen. Half een ben ik thuis en na nog een snelle babbel met De Vrouw ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Aladdin Sane (David Bowie), 4 1/2 (Steven Wilson), Technicians Of The Sacred (Ozric Tentacles)

–

Donderdag 17 maart:
Half zeven gaat de wekker. Ik heb anderhalf uur om in alle rust te ontwaken en de ochtenddingen te doen. Dan fiets ik door de zon en de koude naar de nieuwe werkplek. Daar is volop van alles te doen, ook al is de baas er niet en zit ik in haar kantoor. Vandaag werk ik er een uurtje langer, zodat ik morgen wat eerder weg kan. Half zes open ik de voordeur van ons huis. Even later zitten we aan tafel. De Vrouw heeft wat restanten van de week opgewarmd en bakt daar kebabs bij. Erna heb ik kort tijd om iets te lezen. Kwart voor acht is Jaap op visite. Half elf is hij weer weg. Dan ga ik naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Woensdag 16 maart:
Slapen gaat me goed. Wakker worden is minder. Maar zoals zo vaak: als ik eenmaal uit bed ben, is het oké. Ik weet de rust te vinden en die houd ik voor vandaag vast. Op tijd op de werkplek in Arnhem. Daar ben ik vanmorgen grotendeels alleen. Ik handel veel, heel veel af. Tussen de middag wandel ik door zon en bos. In de middag weer verder. Dan sluit ik voor deze week af. Om zes uur ben ik thuis. Ik heb hoofdpijn en ben moe. Toch maak ik bamisoep, die De Zoon en ik eten. Tussendoor is De Vrouw even thuis en die s(n)oept snel iets alvorens ze weer aan het werk gaat. Als De Zoon en ik zijn uitgegeten ga ik mijn ronde hardlopen. Moet ik halverwege pauze houden? Vooruit, heel kort dan. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. De Vrouw is om kwart voor tien thuis. Heel even neem ik tijd om bij te praten en dan ga ik naar bed.
Muziek vandaag: David Live (David Bowie), Shockwave Supernova (Joe Satriani)

–

Dinsdag 15 maart:
We gaan weer. Veel voorspoedig. Op de werkplek ben ik op tijd en ik verzet er veel werk. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Daarna nog wat verder werken. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft bijna het avondeten klaar: een curry van ui, wortel, courgette en spitskool met een salade van bosui, komkommer en tomaat. Ik bak daar lamsbiefstukken bij en we kunnen aan tafel. Zeven uur zijn we ook weer van tafel. Ik niet. Ik lees en luister tot het kwart voor tien is. Nogal moe ben ik.
Muziek vandaag: Every Good Boy Deserves Flavour (The Moody Blues), Greg Lake (Greg Lake), Manoeuvres (Greg Lake)

–

Maandag 14 maart:
Heel koud buiten. En het is licht om half zeven. Dat belooft wat. Ik weet niet wat het belooft. Mooi op tijd op de werkplek en daar werk ik weer veel werk weg. Ook goed. Tussen de middag loop ik door zon en bos. Om half zeven ben ik thuis en maak ik eten: een chili zoals een chili moet zijn, al weet ik niet precies hoe een chili moet zijn. Dus doe ik maar wat met gehakt, ui,prei.peper, paprika, raapsteel, chilikruiden en bruine bonen. Frisse wind vandaag. Even na achten loop ik door die frisse wind mijn ronde hard. Ik heb een tussenstop nodig, maar het lopen zelf gaat lekker. Thuis rust ik uit. Ik lees de krant en luister tot een uur of tien. De Vrouw is dan net thuis van werken; we praten wat bij en ik warm nog eten voor haar op. Dan ga ik toch echt naar bed.
Muziek vandaag: Shockwave Supernova (Joe Satriani), Alladin Sane (David Bowie), Ride The Tiger (Greg Lake & Geoff Downes), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)

–

Zondag 13 maart:
Half tien ga ik uit bed. Koffie, klussen en webstek. Eind van de morgen loop ik met De Vrouw ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zonnig en mooi buiten, maar de wind maakt het ook koud. Terug is er weer koffie en een lunch van broodjes, sla, kaas, haring, vleeswaren en eieren. In de middag doe ik rustig aan. Ik lees en luister. Later maak ik avondeten. Ik leg groentefrieten in de oven, bak lamsshoarna en maak een salade van komkommer, bosui, tomaat, haring, avocado en blauwe bessen. De rest van de avond lees ik in de na honderd pagina’s steeds amusanter wordende biografie van Einstein en luister aan de keukentafel tot het tien uur is.
Muziek vandaag: When Loud Weather Buffeted Naoshima (David Sylvian), Emerson Plays Emerson (Keith Emerson), Up (Peter Gabriel), The Hound Of The Baskervilles (Clive Nolan & Oliver Wakeman), Peixes Passaros Pessoas(Mariana Aydar), Young Americans (David Bowie), The Bruised Romantic Glee Club (Jakko Jakszyk), High Voltage (Emerson Lake & Palmer), New Chautauqua (Pat Metheny)

–

Zaterdag 12 maart:
Kwart over acht lees ik de krant. Keith Emerson is overleden. Wát? Keith Emerson is overleden. Mijn eerste echte jeugdheld. In de zomer van 1980 hoorde ik voor het eerst de muziek van Emerson Lake & Palmer en het was de start van een schitterende ontdekkingsreis. Ik mocht hem nooit in levenden lijve zien en horen. Nu is hij dood, naar verluidt heeft hij zelf een einde aan zijn leven gemaakt. Ik ben geschokt. De wereld staat even stil.

Toch maar koffie en wat klussen en deze webstek. Dan een boodschappenronde langs biowinkel, markt, supermarkt en Turkse winkel. Het is zonnig en mooi, maar nog wel flink koud. Op de markt spreekt iemand me aan. ‘Mag ik u iets vragen? U komt me zo bekend voor Bent u Peter van Altena?’ Een belangrijke vraag is nu natuurlijk: wie is Peter van Altena? In het kader van de boekenweek koop ik De kleurloze Tsukuru Tazaki en zijn pelgrimsjaren (Haruki Murakami) en het essay Zink (David van Reybrouck). De verkoopster legt er het boekenweekgeschenk Broer (Esther Gerritsen) naast. Thuis drinken De Vrouw en ik koffie. Aansluitend lunchen we met Turks brood, vis, avocado, biokaas en vleeswaren. De Zoon is aan het werk voor Stadsakkers; hij is pas halverwege de middag terug. De Vrouw en De Zoon gaan dan naar de bioscoop. Ik ga even naar buiten om wat plastic in de plasticcontainer te gooien. Daarna kijk ik een deel van een bluray en iets na half zes stap ook ik op de fiets en rijd naar het centrum. Bij een restaurant stap ik af en binnen tref ik De Vrouw en De Zoon. We vieren wat verlaat de verjaardag van De Vrouw met een etentje. Het eten is heel aardig en we beleven een genoeglijke tijd. Half negen zijn we weer thuis. Ik lees en luister aan de keukentafel en ga om kwart voor elf naar bed.
Muziek vandaag: Le Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem), The Deform Variations (Adam Holzman), The Three Fates (Keith Emerson), Ompa Til Du Der (Kaizers Orchestra), It Is And It Isn’t (Gordon Haskell), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio), enkele stukjes van de bluray Live at Wembley (Electric Light Orchestra), Up The Downstair (Porcupine Tree), Staircase Infinities (Porcupine Tree), Weir Keeper’s Tale (Damion Wilson & Adam Wakeman)

De schrijver kwam dichterbij en keek zijn ogen uit.

(more…)

Vrijdag 11 maart:
Alle rust vanmorgen. Kalm rijd ik door de koude naar de nieuwe werkplek. Daar heb ik een mooie stapel taken voor de komende anderhalve week en als ik de mail bekijk, dan zie ik dat er nog meer aankomt. Fijn. Zo maak ik mezelf weer onmisbaar, lijkt het wel. Ik handel heel veel af zonder dat het heel hectisch wordt. Vier uur fiets ik via wat winkels (toko, Turkse supermarkt, super) naar huis. Zo heb ik al heel wat weekendspul in huis. De Vrouw is er om half zes ook. We praten bij en ik ga het avondeten maken. Curry van eergisteren en stoemp van gisteren opwarmen, witlof met ham en kaas uit de oven maken, verse worst bradrn en een salade van bosui, bleekselderij, bladsla en tomaat monteren. Half acht is alles op en opgeruimd. Ik lees en luister aan de keukentafel tot een uur of half elf. De PROG is weer uit.
Muziek vandaag: Indelibly Stamped (Supertramp), Crisis? What Crisis? (Supertramp), Cor Cordium (Glass Hammer), … On The Sunday Of Life (Porcupine Tree), Transgression (Theo Travis’ Double Talk)

–

Donderdag 10 maart:
Heel koud buiten. Maar ook heel mooi. Ik maak wat foto’s tijdens de wandeling van huis naar de carpoolplek. Op de werkplek werk ik verschillende zaken af en heb ik her en der een overleg. Tussen de middag loop ik geen rondje buiten. Om drie uur pak ik de bus terug naar huis. Gisterenavond heb ik al meer dan twee uur extra gewerkt; vanmiddag haal ik het in. Half vijf ben ik thuis. Ik kook gele bieten en aardappelen met uien en die stamp ik tot een stoemp. Vervolgens bak ik hamburgers en maak ik salade van komkommer, bosui, bleekselderij en tomaat. De voeding valt in goede smaak. Na het eten, om half acht is dat, ga ik een ronde hardlopen. Het lukt niet onafgebroken, maar het gaat lekker. De laatste zeven kwartier lees en luister ik aan de keukentafel tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Blackstar (David Bowie), Rei Momo (David Byrne), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Under The Bridge – Live In London (Lifesigns)

–

Woensdag 9 maart:
Het is druk in huis vanmorgen. We staan bijna allemaal tegelijkertijd op en dat is altijd puzzelen. Poeh, we zijn slechts met z’n drietjes en dan nog lopen we elkaar danig in de weg. Acht uur fiets ik naar de nieuwe werkplek. De wind is ijskoud. Ik haal eerst fruit op de markt en ga dan aan het werk. Er ligt veel. Niet erg. Leuk zelfs. De baas is vanaf vrijdag anderhalve week weg, dus aan het eind van de dag heb ik een voorraadje klussen. Om vier uur ontmoet ik Ank; we gaan naar het Art café om voor de laatste keer de inhoud van een verhalen- en kunstboek door te spreken en om een publiciteits- en communicatieplan te maken: eind mei moet het boek klaar zijn en gepresenteerd! Pas na zeven uur ben ik thuis. De Vrouw staat dan op het punt om nog even te gaan werken. Ik maak een curry van kip, ui, peper, courgette en spitskool en zet er het restant salade van gisteren naast. Half negen is het geweest als alles op en opgeruimd is. Ik ben te moe om nog te gaan hardlopen; De Zoon wandelt nog wel een blok om. Ik lees en luister aan de keukentafel tot tien uur. George Martin is overleden.
Muziek vandaag: The Man Who Sold The World (David Bowie), The Next Day, (David Bowie), Roux-Ga-Roux (DeWolff)

–

Dinsdag 8 maart:
Het is vandaag internationale vrouwendag, maar als ik opsta, is er geen vrouw te zien. Pas in de badkamer doe ik het licht aan. Ik ben wakker geworden met een enorme pieptoon die in mijn hoofd galmt. Die trekt langzaam weg. In alle rust doe ik mijn dingen en reis ik naar de werkplek. Daar ben ik op tijd. Van alles te doen en tussendoor doe ik nog meer. Rond het middaguur wandel ik door bos en veld. In de middag ga ik vrolijk verder en ik ben om zes uur weer thuis. De Vrouw is vanavond uit, dus warm ik de pruttelpot van zondag en de pastasaus van gisteren op. Ik kook pasta en maak een salade van komkommer, bleekselderij, bosui en ei erbij en klaar. De Zoon eet de saus en ik de pruttelpot op. Na de maaltijd heb ik niet zo veel zin in hardlopen; bovendien lijkt het nogal nat buiten. Ik lees en luister aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: The Man Who Sold The World (David Bowie), Young Americans (David Bowie), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio), The Next Day (David Bowie), het plaatje dat meekwam met de PROG

–

Maandag 7 maart:
Als ik wakker word en op de wekker kijk, is het zes uur. Oei. Beneden lukt het me om mijn lunch te maken en koffie te drinken. Vijf voor half zeven loop ik de deur uit. Barst, ik mis op een haar na de aansluiting in Arnhem, dus ben ik wat later op de werkplek. Daar doe ik allerlei. Tussen de middag wandel ik door zon en bos. Om zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft al iets voorbereid aan het eten; ik warm soep en saus op en kook de pasta. Al snel zitten we aan tafel. Zeven uur rijden De Zoon en ik naar een kleine huurwoning aan het kanaal in het centrum. Met nog een stuk of wat andere belangstellenden kijken we rond. Het is leuk als je in het centrum wilt wonen, maar ook klein en er is geen parkeergelegenheid. Op de terugweg laat De Zoon al doorschemeren dat hij in deze woning niet zo is geïnteresseerd. Ook goed. Mooi om te zien dat hij gemakkelijk het gesprek aangaat en zijn vragen stelt. Als we weer thuis zijn heb ik nog anderhalf uur om de krant en verder te lezen en te luisteren aan de keukentafel tot een uur of tien. Ik heb een bloedneus. Hoe kom ik daar nou weer aan?
Muziek vandaag: Offramp (Pat Metheny Group), Bruce Soord (Bruce Soord)

–

Zondag 6 maart: De Vrouw is jarig
Ik ben om acht uur uit bed. Beneden doe ik wat klussen, werk ik de webstek bij met foto’s van gisteren en drink ik koffie. Ik maak vast de basis van de stoofpot voor vanavond, de lunchsoep voor De Vrouw en poets de plee. De Vrouw komt beneden: ze voelt zich beroerd en het lijkt erop dat ze ziek is. We drinken samen koffie en dan loop ik mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Thuis maak ik alle eten zo goed als af. De Vrouw ligt nog even in bed. Begin van de middag brunchen we gedrieën. Als alles weer aan kant is, komen Vader en even later Schoonmoeder op bezoek. Wat volgt os een rustige en aangename middag. Half zes is het bezoek weer weg. Ik maak het eten af en kook alvast de pastasaus voor morgenavond. Zeven uur zitten we aan tafel. De Vrouw is nog steeds niet fit (en dat op haar verjaardag) en eet bijna niets. Na het eten ga ik een ronde hardlopen. Het is lekker, maar ik red het niet zonder pauzes. Niet erg. Thuis heb ik nog een dik uur om aan de keukentafel te luisteren en te lezen in de PROG die vrijdagmiddag binnenkwam. Dan is het tien uur.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), het tweede plaatje uit de doos Too Old To Rock And Roll: Too Young To Die! – The TV Special Edition, Arcane (Assorted Images Of Arcane), Viena (Värttinä), Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), Manafon (David Sylvian)

–

Zaterdag 5 maart: naar de expositie David Bowie is in het Groninger museum
De wekker gaat om half zeven. Anderhalf uur later fietsen we naar het station. Met de (flix)bus zijn we om half elf in Groningen en niet veel later betreden we het Groninger Museum. Eerst koffie met een David Bowie museumtaartje (echt waar, je verzint het niet). We kunnen de expositie pas om twaalf uur in, dus kijken we eerst rond in de rest van het museum. De collectie van Joris Laarman is imposant; materiaal veelal gemaakt met 3D-printer, maar dan wel even het knullige ontstijgend. En dan David Bowie is: de expositie geeft een mooi overzicht over ’s mans werk en veelzijdigheid, al blijven veel zaken ook onderbelicht. Begeleidende geluiden en muziek maken het geheel af. Het is druk, maar niet te vol en we kunnen alles goed zien en horen. Mooi. Goed dat we dit hebben gedaan. Ha, enkele stukken hebben we afgelopen september al gezien in het Victoria & Albert Museum in Londen. Pas om half drie lopen we in de Folkingestraat. We eten een broodje in een prima lunchzaak en wandelen daarna over Akerkhof en de Grote Markt. Ik vind Groningen een leuke stad. De vele kleine winkels maken het aantrekkelijk. Eind van de middag rusten we uit in een eetcafé en eet ik strudel van bladerdeeg, paddenstoelen, brie en walnoten met van alles erbij. Dan lopen we nog een rondje langs het Verbindingskanaal en om half acht vertrekt de bus. Kwart over negen komen we aan in Apeldoorn en een half uur later zijn we thuis. Ik hang was op, zet een volgende aan, blader door de dikke catalogus en lees en luister nog iets aan de keukentafel tot het kwart voor elf is.
Muziek vandaag: Classical Variations (Rick Wakeman), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)