Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 2 oktober:
Kwart voor zeven loop ik mijn ronde hard. Het is fris. Ik heb redelijk goed geslapen. Lopen gaat prima. Een paar werkzaamheden voor Kunst-Zinnig-Brein, nog. Koffie met De Vrouw. Die gaat dan het centrum in. Lezen en luisteren. Meer koffie. Als De Vrouw terug is, lunchen we samen. Ik ga iets na twaalf uur de deur uit en pak een bus. Om kwart voor twee heb ik een afspraak met een paradontoloog in Zwolle om een behandelplan te bespreken. Het wordt (letterlijk) een hele operatie. Eerst in twee sessies tandvlees open leggen en daaronder grondig schoonmaken. Daar zitten dan nog bijeenkomsten met hechtingen verwijderen en nabespreken achteraan. De volgende stap is dan naar de orthodontist om mijn ondertanden recht te laten zetten. Uiteindelijk kom ik dan weer terug bij de paradontoloog die twee implantaten gaat plaatsen. Hij heeft het ook over een kaakoperatie om mijn onderkaak te ‘verlengen’, maar ik denk dat ik daarvan ga afzien. Vier uur ben ik weer thuis. Ik loop een stuk door om het groentepakket op te halen. Erna ga ik avondeten maken. Niet moeilijk. Ik zet het restant terrine van pompoen, spinazie en ei van eergisteren in de oven om op te warmen en maak ondertussen een salade van bosui, bleekselderij, koolrabi, rode kool en peer. Ook bak ik kogelbiefstukken. Zeer smakelijk, weer. Bob belt. Hij vertelt dat hij Ank vandaag met haar fysiotherapeut ontmoette, terwijl ze loopt. Met een ondersteunende driepoot, maar ze loopt. Het ziet ernaar uit dat ze tot half december in het revalidatiecentrum blijft om te werken aan verder motorisch herstel en haar apraxie. Fijn bericht. En o ja, of we zondagmiddag nog even op bezoek willen. Natuurlijk, dat doen we heel graag. Afwas. Webstek en daarna zie ik nog een deel van de dvd-box Van pool tot pool (Michael Palin). Ik lees en luister en ga even na tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: The Divine Abstract (Charlie Cawood), Blurring Into Motion (Charlie Cawood), Here We Are! (Cellomania), The Crux Of The Biscuit (Frank Zappa), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)

–

Donderdag 1 oktober:
Zes over zes wakker en op. Koffie, dan aan het werk. Er is heel veel. Dat het nieuwe systeem nog niet goed werkt, werkt niet mee. Er is allerlei overleg en er komen spoedklussen. Ik raak er wat gespannen en prikkelbaar door. Eind van de ochtend koffie met De Vrouw. Die gaat dan naar buiten. Ik werk verder en lunch. De Vrouw komt wat later weer terug (gelukkig maar). Afwasje. Dan loop ik naar buiten (de regen in) voor een kort rondje om en door het centrum. Thuis weer verder. Half vijf vind ik het mooi geweest. Krant. De Vrouw kookt. Ze serveert kalfsgehaktballen met een groenteschotel van ui, courgette, spinazie en paprika, en ernaast een salade van komkommer, kerstomaat en peer. Smakelijk. Afwas. Webstek. Weer een deel van de dvd-doos Van pool tot pool (Michael Palin), lezen en luisteren. Tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: The Boatman’s Call (Nick Cave And The Bad Seeds), As I Sat Sadly By Her Side (cd single) (Nick Cave And The Bad Seeds), No More Shall We Part (Nick Cave And The Bad Seeds), Dig!!! Lazarus, Dig!!! (Nick Cave And The Bad Seeds), Late Night Laments (Tim Bowness)

–

Woensdag 30 september:
Het is zeven uur als ik buiten ben en mijn ronde hardloop. Echt koud is het niet en lopen gaat prima. Koffie met De Vrouw. Ik wandel naar de biowinkel voor wat boodschappen. Het is zonnig en uiterst aangenaam buiten. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Ik heb de bus van kwart over een naar Epe. Vanmiddag ben ik op pad voor Kunst-Zinnig-Brein. Eerst ben ik op bezoek bij Robert om hem wat op weg te helpen met het stripverhaal dat hij gaat maken voor een halfjaarlijks magazine. Het lukt hem nog niet zo, maar hij wil het niet afzeggen en hij weet zeker dat hij de deadline gaat halen. Dan loop ik naar een centrum voor dagbesteding. Joep en ik ontmoeten twee begeleiders; Joep gaat er maandag starten met het geven van schilderles aan vijf mensen met hersenletsel. We spreken van alles door, maken afspraken en bekijken het lokaal. Uiterlijk morgen laat Joep mij weten of hij graag heeft dat ik maandag met hem mee ga. Vijf uur heb ik een bus terug. Nog een klein boodschapje. De Vrouw heeft het eten rond zeven uur klaar: een gerecht van pompoen, spinazie en ei uit de oven, met ernaast een salade van witlof en appel. Zeer goed allemaal. Afwas. Webstek. Ik zie een aflevering van de dvd-doos Van pool tot pool (Michael Palin). Nog wat lezen en luisteren en om tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Let Love In (Nick Cave And The Bad Seeds), Murder Ballads (Nick Cave And The Bad Seeds), Alone Together (Rikard Sjöblom’s Gungfly), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)

–

Dinsdag 29 september:
Nog voor half zeven wakker. Beter geslapen. Koffie en voor zeven uur is de werklaptob in gebruik. Van alles te doen. Begin van de ochtend wat overleg, nogal wat schijfwerk en al doende verder uitvissen hoe het allemaal werkt in de nieuwe computerwerkomgeving. Met de collega’s zou ik vanavond ergens ontmoeten en eten in Arnhem; gezien de ontwikkelingen in het land besluiten we dat niet te doen en het uit te stellen tot nader order. De Vrouw gaat even de hort op. Ik werk verder. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje net buiten het centrum. En weer aan de slag. Ik weet veel werk te verzetten en om vijf uur is het klaar voor vandaag. De Zoon is er. We zouden op tijd eten, omdat De Vrouw vanavond naar een ledenvergadering van de VvE zou gaan. Ook die is geannuleerd. De Vrouw serveert pizza’s. Afwasje. Ik lees de krant en werk de webstek bij. Dan zie ik weer een deel van de dvd Reis om de wereld in 80 dagen (Michael Palin). Ten slotte lees en luister ik nog iets en om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Approaching Silence (David Sylvian), At Folsom Prison (Johnny Cash), At San Quentin (Johnny Cash), Monochrome (Daniel Cavanagh), Selling England By The Pound & Spectral Mornings – Live At Hammersmith (Steve Hackett)

–

Maandag 28 september:
Niet zo heel goed geslapen. Vraag niet waarom. Ik zei toch dat je niet moet vragen waarom? Waarom doe je het dan toch? Ik heb geen goed antwoord, mogelijk heeft het te maken met een volle agenda deze week. Ik ben op tijd op de werkplek. Er is een nieuw omgevingssysteem en ik ben veel van de tijd bezig om te ontdekken hoe alles werkt en om allerlei instellingen weer terug te zetten. Ik neem geen tijd voor een pauze buiten; het is ook nat. Halverwege de middag ga ik terug. Half vijf thuis. Nog even de werklaptob open en controleren of alles nog functioneert. Dat doet het. De Vrouw serveert lamsfiletlappen met een schotel van spek, champignons, spitskool en roomkaas. Mooi werk. Afwas. Dan webstek. Om zeven uur zien we de minister-president die samen met zijn knecht strengere maatregelen aankondigt om het virus opnieuw te bestrijden; het aantal besmettingen en ziekenhuisopnames stijgt beangstigend en dat komt waarschijnlijk doordat veel mensen moeite hebben zich aan de regels te houden. Ik zie nog een aflevering van de dvd Reis om de wereld in 80 dagen (Michael Palin), lees en luister en ga om tien uur alles afsluiten.
Muziek vandaag: Alone Together (Rikard Sjöblom’s Gungfly), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)

–

Zondag 27 september:
Ik ben om zeven uur wakker en op. Koffie. Webstek, allerlei. Koffie met De Vrouw. We wandelen een klein rondje langs het kanaal. Het is herfstachtig fris. Thuis meer koffie. Bob belt. Of we vanmiddag nog even naar Ank kunnen? Natuurlijk, heel graag, geen probleem. Ik begin vast met avondeten: een pruttelpot van rundersucade, ui, bosui, paprika en tomaten. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Kwart voor drie gaan we de deur uit. Het lijkt wel of het nog weer beter gaat met Ank. Ze praat beter, beweegt beter en is scherp. We kletsen weer bij, wandelen een rondje om, zijn serieus, maar lachen ook enorm. Toch merken we dat ze na een uur wel minder alert wordt. Even na vijf uur zijn we weer thuis. Ik maak het avondeten af: een salade van spitskool, mandarijn en sultana’s. De pruttelpot is mooi op smaak, Turks brood erbij en smullen maar. Weg pruttelpot. Afwas. Afval. Ik zie nog een deel van de dvd Reis om de wereld in 80 dagen (Michael Palin), werk de webstek bij, lees, luister en ga nog voor tien uur naar bed.
Muziek vandaag: Munich 2010 (Keith Jarrett), het derde en vierde plaatje uit de doos From The Top (Carpenters), On The Road (Traffic), The Diary Of Robert Reverie (Needlepoint)

–

Zaterdag 26 september:
Half zeven wakker en op. Een half uur later loop ik mijn ronde hard. Het gaat prima, al staat er veel tegenwind en is het vrij fris. Iets later dan anders ben ik op de markt voor groente en fruit. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Thuis koffie met De Vrouw. Wat administratieve dingentsjens. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwas. Ik stap op de fiets en rijd naar Onze Vader. Het gaat goed met hem; hij is opgewekt en zit weer vol verhalen. Ja, hij komt nergens meer en hij ziet slecht, maar dit keer blijft hij er niet voortdurend over klagen. Iets voor vijf ben ik weer thuis en maak ik avondeten. Aardappels uit de oven, ik maak een knoflookmayoyoghurtsaus, vul het restant salade van gisteren aan met komkommer en tomaat, en ten slotte bak ik lamsshoarma. Dit eten we op. Afwas. Webstek, nog een heel stuk van de dvd-serie Reis om de wereld in 80 dagen (Michael Palin), lezen en luisteren en nog voor half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos From The Top (Carpenters), America – The BBC Sessions (The Nice), The Bell (iamthemorning)

–

Vrijdag 25 september:
Niet zo heel goed geslapen. Hoofd vol. Half zeven ben ik aan het werk. Vanmiddag om 12.00 uur moeten we uit de lucht, omdat we overgaan naar een heel ander systeem, dus zo kan ik nog vijfenhalf uur veel doen. De Vrouwe gaat rond negen uur naar de huisarts voor controle. Nog geen anderhalf uur later is ze terug. En dan gaat ze weer weg. Nu naar het ziekenhuis om bloed- en urineonderzoek te laten doen. Ik werk ondertussen heel veel af. Om twaalf uur sluit ik noodgedwongen de werklaptob af. De Vrouwe is terug van het ziekenhuis. We drinken nog wat koffie en gaan dan lunchen met tosti’s en kaas van de biomarkt van gisteren. Afwasje. Krant. Ik wandel naar buiten, loop een rondje door de zon om en door het centrum. Thuis webstek, wat dingen voor Kunst-Zinnig-Brein en tegen vijf uur ga ik avondeten maken. Eerst een salade van bosui, komkommer, bleekselderij, koolrabi en appel. Dan bak ik plakken rundersaucijs, champignos ui, paprika, peper en ernaast kook ik met tomaat gevulde tortellini. De boel smaakt goed en we eten het op. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren. Ook zie ik de eerste achtenveertig minuten van de eerste dvd uit de doos Reis om de wereld in 80 dagen (Michael Palin)’. Dan werk ik de webstek bij, ga ik nog een en ander lezen en luisteren en even na tien uur ga ik maar eens slapen.
Muziek vandaag: Rare Broadcasts (Caravan), An Evening Of Magic (Richard Sinclair’s Caravan Of Dreams), Everything And Nothing (David Sylvian), A Little Man And A House And The Whole World Window (Cardiacs), Road Tapes – Venue #3 (Frank Zappa)

–

Donderdag 24 september:
Nu niet koud als ik mijn ronde ga hardlopen. Lopen gaat vlot. Zeven uur ben ik aan het werk. Tegen tien uur koffie met De Vrouwe. Een uur later wandelen we door de zon naar de biowinkel, een drogisterij en de biologische markt. Thuis koffie en weer aan het werk. Rond een uur lunch. Afwasje en weer verder. Half vijf is het klaar. Het twittergedoe is afgelopen; er blijkt gisteren een grote storing te zijn geweest. Niet belangrijk, allemaal. De Vrouw serveert een schotel van kalfsgehakt, spitskool en tomaten, zeer smakelijk. Afwasje. Om half zeven gaan we naar het revalidatiecentrum. We ontmoeten Ank. Lieve help, wat ben ik blij haar te zien. Ze is rechtszijdig verlamd, ziet slecht. Ze heeft moeite met onthouden, met het vinden van woorden, oriëntatie in plaats en tijd, ze kan niet lezen, maar ze praat zo heerlijk Anks en ik zie een allemachtig sterke vrouw die veel wil leren en verder wil komen. Ze had het boek van Kunst-Zinnig-Brein bij zich, dus de agenda voor het overleg was goed voorbereid. Ik kon haar uitleggen dat we veel dingen van KZB hebben opgepakt en dat we die voortetten. Ze maakt zich vooral zorgen over twee schilders en is erg blij als ik vertel dat ik juist die twee aan het ondersteunen ben bij hun projecten. We praten, luisteren, zijn soms even stil van plotse emotie en we liggen dubbel van het lachen. Veel van de oude Ank is er nog. Na twee uur nemen we afscheid van haar. Thuis praten we na en na half elf probeer ik te gaan slapen.
Muziek vandaag: Live at the Fairfield Halls, 1974 (Caravan), Cunning Stunts (Caravan), Travelling Ways (Caravan), Syndestructable (The Syn)

–

Woensdag 23 september:
Op om kwart over zeven. Koffie, allerlei dingen voor Kunst-Zinnig-Brein. Koffie met De Vrouwe. Dan, rond half elf, wandel ik naar buiten. Op de galerij was het zonnig en warm, maar eenmaal op straat blijkt het toch fris. Ik loop naar de biowinkel voor wat boodschapjes. Thuis meer koffie met De Vrouwe. Krant en niet veel later lunch. Afwasje. Even lezen op de galerij in de zon. Ik wandel naar een supermarkt en langs het kanaal weer terug. Verder lezen op de galerij, tot het frisser wordt, dus op het balkon verder. Rond vijf uur maak ik avondeten. Buiten is het zo bewolkt en donker, dat er een lamp boven het kooktoestel aan moet. Ik maak een salade van bosui, komkommer, tomaten, peer en mozarella. Ik kook pompoen- en zoete aardappelblokjes, was andijvie en roer die door de pompoen en bataat heen. Dat is dus een andijviebataatpompoenstoemp. Ernaast bak ik kalfschnitzels. Smaakt goed. Na de afwas bel ik Onze Vader. Hij heeft hele verhalen over de handgreep van de oven die stuk is, de koelkasten uit het vorige huis, de kapper, de huisarts die zijn oren uitspuit en de controlebezoeken aan het ziekenhuis die hij volgende week moet verrichten. Kortom: het gaat goed met hem. Op het balkon is het inmiddels bijna donker. Webstek, lezen en luisteren. Wat twittergedoe (account geblokkeerd of is er een storing?) en om tien uur weer naar bed.
Muziek vandaag: Waterloo Lily (Caravan), For Girls Who Grow Plump In The Night (Caravan), 1000 Hands (Jon Anderson), Caravan & The New Symphonia (Caravan), The Low Spark Of High-Heeled Boys (Traffic), 5 Klavierstücke (Irmin Schmidt)

https://twitter.com/balangereis/status/1308833616701657089?s=20

–

Dinsdag 22 september:
De kou valt mee. Ik loop iets na half zes buiten voor een ronde hardlopen. Die ronde gaat lekker, maar mijn hoofd raakt niet erg leeg. Het is allemaal voorbij voor ik het weet. Nog voor zeven uur ben ik aan het werk. Er zijn de gebruikelijke dinsdagmorgensessies en daarvoor en daarna weet ik veel ander werk te verzetten. De Vrouw gaat naar fysiotherapie. Ik doe allerlei werk. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Daarna lunch. Afwasje. Ik loop een rondje om en door het centrum. En weer aan het werk. Fiks overleg, nog een en ander uitwerken en om half vijf is het klaar voor vandaag. Krant op het balkon. Dan heb ik plots Bob aan de telefoon. Hij vertelt dat Ank toe is aan bezoek van mensen buiten de naaste familie. Een van de eersten die ze noemde waren wij. We gaan donderdagavond. De Zoon is er om half zes. De Vrouw serveert een voortreffelijk gelukte bamisoep. Er heerst een prima gesprek aan tafel. Dat gaat goed de laatste tijd. Afwas. Nog even op het balkon in de zon, tot die weg (lees: onder) is. Dan binnen webstek, luisteren en lezen. Tien uur weer naar bed.
Muziek van vandaag: Caravan (Caravan), If I Could Do It All Over Again, I’d Do It All Over You (Caravan), In The Land Of Grey And Pink (Caravan), God Man (David Sylvian), Vivacitas – Live in 2002 (The Nice), de singles I Surrender (David Sylvian)

–

Maandag 21 september:
Opnieuw koud als ik voor half zeven bij de bushalte sta. Redelijk goed geslapen, wel. Ik ben één minuut voor de wekker wakker. Vandaag naar de werkplek. Er is daar veel te doen. Eind van de ochtend rijd ik met een collega naar een andere locatie voor een overleg. Na afloop verricht ik daar nog wat werkzaamheden en halverwege de middag ga ik naar huis. Half vijf ben ik daar. Nog even wat kleine dingen voor het werk en dan is het klaar. De Vrouw serveert het restant vis met tomatensaus uit de oven en bakt er steaks d’avignon bij. Toe is er ijs en huwelijksbonbons. Afwas. Krant op het balkon. Dan – als de zon weg is – binnen webstek, wat dingen voor Kunst-Zinnig-Brein, lezen en luisteren. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: Live At The Roundhouse (Nick Mason’s Saucerful Of Secrets), Sleepwalking (Marjana Semkina), Songs In Waiting (Judy Dyble)

–

Zondag 20 september:
Minder koud als ik vanmorgen ga hardlopen, maar toch nog fris. Lopen gaat lekker. Koffie met De Vrouwe. Huishoudelijks, was en dergelijke. Meer koffie met De Vrouwe in de zon op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuigen. Dan wandelen we een rondje om en door het centrum. De afgelopen weken was de conditie van De Vrouwe zeer slecht vanwege haar wondroos; nu loopt ze heel aardig. De komende twee weken is ze nog wel thuis. Lezen op de galerij. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst prepareer ik een saus van ui, snijbiet en tomaten. Ik leg een victoriabaarsfilet in een ovenschaal en daaroverheen gaat de saus. De ovenschaal zet ik in de oven (goh). Ondertussen heb ik de soep van vrijdag opgewarmd en die eten we eerst. Daarna bak ik rode ui en blokjes zoete aardappel. Ten slotte zet ik alles op tafel en eten we ervan. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Na half acht naar binnen. Webstek, verder lezen en luisteren en om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Pearls Before Swine Ice Cream For Crows (Captain Beefheart), Dust Sucker (Captain Beefheart and the Magic Band), Live At The Fillmore East, December 1969 (The Nice), Crossover (David Cross & Peter Banks)

–

Zaterdag 19 september: dertig jaar getrouwd
Half zeven op. Koffie. Acht uur ga ik naar de markt voor vis. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Koffie met De Vrouw. Van harte gefeliciteerd, schat. Allerlei huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik wandel langs het kanaal en door de zon naar een supermarkt voor wat kleinigheden. Lezen op het balkon. Nog even wat webstek. Eind van de middag lopen we naar een goed restaurant in het centrum. Daar hebben we een ruime plek en eten we watermeloencarpaccio met geitenkaas, zalm met zeekraal, tomatensalsa met gepocheerd ei, truffelrisotto met sojaboon en groene asperge, ratatouillerol met beukenzwam en spaghetti, gekonfijte ananas met limoenschuim en gekarameliseerd ijs van witte chololade, en uiteindelijk een chocololly, boterkoek en noga bij de thee. Uitgebreid in gesprek, we vieren onze trouwdag, nietwaar? Kwart voor tien zijn we weer thuis. Half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de set Grow Fins – Rarities 1965-1982 (Captain Beefheart and the Magic Band), Bat Chain Puller (Captain Beefheart and the Magic Band), Seeing Through Sound – Pentimento Volume Two (Jon Hassell)

De krant zit stevig onder zijn linkerarm geklemd. Nog even, dan kan hij hem lezen. Eerst een geschikte plek vinden. Hij kijkt om zich heen. Hier is het een drukke winkelstraat, dat gaat ‘m niet worden. Even verderop is een zijstraat; die loopt naar een park, weet hij. Hij is er vaker geweest. Zonder acht te slaan op het andere volk slaat hij af. Bijna botst hij tegen een meneer op. ‘Kijk uit,’ bromt die. Hij had evengoed ook zelf uit kunnen kijken, vindt hij. Zonder te reageren loopt hij door, de zijstraat in.

Ook hier lopen mensen, maar minder. Er staan reclameborden midden op straat, daar loopt hij omheen. Hij wijkt uit naar rechts en loopt vlak langs een kleine winkel die bij de deur een standaard met kranten heeft staan. Op ooghoogte ziet hij het lokale dagblad van vandaag en de schreeuwende kop met de foto erbij. ‘Lees verder op stadspagina 4’. Hij blijft niet staan; de krant heeft hij al. Die zit al een tijdje stevig onder zijn linkerarm geklemd. Hij snuift en loopt verder. Ginds is het park. Een straat oversteken, het park in, vervolgens het grote pad een stukje volgen en na dan linksaf een kleiner pad in. Daar staat de bank. Gelukkig, die is leeg. Hij gaat zitten, pakt de krant en begint te bladeren. Zijn gedachten dwalen af.

– dreigend geluid, uit het zicht – er naar de stem – sporen. voorzichtig, du – laat het niet gebeuren, maar ik zal je h – et? wees daar gerust op, – l je niet vermoeien met details, laat dat maar aan m – je best gedaan, nu verder je m – wetensnood, nergens voor nodi – n volle vaart, dus licht – ijn beloop, heb er vrede mee, laat het los –

Is het morgen of middag? Hij pakt zijn krant weer op. Waar was hij gebleven? Zijn ogen glijden over de koppen en de foto’s. Hij slaat een bladzijde om. Reclame. Bankstellen. Geen interesse. Nog een bladzijde verder. En nog een en nog een. Stadskatern. Kijk, nu wordt het interessant. Langzaam komt hij dichterbij pagina 4. Daar. Een grote foto bovenaan de bladzijde. Hij bekijkt hem niet, weet hoe het eruit ziet. Zijn ogen scrollen door de tekst. Twee lichamen aangetroffen in kleine kamers aan de ramen in de beruchte buurt. Hij kijkt er niet van op, maar knijpt zijn ogen tot spleetjes.

– e een kapot gebeukt, de ander – nisch van angst en – enauwens aan toe, toen gaf ze de gee – d, bloed, bloed, bloed, bl – nog meer – ijn vitale organen geraakt, tot pap gehakt, verm – otting tot op het bot, het geluid van staal dat afketst op het bee – zelf. – eenzelfde bedrag voor – langs je neus w – voor altijd verdwijnend in de mist van je vergetelh –

Hij schrikt op. Schichtig kijkt hij om zich heen. Er is niemand. Het park is stil. Alleen een verlaten houtduif op het grasveld. Hij kijkt weer in de krant en leest verder. De twee gevallen vonden plaats op twee verschillende locaties en op twee verschillende tijdstippen. Toch vermoedt de politie een verband. Zeker omdat er op een derde locatie een derde lichaam is gevonden. Een man. Nee, geen mannelijke prostituee, maar mogelijk een bezoeker. Een hoerenloper, hijgt hij. Bijna spuugt hij op de krant. Toch leest hij.

– steen. koud, hard, onlevend, een z – water en de noodzaak van tijd. – vrijheid. jij w – ndenkbaar in de tijd – ? – voor gevallen. aanbidding, verafgo – alen van de deadline. stel, – afspraak – de innerlijke onrust, steeds sterker in kracht, zal uitg – pijn, niet te negeren, het kruipt naar je kop en zal daa – elemaal gek wordt, krankzinnig van p – rede –

Hij schudt zijn hoofd, alsof hij gedachten kwijt wil raken. Nu komt hij weer tot zichzelf. Waar is hij? Als hij rondkijkt, weet hij het weer. O ja, de bank, het park. Hij buigt zich weer wat voorover naar het nieuwsblad.
Het artikel gaat door. Een man, die bekend staat als een centrale figuur in de wereld van de illegaliteit, is onlangs gevonden in de vaart. Dood. De politie sluit een misdrijf niet uit. Misschien is de dood van deze man gelinkt aan die van de twee vrouwen. En er zijn nog meer vragen, leest hij. Mogelijk betreft het een hele reeks misdrijven. Een eerste geval vond misschien al wel plaats tijden geleden, toen er op een koude decembermorgen een meisje dood gevonden werd. Ze lag op de hoek van een straat in de sneeuw, door geweld om het leven gebracht. Naast haar lag haar hond. Ook dood. De krant berichtte daar al eerder over en tot nu toe tastte de politie volledig in het duister. Over de andere zaken trouwens ook.

Wat een prul, deze krant. Hij slaat hem dicht, vouwt hem slordig op en klemt hem weer onder zijn arm. Dan staat hij op en loopt naar de prullenbak die een eindje van de bank verwijderd staat. Hij propt het dagblad in de bak en uit zijn jaszak haalt hij een aansteker. Ronald Haamschaar steekt het papier in brand. Zonder te bewegen kijkt hij naar de vlammen die uit de vuilnisbak slaan en dan langzaam doven. Er blijft weinig over van de krant.

–
Apeldoorn, augustus 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 18 september:
Het is koud buiten om half zeven! Lopen gaat daarom vlug en soepel. Thuis wat werkzaamheden voor Kunst-Zinnig-Brein. Ook probeer ik de mailmappen weer terug te krijgen (volgens de instructies van de pief van het computerhulpbbedrijf). Ik kan ze zien, maar ik kan er verder niet zo veel mee, behalve adressen kopiëren en bijlagen opslaan. En de echte opslagmappen zijn er niet, alle mails zitten in een grote Postvak In. Lekker dan. Koffie met De Vrouw. En verder met de mail. Ik weet dat wat echt belangrijk is, op te slaan. Meer koffie met De Vrouw. Ver na enen lunch. Afwasje. Dan fiets ik naar het computerhulpbedrijf om mijn harde schijf weer op te halen en iets verder om het groentepakket op te halen. Krant op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak ui, spek, kastanjechampignons, prei, bleekselderij en voeg daar een liter bouillon aan toe. Dat kookt even goed en dan gaat er het laatste restje gekookte mais bij in. En aan tafel. Soep smaakt uitstekend. Lezen op het balkon. Zeven uur zien we de persconferentie van de minister-president en zijn knecht. Omdat het aantal besmettingen weer oploopt omdat mensen het moeilijk vinden zich aan de basisregels te houden, gaan in enkele regio’s (in het westen van het land) extra maatregelen van kracht. Bedoeling is dat we ons allemaal weer bewust zijn dat we ons aan de regels houden om zo onszelf en elkaar te beschermen. Webstek. Lezen en luisteren en even na tien uur ga ik weer slapen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Grow Fins – Rarities 1965-1982 (Captain Beefheart and his Magic Band), Ramshackled (Alan White), Unifaun (Unifaun), het derde en vierde plaatje uit de doos Grow Fins – Rarities 1965-1982 (Captain Beefheart and his Magic Band), Weavings Of A Silver Magic (Judy Dyble)

–

Donderdag 17 september:
Zeven uur heb ik de werklaptob weer open. Het is een volle dag, met allerlei kleine dingen en overleggen. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Verder met werken. Het is heel vol; mijn hoofd zit ook heel vol. Tussendoor is er contact met het computerbedrijf dat op zoek is naar onze opslagmappen op de oude harde schijf. Meer koffie en begin van de middag lunch met De Vrouw. Heel kort rondje buiten. Verder werken. Half vijf vind ik het mooi geweest. Weekend! (Ik werk sinds 7 september vierentwintig uur: de ene week vier dagen, de andere week drie.) Ik maak avondeten. Eerst wortelen koken. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en tomaat. Dan bak ik bosui, zoete aardappel, bolcourgette en kerrie en doe daar de gekookte wortelen doorheen. Ten slotte bak ik tartaartjes. We eten het op, hetgeen van aanvang af aan de bedoeling was. Afwas. Krant op het balkon. Kwart voor acht naar binnen. Webstekken, lezen en luisteren tot het tien uur is geweest.
Muziek vandaag: Unconditionally Guaranteed (Captain Beefheart and his Magic Band), Shiny Beast (Bat Chain Puller) (Captain Beefheart and his Magic Band), Doc At The Radar Station (Captain Beefheart and his Magic Band), Ice Cream For Crow (Captain Beefheart and his Magic Band), Frankfurt ’86 (Allan Holdsworth), Roxy – The Movie (Frank Zappa)

–

Woensdag 16 september:
Kwart over zeven loop ik buiten een ronde hard. Het gaat niet heel soepel, maar dat is niet erg. Het is warm. Koffie met De Vrouw. Met haar gaat het nog niet zo heel goed, dus heeft ze contacten met de huisarts. Ik wandel door de zon naar de biowinkel voor wat boodschappen. Meer koffie en notentaart met De Vrouw op de galerij in de zon. Dan lunch. Afwasje, plee poetsen. Webstek van Kunst-Zinnig-Brein (drie vrijwilligers en een kunstenaar hebben vanmorgen een nieuwe expositie in Twello ingericht). Lezen op het balkon. De Vrouw is naar de huisarts geweest. Ze krijgt (wéér) een ander antibioticum, moet urine opsturen naar het lab. Ik gooi post op de post en loop via een supermarkt terug. Half zes ga ik eten maken. Niet heel moeilijk, het is voornamelijk kliekenwerk. Eerst een salade van bosui, koolrabi, paprika en komkommer. Dan kook ik bloemkoolrijst en warm de restanten pilav en chili op. Dit keer maken we alles wél op. Afwasje. Lezen op het balkon, maar nog voor half acht ben ik binnen voor webstek. Verder lezen en luisteren en om tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Trout Mask Replica (Captain Beefheart and his Magic Band), Lick My Decals Off, Baby (Captain Beefheart and his Magic Band), The Spotlight Kid / Clear Spot (Captain Beefheart and his Magic Band), Autumn ’67 – Spring ’68 (The Nice), Welcome To The Canteen (Traffic), Late Night Laments (Tim Bowness)

–

Dinsdag 15 september:
Wederom belooft het een mooie en warme dag. Ik ben even na half acht op de werkplek. Geen jas bij me, allemaal prima te doen. Op het werk meerdere overleggen, regeldingen, organiseren, van alles. Tussen de middag wandel ik door bos en veld en zon. Het is niet warm, maar heet: eenendertig graden. In de middag nog een overleg en dan ga ik naar huis. Daar ben ik om half zes. Krant op het balkon. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw heeft ouderwetse pilav gemaakt. Ze vertelt dat de onderbuurvrouw lekkage heeft geconstateerd in haar keuken. Er is een mannetje van de woningcorporatie waarvan ze huurt bij ons wezen kijken en die kan (nog) niets vinden. Wordt vervolgd? Als maar niet alles opengebroken hoeft. De Zoon zit weer eens goed in zijn vel. Fijn. Afwas. Lezen op het balkon. Acht uur is het te donker. Webstek. Dan nog lezen en luisteren en even na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: een klein restje van Heavens Above (Eric Vloeimans’ Gatecrash), Frankfurt ’86 (Allan Holdsworth), Ends (Giancarlo Erra)

–

Maandag 14 september:
Voor zeven uur ben ik aan het werk. Ik heb dan al een ronde hardgelopen, die erg soepel ging. Buiten was het fris, helder en aangenaam. Vandaag belooft een eerste van een rijtje warme nazomerdagen. Voor het werk ligt er nogal het een en het ander. Ook is er overleg, met het team. Plus ik krijg telefoon van de tekenschilderdocent die belangstelling heeft om de klus van Ank bij Kunst-Zinnig-Brein over te nemen. Leuk gesprek, kan zeker iets worden. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Dan veel verder werken. Meer koffie op de galerij. Dan overleg met de dames van Kunst-Zinnig-Brein over het Nursing Congres op 23 september; we gaan niet, want er zijn geen kunstenaars beschikbaar, maar we gaan elkaar ontmoeten op 7 oktober. Lunch met De Vrouw. Afwasje. We lopen deels een rondje samen, ik wandel verder door het centrum en weer terug. Volop aan het werk. Krijg zeer veel af en gedaan. Half vijf klaar. Krant op het balkon. Dan ga ik avondeten maken. Ik vul het kleine beetje salade van gisteren aan met komkommer en radijs. Daarnaast maak ik een chili van rundergehakt, ui, prei, paprika, tomatenpuree, mais en zwarte bonen. Tussendoor even pauze en ik werk de webstek van Kunst-Zinnig-Brein bij. Zes uur aan tafel en we eten de boel op. Afwas. Lezen op het balkon. Rond acht uur naar binnen (want bijna donker): webstek, lezen en luisteren. Tien uur naar bed. Volle dag, veel.
Muziek vandaag: het vierde plaatje uit de set Dear Mr. Fantasy – The Jim Capaldi Story (Jim Capaldi), Safe As Milk (Captain Beefheart and his Magic Band), The Mirror Man Sessions (Captain Beefheart and his Magic Band), het vierde plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Heavens Above (Eric Vloeimans’ Gatecrash)

–

Zondag 13 september:
Pas om kwart over zeven ben ik wakker. Paar keer wakker geweest, maar goed geslapen. Koffie, webstek. Halverwege de ochtend ga ik in de zon op de galerij zitten. Daar koffie met De Vrouw. Ik lees. Ik kook maiskolven. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. We praten weer vrolijk. Afwas, stofzuig. Dan ga ik een stuk wandelen. Langs het kanaal, door parken, rond het centrum. Lezen op de galerij. Iets voor vijf uur begin ik aan avondeten. Ik kook wortelen, maak een salade van bosui, radijs, komkommer, mais en eikenbladsla, bak uien, doe daar de gekookte wortelen en kerrie bij in en ten slotte bak ik schouderkarbonades. We eten dit op. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Tegen acht uur naar binnen. Webstek, verder lezen en luisteren en om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: Quartet Live (Gary Burton, Pat Metheny, Steve Swallow & Antonio Sanchez), het tweede en derde plaatje uit de set Dear Mr. Fantasy – The Jim Capaldi Story (Jim Capaldi), het derde plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Wassail (EP) (Big Big Train)

–

Zaterdag 12 september: open les Theater Wirwar
Kwart voor zeven loop ik een ronde hard. Het is fris, maar lopen gaat prima. Ik ben vroeg op de markt voor fruit en groente. Daarna wandel ik naar de bioslager en biosuper. Half tien ben ik in een dramalokaal in Gigant. Vanmorgen is er een open les van Theater Wirwar. Een week of wat geleden hadden zich vier mensen aangemeld. De afgelopen weken heb ik geen reclame of persberichten in de lokale media gezien (behalve die ik zelf online heb verspreid), terwijl Gigant toch de communicatieafdeling erop los heeft gelaten. Om tien uur zit het lokaal zo vol, dat de anderhalve meter nauwelijks te hanteren is. Docenten Aad en Nienke openen met wat spelvormen en daarna vertellen enkele spelers wat ze de afgelopen jaren hebben gedaan en wat het voor hen betekent. Mooi! Ik ben aanwezig namens de werkgroep en ik maak een paar foto’s. Vooraf en na afloop spreek ik Aad even; we gaan binnenkort om de tafel om te kijken naar mogelijkheden om samen iets te gaan doen/schrijven/optreden. Ook mooi. Ik ben na twaalf uur thuis. Koffie met De Vrouw. De Zoon is er om een uur voor lunch. Hij is zo goed te pas, dat we het kunnen hebben over serieuze aangelegenheden, waaronder mogelijkheden voor vrijwillige bewindvoering. Hij staat er open voor. We hebben geen haast, dus er ligt geen druk op. Afwasje. Dan wandelen we een klein rondje naar de brievenbus en de apotheek (ca. 300 meter). Hiervan is De Vrouw al erg vermoeid. Ik loop zelf nog een rondje om het centrum. Thuis een stuk van de krant. Ik maak avondeten. Eerst aardappelen in de oven, dan een salade maken van bosui, radijs, komkommer en kerstomaat, vervolgens bosui, gele paprika en bolcourgette bij de aardappelen in de oven, en ten slotte bak ik kogelbiefstukken. Dit zet ik op tafel en we eten het op. Afwas. Krant verder, webstek, lezen en luisteren en nog voor half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de set Dear Mr. Fantasy – The Jim Capaldi Story (Jim Capaldi), Elegy (The Nice), het tweede plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Hyper (Eric Vloeimans’ Gatecrash)

–

Vrijdag 11 september:
Half zeven uit bed. Nog geen half uur later heb ik de werklaptob aan en ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Eind van de ochtend is Zwager er even met een Neef. Meer koffie. Lunch rond half een. Afwasje. Ik loop door de zon naar een supermarkt en langs het kanaal weer terug. Thuis verder werken. Vier uur is het klaar voor vandaag. Krant. Erna maak ik avondeten. Ik vul het restant salade van gisteren aan met komkommer en bosui. Dan bak ik kipdijfilet, tandoorikruiden, champignons, ui, knoflook, peper, paprika en bolcourgette. Het is snel klaar. We eten het op. Beetje natafelen. Dan afwas. Ik bel Onze Vader nog een keer; hij is thuis. Het gaat goed met hem. Mooi! Webstek, lezen en luisteren. Om tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Quartet Live (Gary Burton, Pat Metheny, Steve Swallow, Antonio Sanchez), To Watch The Storms (Steve Hackett), de twee cd’s uit de doos BOX (Can), Something So Strong (Jim Capaldi), Dear Mr. Fantasy – Featuring the music of Jim Capaldi & Traffic – A celebration for Jim Capaldi (allerlei), 200 Motels – The Suites (Frank Zappa), The Red Planet (Rick Wakeman), Ends (Giancarlo Erra)

–

Donderdag 10 september:
Half acht ben ik op de werkplek. Geen rondje hardlopen, dus. Volle dag. Vanmorgen koffie met het team en we vieren afscheid van Melisa die vijf maanden heeft ingevallen voor collega Fleur. En weer verder. Veel overleg, zowel online als in levenden lijve. Ik ga op tijd weer weg. Half vijf thuis. Kort bijpraten, dan wandel ik naar een supermarkt voor een kleinigheid. Ik maak avondeten: eerst een salade van bosui, komkommer, kerstomaat en de overgebleven gekookte spliterwten- en rodelinzenpasta van gisteren. Dan bak ik ui, champignons en bolcourgette met groene pesto erdoorheen. Ten slotte bak ik Duitsche biefstukken. Dit smaakt goed. Natafelen. Afwas. Ik bel Onze Vader, maar hij neemt niet op. Toch typ ik het in. Dan werk ik de webstek bij en ga ik lezen en luisteren en om tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Red Planet (Rick Wakeman), The Elements – Tour Box 2020 (King Crimson)

–

Woensdag 9 september:
Half zeven wakker en op. Koffie. Webstekken. Kwart over negen stap ik op de fiets en rijd ik naar Teuge. Met de vrijwilligers van Kunst-Zinnig-Brein bespreken we de lopende zaken. Volgende week een expositie opruimen en eentje inrichten, de week erop naar het Nursing Congres en de week daarop een bijeenkomst met enkele kunstenaars; we gaan ervoor. Ik heb een beetje de rol van aanjager van Ank overgenomen, het is fijn om met elkaar te doen en het loopt soepel. Kwart over elf fiets ik alweer naar Apeldoorn. Wel via de biowinkel. Thuis lunch met De Vrouw. Dan breng ik de harde schijf nog even naar het computermannetje, zodat hij kan kijken waar al onze mail is gebleven. Ik fiets nog door naar een winkelcentrum en bezoek onder andere een supermarkt. Thuis ga ik aan de slag voor Kunst-Zinnig-Brein. Ik werk de afspraken en aantekeningen van vanmorgen uit, heb contact met deze en gene en redigeer teksten. Kwart over vijf ga ik avondeten maken. Niet moeilijk. Ik kook spliterwten- en linzenpasta, warm de saus van maandagavond op en doe daar de pasta doorheen. Ik bak kalfsschnitzels en zet ook het restant salade van maandag op tafel. We eten nu de hele boel op. Afwasje en afval. Dan nog verder aan het werk voor Kunst-Zinnig-Brein. Ten slotte werk ik mijn eigen webstek bij, lees en luister ik en ga ik om tien uur slapen.
Muziek vandaag: The Snow Goose (2013 rerecording) (Camel), Negative Toe (Camembert), Tago Mago (Can), Ege Bamyasi (Can), Future Days (Can), Dead Bees On A Cake (David Sylvian), Weavings Of A Silver Magic (Judy Dyble)

–

Dinsdag 8 september:
Gewoonlijk vroeg op om een rondje te gaan hardlopen. Dat lukt goed. Nog voor zeven uur ben ik aan het werk. In de eerste twee uur handel ik al heel veel af. Dan een serie overleggen. Koffie met De Vrouw. Verder werken. Twaalf uur meer koffie met De Vrouw en aansluitend lunch. Afwasje. Ik stap even op de fiets en rijd naar een onderdelenwinkel om een muis met usb-aansluiting te kopen. Zowaar, ik vind er nog eentje met een kabel (dat scheelt weer batterijen). Thuis verder aan het werk. Eind van de middag een overleg. Kwart over vier sluit ik af. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert de beroemde spaghetti met spek en champignons en kruidenkaassaus, met ernaast rundersaucijzen en een salade van komkommer, bosui, kerstomaatjes. Fijn natafelen. Dan afwas. Webstek bijwerken, veel achterstallig fotowerk. De mail werkt nog niet goed; vandaag het mannetje van het computerbedrijf nog niet gesproken. Ook maak ik een bericht op de webstek van Kunst-Zinnig-Brein. Lezen en luisteren. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: Coming Of Age (Camel), Rajaz (Camel), A Nod And A Wink (Camel), Five Bridges (The Nice), John Barleycorn Must Die (Deluxe Edition) (Traffic)

–

Maandag 7 september:
Kwart over zes ben ik op. Een half uurtje later is de werklaptob open en ga ik aan het werk. Er ligt van alles. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. En weer verder. Meer koffie met De Vrouw op de galerij. Om twaalf uur heb ik twee overleggen (pfff). Er is bericht dat ik de computer kan ophalen. En bericht van de familie van Ank: Ank gaat morgen revalideren hier in Apeldoorn, vlakbij. Kijk. Snel stap ik op de fiets en haal de computer op. Daarna lunch met De Vrouw. Afwasje en nog aan het werk. Iets na vier uur rond ik het werk af. Krant op het balkon. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, wortel, komkommer en peer. Vervolgens bak ik ui, knoflook, paksoy en daar gaan gepureerde gepelde tomaten doorheen. Dat laat ik wat inkoken. Ik bak lamslapjes en we kunnen aan tafel. Er blijft wat over, maar dat is voor woensdag, dus niet erg. Afwas. Dan installeer ik de nieuwe computer. Barst, onze oude muis heeft een aansluiting die niet op de nieuwe pc past. Ik kijk met de muis van de werklaptob of het lukt. Het lukt. De bestanden zijn allemaal goedovergezet, alleen de mail is een probleem: ik zie alleen maar ons gezamenlijke postvak in. De opslagmappen en het adresboek ontbreken (nog). Morgen achteraan bellen. Ik installeer een paar programma’s en het laatste uurtje lees en luister ik tot het weer tien uur is en ik naar bed toe ga.
Muziek vandaag: Mixing Colours (Brian Eno & Roger Eno), Pressure Points (Camel), Dust And Dreams (Camel), Harbour Of Tears (Camel), Late Night Laments (Tim Bowness), het eerste plaatje uit de doos The Mothers ’70 (Frank Zappa), Gatecrashin’ (Eric Vloeimans’ Gatecrash)

–

Zondag 6 september:
Kwart over zes ben ik echt wakker. Redelijk goed geslapen. Drie kwartier later loop ik mijn ronde hard. Gaat prima. Het is fris, maar droog. Thuis nog even terug in bed. Koffie met De Vrouw. We doen wat huishoudelijke dingen. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Dan wandel ik een fiks stuk rond het centrum. Eind van de middag doe ik nog wat zaken voor Kunst-Zinnig-Brein. Tegen een uur of vijf maak ik avondeten. Niet heel moeilijk. Eerst warm ik het laatste restje soep op en dat eten we op. Dan bak ik kalfsschnitzels en daar zet ik de knoflookyoghurtmayo en het restant salade van gisteren naast. Ten slotte halen we ijs uit de diepvries. Afwas. Webstek, lezen en luisteren. Ik heb appcontact met Bob. Hij is nog altijd zeer ontdaan, maar wil graag eens bijpraten. Ank gaat dinsdag uit het ziekenhuis naar de revalidatie. Ik ga om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: Discourses (Jon Balke), Nude (Camel), The Single Factor (Camel), Stationary Traveller (Camel), Traffic (Traffic), Chamber Music From Hell (Chris Opperman), Silhouettes (Klaus Schulze)

–

Zaterdag 5 september:
Ik ben pas om kwart voor zeven wakker. Volgens mij heb ik heel redelijk geslapen. Koffie. Acht uur loop ik naar de markt voor fruit, groente en vis. Erna wandel naar de bioslager en biowinkel. Koffie met De Vrouw. Het gaat opnieuw beter met haar, de rode plekken lijken niet groter te worden, ze wil dingen doen, al is ze nog wel vermoeid. Wat huishoudelijks te doen. Op de galerij schijnt de zon en daar is het goed uit te houden. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje. Dan wandel ik een rondje om het centrum. Krant op het balkon. Nog wat mail en werk voor Kunst-Zinnig-Brein. Tegen vijf uur maak ik avondeten. Ik leg aardappelpartjes en zoete aardappelpartjes in de oven, maak knoflookyoghurtmayo, monteer een salade van bosui, radijs, komkommer en kerstomaat en bak lamsshoarma. De Vrouw eet er redelijk van. Afwas en afval. Dan werk ik de webstek bij, lees en luister ik en niet ver na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Breathless (Camel), I Can See Your House From Here (Camel), Damage (David Sylvian & Robert Fripp), Folkesange (Myrkur)

‘Waarom doe je dat?’ vroeg een stem.
Ik keek op. Kende ik deze vent? ‘Ken ik jou?’ vroeg ik.
‘Als het goed is wel.’
‘Help me even.’
‘Jack.’
‘Jack? Jack wie?’
‘Jack de Boer.’
‘Nooit van gehoord. Waar moet ik je van kennen?’
‘Van de kroeg?’
‘Daar kom ik nooit meer. Dus dan zou het heel lang geleden moeten zijn dat ik je daar ooit heb gezien.’
‘Jij bent toch die schrijver?’
‘Er zijn er nogal wat,’ zei ik. ‘Welke bedoel je precies?’
‘Die ene.’
‘Ach zo. Dan ben ik het misschien wel. Maar waar was ik ook weer mee bezig? Wacht.’ Ik draaide me om en ging verder.
‘Waarom doe je dat?’ klonk de stem van Jack weer.
Ik had mijn voordeursleutel pas tot halverwege het portier van de glimmende sportwagen gekrast en liet me niet afleiden. Pas toen er een heel duidelijke witte streep zichtbaar was, draaide ik me weer naar hem om. ‘Wat? Waar heb je het over?’
‘Waarom beschadig je die Mercedes?’
‘Oh sorry,’ zei ik. ‘Ik dacht dat het een BMW was.’

Jack keek om zich heen. ‘Maar goed dat er verder niemand op straat is,’ zei hij.
‘Dat is niet zo vreemd om half vier ’s nachts,’ vond ik. ‘Het is geen uitgaansavond. Zie jij ergens een BMW?’
‘Eh nee,’ zei Jack. ‘Het is stikdonker.’
‘Hoe zag je dan dat ik het was en wat ik aan het doen was? Niet overdrijven, kerel.’
‘Ik bedoel dat ik vanaf hier niet kan zien of er ergens een BMW staat.’
‘Zeg dan wat je bedoelt.’ Ik liep een stukje verder. ‘Hier. Een BMW.’ Ik trapte met mijn hak een achterlicht kapot. ‘Er gaat geeneens een alarm af.’
Wel ging er een deur van een woning open. Er kwam iemand naar buiten. ‘Wat moet dat daar?’ gilde iemand.
Jack dook weg. Bangerik.
‘Kunt u iets zachter praten?’ vroeg ik. ‘Er liggen waarschijnlijk mensen te slapen in de huizen hier. Het is oude bouw, dus aannemelijk dat het zeer gehorig is.’
‘Wat kan mij die oude bouw schelen!’ De iemand die naar buiten was gekomen, bleek een man met kaal hoofd en dikke buik te zijn.
‘O. In dat geval…’ Ik raapte een grote steen van de grond en wierp die door de ruit naast de deur waaruit de man met het kale hoofd en dikke buik was gekomen. Er klonk luid gerinkel.
‘Wat!?’ brieste de man. Ik kon het niet zien met het slechte licht van de straatlantaarn, maar volgens mij werd zijn kale hoofd erg rood. ‘Dat zul je betalen!’
‘O? Nu de ruit kapot is kan de oude bouw u ineens wel schelen? Vreemd.’
De man kwam op mij af.
‘Ik vind uw gedrag intimiderend,’ zei ik.
‘Niks mee te maken!’ brulde de man. Hij maakte aanstalten om mij te slaan.
‘Ik voel me genoodzaakt mij te verdedigen,’ zei ik en hief mijn knie.
De man greep naar zijn kruis, viel op zijn knieën en begon zwaar te ademen.
‘Toch vervelend dat ik mijn mobiele telefoon niet bij me heb,’ constateerde ik. ‘Nu ben ik niet in de gelegenheid om een hulpdienst te bellen. Ik wens u veel sterkte.’ Ik liep de straat uit.

Toen ik de hoek om was, hoorde ik voetstappen achter mij naderbij komen.
‘Wat een nacht!’ hijgde Jack. Hij kwam naast mij lopen.
‘Enerverend, niet?’ zei ik zonder hem aan te kijken. ‘Inderdaad, niet enerverend. Ik heb spannender nachten meegemaakt.’
‘Daarover lees ik nou nooit eens in jouw verhalen.’
‘Tussen de regels door lezen, Jack.’
‘Die man, weet je wel wie dat is?’
‘Welke man?’
‘Die man die je net tegen de grond geslagen hebt.’
‘Jij bent een zeer onbetrouwbare getuige, wist je dat, Jack?’
‘O? Hoezo?’
‘Ik heb die man niet tegen de grond geslagen.’
‘Wat maakt dat nou uit?’
Al lopende prikte ik met mijn wijsvinger in zijn oog.
‘Au!’ schreeuwde hij uit. Hij bleef staan en bracht beide handen naar zijn gezicht.
‘Mij kun je niets maken,’ zei ik terwijl ik me naar hem omdraaide. ‘Ik heb je immers niet tegen de grond geslagen. Dus wat maakt het uit?’ Ik liep door.

‘Dat was de eigenaar van café De treiteraar,’ zei Jack. Hij was weer naast me komen lopen en bedekte met een hand zijn linkeroog.
‘Daar kom ik nooit meer.’
‘Hij is een man met connecties.’
‘Dat is niet zo bijzonder. Ik vermoed dat jij ook wel iemand kent. Ik in ieder geval wel. Al zitten daar ook mensen tussen die ik liever niet meer zou kennen. Weet je wel zeker dat het je linkeroog is dat pijn doet?’
Jack bukte zich, alsof hij mij wilde ontwijken. ‘Als hij je weet te vinden, dan laat hij je in elkaar rossen of erger.’
‘Als hij mij weet te vinden. Als hij weet met wie hij te maken heeft gehad.’ Ik had jeuk onder mijn mondkapje, aan mijn neus welteverstaan. Toch krabde ik niet. ‘Ik vertrouw jou, Jack.’
‘Dank je.’
‘Wist jij dat iemand heel moeilijk te verstaan is als hij een boel tanden en kiezen mist?’
‘Mij kun je vertrouwen.’
‘De tijd zal het leren.’

In de verte klonk een sirene. ‘Snel!’ riep Jack. Hij dook een stadstuin in en kroop achter een struik.
‘Klopt,’ zei ik. ‘Goede weergave van het begrip.’
‘Welk begrip?’ klonk het van achter de struik.
‘Snel. Je was verdwenen voor ik het wist. Vanwaar je haast?’
‘Straks vinden ze ons!’
Ik boog over het muurtje dat de scheiding vormde tussen de tuin en het voetpad. Met twee handen pakte ik de struik beet en die rukte ik opzij. ‘Kiekeboe,’ zei ik. ‘Buut Jack. Je hebt dit potje verloren, jongen. Blijven oefenen.’

Nog geen halve minuut later haalde hij me weer in. Van de sirene was inmiddels niets meer te horen. ‘Ik hoop niet dat je het vervelend vindt, maar …’
‘… maar houd dan je mond dicht,’ onderbrak ik hem.
‘Och, sorry. Ik zou niet willen dat je boos bent.’
‘Zie ik er boos uit?’ vroeg ik.
‘Dat kan ik niet zien.’
‘Geloof me dan maar op mijn woord: ik ben niet boos.’
‘Nou, ik twijfelde even.’
‘Twijfel is op zich niet slecht, Jack.’
‘Maar?’
‘Geen maar. Waarom moet er een maar aan twijfel zitten? Dat zou een tegenstelling vermoeden. Wat is de tegenstelling hier in dezen?’
‘Eh, nou … ik zag je een auto beschadigen, een meneer tegen de grond werken en een struik met geweld half uit de bodem trekken. Daarom bekroop mij het gevoel dat je mogelijk boos bent.’
Ik stond stil, keek hem aan en brulde: ‘IK BEN NIET BOOS!’
‘O. Excuus. Fijn dat ik het nu weet.’
‘Niet meer.’
‘Weet ik het niet meer?’ Jack schudde verward zijn hoofd.
‘Niet meer boos.’
‘O. Was je het wel, dan?’
‘Ja, ik was boos toen ik lang geleden toch eens een keer in een café was. Ik bestelde water.’
‘Gezond.’
‘Uit de kraan. Daar kreeg ik ruzie over met de café-eigenaar. Hij wilde dat ik ervoor betaalde. Drie euro’s maar liefst. Dat weigerde ik. Hij zei dat hij eenheidsprijzen aanhield. Ik wenste hem een enge ziekte toe, gratis. Uiteindelijk heeft die zeikerd me uit zijn afzichtelijke tent gezet.’
‘Ik weet niet wat ik moet zeggen.’
‘Zeg dan niets.’
‘Ik zeg niets.’
‘Hoor je wat je zegt? Ik was een tijdje heel boos op die kroegbaas. Vanavond was ik een stukje aan het wandelen en toevallig kwam ik in dit buurtje terecht. Dit buurtje waar hij woont.’
‘Mag ik weer wat zeggen?’
‘Liever niet.’
‘Oké.’

‘Jack,’ zei ik, terwijl ik plots de straat overstak en linksaf sloeg, ‘ik moet naar huis. Ik heb weer een hoop te schrijven.’
‘Wat gaat het dit keer worden?’
‘Een verhaal.’
‘Gaaf. Heb je al een titel?’
‘Nee, dat nog niet. Maar ik verzin wel iets.’

–
Apeldoorn, juni en augustus 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.