Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 2 juli:
Op tijd wakker en op. Beetje pijn in de spier in mijn linkerbovenarm; meer niet. Kwart voor zeven aan het werk. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat oppassen bij de Neven. Ik werk verder. Koffie en lunch. Afwasje. Ik wandel naar buiten om het groentepakket te halen. De Vrouw is weer terug. Ik ga weer fiks aan de slag. Half vijf klaar. Intensieve werkdag; ik ben alle energie kwijt en doodop. Krant op het balkon. Ik maak wel avondeten. Eerst kook ik aardappelen en ui. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, appel en moerbei. De aardappelen stamp ik fijn met wat kookvocht en vervolgens roer ik er grof gesneden bladen sla, blokjes paprika en lupineseitan doorheen. Ik heb het kleine restje van de bonenschotel van gisterenavond opgewarmd. We eten alles – met uitzondering van de grote kom sla – op. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje uit de doos In The Court Of The Crimson King (King Crimson), In The Wake Of Poseidon (King Crimson), Lizard (King Crimson), Cuovgga Áirras – Sterna Paradisea (Mari Boine), allerlei extra’s op de dvd van In The Wake Of Poseidon (King Crimson), The Old Homestead, het zesde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Donderdag 1 juli:
Het ragfijne miezerregentje is niet heel erg. Als ik doorren, merk ik er niets van. Om zeven uur ben ik aan het werk. De Vrouw is vanmorgen meerdere malen de deur uit. Tegen half twaalf wel koffie samen. En lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum en langs het kanaal. En weer verder met het werk. Om half vijf vind ik het klaar voor vandaag. Krant. Dan loop ik naar de priklocatie en ontvang ik mijn tweede vaccinatie tegen het zo gevreesde virus dat inmiddels al bijna anderhalf jaar de aarde teistert. Ik krijg mijn vaccinatieboekje ook gestempeld. Het loopt allemaal soepel en gemakkelijk en nog voor zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert venkel uit de oven, een schotel van ui, courgette, tomaten en witte bonen, een salade van bosui, komkommer en paprika, plus biefstukken. Toe maar. Afwas. Webstek. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Static (Dave Kerzner), Keyboards Triangle (Keyboards Triangle), de eerste drie plaatjes uit de doos In The Court Of The Crimson King (King Crimson), het tweede plaatje van Arthur Or The Decline And Fall Of The British Empire (Deluxe Edition) (The Kinks), It’ll All Work Out In Boomland en de twee bonusplaatjes die erbij mee kwamen (T2), Walk On, het vijfde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Woensdag 30 juni:
Redelijk geslapen. Zowaar, dat is de laatste nachten anders geweest. Half zeven op. Koffie. Even voor negen het gebruikelijke woensdagmorgenloopje naar de super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Tegen elven naar Gigant voor een ontmoeting met de spelers van Theater Wirwar. Leuke bijeenkomst en goed gesprek. Ik zal vaker op woensdagmorgen op bezoek gaan en dan wat foto’s en filmpjes maken voor op Instagram. De theaterdocent is Aad en hem spreek ik ook over andere zaken, waaronder mogelijkheden om samen te werken en op te treden in de al dan niet naaste toekomst. Half een ben ik weer terug. De Vrouw en ik lunchen. Afwasje. Krant. Ik loop nog naar een super voor wat laatste dingen. De Vrouw gaat naar het werk. Ik werk de aantekeningen van vanmorgen (die in mijn hoofd zitten) uit. Tegen zes uur maak ik avondeten voor mijzelve. Niet moeilijk. Ik bak champignons en bosui en courgette en roer daar het kleine restant van de schotel van gisteren doorheen, plus nog wat gekookte orzo die over was en rode pesto. Dit eet ik op. De afwas is zeer klein. Webstek. Lezen en luisteren. De Vrouw is er om negen uur. Bijpraten. Verder lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), New World Live (Dave Kerzner), The Width Of A Circle (David Bowie), A Spark In The Aether (The Tangent), het eerste plaatje van Arthur Or The Decline And Fall Of The British Empire (Deluxe Edition) (The Kinks)

–

Dinsdag 29 juni:
Het regent fiks als ik opsta. Drie kwartier later ga ik een ronde hardlopen en is het droog. Kwart voor zeven ben ik aan het werk. Er is weer van alles: overleg, geregel, uitwerken, organiseren, noem het maar op. Tussendoor koffie met De Vrouw op het balkon en lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. En weer verder. Half vijf is het klaar. Krant. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Dan een fruitsalade van watermeloen en aardbei. Ik kook Griekse orzo. Ondertussen bak ik champignons, ui, courgette en vleestomaten; dat laat ik inkoken. Ernaast bak ik blokjes kipfilet. Aan het eind roer ik de orzo door het tomatenmengsel. De Zoon is er even voor half zeven. We eten alles op. Ik heb de vegetarische variant; de beide tafelgenoten roeren de gebakken kipfilet door de orzo. Afwas. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Aardvark (Kensington Market), Molotov Cocktails For Two (Bob Kerr And His Whoopee Band), Happy Daze (Are Here Again) (Bob Kerr And His Whoopee Band), Free Hand (Gentle Giant), New World (Deluxe Edition) (Dave Kerzner), Idjagiedas (Mari Boine)

–

Maandag 28 juni:
Kwart voor acht op de werkplek. Daar van alles. Overleg, uitwerken, netwerken. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en zon. Half zes thuis. Daar maak ik avondeten. Niet heel moeilijk. Spaghetti koken. Kastanjechampignons bakken, bosui en courgette erbij, dan de spaghetti en rode pesto erdoorheen. Kaas eroverheen. Opeten. Afwas. Afval. Regen. Krant op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op dat balkon. Slapen.
Muziek vandaag: Free Hand (zowel de nieuwe mix als de surroundmix van Steven Wilson) (Gentle Giant), Roxy – Tonight’s The Night Live, het vierde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Zondag 27 juni:
Vroeg weer wakker en op. Ik loop mijn ronde hard om kwart voor zeven, kies een langere route en die lukt nog goed ook. Het is wel alweer warm en benauwd. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Krant. Meer koffie met De Vrouw. Was. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuig. Iemand moet het doen. Ik wandel door de zon een ronde langs het kanaal en om het centrum. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik houmous en avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat, dan een fruitsalade van watermeloen, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik kastanjechampignons, ui, paprika, courgette en kikkererwten en ten slotte bak ik kleine lamsfiletlappen. We eten het op, hetgeen de bedoeling was. Afwas. Webstek en mail. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Nonkertompf in Arnhem op 25 maart 2006 (Mike Keneally), Film Music 1976-2020 (Brian Eno)

–

Zaterdag 26 juni:
Op tijd wakker en op. Kwart voor zes. Twee uur later wandel ik naar de markt. Daarna het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Ik loop nog naar de Turkse winkel om brood te halen (niet voor mijzelf). Het is inmiddels warm en het belooft een zonnige dag. Meer koffie met De Vrouw. Half twaalf wandel ik naar het station en daar tref ik Tim. Heel goed en fijn om hem te zien. We lopen een rondje om het centrum en belanden op een terras. Daar lunchen we. Ondertussen voeren we een gesprek. Mooie woorden over successen en zorgen. Daarnaast ook vragen en domme lol. Alle vier al twintig jaar goed en belangrijk. Eind van de middag belanden we nog even thuis en half zeven heb ik hem op de trein gezet. ‘Ga ik nog uitgebreid koken of lopen we naar een terras?’ vraag ik als ik weer thuis kom. De vraag stellen is hem beantwoorden. Op het terras eten we Indiase gerechten, vieren we het leven en de liefde en om tien uur zijn we weer thuis. Even zitten en nog voor elf uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Nonkertompf Live (Mike Keneally), Ends (Giancarlo Erra)

Lotgenoten,

Gezondheid kun je kopen. Moet je wel naar de juiste supermarkt gaan en daar de juiste spullen kopen. Nog altijd heb ik zo’n abonnement op een groentepakket van de biologisch-dynamische boerderij, die een paar kilometer buiten ons zo majestueuze Apeldoorn is gesitueerd. Jarenlang was het bij mij thuis een distributiepunt. Iedere vrijdagmorgen kwam er een vrachtwagen bij ons huis voorrijden die een stapel kratten onder onze carport achterliet. Abonnementhouders uit de buurt kwamen dan bij ons hun pakket ophalen. Sinds vier jaar is dat afhaalpunt elders. Ik heb het desbetreffende huis verkocht, vandaar. Op zich hadden we wel distributiepunt willen blijven, maar in een appartementencomplex op twee hoog in de binnenstad van het zo majestueuze Apeldoorn is dat niet zo handig. Nu wandel ik wekelijks naar een afhaalpunt bij mij in de buurt. Leuke wandeling, eveneens gezond. Maar waar was ik gebleven?

Ik liep op straat met in iedere hand een goed gevulde boodschappentas. In die boodschappentassen zaten levensmiddelen die niet alleen voedzaam zijn, maar ook nog eens gezond. Pure, zuivere producten, zonder toevoegingen als suiker en zout en zeker niet ultrabewerkt. Verse groenten en fruit van teelt die niet gebruik maakt van chemische bestrijdingsmiddelen, noten en zaden, stevig brood en weinig zuivel. Voeding en geen vulling. De biologische winkel had aan mij een goede en trouwe klant. Gezondheid kun je kopen, maar dat had ik al gezegd.

‘Ken ik jou niet ergens van?’ hoorde ik een stem ergens achter mij. ‘Hallo! Ken ik jou niet ergens van?’
Ik liep door. Als je mij ergens niet van kent, waarom ga je dan naar me schreeuwen? Het was vast niet voor mij. Overigens zou het best kunnen dat de iemand mij wél ergens van zou kennen.
‘Ben jij niet die schrijver?’ vragen mensen mij soms, op straat of in die supermarkt.
‘Nee,’ zeg ik dan. ‘Ik ben wél die schrijver,’ wil ik er dan achteraan zeggen, maar dan zijn ze al doorgelopen. Altijd lastig: een vraag met een ontkenning er in. Waarom zou je iemand vragen of hij het niet is? Je kunt beter vragen of iemand het wél is. Maar goed. Ondertussen was ik alweer anderhalve straat verder.

En ja, ik weet het: biologisch is niet synoniem aan gezond. Er zijn samengestelde biologische producten die toch veel suikers of zout bevatten, toegevoegd of niet. In een gewone supermarkt zijn er hele paden die ik structureel oversla en dat is in deze biowinkel niet anders. Koeken, snoep, voorgemonteerde sauzen, veel kant-en-klaar-spul, pizza’s en salades-in-bakjes: ik koop het niet, want ultrabewerkt. En moet je eens biologische ham kopen in de supermarkt en die vergelijken met de ham van mijn biologische slager. Dat scheelt liters water en kilo’s zout. Biologisch sinaasappelsap bevat grote hoeveelheden suiker. Ook niet zo gezond. Sinaasappels moet je pellen en niet persen. Of gelijk na het persen in je eetgat gutsen, dan schijnt het mee te vallen met die suikers. In ieder geval moet je ze niet uit een pak gieten.

De winkel die ik twee keer in de week bezoek, ligt nog geen twintig minuten lopen bij mijn huis vandaan. Ook in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn, dus. Sinds ik hier woon, gebruik ik mijn fiets niet of nauwelijks, want alles is op loopafstand: het station, de markt, het theater, de poptempel, alle cafés waar ik toch nooit kom én de supermarkt. Ik loop dus waarlijk veel. Daarnaast ren ik om de dag een ronde om het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn, het liefst ’s morgens in alle vroegte. Als ik dan om zeven uur start met thuiswerken, heb ik mijn sportmoment er al ruimschoots op zitten. Daarnaast maak ik dagelijks na de lunch een wandeling van minimaal een half uur, liefst door parken en langs het kanaal of een van de vele beken en griften die Apeldoorn rijk is.
Piepende banden achter me. Ik schrok me rot. Een auto kwam naast me tot stilstand. Het was zo’n cabriolet, een convertable of hoe heet zo’n ding met een open dak. Volgens mij kende ik die wagen en was het die malloot die bij aardig weer iedere avond ik-weet-niet-hoe-veel keer met veel lawaai bij ons door de straat scheurt. Zeer dom, want hij rijdt zó snel dat we niet goed kunnen zien dat hij erin zit.
‘Waar kan ik hier het beste parkeren?’ brulde de malloot vanuit zijn auto.
Ik hield mijn pas in en draaide me naar links, in de richting van het voertuig.
De gast hing met een arm op het portier en boog over de bijrijdersstoel naar me toe.
‘Excuus,’ zei ik. ‘Ik kon je niet verstaan door het lawaai dat je kar maakt. Wat zei je?’
‘Waar kan ik hier het beste parkeren!’ gilde de malloot boven lawaai van zijn draaiende motor uit.
Daar hoefde ik niet lang over na te denken. ‘Buiten de bebouwde kom.’
Ik vervolgde mijn weg en mijn gedachtestroom.

Wat ik ook weet, is dat gezondheid niet alleen afhangt van wat je in je muil stopt. Er speelt ook nog iets als erfelijkheid, invloeden van buitenaf en domweg geluk. Of pech, als je de pech hebt dat je met een nare ziekte te maken krijgt buiten jouw eigen directe schuld om. We kennen allemaal het voorbeeld van die ene oom of buurman of vriend van de postbode van de schoonmaakster van de persoon in de kroeg die je net misliep omdat je een half uur later pas naar het café ging: hij had nooit gerookt, nooit gedronken, altijd gezond gegeten en op een dag pats boem dood hartstilstand. Topsport is ook niet gezond en helaas kan een Deense voetballer daar sinds enige tijd ook over meepraten. Maar een gezonde leefstijl – veel beweging, weinig stress, gezonde voeding – kan de kans op ziekte of aandoening wel verminderen. Bovendien: het maakt dat ik me lekker in mijn lijf voel. En als ik me lekker in mijn lijf voel, krijg ik ook weer zin om actief te zijn en te bewegen en daarvoor heb ik weer goede en gezonde voeding nodig en zo is de cirkel weer vicieus.

Ondertussen was ik aangekomen bij het appartementencomplex waarin zich mijn woning bevindt. Ik opende de deur naar het entree en liep naar binnen. Daar had ik de keus tussen de lift of de trap. Ik gebruik altijd de trap. Het is maar twee verdiepingen naar de galerij waarop ik woon en zo lang ik het kan, zal ik traplopen.
Ik was al bijna boven; nog maar een trede of acht. Op de galerij verscheen een man, die duidelijk van plan was om naar beneden te gaan. Met mijn volle boodschappentassen in mijn beide handen nam ik de gehele breedte van de traptreden in beslag.
Maar wat deed die vogel nou? In plaats van even wachten tot ik boven was, denderde hij driftig naar beneden en wrong die dikke pipo zich tegen de muur langs mij heen!
Van verbijstering wist ik even niet wat of ik moest doen of zeggen. Maar met dat hij mij opzij dwong, wist ik het weer wel. Mijn been schoot uit en haakte hem pootje, waardoor hij ongenuanceerd de trap af lazerde. Ik was inmiddels boven op de galerij aangekomen. Daar draaide ik mij om en ik keek naar beneden.
Die pief lag onder aan de trap te kermen. En nogal te bloeden, zo te zien. Ik glimlachte. Zo, die latente agressie had ik kortstondig manifest gemaakt en een ferme dosis dopamine overmeesterde mijn hersenen. Niet opkroppen, maar uiten. Wel zo gezond. Nu ging ik van grinniken naar luidop lachen. Ook gezond.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, juni 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 25 juni:
Ik ben op tijd wakker. Half zeven loop ik buiten mijn ronde hard en het lukt weer heel aardig. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. We stappen op de fiets en rijden naar een paar winkels aan de rand van de stad. Ik koop hardloopschoenen en een nieuwe baardtrimmer, we schaffen een miniblender aan en De Vrouw maakt zichzelf blij met een bos kunststof- en zijdebloemen waar ze een boeket voor in de woonkamer van gaat maken. Thuis koffie op de galerij en aansluitend lunch. Afwasje. Dan log ik in op het werk en een uur lang handel ik wat urgente lopende zaken af. Vervolgens wandel ik een rondje om het centrum. Krant op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst maak ik een salade. Het kleine restje van eergisteren vul ik aan met bosui, komkommer, moeibei en blauwe bes Dan bak ik een beetje lamsgehakt rul, voeg daar ui, peper, paprika, courgette, chilipoeder, tomatenpuree en rode sla aan toe en vervolgens roer ik daar rode bonen doorheen. Geraspte kaas ernaast en klaar is deze lichte chili. We eten het op. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: I Could Read The Sky (Iarla Ó Lionáird), Scambot 2 (Mike Keneally), Zappa ’88: The Last U.S. Show (Frank Zappa)

–

Donderdag 24 juni:
Ik ben wakker en op om half zes. Een uur later aan het werk. Veel overleg. Tussendoor koffie. Om half een lunch met De Vrouw. Aansluitend weer overleg. Dan afwasje en een rondje naar buiten, buiten het centrum. Nog heel even aan de slag en om vier uur is het klaar. Krant. De Vrouw serveert runderschnitzel met ui, champignons en pompoenpitten en daarna het restant van de groentepan van gisteren met daaroverheen een mengsel van ei en dat dan weer uit de oven (kunt u het allemaal volgen of duizelt het u net als mij voor de ogen en oren). Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen en luisteren en waarom ook niet.
Muziek vandaag: I Could Read The Sky (Iarla Ó Lionáird), Wing Beat Fantastic (Mike Keneally), Wing Beat Elastic – Remixes Demos & Unheard Music (Mike Keneally), You Must Be This Tall (Mike Keneally), Eric Vloeimans’ Levanter (Kinan Azmeh, Eric Vloeimans & Jeroen van Vliet), Studio Tan (Frank Zappa), Tonight’s The Night, het derde plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Le Sacre Du Travail (The Tangent), Tascam Tapes (DeWolff)

–

Woensdag 23 juni:
Kwart over zes ben ik wakker en op. De Vrouw gaat een kwartier later naar het werk. Ik loop een ronde hard. Daarna koffie en allerlei. Tegen tienen loop ik naar de super. Koffie en allerlei. Nog even naar een andere super voor een kleinigheid. Lunch. Afwasje, huishoudelijks. Mail. Lezen. De Vrouw is er om half vier. Bijpraten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik ui, peper, paprika en aubergine in de nieuwe pan (wat een avonturen weer) en daar roer ik pompoen- en courgettespaghetti plus Mexicaans gekruide lupinebrokken doorheen. Dit eten we op. Nou, niet helemaal. Eenderde van de groentepan blijft over en dat gaat in een ovenschaal voor morgen. Afwasje. Webstek. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Evidence Of Humanity (Mike Keneally & Marco Minnemann), Bakin’ @ The Potato! (Mike Keneally Band), I Could Read The Sky (Iarla Ó Lionáird), Sketches (Miles Davis), Nayda! (Bab L’Bluz), Storia, Storia (Mayra Andrade), Mirando El Mundo Al Revés (Chesudaka), A Life In Yes – The Chris Squire Tribute (allerlei), Tuscaloosa, het tweede plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), The Red Planet (Rick Wakeman)

–

Dinsdag 22 juni:
Vandaag ben ik weer op de werkplek. Van alles te doen. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. Kwart over vier ben ik klaar. Op de terugweg ren ik de muziekwinkel in en haal ik mijn bestelling op: (Frank Zappa). Kwart voor zes thuis. De Zoon is er even na zes en De Vrouw serveert een schotel van runderschnitzel, ui, courgette, tomaat, sperzieboon en witte boon met een salade van bosui, paprika en komkommer. Zeer smakelijk allemaal. Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Zappa ’88: The Last U.S. Show (Frank Zappa)

–

Maandag 21 juni:
De zomer begint goed. Het regent fiks als ik om kwart voor zes mijn ronde hardloop. Tot op de hoek van de straat is het kil en vervelend, daarna maakt het niets meer uit en zo lang ik blijf lopen, is het prima. Als ik thuis kom, is De Vrouw op en een kwartier later gaat ze naar het werk. Zelf ben ik ook op tijd aan de slag. Er ligt van allerlei geregel en overleg en uitwerken. Tussendoor koffie. Tussen de middag lunch en afwasje. Buiten regent het nog altijd, dus ik sla een rondje wandelen even over. Dat betekent dat ik om half vijf uur kan stoppen. De Vrouw is dan net terug van haar werk. Krant. Avondeten maken. Ik vul het restant salade van gisteren aan met komkommer, koolrabi en aardbei. Dan bak ik ui, paprika, courgette, bindsla en kerriepoeder en daarnaast bak ik steaks bavette. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Guitar Therapy Live (Mike Keneally Band), Wine And Pickles (Mike Keneally), Scambot 1 (Mike Keneally), In A Silent Way (Miles Davis), Kinks Are The Village Green Preservation Society (The Kinks), Not As Good As The Book (The Tangent), Yesterday And Today – A 50th Anniversary Tribute To Yes (allerlei), Everybody’s Alone, het eerste plaatje uit de doos Archives Vol. II (Neil Young)

–

Zondag 20 juni: Vaderdag
Het is half zeven. Ik ben wakker en sta op. Koffie en dergelijke. Koffie met De Vrouw op het balkon. Huishoudelijks (de was en zo). Mere koffie met De Vrouw, nu in de zon op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Hij heeft een vaderdagcadau voor me: het boek Troy (Stephen Fry). Leuk! Afwas. Stofzuigen. Ik wandel een ronde langs het kanaal, door parken en om het centrum. Lezen op het balkon. Zo lees ik het boekenweekgeschenk Wat zij zagen (Hanna Bervoets) uit. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik kook aardappelen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat, plus een fruitsalade van meloen, aardbei en blauwe bes. De gekookte aardappelen stamp ik tot een puree en daar roer ik grof gesneden krulsla en het restant spek en rookworst van woensdag doorheen. We eten er goed van. Afwasje. Lezen en luisteren op het balkon, webstek en weer lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: The Universe Will Provide (Mike Keneally & Metropole Orkest), Parallel Universe (Mike Keneally & Metropole Orkest), Eric Vloeimans’ Levanter (Kinan Azmen, Eric Vloeimans & Jeroen van Vliet), Down And Out In Paris And London (The Tangent),

–

Zaterdag 19 juni:
Ik ben weer om half zes wakker en sta op. Een ronde hardlopen is opnieuw lastig, vanwege benauwd en warm weer. Krant van gisteren op het balkon. Dan douchen en vervolgens loop ik naar de markt voor groenten, fruit en vis. Erna de gebruikelijke zaterdagmorgenwandeling langs de slager en super. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik loop nog naar een Turkse winkel voor weekendbrood. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. We stappen op de fiets en bezoeken Onze Vader. Het gaat goed met hem; heeft weer allerlei verhalen en om vijf uur fietsen we terug. Even zitten. Dan lopen we naar een restaurant niet ver bij ons vandaan. Voor het eerst sinds oktober eten we buiten de deur. Bietengeitenkaasgroentesalade, portobellohamburgers en een nagerecht van frambozenmousse, oreo en gemarineerde perzik. We kletsen weer bij en om half negen zijn we weer thuis. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Zappa In New York (Frank Zappa)

Postponed several times since March 14, 2020.

–

bazbo 0895: Spinvis – Sunan
Het traditionele Record Store Day-cadeautje is dit keer deze alleraardigste single van Spinvis. Ik ben helemaal niet thuis in het werk van deze meneer, maar wat ik zo hoor is alleraardigst. Of had ik dat al gezegd? Alleraardigst, dus. Qua formaat is het een single; wat betreft afspeelsnelheid niet: 33 toeren. Dat betekent dat er op de A-kant twee liedjes geperst kunnen. Op het B-kantje staat dan weer slechts één liedje, maar dat is een vrij lang liedje. Wat valt er nog meer over te vertellen? Nou, geel vinyl. De tekst van Tingeltangel Hersenpan is alleraardigst. En een alleraardigst hoesje. Alleraardigst cadeautje van de platenwinkel, hoor.

–

bazbo 0894: Miles Davis – Sketches
Ook gekocht op Record Store Day 2021, afgelopen zaterdag 12 juni 2021. Dit is op blauw vinyl en het leuke is: de cd zit erbij. Het vinyl laat ik dus onberoerd in de hoes zitten en de cd draai ik. Volstrekt onduidelijk is van wanneer deze opnames zijn en wie erop meespelen. Geen enkele informatie op de hoes te vinden, behalve de auteurs van de acht stukken die erop staan. Vier van Miles zelf, de klassieker Round Midnight staat erop en twee van George Gershwin. Ik ben niet zo heel erg thuis in het werk van Miles, maar dit klinkt overduidelijk van voordat hij de elektriciteit ontdekte en ik gok eind jaren vijftig. Fijn en redelijk gemakkelijk in het gehoor liggend, allemaal.

–

0893: Emerson Lake & Palmer – Tarkus
Record Store Day 2021. Er komt een picture disc uit van dit album. Tarkus heb ik al ik weet niet hoe veel keer (2x op vinyl, 3x op cd, vijf keer dus, bij nader inzien weet ik het wel), maar een picture disc heb ik nog niet, dus die koop ik afgelopen zaterdagmorgen 12 juni in mijn plaatselijke platenwinkel. Weet je wat? Ik laat hem dicht, in het plastic zitten. Vandaag, 14 juni 2021, is het overigens exact vijftig jaar geleden dat Tarkus verscheen. Reden om de plaat toch te draaien. Ik weet nóg een reden: het is gewoon een ijzersterke elpee. Alleen al plaatkant 1 is de moeite waard: één lange songsuite die misschien wel het beste is wat Emerson Lake & Palmer ooit hebben gemaakt. Beetje technocratisch, maar wel beregaaf. Van het Hammond alleen al krijg ik nog altijd kippenvel. De tweede plaatkant is een beetje een allegaartje aan stijlen en niet alles is even sterk, maar ik daag iedereen uit om de plaat toch een keer te beluisteren. Ik knal ondertussen de cd-versie (remaster uit 2013) door de kamer heen. Akkoord?

–

Vrijdag 18 juni:
Redelijk geslapen, maar wel om half zes wakker en op. Een uur later ben ik aan het werk. Ondanks de verwachting van hevig onweer is het vannacht droog gebleven. Om zeven uur wordt het echter stikdonker en barst een hoosbui los. Een uur later is het droog en zonnig. Koffie met De Vrouw op het balkon. Later, tussen de werkzaamheden door, meer koffie met De Vrouw op het balkon. Rond half een lunchen we samen. Dan wandel ik snel een rondje en haal het groentepakket op. Als ik thuis kom, gaat De Vrouw naar het werk. Ik was af en ga zelf ook weer aan de slag. Half vijf is het klaar. Een uur later maak ik avondeten. Nou ja: ‘maken’ is een groot woord. Ik warm het restant broccolipreisoep van woensdag op en ondertussen eet ik fruit. De soep maak ik op. Afwasje van niks. Het begint te stortregenen. En te waaien. Zware windstoten. Webstek. Ik zie de bluray Beagle – Darwins verstekeling. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Wooden Smoke & Wooden Smoke Asleep (Mike Keneally), Navega (Mayra Andrade), Disques Debs International – An Island Story: Biguine, Afro Latin & Musique Antillaise 1960-1972 (allerlei), Dog (Mike Keneally Band), Pup (Mike Keneally Band), Abracadabra In Osaka (Soft Works), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Donderdag 17 juni:
Aanvankelijk is het lekker koel buiten, maar op de hoek van de straat heb ik het al heel warm. Hardlopen is dus lastig, maar ik red het. De Vrouw gaat om half zeven naar het werk. Ik ben snel daarna ook aan de slag. Geregel, geplan, overleg, schrijven. Tussendoor koffie. En ik stuur mijn memo naar de bestuurder dat ik de rol van aandachtfunctionaris grensoverschrijdend gedrag op mij wil en kan nemen. Lunch en afwas en een rondje buiten in de hitte lopen. Als ik terug kom, is De Vrouw ook weer thuis. Even bijpraten en weer aan het werk. Half vijf is het klaar. Krant op het balkon. Ik maak avondeten. Eerst vul ik de salade van eergisteren aan met bosui en komkommer. Dan bak ik champignons, ui, aubergine, courgette en paprika; aan het eind doe ik daar Indiase lupine doorheen. We eten alles op! Er is ook nog watermeloen toe. Napraten. Afwasje. Ik bel Onze Vader en we spreken af dat we zaterdag naar hem toe fietsen. Lezen op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Sunan (Spinvis), Dancing (Mike Keneally), Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh), Sketches (Miles Davis), Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra)

–

Woensdag 16 juni:
Niet zo heel goed geslapen en om zes uur sta ik op. Koffie en webstek. Lezen op het balkon. Het wordt vandaag erg warm en op het balkon is het nog koel. Half negen koffie met De Vrouw. Ik ben even aan het werk en voer een gesprek over de mogelijke nieuwe klus van aandachtfunctionaris die ik wil gaan doen. Het onderliggende plan van aanpak gaat na het gesprek naar de grote bestuurder; morgen stuur ik mijn memo met mijn voorstel erachteraan. Tien uur is het werk gedaan. Ik wandel door de zon naar de super. Het is nog te doen buiten op straat, maar op de terugweg is het inderdaad erg warm. Meer koffie met De Vrouw. Krant op het balkon. We lunchen. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum, maar ben snel ook weer terug in verband met de hitte. Lezen op het balkon. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak ui, prei en broccoli en doe daar bouillon bij; na een kwartier koken pureer ik het tot een gebonden soep. Ondertussen heb ik spek gebakken en rookworst gesneden, plus watermeloen geprepareerd voor het nagerecht. We eten er goed van en er blijft voldoende over dat De Vrouw vrijdag mee naar het werk kan nemen. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Even naar binnen om de webstek bij te werken. Dan nog lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: In A Silent Way (Miles Davis), The Width Of A Circle (David Bowie), Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh),

–

Dinsdag 15 juni: Eric Vloeimans’ Gatecrash in Gigant/Orpheus
Kwart voor acht ben ik weer op de werkplek. In alle rust doe ik daar werkzaamheden. Zo schrijf ik onder andere een memo waarin ik de directeur en mijn manager laat weten dat ik de rol van aandachtfunctionaris grensoverschrijdend gedrag, huiselijk geweld en kindermishandeling op mij wil nemen. Ben benieuwd. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Vijf uur ben ik thuis. Even bijpraten met De Vrouw en dan ga ik avondeten maken. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, appel en blauwe bes. Dan bak ik ui, paprika en peper; daar roer ik tomatenpuree, de (gisteren) gekookte blokjes aardappel en wortel, plus een bonenmix doorheen. Ernaast grill ik pulledbeefburgers. De Zoon is er even na zes en we eten – op de salade na – alles op. Afwas. Vijf over zeven wandel ik naar de schouwburg. Voor het eerst sinds vijftien maanden een concert! In de foyer ontmoet ik Eric al. Op tijd kan ik de grote zaal in en ik zit helemaal vooraan met prima zicht op het podium. Eric Vloeimans’ Gatecrash speelt een mooi concert; het geluid is goed en de stukken klinken gedreven. Jeroen van Vliet is altijd een verademing om te zien spelen en de ritmesectie van Jasper van Hulten en bassiste Phaedra Kwant zorgt voor een passende en bij vlagen opzwepende basis. Vloeimans zelf is in opperbeste stemming en zijn spel klinkt geïnspireerd. Ik verbaasde me vroeger over de hoeveelheid effecten die hij over zijn trompet heen gooit, maar ik vind het dit keer meevallen – hooguit een harmonizer, de rest van dat schurende geluid is volgens mij naturel. Met honderdtachtig man in de enorme zaal is er natuurlijk geen enkele sfeer en tijdens Vloeimans’ tussendoorpraatjes vallen dan ook regelmatig ongemakkelijke stiltes. Niettemin: fijn om weer eens een concert mee te maken en dit is gelijk wel een heel goede. Onthouden: opener Airchair. To Steve (voor Steve Coleman, met zeer onregelmatige maatsoorten) en Jeroen van Vliets Bright nogiets. Na afloop koop ik de cd Levanter (Eric Vloeimans, Jeroen van Vliet & Kinan Azmeh), die Van Vliet en Vloeimans voorzien van een handtekening. Tien uur sta ik buiten en twintig minuten later ben ik weer thuis. Even bijpraten en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: verder geen

–

Maandag 14 juni:
Ik ben aan het werk om kwart voor zeven. Er ligt allerlei regel- en uitwerkwerk, plus begin van de ochtend een paar korte overleggen. Koffie met De Vrouw op het balkon. Later nog meer koffie met De Vrouw op het balkon. Lunchen doen we binnen. Afwasje. Ik wandel een rondje en neem op de terugweg wat boodschapjes (voor morgen) uit een supermarkt mee. De Vrouw gaat naar het werk. Ik werk nog wat door en om half vijf is het weer klaar. Ik kook wat groenten voor morgen en maak dan avondeten voor mijzelf. Spaghetti koken, champignons en bosui en wortel bakken, spaghetti en rode pesto erdoorheen. Altijd smakelijk. Afwasje. Krant op het balkon. Het is inmiddels zeer warm buiten. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon tot het weer bedtijd is.
Muziek vandaag: The Tar Tapes Vol. 2 (Mike Keneally), Nonkertompf (Mike Keneally), de drie plaatjes uit de set The Many Faces Of The Who (allerlei), Remixed (Mari Boine), Sketches (Miles Davis), Tarkus (Emerson Lake & Palmer), Nayda (Bab L’Bluz),

–

Zondag 13 juni:
Mijn ronde hard loop ik rond zeven uur. Het gaat nog vrij soepel ook. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Huishoudelijks. Krant op het balkon. Koffie met De Vrouw ook. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Stofzuigen. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen op het balkon. Ik maak eerst een humus voor De Vrouw; vervolgens avondeten voor ons beiden én voor De Vrouw voor op het werk morgen. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en blauwe bes. Dan bak ik ui, paprika, pompoen, courgette en linzen, met daarnaast kleine steaks bavette. We eten het op. Althans, het deel dat voor vandaag is; de rest is voor De Vrouw morgen op het werk. Afwas. Lezen op het balkon. Ik heb het bijzonder amusante en ook zeer mooie The Autobiography – Yes, King Crimson, Earthworks and more (Bill Bruford) uit. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Slapen.
Muziek vandaag: Sketches (Miles Davis), Odeon Budokan, het tiende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 12 juni: naar Rotterdam en Gouda
Ik ben vroeg wakker en op: kwart voor zes. Koffie. Ik ben op tijd op de markt voor groente en fruit. Erna loop ik naar de slager en super en op de terugweg bezoek ik de plaatselijke platenwinkel, want het is Record Store Day. Ik vind de twee platen die ik graag wil hebben: de picture disc Tarkus (Emerson Lake & Palmer) en Sketches (Miles Davis). Thuis koffie met De Vrouw. Op tijd een lunch met z’n tweetjes. Half twaalf lopen we de deur uit en een half uur later hebben we een trein naar Rotterdam. Onze vriend Luuk haalt ons op van het station Rotterdam-Alexander en we rijden met hem naar zijn huis in Capelle aan de IJssel. Luuk is al jaren ernstig ziek en een paar weken geleden kwam het bericht dat hij niet heel lang meer heeft. We praten bij, halen herinneringen op en hebben het gewoon erg gezellig. Het idee dat dit misschien de laatste keer is dat we hem in levenden lijve zien, is onwerkelijk. Om half vijf zitten we in een metro naar het station. In Gouda haalt Aar ons van het station. Bij hem en Jolande in de tuin is het ouderwets leuk: we praten bij, eten geweldig en hebben het ook hier bijzonder gezellig. Kwart voor negen zet Aar ons weer af bij het station en ik lig nog voor half elf thuis in bed.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Earth Is Sleeping (Judy Dyble)

Precies. Vandaar dan ook dat ik te vinden was in café Kut. Of nee, daar ging ik helemaal niet heen. Belachelijk, niemand gelooft toch zo’n naam voor een café? Bovendien: het is een kutcafé; ik had daar niets te zoeken. Ik had sowieso niets te zoeken in een café – ik heb een gruwelijke hekel aan cafés – maar daar ging het nu niet om. Het ging erom dat het hoog tijd is voor een kroegverhaal en dus moet ik voor dit verhaal een café verzinnen waar ik naartoe ging. Laten we zeggen dat ik naar café De Wereldverbeteraar ging. Toen ik binnenkwam, vroeg de persoon achter de bar: ‘Heeft u gereserveerd?’
‘Nee, zei ik. Ik verliet het café De Wereldverbeteraar.

‘Rijdt iemand van jullie in die Mercedes die hier voor de deur staat?’ vroeg ik niet veel later aan het groepje mannen dat bij de bar van café Vrijgezel aan een tafel zat. Ik had het café net betreden en om naar een leeg tafeltje te komen, moest ik langs de toog, vandaar. Van de vier heren kende ik Victor, Joram en Hielke. De andere vent kende ik niet en hij zag er dusdanig uit dat ik niet graag kennis met hem ging maken.
‘Die is van mij,’ zei Joram.
Ik liep door naar achteren en vond daar zowaar een tafel die niet bezet was. Op een stoel die erbij stond nam ik plaats en ik keek het café eens rond.
Veel volk was er niet. Iets verderop zat iets wat op een stel leek aan een tafel, ieder met een mobiele telefoon in de weer. Gezellig. Bij de bar zat Govert op een kruk, die kende ik wel. Hij hing over de toog gebogen en leek in slaap te zijn gevallen. En dan had je dat groepje nog dat ik had aangesproken toen ik binnen kwam. Joram was inmiddels weg of in ieder geval naar buiten. Ook gezellig. Ik had het niet zo op Joram. Hij droeg zo’n schoudertasje en een te blauw maatpak met een broek waarvan de pijpen tot halverwege zijn kuiten waren omgeslagen. En dan ook nog eens geen sokken in zijn bruine schoenen. Je begrijpt het wel.

‘Goedemiddag,’ zei de dame die bij mijn tafel was komen staan. ‘Wat mag ik voor je inschenken?’
‘Een water graag, liefst uit de kraan,’ zei ik.
‘Anders nog iets?’
‘Zo koud mogelijk.’
‘Ben je alleen?’
‘Hoezo?’ vroeg ik.
‘Verwacht je nog meer mensen?’
‘Ik? Ik niet. Jullie hier wel, hoop ik.’
‘Was de vraag vreemd?’ De dame begon te blozen, zag ik. Met dat ik haar bekeek, merkte ik dat ze verlegen haar blik naar beneden wierp.
‘Een beetje,’ zei ik. ‘Even dacht ik dat je toenadering zocht.’
Ze keek me weer aan en glimlachte.
‘Ga anders even zitten,’ zei ik. Ik schoof de stoel naast me naar achteren.
‘Dat kan niet,’ zei ze snel. ‘Ik moet werken.’
‘O ja, jij bent de bardame.’
‘Zeg maar Suzan.’
‘Dag Suzan. Ik zou je graag een hand willen geven, maar ik ben pas een keer geprikt. Over drie weken krijg ik de tweede.’
‘Ik heb al corona gehad,’ zei ze.
‘Hoe kwam je daar zo aan?’
‘Ik was in de buurt geweest van iemand die besmet was.’
‘Ach zo. Weet jij eigenlijk wie het warme water heeft uitgevonden?’
‘Eh … nee?’
‘Dat geeft niet. Het is ook helemaal niet belangrijk om te weten wie het heeft uitgevonden. Het gaat erom dat er warm water uit de kraan komt als je de knop met de rode stip erop open draait.’
‘Als het niet belangrijk is, waarom vroeg je het dan eigenlijk?’
‘Suzan, ik zeg het niet graag, maar je hebt helemaal gelijk.’
‘Nu moet ik weer aan het werk, hoor.’
‘Tot hoe laat heb je dienst?’
‘Tot sluitingstijd in ieder geval en daarna moet ik nog schoonmaken, dus ik denk dat het wel een uur of half twee wordt vannacht.’
‘Dat is te laat voor mij.’
Ze glimlachte. ‘Maar voor die tijd zie ik je nog, toch?’
‘Dat hoop ik toch wel. Ik heb nog koud water uit de kraan van je tegoed.’
‘Ooooh!’ riep ze uit. Ze draaide zich om en liep snel naar de bar.

Ik keek haar na. Leuke vrouw. Toch vond ik ‘Ben je alleen?’ wel een vreemde vraag. Hoewel, met een kroegnaam als die van dit café kon je van alles verwachten. Ik was nog nooit in dit café geweest, realiseerde ik me. Zou ik hier ooit nog eens terug komen? Als ik het zou doen, dan zou het voorlopig enkel vanwege Suzan zijn. En niet voor de rest van het volk hier.
Barst, daar kwam Hielke naar me toe, met de onbekende gast uit het groepje in zijn kielzog.
‘Bas,’ zei Hielke. ‘Ik wil je graag voorstellen aan Jordie.’ Hij draaide zich half om naar de onbekende gast. ‘Jordie, dit is Bas.’
‘Aangenaam,’ mompelde Jordie.
Ik knikte hem toe.
‘Bas is de beroemde schrijver,’ ging Hielke verder. ‘Beroemd om zijn ontbrekende witregels.’

‘Nou, dat valt wel mee,’ zei ik.
‘O?’ Hielke leek wat verbolgen.
‘Schrijver?’ Jordie deed een stap naar voren. ‘Schrijver waarvan?’
‘Letters, woorden, zinnen, teksten,’ zei ik.
‘Ja, maar waar heb je gepubliceerd?’ Die Jordie klonk me wat te gretig.
‘Zeg het maar: tijdschriften, boeken, online, folders, flyers, stencils, brieven, kattenbelletjes, post-its.’
‘En hoe zei je dat je naam was?’
‘Ik heb mijn naam niet gezegd. Dat was Hielke.’
‘Hij heet Bas,’ hielp Hielke. ‘Bas Langereis.’
‘Langereis?’ vroeg Jordie. ‘Die naam hoor je niet zo vaak.’
‘Nee?’ zei ik. ‘Nou, ik wel. Bij mij in de familie alleen al ken ik er meerdere.’
‘Ja? Echt?’
‘En nu wegtiefen graag. Daar komt mijn water.’
Inderdaad. Daar had je Suzan. Met een glas water op een dienblad. ‘Kijk eens,’ zei ze.
‘Dat doe ik toch? Volgens mij heb je water bij je.’
‘Klopt.’
‘Voordat je het op tafel zet: wacht even tot deze twee heren zijn weggetieft.’
‘Oké.’
‘En vervolgens tot ik een ontbrekende witregel heb ingevoegd.’

‘Volgens mij zijn ze weggetieft,’ zei Suzan.
‘Fijn. Dat is goed nieuws.’
‘Kan ik dan het water nu voor je neus zetten?’
‘Ga ja gang.’
Ze zette het water voor mijn neus. ‘En zal ik je eens wat vertellen? Ik mag pauze houden, dus ik kan even bij je komen zitten.’
Ik pakte het glas water en goot het in een enkele teug naar binnen. ‘Gut wat jammer, maar ik moet er weer vandoor.’ Ik stond op, legde wat geld op tafel en liep het café Vrijgezel uit.

Het was inderdaad hoog tijd voor een kroegverhaal, maar nu had ik er voorlopig wel weer genoeg van.

–
Apeldoorn, juni 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 11 juni:
Niet zo heel goed geslapen. De Vrouw vertrekt om half zeven naar werk. Ik ga een ronde hardlopen. Niet gemakkelijk, het is al zonnig, warm, benauwd. Vanmorgen doe ik in alle rust een paar kleine dingen (post versturen voor werk, het begin van de weekendwas en dergelijke, ja), tussendoor koffie en krant op het balkon. Begin van de middag lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum en neem op de terugweg nog een paar kleinigheidjes aan boodschappen mede. Lezen op het balkon. De Vrouw is er om half vijf. Bijpraten. Ik maak avondeten. Eerst kook ik sperziebonen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, komkommer, kerstomaat en blauwe bes. Dan bak ik champignons, ui, paprika en een restje wokgroenten; daar gaan de sperziebonen doorheen. Ten slotte bak ik lamssteaks. We eten alles weer op, want het smaakt zeer goed. Natafelen. Afwas. Lezen en lusiteren op het balkon. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon en het is weekend.
Muziek vandaag: Bélvvoslatjna (Room Of Worship) (Mari Boine Band), de twee cd’s van de Super Deluxe Edition van Sluggo! (Mike Keneally & Beer For Dolphins), BBC Sessions (The Who), Zoot Allures (Frank Zappa), The Tar Tapes Vol. 1 (Mike Keneally), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Donderdag 10 juni:
Ik ben om kwart voor acht op de werkplek en daar is het een volle dag. Overleg, organiseren, uitwerken. Tussen de middag wandel ik met oud-collega Jessy en de directeur die afscheid neemt een rondje door bos en veld. Mooi gesprek onderweg, over wat ingrijpende gebeurtenissen in het leven opleveren, over de lessen die we leren. In de middag weer verder. Eind van de middag kan ik met een collega een stuk mee terug rijden. Vanaf Beekbergen pak ik de bus en ik ben half vijf thuis. Krant op het balkon in de zon. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer, kerstomaat en optioneel mozarella. Vervolgen wok ik allerlei groente en roer daar uiteindelijk bumilupine doorheen en de aardappelblokjes die ik gisteren heb voorgekookt. We eten dit op. Smakelijk. Natafelen. Nog meer levenslessen. Die verklap ik niet; als je leeft, leer je ze vanzelf. Afwas. Lezen en luisteren op het balkon. Webstek. Nog meer lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: Bélvvoslatjna (Room Of Worship) (Mari Boine Band), Dume, het achtste plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young)

–

Woensdag 9 juni:
Nog voor zeven uur loop ik een ronde hard. Het gaat moeizaam, want warm en benauwd. Niet erg. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Ik wandel naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Krant op het balkon. We lunchen. Lezen op het balkon. Halverwege de middag fiets ik naar Ellert-Jan, een kunstenaar van Kunst-Zinnig-Brein; ik haal een schilderij van hem op dat een cadeau wordt voor onze directeur die vertrekt. Thuis maak ik avondeten. Ik kook alvast aardappelblokjes voor morgen. Dan een salade voor vandaag (bosui, koolrabi, komkommer, peer, walnoot en blauwe bes), vervolgens bak ik runderchipolata met ui, paprika, courgette en pompoen. We eten alles op (behalve de aardappelblokjes voor morgen). Afwas. Lezen op het balkon. De autobiografie van Bill Bruford vind ik debiel goed. Webstek. Nog een beetje lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: het tweede plaatje van (Half Alive In Hollywood) (Mike Keneally & Beer For Dolphins)

–

Dinsdag 8 juni:
Zeer mooi weer gelijk al bij het opstaan. Half acht ben ik op de werkplek. In alle rust doe ik daar overleggen, voorbereidende werkzaamheden en regeldingen. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Half zes ben ik thuis. Krant op het balkon. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert bamisoep en we eten er goed van. Afwas. Lezen op het balkon. Er is bericht dat we binnenkort internationaal kunnen reizen naar Duitschland; leuk, want over vijf weken willen we ernaar toe op vakantie. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Mooie zonnige dag.
Muziek vandaag: het eerste plaatje van (Half Alive In Hollywood) (Mike Keneally & Beer For Dolphins)

–

Maandag 7 juni:
Kwart voor zes loop ik buiten mijn ronde hard. De zon schijnt fel. Vijf kwartier later ben ik aan het werk. Er is wat overleg en ik bereid van alles voor. Tussendoor overleg met de werkgroep Wirwar; binnenkort gaan we op een woensdagmorgen kennismaken met de spelersgroep. Koffie op de galerij. De Vrouw is terug van wat boodschappen en dergelijke. We lunchen om een uur of een. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. En weer verder met van alles aan werk. Half vijf is het klaar. Even zitten op het balkon. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs, komkommer en aardbei. Dan bak ik bosui, blokjes zoete aardappel, peper en spinazie met wat kerrie. Ten slotte bak ik steaks bavette en gaan we aan tafel om alles meedogenloos op te eten. Afwasje. Afval. Lezen en luisteren op het balkon. Webstek. Meer lezen en luisteren op het balkon.
Muziek vandaag: hat. (Mike Keneally), Dust That Boil Speck (Mike Keneally), Live At The Royal Albert Hall (The Who), From This Place (Pat Metheny)

–

Zondag 6 juni:
Op om zeven uur. Koffie, webstek en zo. Lezen. Koffie met De Vrouw op het balkon. We doen huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuigen. Lezen op het balkon. De Vrouw gaat naar het werk. Ik lees de PROG uit die gisteren binnen kwam. Eind van de middag wandel ik nog een rondje om het centrum. Ik maak avondeten: eerst bak ik kastanjechampignons en bosui, dan roer ik daar raapsteel doorheen; de kaassaus van gisteren gaat eroverheen. Ik eet het op. Afwasje. Lezen in de zon op het balkon. Webstek. Ik zie de vijfendertigste en tegelijkertijd laatste aflevering van Beagle. Nog lezen en luisteren op het balkon en slapen.
Muziek vandaag: Amazônia (Jean-Michel Jarre), Starlight Dancer (Kayak), Phantom Of The Night (Kayak), The Absolute Universe 5.1 Mix (The Ultimate Version) (Transatlantic), de dvd die mee kwam met hat. (Mike Keneally)

–

Zaterdag 5 juni:
Kwart voor zes wakker en op. Nog geen half uur later loop ik buiten een ronde hard. Het is donker, grijs, bewolkt, maar bijzonder aangenaam. Lopen gaat nog redelijk ook. De Vrouw gaat om half acht naar het werk. Ik wandel mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondjes naar de markt en naar de slager en super. Dan haal ik het winterdekbed en mijn winterjas op bij de stomerij aan de overkant van de straat. Koffie. Halverwege de ochtend loop ik nog naar een andere super en een Turkse winkel. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Dan belt De Zoon: hij heeft zijn sleutelbos in de deur van zijn schuur laten zitten en de buitendeur is in het slot gevallen. Ik fiets er even heen met een reservesleutel. Thuis krant op het balkon. Ik loop nog even het centrum in voor een kleine vergeten boodschap. Het is er druk; vanaf vandaag is alles ruimer open. Eind van de middag maak ik avondeten. De Vrouw is er om half zes. Ik schil en kook asperges. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, radijs en aardbei. Ook monteer ik een kaassaus en ten slotte bak ik lamsshoarma. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Lezen op het balkon. Halverwege de avond zie ik de vierendertigste aflevering van Beagle. Webstek. Nog heel even lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Three Part Species (Mick Karn), The Concrete Twin (Mick Karn), Nayda (Bab L’Bluz), Katydids (Katydids), Bongo Fury (Frank Zappa), Radiant Warmth (Mari Boine)