Bas Langereis leest u voor!

–

Zondag 31 december:
Pas om half zeven wakker en op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. We maken plannen voor de zomervakantie. Dan lunch. Afwasje en stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen. Dan is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden. We doen een oudejaarsavondversie waarin ieder vijftien minuten favoriete muziek mag laten horen. De Zoon is er om vijf uur. De Vrouw serveert een puike curry van pompoen en bimi. Er is nog een restant salade van gisteren. Nagerecht is er ook: ijs met fruit. Afwas. De Zoon en De Vrouw gaan tv kijken. Webstek. Ik zie de muziekdvd die ik een week geleden kreeg. Ondertussen heb ik het heel koud, ervaar ik spierpijn in mijn rug en benen, zijn er pijnlijke steken in de kop en voel ik me zeer angstig. Ik houd het vol tot twaalf uur. Gelukkig en gezond nieuwjaar. Een kwartier later lig ik rillend in bed.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de set The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream), The Sinking Of The Titanic (Gavin Bryars), At First Light (Ralph Towner), The Turn Of The Wheel (Tempest), The 10th Anniversary Collection (Tempest), Boomer’s Story (Ry Cooder), de bluray Closure/Continuation – Live In Amsterdam (Porcupine Tree), 12 (Ryuichi Sakamoto)

–

Zaterdag 30 september:
Niet zo heel goed geslapen. Toch om zes uur op. Mijn ronde hardlopen gaat beter. Langs Grift en kanaal. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan lopen we opnieuw het centrum in en bezoeken nog een super en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er half een voor lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs kanaal en door parken. Halverwege de middag is Zwager er met de twee Neven even. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik vul paprika’s met het restant van de curry van donderdagavond en portabello’s met bosui en kaas. Die gaan de oven in. Ernaast maak ik een almachtige salade van bosui, koolrabi, radijs, rode kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. Nagerecht is er ook: een fruitsalade van ananas en mango. We eten alles op, met uitzondering van beide salades. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het vierde plaatje uit de set The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream), We’re Only In It For The Money (Frank Zappa), 16 (Einar Solberg)

–

Vrijdag 29 december:
Zes uur wakker en op. Koffie. Om half acht ben ik aan het werk. Er is weinig urgents en ik handel wat af en half elf die ik de werklaptob voor de laatste keer dit jaar uit. Meer koffie met De Vrouw. Lezen. Lunchen. Afwas. Even geen energie om naar buiten te gaan. Ontspannen. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten voor mijzelve: een puike pasta pesto. Afwasje. Lezen. Webstek. Krant. Lezen.
Muziek vandaag: het derde plaatje in de set The Virgin Years 1974-1978 (Tangerine Dream), het eerste, tweede en derde plaatje uit de set The Virgin Years 1977-1983 (Tangerine Dream), Mirror To The Sky (Yes), het vierde plaatje (het tweede concert) uit de doos Over-Nite Sensation (50th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa), Fire Fortellinger (Lars Fredrik Frøisli), Black Rock (Djivan Gasparyan & Michael Brook), Lotus Unfolding (Ozric Tentacles), Let The Power Fall (Robert Fripp)

–

Donderdag 28 december:
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Ik loop een ronde hard langs de oude vertrouwde route. Half acht ben ik aan het werk. Er is ergens nog een klein overlegje en ik werk nogal wat uit en om half twaalf is het klaar. Tussendoor koffie met De Vrouw. Krant van gisteren. Later Lunch. Afwasje. We stappen op de fiets en rijden naar Paleis Het Loo. Daar wandelen we wat rond en zien een expositie of twee en drinken thee. Half zes weer thuis. Ik maak avondeten. Ui bakken, knoflook, courgette, aardappel en wortel erbij, dan wat vocht, laten pruttelen en uiteindelijk linzen erbij. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. Ik vul een portabello met bosui en grillkaas en die gaat de oven in. Met het restant van de salade van gisteren erbij eten we alles op. IJs toe. Afwas. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Auto Reconnaissance (The Tangent), het eerste en tweede plaatje uit de set The Virgin Years 1974-1978 (Tangerine Dream), Live & Outta Sight 3 (DeWolff)

–

Woensdag 27 december:
Wakker en op om kwart over zes. Drie kwartier later ben ik aan het werk. Rond negen uur wandel ik door regen naar de super. Koffie met De Vrouw. Wat een avonturen toch allemaal. Half elf zet ik de werklaptob uit. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwas en huishoudelijks. We wandelen het centrum in en schaffen een en ander aan. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst monteer ik een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, miniromatomaat en kaki. Dan bak ik kippendijfilet voor De Vrouw en ondertussen warm ik het restant gnocchi-spruitenschotel van gisterenavond op. Die schotel gaat geheel op. Afwas. Lezen. Webstek. Toneeltekst repeteren.
Muziek vandaag: het zevende en achtste plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp), The Slow Rust Of Forgotten Machinery (Or ‘Where Do We Draw The Line Now?’) (The Tangent), Into The Purple Valley (Ry Cooder), ID.Entity (Riverside), het derde plaatje (het eerste concert) uit de doos Over-Nite Sensation (50th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa), Proxy (The Tangent)

–

Dinsdag 26 december: Tweede Kerstdag
Zes uur wakker en op. Mijn ronde hard gaat langs het kanaal en goed. Thuis nog terug in bed. Pas om kwart over negen zijn we op. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. We bestellen online een en ander. Dan lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje buiten het centrum. Kleine voorbereiding voor het avondeten. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. De spruitjes had ik al gekookt. Ik bak sjalot en knoflook, voeg daar room, groene pesto en de spruiten aan toe. Ondertussen kook ik ook gnocchi en die gaat eveneens door de saus. Voor De Vrouw heb ik steak bavette gebakken en voor ons beiden bak ik feta. Het restant salade van gisteren zet ik erbij op tafel. We eten er fiks van. Toe is er nog ijs. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Christmas Portraits (Rick Wakeman), I/O (Dark Side Mix) (Peter Gabriel), The Journey (Maryam Mursal), de eerste twee plaatjes (het studiomateriaal) uit de doos Over-Nite Sensation (50th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa), The Dark Side Of The Moon Redux (Roger Waters), Zartir (The Gurdjieff Ensemble | Levon Eskenian)

–

Maandag 25 december: Eerste Kerstdag
Zeven uur wakker en op. Koffie. Allerlei. Lezen. Koffie met De Vrouw. Ik lees Ex-Roker (Herman Brusselmans) uit. Meer koffie met De Vrouw. Restje krant. Later uitgebreide kerstlunch. Afwasje. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door het park. Lezen. Eind van de middag maken we kerstdiner. De Zoon is er om vijf uur. Er zijn weer kanelbölle, vervolgens serveren we preirisotto met ernaast een carpaccio/salade van sinaasappel, biet, wortel en groene olijf en er is eendenborstfilet. Het nagerecht bestaat uit allerlei soorten ijs. Welja. We eten alles op. Ook welja. Of nee, een weinig salade blijft over. Tussendoor is er een gezamenlijke afwas. De Zoon is om half negen weer naar huis. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Seraphim (Paul Sutin & Steve Howe), The Christmas Album (Keith Emerson), Chris Squire’s Swiss Choir (Chris Squire), Basta Music presents: A Catchy Christmas (allerlei), The Jethro Tull Christmas Album (Jethro Tull), 3 Ships (Jon Anderson), Merry Christmas (cd single) (Big Big Train), All You Ask Yourself (cd single) (Kaprekar’s Constant), I Believe In Father Christmas EP (Emerson Lake & Palmer), Christmas Cover Up (allerlei), Christmas Around The World (allerlei), Live & Outta Sight 3 (DeWolff)

–

Zondag 24 december:
Redelijk goed geslapen. Dertien jaar vandaag. Om kwart voor zes op. Ik loop mijn ronde hard langs park en kanaal en door flinterdunne regen. Op de terugweg heb ik tegenwind en dan is het heel nat. Thuis nog terug in bed. Tegen negenen op. Koffie met De Vrouw. De eerste kerstplaat. Meer koffie met De Vrouw. We prepareren een kerstlunch voor ons beiden waar je u tegen zegt. Afwasje en stofzuigen. Dan wandel ik een klein rondje langs het kanaal en door de regen. Nog een super. Om vier uur een speciale zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden: we hebben allemaal een paar kerstsongs uitgekozen. Even na vijf is De Zoon er en bereiden we avondeten voor. De Vrouw heeft kanelbölle gemaakt, die als voorgerecht fungeren. Daarna is er aardappel uit de oven, witlof met kaas uit de oven, met bosui en grillkaas gevulde portabello uit de oven, uienchutney en voor De Vrouw en De Zoon bak ik hertenbiefstuk. Ernaast staat een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer en kaki. We eten alles op. Ten slotte is er ijs in allerlei varianten. Tussendoor wassen we af en zijn er kerstgeschenken. Om kwart over acht vertrekt De Zoon weer. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Christmas Variations (Rick Wakeman), A Christmas Album (California Guitar Trio), Ry Cooder (Ry Cooder), October Is Marigold (David Cross & Andrew Keeling)

–

Zaterdag 23 december:
Slapen lukt redelijk. Iets na zes uur op. Webstek. Lezen. Begin van de ochtend maak ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Door regen en wind. Koffie met De Vrouw. Dan nog een keer het centrum in naar de Syrische winkel voor brood. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om twaalf uur voor lunch. Afwas en ander huishoudelijks. Omdat het de hele ochtend regende, gaan we met de bus naar Onze Vader. Het is droog. Het gaat goed met Onze Vader; hij zit weer vol verhalen en we halen ook allerlei herinneringen op. Als we met de bus terug gaan naar huis, is het droog. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Dan een risotto met kastanjechampignon en groenten die op moeten: boerenkool en pompoen. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp), We’re Only In It For The Money / Lumpy Gravy (Frank Zappa), A Spark In The Aether (The Tangent), het zesde plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

Met bakken kwam de regen uit de hemel. De plassen in de winkelstraten werden groter en groter. Er stond een strakke wind die het allemaal nog minder aangenaam maakte. Maar het leek de mensen op straat niet te deren. Normaal was het op dit moment niet druk, maar nu puilde het uit van de mensen die van winkel naar winkel slenterden. Sommigen droegen grote tassen; anderen hadden pakketten in de armen. Het was al aardig donker geworden.
Meneer Vuistsnede bekeek het winkelende volk. Het leek wel of iedereen op het laatste moment nog veel kerstinkopen moest doen. Meneer Vuistsnede deed geen kerstinkopen. Toch liep hij buiten. Beitel trok aan de riem.

Ook in huis was het koud geweest. De thermostaat stond niet hoger dan zeventien graden. Meneer Vuistsnede liet het licht veelal uit. Als hij kon bezuinigen op uitgaven, dan deed hij dat. Geen kerstverlichting voor hem. Breed had hij het nooit gehad, maar de laatste paar jaren was zijn budget krapper en krapper geworden. Toch klaagde hij niet en zocht hij naar mogelijkheden. Eigenlijk was hij toe aan een nieuwe winterjas, maar daar moest hij nog een tijdje voor sparen en deze oude ging nog wel even mee. Op het voer voor Beitel moest hij ook beknibbelen, hoe zeer dat hem aan zijn hart ging, want hij had veel over voor zijn geliefde huisdier. Hij kocht een goedkoop huismerk en sloeg extra in als het in de aanbieding was. Zo zong hij het wel een tijdje uit.

In het stadsparkje leek de regen minder. Er stonden wat bomen. Beitel hief zijn achterpootje bij een struik en snuffelde verder. Ginds was een bankje en meneer Vuistsnede zag dat er iemand zat. Nieuwsgierig dribbelde Beitel dichterbij tot hij vlakbij het oude vrouwtje was.
‘Gaat u gerust naast mij zitten,’ zei ze, terwijl ze plaats maakte.
‘Dank u.’ Zag hij dat goed? Glimlachte ze zelfs? ‘Maar nu moet u op een natte plek gaan zitten.’
‘Dat geeft niet,’ zei ze.
‘Maar u hebt het koud, zie ik.’
‘Dat valt wel mee, dank u.’
‘Nee nee, het valt niet mee, dat zie ik zo.’
Het schijnsel van de lantaarnpaal verderop viel op haar gerimpelde gezicht. De vrouw streek een natte lok lange haren voor haar ogen weg en keek voor zich uit. Zat er een donkere veeg op haar wang? Wie was zij? Had hij haar eerder gezien? Er liep de laatste tijd steeds meer vreemd volk door het centrum en door het stadspark. Lieden die samen kwamen om met elkaar te praten of iets te delen. De meesten droegen oude kleding met gaten of doffe vlekken erin en sleepten vale plastic boodschappentassen met zich mee. Was deze mevrouw een van hen? Naast haar stond een wandelstok tegen de bank geleund. Het was een ouderwetse stok met een verchroomd handvat en een rubber dop aan het eind.
‘Wacht,’ zei hij. Meneer Vuistsnede greep in zijn broekzak, viste er twee munten van twee euro uit en drukte die in de handen van de vrouw. ‘Kijkt u eens. Koopt u een kop koffie, dan wordt u vast weer warmer.’
De vrouw opende haar hand en keek. Toen bracht ze de hand naar haar borst. Het was donker, maar hij zag iets blijs in haar ogen glinsteren. Plots voelde hij haar hand op de zijne. Hij schrok. De hand was warm. Ze streek met haar duim over de rug van zijn hand.
‘Het is goed hoor, mevrouw.’ Een reactie wachtte hij niet meer af. ‘Kom Beitel, we moeten verder. Ik wens u het allerbeste.’ Hij stond op, trok zijn hondje met zich mee en liep in de richting van de uitgang van het stadspark. Even nog draaide hij om. Het bankje was leeg.

Langs het kanaal was geen licht. Verderop stonden de hoge en dure appartementen. Er hingen overal kerstlampjes aan de balkons. Hier op het paadje langs de kade was overal duisternis. Beitel liep te snuffelen en meneer Vuistsnede stond aan het water en keek in de donkere kringen van de regen in het kanaal.
Daar waren ze. Joelende jongens op van die fietsen met dikke banden. Rap kwamen ze naderbij. Het geschreeuw werd luider en luider. Er kwam er eentje vlak achter hem langs voorbij gescheurd. ‘Opzij, ouwe!’ Meneer Vuistsnede probeerde een stap opzij te doen, maar daar kreeg hij snel spijt van. Een andere jongen racete langs hem. ‘Haha! Wat moet je hier, makker?’ Hij wist hem maar net te ontwijken en wankelde even. Zo kwam hij vervaarlijk dicht langs de rand van de kade. Hij hoorde een zoevend geluid dichterbij komen. ‘Kijk uit, fossiel!’
Nog weer een andere jongen kwam dicht achter hem langs rijden en hief zijn been. Meneer Vuistsnede voelde hoe hij in zijn rug werd geschopt. ‘Afkoelen, opa!’ Hij verloor het evenwicht en wilde zichzelf opvangen, maar er was geen kade meer, alleen nog maar zwart water.

– Hij slaat met zijn armen, trapt met zijn benen. Toch zinkt hij. Dieper en dieper. De duisternis beneemt hem de adem. Kleren aan zijn lijf belemmeren zijn bewegingen. Met alle kracht die hij heeft spartelt hij. De druk op zijn hoofd en lichaam wordt groter en groter. Alles is zwaar. Dit houdt hij niet lang vol. Die adem, die adem. Zijn mond loopt vol. Over. Zwart. Overal zwart. Dit is het. Dit was het. Afgelopen. Alleen. Alleen. Maar wacht. Daar. Waar? Er is iets. Er doemt iets. Hij ziet niets. Toch is er licht. Ver weg. Maar het lijkt wel of het nadert. Langzaam. Zijn krachten begeven het. Te laat. Toch is het goed. Geen pijn. –

Hij kon zich niet herinneren hoe hij op de kant was gekomen. Koud was het. Hij was alleen. Geen idee waar hij naartoe moest. Alles nat. En het regende. Die kant dan maar op. Daar stonden huizen. De hoge en dure appartementen. Met zenuwachtig knipperende kerstlampjes op de balkons. Daar strompelde hij voorbij. Een smalle straat. Verkleumd tot op het bot. Winkels. Etalages. Donker. Kerstversiering boven de weg. Nog weer iets verder. Hier herkende hij het. Zie, daar was de voordeur van het appartementencomplex. Meneer Vuistsnede voelde in zijn broekzak. Gelukkig, de sleutel zat er nog in. Met veel moeite wist hij de sleutel tevoorschijn te krijgen. Niet veel later liep hij druipend over de galerij naar zijn voordeur. Maar wat was dat? Naast de deur stond een wandelstok met een verchroomd handvat. Binnen brandde licht.

–
Apeldoorn, december 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 22 december:
Niet zo goed geslapen. Beetje af en aan. Vroeg loop ik mijn ronde hard langs kanaal en buiten het centrum. Moeizaam, want veel harde wind tegen. Toch lukt het aardig. Op tijd aan het werk. Van alles. Ik werk allerlei urgents af en weet wat vooruit te werken. Half twaalf is het klaar. Ik wandel door regen een rondje en haal het groentepakket op. Koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje. Even na half drie lopen we naar een nabijgelegen café en niet veel later komen daar enkele naaste (oud-)collega’s van De Vrouw ook. Wat volgt is een ontspannen middag waarin zij afscheid neemt van de mensen met wie ze graag heeft gewerkt. Half zes brengen we wat spullen naar huis en aansluitend lopen we naar een eetgelegenheid in het centrum voor een pizza en tiramisu. Acht uur thuis. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het vierde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Charcoal Gypsies (The Musicians Of The Nile), Le Sacre Du Travail (The Tangent), Rio (Trevor Rabin), I/O (Dark Side Mix) (Peter Gabriel)

–

Donderdag 21 december:
Nog redelijk geslapen ook. Opstaan is een ander ding, maar als het dan zover is, lukt alles goed. Zeer op tijd op de werkplek. Daar ligt veel in korte tijd: overleg, plannen, voorbereiden, afhandelen. Geen gelegenheid tot wandelen door de regen, want om een uur heb ik een bus naar het station en om twee uur heb ik het laatste gesprek met de behandelaar. We kijken terug op hoe het is gegaan en hoe ver ik ben en hoe ik verder kan. De behandelsessies hebben me veel opgeleverd, zo kan ik snel ik actie komen als het even niet goed gaat. Kortom: het gaat nu goed en ik heb er echt iets aan gehad. Klaar. Of nee, nu gaat het pas verder. Kwart voor vier thuis. De Vrouw is de deur uit. Ik werk nog korte tijd en dan ga ik avondeten maken. Ik vul de bamisoepen aan en warm die op. De Vrouw is er om kwart voor zes en we kunnen aan tafel. Dit keer eten we alles op. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Down And Out In London And Paris (The Tangent), The Steve Howe Album (Steve Howe), Kãrtëhl (Magma)

–

Woensdag 20 december:
Ik loop een ronde hard vanaf kwart voor zeven. Ik kies een oude vertrouwde route en het lopen lukt prima. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. We doen een doorloop van de hele voorstelling (die de theatergroep gaat spelen op 15 januari) en het gaat redelijk vloeiend en de vaart zit er al aardig in. Kwart over twaalf thuis. Koffie met De Vrouw en lunch. Afwasje en huishoudelijks. Krant van gisteren. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten: bamisoep. We eten er goed van en er blijft voldoende over voor morgenavond. Afwasje. Krant van vandaag. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Not As Good As The Book (The Tangent), Live At Rockpalast In Leverkusen (Adrian Belew), het vierde en vijfde plaatje uit de set The Broadsword And The Beast (40th Anniversary Monster Edition)

–

Dinsdag 19 december:
We zetten de wekker op de gebruikelijke tijd, waardoor ik om zes uur aan het werk kan zijn. Slapen lukte redelijk, wat af en aan. Wakker worden was lastiger. In rap tempo werk ik van alles af en om half elf is het klaar. Dan loop ik naar Gigant voor een overleg met Aad en een projectleider over de praktische zaken van Wirwar de komende tijd. Thuis koffie met De Vrouw en daarna lunch. Afwasje. Begin van de middag fietsen we door de regen naar een woonlocatie van het werk van De Vrouw. Daar neemt zij afscheid van haar teamleden en enkele cliënten. Er zijn cadeaus, een paar mooie woorden en hapjes en drankjes. Fijne afsluiting. We zijn om kwart voor zes weer thuis. Ik warm de pompoenrisotto van zondagavond en de boerenkoolschotel van gisteren op. Er is ook nog een klein restant salade van gisteren. We eten alles op. Afwasje. Dan fiets ik naar Peter-Jan voor een repetitie van de toneelvrienden. Eerst maken we een planning voor het komende half jaar. Mogelijk dat we ons stuk een paar keer kunnen uitvoeren in het laatste weekend van juni. Vervolgens repeteren we een paar scènes en die gaat alweer vloeiender. Half elf thuis. Wat napraten en dan slapen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp), het derde plaatje uit de box Once In A Lifetime (Talking Heads), The Seven Steps To Mercy (Iarla Ó Lionáird), Currents (Tame Impala)

–

Maandag 18 december:
Slapen gaat niet heel optimaal, maar het lukt. Zeer op tijd op de werkplek. Vandaag een volle dag met nauwelijks tijd om wat liggende werkzaamheden te doen. Wel een aardige kerstbijeenkomst met team/afdeling en verder een heleboel overleg. Geen gelegenheid om buiten te wandelen. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een schotel van knolselderij, aardappel, pompoen en boerenkool, met ernaast een salade van rode ui, peer, paprika, rode kool en komkommer. We eten er fiks van. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Dark Side Of The Moon Redux (Roger Waters), het derde plaatje uit de box The Broadsword And The Beast (40th Anniversary Monster Edition) (Jethro Tull),

–

Zondag 17 december:
Slapen lukt niet zo heel goed en om zes uur ben ik wakker en even op. Allerlei. Dan weer terug in bed. Pas om half tien zijn we op. Koffie. Uitnodigingen voor de negentigste verjaardag van Onze Vader regelen. Meer koffie. Nog meer klusjes, zoals De Vrouw helpen met het schrijven van de kerstkaarten. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs brievenbus en kanaal. Dan help ik De Vrouw verder met de kerstkaarten. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Echolyn). Erna maak ik pompoenrisotto met een salade van witlof, paprika en blauwe kaas. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten er fiks van; van de risotto blijft nogal wat over. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde en vierde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), het eerste en tweede plaatje uit de box Once In A Lifetime (Talking Heads), e (Adrian Belew), The Turning Year (Roger Eno)

–

Zaterdag 16 december:
Nog voor zeven uur start ik mijn ronde hardlopen door park en langs kanaal en die gaat verrassend goed. Begin van de ochtend maak ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie. Nogmaals het centrum in voor allerlei. Meer koffie. De Vrouw gaat de deur uit. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een rondje en beland uiteindelijk in ACEC, alwaar Orkest De Ereprijs vier eigentijdse stukken speelt. Mooi werk wel. Peter-Jan leest ter afwisseling enkele teksten. Afwisselend. Nee, leuke aanvulling. Vier uur is het klaar en ga ik naar huis. Bijpraten met De Vrouw. Dan maak ik avondeten. Aardappel, kastanjechampignon, tomaat en rode ui uit de oven. Ernaast een salade van bosui, radijs, rode kool, komkommer en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Stop Making Sense (Talking Heads), Naked (Talking Heads), Absolutely Free (Frank Zappa), het tweede plaatje uit de set The Broadsword And The Beast (The 40th Anniversary Monster Edition) (Jethro Tull), the skies, they shift like chords (Roger Eno)

–

Setlijst:
Judy Goes On Holiday
Memories Are New
Corporation Combo Boys
She Was Naked
A Girl Named You
Out Of The Darkness
The Medley (from Looking Back, Naked cd)
Hope to See You There Again
I Am You Are Me / Transmitter
No Tree Will Grow (On Too High a Mountain)
Wow (The Intelligent Song)
Encore:
Radio

–

Datum: 26 november 2023
Tijd: 14.30 – 17.10 uur (we liepen nogal uit)
Locatie: zaal De Walvis in Gigant, Apeldoorn

Programma:

Set 1:
Opening: Lang zal ze leven + verklaring van Aad
Introductie (Bas Langereis)
Willem Bierman: enkele korte gedichten/teksten
Bas Langereis: enkele zkv’s (zeer korte verhalen): Mee, Door, Wat
Boekpresentatie Harry Voss en de nozems van het bos (met teksten uit het boek door Olivier Boekhold en Willem Bierman)
Mark Beumers (muziek)
Peter-Jan de Wilde en Aad presenteren dichterlijke toelichting (onzijn) bij schilderijen uit het Groeningemuseum

Set 2:
Willem Bierman: enkele korte gedichten/teksten
Boekpresentatie Harry Voss en de nozems van het bos (met teksten uit het boek door Reinier Groenendijk en Bas Langereis)
Bas Langereis: Miereneuken (lied van Hans Dorrestijn), Mandarijnen zijn gezond
Mark Beumers (muziek), met een onverwacht gastoptreden van Daniëlle Boon
Peter-Jan de Wilde en Aad presenteren dichterlijke toelichting (onzijn) bij schilderijen uit het Groeningemuseum

–
Foto’s van Ernst van Rossum:

–

Reclame:

–

Vrijdag 24 november:

–

Zaterdag 25 november:

–

Zondag 26 november:

–

Vrijdag 15 december:
Half zes op. Drie kwartier later ben ik aan het werk. Eigenlijk geen werkdag, maar er liggen wat urgente zaken (die ik zo af heb) en het geeft me volgende week wat adempauze. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Tegen elf uur is het werk klaar. We lunchen. Afwasje. Ik stap op de fiets en rijd naar een drukkerij, alwaar ik alles voor een uitnodiging afgeef. Vervolgens haal ik het groentepakket op. Daarna terug naar de drukkerij; de uitnodiging voor de negentigste verjaardag van Onze Vader is klaar. Mooi. Morgen in enveloppen proppen en in gleuven schuiven. We wandelen naar het kleine café waar De Vrouw over een week het afscheid van haar werk viert. We drinken er thee en maken de laatste afspraken. Thuis maak ik avondeten. Er valt niet heel veel te maken. Ik leg wat groente (rode ui, paprika en courgette) in een ovenschaal en zet die in de oven. Een schaal met het restant pasta gaat er naast. Voor De Vrouw bak ik kippendijfilet. Er is ook nog een restant salade van gisteren. Dit keer eten we alles op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen. De trouwe lezer weet: het komt allemaal goed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Laughing Stock (Talk Talk), The Name Of This Band Is Talking Heads (Talking Heads), het eerste plaatje uit de set The Broadsword And The Beast (The 40th Anniversary Monster Edition) (Jethro Tull), Dominion (Zopp), Zartir (Gurdjieff Ensemble | Levon Eskenian)

–

Donderdag 14 december:
Slapen lukt niet heel goed, maar het is niet erg. Vijf uur op en een uurtje later ben ik aan het werk. Half acht pak ik een bus en om negen uur ben ik in een bekend dierenpark in Arnhem. Ik help mee om de binnenkomende collega’s de weg te wijzen en om elf uur is er een gezamenlijk programma met voorstelling in een grote zaal ter gelegenheid van het zoveelste jubileum van de organisatie. Best leuk. Na afloop eten en drinken. Leuk met de meeste collega’s uit de afdeling, maar het is massaal en rumoerig en om kwart over een vlucht ik naar buiten. Ik wandel nog een rondje door het dierenpark, maar het is een wat troosteloze boel. Kwart over drie thuis. Even bijpraten en dan uitrusten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, rode kool en kaki. Dan kook ik spliterwtenpasta en vervolgens bak ik kastanjechampignon, prei en paprika en daar roer ik de pasta en knoflookkruidenroomkaas doorheen. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten er fiks van. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het vijfde en zesde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Quartet Live (Gary Burton, Pat Metheny, Steve Swallow & Antonio Sanchez), 12 (Ryuichi Sakamoto)

–

Woensdag 13 december:
Zes uur wakker en op. Koffie, ontbijtje. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Dan koffie. Ik demonteer de eettafel en zet hem samen met de stoelen buiten. Vervolgens naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Mooi werk weer. Na afloop pikt Peter-Jan Aad en mij op en we rijden naar het Theater Kennemerland in Beverwijk. In januari speelt Wirwar daar een voorstelling en we gaan terrein verkennen. De tijdsinvestering is nogal, maar het levert veel informatie op om op voor te bereiden. Iets voor vijf uur ben ik thuis. De nieuwe eethoek is gearriveerd. Het aanzicht is even wennen, maar de stoelen zitten grandioos. Bijpraten. Dan avondeten maken. Ik zet het restant stoemp van gisterenavond in de oven, aangevuld met wat kastanjechampignons. Dan maak ik een salade van bosui, komkommer, rode kool en kaki. Voor De Vrouw bak ik kippendijfilet. We eten alles op. Afwasje en huishoudelijks. Webstek. Krant. Lezen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), side three (Adrian Belew), Zartir (The Gurdjieff Ensemble | Levon Eskenian), het vierde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno)

–

Dinsdag 12 december:
Ik slaap goed en als ik om vijf uur opsta, is alle zwaarmoedigheid uit mijn hoofd verdwenen. Kijk. Ik ben op tijd op de werkplek en daar ligt veel en ik werk ontzettend veel weg. Geen pauze, maar om kwart over drie ben ik bij de bedrijfsmaatschappelijk werkende in kantoor en rond ik met haar het traject van het afgelopen jaar af. Mooi. Kwart over vijf thuis. De Zoon is er een kwartiertje later. De Vrouw serveert stoemp van aardappel, knolselderij en boon, met een salade van bosui, rode kool, koolrabi, komkommer en kerstomaat ernaast. Zeer smakelijk, allemaal. Afwas. De repetitie van de toneelgroep gaat niet door wegens ziekte. Dat geeft even wat ruimte, al mis ik het. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Zartir (Gurdjieff Ensemble & Levon Eskenian), Spirit Of Eden (Talk Talk), Off The Grid (Onipa)

–

Maandag 11 december:
Dus. Redelijk goed geslapen. Verder nog altijd niet fit. Op tijd op de werkplek, ook al stoot ik mijn ov-kaart kapot (zucht). Op het werk van alles en dat doe ik. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag nog overleg en dan is het mooi geweest. Barst, er rijden geen bussen naar het station en dus loop ik. Kwart voor zes thuis. De Vrouw serveert boerenkoolstoemp. Goed. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen. Slapen. Zeer vermoeid vandaag, druk op het hoofd en vol en onrustig en angstig en ik krijg het niet kalm in de kop, maar het is niet erg.
Muziek vandaag: The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor), Volume 1 Sound Magic (Afro Celt Sound System)

–

Zondag 10 december:
Toch om kwart over zes wakker. Ik loop een ronde door park en langs kanaal. Het lukt. Thuis terug in bed. Negen uur op. Koffie met De Vrouw. Allerlei. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Dan is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (ik kies Adrian Belew Power Trio). Erna maak ik avondeten. Ik vul het kleine restant salade van gisteren aan met bosui, komkommer, rode kool en blauwe bes. Dan bak ik kastanjechampignon en prei, daaroverheen risottorijst en bouillon en na vijfentwintig minuten is de preirisotto klaar. Ondertussen bak ik voor De Vrouw steak bavette. We eten alles op. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), The Harmony Codex (Steven Wilson), Tender Extinction (Steve Jansen), side two (Adrian Belew), The Colour Of Spring (Talk Talk), Eberhardt (Lyle Mays)

–

Zaterdag 9 december:
Pas om half zeven wakker en op. Koffie. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan weer het centrum in voor een super en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door park en regen. Op de terugweg koop ik een kaartje voor het filmhuis vanavond. Thuis lees ik de PROG uit die een week geleden binnen kwam. Dan maak ik avondeten. Ik kook venkel en leg aardappels in een braadslede in de oven. Na een half uur gaan daar kastanjechampignons en gekookte venkel bij in. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, koolrabi, kerstomaat en kaki. Voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten alles op. Afwas en afval. Webstek. Half negen ga ik naar het filmhuis in Gigant voor de documentaire Squaring The Circle van Anton Corbijn over het kunstenaarscollectief Hipgnosis. Het is er niet druk; man of vijf/zes in de zaal. De film is niet onaardig, geen spektakel. Kwart over elf thuis en zo goed als gelijk slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), I/O (Bright Side Mix) (Peter Gabriel), Freak Out! (Frank Zappa), Anyway, Still (Exit North), Here Come The Warm Jets (Brian Eno)

Ik loop door. Ik heb ze heus wel gezien. Ze staan er vaker. Iedere zaterdag. Tactisch verdeeld over de breedte van de Hoofdstraat spreken ze het nietsvermoedende winkelende volk aan,
een folder opzichtig voor de borst houdend. Aan de zijkant, met zijn rug tegen de gevel van een schoenenmodezaak, staat een meneer met een dik boek in zijn hand. Hij kijkt er niet in, maar declameert uit zijn hoofd, zijn blik over zijn bril ten hemel gericht.
Ik loop door en ben nu zo dichtbij genaderd dat ik flarden kan verstaan van hetgeen de man met het boek zegt. Tegelijkertijd steekt een mevrouw uit de groep haar hand uit en biedt me een folder aan. Ik hoor de man zeggen: ‘Zij die geloven in het evolutiesprookje, zij kennen niet de waarheid. De waarheid die is opgetekend in dit boek. Dit boek, dat…’
Ik loop door. De mevrouw doet een stap opzij om me door te laten. Geen idee wat de man nog meer zegt, want ik hoor dat allemaal niet meer, want ik loop door. En ik loop door. De omgekeerde wereld. En door.

–

Zin

Met goede zin zal ik u vertellen over mijn nieuwe uitgave waarvoor ik de inspiratie opdeed bij de bevriende schrijver W. te A., u allen welbekend, en vandaar dat mijn boek zulke goede recensies krijgt waarin men het betreffende werk roemt vanwege de leesbaarheid, de prettige korte zinsopbouw die de schrijver hanteert en de lezer als het ware (het ware zo) het verhaal in sleept en dat is maar goed ook want dat verhaal stelt an sich niet zo heel veel voor, ware het niet dat er in de diepere laag zich allerlei bizarre plotwendingen voordoen, die de lezer niet alleen voortdurend op het verkeerde been zetten alswel de ene pagina na de andere doen omslaan in opperste nieuwsgierigheid naar het vervolg van de vertelling, die zich ontrolt in de maar liefst meer dan negenhonderd pagina’s van deze parel (en dat voor slechts €22,90 bij uw boekhandel of internetwarenhuis) aan het einde waarvan de lezer nog moet raden naar de exacte afloop, aangezien er sprake is van een open einde van hier tot Tokyo, terwijl de gebeurtenissen zich afspelen in eigen land, hetgeen Nederland is, maar pint u mij daar niet op vast, ik kan er ook wel eens overheen hebben gelezen of naast zitten, zoals me onlangs gebeurde toen ik mij bij het plaatsnemen op een kruk niet erop maar precies ernaast stortte, waardoor ik genoodzaakt was te blijven staan want blauwe en pijnlijke stuit en staande lezen, dat houd ik niet heel lang vol, zeker niet bij zo’n zwaar boek als het nieuwe van de auteur die tevens deze recensie schrijft; een en ander – de val naast de kruk, in dit geval – had kunnen gebeuren doordat ik achterover was geslagen bij het zien van de portretfoto op de achterflap, want allemensen wat een griezel van een vent betreft het hier; echter, ondanks dit alles geniet ik van de vele positieve uitingen die mij ter ore komen en het is fijn dat de lezers zo zeer genieten van de puntige stijl van de auteur dezes. Wel jammer van deze lange zin.

–

Wat

‘Zal ik jou ’s wat vertellen?’
‘Dat mag, maar ik houd niet van lange verhalen.’
‘Dan laat ik het hierbij.’

–
Apeldoorn, november 2023

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Zaterdag 2 december:

–

Zondag 3 december:

–

Maandag 4 december:

–

Vrijdag 8 december:
Na zes uur wakker. Ik ga een ronde hardlopen. Het lukt aardig, ondanks alle verkeer en verlichting op straat. Dan aan het werk. Er ligt nog van alles, maar ik kan in alle rust de klussen doen. Tussendoor krant en koffie. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje buiten het centrum. Dan doe ik nog wat werkzaamheden en zo rond drie uur is het wel klaar. Krant. De Vrouw gaat de deur uit. Ik maak avondeten voor mijzelf: spaghetti koken, dan kastanjechampignons bakken, bosui, paprika en romanasla erbij en ten slotte de pasta en kruidenroomkaas erdoorheen roeren. Eenvoudig, doch smaakvol. Afwasje. Ik zie een muziekfilm, werk de webstek bij en lees. Op tijd slapen.
Muziek vandaag: Salighet (Jordsjø), Autobahn (Kraftwerk), Looking Back, Naked (Supersister), Live In Santiago (Bill Bruford’s Earthworks), de tweede documentaire van de bluray die mee kwam met de set Seasons End (Marillion), Rio (Trevor Rabin), Tascam Tapes (DeWolff)

–

Donderdag 7 december:
Half zes op. Koffie. Zeven uur ben ik aan het werk. Overleg, uitwerken, bijwerken. Tussendoor koffie. En verder. Meer koffie met De Vrouw. Later lunch. afwasje. En verder. Half vier is het klaar. Een uur later stappen we op een bus naar Arnhem. We wandelen er naar een alleraardigst restaurant waar we ons tegoed doen aan allerlei (wat dacht u van spaghetti van koolrabi met venkel en gnocchi en spinaziesaus, met tiramisu als afsluiter) en daarna gaan we naar Luxor Live. Het is niet bomvol in de zaal en we vinden een mooi plekje vlak voor de mengtafel met mooi zich op het podium. Bijna twee uur lang trakteert Supersister ons op een redelijk verrasende setlijst waarop niet de geijkte paden maar een mooie mix van oud én nieuw werk. Zo is er een medley van liedjes uit de oertijd van de band (nog vóór de eerste elpee) en een lang nieuw stuk Out Of The Darkness And Into The Light. Stips is verkouden en zijn stem is niet heel goed; bij vlagen is hij rommelig met zijn presets en gaat hij de mist in, maar bij andere vlagen is hij weer briljant. De pianosolo in voornoemd lange stuk levert me kippenvel op. En I Am You Are Me / Transmitter van het laatste studioalbum mag ondertussen een Supersisterklassieker heten. Na afloop ontdek ik het cd’tje Looking Back, Naked dat oorspronkelijk bij de bandbiografie van Fred Baggen zat maar bij mijn heruitgave ontbreekt. Ja, dan koop ik het, hè? Tien uur is het concert afgelopen en we lopen naar het station. Heel even wachten op de bus en om kwart over elf zijn we thuis. Gelijk slapen.
Muziek vandaag: Corridor (Steve Jansen), The Extinction Suite (Steve Jansen), I/O (Dark Side Mix) (Peter Gabriel), Unending Ascending (Gong), Sophomore (D’Virgilio, Morse & Jennings), Rio (Trevor Rabin), Stories From The Shed (The Wrong Object)

–

Woensdag 6 december:
Zes uur wakker. Aardig geslapen. Ik loop een ronde hard langs het kanaal, door de duisternis en lichte regen. Begin van de ochtend naar de super. Thuis koffie en vervolgens naar de repetitie van Wirwar. De groep werkt hard en de resultaten zijn er. Kwart over twaalf thuis. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal. Kranten. Er is bericht dat Yes in 2024 eindelijk gaat komen. We hebben nog kaarten uit 2020 en zoals het ernaar uitziet gaan we de band meemaken in Musis in Arnhem op mijn verjaardag. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik warm de bonenschotel van gisterenavond op, samen met een restant kippenbout. Ernaast kook ik rijst en ik monteer een salade van bosui, komkommer, rode kool, mandarijn en rozijn. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Side One (Adrian Belew), Coexistence (Patrick Moraz & Cyrinx), I/O (Bride Side Mix) (Peter Gabriel), Unending Ascending (Gong), Passada En Claro (Anders Jormin)

–

Dinsdag 5 december:
Ik slaap nog redelijk goed ook. Kwart over zes op en rond zeven uur ben ik aan het werk. Er is van alles te doen. Tussendoor koffie. Meer koffie met De Vrouw. We ontdekken dat een van onze infraroodpanelen in de woonkamer niet functioneert en nemen contact op met de leverancier. Wie weet kan er in de komende dagen iets geregeld. Het is namelijk nogal koud. Lunch en afwasje. De firma belt. Er komt iemand rond 14.00 uur. Die constateert een paneel dat defect is. Gelukkig hebben we tien jaar garantie; ongelukkig heeft hij niet het juiste paneel bij zich. Een klein uurtje later is er een collega en die heeft wel een goeie en binnen een half uurtje wordt het weer redelijk warm in de woonkamer. Ondertussen werk ik verder en om half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er om kwart voor zes en De Vrouw serveert een schotel van bonen en tomaat met salade ernaast. We eten er fiks van. Afwasje. Ik fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Dit keer zijn we niet compleet en we besluiten te improviseren op basis van onze rol in het stuk, om zo verder te ontdekken wie de karakters zijn die we spelen. Kwart over tien ben ik weer thuis en na even bijpraten ga ik slapen.
Muziek vandaag: Film Music 1976-2020 (Brian Eno), Syndestructible (The Syn), Flowerman – Rare Blooms From The Syn 1965-69 (The Syn), The Songs & Tales Of Airoea – Book 1: The Tale Of Father Robin (State Of Nature) (The Chronicles Of Father Robin), Real World Presents (allerlei),

–

Maandag 4 december: van Brussel naar Apeldoorn
Pas om kwart over acht wakker. Koffer inpakken en ontbijten. Dit keer is het redelijk rustig in de zaal. We gaan nog maar eens een nieuwe sleutel halen bij de receptie, pakken onze spullen en melden ons af. Het sneeuwt licht. We lopen via de Grote Markt naar de leuke biolunchroom. Daar drinken we koffie en kopen we lunch voor onderweg. Vervolgens naar het station en we hebben de trein naar Amsterdam van tien voor elf. Met dat de trein vertrekt en ik mijn jas uittrek, weet ik: mijn colbert met daarin het mapje met mijn zorgpas en identiteitskaart hangt nog in de hotelkamer in de kast. We stappen uit op station Nord en lopen terug naar het hotel. Ondertussen heeft de schoonmaak mijn jasje bij de receptie afgegeven en al snel zijn we opnieuw op weg naar het station. We hebben dezelfde trein, maar dan een uur later. Er blijkt van alles aan de hand op het spoor en dus stappen we in Breda toch over en rijden we dezelfde weg terug. Nog vertraging ook, dus moeten we in Zutphen langer wachten en even na half zes zijn we thuis. De koffer is snel uitgepakt en ik maak avondeten. Er is nog een restant palmkoolschotel van vrijdagavond. Die warm ik op. We eten onze lunch op en voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. Afwasje. Foto’s selecteren. Bijna klaar. Webstek. Lezen. Vroeg slapen.
Muziek vandaag: Patrick Moraz (Patrick Moraz), Dominion (Zopp)

–

Zondag 3 december: festival Zappa.Yes.Yes.Yes. in Brussel
Half acht zijn we wakker en op. Eerst ontbijt. Het is heel vol en lawaaierig in de ontbijtzaal, maar het lukt. We hebben weer iemand nodig die de deur van onze kamer voor ons openmaakt. Nog voor tienen lopen we buiten. Via wat winkeltjes komen we ruim op tijd aan in Bozar. Daar treffen we Peter en Inge en Marco en Helen. In de grote concertzaal (waar orkesten kunnen spelen) beleven we een mooi uurtje. Het Rhyelandt Trio speelt een werk van een Vlaams componist en vervolgens slechts Zappa. Het is mooi, heel mooi, misschien wel té mooi. De uitvoeringen van Sofa, Penis Dimension, Uncle Meat en vooral Strictly Genteel maken op mij de meeste indruk. Na afloop lopen we de tegenovergelegen Galerie Ravenstein in. We negeren de enorme platenbeurs en lunchen in een kleine eetgelegenheid. Daar zijn later Peter en Inge ook. Het middagprogramma van het festival is eveneens alleraardigst. Eerst zien we de film The Present-Day Composer Refuses To Die van Frank Scheffer. Het optreden van Ensemble Styx & Friends bevat wel heel weinig Zappa, maar de aanwezigheid van gast Pierre Vervloesem maakt alles goed en de lange compositie die het uitgebreide ensemble speelt is zeer fraai, plus we krijgen een mooie The Black Page van het kwintet. Dan naar de filmzaal. Ik had The World’s Greatest Sinner uit 1962 nooit gezien en het is niet echt een heel goede film, maar het is leuk om de soundtrack te horen en verschillende muzikale thema’s te herkennen die Zappa later in zijn werk verder zou uitwerken. Het afsluitende concert is door jazzrockband Sinister Sister en zij krijgen ondersteuning van Robert Martin. Het geluid is niet goed gemixt, maar het spel is sterk en er zitten enkele zeer goede vertolkingen bij. Vooral Filthy Habits en Dupree’s Paradise maken indruk. En dan is het acht uur en het festival voorbij. We nemen afscheid van iedereen en wandelen de benedenstad in. In het Indiaas Restaurant (waar we tijdens eerdere bezoeken aan Brussel ook al wel zaten) kunnen we nog een hap eten. De palak paneer en peshawari naan zijn goed. De eigenaar is nog altijd dezelfde ietwat ergerlijke maar uiteindelijk mooie vent. Hij trakteert op (heel zoete) thee en tevreden gaan we naar het hotel.

–

Zaterdag 2 december: van Apeldoorn naar Brussel + festival Zappa.Yes.Yes.Yes. in Brussel
De wekker gaat op de gebruikelijke tijd. Redelijk, maar niet heel goed geslapen. Koffie, koffer verder inpakken. Even na half negen lopen we naar het station en daar stappen we op een trein naar Zutphen. De reis via Breda verloopt voorspoedig en nog voor een uur staan we op het station in Brussel. We lopen de Benedenstad in en vinden de alleraardigste en biologische lunchroom. Daar drinken we koffie en lunchen we. Via de Grote Markt komen we op de Zuidstraat en dan zijn we snel in ons hotel. We zijn te vroeg en kunnen nog niet in de kamer. We laten de koffer achter en lopen een rondje over de kerstmarkt en het Beursplein en drinken thee in de Falstaff. Als we weer in het hotel zijn, moeten we een kredietkaart overleggen en die hebben we niet. Of we dan honderdvijftig euro borg kunnen inleveren en die hebben we niet. Op zoek naar een geldautomaat, maar die zijn bijna allemaal leeg. Uiteindelijk vinden we er eentje in een metrostation. Nu lijkt alles voor elkaar in het hotel, maar als we de kamer binnen willen, werkt de sleutel niet. Ik krijg een nieuwe sleutel, maar ook die geeft ons geen toegang. Uiteindelijk moet er iemand mee komen om de deur open te doen. Het maakt dat we laat de deur uit kunnen. We hebben weinig tijd om ergens iets te eten en uiteindelijk kiezen we voor een fastfoodtent in het station. Iets voor zeven zijn we in Bozar, het prachtige culturele centrum. Het festival Zappa.Yes.Yes.Yes. start met de vertoning van Zappa!, de film van Alex Winter. Winter doet online de introductie en vertelt mooie dingen. De film zelf zien we voor de tweede keer en ik zie nieuwe dingen en het blijft een mooie film. Na afloop (als de zaal bijna leeg is), is er een nabespreking met Robert Martin, Pamela des Barres, Ben Watson en Co de Kloet. Leuk. Na tien uur is het afgelopen en we wandelen terug naar de Benedenstad en na elf uur liggen we in bed.
Muziek vandaag: the skies, they shift like chords (Roger Eno), Dream Box (Pat Metheny)