bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

05-10-2017

B-log: 7 t/m 13 oktober 2017

Filed under: B-log 2017 — bazbo @ 06:50

Vrijdag 13 oktober:
Half acht ben ik wakker. Of wat daarvoor moet doorgaan. Ik sta op. Hoe bijzonder is dat? Koffie, krant. De Vrouw staat ook op. Negen uur is de aannemer weer in huis. Vijf minuten, langer heeft hij niet nodig om de boel in het keukenraam vast te kitten. Fijn. Koffie met De Vrouw. Wat of we dit weekend gaan doen. Als het mag. Ha, zij kan ieder moment telefoon krijgen van Zwager dat ze op zijn kinderen mag passen als hij nogmaals vader wordt. Het belooft mooi weer te worden. Ik wandel naar de biowinkel voor wat kleinigheden. Bladselderij is er niet. Dat is jammer. Als ik thuis kom, gaat De Vrouw nog naar het werk. Ik neem nog een keer koffie en maak een lunch. Kwart voor een wandel ik naar de Kap. Voordat we met het strategisch beleid gaan beginnen, krijg ik de vraag of ik de redactie van de digitale nieuwsbrief wil gaan doen én de redactie van een maandelijks artikel in een nog voor het eerst te verschijnen wijkkrant. Welja. Waarom ook niet? Als dat betekent dat ik zo goed als structureel vier uur per week werk erbij heb, vind ik het best. We gaan aan de slag en ik mag de komende dagen de eerste beginselen van het strategisch beleid gaan ordenen. Half vier ben ik weer thuis. Gelijk ga ik door om ons groentepakket op te halen en daarna is het eten koken geblazen. Er zit prei in het pakket, dus maak ik weer eens bamisoep. U weet nog wel: kippenbouillon met gember en knoflooktenen erin en ernaast allerlei schalen aan ometletreepjes, peper, prei, bladselderij, gebakken uien, plus sambal en gekookte mie. De Zoon is er iets na zes uur en dan kunnen we ook aan tafel. De boel smaakt fiks en vult en voedt goed. Fijn. Ik was de hele meuk af, breng afval naar de containers en ga mijn ronde hardlopen. Buiten is het bijna warm te noemen. Lopen gaat niet zo heel goed; ik moet nogal eens stoppen om op adem te komen. Niet erg. Ik neem de lange route en alles bij elkaar ren ik een groot gedeelte. Thuis lees en luister ik tot het half elf is geweest.
Muziek vandaag: 1492 (Vangelis), Natural Timbre (Steve Howe), Summer Dancing (Judy Dyble & Andy Lewis), Music For Gracious Living (allerlei), Blues For Tony (Allan Holdsworth, Alan Pasqua, Jimmy Haslip, Chad Wackerman), The Hay Man Dreams (Cosmograf)

–

Donderdag 12 oktober:
Oei. Ik word niet wakker. Of toch? Het is zwaar. Geen idee waardoor het komt dat ik zo diep slaap en niet goed kan opstarten. In mijn hoofd allerlei gedachten. Goh. Of het allemaal een test is. Of ik in mijn kind het spiegelbeeld van mijzelf zie. Te veel. Rustig aan doen. Lukt me dat? De bus naar de werkplek doet dat in ieder geval wel. File, vandaar. Ik ben dus later op de werkplek. Nog altijd met een vol en moe hoofd (piiiieeeeeeeeep) doe ik van alles, terwijl ik niet het idee heb dat ik opschiet. Nou ja. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag maak ik wat werkzaamheden af. Om zes uur loop ik ons appartementencomplex binnen. De Vrouw gaat net naar buiten. Met de fiets. O ja, die werkt nog even. Dat betekent dat ik vijf kwartier heb om avondeten te maken. Snel naar de Turkse slager in de straat voor lamsbout. Een tajine, dat is lang geleden. Naast de lamsbout gaat er ui, knoflook, ras-el-hanout en water in, met na enige tijd pruttelen ook vastkokende aardappel en nog weer iets later zoete bataat. Dat geeft mij ondertussen de gelegenheid om een salade te maken van bosui, komkommer, kerstomaat en augurk, de tafel te dekken, brood te ontdooien en de krant te lezen. Kwart over zeven is De Vrouw er. We eten en tafelen na. Ik was af. Het is laat en ik ben erg moe, dus opnieuw stel ik mijn plan om te gaan hardlopen uit naar morgen. Ik lees en luister en ga om kwart over tien slapen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Progfest ’97 (allerlei), Planets + Persona (Richard Barbieri)

–

Woensdag 11 oktober:
De wekker gaat niet. Ik ben om half zeven wakker. Koffie. Dan naar de mondhygiëniste. Het gaat goed. Ze heeft niet eens heel veel werk. Thuis weer koffie. De Vrouw gaat naar Voorthuizen, lunchen met haar zus en naar de notaris daar om wat testamentzaken te tekenen. Ik wil de werklaptop aan de praat krijgen, maar dat lukt niet. Wat ik ook probeer. De meneer van de VVE-ondersteuning is er met een raamhandel. Die past, maar hij moet wel wat kunst- en vliegwerk toepassen voor hij goed gemonteerd zit. Ik ben allang blij dát er iets gemonteerd zit en het raam open en dicht kan. Vrijdagmorgen komt hij nogmaals om het ding aan het raam vast te lijmen. Ik wandel naar de biowinkel voor wat boodschappen. Thuis een lunch. Dan ga ik naar de kaartenwinkel en supermarkt. Ik wil even met de fiets, maar de lift is niet in gebruik wegens onderhoud, dus doe ik het lopend. Vooruit. Thuis schrijf ik de kaarten voor Auke (zijn vader is zondag overleden en vrijdag is de uitvaart) en zijn familie. Ik breng het spul naar de brievenbus, koop nog meer postzegels in een postzegelwinkel. Dan ga ik thuis even zitten. Niet veel later is De Vrouw thuis. Alles is goed. Ik ga eten maken. Een stoemp van aardappel, ui en wortel. Ook maak ik een salade van bosui, komkommer, radijs en tomaat. Bovendien warm ik het restje chili van gisterenavond op en bak ik biorunderchipolataworsten. Dat eten we. Ik was af, ruim het afval weg en ben dan te moe om nog te gaan hardlopen. Morgen. Ik lees en luister en ga nog voor tien uur naar bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Three Piece Suite (Gentle Giant), Tardigrades Will Inherit The Earth (The Mute Gods), het eerste plaatje van Progfest ’97 (allerlei), het vierde plaatje uit de set Live In The 70s (Soft Machine), Fractured (Lunatic Soul)

–

Dinsdag 10 oktober:
Ik slaap niet zo heel goed en wakker worden is ook lastig. Verder voel ik me goed. Vandaag een volle dag. Ben benieuwd. Op de werkplek kan ik meer doen dan gisteren. Tussen de middag wandel ik door bos. Ik ga iets eerder naar huis. Daar heb ik (weinig) tijd om eten te maken. Toch lukt het. Het is een goede chili, met zwarte bonen en mais erin. De Zoon komt om zes uur en we gaan vast aan tafel. Een kwartiertje later is De Vrouw er ook. We eten de pan bijna leeg. Dan maak ik me klaar. Ik ga om kwart voor zeven de deur uit. In een verzorgingslocatie is een bijeenkomst van een burgerinitiatief rondom mantelzorg en de toekomst van de overheidsondersteuning hierin: hoe ervaren burgers en organisaties de overgang naar Wmo en WLZ? Ik ben er namens de Kap aanwezig om verslag te leggen. En het eerste half uur ben ik maar de gastheer en ontvang ik mensen. Leuke bijeenkomst, interessant ook. Aan het eind ben ik moe en ik ben blij dat ik om tien uur weg mag. Thuis lees ik de krant en dan is het elf uur en bedtijd voor mij.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 9 oktober:
Ik slaap nog diep als de wekker gaat. Verder is het oké. Op naar de werkplek. Daar is allerlei gedoe rondom nieuwe computeromgeving. We zijn er druk mee. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Erna is er nog wat meer gedoe. Veel lukt, waaronder opnieuw instellen van mijn telefoon. Een paar dingen lukken nog niet. Dan niet. Morgen verder. Om zes uur weer thuis. Nogal moe. De Vrouw is op tijd vandaag. Half zeven ga ik snel eten maken. Ik warm de pasta van gisteren op, vul de salade aan en bak lamsshoarma. Acht uur is het allemaal weer klaar. Ik lees en luister nog iets. Iets na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Future Jazz From Norway (allerlei), Three Piece Suite (Gentle Giant), Fractured (Lunatic Soul)

–

Zondag 8 oktober:
Half negen uit bed. Alles lijkt oké. Er is ruimte in mijn hoofd. Voor het eerst weer geslapen onder het zware winterdekbed. Koffie, klussen, webstek. Ik lees en luister. Meer koffie met De Vrouw. Ik haal broodjes bij de Turkse bakker in de straat. De Zoon komt om half twee meelunchen. Erna ga ik een rondje langs het kanaal wandelen. Het is mooi zonnig oktoberweer. Op de terugweg pak ik een supermarkt mee en bij de Turkse slager in de straat haal ik lamsbiefstukken. Weer terug begin ik rustigaan met het avondeten. Eerst een salade van eikenbladsla, bosui, komkommer, radijs en tomaat. Vervolgens een fruitsalade van kaki, peer, aardbei en framboos. Ondertussen hebben de bieten en de mais gekookt. Ik maak een pasta gekookt in bietensap, met een saus van kokosmelk en blauwe kaas met de overgebleven chioggiabiet erdoorheen en verkruimelde danablu en walnoten eroverheen. Ernaast bak ik lamsbiefstukken. Het geheel is weer eens wat anders en nog smakelijk ook. Dat valt dan weer mee. We eten er veel van weg. Het nagerecht is de fruitsalade met Turks fruit van pistachenoten. Als het allemaal weg, afgewassen en opgeruimd is, ga ik een ronde hardlopen. Het lukt me goed. Ik loop weer een stukje verder voordat ik mijn korte pauze moet nemen. Dat gaat mooi. Ik lees en luister nog wat en om tien uur lig ik in bed. Vandaag is het goed.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), Blade Runner (Vangelis), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Oi Dai (Värttinä), Miss Balanço (Clara Moreno), het derde plaatje uit de set Live In The 70s (Soft Machine), Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn)

–

Zaterdag 7 oktober
Half negen wakker. Nee, ik ben niet wakker. Toch sta ik op. Koffie, krant. Halverwege de ochtend wandel ik naar de biowinkel en de markt. De Zoon heeft een klusje ergens, dus De Vrouw en ik lunchen samen. Ik heb Turkse pizza’s gehaald bij de Turkse bakker in de straat. Mijn hoofd zit vol. Hoofdpijn, druk, lusteloos en af en toe wat angstig. Ik moet even naar buiten, wandel het centrum in en koop wat shirts en een jasje. Het regent. Ik lees en luister. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik warm de nasi van gisteren op en maak een schotel van spek, ui, knoflook, paddenstoelen, peper, paprika en zoete aardappel. Ernaast een fruitsalade van peer, aardbei en framboos. Smakelijk. Kwart over zeven lopen De Vrouw en ik naar de bioscoop. We zien Blade Runner 2049. Lang geleden dat ik nog eens in de bios was. Het is dan ook een zeer ongezellige omgeving. De film is boven verwachting goed. En lang. Maar dat is niet erg. Adembenemend. Onheilspellend. Donker. Intrigerend. Zijn dat woorden? Dat zijn woorden. De soundtrack is fenomenaal. Geen Vangelis, maar je hoort en ziet dat de hele film zonder de muziek geen film is. Kwart voor elf lopen we de bioscoop uit. Gaan we nog naar het café om de band Fillmore East te zien? Bij mij is alle energie wel op, het gonst in mijn hoofd en ik hoef niet nog meer geluid. We gaan naar huis. Ik lig om elf uur in bed.
Muziek vandaag: Spacelines (Nodens Ictus), The String Quartets (Jethro Tull), … Por El Tango (Sexteto Canyengue), Mani Fiesta (Mala Vita), Do Not Disturb (Van Der Graaf Generator), Homogenic (Björk), 4 1/2 (Steven Wilson)

• • •
 

Geen reacties »

No comments yet.

RSS feed for comments on this post.

Leave a comment