Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 20 december:
Kwart over zes wakker en op. Koffie. Dan aan het werk. Half negen zitten we op de fiets en rijden we naar het ziekenhuis. Controle bij de chirurg. Na tien minuten weer buiten. Behandeling afgerond; De Vrouw is uit zorg. Alles oké. De Vrouw blijft in het ziekenhuis. Niet omdat er wat gaande is, maar om er een cliënt van haar op te vangen. Ik rijd naar huis en wandel vervolgens naar de Klap, eh de Kap. Ik heb een gesprek met Erna. Er komt een vervanger voor de huidige officemanager, die deels ook taken van mij gaat doen. De komende tijd gaat ze met de huidige bezetting kijken hoe het gaat. ‘Het zal het dus rustig qua uren, reken op nul zijn.’ Alleen bij speciale klussen weet ze me te vinden. Ik had er rekening mee gehouden. Jammer, maar het is een consequentie van mijn keuze om niet voor haar te gaan werken. Bovendien ga ik komend jaar weer extra werken in Arnhem omdat een collega met zwangerschapsverlof gaat. Kwart voor elf ben ik thuis. Weer aan het werk. Een uurtje later lopen we naar het station en reizen we per trein naar Deventer. Ons financiële mannetje helpt ons met de voorlopige belastingaanslag voor 2020 zodanig, dat we aan het eind van dat belastingjaar wat terug zullen krijgen. Op de terugweg ontbijten we in een tent op de Brink. Half vier zijn we weer thuis. Ik haal het groentepakket op. Dan weer aan het werk. Zes uur is alles voor vandaag af. Het avondeten is vandaag gemakkelijk. De Vrouw heeft gisterenavond pompoensoep gemaakt en die warm ik op. Vervolgens warm ik het laatste restje tortellini op en bak ik tartaartjes. Op. Natafelen duurt lang. De afwas niet. Webstek, luisteren, lezen. Op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Construct III (Bass Communion), Silhouettes (Klaus Schulze), Peaches En Regalia (RSDBF19 EP) (Frank Zappa), Arc Of A Diver (Steve Winwood), Returning Jesus (2cd Deluxe Remastered) (no-man)

–

Donderdag 19 december:
Fijn, alles. Oponthoud bij de bus. Er komen ‘vreemde’ bussen door de straat, bussen die normaal daar niet rijden. In Arnhem haal ik de aansluiting nog wel. Op de werkplek zie ik een nieuwsbericht: plofkraak in Apeldoorn. Blijkt in het pand van de Kap te zijn. Al snel weet ik dat het kantoor van de organisatie niet beschadigd, maar ook vandaag niet toegankelijk is. Op mijn werkplek verzet ik werk. Geen pauze. Half drie zit ik in de bus naar huis. Op de terugweg duik ik de muziekwinkel in Arnhem in. Mijn bestelling is binnen: de 6cd-doos The Hot Rats Sessions (Frank Zappa). En ik zie de RSDBF19 EP Peaches En Regalia (Frank Zappa). Mijn bankpas zegt dat ik geen saldo heb. Wat is dat nu? Ik mag nog naar een dichtbijgelegen pinautomaat om het daar te proberen, maar ook daar geen saldo (en het ding is niet eens geplofkraakt). Ik heb voldoende contanten om de vinyl EP mee te nemen; de doos is voor maandag. Vier uur thuis. Daar de tas(sen) neerkwakken en vervolgens loop ik naar een eet- en drinkgelegenheid in het stationsgebouw voor de eindejaarsbijeenkomst van de Kap. Het is een mooie afsluiting van het jaar met leuke collega’s en veel warme gesprekken. Het eten is ook alleraardigst. Acht uur ga ik weer naar huis. Bijpraten met De Vrouw. Dan de krant, de webstek, wat lezen en luisteren en kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de set Mythology (Solution)

–

Woensdag 18 december:
Vrolijk op. Veel oponthoud verwacht op de weg, maar het valt enorm mee. Ik ben de normale tijd op de werkplek. Daar is het stil, rustig en ik kan veel doen. Tussen de middag wandel ik door bos. Ook in de middag is het rustig om me heen en doe ik veel. Vijf uur thuis. Gelijk mijn ronde hardlopen. Gaat niet heel lekker, maar ik red het. Ik warm de tortellini van maandag op, ietwat aangevuld met gepureerde tomaten. Veel parmesan eroverheen en lekkâh. Afwasje, rest van de planten in het water, webstek, lezen en luisteren. De Vrouw is er om half negen. Bijpraten, verder lezen en luisteren. Tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Waiting For Miracles (The Flower Kings), het tweede plaatje uit de set Mythology (Solution)

–

Dinsdag 17 december:
Kwart over zeven wakker en op. Niet naar het werk, vandaag. Morgen. Koffie. Lezen. Kwart over negen wandel ik door de zon naar de biowinkel voor een paar kleinigheden. Thuis koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Na het afwasje ga ik naar de mondhygiëniste. Zij zet de doorverwijzing (in overleg met de tandarts) door. Ben benieuwd. Op de terugweg loop ik via een supermarkt en langs het kanaal. Thuis de krant. Op tijd begin ik met het avondeten. Eerst een stoemp van aardappel, paarse bataat, uien en groene kool, die in een ovenschaal met kaas en in de oven. Ik braad gehaktballen en maak een salade van bosui, komkommer, kerstomaat en kaki. De Zoon is er kwart voor zes. We eten de boel op. De Zoon heeft vandaag zijn arbeidsvoorwaardengesprek bij Staatsbosbeheer gehad. Er zijn nog wat zaken die hij moet regelen en navragen (met het UWV). Het was verstandig geweest als er iemand met hem mee was geweest, maar daar hebben hij en wij niet aan gedacht. Na het eten zoeken we contact met zijn begeleiding om daar wat uit te zetten. De Vrouw gaat naar een bijeenkomst ergens. Ik dompel de planten, werk de webstek bij, lees en luister. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: Munich 2016 (Keith Jarrett), Philip Glass – Piano Works (Víkingur Ólafsson), Welcome To My DNA (Blackfield), Blackfield IV (Blackfield), The Slow Rust Of Forgotten Machinery (The Tangent), het eerste plaatje van de set Mythology (Solution)

–

Maandag 16 december:
Redelijk geslapen. Alles verloopt soepel, vanmorgen. Zelfs haal ik de aansluiting met de bussen, ondanks oponthoud. Op de werkplek van alles weer. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en lichte regen. Ook in de middag van alles weer, maar nog niet af. Woensdag verder. Half zes thuis. Het is mooi droog en de verwachting is dat er de komende uren en dag regen komt, dus ga ik een ronde hardlopen. Dat gaat goed. Thuis maak ik eten voor mijzelf voor twee keer: tofu krokant bakken, prei erbij, bimi, paprika, tomatenblokjes en Italiaanse kruiden. Inmiddels heeft de tortelini gekookt en die voeg ik toe. Hoop parmesan eroverheen en hoe eenvoudig kan een goede hap voedsel zijn. De rest in een pannetje voor woensdag. Ik was af, werk de webstek bij, lees de krant en luister. De Vrouw is er om half negen. Bijpraten, verder lezen en luisteren en gewoon om tien uur slapen.
Muziek vandaag: No Pussyfooting (2008 expanded en remastered 2cd) (Fripp & Eno)

–

Zondag 15 december:
Pas om kwart over acht wakker en op. Drie kwartier later ren ik door zon en wind. Hardlopen gaat moeizaam door de tegenwind, maar uiteindelijk gaat het fijn. Thuis krant en koffie. En vinyl. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart over een voor lunch. Erna huishoudelijks. Halverwege de middag wandelen we even naar buiten, onder andere naar een restaurant waar we met de Schoonfamilie gaan lunchen over twee weken. We bevestigen onze optie en drinken er thee. Dan gauw weer naar huis, want het dreigt hard te gaan regenen. We komen droog over. Iets lezen, dan ga ik avondeten maken. Eerst kook ik paarse aardappelen en knolselderij, dan prepareer ik een grote schaal aardbeien en een salade van bosui, komkommer en kerstomaat, vervolgens bak ik de aardappelen, knolselderij en bimi en ten slotte bak ik er lamsshoarma naast. Zeer smakelijk, allemaal. De afwas is snel gedaan, ik breng groen afval weg en reinig de keuken. Dan werk ik de webstek bij, lees en luister tot het tien uur is.
Muziek vandaag: The Köln Concert (Keith Jarrett), verschillende 45-toerenplaatjes uit onze verzameling (zie Twitterberichten hieronder), The Bell (iamthemorning), Now We Have Light (Sanguine Hum), Knot (Nits), Blurring Into Motion (Charlie Cawood)

–

Zaterdag 14 december:
Zeven uur echt wakker en op. Koffie. Half negen wandel ik naar de markt voor groente en fruit. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Tien uur weer terug. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat bij De Zoon thuis een en ander uitzoeken. Daarna komen zij gezamenlijk lunchen. Na de afwas wandelen De Vrouw en ik het centrum in. Er is ‘feest’ in een straat, ter gelegenheid van de heropening na ingrijpende renovatie. Het feest bestaat uit zes kraampjes. Binnen in een winkel voor hobbymaterialen staat Ellert-Jan (die we kennen van Kunst-Zinnig-Brein) te schilderen. We maken een praatje en een paar foto’s en zijn dan weer weg. In een andere winkelstraat is een winterfeest aan de gang en dat feest is nauwelijks groter. Snel zijn we weer thuis. Ik stap op de fiets, rijd naar mijn oude woonwijk en ga bij Onze Vader op bezoek. Hij is nog net zo opgewekt als van de week aan de telefoon. Het gaat redelijk goed met hem, er is even wat rust. Wel blijft hij wat mopperig over dat hij slecht ziet en niet meer kan autorijden. Het is ook wel ingrijpend, maar ik kan hem er niet overheen helpen. Luisteren, dat kan ik wel. Als ik na anderhalf uur terug ga fietsen, is het net even droog. Na driehonderd meter is het niet meer droog. Echt niet. Iets met bakken en hemel. Gelukkig heb ik de wind enorm mee. Thuis even zitten, dan maak ik avondeten. Ik kook spruiten, monteer een knoflookyoghurtmayosaus, maak een fruitsalade van aardbei en kaki, een ‘gewone’ salade van bosui, komkommer, tomaat en het kleine restje salade van gisteren, vervolgens bak ik ui, spek en knolselderij, waaraan ik ten slotte de gekookte spruiten toevoeg en uiteindelijk bak ik nog biefstukken ook. We eten het op en tafelen na. De afwas is te overzien. Ik werk de webstek bij en lees en luister. Half elf ga ik maar weer slapen.
Muziek vandaag: Concerts (Keith Jarrett), Transcendental – Daniil Trifonov plays Franz Liszt (Daniil Trifonov), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Zëss (Magma)

Vraag me niet waarom, maar ik ging naar het café. Meer bepaald Het Achtereind. Wie verzint zo’n naam voor een kroeg? Nou, ik dus. Ik ging er naar binnen. Dat viel nog niet mee, want het was er propvol. Als een soort rugbyscrum stond er een grote hoeveelheid volk om de toog naar elkaar te gebaren en te schreeuwen. Was er ruzie? Nee, men probeerde boven de muziek uit te komen. Door het gebrul en gekrijs heen meende ik de stem van André Hazes te ontwaren.
Ik wurmde me door de menigte heen naar achteren. Daar was het iets rustiger. Zowaar, er was ook nog een tafeltje leeg. Er stond nog een stoel bij ook. Ik ging zitten.

Waar ze vandaan kwam weet ik niet, maar bijna tegelijkertijd stond er een schone donkere jongedame naast me. In haar hand een dienblad met daarop een boel lege glazen. Hieruit maakte ik op dat zij een serveerster was, maar zeker weten deed ik het niet. Voor hetzelfde geld ging ze net drinken halen voor het groepje mensen met wie ze een avond uit was.
‘Ben jij de serveerster?’ vroeg ik.
Ze zei iets.
‘Wat zeg je?’
Ze knikte.
‘Waar kom jij zo opeens vandaan?’ 
Ze zei iets.
‘Wat zeg je?’
‘Ik was op weg naar de bar!’ riep ze in mijn oor. ‘Heb net lege glazen opgehaald. Kan ik iets voor je doen?’
‘Mag de muziek zachter? En kunnen al die mensen stoppen met schreeuwen?’
‘Dat gaat helaas niet! Kan ik je iets te drinken brengen?’
‘Nee, dank je!’
‘Had ik je hier al eens vaker gezien? Je komt me zo bekend voor.’
‘Het is een tijdje geleden dat ik hier voor het laatst was.’
‘Nu weet ik het. Jij bent Bas.’
‘Klopt.’
‘De schrijver Bas Langereis.’
‘En wie ben jij ook weer?’
‘Mieke.’
‘Een negerin die Mieke heet. Dat maak je niet iedere dag mee. Dag Mieke. Je bent leuk.’
‘Dank je. Je maakt me een beetje verlegen.’
‘Dat is niet de bedoeling.’
‘Het geeft ook niet.’
‘Dat moest er nog bij komen, zeg.’
‘Jij bent grappig.’
‘Ja, dat zeiden de meisjes uit de klas veertig jaar geleden ook allemaal. En daar bleef het dan bij. Zo heb ik nooit goed kunnen oefenen met tongzoenen.’
‘Wat moet ik hier nu op zeggen?’
‘Verzin zelf ook eens iets.’
‘Eh … nou …’
‘Dat was een grapje. Vat je ‘m? Jij zegt dat ik grappig ben, ik zeg iets terug, jij weet dan niet wat je daarop weer moet zeggen en vervolgens maak ik een grapje.’
‘Schrijvers.’
‘Zucht je daar nou heel diep bij? Ik kan het hier niet horen, vandaar.’
‘Jij bent echt een malle,’ zei ze. ‘Maar ik moet verder aan het werk. Wie weet tot straks?’
‘Wie weet, wie weet. Liever wel.’

‘BAS!’
‘Even wachten, figuur. Even wachten.’
‘WAAROP?’
‘Even wachten tot deze jongedame uit mijn blikveld is. Nog heel even … ja. Ze is verdwenen. En wie mag jij dan wel zijn, figuur?’
‘Maurice.’
‘En wat moet je, Mauries?’
‘Mag ik jou wat vragen?’
‘Nee, dank je. Ik val niet op mannen.’
‘Huh? Wat lul jij?’
‘Als je vindt dat ik lul, waarom wil je mij dan wat vragen?’
‘Ik begrijp nie waarover je ’t hep.’
‘Dat geeft niet.’
‘Jij bent toch die schrijver, hè?’
‘Is dat je vraag? Ik weet niet wie je bedoelt met die schrijver.’
‘Doe nou effe normaal. Wacht …’ Hij keek om zich heen, trok zonder te vragen een lege stoel bij een andere tafel weg en ging bij mij zitten.
‘Had ik een teken gegeven?’ vroeg ik.
‘Teken? We zijn hier niet in het bos, zeg. HAHAHAHA!’
‘Allemensen, volgens mij heb jij veel te veel gedronken.’
‘En nog steeds dorst! HAHAHAHA. Jij ook nog wat? MIEKE!’
‘Niet zo schreeuwen graag, Mauries. Het is hier al zo lawaaierig.’
‘Anders kan ze met toch nie horuh?’
‘Loop er dan even heen.’
‘Waar hebbie dan gofferdegoffer so’n serveertrut voor? MIEKE! HIERKOMEN!’
‘Ik hoef niets, hoor.’
‘MAAR IK WEL! MIEKE! KOM NOU GOFFER HIER, WIJF!’
‘Blijf je wel een beetje respectvol, Mauries? Ga anders buiten even afkoelen of thuis je roes uitslapen.’
‘SE MOT GEWOON BIER KOMME BRENGE ALS IK DAT VRAAG! DE KLANT IS GOFFE KONING! EN JIJ MOT JE D”R NIE MEE BEMOEIE!’
‘Even kalm nu, Mauries. Anders vertel ik hier rond dat jij je mest niet kunt ophouden.’
‘Hoe weet jij dat n … ik bedoel: HELEMAAL NIET WAAR!’

‘Wat is hier gaande?’ Er stond een wildvreemde vent bij onze tafel.
‘Lieve help, wie ben jij nou weer?’ vroeg ik.
‘Olav, heet ik.’
‘Ken ik je ergens van?’
‘Niet dat ik weet. Ik kom hier nooit. Meestal zit ik in het Hardrockcafé. Maar dat was vanavond dicht vanwege een vechtpartij, gisteren.’
‘Leuke kroeg lijkt me dat.’
‘Iets met dodelijke afloop. Steekpartij. Hoop bloed door de tent. Ze zeggen dat er een professioneel bedrijf bezig is alles schoon te maken.’
‘En is de dader al gevonden?’
‘Welke dader?’
‘Die van die steekpartij.’
‘Och dat was Lijpe Leo, die moet je niet serieus nemen.’
‘Nou, als er een dodelijke afloop is, lijkt me dat geen geintje.’
‘Het was maar een Turk, hoor.’
‘Je hebt daar iets, Olaf.’
‘Waar?’
‘Daar bij je mondhoek.’
Hij veegde langs zijn gezicht. ‘Is het weg?’
‘Nee, niet echt. Maar laat maar. Nu ik het zo zie, denk ik dat ik weet wat het is.’
‘O ja? Wat dan?’
‘Volgens mij is het wat braaksel.’
‘Dat zou kunnen.’
‘Ojajoh?’
‘Ik heb daarnet gespuugd. Die nieuwe smaak in mijn e-smoker bevalt me niet zo goed.’
‘Wat maakt het uit? Als je maar kanker krijgt.’
‘Precies. Eh, wacht …’
‘Maar goed. Je vroeg wat of er gaande was. Welnu: niets dat jou aangaat. Voor jou geldt: opfukken of ik laat je in elkaar rossen.’
‘Wat zeg jij nou? Ik kan je niet zo goed verstaan. Het is zo lawaaierig hier.’

‘Nou hoor je het ook van een ander.’ Ik draaide me naar Maurice. ‘We kunnen elkaar niet goed verstaan. Je kunt beter even naar haar toe lopen.’
Maurice zei niets. Zijn hoofd hing op zijn kin. Hij sliep.
‘WAKKER WORDEN, MAURIES!’ brulde Olav.
‘Jullie kennen elkaar?’
‘Dat dacht ik toch wel. Gisterenavond hebben we nog zitten doorzakken in het Hardrockcafé.’
‘Komt hij daar ook?’
‘Waar niet? Maar wacht, ik voel me niet zo lekker …’ Hij draaide zich half om en boog voorover. De golf kots spetterde over zijn gympen. ‘Oeps,’ zei hij.
‘Je kunt maar beter even een doekje gaan vragen,’ raadde ik hem aan.
‘Nee.’
‘Waarom niet? Je maakt de boel vies. Dan is het wel zo netjes om die boel ook weer schoon te maken.’
‘A: ik ben nog niet klaar.’ Hij braakte nogmaals. Dit keer over zijn nogal gezette buik. ‘En B: daar is personeel voor. MIEKE!’
‘MIEKE’ Maurice was wakker geworden. ‘DRINKEN! BIERRRR!’
‘DWEILEN! HIERRR!’

Uit de mensenmenigte bij de bar kwam iemand naar ons toe.
‘Wat doen jullie hier, stelletje viezeriken?’ Mieke keek boos. ‘Maurice en Olav, jullie weten heel goed dat je een toegangsverbod hebt. Jullie mogen hier niet komen van de rechter.’
‘De rechter, mijn reet,’ zei Maurice.
‘De linker ook,’ zei Olav.
Beide kerels lagen nu slap van het lachen.
‘Eerst opruimen,’ zei Mieke. Ze pakte Olav bij een oor en trok hem naar de vloer. Olav lag in zijn eigen viezigheid. Ze gaf hem een schop onder zijn kont. Olav schoof door de plas met kots. ‘Hier heb je een doekje,’ zei Mieke. ‘Poets daar de rest mee schoon.’
‘WAT JIJ, KUTWIJF!’ Maurice keek langs haar heen van zattigheid.
‘Eruit,’ zei Mieke rustig. Ze greep Maurice bij zijn jas en trok hem van zijn stoel. Hij had te weinig kracht om zich te verzetten. Iemand hield de deur open en Maurice vloog de straat op. ‘Zo, ben jij klaar met poetsen?’ Niet veel later had ze Olav ook café Het Achtereind uit gewerkt.

‘Sorry voor de overlast, Bas,’ zei ze. ‘Kan ik het goed maken? Wil je iets drinken van het huis? Een water?’
‘Jij bent leuk,’ zei ik.
‘Waarom?’ Ze lachte haar tanden bloot.
‘Omdat je mij voorziet van materiaal voor een nieuw verhaal.’
‘Dan weet ik wel wat voor soort verhaal het wordt,’ lachte ze.
Ik stond op en deed een stap naar haar toe. Glimlachend keek ik haar aan. Toen drukte ik mijn lippen op haar zachte zwarte wang en zei. ‘Maar eerst is het hoog tijd voor wat anders.’

–
Apeldoorn, oktober 2019

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

bazbo 0856: David Sylvian – Pulling Punches
Kijk. Ik bedoel: hoor. Deze single uit 1984 moet ik ergens op een beurs hebben gekocht, meer dan tien jaar gelden. Ik heb een bijzondere uitgave, die op Discogs zo achttien pleuro opbrengt, terwijl ik er nog geen acht voor betaald heb destijds. Ik weet ook niet wat dat zegt. Het hoesje is wit en ‘embossed’, plus er zitten drie postkaarten in. Heb je naast wat te horen toch ook wat te kijken. Hoor. Kijk. Het titelnummer komt van de elpee Brilliant Trees; B-kant Backwaters is een remix van de albumversie, maar veel meer komen we niet te weten. Maakt niet uit. Prachtig blijft het allemaal. Ik ga de hele elpee maar weer eens draaien. Tot later.

–

bazbo 0855: Status Quo – Whatever You Want
Het is 18 oktober 1979 en deze single móét en zal ik hebben. Eén keer op de radio gehoord en ik ben om. Nu ik hem weer terughoor, snap ik wel waarom. Ik vind hem nog altijd geweldig, misschien wel het beste nummer dat de groep ooit heeft gemaakt. Mijn single, een Nederlandsche versie uit dat jaar, heb ik grijs gedraaid en dat hoor ik. Op de B-kant staat het nummer Hard Ride. Ook leuk, maar lang niet zo gaaf als de klapper van de A-zijde. Ik ga nog even met mijn benen wijd staan headbangen.

–

bazbo 0854: Status Quo – Rockers Rollin’ / Hold You Back
Een single met een dubbele A-kant, meen ik. Plaatje komt uit 1977 en we hebben een Nederlandsche versie. Ik kocht hem op 24 november 1989 en ik kan me niet meer herinneren waar en in welke omstandigheden. Wat ik wel weet, is dat het me ging om Hold You Back. Dat had ik ergens gehoord en ik vond het een enorm gave denderdeun. Nog. Nu ik Rockers Rollin’ zo hoor, vind ik dat eigenlijk ook niet verkeerd.

–

bazbo 0853: Status Quo – Down, Down
Ooit schreef ik dat dit nummer een ode aan de Mongool is. Dat vind ik nog steeds. Want laten we eerlijk wezen: het is debiel eenvoudig, maar daardoor juist zo krachtig. Ik kan me niet herinneren hoe we aan deze single komen, maar het zal wel weer rommelmarkt of beurs zijn. We hebben hier een Nederlansche versie van de single uit 1974, zij het dat het originele hoesje ontbreekt. Alle labelinformatie staat op kant A, op het label van kant B staat een of ander kunstwerk en als je de B-kant draait en je kijkt naar het label, dan word je helemaal tureluurs. Ik drink al ruim zes jaar niet meer, maar er komen mij zeer nare herinneringen boven. Gelukkig is de B-kant snel afgelopen. Zo goed is het nummer Nightride niet.

–

bazbo 0852: De Staat – Kitty Kitty
13 april 2019. Precies. Record Store Day 2019. Deze kreeg ik gratis. Wie niet? Toch is er iemand die op Discogs er vijftien ballen voor vraagt. Ik heb de blauwe vinylversie. Geinig liedje wel. Niet spectaculair. De Vrouw vraagt of hij zachter mag. ‘Hij is zo afgelopen,’ zeg ik nog. Ik draai het plaatje om. Op de B-kant staat de instrumentale versie van het nummer. Ik zet ‘m zachter.

–
Rikard Sjöblom setlist:
1 instrumental loop
2 The One Inside
3 Ghost Of Vanity
4 Keith
5 They Fade
6 Roulette

–

iamthemorning setlist:
1 Blue Sea
2 K.O.S.
3 Touching II
4 Matches 5/4
5 Freak Show
6 Ghost Of A Story
7 Salute
8 Chalk And Coal

–

The Flower Kings setlist:
1 House Of Cards / Black Flag
2 The Truth Will Set You Free
3 Miracles For America
4 We Were Always Here
5 The Flower King
6 Stardust We Are
Encore:
7 There Is More To This World
Finale (met Rikard Sjöblom + iamthemorning)
8 The Long And Winding Road

–

Vrijdag 13 december:
Niet zo heel goed geslapen. Half zeven uit bed. Drie kwartier later loop ik mijn ronde hard. Eerst lijkt het heel lichtjes te regenen, maar na een paar stappen is het droog. Lopen gaat fijn. Het is nog erg donker en doodstil op straat. Als ik bijna weer thuis ben, begint het weer te regenen en harder ook. Werkzaamheden voor de Kap. Koffie met De Vrouw. De boom naar binnen. Meer koffie met De Vrouw. Eind van de ochtend loop ik naar de Kap. De afspraak die ik met Erna heb, blijkt niet door te gaan; volgende week wel. Nou ja. Terug naar huis. Daar lunch met De Vrouw. Vervolgens ga ik het groentepakket ophalen. Het regent nogal, maar ik heb er geen last van. Erna loop ik naar wat winkels, op zoek naar passende kerstlampjes voor in onze (wel kleine) boom. Ik vind ze. Ik breng de lampjes aan. De Vrouw doet traditiegetrouw de rest. Ik bereid het avondeten voor: ik kook schijven aardappel, zoete aardappel en knolselderij, die doe ik in een ovenschaal en bedek ik met de overgebleven saus van gisteren, plus een boel kaas. Dat zet ik in de oven. Ernaast maak ik een salade van bosui, komkommer, augurk, peer, walnoten en rozijnen. De Zoon is er iets voor half zeven en gedrieën eten we alles op. De Zoon heeft van de week voor het laatst op zijn oude vertrouwde plek gewerkt. Komende week heeft hij bij zijn nieuwe werkgever nog een arbeidsvoorwaardengesprek. Volgens mij heeft hij er veel zin in. Daarnaast zijn wij trots op hem. Ik was af, werk de webstek bij, lees, luister en om half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Construct III (Bass Communion), The Sad Machinery Of Spring (Tin Hat), Rated PG (Peter Gabriel), Strictly Genteel – A Classical Introduction To Frank Zappa (Frank Zappa), Memories Are New (Supersister), ((speak)) (no-man), Truth Decay (Adam Holzman)

–

Donderdag 12 december:
Redelijk geslapen. De eerste anderhalf uur niet zo goed, later ging het beter. Als de wekker gaat, ben ik moeilijk wakker. Eenmaal op, gaat het prima, zoals altijd. Op de werkplek lekker veel. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag ook weer veel. Vijf uur thuis. Dat is op tijd. De Vrouw serveert een schotel van courgettespaghetti met een saus van vegetarisch gehakt, ui, prei, paprika en tomaat. Zeer smakelijk. Zeven uur nemen we de buren mee naar de informele vergadering van de Vereniging Van Eigenaren van ons appartementencomplex. We krijgen uitleg over de stand van zaken en plannen een formeel overleg halverwege februari. Negen uur zijn we weer thuis. Napraten, nog de webstek bijwerken en iets luisteren. Half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag het derde plaatje uit de set The Virgin Years 1974-1978 (Tangerine Dream)

–

Woensdag 11 december:
Kwart over zes wakker en op. Buiten regent het nog(al), dus helaas ga ik niet hardlopen. Jammer, want ik wil graag. Dan maar koffie en werkzaamheden vandaag voorbereiden. Kwart over acht wandel ik naar de Kap. Ik doe er kort werkzaamheden en loop dan via de biowinkel naar huis. Koffie met De Vrouw. Die vertrekt eind van de ochtend naar een lunch met oud-collega’s. Ik doe nog wat werk en lunch. Afwasje. Dan loop ik een rondje door het centrum (post, boodschapje) en fiets ik een rondje op zoek naar een kleine kerstboom in een pot. Het lukt. De boom staat op het balkon. Ik lees de krant en ga dan avondeten maken. Salade van gisteren is er nog. Ik bak groenten: ui, knoflook, prei, paprika en courgette en geef die een fikse Marokkaanse snit door middel van ras-el-hanout en kokosmelk. Ernaast roerbak ik een vismix van kabeljauw en zalm. Dit zet ik op tafel en eten we op. Natafelen. Afwas. Ik bel Onze Vader. Het gaat goed met hem; hij klinkt opgewekt, een stuk beter dan een paar weken geleden. Nog altijd sukkelt hij met zijn gebit, maar verder is er rust en vertelt hij weer ouderwets over allerlei dingen. Het doet me goed. Zaterdagmiddag fiets ik bij hem aan en praten we verder. Ik handel nog wat kleinigheden voor de Kap af. Webstek. Lezen. Luisteren. Slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de set The Virgin Years 1974-1978 (Tangerine Dream), Knot (Nits), The Universe Also Collapses (Gong), het tweede plaatje uit de set The Virgin Years 1974-1978 (Tangerine Dream), Blurring Into Motion (Charlie Cawood)

–

Dinsdag 10 december:
Oponthoud. Niet op de snelweg, maar op het station in Arnhem. De bus komt gewoon niet. Er stopt na bijna veertig minuten een bus met een heel ander nummer op het perronnetje; er stappen een heleboel mensen uit en als de bus weer wegrijdt, verandert het nummer in de 9 die ik moet hebben. Fijn is dat. Ondertussen staat er een enorme meute te wachten. Na nog eens een half uur is de meute een heuse menigte geworden. Eindelijk komt de bus. Anderhalf uur later dan gepland sta ik op de werkplek. Ondertussen schommelt mijn stemming nogal; vrolijke en neerslachtige gedachten wisselen elkaar in rap tempo af. Geen idee hoe het komt. Met dat ik bezig ben, heb ik er geen tijd voor. Dus is het zaak om bezig te blijven. Dat lukt. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag ook veel. Half zes thuis. Een half uur later is De Zoon er ook. De Vrouw serveert een ovenschotel van spek, ui, aardappel en kaas, met ernaast hamburgers plus een salade van bosui, komkommer, tomaat en kaki. Zeer smakelijk. Ik was af. Dan is het buiten nat en ga ik niet hardlopen. Webstek, lezen (de PROG uit), luisteren en op tijd slapen.
Muziek vandaag: Blurring Into Motion (Charlie Cawood), Knot (Nits), Ends (Giancarlo Erra)

–

Maandag 9 december:
Redelijk geslapen. Het gaat goed. Veel oponthoud op de weg. Iets met een vrachtwagen vol stoeptegels. De stoeptegels liggen op het asfalt. Als ik op het station sta te wachten, overvalt me een vlaag van nostalgie en angst. Niet lang. Op de werkplek van alles, waaronder een overleg samen met Ank met een locatie van de organisatie over samenwerking. Voorlopig is er voor ons niet zo veel te halen, maar we zullen zien. Ik ga niet buiten wandelen. In de middag doe ik ook weer van alles. Half zes thuis. Ik maak eten voor mijzelf: spaghetti met ui, paprika, courgette en rode pesto. Niet erg. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren. De Vrouw is er na half negen. Bijpraten. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: Knot (Nits), Blurring Into Motion (Charlie Cawood), Niittoaika (Uzva), Return To Ommadawn (Mike Oldfield)

–

Zondag 8 december:
Pas om kwart voor negen op. Lang én goed geslapen. Koffie en webstekken. Koffie met De Vrouw. Vinyl. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er iets na enen en we lunchen. Erna was ik af en stofzuig ik. Erna wandel ik langs het kanaal naar een supermarkt. Thuis lees ik een uurtje in de PROG die woensdag binnen kwam. Dan maak ik avondeten. Ik braad een varkenshaas, vul het restant salade van gisteren aan en maak een groentecurry van ui, peper, prei, paprika en een restje little gemsla. Dat zet ik op tafel. We eten het op en tafelen na. Ik was af. Het is gelukkig de gehele middag al droog, dus kan ik mijn ronde gaan hardlopen. Wel waait het flink en als ik die wind dan tegen heb, is het niet gemakkelijk, maar uiteindelijk loop ik toch lekker. Thuis werk ik de webstek bij, lees en luister ik. Tien uur is het tot rust komen afgelopen en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Dark Intervals (Keith Jarrett), Tammikuinen Tammela (Uzva), verschillende 45-toerenplaatjes uit onze verzameling (zie Twitterberichten hieronder), Disque Debs International – An Island Story: Biguine, Afro Latin & Musique Antillaise 1960-1972 (allerlei), Manga (Mayra Andrade), Third Degree (Flying Colors), Earth Is Sleeping (Judy Dyble)

–

Zaterdag 7 december:
Kwart voor acht op. Buiten regent het stort, dus sla ik mijn ronde hardlopen over. Koffie. Kwart over negen loop ik naar de markt voor vis en fruit en naar de bakker in de straat voor brood. Regen. Daarna ga ik naar de bioslager en biowinkel. Nu is het droog. Half elf terug. Koffie met De Vrouw. De Zoon is er na twaalven voor lunch. Kwart voor een vertrekken De Zoon en De Vrouw naar de bioscoop. Ik was af, werk de webstekken van Kunst-Zinnig-Brein en mijzelf bij en doe de was. Rond vier uur ga ik het avondeten voorbereiden. De Vrouw is rond half vijf terug. Een half uur later serveer ik de schotel van spek, rundergehakt, rode ui, knoflook, peper, knolselderij en boerenkool, met een salade van bosui, komkommer, kerstomaat, appel en kaki. Zeer goed gelukt, al zeg ik het zelf. Natafelen en afwas. Kwart over zes gaat De Vrouw oppassen bij de Neven. Ik werk de webstek bij en zie een muziekdvd. Ook lees ik de krant. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Country Airs (Rick Wakeman), From The House Of Arts (iamthemorning), Have I Offended Someone? (Frank Zappa), Empath (Devin Townsend), Retsis Repus (Supersister Project), At Home (Fatoumata Diawara & Roberto Fonseca), de dvd die mee kwam met Present To The Highest Pudding (Robert-Jan Stips), Failure In Wonderland (Monika Roscher Bigband)

Setlist:

Setlist:

Set 1:
Psychopath
Pudding & Gisteren (excerpt)
Memories Are New
For You And For Nobody Else
Corporation Combo Boys
Higher
Max Eco
Yellow Days
Hope To See You There Again

Set 2:
Present From Nancy
Next Door Movie
Memories Are New IV
A Girl Named You
She Was Naked
Cuckoo
I Am You Are Me / Transmitter
Radio

Toegift:
No Tree Will Grow (On Too High A Mountain)
Hope To See You Again

–

–

Setlist:
Don’t Eat The Yellow Snow
Peaches En Regalia
Willie The Pimp
Son Of Mr. Green Genes
Little Umbrellas
The Gumbo Variations
It Must Be A Camel
Montana
Teen-Age Wind
I’m Not Satisfied
Bogus Pomp
Penis Dimension
My Sharona
Who Needs The Peace Corps?
Bamboozled By Love
Brown Moses
Heavenly Bank Account
I’m A Beautiful Guy
Beauty Knows No Pain
Charlie’s Enormous Mouth
Any Downers?
Pick Me, I’m Clean
Here Lies Love
Twinkle Tits
Dupree’s Paradise
Cletus Awreetus-Awrightus
Carolina Hard-Core Ecstasy

Encore:
I’m The Slime
Tears Began to Fall

–

bazbo 0851: Peter Gabriel – Rated PG (RSD2019)
Record Store Day 2019. Ik ben als eerste mijn lokale platenwinkel binnen. ‘Ja, hij is er,’ riep de jongeman van de lokale platenwinkel uit de verte tegen me. ‘We hebben er volgens mij eentje binnen gehad.’ Ik blader snel alle bakken door, maar helaas is iemand anders me voor. Twee dagen later probeer ik het in een andere plaats bij een andere lokale platenwinkel: helaas. Dit weekend van 29 november t/m 1 december ben ik in Heerlen (vraag me niet waarom, gaat je geen bal aan, waarom vraag je het tóch?) en ik bezoek de lokale platenwinkel aldaar. Ik heb mijn handen al vol en sta bij de kassa. Er is iemand voor mij, ik draai mij nog een keer om en dan pas valt mijn ook op een kratje met daarop de tekst: ‘Record Store Day’. Voor de grap blader ik per twee of drie platen de bak door en tamelijk snel valt mijn oog op…: verroest. Inpakken en wegwezen. Vooruit, tussendoor heb ik nog afgerekend. Op deze plaat staan tien stukken die Gabriel allemaal ooit heeft ingeleverd voor filmsoundtracks. Ik heb geen enkele film gezien en van de tien stukken ken ik er drie. The Book Of Love stond op Scratch My Back, Walk Through The Fire weet ik terug te vinden op de 12″ maxisingle van Red Rain en In Your Eyes kennen we natuurlijk van het album So en alle daarop volgende concerten. Ha, op Discogs zijn er gasten die er al meer dan vijftig ballen voor durven te vragen. Mooie plaat, eigenlijk wel. De meegeleverde downloadcode zal ik zo ’s verzilveren en een cd’tje branden, zodat ik niet na een twintigtal minuten op hoef te staan om de plaat om te draaien en het vinyl veilig in de hoes in de kast kan blijven staan. Nerd.