Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 4 maart:
Goed geslapen. Onderweg naar de nieuwe werkplek is het nog droog; als ik binnen ben, gaat het regenen en nat sneeuwen. Er is van alles te doen en dat doe ik ook. Ik voer enkele gesprekken met de baas en in een ervan zegt Erna dat ze mijn tijdelijke contract wil verlengen, in ieder geval tot eind van dit jaar. Mooi. Voorlopig kan ik dus op dezelfde voet verder. Lastig blijft dan wel dat ik naast mijn twee banen niet toekom aan het uitwerken van mijn plan voor mijn eigen zaak. Maar wie weet wat er verder nog op mijn pad komt, welke deuren zich nog openen en welke deuren ik kan intrappen. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt en de Turkse winkel voor de weekendboodschappen. Thuis maak ik eten. Eerst krielen koken en daarna bakken, schnitzels braden en witlofblaadjes vullen met rode paprika en blauwe kaas. De boel gaat op. In de avond lees ik in het Bowieblad en de PROG die vandaag binnenkwam en luister ik aan de keukentafel.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Too Old To Rock And Roll: Too Young To Die – The TV Special Edition (Jethro Tull), Diamond Dogs (David Bowie), Low (David Bowie), A Sort Of Homecoming (Anathema), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group)

–

Donderdag 3 maart:
Ik kan rustig aan doen vanmorgen. Even voor half acht wandel ik naar de carpoolplek en even na half negen ben ik op de werkplek. Daar kan ik op mijn gemak veel doen en regelen. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Ik ga wat eerder weg, omdat ik dinsdag langer ben doorgegaan. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft een curry van kip, knoflook, ui,paprika en bloemkool gemaakt. Ik zet daar de wereldberoemde bietensalade naast. Ook is er een nagerecht in de vorm van allerlei varianten roomyoghurt. Na het eten ga ik hardlopen. Het is er prima weer voor. Ik heb één korte wandelpauze nodig en daarna loop ik het uit tot het einde. De laatste twee uur luister en lees ik (in een Nederlands eerbetoontijdschrift over Bowie) aan de keukentafel. Tien uur weer.
Muziek vandaag: If (Glass Hammer), The Unquiet Sky (Arena)

–

Woensdag 2 maart:
Slapen lukt. Hoera. Buiten regent het. Niet hoera. Als ik op de fiets naar de nieuwe werkplek ga, valt het mee; ik heb het grotendeels droog. Hoera. Op die nieuwe werkplek ligt weer een leuke en afwisselende stapel werk. Komt goed. Tussen de middag is er een gezamenlijke lunch met alle collega’s. Hoera. Om vier uur fiets ik weer weg, langs de supermarkt, want ik ben zaterdag niet in de gelegenheid om uitgebreid boodschappen te doen en we willen de dag erna toch wat op tafel zetten in het kader van bescheiden feestelijkheden. Vijf uur ben ik thuis. Daar is De Vrouw nog heel even, voordat ze gaat werken. Half acht is ze weer terug. Ik heb dan de zuurkoolschotel uit de oven klaar en heb een salade geprepareerd van komkommer, bosui, groenselderij en tomaat. We eten het op en het is aangenaam aan tafel. Buiten regent het en ik vind het te nat om te gaan hardlopen. In plaats daarvan lees ik de tijdschriftspecial over Bowie uit en luister ik aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: David Bowie (David Bowie), David Bowie aka Space Oddity (David Bowie), The Illusion’s Reckoning (Mantra Vega), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom), The Catastrophist (Tortoise)

–

Dinsdag 1 maart:
Opnieuw is het fiks koud buiten. Ik ben vroeg op de werkplek. Vandaag allerlei jubilea, prijsuitreikingen en ontmoetingen. Zo ga ik eind van de dag naar een presentatie van de afdeling Werk. Tussen de middag loop ik een rondje door veld en bos. Pas om zeven uur thuis. De Vrouw heeft een soep en een zuurkoolschotel gemaakt, die we gedrieën half opeten. Na de maaltijd heb ik nog anderhalf uur de tijd om wat te luisteren en te lezen aan de keukentafel tot ik naar bed ga. Tien uur.
Muziek vandaag: Godspeed (Fish On Friday)

–

Maandag 29 februari:
Leuk, zo’n dag eens in de vier jaar. Voelt toch een beetje als een bonus in het leven. Vanmorgen alles voorspoedig, ook al mis ik de snelle aansluiting met de bus in Arnhem. Ik pak een andere bus en loop het laatste stukje. Het is fiks koud buiten. Verhip, ik krijg last van mijn darmen. Tijdje niet gehad. Gedurende de dag kan ik veel doen en op orde brengen. Da’s mooi. Tussen de middag loop ik een rondje door het bos. Ook mooi. In de middag heb ik nog steeds last van mijn darmen. Niet mooi. Half zeven ben ik weer thuis. Daar maak ik een chili. Onder het eten kletst De Zoon me de oren van het hoofd. Zo is hij vanmiddag samen met zijn ambulant begeleider naar een mogelijk huurhuis gaan kijken en deze keer lijkt het hem wel wat. Hij bevestigt zijn aanvraag en gaat mee in de race. Wie weet! Na de chili gaat De Zoon een stevige wandeling maken en ik ren een ronde hard. Andere route, zo’n beetje de ringweg van de wijk De Maten. Even een korte onderbreking, maar ik loop lekker en kom tevreden terug. Dan nog een klein uurtje lezen en luisteren aan de keukentafel en dan is het half tien geweest en val ik om van de slaap.
Muziek vandaag: David Bowie (David Bowie), David Bowie aka Space Oddity (David Bowie), Diamond Dogs (David Bowie)

–

Zondag 28 februari:
Ik ben al op tijd wakker, maar val bij stukjes weer in slaap. Kwart voor negen ga ik echt uit bed. Na de douche en dergelijke eerst koffie, klussen en de webstek. Dan loop ik eind van de ochtend mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is prachtig zonnig, maar fiks koud. Niet erg. Thuis koffie met De Vrouw, aansluitend de brunch en halverwege de middag fietsen we gedrieën naar de andere kant van de stad. Neef is vandaag twaalf jaar oud geworden. Er zit wat meer familie, onder wie mijn jongste Broer. Met hem is het aangenaam van gedachten wisselen. Half zeven zijn we weer thuis. Ik maak bamisoep en als die opgegeten is, heb ik nog anderhalf uur om te lezen en luisteren aan de keukentafel tot het tien uur is en ik naar bed ga.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Bright Size Life (Pat Metheny), Watercolors (Pat Metheny), Gallery Of Dreams (Gandalf), Gallery Of Dreams – Live in Concert (Gandalf), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery), World Citizen (David Sylvian & Ryuichi Sakamoto)

–

Zaterdag 27 februari:
Acht uur ben ik beneden. Koffie, klussen, krant. Rond tienen loop ik naar het centrum van Apeldoorn. In de stalling bij De Kap staat mijn fiets. Ik bezoek vervolgens de markt, de biowinkel, twee supermarkten en de Turkse winkel. Half een is alles binnen en neem ik nog meer koffie. De Vrouw komt ook terug van wat klussen en boodschappen. Meer koffie en lunch. Daarna gaan De Zoon en De Vrouw op woonspullenjacht. Ik neem plaats achter de pc en meld me bij het UWV aan als werkloos per 15 april voor twaalf uur. (Dat wordt nog wat. Mijn werkgever voor wie ik zesentwintig jaar werk, heeft per 1 juli 2014 mijn voltijds contract gesplitst en er dus een tweede voor twaalf uur naast gezet. Als het UWV moeilijk of uiterst correct wil doen, dan zeggen ze dat ik voor die twaalf uur pas per 1 juli 2014 in dienst ben en dus alleen over die amper twee jaar recht op WW heb.) Ook begin ik met voorbereiden van het avondeten. Ik kook rode bieten, snijd rode ui, witlof en peer, doe alles in een braadslede en meng het met olie, honing, peper, zout en walnoten. Hup, de oven in. Salade van komkommer, bosui, tomaat en papaja maken, varkenshazen braden en aan tafel! Het meeste gaat goed op. En als alles opgeruimd is, ga ik hardlopen. De Zoon heeft nog altijd last van een spier in zijn voet en gaat een korte maar stevige wandeling maken. Ik heb wind tegen en red het niet onafgebroken. Twee heel korte pauzes heb ik nodig. Thuis lees en luister ik aan de keukentafel. Elf uur.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), Dance Me This (Frank Zappa), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), The Illusion’s Reckoning (Mantra Vega), Words Are All We Have (Fjieri), het bonusconcert dat meekwam op de twee bonusplaatjes bij Stationtostation (David Bowie), One Of A Kind (Bruford), Alexandrine (Grice), Live In London – Under The Bridge (Lifesigns)Tap – John Zorn’s Book Of Angels vol. 20 (Pat Metheny)

Koud dat het vanmorgen was!

(more…)

Vrijdag 26 februari:
Dus. We gaan. Het is heel koud buiten op de fiets. Op de nieuwe werkplek is warm ook anders, maar ik werk in een kantoor in mijn eentje, dus kan er lekker stoken. Ook ligt er werk. Voor ik het weet is het alweer een uur. Even uitblazen. Dan weer verder. Vier uur vertrek ik. Ik loop naar het busstation en pak daar een lijn naar Arnhem. Aan de achterkant van het station komt collega Jessy met de auto voorbij en samen rijden we naar Doorwerth. Een andere collega viert vandaag haar twaalfenhalfjarig jubileum. Bij haar thuis. (Zelf ben ik vandaag overigens zesentwintig jaar en zesentwintig dagen in dienst.) Er is volop ontmoeting, uitwisseling en eten. Ik zit in een rustige, maar leuke hoek. Het is pas om half elf dat ik helemaal inzak. Niet lang daarna staat iedereen op en vertrekken we. Ik kan meerijden met de leidinggevende. Die zet mij in Apeldoorn af en ik loop het laatste stukje vanaf de meubelboulevard. Even voor twaalf ben ik thuis. De Vrouw en ik praten heel kort bij en dan moet ik toch echt naar bed.
Muziek vandaag: geen.

–

Donderdag 25 februari:
De wekker gaat en de genadeloze pieptoon is genadelozer dan ooit. Als ik uit bed ben, gaat het langzaam beter. Buiten is het koud en in de buurt van Arnhem sneeuwt het zelfs. In de ochtend van alles te doen en dat doe ik ook. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en veld. In de middag heb ik een overleg in een andere locatie. Ik wandel naar het station, heb een bus eerder dan gewoonlijk en om half zes ben ik thuis. De Vrouw serveert shoarma met prei in roomsaus en een salade van bosui, komkommer, tomaat en rode kool. We zijn vroeg van tafel. Ik lees de krant en verder in het Bowieblad en luister tot tien uur.
Muziek vandaag: Live at the Orange (Jeronimo Road), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom), When We Are Death (Hexvessel), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Woensdag 24 februari 2016:
Slapen gaat goed. Buiten is het prachtig weer als ik even na achten naar de nieuwe werkplek fiets. Wel koud. Daar past mijn stukje voor FOK! voor vandaag wel bij. Ha, er zijn weer lezers die bijzonder reageren. Zo is er iemand die op basis van mijn verhaal (tip van de auteur: verwar nooit het verhaal met de verteller) van een paar honderd woorden meent een hele diagnose te kunnen stellen. Ik lach me een kriek. Op de werkplek redelijk veel te doen, waaronder veel uitzoekwerk rondom LinkedIn en Twitter; da’s mooi, want dat kan ik ook goed gebruiken in de opzet van mijn eigen zaak. Op de terugweg naar huis doe ik een paar boodschapjes. Half zes ben ik thuis. Daar maak ik eten voor De Zoon en mezelf. Het wordt een saus van gehakt, ui, peper, knoflook, courgette en pompoen in tomaten. Ik serveer het met spaghetti. Na het eten ga ik mijn ronde hardlopen. Alleen weer, want De Zoon heeft last van een lastige spierpijn. Ga ik het opnieuw in één keer redden, dat rondje van een half uur? Nét niet. Op viervijfde moet ik een heel korte wandelpauze houden. Als ik weer thuis kom, is De Zoon ook net terug van een avondwandeling. Het laatste uur van vandaag lees en luister ik zoals gebruikelijk aan de keukentafel. Half tien vanavond.
Muziek vandaag: Under The Bridge – Live in London (Lifesigns), Live at the Orange Jeronimo Road), The Unbendable Sleep (Rikard Sjöblom)

–

Dinsdag 23 februari:
Zowaar, het gaat wel weer. Ik ben redelijk monter en heb wat energie. Ook weet ik weer dat ik me niet wil vereenzelvigen met wat er door mijn kop knalt. We gaan het gewoon weer doen vandaag en wie weet wat het oplevert. Mooi op tijd ben ik op de werkplek. Daar komt er veel uit mijn vingers. Leuke collega Liesbeth neemt afscheid (minder leuk) en ik heb samen met twee andere collega’s een Yammerspeurtocht georganiseerd (om collega’s wat enthousiaster voor het medium te maken). Tussen de middag heb ik nauwelijks tijd en gelegenheid om te wandelen door bos en veld, dus dat sla ik over. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw heeft soep van wortel, pompoen, aardappel en chorizo gemaakt en daar eten we veel van. De Zoon vertelt over de huurwoning die hij vanmiddag samen met De Vrouw heeft bekeken. Deze is mooi, maar vindt hij te groot en te duur. Maandag een volgende bezichtiging. Ha, het komt nu wel dichterbij. We zien journaal en daarna ga ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Half elf.
Muziek vandaag:The Illusion’s Reckoning (Mantra Vega), Siwan (Jon Balke)

–

Maandag 22 februari:
Redelijke nacht. Ik sta wel goed op, ook al zit mijn hoofd nog vol met genadeloze pieptoon. Piotr Grudzinski, de gitarist van Riverside, is plotseling overleden. Barst. De bus heeft wat vertraging op de snelweg, dus ik ben later op de werkplek. Daar ligt een boel achterstallige mail, heb ik wat overleggen en doe ik een boel wat ik nog moest doen. tussen de middag wandel ik door druilregen, veld en bos. Om half zeven ben ik thuis. Ik voel me leeg, dodelijk vermoeid, somber, energieloos en vraag me af hoe ik het allemaal ga redden de komende tijd: ik werk achtendertig uur per week, ben tien uur in de week bezig met reizen, sta om half zes op en ben ’s avonds om half zeven weer thuis, doe ik de avond niet veel meer dan eten maken en hardlopen en dan ga ik naar bed, heb het weekend echt nodig om bij te tanken en heb het idee dat ik nauwelijks tot helemaal geen tijd overhoud. Ik wil heel veel: wat extra tijd om eens wat extra dingen in en om huis te doen, straks gaat De Zoon uit huis en dan wil ik helpen met klussen en inrichten, ik zo graag weer (veel) schrijven, ik wil het project met Peter oppakken, ik heb een grote stapel boeken en platen en films, plus ik wil natuurlijk nadenken over mijn eigen toekomst, uitzoek hoe ik mijn eigen bedrijf ga starten en het nog doen ook. Dat vraagt allemaal tijd en energie en ruimte in mijn hoofd. Waar haal ik die nu vandaan? Het liefst zou ik structureel minder gaan werken; vraag is of dat erin zit de komende tijd. Vandaag voel ik me moedeloos. Het lukt me om eten te maken: een chili van gehakt, uien, pepers, paprika, veldsla, bonen en een salade van komkommer, bosui en rode kool. Half acht is iedereen thuis en zitten we aan tafel. Drie kwartier later loop ik buiten mijn ronde hard. In mijn eentje. Onvoorstelbaar, maar ik loop in alle rust het half uur onafgebroken. Dat voelt goed, maar als ik dan weer thuis ben, heb ik het echt gehad voor vandaag. Nog even iets drinken en om tien voor half tien ga ik naar boven.
Muziek vandaag: When We Are Death (Hexvessel)

–

Zondag 21 februari:
Pas na tien uur beneden. Koffie, klussen. Eind van de morgen lopen we door de lichte regen het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Dan nog meer koffie en de lunch. In de middag rijdt De Zoon ons allen naar Radio Kootwijk: Ingrid is jarig. Het huis zit vol met aardige mensen en het eten is oké. Ik merk wel dat ik moe ben, druk op mijn hoofd heb en me opgejaagd voel, maar heb zeker ook plezierige momenten. Net voordat de hondenallergie zich begint te openbaren nemen we afscheid. Half negen zijn we thuis. Daar zak ik toch echt in, met een snotterhoofd en droge ogen. Ik lees en luister nog een uurtje aan de keukentafel, nu in het speciale tijdschrift over Bowie. Even na half tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Natural Timbre (Steve Howe), Journey To The Centre Of The Earth (2012 rerecording) (Rick Wakeman), Stationtostation (David Bowie), Dreams & Absurdities (Dave Sturt)

–

Zaterdag 20 februari:
Kwart over acht op. Klussen, krant, koffie. Umberto Eco is overleden. Ik weet wat ik binnenkort wil herlezen. Dan net niet in de regen een boodschappenronde. Biowinkel, markt, supermarkt, nóg een supermarkt, Turkse winkel. Thuis nog wat koffie en de lunch. Dan fietsen De Vrouw en ik naar een winkelcentrum verderop. De Vrouw kan haar nieuwe bril ophalen. Ze is zeer tevreden. We maken nog een rondje over het winkelcentrum en rijden dan door de regen terug. Vier uur thuis. Ik begin aan de bamisoep van vanavond. Tussendoor wat lezen en luisteren. Begin van de avond zitten we aan tafel met een soep als vanouds. De rest van de dag blijf ik aan de keukentafel zitten. Kwart voor elf.
Muziek vandaag: Astrakan Café (Anouar Brahem), Hummingbird (Rick Wakeman & Dave Cousins), Now And Then (The Tornadoes), You Are What You Is (Frank Zappa), Trance (Hassan Hakmoun & Zahar), The Rise And Fall Of Ziggy Stardust And The Spiders From Mars (David Bowie), Genesis Revisited: Live At The Royal Albert Hall (Steve Hackett), The Good Son Vs. The Only Daughter (The Blemish Remixes) (David Sylvian), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)

Vrijdag 19 februari:
Veel en diep geslapen vannacht. Ik sta goed op. Op de nieuwe werkplek veel te doen. Van alles rond een vacature(tekst) en meer. Een evaluatiegesprek met Erna, bijvoorbeeld. Ik vertel dat ik nog niet het idee heb dat ik veel uit handen kan nemen en initiatieven kan tonen, omdat ik enerzijds veel van de hectiek nog niet ken of zie en anderzijds omdat ik pas in mijn negende week zit. Kom ik dus al wel helemaal uit de verf? Het kost me gewoon veel tijd om echt helemaal ingewerkt te raken en daarvoor is het nu nog te vroeg. Daardoor ben ik nog wat ‘onzichtbaar’. Dit is iets waar ik aan kan werken de komende tijd. Het blijft voor ons beiden een zoektocht en dus spreken we af dat we voorlopig op dezelfde voet verder gaan. Fijn. Om half vijf ben ik thuis. De Vrouw is dan naar haar training. Ik doe wat voorbereidingen aan avondeten. Veel is het niet. Een salade van komkommer, paprika, bosui en peer monteren. De rest van de dis wordt namelijk tamelijk eenvoudig: klieken van gisteren (stoemp) en dinsdag (groentecurry) verhitten, plus kipvlees in de oven zetten. Half zes is De Vrouw weer terug. Even bijpraten en dan is het eten zo klaar. Hoewel, de kip is prima, maar de klieken nogal tamelijk flink ijskoud. Die gaan dus nog een tijd op hellestand terug. Ah, dat is beter. Snel na de maaltijd gaan we hardlopen. De Zoon haakt na het inlopen af; hij heeft last van beenspieren. Ik loop de ronde en heb slechts één heel korte wandelpauze nodig. De laatste twee uur van vandaag breng ik door aan de keukentafel al lezend en luisterend. Half elf.
Muziek vandaag: Mark Hollis (Mark Hollis), Viena (Värttinä), 4 1/2 (Steven Wilson), 200 Motels – The Suites (Esa-Pekka Salonen & Los Angeles Philharmonic)

–

Donderdag 18 februari:
Half zeven uit bed. In alle rust kan ik me voorbereiden op vandaag. Twee uur later ben ik op de nieuwe werkplek. Daar een redelijk volle dag met allerlei klussen en een centraal overleg met alle medewerkers. Op de terugweg rijd ik langs de supermarkt voor wat kleinigheden en de eerste weekendboodschappen. Thuis is De Vrouw en die gaat een kwartier later nog even werken. Ik ga eten koken: het wordt een stamppot van rode kool, appel, uien en aardappelen, met daarnaast gebraden runderworsten en een salade van komkommer, bosui, tomaat en rode paprika. Zeven uur is het allemaal klaar, is De Vrouw weer thuis en gaan we aan tafel. De boel smaakt en ik zet allerlei roomyoghurtvarianten als nagerecht neer. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien is de dag voorbij.
Muziek vandaag: Via Zammata’ (Dweezil Zappa), Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), Music For Wastelands (Ossicles), Walking From Home (Peter Gabriel)

–

Woensdag 17 februari:
Goede nacht. Goed koud buiten. Goede werkdag. Vandaag naar Arnhem in plaats van Apeldoorn. Tussen de middag loop ik door zon, bos en veld. Zes uur ben ik thuis. Goed moe. De Vrouw had maar even om voor eten te zorgen en het zijn pizza’s. Best aardig, maar ik kan niet veel eten. Het vult even, maar het voedt niet. Ik haal er geen energie uit. Om kwart over zeven gaat De Vrouw nog werken; ik ga hardlopen. Alleen. De Zoon heeft last van spieren. Mijn ronde gaat heel goed. Ik heb geen wandelpauze nodig. Lang geleden dat ik onafgebroken mijn volle half uur heb gelopen. Het voelt goed. Ik kom moe maar uiterst tevreden terug. Dan heb ik nog even om uit te rusten en te ontspannen. Ik doe iets aan de webstek en lees en luister aan de keukentafel. Kwart voor tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman), Mantelpiece (Ossicles)

–

Dinsdag 16 februari:
Vanochtend lijkt het wel nog kouder buiten. Ik kom lekker vroeg aan op het werk en kan gelijk fijn aan de slag. Nou ja, fijn. Ook vroeg heb ik een kort gesprek met een medewerker van de sollicitatiecommissie. Aan haar gezicht kan ik het al zien: ik ga het niet worden. Er waren gegadigden die veel ervaring hebben en gelijk in het team aan de slag zouden kunnen; ik had nadrukkelijk gevraagd om ondersteuning, naar mogelijkheden van ontwikkelen en scholing. Jammer, maar heel erg vind ik het niet. Er openen zich vast weer nieuwe deuren en nu kan ik me concentreren op de klus in Apeldoorn. Als ik daar meer zekerheid over heb, kan ik al dan niet concreter met mijn eigen zaak aan de slag. Bovendien: het idee dat ik gepikt was uit 252 reacties, dat doet me goed. Schouders ophalen, hoofd omhoog en vrolijk verder, dus. Tussen de middag loop ik even door zon en bos. Zes uur weer thuis. De Vrouw blijkt nog een uur aan het werk te zijn, dus ik ga eten maken: een groentetajine van ui, knoflook, peper, mangold, pastinaak en ras-el-hanout, met een salade van komkommer, bosui, tomaat en gele paprika. Daar braad ik dan nog varkensfiletlapjes bij. De Vrouw is even na zeven uur thuis en zet er nog meloen en gestoofde appels naast. Prima pot. Vanaf acht uur kan ik wat ontspannen. Ik luister en lees in de biografie Einstein (Walter Isaacson) tot het weer tien uur is.
Muziek vandaag: Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri), Oyoyoy (Amsterdam Klezmer Band), The Road To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Maandag 15 februari:
Prima nacht. Vanmorgen vroeg wil ik even foto’s van gisteren, die op mijn telefoon staan, overzetten op de computer en hier op de webstek plaatsen. Plots herkent de computer de inhoud van de sd-kaart van de telefoon niet meer. Vreemd. Plus belachelijk. Straks op het werk eens proberen. Buiten sneeuwt het niet meer, maar het is wel zeer koud. De bus heeft ook nog eens vertraging op de snelweg, dus ik ben pas om tien over acht op de werkplek. Daar is gewoon lekker veel te doen. Dat doe ik. Voor in de middag loop ik door zon, veld en bos. In de middag ga ik gestaag verder met de werkzaamheden. Ook plak ik de foto’s van de telefoon op de usb-stick. Geen probleem. Wat er aan de hand is met de pc thuis, dat weet ik dan niet. Toch geen Windows10-gedoe, hè? Onderweg naar huis stap ik in het centrum van Arnhem de platenwinkel in en ik koop Yoyoyo (Amsterdam Klezmer Band). Half zeven ben ik thuis. De foto’s kan ik zonder problemen op de pc zetten. O. Dan maar eten maken. Het wordt spaghetti met een saus van rundergehakt, ui, gele paprika, peper, courgette en tomaten. De Zoon eet alles op! Erna gaan we hardlopen. Rn het gaat lekker. Op drievoerde heb ik een heel korte wandelpauze nodig. Ik herstel in nog geen twee minuten en heb dan ook weer warme handen. Daarna gaat het in een ruk door. Thuis heb ik nog een klein uur. Ik lees de krant en luister aan de keukentafel tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Via Zammata’ (Dweezil Zappa), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)

–

Zondag 14 februari:
Voor negen uur ben ik op. Het sneeuwt! Douche, koffie, webstek. Tegen elf uur loop ik de deur uit voor mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De sneeuw blijkt nogal natte en aan het eind van mijn ronde is hij langzaam overgegaan in regen. Thuis is er nog wat koffie en dan maak ik de brunch. Begin van de middag wandelen De Vrouw en ik nog een keer door de natte sneeuw langs het kanaal naar een supermarkt voor wat vergeten boodschappen. Thuis schil en kook ik schorseneren, vervolgens prepareer ik een blauwe kaassaus en een salade van bladsla, rucola, komkommer, bosui en tomaat. Erbij meloenen ik bak steaks. Hoppa. Tussendoor lees en luister ik aan de keukentafel. Half zeven eten we alle gerechten op. De rest van de avond ontspan ik. Ik lees Billy Conolly’s Route 66 – The Big Yin on the Ultimate Road Trip uit. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Astounding Eyes Of Rita (Anouar Brahem), Miss Perfumado (Cesária Évora), Foxlight (Iarla Ó’Lionáird), het derde en vierde plaatje uit de doos The Jimi Hendrix Experience (The Jimi Hendrix Experience), Hand. Cannot. Erase. „ Live & Outta Sight (DeWolff), Courting The Widow (Nad Sylvan)

–

Zaterdag 13 februari: Vader jarig en een etentje
Tien over acht ben ik op. Beneden klussen, koffie en krant. Dan naar buiten, de kou in, voor een ronde boodschappen. Markt, Turkse winkel en supermarkt. Ik ben net iets na elf uur terug. We drinken koffie en wandelen nog even naar het winkelcentrum op de hoek voor wat laatste dingetjes. Dan lunchen we. Gelijk erna rijdt De Zoon ons naar de wijk Orden. Vader is vandaag 82 jaar geworden en viert het in kleine kring. Als we binnen komen, staat de woonkamer blauw van de sigaretten- en sigarenrook. Tantes Ger en Lia zijn er, oom Charles en neef Robert, plus de familie Pommer en ze roken allemaal. Ha! Even later komen Zus en gezin en eind van de middag ook Broer. Nou mooi. Opa is volop in de weer iedereen te voorzien van drank en taart; hij geniet zichtbaar. Nog mooier. Het Amsterdamse geouwehoer is niet van de lucht. Eind van de middag vertrekken we. De Zoon rijdt ons verder Radio Kootwijk. Marja en Robert hebben een Amerikaans diner gemaakt en we beleven een genoeglijke tijd. Half elf zijn we thuis. Ik blaas even uit en ga tegen half twaalf slapen.
Muziek vandaag: La Pas Du Chat Noir (Anouar Brahem), The Deform Variations (Adam Holzman), Lovely Difficult (Mayra Andrade)

Het was donker. De schrijver vroeg zich af waarom hij zo vroeg op de ochtend over straat liep.

(more…)

Setlijst:
Black Cat Woman
Sugar Moon
Baby’s Got A Temper
What’s The Measure Of A Man?
Easy Money
Love Dimension
(^ Alle van de nieuwe plaat Roux-Ga-Roux)
E: Rock ’n Roll Doctor (Little Feat)

–

Setlijst:

Set 1:
Shine On You Crazy Diamond
Welcome To The Machine
Hey You
Dogs
Thin Ice
Another Brick In The Wall part 1
Happiest Days Of Our Lives
Another Brick In The Wall part 2
Have A Cigar

Set 2:
The Dark Side Of The Moon

Encore:
Wish You Were Here
Comfortably Numb

Vrijdag 12 februari:
Veel beter geslapen, dus ik sta goed op. Vanmorgen is het mistig en zeer koud op de fiets. Op de nieuwe werkplek ligt weer veel en het meeste handel ik af. Ik heb nauwelijks gelegenheid om Erna te spreken (en haar te vertellen over de sollicitatie). Vier uur rijd ik naar huis; onderweg doe ik wat boodschappen. Daar begin ik met het avondeten. De Vrouw heeft een hele kip gekocht die zo de oven in kan. Ik maak er een groentecurry naast van ui,peper, knoflook, courgette, postelein, wortel en knolselderij. Erbij serveer ik meloen. Snel na het eten lopen De Zoon en ik onze ronde hard. Het gaat al weer stukken beter: vanavond heb ik maar één korte wandelpauze nodig. Aan de keukentafel lees en luister ik tot het half elf is.
Muziek vandaag: Roux-Ga-Roux (DeWolff), de eerste twee plaatjes uit de doos The Jimi Hendrix Experience (The Jimi Hendrix Experience), Blemish (David Sylvian)

–

Donderdag 11 februari:
Het lijkt of slapen goed gaat lukken, maar dat is niet zo. Na twee uur ben ik wakker en blijf ik even wakker liggen. Ha, ik maak me zorgen. Om De Zoon. Loslaten, loslaten. Later ’s nachts ben ik nog vaker en langer wakker. Opstaan gaat wel goed en ik ben vroeg op de werkplek. Daar weer veel te doen. Tussen de middag loop ik door veld en bos. In diezelfde middag van alles en nog wat, waaronder een sollicitatiegesprek. Toe maar. Ik ben een van de tien genodigden gekozen uit 252 brieven. Toe maar. Het gesprek kent een ontspannen atmosfeer, maar ik neem de regie, vertel wat mijn doel en motivatie is (ervaring opdoen om de stap naar freelancer minder groot te maken) en stel mijn vragen. Eigenlijk krijg ik nauwelijks vragen terug. Niet eens wat bijvoorbeeld mijn toegevoegde waarde zou kunnen zijn. Toe maar. Maandagavond of donderdagmorgen hoor ik of ik een van de vier finalisten ben en door mag voor de tweede gespreksronde. Aan het eind van de middag wil ik weg, maar er is een afscheidsfeest van iemand gaande en dat was ik helemaal vergeten en toch wil ik daar even heen. Gelukkig is er een collega die ook in Apeldoorn woont en zij zorgt ervoor dat ik even na half zes de voordeur van mijn huis open. De Vrouw heeft het eten al bijna klaar: een schotel van witlof en paprika in roomsaus, frieten uit de oven, gebraden varkenshaas en een salade van rucola, komkommer, bosui, zilverui en tomaat. Na het opruimen en wat nakletsen gaat De Vrouw nog werken. Ik stuur mail aan mijn Vader, werk de webstek bij en lees en luister tot het tien uur is en ik echt helemaal inzak. De PROG is uit, De Vrouw is weer thuis en we kletsen kort bij. Dan ga ik naar be.
Muziek vandaag: A Question Of Balance (The Moody Blues), Live at the Isle Of Wight Festival (Emerson Lake & Palmer),

–

Woensdag 10 februari:
Redelijk tot goed gaat het slapen me af. Ik kom wel van diep als de wekker om half zeven gaat. Gelukkig is het droog tijdens de korte fietstocht naar de nieuwe werkplek. Daar ligt weer een leuke stapel werk. Ik handel hem nog af ook. Gekker moet het niet worden. Vier uur ga ik er weer weg. Ik ga snel de boekenwinkel in om een cadeau voor Vader te kopen. Dat lukt. Nu nog hopen dat hij het nog niet zelf heeft gekocht. Half vijf ben ik weer thuis. De Vrouw gaat nog werken en ik wacht op De Zoon. Als die thuis is, vraag ik hem of hij mee gaat hardlopen. Dan niet. Ik ga de deur uit in de hoop dat het droog blijft. Dat doet het. Ik merk dat ik bijna een week niet heb gelopen. Halverwege moet ik een wandelpauze inlassen en daarna nog eentje. Terug begin ik met eten maken. Moeilijk is het niet: ik warm de zuurkoolschotel van gisterenavond op, prepareer een salade van veldsla, komkommer, bosui, tomaat en ei, plus bak runderfiletlapkes. Onder het eten vertelt De Zoon dat hij mail heeft gehad en zo goed als een huurwoning heeft toegewezen gekregen. Ha! Vrijdag gaat hij de details met zijn begeleider Fleur bespreken en 29 februari kan hij binnen gaan kijken. We zijn benieuwd! Het laatste anderhalf uur lees en luister ik aan de keukentafel, aleer ik doodmoe inzak en om tien uur naar bed ga.
Muziek vandaag: Indelibly Stamped (Supertramp), Perfect Beings II (Perfect Beings), Night Of The Demon (Gazpacho)

–

Dinsdag 9 februari:
Nogal duf opstaan. En dan gaat-ie weer. Het is droog buiten. Op de werkplek weer van alles te doen. Ik krijg veel af. Tussen de middag loop ik door regen, bos en veld. In de middag weer verder. Zes uur thuis. De Vrouw heeft een ovenschotel gemaakt van gehakt, ui, cranberry, zuurkool en pastinakenpuree met kaas eroverheen. Zeer goed. We zullen er deze week nogmaals van eten. Na de dis is het wederom veel te nat om te gaan hardlopen, dus lees en luister ik aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: Roux-Ga-Roux (DeWolff), Blackstar (David Bowie), Godspeed (Fish On Friday)

–

Maandag 8 februari:
Opstaan valt niet mee. Verder wel. Op tijd op de werkplek. Daar veel. Tussen de middag loop ik door bos en veld. In de middag blijk ik wel moe en dat komt doordat ik sinds zaterdagavond weer veel snotteriger ben. Nou ja. Ik krijg een uitnodiging voor een sollicitatiegesprek. O ja, ik had mijn belangstelling betuigd voor de functie van junior communicatieadviseur. Het gesprek is donderdagmiddag. Ik ben benieuwd. Half zeven thuis. Doornat. Dat komt van de regen. Van wat anders? De Vrouw is aan het werk, maar heeft het grootste deel voor het avondeten al gemaakt. Ik hoef alleen nog maar een peper te snijden, de bouillon op te warmen en de mie te koken. Dat doe ik. De Zoon en ik eten. Daarna is het echt nog veel te nat voor een ronde hardlopen, dus die stellen we een dag uit. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Nog voor tien uur lig ik in bed. Nog steeds erg moe.
Muziek vandaag: Indelibly Stamped (Supertramp), A Question Of Balance (The Moody Blues), Godspeed (Fish On Friday), Weir Keeper’s Tale (Damion Wilson & Adam Wakeman)

–

Zondag 7 februari:
Half tien op. Koffie, klussen, webstek. Start met eten van vanavond: een stoofpot. Eind van de ochtend wandel ik samen met De Vrouw naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is bij vlagen zonnig en het waait fiks. Thuis prepareer ik een brunch. In de middag fietsen we gedrieën naar de andere kant van de stad. De Nieuwe Neef viert zijn eerste verjaardag. Er is veel volk over de vloer en het is een echt kinderfeest. Leuk, maar eind van de middag ben ik er doodmoe van. Gelukkig heb ik thuis nauwelijks werk meer aan het avondeten. De stoofpot van rundvlees, paprika en tomaat heeft meer dan drie uur staan pruttelen en hoeft dus slechts opgewarmd. De salade van komkommer, bladsla, bosui en mango is zo klaar. Smakelijk is het ook nog. Nadat alles is opgeruimd kan ik in alle rust de avond doorbrengen door te lezen en luisteren aan de keukentafel. Tien uur is het weekend voorbij en bedtijd.
Muziek vandaag: Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), Aviv Geffen (Aviv Geffen), Roux-Ga-Roux (DeWolff), Blackstar (David Bowie), Long Eave (Jeff Lynne), A Life Within A Day (Squackett), het plaatje dat met de PROG mee kwam, Bruce Soord (Bruce Soord), het bonusplaatje van Camphor (David Sylvian)

–

Zaterdag 6 februari: DeWolff in de winkel
Kwart voor negen uit bed. Koffie, klussen, krant. Op tijd de deur uit voor een boodschappenronde langs biowinkel, markt, supermarkten en Turkse winkel. Begin van de middag lunchen we met z’n allen en daarna rijden De Vrouw en ik naar een winkelcentrum om aldaar bij de opticien De Vrouw een nieuwe bril aan te laten meten. Het duurt allemaal nogal even en zo om half vier kan ik snel wegfietsen. Op naar de Plato. Het is er stampvol en we moeten lang wachten. Maar dat is het waard. De jongens van DeWolff geven een kort, maar zeer spetterend winkeloptreden in de kelder. Het knalt, het vlamt, het is gaaf. En die Robin Piso bespeelt een Philicordia, precies zo’n ding als ik thuis boven heb staan. Na afloop, als hij mijn cd signeert, bied ik hem aan dat hij hem mag hebben. Maar hij heeft ‘m dus al. Als het nou een ander type geweest zou zijn, dan was hij zeker op mijn aanbod ingegaan. Het is al donker als ik weer naar huis ga. Daar ga ik eten maken: lamsbiefstukken met een schotel van gebakken kriel in de schil, ui, paprika en courgette. Ernaast een salade van komkommer, bosui, mango en avocado. Goed voer. Ik merk wel dat ik heel moe ben. Wel heb ik nog de energie om de wasdroger nog een keer uit de kast en open te trekken om te bekijken waar dat lawaai vandaan komt als hij draait. Het blijkt om één schroef op één bepaalde plek te gaan; daar mag niet een lange, maar moet een korte aan. Schiet mij maar lek. Of nee, doe maar niet. Ik zet foto’s op de pc, werk de webstek bij en ga dan nog een uurtje lezen en luisteren aan de keukentafel in de PROG die gisteren binnenkwam.
Muziek vandaag: Astrakan Café (Anouar Brahem), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), Roux-Ga-Roux (DeWolff), Blackstar (David Bowie), Camphor (David Sylvian)