Bas Langereis leest u voor!

–

Benodigdheden voor twee à drie personen
2 flinke preien, gewassen en in ringen gesneden
6 grote kastanjechampignons, in kwarten of parten
olijfolie
250-400ml slagroom
geraspte kaas
peper
zout
10-15 kerstomaatjes
panko (ik heb twee crackers verkruimeld)

–

Werkwijze
1 Verwarm de oven voor op 190C.
2 Leg in een braadslede de kwarten kastanjechampignons en preiringen.
3 Besprenkel het met olijfolie.
4 Zet de slede tien minuten in de oven.
5 Maak in een kom een mengsel van de slagroom, peper, zout en geraspte kaas.
6 Halveer de kerstomaten.
7 Giet na de tien minuten dit mengsel over de groente. Bestrooi met de panko en wat extra geraspte kaas.
8 Zet de braadslede nog tien minuten in de oven.
9 De schotel is klaar als de boel pruttelt en bruin begint te worden.

–

Het kan ook met andere groente. Ik maakte het met pompoen en pastinaak.
Zet dan de braadslede met gesneden pompoen en pastinaak twintig minuten in de oven en voeg dan het mengsel van slagroom toe.
Ik maakte panko van pistache- en walnoten en een cracker. Zag er goed uit!

Julian Barnes – Verzamelde verhalen
Fernando Aramburu – Vaderland
Hector Malot – Alleen op de wereld (e) (h)
Herman Brusselmans – Problemen die er geen zijn
Dave Grohl – The Storyteller
Peter Sijnke – Rockklassiekers – Zappa
Tom Lanoye – Een slagerszoon met een brilletje (h)
Gustave le Bon – Reis door Nepal (e)
Ilja Leonard Pfeijffer – Monterosso mon amour (boekenweekgeschenk)
Marijke Lucas Rijneveld – Het warmtefort (boekenweekessay)
Cornelis Johannes Kievit – Uit het leven van Dik Trom (e)
Tom Lanoye – De draaischijf
Monisha Rajesh – De reis om de wereld in 80 treinen
Haruki Murakami – Waarover ik praat als ik over hardlopen praat
J.M.A. Biesheuvel – Vroeger schreef ik – Gevonden verhalen
Steven Wilson with Mick Wall – Limited Edition Of One
J.M.A. Biesheuvel – Een Schiedamse jongen
allerlei – Zonnegloren – De mooiste verhalen gekozen door Matthijs van Nieuwkerk
Bob den Uyl – Er kon niets verkeerd gaan (h)
J.M.A. Biesheuvel – Alle zeeverhalen (h)
Bindervoet & Henkes – Hans Vandenburg en het geheim van het succes (h)
Michael Palin – Naar Irak
Julian Barnes – Elizabeth Finch
Charles Dickens – Tale of two cities (e)
Herman Brusselmans – Theet 77
Leo Blokhuis – Grijsgedraaid en Het plaatjesboek (h)
Jip Golsteijn – Popscore (h)
Julian Barnes – Trioloog (h)
Tom Lanoye – Alles moet weg (h)
John Irving – De laatste skilift
Julian Barnes – Het stekelvarken (h)

(e) = eboek, lees ik onderweg
(h) = herlezen

–

Vrijdag 31 december:
Opnieuw laat wakker. Kwart over zeven. Mijn lichaam heeft kennelijk rust nodig. Of het nu ligt aan de oppepprik of aan het herstel in mijn hoofd: het kan allebei. Of iets anders. Niet belangrijk. Op tijd maak ik het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje – zij het nu op vrijdag – langs de slager en super. Koffie met De Vrouw. Die gaat dan even de deur uit. Ik zet de werklaptob aan en controleer of er urgente zaken zijn. Niet, dus. Dus gaat hij weer uit. Meer koffie met De Vrouw. Plus lunch. Afwasje. Ik stap op de fiets en rijd naar mijn oude woonwijk om Onze Vader te bezoeken. Hij is opgewekt en als vanouds vol verhalen. Na twee uur rijd ik weer naar huis. Daar bereid ik avondeten voor. Ik kook stronkjes witlof en verwarm een oven voor. Dan schuif ik een braadslede vol aardappelparten diezelfde oven in, plus een schaal met de witlof met kaas, walnoten en kerstomaat. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en een slamix. Voor De Vrouw en De Zoon – die overigens om zes uur arriveert – bak ik lamsfilet. We eten alles op. Toe is er ijs. Afwas. Ik merk een angstaanval en druk op de kop. Krant. Webstek. Hoofdduister. Het moet stil zijn. Ik lees tot twaalf uur. Dan is het tijd om De Vrouw en De Zoon een goed, gelukkig en gezond nieuw jaar te wensen (u ook, overigens). Nog heel even bij ze zitten en om half een ga ik slapen of althans wat daarvoor moet doorgaan.
Muziek vandaag: Road To The Sun (Pat Metheny Group), Side-Eye NYC (v1.IV) (Pat Metheny), Unity Village (Pat Metheny)

–

Donderdag 30 december:
Als ik opsta, nog voor zeven uur, regent het stort. Een half uur later ga ik de deur uit om mijn ronde hard te lopen en dan is het gelukkig beter. Lichte miezer, dat wel, en die is vooral de tweede helft – als ik de fikse wind tegen heb – niet aangenaam, maar ook niet echt erg. Koffie met De Vrouw. Om kwart over tien wil ik de deur uit – naar Epe, alwaar Joep met zijn schildergroep een eerste expositie opent -, maar plots bevindt mijn OV-kaart zich niet op de vaste plek. Het enige wat ik me kan bedenken, is dat ik hem dinsdagavond laat heb verloren op de oppeppriklocatie, waar ik papieren uit de binnenzak van mijn jasje heb getrokken. Ik meld me helaas af bij Joep en besluit naar de oppeppriklocatie te fietsen om na te vragen of mijn vervoerskaart is gevonden. Eerst mijn fietsachterband laten oppompen bij een nabijgelegen fietsenmaker, want met de handpomp kreeg ik er dinsdagavond geen lucht in. Fikse wind mee, dus ik ben snel op locatie. Verschillende welwillende mensen doen hun best om me te helpen, maar mijn kaart is niet gevonden. Ik fiets weer terug. Nu gaat het langzamer, want die fikse wind tegen. Iets over de helft hoor ik een knal en tegelijk voel ik mijn achterwiel op het asfalt. Lekke band. Ik besluit door het centrum te lopen naar een fietsenmaker, zodat ik morgenvroeg na het boodschappen doen – of op de heenweg naar het geplande bezoek aan Onze Vader – de herstelde fiets weer zou kunnen ophalen. Nogal een omweg en stevige wandeling. Als ik er aankom: fietsenmaker gesloten tot halverwege volgende week. Och, jee. Ik loop naar huis. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Ik ga met de fiets naar dezelfde fietsenmaker die vanmorgen mijn achterband heeft opgepompt. Banden plakken doet hij niet, maar hij gaat er een nieuwe opzetten en dan heb ik hem eind van de dag weer terug. Thuis blokkeer ik mijn OV-kaart en vraag ik een nieuwe aan. Gedoe. Lezen. Eind van de middag haal ik de fiets op. Buitenband ook vervangen, want geheel versleten. Zou kunnen; hij zit er zeker langer op dan dat ik hier woon, dus vijf jaar. Ik maak avondeten. Niet heel moeilijk: pasta pesto. Eerst kikkererwtenpasta koken. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Dan oesterzwammen bakken, ui erbij, paprika, courgette. Gekookte pasta en rode pesto erdoorheen en opdienen. We eten alles op. Afwas. Ik bel Onze Vader en we spreken af dat ik morgenmiddag bij hem op bezoek ga. Krant. Ik lees Jon Anderson and The Warriors – The road to Yes (David Watkinson) uit. Bijzonder amusante vertelling over de eerste schreden op het pad van de muziekwereld van held Jon Anderson. Webstek. Dan slapen. Wat een avonturen toch weer.
Muziek vandaag: Cuong Vu Trio meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio meets Pat Metheny), From This Place (Pat Metheny), Miss Balanço (Clara Moreno), The Difference Machine (Big Big Train), Utopia (Björk), Between A Breath And A Breath (Dyble Longdon)

–

Woensdag 29 december:
Wakker om kwart voor acht, maar niet voor negen uur uit bed. Koffie. Allerlei. Koffie met De Vrouw. Ik wandel naar de super. Meer koffie met De Vrouw. Erna lunch. Afwasje en huishoudelijks. Dan nog even naar een andere super voor een kleinigheid. Als ik terug kom, is De Vrouw naar het werk. Allerlei. Begin van de avond leg ik een verse pizza belegd met gegrilde groente in de oven en die bak ik af. Na enig puzzelen besluit ik wat ik ermee ga doen. Ik snijd hem in punten en die prop ik in mijn mond, kauw ik kapot en slik ik door. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: KIN (<–>) (Pat Metheny Unity Group), The Unity Sessions (Pat Metheny), We Can Fly (promo cd single) (Yes), In The Present – Live From Lyon en de dvd die erbij mee kwam (Yes), Neurasthenia (Adam Wakeman), Film Music (1976-2020) (Brian Eno)

–

Dinsdag 28 december:
Ook weer om kwart voor zeven wakker. Ronde hardlopen gaat minder soepel, maar het gaat. Vanmorgen eerst wat klussen voor Wirwar. De Vrouw is even de deur uit. Meer koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Ik wil naar buiten, maar inmiddels regent het echt stort. Dan binnen blijven lezen. Maar om half vier is het weer droog en dan wandel ik een rondje buiten het centrum. Thuis nog wat lezen en vervolgens maak ik avondeten. Eerst een fikse salade van bosui, koolrabi, komkommer en blauwe bes met het kleine restant van de salade van gisteren. Dan bak ik ui, zoete aardappel, palmkool en veldsla in kruiden. Ik zet een ovenschaal met gevulde portabello’s in de oven en ten slotte bak ik steaks d’Avignon. De Zoon is er om zes uur en we eten alles op. Afwas. Natafelen. Kijk, Gigant heeft De verjaardag van Anja in de aankondiging. Iets na negen uur stap ik op de fiets, jaja. Helemaal aan het uiteinde van de stad is de locatie alwaar ik mijn oppepprik haal. Het gaat allemaal soepel en pijnloos en op de terugweg heb ik miezerregen en de wind fors tegen. Nog even bijpraten en pas om kwart over elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: The Orchestrion Project (Pat Metheny), Tap – John Zorn’s Book Of Angels Vol. 20 (Pat Metheny), The Gloaming 2 (The Gloaming), Pearl + Umbra (Russel Mills’ Undark), Cloud About Mercury (David Torn), The Quest (Yes), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Maandag 27 december:
Pas wakker om kwart voor zeven. Koffie. Ik lees wat. De Vrouw gaat even de deur uit. Hoofd vol, maar vakantie dus niet erg, komt wel. Huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. We lunchen met een groentesoep die De Vrouw zaterdag heeft gemaakt en waar een en ander van over is en met een restant ovenbroodjes. Afwas. Dan wandel ik een rondje om het centrum, door park en uiteindelijk langs een super op de terugweg. Thuis even uitrusten. Krant. Dan maak ik avondeten. Eerst maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, ananas en blauwe bes. Ondertussen heeft de oven al voorverwarmd op 190C. In een braadslede leg ik kwarten kastanjechampignons en preiringen en de slede zet ik tien minuten in de oven. Ik maak een mengsel van slagroom, peper, zout en geraspte kaas en na de tien minuten giet ik die over de groente. Ook strooi ik er panko (een paar verkruimelde crackers) en wat extra geraspte kaas overheen. De slede gaat nog een keer tien minuten in de oven. De Vrouw maakt ondertussen voor zichzelf eendenborstfilet. We eten alles op. Welja. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Chrismas Portraits (Rick Wakeman), Orchestrion (Pat Metheny), What’s It All About (Pat Metheny), Unity Band (Pat Metheny, Chris Potter, Ben Williams & Antonio Sanchez), Meu Samba Torto (Clara Moreno featuring Celso Fonseca & Joyce), Levanter (Eric Vloeimans, Kinan Azmeh & Jeroen van Vliet), het eerste plaatje van de set Back To The Story … (The Idle Race), The Underfall Yard (Big Big Train)

–

Zondag 26 december: Tweede kerstdag
En weer om kwart voor zeven op. Zeer koud op straat als ik een ronde hardloop. Min tien of zo aan gevoelstemperatuur. Het maakt in ieder geval dat ik lekker doorloop en snel thuis ben. Koffie met De Vrouw. Tegen elf uur rijdt De Zoon voor en beginnen we de journey naar het zuiden des lands. We bezoeken mijn jongste Broer en zijn vrouw, hebben een genoeglijke middag, praten bij, nuttigen een tweede kerstmaaltijd en het is acht uur als we weer vertrekken. De beloofde ijzel blijft uit, wel is er een nog geen half uur durende file en rond tien uur zijn we thuis. Even zitten en dan weer slapen.
Muziek vandaag: The Christmas Album (Keith Emerson), Three Ships (Jon Anderson)

–

Zaterdag 25 december: Eerste Kerstdag
We zijn laat wakker en staan pas om half negen op. Koffie met De Vrouw. Laatste rest krant. Meer koffie met De Vrouw. Tussendoor huishoudelijks. En ik lees Dagboek van een natuurjongen (Dara McAnulty) uit. Prachtig boek; ik ben meerdere keren geraakt door de schitterende regels en overdenkingen van deze jonge natuurliefhebber. Meer koffie met De Vrouw. Dan maken we de tafel gereed voor de lunch. De Zoon is er om half een. We lunchen uitgebreid met allerlei hapjes en broodjes en sapjes. Afwas en afval. Dan gaat De Vrouw naar het werk. Eind van de middag loop ik toch nog een rondje langs het kanaal. Het is zeer koud, maar dat geeft niet. Het bijzondere licht maakt mijn korte wandeling toch de moeite waard. Ik zie een muziekdocumentaire How Can You Mend A Broken Heart (over mijn jeugdhelden The Bee Gees) en tussendoor maak ik avondeten. Spaghetti koken, kastanjechampignons bakken, rode ui erbij, spinazie en dan de pasta en knoflookkruidenroomkaas erdoorheen roeren. Zo op. Klein afwasje. Dan de rest van de docu, webstek en vervolgens is de dag voorbij.
Muziek vandaag: Christmas Variations (Rick Wakeman), A Christmas Album (California Guitar Trio), Chris Squire’s Swiss Choir (Chris Squire), The Christmas Album (Jethro Tull), Merry Christmas (cd single) (Big Big Train), All You Wish Yourself (Kaprekar’s Constant), I Believe In Father Christmas (EP) (Emerson Lake & Palmer), Jazz From Hell (Frank Zappa), End Of Innocence (Tony Kaye), Hugsjá (Ivar Bjornson & Einar Selvik)

Ben je betoeterd? Bekijk het maar. Met je kerstavondvertelling. Mooi niet. Het is nog niet eens kerstavond. Althans, niet op het moment dat ik dit nu intik. Kan best zijn dat als u het leest het wél kerstavond is, maar dat kan ik toch niet ruiken? Ik kan toch niet overal rekening mee houden? Ik wil best genuanceerd zijn (graag zelfs), maar dit gaat ver. Te ver. Maar goed, met dat ik dit nu allemaal in zit te typen, heb ik dus wel het probleem waarmee ik dit stukje moet vullen. Een groot probleem is het niet, want uiteindelijk komt er altijd wel iets in mijn hoofd voorbij waarover ik een stukje kan voltypen. Tot nu toe heeft mijn duim me nog nooit in de steek gelaten.

Om inspiratie op te doen ging ik een blokje om. Of een blok. Het lag er maar aan waar of het toeval me zou leiden. Dat kon overal zijn. Ik heb een paar vaste routes, maar net zo gemakkelijk wijk ik daarvan af en sla ik onbekende wegen of paden in als het in mijn hoofd opkomt. Of niet. Bijvoorbeeld als ik gericht ergens naartoe onderweg ben, maar in dat geval kun je niet zo goed spreken van een blokje om. Of een blok. In dat geval ga ik op bezoek of een boodschap doen.

Nadat ik mijn schoenen en jas had aangetrokken, liep ik mijn mooie woning uit. Ik sloot de voordeur achter mij, liep de galerij en daalde de trappen af en verliet het appartementencomplex waarin zich mijn woning bevond. En bevindt, want ik woon er nog steeds. Het is voor deze kerstavondvertelling echter van geen belang. [Deze zin later nog schrappen.] Met dat ik buiten kwam, liep ik de stadse hectiek van ons zo majestueuze Apeldoorn in. Op de begane grond zijn allerlei winkels te vinden, waaronder een Action, een Zeeman, een scooterzaak en een supermarkt. Die supermarkt is overigens al maanden gesloten, nadat de zaak failliet was verklaard. Op de avond volgend op de formele faillietverklaring probeerde de eigenaar nog de halve winkel leeg te halen en waardevolle apparatuur mee te nemen, maar daar stak het met loeiende sirenes aanstormende politiecorps een stokje voor. Altijd wat te doen in ons zo majestueuze Apeldoorn. Langzaam bewoog ik me langs de etalages van de winkels, op weg naar daar waar het blokje begon.

Ik moest even mijn pas inhouden. Er was een mevrouw die de winkel uit kwam. De deur was automatisch open gezoefd en er kwam me een enorme vlaag warmte tegemoet. De mevrouw droeg een bruine bontmantel en duwde een soort van kinderwagen of buggy voor zich uit. In die kinderwagen lagen allerlei dozen en andere rotzooi van de Action. Ik keek naar de gevel van de winkel en jawel, hoor. Toen verplaatste ik mijn blik weer naar de mevrouw en in het bijzonder naar die buggyachtige kinderwagen.
‘Mijn hondje is overleden,’ zei ze. Ik keek haar aan en zag dat ze het tegen mij had. Haar glimlach was glommen vriendelijk en haar ogen glommen begerend.
‘Ach wat sneu,’ reageerde ik.
‘Ja, ze at en dronk niet meer. Nu doe ik boodschappen en het is toch onwerkelijk, hè?’ Ze wees op haar buggy en op de berg met goedkope Chinese rommel die erin lag.
‘Daar begrijp ik iets van,’ zei ik. ‘Een huisdier is toch vaak wezenlijk onderdeel van het gezin of huishouden.’
‘Dankzij haar moest ik de deur uit voor een wandeling. Ze hield me fit en bij de les, hè. Ik had iedere dag een goede reden om op te staan. Ze had me nodig. Dus nu probeer ik uit mezelf de deur uit te gaan.’
Ik keek nu ook naar de buggy en naar de berg met goedkope Chinese rommel die erin lag.
‘Bent u nog aan het overwegen of u niet nog een ander …’
‘Ik ben drieënzeventig,’ onderbrak ze me.
‘Nou en? Dan kunt u toch nog zeker twintig jaar mee?’ zei ik lachend. Ik zei er niet achteraan: ‘En in die tijd een volgend mormel naar het dierencrematorium brengen?’
‘Nee, straks kan ik niet meer naar buiten of er niet goed voor zorgen. Dat wil ik zo’n beestje niet meer aandoen.’
Wat egocentrisch, dacht ik. Wie moet er dan voor zo’n hondje zorgen?
‘We moeten er maar het beste van maken,’ zei ze. Er brak een mistroostige glimlach door het craquelé van haar gepoederde huid. ‘Het is niet anders.’
‘Nou, heel veel sterkte ermee.’
‘Dank u wel,’ zei ze.
‘Ik moet weer verder. Tot kijk.’
‘Dank u wel.’ Ze keek me innemend aan en haar glimlach veranderde wat. Toen stapte ze langzaam van me vandaan.

Ik keek haar na en vroeg me af: Wie ís deze mevrouw? Toch was ik blij dat ik een luisterend oor voor haar was geweest, al was het maar voor even. De mevrouw had afscheid genomen met een warme glimlach op haar oude gezicht. Langzaam liep ze naar een appartementencomplex verderop, haar kinderwagen nu achter zich aan trekkend. Ach zo, ze was een buurtgenote en had me vast herkend. Ik kreeg een brok in mijn keel. Weemoed en mededogen of weet ik ook veel. Ik moest uitkijken: straks leek dit toch nog op een heuse kerstavondvertelling.

–
Apeldoorn, december 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Benodigdheden:
Chioggiabieten, geschild en in plakken of parten gesneden
2-3 rode uien, gepeld en in parten
150-200g (kastanje)champignons, in plakken gesneden
rozemarijn, een takje of gedroogd
1 blik groene linzen (400g), uitgelekt
olijfolie
1 teentje knoflook
1el suiker
3el balsamico
verse kruiden: bieslook, peterselie, basilicum, e.d., fijngehakt

Werkwijze:
Verwarm de oven voor op 190C.
Leg de plakken of parten biet in een braadslede.
Leg daar de parten rode ui en plakken champignons bovenop.
Besprenkel met olijfolie en rozemarijn.
Zet de braadslede 45-50 minuten in de oven, tot de bieten zacht en gaar zijn.
Maak ondertussen een dressing van de (geperste of geraspte) knoflook, suiker, 6el olijfolie en de balsamicoazijn.
Haal de braadslede uit de oven en verdeel de groene linzen over de groente.
Zet de braadslede nog 5 minuten in de oven.
Besprenkel de groente met de dressing en de fijngehakte kruiden.

–

–

Vrijdag 24 december:
Ik sta op met de gedachte dat het vandaag elf jaar geleden is dat Moeder overleed. Eerst maar eens een ronde hardlopen. Buiten is het zacht, al staat er wat wind. Lopen gaat soepel, maar het hoofd gaat niet leeg. Niet erg. Voor negen uur begin ik aan een ronde boodschappen langs slager en super. Thuis koffie. De Vrouw is haar oppepprik halen. De schoonmaakster is binnen. Ik wandel nog naar een andere super voor de laatste dingen. Meer koffie met De Vrouw. En lunch. Afwasje. Ik loop door regen en haal het groentepakket. Krant. En dan is het tijd om eens na te denken over avondeten. Kerstdiner, dus. Eerst leg ik twee braadsledes in de oven. In de ene liggen regenboogpenen en twee kleuren zoete aardappel, in de andere aardappel. Ik maak een salade van bosui, koolrabi, komkommer, ananas en blauwe bes. Voor mijzelf schuif ik nog een schaal met twee met feta gevulde portabello’s de oven in en ten slotte bak ik voor De Vrouw en De Zoon hertenbiefstukken. De Vrouw heeft eerder al stoofperen gekookt. We eten zo goed als alles op. Als de afwas voorgespoeld is, is er nog een nagerecht (ijs). We pakken cadeaus van onder de kerstboom uit en vervolgens is er nog meer nagerecht. Afwas. Krant verder. Webstek.
Muziek vandaag: Day Trip (Pat Metheny with Christian McBride & Antonio Sanchez), Upojenie (Pat Metheny & Anna Maria Jopek), Nayda! (Bab L’Bluz), Christmas Around The World (allerlei), A Catchy Christmas (allerlei), Leviathan (Robert Fripp & The Grid)

–

Donderdag 23 december:
Volle dag vandaag. Laatste werkdag van het jaar. Ik ben op tijd op de werkplek en zet alle zeilen bij om alles af te krijgen. In de ochtend nogal wat overleg ook. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en koude. En verder. Vandaag is het voor het laatst dat ik werk voor de projectmanagers en van een van hen krijg ik een geschenk. Natuurlijk maak ik in het nieuwe jaar nog lopende klussen af, maar nadat we elkaar dinsdag voor het laatst in een online overleg hadden gezien en uitgezwaaid, is het toch raar, na zevenenhalf jaar. Zowaar, om kwart over vier is het werk voor vandaag en voor de vakantie klaar. Half zes thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van allerlei groenten en tomaat. Er is nog een restje salade van gisteren. En een afwasje. Webstek. Slapen.
Muziek vandaag: Auri II – Those We Don’t Speak Of (Auri), Skuggsjá (Ivar Bjornsson & Eivar Selvik), Eberhard (Lyle Mays)

–

Woensdag 22 december:
Goed koud is het. Toch loop ik mijn ronde hard. Die gaat zeer goed, maar ja ik moet dan ook goed hardlopen wil ik het niet koud krijgen. Begin van de ochtend loop ik naar de super. Koffie en allerlei. Koffie met De Vrouw. Daarna lunch. Afwas en ander huishoudelijks. Ik wandel een ronde om het centrum. Nog steeds zeer koud. Dan weer huishoudelijks. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst verwarm ik de oven voor op 180C. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, romatomaat en blauwe bes. Dan leg ik kastanjechampignons in een braadslede en die besprenkel ik met een mengsel van olijfolie, knoflook en tijm. De braadslee gaat vijftien minuten in de oven. Ik meng een boel spinazie (en een restje veldsla) met een blik limabonen (en nog wat van dat mengsel van olijfolie, knoflook en tijm). Na vijftien minuten schep ik het groentemengsel tussen de kastanjechampignons en dan gaat de braadslee nog eens dik vijf minuten in de oven. Ondertussen heb ik voor De Vrouw kabeljauwfilet in folie gedaan en die ligt eveneens in de oven. We eten – met uitzondering van de salade – alles op, want ook dit is zeer smakelijk. Dus ook weer tip, Tim. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: One Quiet Night (Pat Metheny), The Way Up (Pat Metheny Group), Metheny Mehldau (Pat Metheny & Brad Mehldau), Lero-Lero (Luísa Maita), Fly From Here (Yes), The Hideous Goblink (Regal Worm), Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy), In A Silent Way (Miles Davis)

–

Dinsdag 21 december:
Niet zo heel goed geslapen, maar ik sta uitstekend op. De mist uit mijn hoofd is verdwenen. Opgeklaard, voorbij. Vandaag 81 jaar geleden werd Frank Zappa geboren. Vanaf vandaag worden de dagen weer langer. Het heeft niets met elkaar te maken, maar als ik het achter elkaar zet weer wel. Ik ben zeer op tijd op de werkplek. Onderweg niets dan doodse stilte. Overleg, voorbereiden, afronden, afhandelen, ik doe het allemaal maar mooi. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. En in de middag gaat het verder en verder. Kwart voor vier is het leuk geweest en ga ik naar huis. Daar arriveer ik om half zes. Krant. De Zoon is er zes uur voor het diner. De Vrouw serveert een mooie schotel van pompoen, pastinaak en boerenkool. Ernaast een salade van koolrabi, peer en tomaat. Er zijn nog toetjes ook. Natafelen. Afwas. Webstek.
Muziek vandaag: Hideous Goblink (Regal Worm), Eberhard (Lyle Mays), het zesde plaatje uit de doos 200 Motels (50th Anniversary Edition) (Frank Zappa)

–

Maandag 20 december:
Gaat lekker, die ronde hardlopen. Zeven uur ben ik aan het werk. Vanaf half tien slechts overleg, maar ik red het zowaar. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel een rondje langs het kanaal en door de zon. Dan weer verder. Veel geplande werkzaamheden krijg ik niet gedaan; ongeplande werkzaamheden wel. Kwart voor vijf is het klaar. Tevreden ook. Krant. Dan maak ik avondeten. Ik leg groenten in een braadslee (wortelpeterselie) en die doe ik tien minuten op 190C. Dan champignon, ui, paprika en courgette erbij en nogmaals tien minuten. Alles omscheppen, kikkererwten en kerstomaat erbij en nog een keer twintig minuten. Ondertussen vul ik het restant van de salade van gisteren aan met bosui, komkommer en veldsla. Ook bak ik voor De Vrouw lamsfilet. De boel smaakt weer uitstekend, Tim. Van de groenteschotel blijft wat over, die is voor later deze week. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Jim Hall & Pat Metheny (Jim Hall & Pat Metheny), A Map Of The World (Pat Metheny), Speaking Of Now (Pat Metheny Group), Rock Goes To College (Bruford), het vijfde plaatje uit de doos 200 Motels (50th Anniversary Edition) (Frank Zappa), Eberhard (Lyle Mays)

–

Zondag 19 december:
Pas om kwart voor zeven op. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat om half acht naar het werk. Ik doe allerlei: was, lees, enz. Meer koffie. En nog meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Stofzuig. Dan wandel ik een rondje om het centrum. Tegen vieren is er de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden. De Vrouw is er om half vijf weer. Even bijpraten. Dan – iets na vijf uur – maak ik avondeten. [Noot voor Tim: oven voorverwarmen op 190C. Chioggiabieten schillen, in parten of plakken snijden en in een braadslee leggen. Rode ui pellen en in kwarten erbij leggen. Kastanjechampignons in plakken snijden en erbij leggen. Besprenkelen met olijfolie en rozemarijn eroverheen strooien. Drie kwartier tot vijftig minuten in de oven zetten. Ondertussen een dressing maken van knoflook, suiker, olijfolie en balsamico. Na drie kwartier of vijftig minuten een afgegoten blik linzen bij de groente doen en vijf minuten terug zetten in de oven. Dan schotel uit de oven halen en besprenkelen met de dressing plus wat verse kruiden zoals bieslook, peterselie, basilicum. Opeten. Tim, als je het even niet meer weet, dan kun je ook altijd hier kijken.] Naast de chioggiabieten met champignons, rode uien en linzen uit de oven maak ik een salade van bosui, komkommer, peer, veldsla, walnoot en blauwe bes. Ook heb ik aardappel uit de oven en voor De Vrouw bak ik een runderschnitzel. We eten bijna alles op en tafelen wat na. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Beyond The Missouri Sky (Short Stories) (Charlie Haden & Pat Metheny), Eberhard (Lyle Mays), Imaginary Day (Pat Metheny Group), The Fall (Se Delan), Abraxas (Santana), Cavaleiro Selvagem Aqui Te Sigo (Mariana Aydar), het vierde plaatje uit de box 200 Motels (50th Anniversary Edition), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 18 december:
Ik ben om kwart voor zes wakker en op. Koffie. Lezen. Wat na achten maak ik het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Ik wandel over de markt op zoek naar een hoes voor mijn nieuwe telefoon, maar die is nergens te vinden. Vervolgens haal ik brood bij de Syrische winkel en een kerstgeschenk bij de boekenzaak. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwas. Ik loop een rondje langs het kanaal en haal wat spullen voor de kerstdagen. Het ziet ernaar uit dat er nieuwe maatregelen komen voor de komende tijd; strenge maatregelen, veel winkels en instellingen dicht, en dus is het waanzinnig druk overal. Niet fijn. Krant. Tegen vijf uur maak ik avondeten. Ik kook twee kwarten van een Chinese kool zeven minuten in bouillon. Ondertussen meng ik twee restanten salade van gisteren en eergisteren met wat aanvullende komkommer en bosui. Ook maak ik een soort saus door 100g tomatenpuree te mengen met wat olijfolie, peper en zout. De gekookte koolkwarten leg ik in een ovenschaal en besmeer ik met de tomatensaus. Vervolgens zet ik die schaal twintig minuten in de oven die ik heb voorverwarmd op 190C. (Deze uitgebreide toelichting is in het bijzonder voor Tim, beste Lezer. Als u al een beetje handig bent in de keuken, kunt u al deze kookfratsen gerust overslaan.) Ondertussen verwarm ik een restant tortellini in kruidenroomkaas en vul die aan met wat water en kruidenroomkaas. Ten slotte bak ik voor De Vrouw lamsfilet. Dit keer eten we alles op. Altijd goed, zo’n (halve) kliekendag. Uitgebreid natafelen. Afwas. Ik zie een deel van de persconferentie waarin onze minister-president en zijn knechten uitleggen waarom vanaf morgenvroeg alle niet-essentiële winkels en voorzieningen dicht moeten tot 14 januari. Webstek. Rest van de krant.
Muziek vandaag: Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy), We Live Here (Pat Metheny Group), “Quartet” (Pat Metheny Group), Union Live (Yes), de rest van het tweede en het volledige derde plaatje uit de doos 200 Motels (50th Anniversary Edition) (Frank Zappa)

–

Vrijdag 17 december:
En we gaan weer. Op tijd op de werkplek. Voor het eerst zie ik mijn nieuwe leidinggevende in levenden lijve. Qua werkzaamheden haal ik veel achterstallige zooi in en bereid ik me langzaam voor op een week niks, ergens tussen Kerst en Nieuwjaar. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Eind van de middag, op de terugweg, duik ik de muziekwinkel in en haal ik mijn bestelde doos 200 Motels (Frank Zappa) op. Half zes thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van aardappel, spruit en kaas uit de oven met salade van bladsla, peer, druif en blauwe kaas. Smakelijk. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy), het eerste anderhalve plaatje uit de doos 200 Motels (Frank Zappa)

–

Donderdag 16 december:
Wekker om gebruikelijke tijd. Zes uur ben ik aan het werk. De Vrouw gaat om negen uur naar het werk. Tien uur stop ik. Een klein uurtje later pikt mijn Zus me op. We rijden naar Onze Vader en nemen hem vervolgens mee naar Amsterdam. Naar de uitvaart van zijn vijf jaar jongere zus… Kwart over twaalf arriveren we bij het crematorium. Alle neven en nichten zijn er en ook de achterblijvende tante en oom. Kleinkinderen zijn er ook en nog een paar meer mensen. De plechtigheid is kort en niet plechtig. Neef, nicht en twee van hun kinderen spreken mooi. Na afloop is er koffie in de ontmoetingsruimte. Het is er rumoerig en de akoestiek is afgrijselijk, zodat voor mij een gesprek moeilijk zo niet onmogelijk is. Heel erg is het ook niet. Na een drie kwartier vertrekken we weer en om half vier ben ik weer thuis. Even zitten. Krant. De Vrouw is terug om half vijf. Bijpraten. Dan maak ik avondeten. Ik zet de oven op 190C. Dan maak ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Vervolgens doe rode ui, kastanjechampignons, paprika en courgette in een braadslee en zet die een kwartier in de oven. Ondertussen maak ik een guacamole van rode peper, avocado en peper en zout. Na het kwartier zet ik – voor De Vrouw – een tweede schaal met een pakketje aluminiumfolie gevuld met kabeljauw en kruiden ook in de oven. Na vijf minuten haal ik de groente uit de oven en doe ik een blik uitgelekte witte zwartoogbonen bij de braadslee in. Ik schep alles nog goed door – let je op, Tim? – en dan gaat de braadslede nog vijf minuten in de oven. Dan is het klaar en kunnen we aan tafel. Ik zet er nog wraps bij ook. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Secret Story (Pat Metheny), The Road To Home (Pat Metheny Group), I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield), Peixes Passaros Pessoas (Mariana Aydar), Guitar (Frank Zappa)

–

Woensdag 15 december:
Dingen die er toe doen. Op tijd opstaan. Ronde hardlopen. Boodschappen bij de super. Koffie met De Vrouw. Naar de repetitie van Theater Wirwar. Bijdragen aan en ondersteunen in de theaterles. Foto’s en filmpjes maken. Naar de telefoonzaak om mijn hoesje op te halen. Als die er niet is, zeggen dat het niet erg is en dat ik verder zoek. Koffie met De Vrouw. En lunch. Afwas. Rondje langs het kanaal wandelen en op de terugweg nog een boodschap doen. Foto’s van vanmorgen bewerken en samen met filmpjes plaatsen op een sociaal medium. De Vrouw helpen met het schrijven van kerstkaarten. Avondeten maken. Een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Kastanjechampignons bakken, ui erbij, risottorijst, bouillon en aan de kook brengen. Pompoenblokjes erbij en vijfentwintig minuten laten pruttelen. Peper, zout en parmesan erdoorheen roeren. Ondertussen een karbo voor De Vrouw bakken. Samen alles opeten. Natafelen. Afwas. Webstek. Krant. Slapen. Dingen die er toe doen.Niet eens een heel slechte dag.
Muziek vandaag: Letter From Home (Pat Metheny Group), Question And Answer (Pat Metheny with Dave Holland & Roy Haynes), Live At Montreux (Yes), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Dinsdag 14 december:
Ik sta goed op en ben op tijd op de werkplek. Vanmorgen lang overleg en ik red het maar na afloop ben ik doodmoe. Gelukkig is er een naaste collega die voor wat afleiding zorgt. Dat is fijn werken. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag van alles doen en om kwart over vier ga ik naar huis. Zes uur ben ik daar. De Zoon is er niet veel later ook. De Vrouw serveert een schotel van tortellini met pompoen en boerenkool en kruidenroomkaas met een salade van komkommer, bosui en paprika. Afwas. Ik mis de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht ons vertellen dat de huidige maatregelen nog vier weken duren. Webstek. Lezen. Redelijk goede dag.
Muziek vandaag: A Day At The Races (Queen), Hommage À Eberhard Weber (allerlei)

–

Maandag 13 december:
Slapen lukt zowaar goed. Ik loop mijn ronde hard in de vroegte; het gaat prima, al raakt mijn hoofd niet heel leeg. Zeven uur ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Er is wat overleg en ander overleg zeg ik af, want overbodig en ik moet mijn energie sparen voor de bijeenkomsten in de middag. Om half twaalf wandel ik naar buiten. Eerst naar de telefoonhoeswinkel: die is dicht. Dan kort naar een super in het centrum. Thuis nog koffie. En lunch. Voorts naar het volgende overleg. De Vrouw gaat naar het werk. Het overleg lukt, dik anderhalf uur lang, maar ik houd mijn hart vast voor de online eindejaarsbijeenkomst die uren gaat duren. Half vier start het en het leidt me af. Ik vind het nog amusant ook. Onder het motto ‘Wat inspireert je?’ vertel ik over Willem Bierman en lees ik uit zijn laatste bundel het gedicht Martha. Het verloopt redelijk gestructureerd en ik houd het anderhalf uur vol. Dan is het gelukkig voorbij. Alls bij elkaar is het me meegevallen. Even uitblazen. Dan maak ik avondeten voor mijzelve. Ik bak kastanjechampignon, bosui, paprika, courgette en kikkererwt en roer daar kruidenkaas doorheen. Opeten. Afwasje. Webstek. Krant. Heel op tijd slapen, want uiterst vermoeiende dag.
Muziek vandaag: Rejoicing (Pat Metheny with Charlie Haden & Billy Higgins), First Circle (Pat Metheny Group), Still Life (Talking) (Pat Metheny Group), Live In Scheveningen 1972 (Supersister), async (Ryuichi Sakamoto)

–

Zondag 12 december:
Ik slaap lang, tot zeker zeven uur. Vanmorgen is het rustiger in het hoofd, al zijn er momenten dat het lastig gaat. Koffie met De Vrouw. Ik ruim de dozen waarin de kerstspullen zaten weer op in de kelder. Krant verder. Meer koffie met De Vrouw. Lezen. Was. Nog meer koffie. De Zoon is er om half een. Lunch. Afwas. Stofzuig. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal. Het gaat niet goed; opnieuw een neerslachtige vlaag en als er een grote bus voorbij raast, realiseer ik me dat ik als de dood ben maar het helemaal niet zo erg zou vinden als. Ik heb afleiding nodig. Gelukkig is er thuis de zondagmiddagluistersessie. If, leuk bandje uit de begin jaren zeventig. ’s Gaan zoeken. Ik maak avondeten. Ik doe pompoenblokjes, kikkererwten en ui met gerookt paprikapoeder, komijn, zout en olijfolie in een braadslee en zet die tien minuten in de oven van 200C. Na die tien minuten schep ik de boel om en zet ik de slee nogmaals tien minuten in de oven. Ondertussen heb ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer gemaakt. Ik snijd boerenkool zeer klein en die doe ik in een kom, meng ik met appelazijn en zout en dit mengsel doe ik in de braadslee. Ook leg ik er kerstomaten bovenop. Ik zet de slede nogmaals tien minuten in de oven. Ondertussen bak ik een kogelbiefstuk voor De Vrouw. We eten alles weer op, want ook deze schotel is een succes. Natafelen. Het gaat weer beter in de kop. Afwas. Webstek. Dan is er het bericht dat mijn tante Lia vanmiddag is overleden. Ze heeft zelf voor het afscheid gekozen en toch is het een verdrietig bericht. Mogelijk donderdag een uitvaart. Lezen.
Muziek vandaag: het zevende en achtste plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Travels (Pat Metheny Group), Kavita 1 (Mariana Aydar), Queen II (Queen), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Zaterdag 11 december:
De wekker van De Vrouw gaat om zes uur. Ik sta ook op en ga een ronde hardlopen door de vrieskou. Lopen gaat fijn en het lijkt allemaal wat opgeruimder in mijn bovenkamer. Als ik weer thuis kom, gaat De Vrouw naar het werk. Ik maak mijn gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Koffie. Dan loop ik de markt op. De kraam waar ik vorig weekend een hoesje voor mijn nieuwe telefoon had besteld, blijkt die niet te kunnen leveren. Onderweg naar de Syrische winkel voor brood betreed ik een zaak waar mogelijk wel een hoes te vinden is. Nee, maar meneer gaat er eentje voor mij bestellen en dan is-ie er maandag. Mooi. Maar het bedrijf van de telefoon heeft geen toekomst, vandaar dat hij er niet in investeert, omdat er geen vraag naar is en eigenlijk moet iedereen naar de telefoons van de bedrijven die de markt leiden en maar daar vraag ik toch helemaal niet naar? Ik zeg tot maandag en vertrek. Thuis haal ik allerlei dozen met kerstspullen uit de kelder en zet die in de woonkamer. Koffie. De Zoon is er niet veel later om half een. Het gaat goed met hem, hij heeft het naar z’n zin op het werk en thuis redt hij het prima. Afwas. Ik zet de kerstboom in elkaar en sluit de lampjes aan. Dan wandel ik een uitgebreide ronde langs het kanaal en om het centrum. Thuis wil ik beginnen met het avondeten, maar merk dat ik een paar ingrediënten niet in huis heb. Die haal ik bij een super in het centrum. Als ik terug kom, is De Vrouw net binnen. Ik warm de oven voor en maak een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en walnoot. Dan schil ik pastinaken en snijd die in plakken. Ik doe ze in een braadslede met wat olijfolie en zet die twintig minuten in de oven. In de tussentijd was ik prei en snijd ik die in ringen. Die doe ik bij de pastinaak in de braadslede en laat ik nog tien minuten mee roosteren. Ondertussen heb ik een boel kerstomaten gehalveerd en een mengsel gemaakt van slagroom, geraspte kaas, peper en zout. Ik schep de kerstomaten door de groenten en giet daar het mengsel overheen. Dan nog meer geraspte kaas en paneermeel erover (een paar crackers verpulverd). Dit gaat nog eens tien minuten in de oven. Voor De Vrouw bak ik dan nog een steak d’Avignon. We gaan aan tafel en eten alles op. Afwas en afval. De Vrouw heeft de kamer in kerststemming gebracht. Morgen de dozen weer naar de kelder. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: American Garage (Pat Metheny Group), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays), Offramp (Pat Metheny Group), Does Humor Belong In Music? (Frank Zappa), het derde plaatje uit de set The Word Is Live (Yes)

–

Benodigdheden voor 2 personen (hoofdgerecht) of 4 personen (bijgerecht):
halve grote pompoen
2 kleine rode uien
100g feta
tijm
olijfolie
peper en zout
pijnboompitten

–

Werkwijze
1 Verwarm de oven voor op 200C.
2 Snijd de pompoen in blokjes.
3 Snijd de ui in ringen.
4 Leg een vel bakpapier in een grote braadslee.
5 Doe de pompoenblokjes en uiringen in de braadslee.
6 Verkruimel de feta eroverheen.
7 Leg een takje tijm erbij of bestrooi met gedroogde tijm.
8 Breng op smaak met peper en zout.
9 Sprenkel er olijfolie overheen.
10 Schep alles goed om, zodat de olie zich verdeelt over alle ingrediënten.
11 Zet de braadslee 25-35 minuten in de oven.
12 Rooster de pijnboompitten in een droge hete koekenpan.
13 Haal de braadslee uit de oven en strooi de pijnboompitten eroverheen.

Lotgenoten,

Het verkeerslicht staat op rood. Ik loop naar de paal en druk op het knopje. Om de knop verschijnt een cirkel van gele lichtjes. Hij doet het, denk ik. Vervolgens wacht ik. Dat kan hier op dit kruispunt wel eventjes duren. Ik kom hier vaker. Het is namelijk bij mij op de hoek van de straat. Vanuit mijn ooghoek zie ik dat er iemand schuin achter mij is komen staan. Ook even wachten.

Ik ben op mijn hoede. Daarnet werd ik namelijk zowat van de sokken gereden door een fietser. Op het voetpad. Er is een heel mooi fietspad, maar deze fietser maakte er geen gebruik van. Toen ik van schrik iets van een gesmoorde kreet slaakte, reageerde de fietser met: ‘Uitkijken, sukkel.’ Toen reed de gast door. En hard ook. Ik was blijven staan en keek hem na. Iets verderop knalde hij bijna tegen een oudere dame op. Die liet geschrokken haar rollator los, waardoor een tas op de grond viel. En weg was de fietser.

Een vent liep de tas voorbij. Ik raapte hem op en gaf het aan de mevrouw terug. De vent nam een laatste teug uit zijn grote blik frisdrank en keilde het van zich af.
‘Voorzichtig, meneer,’ zei ik in het voorbijgaan. ‘U laat iets vallen.’
‘Bemoei je d’r niet mee, loser.’ Hij maakte een beweging alsof hij me ging trakteren op een vuistslag.
‘Excuus, ik dacht u iets verloor. Dat zou toch zonde zijn.’ Ik was niet zo onder de indruk van deze vent en liep door.

Getoeter. De stadsbus kon niet verder rijden. Een geel transportbusje van een bekende pakketbezorger (DHL) stond midden op straat en de chauffeur ervan had het portier open gezet. Zelf was hij een appartementencomplex in gegaan om iets af te geven (een pakket, vermoed ik). Weer getoeter. De passagiers in de stadsbus verdrongen zich bijna voor de ramen. De pakketbezorger kwam naar buiten en liep naar zijn transportwagen. Ik kwam net voorbij.
‘Moet dat getoeter, zenuwenlijer?!’
‘Je gaat toch niet parkeren, midden op straat?!’
‘Hou je bek, klootzak! Maak ik zelf wel uit!’
Het is niet netjes om gesprekken af te luisteren, dus ik vervolgde mijn weg.

Ik kon niet verder. Er stopte een deelscooter voor mijn neus. De bestuurder ervan parkeerde hem dwars op het trottoir.
‘Och, wil je dat apparaat iets verderop zetten?’ vroeg ik. ‘Daar is een speciale brommerstalling en staat hij niet in de weg.’
‘Fuck off, het is maar voor heel even,’ mompelde de jonge vogel van achter z’n mondmasker dat hij onder z’n neus had hangen. ‘Ben over vijf minuten weg.’ Hij draaide zich om en liep het bankgebouw binnen.
Ik zuchtte en manoeuvreerde me om het groene gevaarte heen.

Wat een lawaai! Het was een motorachtig geval dat door de straat kwam scheuren. Aan weerszijden van die straat is hoogbouw, dus het galmt nogal. Er zijn wel meer van die gasten die met de motor of scooter door de straat racen. Flink accelereren, want dan resoneert het lekker. Ik keek om en ja hoor, de motorrijder had twee van die rode vlammetjes op zijn helm gemonteerd. Met een bloedgang reed hij op de verkeerslichten af. Het waren de verkeerslichten waarnaar ik onderweg was. Ze stonden op rood voor het verkeer op straat, maar hij racete door. Een overstekende voetganger hield van schrik de pas in. De motor was al aan de andere kant van de kruising. Daar begint het stadspark. Luid gas gevend knetterde de motor het voetgangersgebied in. Breed slingerend ontweek hij de ene wandelaar na de andere en met z’n ruige banden scheurde hij het gras naast het pad tot blubber.

Het verkeerslicht springt op groen. Plots hoor ik een stem naast me. Ik kijk. Het is een dame van een jaar of dertig, geheel in het zwart gekleed. Laarsjes, strakke broek, halflange jas. Haar zwarte haren zitten in een paardenstaart. Haar huid is lichtbruin. Mooie dame. Ze kijkt me aan met grote donkerbruine ogen, wijst naar mijn voeten en lacht. ‘Nice shoes,’ zegt ze nogmaals.
‘Dank je wel,’ zeg ik glimlachend. Ik steek over en weet dat ik de hele wereld aankan. Het is een mooie dag, vandaag.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, november 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 10 december:
Pas om zeven uur echt wakker en op. Koffie. Ik begin te lezen in Dagboek van een natuurjongen en raak gevangen door de woordenpracht van deze jonge schrijver. Meer koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat even de deur uit, beneden in het entree samen met enkele medebewoners een kerstboom plaatsen en kerstversiering aanbrengen. Ik lees en drink koffie. Dan lunch met De Vrouw. Afwas. De Vrouw gaat opnieuw de deur uit. Ik wandel een rondje om het centrum. In mijn hoofd is het vol, druk; ik voel me opgejaagd en onrustig, er is paniek en angst. Thuis ontspannen. Ik heb appcontact met Ank en ze belt. We hebben elkaar een week of zes niet gesproken; hoog tijd. Ze is die zes weken geleden gevallen en heeft haar sleutelbeen gebroken; nu gaat het goed en is er geen pijn meer. Wat is ze krachtig en hoe mooi past ze zich aan aan de nieuwe dingen op haar pad. We spreken af dat we binnenkort weer contact hebben om iets af te spreken dat we elkaar weer in levenden lijve gaan zien. De Vrouw is terug. Ik maak avondeten. Ik snijd een pompoen aan blokjes en een derde daarvan doe ik in een braadslee. Daar gaan rode uiringen, feta, tijm, olijfolie, zout en peper bij. Ik hussel het door elkaar en zet het dertig minuten in de oven. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Voor De Vrouw bak ik een runderschnitzel. We eten alles op en de pompoen is een mooi gerecht. Natafelen. Afwas. Webstek. Dan lezen en op tijd slapen. Al de hele dag moe van de onrust in mijn hoofd.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Watercolors (Pat Metheny), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), New Chautauqua (Pat Metheny), Odeon Budokan, het tiende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), Retsis Repus (Supersister Project), het tweede plaatje uit de set The Word Is Live (Yes), het zesde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Donderdag 9 december:
Zowaar heel aardig geslapen. Buiten is het heel koud als ik mijn ronde ga hardlopen. Her en der glad ook. Om zeven uur ben ik aan het werk. Volle dag. Tussendoor koffie en lunch met De Vrouw. Geen gelegenheid om naar buiten te gaan; gelijk verder met het volgende overleg. Afwas. En door. Ook nog een overleg voor Wirwar. Toe maar. Kwart voor vijf vind ik het allemaal klaar. Krant. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer en radijs. Dan bak ik kastanjechampignons, ui, peper, knoflook, paprika en courgette. Ik roer er tomatenpuree doorheen en een blik rode bonen en dat pruttelt tot een fikse chili. Voor De Vrouw bak ik een haaskarbonade. We eten alles op. Uitgebreid natafelen. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Prime Meridian (Meridian Arts Ensemble), Anxiety Of Influence: Zappa-Debussy-Barber (Meridian Arts Ensemble), Bright Size Life (Pat Metheny), het eerste plaatje uit de set The Word Is Live (Yes), het vierde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Woensdag 8 december:
Slapen gaat beter. Wel op tijd op. Iets na zessen. Koffie. Kwart over acht de deur uit, naar de super. Koffie. Dan naar de repetitie van theater Wirwar. En opnieuw werken we sterk aan twee à drie scènes en ze worden steeds sterker. Op de terugweg via een andere super. Koffie en lunch met De Vrouw. Afwasje. Dan ga ik een ronde buiten wandelen om het centrum; De Vrouw gaat naar het werk. Allerlei. Zo zie ik een muziekdvd en verdomd, ik zit met kippenvel te janken om de schoonheid van het beeld en geluid. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak bosui en courgette, roer daar wat overgebleven veldsla doorheen, lupineseitan en wat overgebleven bouillon. Even inkoken en zeer goed. Afwasje. Webstek. Krant. Lezen.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Deserter’s Songs (Mercury Rev), Smart Went Crazy (Meridian Arts Ensemble), de dvd Alive In Lisboa (Sara Tavares), het tweede en derde plaatje uit de set The Ultimate Yes – 35th Anniversary Collection (Yes)

–

Dinsdag 7 december:
Niet goed geslapen. Onrustig, vol in het hoofd, enzovoorts. Toch sta ik goed op. Als ik op de werkplek ben, ga ik opgewekt aan de slag. Er is weer veel. Tussen de middag wandel ik door bos. En zon. En een restje sneeuw dat vannacht is gevallen. In de middag weer vrolijk verder en om zes uur ben ik thuis. Zeer moe. De Zoon is er niet veel later en De Vrouw serveert bamisoep. Uitstekend. We eten bijna alles op. Afwas. Krant. Webstek. Even lezen en met een redelijk rustig hoofd slapen.
Muziek vandaag: Supersisterious (Supersister), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Maandag 6 december:
Nog redelijk goed geslapen ook. Op tijd weer naar de werkplek. Daar is het stil, maar niet getreurd, want de ochtend zit vol met overleg. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Erna veel uitvoeren van acties die voortkomen uit die ochtend vol met overleg. Kwart over vier is het wel en ga ik naar huis, alwaar ik om kwart voor zes arriveer. Krant. De Vrouw serveert een schotel van ui, champignon, pastinaak, bataat en boerenkool, met rauwkost ernaast. Bijpraten. Ik merk dat ik zeer moe ben en heb zowaar ouderwets druk op het hoofd, een angstaanval en het randje van huilbui. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Xinti (Sara Tavares), het eerste plaatje van The Ultimate Yes – 35th Anniversary Collection (Yes)

–

Zondag 5 december:
Vroeg op. Kwart over zes. Mijn ronde hardlopen gaat zeer soepel. Koffie met De Vrouw. Krant. Was. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er iets na half een. Ik heb wat sinterklaaspakketjes klaarliggen. Die pakken we uit. Oh? Ik krijg zomaar Dagboek van een natuurjongen (Dara McAnulty). Die wilde ik net hebben! Afwas. Stofzuig. Ik wandel een rondje langs het kanaal en bezoek nog een supermarkt voor wat vergeten zaken. Dan is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie. Ha, we horen (en zien) een concert van Medeski Scofield Martin & Wood (drie maal raden van wie de keuze is). Kwart over vijf ga ik avondeten maken. Ik leg aardappelparten in de oven, kook een halve Chinese kool kort en leg die ook in de oven met een tomatensaus en parmesan eroverheen. Ondertussen heb ik het restant van de salade van gisteren aangevuld met bosui en komkommer. Ik bak oesterzwammen en ui in een sausje en ten slotte braad ik een haaskarbonade voor De Vrouw. We eten alles op. Zeer smakelijk, weer eens. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Juice (Medeski Scofield Martin & Wood), Seven Sisters (Meja), Warm Winter (Memories Of Machines), Look Out For My Love, het negende plaatje uit de doos Archives Vol. II (1972-1976) (Neil Young), het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 4 december:
Kwart over zes wakker. Helemaal uit mijn ritme. Gek geslapen, moeilijk opstaan. Koffie. Kwart over acht maak ik het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan kopen we op de markt hoezen voor de nieuwe telefoons. Op het hoesje voor mijn nieuwe telefoon (donderdag binnengekomen) moet ik nog een weekje wachten, want de telefoon is nog niet zo lang uit en de hoezen ervoor zitten nog niet standaard in het assortiment. Vervolgens loop ik naar een andere super en daarna naar de Syrische winkel voor brood. Thuis koffie. Plus het eerste gepiel met die nieuwe telefoon. Ik doe een poging om alle gegevens van mijn oude naar mijn nieuwe over te hevelen. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas. Dan verder met de telefoon. De Zoon heeft ook een nieuwe en hij heeft dezelfde klus. Tegen een uur of drie hebben we het voor elkaar. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst monteer ik een salade van bosui, komkommer, peer, veldsla en walnoot. Dan bak ik kastanjechampignons, ui en bataat en laat dat stoven in wat bouillon. Ten slotte roer ik er (eerder) gekookte spruiten doorheen. Voor De vrouw bak ik nog een steak d’Avignon en vervolgens gaan we aan tafel. We eten er goed van. Afwas en afval. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: het achtste plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), In Case The World Changes Its Mind – Live (Medeski Scofield Martin & Wood), Frank Zappa Meets The Mothers Of Prevention (European version) (Frank Zappa), Symphonic Live (Yes), het derde plaatje (Japanese Movies) uit de doos Keith Emerson At The Movies (Keith Emerson), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)