bazbo – de wereld van Bas Langereis, het middelpunt der aarde

Bas Langereis leest u voor!

27-11-2020

B-log: 28 november t/m 4 december 2020

Filed under: B-log 2020 — bazbo @ 19:11

–

Vrijdag 4 december:
Kwart voor zeven alweer aan de slag. Rustig doe ik de vele dingen die er (nog) liggen. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Dan wandel ik een rondje om het centrum door de koude wind. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ga ook weer aan de slag en om half vijf is het klaar voor vandaag. Even uitrusten. Dan maak ik avondeten: ik bak kastanjechampignons, bosui, paprika en een restje romasla, beetje peper en zout eroverheen en bestrooien met wat kaas. Er is ook nog een heel klein restant salade van eergisteren over. Afwasje. Ik zie het laatste deel van de serie Himalya (Michael Palin) met allerlei extra’s. Webstek, krant, lezen en luisteren en om tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Boys Club – Live from California (Keith Emerson, Glenn Hughes & Marc Bonilla), Moscow (Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla), Three Fates (Keith Emerson, Marc Bonilla, Terje Mikkelsen & The Münchner Rundfunkorchester), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio), het tweede en derde plaatje uit de set Zappa In New York (40th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa), TNT (Tortoise)

  • Thuiswerken 06.40 uur
  • Oranjepark

–

Donderdag 3 december:
Redelijk geslapen. Om kwart voor acht zit ik op de werkplek aan het werk. Overleg, regelen, plannen en we nemen in kleine kring ‘afscheid van een (oud-)collega die met zwangerschapsverlof gaat. Kwart over twaalf ga ik naar de bus terug. Thuis even zitten en bijpraten met De Vrouw en na een half uur weer de deur uit. Nu een bus naar Epe. Met Joep en twee medewerkers van de dagbestedingslocatie bespreek ik hoe het Joep de afgelopen negen weken is vergaan (zeer goed) met het geven van teken- en schilderles en hoe we verder gaan (‘Wanneer kun je met de tweede groep beginnen?’). Leuk gesprek, veel complimenten heen en weer. Om half vijf heb ik een bus terug. Thuis krant. De Vrouw serveert een schotel van ui, pompoen, paprika en courgette; ernaast staat het restant van de salade van gisteren. Kleine afwas. Webstek. Ik zie de vijfde aflevering uit de serie Himalaya (Michael Palin), lees en luister.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de set Zappa In New York (40th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa), Through Shaded Woods (Lunatic Soul)

  • Werkplek van vanmorgen
  • (Oud-)collega met zwangerschapsverlof
  • Evaluatie schilderlessen door Joep (m) van Kunst-Zinnig-Brein bij dagbesteding Epe
  • Raadhuisplein

–

Woensdag 2 december:
Kwart over zeven pas wakker. Koffie en allerlei. Koffie met De Vrouw. Halverwege de ochtend wandel ik naar de super voor een paar boodschapjes. Meer koffie met De Vrouw. Dan nog heel kort naar een super in het centrum. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Dan gaat de werklaptob open en doe ik werkzaamheden voor Theater Wirwar en Kunst-Zinnig-Brein. Eind van de middag avondeten maken: witlof koken, ondertussen een salade maken van bosui, komkommer, kerstomaat, peer en veldsla, dan de witlof omwikkeld met ham en belegd met kaas in een schaal in de oven, plus Duitsche biefstukken bakken. Aan tafel! Erna afwas en afval. Webstek, nog een aflevering van Himalya (Michael Palin), lezen en luisteren en weer op tijd naar bed.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van Sylvian/Czukay (David Sylvian & Holger Czukay), Hammer It Out – The Anthology (Keith Emerson), Off The Shelf (Keith Emerson), Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla (Keith Emerson Band featuring Marc Bonilla), Beauty (Ryuichi Sakamoto), Worlds Of Yesterday (Moonshot),

  • En als de gratis gemeentelijke brommer leeg is, zet je hem gewoon van je af, maakt niet uit

–

Dinsdag 1 december:
Mijn ronde lopen gaat soepel: geen kortere route en geen wandelpauzes nodig. Ook is het veel minder koud dan gisteren en eergisteren. Nog voor zeven uur ben ik aan het werk. Er is wat overleg, een boel plan- en regeldingen en wat schrijfwerk. Ondertussen is de schoonmaak hier in huis. Rond half twee lunch met De Vrouw. Daarna wandel ik naar een super voor kleine dingen en langs het kanaal door lichte regen weer terug. Thuis aan het werk; een lang overleg en wat nasleep en om vijf uur is het klaar. Krant. De Zoon is verlaat, dus eten we vroeg. De Vrouw serveert verse tagliatelle met een saus van spek, paprika, prei, room en kaas. Erbij het restant kalfsrollade van zondag. Afwas. Dan laat De Zoon weten dat hij eraan komt. Ach zo. Geen probleem. Hij eet, vertelt zijn verhaal. Afwas. Webstek, een aflevering van Himalya (Michael Palin), wat lezen en luisteren en op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Keith Emerson At The Movies (Keith Emerson), Millions Now Living Will Never Die (Tortoise), het eerste plaatje van Sylvian/Czukay (David Sylvian & Holger Czukay)

–

Maandag 30 november:
Kwart voor zeven ben ik weer aan het werk. De zwelling in mijn gehoorgang lijkt wat minder, maar de pijnlijke vlagen niet. Het lukt dus niet zo heel goed om op gang te komen. Toch doe ik van alles. Pas rond half twee lunch en daarna ga ik buiten een rondje wandelen. In de middag doe ik nog wat en dan om half vijf is het klaar. Krant. Dan avondeten maken. Eerst een mooie salade van bosui, komkommer, peer, veldsla, walnoot en kaki. Dan een groenteschotel van oesterzwam, kastanjechampignon, ui, paprika en courgette. Daarnaast bak ik lamsboutlap. Dit eten we en het blijkt nog zeer te smaken te zijn. Gelukkig was dat de bedoeling, dus is er niets aan de hand. Afwas, webstek. Dan een tweede aflevering uit de dvd Himalaya (Michael Palin), wat lezen en luisteren en slapen.
Muziek vandaag: Honky (Keith Emerson), Inferno (Keith Emerson), The Christmas Album (Keith Emerson), Best Revenge (Keith Emerson), Changing States (Keith Emerson), Emerson Plays Emerson (Keith Emerson), Love Is (Steve Howe), de tweede show uit de set Halloween 77 (Frank Zappa), There Is No Love (David Sylvian, Rhodri Davies & Mark Wastell)

  • Thuiswerken 06.46 uur

–

Zondag 29 november:
Kwart voor zeven wakker en op. Voorzichtig loop ik een ronde hard; het gaat boven verwachting soepel en ik hoef maar een enkele wandelpauze te nemen. Thuis nog terug in bed. Dan koffie met De Vrouw. We wandelen door de zon langs het kanaal. Thuis meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Ik heb ondertussen veel pijn in mijn oor en hoofd. Afwas en stofzuigen. Ik doe wat werkzaamheden voor Wirwar en Kunst-Zinnig-Brein. Op tijd begin ik met de voorbereidingen voor het avondeten: ik kook spruiten, braad een kalfsrollade en maak een groene pompoen schoon. Uiteindelijk wordt het een curry van pompoen, paprika en spruiten. Die gaat met de kalfsrollade en een aangevulde salade van gisteren op tafel. We eten het op. Afwas. Webstek. Dan zie ik wel een eerste aflevering van de serie Himalaya (Michael Palin). Iets lezen en luisteren en op tijd naar bed, want zeer vermoeid.
Muziek vandaag: Alone In The Universe (Jeff Lynne’s ELO), Wembley Or Bust (Jeff Lynne’s ELO), From Out Of Nowhere (Jeff Lynne’s ELO), Golden Fragments (Fragile), het laatste anderhalve plaatje uit de set The Roxy Performances (Frank Zappa)

–

Zaterdag 28 november:
Niet heel slecht geslapen. Kwart over zeven op. Een uur later ben ik op de markt voor groenten en vis. Daarna wandel ik naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Die gaat dan even de hort op. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Krant. Dan wandel ik naar buiten voor een rondje om het centrum. Het is nog steeds koud en plots is het ook erg druk op straat. Als ik thuis ben, belt Ank! Het gaat nog altijd goed met haar. Nog twee weken is ze door de weeks in het revalidatiecentrum, daarna is de interne therapie voorbij. Ze is ook klaar om weer naar huis te gaan, zegt ze. Daarna volgt nog wel poliklinische therapie. Ze spreekt weer wat beter dan de vorige keer, pas na een minuut of twintig merk ik dat ze vermoeid raakt en naar woorden moet gaan zoeken. Ook hebben we het over Kunst-Zinnig-Brein en wat we samen de komende weken gaan doen, plus ze gaat zich beraden op wat ze voor het mooie project wil blijven betekenen. Na vijftig minuten hangen we op. Ik maak avondeten: eerst warm ik het restant soep van gisteren op. Vervolgens vul ik de salade van gisteren wat aan, bak ik aardappelen en shoarma en dat eten we op. Afwas. Webstek. Ik wil een deel uit de dvd Himalaya (Michael Palin) zien, maar het lukt me niet met het apparaat en het duurt me te lang en ik merk dat het me ergert en dan maar niet. Nog iets lezen en luisteren en ten slotte zeer vermoeid naar bed.
Muziek vandaag: Film Music 1976-2020 (Brian Eno), Flashback (Electric Light Orchestra), Zoom (Electric Light Orchestra), Live (Electric Light Orchestra), de vierde show uit de doos The Roxy Performances (Frank Zappa)

  • Langs het kanaal
  • Oranjepark
  • Oranjepark
  • Oranjepark
• • •
 

26-11-2020

Zeep (S041)

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2020 — bazbo @ 01:00

Ik ga niet. Ze meent het vast niet. Welke leuke meid van net negentien wil nu afspreken met zo’n oude man als ik? Vanmiddag zit ze heus niet te wachten op het bankje in het park. Ze zei het vast om mij in een aardig humeur te brengen, maar ze meende er niets van.
Het hoofd van de schrijver zat vol. Dat was niet bijzonder, dat gebeurde vaak. En om dat hoofd leeg te maken ging hij om de dag minimaal een half uur hardlopen. Zoals nu.

Hij draafde door de doodstille staat. Overdag was het hier doorgaans erg druk met auto’s en stadsbussen. Nu was het er doodstil. Dat was niet vreemd; het was pas even over zes in de ochtend.
Toch gebeurde er iets. Zijn aandacht werd getrokken door lichtflitsen vanuit een raam op de tweede verdieping. Al joggende keek hij omhoog. De gordijnen waren niet gesloten achter het venster. Het flitste wit, dan weer blauw en nu dan rood. Er zat iemand een wild computerspel te spelen, dacht hij. Om vijf over zes ’s morgens. Vast zo’n gewelddadig en luguber schietspel, waarbij het bloed in het rond spettert. Was het een tiener die niet kon loskomen van zijn console? Een gameverslaafde vader? Wat is dat toch dat altijd dat scherm aan moet?

Het deed hem denken aan een overbuurvrouw. Vanuit zijn keukenraam had hij zicht op haar woonkamer. De televisie stond aan. Altijd. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Hij zag de overbuurvrouw wel door het huis lopen, naar de keuken en weer terug. De televisie bleef aan. Ook als ze naar buiten ging om haar hond uit te laten en een kleine boodschap ging doen bij de buurtsuper op de hoek. En het was een heel grote televisie. Hij besloeg haar halve wand.
Toen hij een kwartier geleden van huis was gegaan, zag hij uit het keukenraam dat die echt enorme televisie al aan was. Nog voor zes uur. Hij zocht de frisse lucht op en ging zijn ronde hardlopen.
Sinds een jaar of vijf deed hij dat. Op dringend aanraden van zijn psycholoog. ‘Wanneer ga jij ’s een keer bewegen?’ vroeg die. ‘Ik wil dat je gaat nadenken over welke vorm van beweging je kiest. De volgende sessie vertel je me wat het is geworden.’ Hardlopen was het goedkoopst en gemakkelijkst om te starten. En het hielp. Zijn hoofd leegmaken deed hij sindsdien minimaal drie keer in de week. Aanvankelijk iedere avond in het donker, zodat niemand hem zag; sinds een jaar of twee het liefst vroeg in de morgen, als de stad nog moest ontwaken.

Ondertussen was hij op de hoek van de straat en sloeg hij linksaf. Hier liep hij niet midden op straat, want hier kwam ook ’s morgens vroeg nogal eens verkeer. In plaats daarvan koos hij het fietspad om op te lopen. Als er een fietser hem tegemoet kwam, dan stapte hij snel het voetpad op. Langs het voetpad bevond zich de gevel van een ander appartementengebouw. Vijf, zes woningen en daarginds was het laatste huis en … ja, hoor. Er brandde licht.
Voor het raam stond de eettafel en aan de eettafel zaten de man en de vrouw tegenover elkaar. Zouden ze…? Ze deden het. De vrouw keek voor zich naar beneden op een tablet. De man tegenover haar had zijn telefoon in zijn hand en met de wijsvinger van zijn andere hand tikte of swipete hij op het apparaatje.
Gezellig, dacht hij. Sommige mensen zijn hun hele leven alleen en smachten naar een relatie. Anderen hebben een relatie en helpen die om zeep door de godganse dag in elkaars bijzijn bezig te gaan met andere dingen, zoals gezeik op een smartphone of iPad.

Zou het werkelijk zo zijn? vroeg de schrijver zich plots af. Hij was al weer veel verder gerend. Verderop kwam het stadspark in zicht, voor zover je daar in de duisternis van kon spreken. Zou het werkelijk zo zijn?
Gedachten zijn geen feiten, wist hij van de cursus aandachttraining die hij had gevolgd. Uit levenservaring had hij geleerd: we kennen het verhaal erachter niet.

Misschien, schoot het door zijn hoofd, misschien is die jongeman van twee hoog wel net teruggekomen uit de nachtdienst en zoekt hij op zijn spelcomputer nog wat afleiding en ontspanning alvorens hij gaat slapen. Als het al een jongeman is. En misschien is het geen gewelddadig of luguber spel, maar zit er een kind dat niet meer kan slapen naar de Teletubbies te kijken of is een vader bezig zijn zelfgemaakte familiefilmpjes te ordenen?
De oude overbuurvrouw is mogelijk eenzaam en om wat om zich heen te hebben heeft ze de televisie aan staan.
De man van het stel is misschien al wel aan het werk, heeft hij bereikbaarheidsdienst en is het gewoon afgesproken op het werk én in zijn relatie. Zijn vrouw helpt hem misschien in het bedrijf dat ze samen runnen.
Weet ik veel. Ik ken het verhaal erachter niet. Gedachten zijn geen feiten. Ze zeggen meer over mij dan over de mensen die ik om me heen zie. Ik zit vol vooroordelen en aannames.

Wat dacht hij vroeger ook weer toen hij om kwart voor zeven naar de bushalte liep om naar het werk te gaan? Toen kwam hij ook wel hardlopers tegen en dacht hij: Hoe gek moet je zijn om op dat vroege uur al te gaan rennen? Wat voor leven heb je dan? Nu was hij zelf aan het hardlopen en hij was nog veel vroeger ook. Voor hem was het nu de gewoonste zaak van de wereld. Toen kende hij het verhaal erachter niet. Gedachten zijn geen feiten.

Ze meent het vast niet, schoot hem weer door zijn hoofd. Wat moet dat meisje van negentien met zo’n oude grijze vent als ik? Niets, ze houdt me voor de gek. Maar gedachten zijn geen feiten. En ik ken haar verhaal niet goed. Ze zei dat ze me nog een keer wilde ontmoeten om verder met elkaar te praten. Dat is een feit.
Snel liep hij door. Vanmiddag was het zover.

–
Apeldoorn, november 2020

–

Dit is het eenenveertigste deel uit de eindeloze serie Schrijver.

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

20-11-2020

B-log: 21 t/m 27 november 2020

Filed under: B-log 2020 — bazbo @ 19:19

–

Vrijdag 27 november 2020:
Beter geslapen. Kwart voor zeven loop ik een ronde hard. Thuis terug in bed. Als ik dan echt op ben, bel ik de huisarts en om kwart voor tien zit ik in haar behandelkamer. Het is hetzelfde als twee weken geleden, maar dan erger. ‘Ik kan er nu niet eens in kijken,’ zegt ze. Gisteren begon het al pijn te doen en vanmorgen leek het al enorm opgezwollen. Meer antibiotica, nu voor tien dagen, plus druppelen. Lekker dan. Buiten regent het licht. Thuis koffie met De Vrouw. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Dan wandel ik door die lichte regen naar buiten om het groentepakket op te halen. Thuis lezen. Eind van de middag maak ik eten: een soep van spek, champignons, prei, courgette, rookworst en paprika, met daarna de het restant van de pompoenworstschotel van gisteren en een salade van bosui, komkommer, kerstomaat, appel en kaki. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren en op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Discovery (Electric Light Orchestra), Time (Electric Light Orchestra), Secret Messages (Electric Light Orchestra), Balance Of Power (Electric Light Orchestra), de derde show uit de doos The Roxy Performances (Frank Zappa)

  • Amaliapark

–

Donderdag 26 november:
Heel slecht geslapen. Ik ben onrustig, heb hoofdpijn, gierende tinnitus. Opstarten lukt goed en om kwart voor acht ben ik in Arnhem op de werkplek aan de slag. Er is van alles: overleg, veel regel- en planzaken en allerlei achterstallig werk. Ook spreek ik wat collega’s tussendoor, ook fijn. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag weer verder, maar halverwege de middag terug naar huis. Daar ben ik om half vijf. Een half uur later serveert De Vrouw een mooie schotel van ui, pompoen, aardappel en worst. Ernaast staat het restant van de salade van gisteren. Afwasje. Half zes log ik weer in op het werk en dan volgt een overleg van anderhalf uur. Ik ben doodmoe als het om half acht klaar is. Krant. Webstek, heel even lezen en luisteren en zeer op tijd slapen.
Muziek vandaag: Song Of Seven (Jon Anderson), Golden Fragments (Fragile), Ends (Giancarlo Erra)

  • Werkplek van vandaag
  • Schaarsbergen
  • Schaarsbergen
  • Schaarsbergen

–

Woensdag 25 november:
Pas om kwart voor zeven wakker. Veertig minuten later loop ik mijn ronde hard. Het is fris, maar lopen gaat prima. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik door de zon naar de biowinkel. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Ik loop nog naar een super in het centrum voor een kleinigheid. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst kook ik aardappel, bataat, ui en wortel. Tussendoor maak ik een salade van bosui, komkommer, appel en kaki. Door de gekookte groente roer ik het bodempje currypasta dat nog in de pot zat (van maandag). Ik bak rundersaucijzen en dan gaan we aan tafel en eten we alles op. Afwas en afval. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Eldorado (Electric Light Orchestra), Face The Music (Electric Light Orchestra), A New World Record (Electric Light Orchestra), Out Of The Blue (Electric Light Orchestra), de eerste twee shows uit de doos The Roxy Performances (Frank Zappa), de eerste twee plaatjes (de albums The Gardens Of Jane Delawney en On The Shore) uit de set Trees (50th Anniversary Edition) (Trees), There’s A Light That Enters Houses With No Other House In Sight (David Sylvian with Franz Wright & Christian Fennesz)

  • Cadeautje van mijn leidinggevende thuisgestuurd

–

Dinsdag 24 november:
Even voor zeven aan het werk. Begin van de ochtend is er een rondje overleggen met de collega’s. Eind van de ochtend gaat De Vrouw een of andere webinar kijken en dat geeft mij de gelegenheid om naar buiten te gaan. Een uur lunchen we samen. Afwasje en weer verder aan de slag. Allerlei achterstallig werk doe ik en om half vijf is het klaar ook. Krant. Die van gisteren en van vandaag. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een plaatpizza met ui en blauwe kaas, hamburgers en een salade van wortel met rozijnen. Smakelijk. Afwas. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Beggar Julia’s Time Trip (Ekseption), 5 (Ekseption), Electric Light Orchestra (Electric Light Orchestra), ELO 2 (Electric Light Orchestra), On The Third Day (Electric Light Orchestra), The Night The Light Went On (In Long Beach) (Electric Light Orchestra), Live at the Baked Potato (Soft Machine),

  • Thuiswerken 06.49 uur

–

Maandag 23 november:
Week zevenendertig, alweer. Voor zeven uur ben ik aan het werk. Daarvoor heb ik mijn ronde hardgelopen. Het ging redelijk soepel weer, al heb ik niet het idee dat mijn hoofd ervan leger is. Aan werk ligt er allerlei spul dat ik af moet/wil hebben, dus ik ga fiks door. Koffie met De Vrouw. Die gaat dan even de deur uit. Ik drink meer koffie en maak lunch. De Vrouw komt thuis en luncht mee. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. Thuis weer verder werken. Vijf uur is het klaar. Eten maken. Eerst vul ik de salade van gisteren wat aan. Dan bak ik kastanjechampignons, bosui, gele paprika en courgette. Ondertussen maak ik het laatste beetje witlofpompoenmosterdsoep heet. Dat eten we eerst op. Dan laat ik de groente verder bakken, doe ik Thaise gele currypasta erbij, kokosmelk en een fikse schep kokosbloesemsuiker. Terwijl dat pruttelt bak ik nog biefstukken en ligt er naan in de oven. We eten de hele boel op. Afwas. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Footloose And Fancy Free (Bill Bruford’s Earthworks), Random Acts Of Happiness (Bill Bruford’s Earthworks), Epicure (Eat), Beautiful Freak (Eels), Electro-Shock Blues (Eels), Royal Albert Hall (Eels), Freak Guitar (Mattias IA Eklund), Hidden Details (Soft Machine), Dwellers Of The Deep (Wobbler), Wandermüde (David Sylvian & Stephan Mathieu)

  • Thuiswerken 06.51 uur

–

Zondag 22 november:
Zeven uur op. Koffie en allerlei. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De was, bijvoorbeeld Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er kwart voor een voor lunch. Afwasje, stofzuigen. Dan stappen De Vrouw en ik op de fiets en rijden we naar Onze Vader. Het gaat redelijk goed met hem, hij vertelt weer van alles, redt zich goed. Half vijf gaan we weer terug. Thuis even zitten, dan avondeten maken. Ik maak maak ik een knoflookyoghurtmayosaus en een salade van bosui, radijs, komkommer, kerstomaat en peer. Eerst eten we van de witlofpompoenmosterdsoep van gisteren. Dan bak ik shoarma en zet ik falafelballen in de oven. Het smaakt. Flink natafelen. Afwas. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Heavenly Bodies (Bill Bruford’s Earthworks), A Part, And Yet Apart (Bill Bruford’s Earthworks), The Sound Of Surprise (Bill Bruford’s Earthworks), 1000 Hands (Jon Anderson), In Full Colour (De Jongens Driest Brass Quintet), Merry Christmas Mr. Lawrence (Ryuichi Sakamoto), het derde en vierde plaatje uit de set Trees (50th Anniversary Edition) (Trees), Space For The Earth (Ozric Tentacles)

  • bij Onze Vader

–

Zaterdag 21 november:
Zeven uur loop ik mijn ronde hard. Het is fris, maar lopen gaat fijn. Mijn hoofd niet helemaal leeg; aan de andere kant merk ik dat de zwaarmoedigheid weg is. Ik wandel naar de markt voor groente en fruit. Vervolgens naar de slager en super. Het is grijs en donker en dat blijft het vandaag. Koffie met De Vrouw. Allerlei huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje. Dan zien De Vrouw en ik de documentaire Zappa! over wie anders. Nog even wat luisteren en dan is het alweer tijd om avondeten te maken. Eerst een soep van ui, pompoen, witlof en mosterd. Ondertussen staat de eierpompoenschotel van gisteren in de oven. De soep is goed, vervolgens eten we de ovenschotel met de salade van gisteren en daarnaast heb ik steaks d’Avignon gebakken. Natafelen. Afwas. Ik bel Onze Vader. Gisterenavond kwam het verdrietige nieuws dat mijn tante Door, de zuster van Moeder, is overleden. Ze had ernstige Alzheimer en was 92, maar toch. Morgenmiddag gaan we even op bezoek bij Onze Vader. Webstek, lezen en luisteren. Heel op tijd naar bed.
Muziek vandaag: Dig? (Bill Bruford’s Earthworks), All Heaven Broke Loose (Bill Bruford’s Earthworks), Stamping Ground – Live (Bill Bruford’s Earthworks), Third Stage: Live in London (Flying Colors), Secrets & Lies (Jakko Jakszyk)

• • •
 

13-11-2020

B-log: 14 t/m 20 november 2020

Filed under: B-log 2020 — bazbo @ 19:38

–

Vrijdag 20 november:
Op tijd ben ik op de werkplek. Daar is het stil, dus ik kan in alle rust mijn achterstallige klussen doen. Overleg, veel uitwerken, veel regelen, enzovoorts. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag veel uitwerken, veel regelen, enzovoorts. Onderweg in de bus, als we Apeldoorn in rijden, ontvang ik een ouderwetse angstbui. Half zes thuis. Zeer moe. Even bijpraten met De Vrouw. Krant. De Vrouw serveert niet lang daarna een ovenschotel van ei en pompoen, wat vleesballen en een salade. Veel eet ik niet, maar voldoende. Afwas. Webstek, ontspannen, lezen en luisteren. Op tijd naar bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes (de albums The Garden Of Jane Delawney en On The Shore) uit de set Trees (50th Anniversary Edition) (Trees), het plaatje dat met de PROG mee kwam

  • Werkplek van vandaag
  • Schaarsbergen
  • Schaarsbergen

–

Donderdag 19 november:
Mijn ronde hardlopen gaat redelijk soepel, ondanks dat ik niet goed heb geslapen en ik vanaf de helft van de route fikse tegenwind heb. Geen extra wandelpauzes nodig. Zeven uur ben ik aan het werk. Er ligt veel. Overleg, een workshop, uitwerken, regelen, enzovoorts. Lunch met De Vrouw. Die moet op tijd naar haar werk. Ik was af en ga buiten een wandelingetje om het centrum maken. Thuis weer aan de slag. Twee overleggen nog en na vijf uur is het klaar. Morgen verder. Half zes heb ik avondeten voor mezelf klaar. Een restant chili van eerder deze week (dat De Vrouw vergeten is mee te nemen) meng ik meng een restant kikkererwtenpasta van dinsdag. Kliekendag, dus. Er blijft zelfs nog over, dus als De Vrouw nog trek heeft vanavond als ze terug komt… Laatste portie antibiotica van de kuur; die ging goed, nauwelijks bijwerkingen gehad en sinds vandaag hoor ik ook weer normaal. Afwasje, webstek, lezen en luisteren. De Vrouw is om half tien thuis. Bijpraten en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: To The World Of The Future (Earth and Fire), Gate To Infinity (Earth and Fire), Earthworks (Bill Bruford’s Earthworks), het tweede, derde en vierde plaatje van de set Live In The 70s (Soft Machine), Through Shaded Woods (Lunatic Soul)

  • Thuiswerken 07.00 uur
  • Oranjepark
  • Oranjepark
  • Oranjepark

–

Woensdag 18 november:
Redelijk geslapen, zowaar. Toch om zeven uur op. Koffie, allerlei. Tegen negenen koffie met De Vrouw. Halverwege de ochtend wandel ik naar de biowinkel. Mooi zonnetje. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. Ik wandel naar een super in het centrum voor wat kleine dingen. Dan gaat De Vrouw even de deur uit. Aansluitend stap ik op de fiets en rijd naar een bouwmarkt om afvoerontstopkorrels te zoeken. Ik vind ze niet en neem voorlopig even een vloeibaar middel mee. Thuis heel even zitten, dan nog een vergeten boodschap halen bij de super in het centrum en beginnen met avondeten maken. Eerst blancheer ik bladeren groene kool. Dan maak ik een salade van bosui, wortel, komkommer en rozijnen. Vervolgens maak ik een bechamelsaus. In een cakebakschaal doe ik een laag pastasaus van gisteren, dan een laag groenekoolbladen, een laag pastasaus, plakken kaas, groenekoolbladeren, pastasaus, groenekoolbladeren en daaroverheen giet ik de bechamelsaus die ik bestrooi met geraspte kaas. De schaal gaat veertig minuten in de oven. Even over zes zitten we aan tafel en eten we de lasagne op. Afwas en afvoerontstoppen. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: The Bootleg Series Vol. 6 – Live 1964 (Bob Dylan), In Full Colour (De Jongens Driest Brass Quintet), Earth and Fire (Earth and Fire), Song Of The Marching Children (Earth and Fire), Atlantis (Earth and Fire), Thousand Knives Of (Ryuichi Sakamoto), het eerste plaatje uit de set Live In The 70s (Soft Machine)

–

Dinsdag 17 november:
Slecht geslapen. Mijn ronde hardlopen gaat dan gezien de omstandigheden weer erg goed. Ik kan niet onafgebroken lopen en neem twee extra wandelpauzes, maar verder voelt het allemaal beter. De zwelling in mijn linkeroor lijkt heel veel minder. De Vrouw is vanmorgen vroeg al naar het werk. Ik ben ook op tijd weer aan de slag en in alle rust doe ik de dingen die vandaag moeten. Er is allerlei overleg, plots gedoe en uitwerkdingerij. Even na twaalven lunch ik snel, breng ik afval naar containers en loop ik een minirondje door het park hier vlakbij. Dan weer verder. Overleg, uitwerkerij en geregel. Half vijf is het klaar. De Vrouw is dan al twee uur terug. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer en kaki. Dan een saus van rundergehakt, ui, paprika, courgette, spinazie en tomaten. Ten slotte kook ik kikkererwtenpasta. De Zoon is er iets na zes uur en we eten er veel van. Afwas, afval. Ondertussen vertelt onze minister-president met zijn knecht dat we zeker tot half december in de huidige situatie blijven. Och. Webstek, lezen en luisteren. Dan weer heel moe, want intensieve dag. Oorpijn is er niet meer, zwelling in mijn oor ook niet. De antibiotica doen hun werk en gelukkig weinig tot geen last van bijwerkingen.
Muziek: Summer Dancing (Judy Dyble & Andy Lewis), Earth Is Sleeping (Judy Dyble), Weavings Of A Silver Magic (Judy Dyble), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon), Bringing It All Back Home (Bob Dylan), Highway 61 Revisited (Bob Dylan), Blonde On Blonde (Bob Dylan), Uncommon Deities (David Sylvian with Jan Bang, Erik Honoré, Sidsel Endresen & Arve Henriksen)

  • Thuiswerken 06.49 uur
  • Amaliapark
  • Plank 9 gedraaid; op naar 10

–

Maandag 16 november:
Zeven jaar. Slapen gaat niet heel goed. Toch om zes uur op. Uurtje later ben ik aan het werk. Er liggen wat spoedklussen en er is wat overleg. Mooie afleiding. Tussendoor koffie en is de schoonmaakster in huis. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Dan wandel ik een klein rondje door de regen. En weer verder. Eind van de middag is er een overleg met de werkgroep Wirwar. De grote verbinder en aanjager gaat een stapje terug doen en dat gaat wat meer van mij vragen. Gelukkig is het nu redelijk rustig aan het front, dus dat moet gaan lukken. Vijf uur stop ik. Krant. De Vrouw serveert een schotel van ui, knoflook, groene kool en kikkererwten in ketjapsaus, met ernaast varkensfilet. Smakelijk. Natafelen. Afwasje. Webstek, lezen en luisteren. Op tijd weer slapen.
Muziek vandaag: Film Music 1976-2020 (Brian Eno), Talking With Strangers (Judy Dyble), Live at WM Jazz (Judy Dyble), Gathering The Threads (Fifty Years Of Stuff) (Judy Dyble), Songs In Waiting (Judy Dyble), Islands (The Flower Kings), Bundles (Soft Machine)

  • Thuiswerken 06.39 uur
  • Amaliapark

–

Zondag 15 november:
Met vlagen slaap ik tot zeven uur. Dan op, ontbijten en een poging tot hardlopen. Ik kies een langere route, want ik heb de tijd. Na een kort stuk moet ik al wandelpauze houden: kramp, spierpijn, buiten adem, noem het allemaal maar op. Het zal de invloed van de medicatie zijn. Afwisselend ren en wandel ik de route. Thuis nog even terug in bed. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje. Stofzuigen. Dan even naar buiten. Het regent miezer en we wandelen een klein rondje om het centrum. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst vul ik het restant van de salade van gisteren aan met bosui en komkommer. Dan maak ik een chili van rundergehakt, ui, paprika, courgette, Chinese kool, tomaten en rode bonen. Dit zet ik op tafel met een restantje gekookte spaghetti van gisteren. Weten er goed van en er blijft voldoende chili over voor twee personen (of donderdag als De Vrouw naar het werk gaat). Afwas. Webstek. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Film Music 1976-2020 (Brian Eno), Live in Amsterdam (Candy Dulfer), Big Boy (Dulfer), Dig! (Dulfer), de eerste show uit de grote doos Halloween 77 (Frank Zappa), Allow Yourself (Nosound)

  • Langs het kanaal

–

Zaterdag 14 november:
Zowaar, ik slaap bij vlagen wat. Kwart voor zeven op. Koffie en zo. Acht uur wandel ik naar de markt voor groente, fruit en vis; daarna naar de slager en super. Thuis koffie. De Vrouw gaat de deur uit. Ik doe huishoudelijks en drink meer koffie. Iets voor een uur is De Vrouw weer terug en een half uur later is De Zoon er ook voor lunch. Afwasje. Dan wandel ik een rondje om het (drukke) centrum. Thuis krant en de webstek van Kunst-Zinnig-Brein. Eind van de middag ga ik avondeten maken. Ik kook spaghetti. Ondertussen maak ik een salade. Dan bak ik rode ui, champignons en spinazie en roer daar knoflookkruidenkaas doorheen. Ten slotte meng ik het met de gekookte spaghetti. Ik heb inmiddels ook lamsfiletlapjes gebraden. We eten alles op. (Nou, klein beetje salade blijft over.) Afwas. Webstek, lezen en luisteren. Op tijd weer slapen, want moe en pijn.
Muziek vandaag: Muir Woods Suite (George Duke), Psurroundabout Ride (The Dukes Of Stratosphear), Halloween 77 (Frank Zappa), Space For The Earth (Ozric Tentacles), Through Shaded Woods (Lunatic Soul), Ends (Giancarlo Erra)

  • Oranjepark
  • Oranjepark
• • •
 

12-11-2020

Het gevoel

Filed under: Publicaties voor FOK! - 2020 — bazbo @ 01:00

Het gevoel dat haar bekroop, maakte dat ze extra op haar hoede was. Ze wist dat ze op haar intuïtie af moest gaan; die had haar nooit bedrogen. Er was iets met deze vent en er was de laatste tijd te veel gebeurd om zomaar zorgeloos overal op in te gaan.
‘Ik ga me eerst even opfrissen,’ zei ze. ‘Dan kun jij daarna naar de badkamer.’
‘Kunnen we niet samen?’ vroeg de man.
‘Nee, daar is het te klein voor.’
‘Je weet niet wat je mist,’ zei de man met een zuinig glimlachje. ‘Ik dacht dat het bij de prijs in zat.’
‘Voor dat bedrag kun je ook niet zo veel verwachten,’ zei ze. ‘Aan de kwaliteit zal het verder niet liggen, dat beloof ik je. Ik ben een professional en houd me aan de afspraak.’
‘Wat voor lekkers doe jij dan allemaal wél voor die prijs?’
‘Wat zou je graag willen?’ vroeg ze.
‘Naakt met me lul in een kut liggen pompen.’
‘Dat kan.’ Ze zuchtte en stond op.
‘Maar wat ik nog weten wil: heet je echt Selina of is dat zeg maar je artiestennaam?’
‘Is dat belangrijk voor nu?’ Ze zette haar handen in haar zij.
‘Nou, er is al zo veel nep. Ik betaal voor de liefde en je gaat waarschijnlijk faken dat je gillend klaarkomt. Dan is het wel fijn als ik weet hoe je echt heet.’
‘Zou je dat ook graag willen? Dat ik gillend klaarkom?’
‘Zal wel weer extra kosten en mijn budget voor dit weekend is nu op.’

Ze antwoordde niet, ging naar de badkamer en deed daar het licht aan. Toen reikte ze naar het kleine klapraampje en zette dat open. Straks moest die vieze vent hier ook zijn en ze hield de boel graag een beetje fris. In de steeg achter het oude pand hoorde ze gestommel. Aan het geluid te horen zal het die bejaarde achterbuurvrouw wel zijn die de vuilnis buiten zet, dacht ze. Of was het wat anders? Er waren de laatste tijd incidenten geweest en ze was liever voorzichtig. Toen het verder stil bleef in de steeg, zette ze het klapraam op een kier.
Ze ging op de wc zitten, plaste en waste daarna haar handen met koud water. Terwijl ze in de spiegel keek, controleerde ze of haar make-up op orde was en haar pruik nog recht zat. Alles oké. Die man in haar kamer was een onschuldige sul. Een vent die dacht dat hij heel wat was, maar de zieligheid zelve. Van hem niets te vrezen. Ze snoot haar neus, haalde diep adem en ging terug naar het kamertje.

‘Nu mag jij,’ zei ze.
De man stond op. ‘Helemaal wassen?’
‘Je kunt douchen. Er hangt een schone handdoek.’
‘Kom je me inzepen?’
‘Nee.’
‘Niet zo kortaf, dame. Ik betaal je voor je diensten. Als je niet lief bent, krijg ik hem niet omhoog en duurt het allemaal nog langer.’
‘Je hebt voor een uur betaald, dus maak dan maar voort.’
De man zei niets meer, stond op van het bed en liep de kamer uit.
‘Links en dan de deur rechts!’ riep ze hem na.

Het was er allemaal niet gemakkelijker op geworden nu Leo er niet meer was. Natuurlijk, ze had Leo nooit gemogen. Hij was koud en ongevoelig. Voor geld ging hij over lijken. En nu was hij zelf dood. Even had ze overwogen om uit het leven te stappen. Nee, geen zelfmoord. Maar het idee dat ze iets anders voor de kost kon gaan doen, was aanlokkelijk. Bovendien was ze bang. Want Leo was geen gewone dood gestorven. Ze hadden hem gevonden in een zak, drijvend in de vaart. De lokale krant had er twee volle pagina’s aan gewijd. Het was de zoveelste dode in de business.
Toen ze jaren geleden begon met dit werk, wist ze dat het een harde bedrijfstak was. Leo was gewelddadig, collega’s liepen verwondingen op en het was wel eens voorgevallen dat een doorgedraaide klant een meisje bedreigde, maar nu vielen er te veel slachtoffers.
Emmeline en Sharona waren niet alleen collega’s, maar in de loop van de tijd ook goede vriendinnen geworden. Ook dat meisje dat destijds nieuw was, ze had haar hondje bij zich, hoe heette ze ook weer? Simone. Dat was het. Zelfs haar hond was dood. Gewoon vermoord, op de hoek van de straat waar ze tippelde.
En toen een tijdje terug een van haar eigen klanten werd afgemaakt, toen kwam het allemaal wel heel dichtbij. Het was nog een fikse klus geweest om al het bloed van die knul Martijn weg te krijgen. Er moest een nieuw tapijt komen.
Van de hele gebeurtenis was ze dagen van streek geweest. Leo stond erop dat ze weer aan het werk ging, maar ze kon het niet opbrengen. Dan sloeg hij haar maar, kon haar het schelen. Na vier dagen was ze weer in haar kamertje.
En toen ging Leo dood en had ze geen pooier meer. Nu kon ze stoppen. Maar na een dag of wat bekroop haar een soort onrust. Ze verlangde terug naar het werk. Er was wel zo’n vriendje van hem langs geweest die aanbood haar in bescherming te nemen en haar probeerde te overtuigen van de noodzaak daarvan, maar ze had hem netjes doch kordaat bedankt. Vanaf nu zou het geld dat ze verdiende ook echt voor haarzelf zijn. Ook die paar tientjes van deze vieze vent die naakt met z’n lul in een kut wilde liggen pompen. Vooruit. Het was maar een uurtje werk.
Ondertussen zou hij wel zover zijn. Ze schikte de sprei op het bed, ging erop liggen en nam een uitdagende pose aan. Maar –

Een schreeuw. Een klap. Een stem. Lawaai in de gang. Selina stond op en snelde naar de deur. Net toen ze de klink wilde grijpen, vloog de deur open. Ze zag een man, gekleed in een lange regenjas. Hij hield iets in zijn hand. Het glinsterde in het rode licht. Achter de man zag ze haar klant, naakt, liggend op de grond en badend in het bloed. Zijn hoofd lag los van zijn romp. Voor ze het wist, stapte de man op haar af en benam hij haar het zicht. Ze stond aan de grond genageld, verstijfd, verlamd. Ze keek hem aan. Even zag ze zijn donkere ogen. Ze herkende hem. ‘Ik ga mijn deadline halen,’ siste hij en hij was nu heel dicht bij haar. Een felle steek in haar blote buik. Ze sloeg dubbel, greep naar de wond, er welde van alles naar buiten, haar handen werden nat en warm. Toen duwde iemand iets voor haar mond en trok haar hoofd met kracht naar achteren. Eigenlijk wist ze wel wat er zou komen. De angst was geen verrassing. Niet eens heel langzaam verdween het gevoel.

–
Apeldoorn, oktober 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.

• • •
 

06-11-2020

B-log: 7 t/m 13 november 2020

Filed under: B-log 2020 — bazbo @ 18:50

–

Vrijdag 13 november:
Ik heb pijn in mijn linkeroor. Gisteren al had ik jeuk en deed het wat pijn. Ik kon er gisterenavond niet op liggen om in slaap te komen. Bij vlagen ben ik dus wakker geweest. Ik heb er niet zo last van als ik vanmorgen vroeg mijn ronde hardloop, maar eenmaal thuis is het weer erg. Plus gierende oorsuizingen. Nog even terug in bed. De Vrouw bekijkt mijn oor en constateert dat het nogal rood en opgezet is en adviseert telefonisch contact met de huisarts. Drie kwartier later zit ik in de wachtkamer en nog weer een paar minuten daarna spreek ik de huisarts. Ze kijkt in mijn oor. ‘Inderdaad, een flinke ontsteking. Nu even de bocht om en … oei, je trommelvlies doet ook mee. Dat moet erg pijn doen?’ Op dat moment valt het mede. Een week lang antibiotica om de bacterie te bestrijden. ‘Ik hoop niet dat je andere mensen besmet, want je hebt in je huishouden iemand die er heel gevoelig voor is.’ We zijn niet met heel veel thuis, dus dat moet De Vrouw zijn. ‘Als zij ook klachten krijgt, dan moet ze gelijk contact opnemen.’ Ach zo. Thuis koffie met De Vrouw. Even later is Zwager met De Neef ook op de koffie. Een uurtje later haal ik de medicatie. Enorme capsules die ik nauwelijks weg krijg. We lunchen. Afwasje Half twee wandel ik naar buiten. Het is net droog en ik haal het groentepakket op. Als ik thuis kom, is De Vrouw naar het werk. Ik ontspan wat, lees de krant. De pijn in mijn oor maakt dat er weinig zinvols uit mijn vingers komt. Even voor zes uur ga ik avondeten maken. Ik doe het restant romanesco van gisteren in een ovenschaal met wat bataatballen en warm die op in de oven. Er is ook nog wat salade van gisteren. Ik eet alles op en was af. Dan zie ik het laatste stukje van de serie Sahara (Michael Palin). Webstek. Lezen en luisteren. De Vrouw is er om half tien. Bijpraten en ik ga op tijd slapen, want moe.
Muziek vandaag: De Jongens Driest (De Jongens Driest), Live in Leer (De Jongens Driest with Michael Vatcher), III (De Jongens Driest), Harem (Duffhuës), Dwellers Of The Deep (Wobbler), Through Shaded Woods (Lunatic Soul), Film Music 1976-2020 (Brian Eno)

  • Ontbijt 06.30 uur
  • Klaar voor hardlopen 06.30 uur
  • Heemtuin Matenpark
  • Bataatballen met romanesco

–

Donderdag 12 november:
Half acht ben ik op de werkplek. Het is er stil. Doodstil. Toch goed om er te zijn. Ik heb wat online overleg, werk wat uit en zo voorts. Kwart voor twee pak ik in en een bus. Even na half vier thuis. Daar verder werken met overleggen. Half zes klaar. Krant. De Vrouw serveert kalfsoesters met champignons en uien, ernaast romanesco in blauwe kaas en ten slotte een salade. Natafelen. Afwas. Webstek. Ik zie weer een aflevering van Sahara (Michael Palin). Lezen en luisteren.
Muziek vandaag Dwellers Of The Deep (Wobbler)

  • Werkplek van vanmorgen 07.44 uur
  • Werkplek van vanmiddag 15.45 uur

–

Woensdag 11 november:
Niet koud als ik om half zeven de deur uit ga om een ronde hard te lopen. Half negen ga ik opnieuw de deur uit, dit keer naar de tandarts. Alles oké. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik naar de biosuper. Erna nog naar een andere super voor salades voor De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. Half een lunch. Afwasje en pleepoetswerk. De Vrouw gaat rond twee uur naar het werk. Ik doe werkzaamheden voor Kunst-Zinnig-Brein en Wirwar. Ook zie ik een muziekdvd. Tegen zes uur eten maken. Ik leg bataatballen in de oven en bak ondertussen bosui en courgette in kruiden en room. Ik leg de ballen in een bord en schenk de saus eroverheen. Smakelijk. Afwasje. ik bel Onze Vader; hij vertelt honderduit over van alles en niets en het gaat goed met hem. Lekker geen kinderen aan de deur. (Dat is de afgelopen drie jaar ook al zo, dus wat zeur ik?) Dan zie ik weer een aflevering uit Sahara (Michael Palin), lees en luister ik en ga ik op tijd slapen.
Muziek vandaag: Five Leaves Left (Nick Drake), Bryter Layter (Nick Drake), Pink Moon (Nick Drake), Tanworth-in-Arden 1967/68 – 18 Rare Home Recordings (Nick Drake), Green Leaves – Nick Drake covered (allerlei), EP One (Paul Draper), Live at the BBC – Vol Two – In Concert (Strawbs), de dvd die mee kwam met Frankfurt ’86 (Allan Holdsworth), From Silence To Somewhere (Wobbler)

  • Langs het kanaal 08.40 uur
  • Langs het kanaal 09.00 uur

–

Dinsdag 10 november:
Nog voor zeven uur ben ik weer aan het werk. Er is wat overleg en regel- en puzzelwerk. Koffie met De Vrouw. Begin van de middag lunchen we. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. Weer verder met werk. Half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er pas kwart voor zeven. De Vrouw heeft een mooie schotel gemaakt van chorizo, spek, pompoen, pastinaak en bataat. Erbij het restant salade van gisteren, ietwat aangevuld. Afwas. Webstek. Ik zie weer een aflevering van de serie Sahara (Michael Palin), lees en luister.
Muziek vandaag: The Soft Parade (The Doors), Morrison Hotel (The Doors), L.A. Woman (The Doors), DOOT! (DOOT!), 2007 Mega-Sampler (DOOT!), Vox Humana (Geoffrey Downes and The New Dance Orchestra), The Collection (Geoffrey Downes and The New Dance Orchestra), Skyscraper Souls – DBA3 (Geoffrey Downes & Christopher Braide),

  • Boekje lezen

–

Maandag 9 november:
Mijn ronde hardlopen gaat niet heel soepel, maar het gaat. Om zeven uur ben ik aan het werk. We zitten alweer in week vijfendertig van thuiswerken. Deze week wil ik op donderdag even naar de werkplek in Arnhem. Vanmorgen doe ik in alle rust van alles. Eind van de ochtend koffie met De Vrouw; daarna is zij even de deur uit. Ik lunch, was af en wandel een rondje buiten. Dan weer verder. Half vijf sluit ik af. Krant. Dan avondeten maken. Ik kook aardappel, pastinaak, ui en wortel. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, komkommer en peer. Dan bak ik lamsboutlap en ten slotte stoemp ik de gekookte groente met wat room tot een smeuïge puree. Dit eten we. Er blijft een beetje stoemp voor woensdag over (als ik alleen thuis ben). Afwas en afval. Webstek, een deel van de dvd Sahara (Michael Palin) en wat lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Skin (Doctor Nerve), The Gift Of Shame (Doctor Nerve), Out To Lunch! (Eric Dolphy), The Doors (The Doors), Strange Days (The Doors), Waiting For The Sun (The Doors), A Victim Of Stars – 1982-2012 (David Sylvian), Seven (Soft Machine), Secrets & Lies (Jakko Jakszyk), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)

  • Thuiswerken 06.50 uur

–

Zondag 8 november:
Rond zeven uur ben ik echt wakker en sta ik op. Koffie, webstek, restje krant. Koffie met De Vrouw. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas, stofzuigen. Dan wandel ik naar buiten, door de zon, langs het kanaal, door wat parken en om het centrum heen. Thuis wat aan de cd-collectie op een webstek doen. Vijf uur maak ik avondeten. Eerst maak ik een salade van bosui, komkommer, tomaat en appel. Dan bak ik het kleine restje shoarma van gisteren, ui erbij, restje miniromasla, een peper, een paarse bataat en een kwart Chinese kool, beetje bouillon en Itialiaanse kruiden en smoren maar. Ten slotte bak ik steaks d’Avignon. We eten het op. Toe is er blauwebessenkefir. Afwas, muziekdvd, webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Live & Outta Sight II (DeWolff), Tascam Tapes (DeWolff), Synchronized (Dial), California Screamin’ (Dixie Dregs), Too (Dizrhythmia), Live at Toad’s Place April 5th. 2005 (Doctor Dark), Every Screaming Ear (Doctor Nerve), de dvd die mee kwam met Letter God – A Few Words On Psycedelica (DeWolff), Islands (The Flower Kings)

  • Langs het kanaal
  • Langs de Grift
  • Wilhelminapark

–

Zaterdag 7 november:
De Vrouw staat even na zes uur op. Ik volg al snel om een ronde te gaan hardlopen; De Vrouw gaat naar haar werk. Lopen gaat prima in de kou en als ik thuis kom, ben ik alleen. Ik wandel naar de markt, breng de groente en fruit terug en ga dan naar de slager en super. Thuis koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Hij is vrolijk en opgewekt en vertelt van alles. Afwasje en ander huishoudelijks. Ik wandel door de zon langs het kanaal naar een supermarkt voor een kleinigheid. Thuis lezen en luisteren. De Vrouw is er om half vijf. Even bijpraten en dan ga ik eten maken. Ik prepareer een knoflookyoghurtmayosaus, dan bak ik aardappeltjes en shoarma en ten slotte zet ik het restant salade van gisteren op tafel. Uitstekend. Toe is er frambozenkefir. Afwasje. Webstek, muziekdvd’tje, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Live & Outta Sight (DeWolff), Roux-Ga-Roux (DeWolff), Thrust (DeWolff), The Royal Affair Tour – Live From Las Vegas (Yes), The Kyteman Orchestra (Kyteman), de dvd die mee kwam met Phoenix Rising (Deep Purple), Auto Reconnaissance (The Tangent)

• • •