Bas Langereis leest u voor!

Het is de negentwintigste februari. De schrikkeldag. Uniek. Uniek? Is dit een unieke dag? Waarom? Hij begint met dat de zon opkomt en eindigt met dat hij onder gaat. Net als alle andere dagen. Wat is er uniek aan een dag die eens in de vier jaar voorkomt? Wat is er uniek aan een tijdsindeling die wij mensen zelf maar zo’n beetje hebben bedacht? Stel dat we niet de zonnewende hadden genomen als basis voor onze tijd, maar het interval tussen de waarneming van de eerste krokus in het Oranjepark en het eerstvolgende moment dat de burgemeester naar de wc moet om te poepen, dan hadden onze horloges er toch heel anders uitgezien.
U begrijpt: ik zit in de stinkende streekbus onderweg naar de nieuwe werkplek, kijk uit het raam en laat me meevoeren door alles wat er mijn hoofd binnen komt. Dat is nogal wat. De chauffeur heeft de radio heel hard staan en hoe ver ik ook achterin de bus ben gaan zitten, de hollandstalige schlagerhoempapa doet me pijn in mijn kop. Buiten is het nog donker. Het is vroeg en druk op de snelweg. Binnen is storm. Wat als –

–

Bam. Angst. Ik zit er midden in. Van het ene op het andere. Een wervelwind van worsteling. Ik wil dit niet, maar het is er. Warm, koud. Links, rechts. Onder, boven. Het draait. Buiten is het donker maar het wordt nog duisterder en binnen is het licht en dat licht doet pijn aan mijn ogen en ik knijp ze dicht en het doet nog meer pijn en ik wil dat het voorbij is en ik wil dat alles voorbij is. Ken je het gevoel dat iemand met een stoeptegel schuin op je kop drukt, perst, plet, vermorzelt? Nee? Ik wel. Soms heb ik het en ik heb het nu en ik wil hier weg en ik moet hier weg maar waar moet ik naartoe. Niet in paniek raken nu maar het is al te laat want ik ben al in paniek maar ik blijf rustig want wie moet ik lastigvallen met mijn onbetekenende weetikveelwatvooronbetekenends. Niemand kan me helpen want ik kan mezelf niet eens helpen en ik moet geen hulp en ik red het wel want ik heb het alle andere keren ook gered al twijfel ik nu wel of ik het nu ga redden maar ook dat heb ik me alle andere keren ook afgevraagd. De vraag drukt, perst, plet, vermorzelt. De vraag maakt alles kapot. Alles kan kapot. Waar ken ik dat van? De kwetsbaarheid van het al. Ik wil koesteren. Tegelijkertijd hoe meer ik het zie als uniek, als enig, als goed en mooi en van onschatbare waarde, hoe kwetsbaarder het al en hoe banger ik ben het kwijt te raken. Mijn lijf, mijn oude lijf, hoe moet dat toch, de souplesse is eruit, mijn ronde hardlopen gaat moeizamer en moeizamer en ik houd het niet meer vol en ik pak steeds vaker de lift in plaats van dat ik de trap neem naar de tweede verdieping; mijn handen, mijn mooie soepele en zachte handen, ze zijn oud en gerimpeld en versleten en pijnlijker – overbelast – al meer dan dertig jaar tuur ik naar een beeldscherm en druk ik op knopjes. Mijn oude ooit zo sierlijke pianovingers, ze zijn ruw en dik en gieren van de artrose. Wat zeg je? Mijn gehoor wordt minder en minder en mijn liefde voor muziek groter en groter. Daar is-ie, de snijdende pieptoon, ik kon erop wachten. Zie het als – ik zie niets zonder leesbril of zonder vergroot beeld op de monitor. Wat kan mij die telefoon schelen? Televisie al helemaal niet meer; ik zie het niet, kan het niet volgen, het gaat me te snel, ik mis zo veel maar vaak weet ik niet dat -. De wereld is verrot we maken haar kapot zie je dat dan niet? Waar is iedereen, waar zijn de goede mensen van weleer? Mijn herinneringen, van toen en nu en straks en morgen, ik raak er steeds meer kwijt en soms duiken er nieuwe herinneringen op. Van vroeger, heel vroeger, van een paar jaar geleden, onlangs, van vorige maand, gisteren. Van donkere wolken en altijd op de vlucht zijn voor regen en onweer en van wat nog meer van alles. Van samen en alleen en eenzaam en verlaten. Van geluk en leegte, van liefde en geen liefde en van haar en haar en haar. Ze is er nog. Goddank op mijn knieën, ze is er nog. Als ik haar zie word ik blij. Allerlei ziektes en aandoeningen en gruwelijks doorstaan, daar zit ze. Zo veel anders, zo veel ouder, zo veel wijzer, zo veel mooier. Ik wil haar niet kwijt, wat moet ik dan? Zonder haar heeft niets zin, ben ik niets, nul, nada noppes en dus moet ik eerder dan zij – ik wil niets ik – ga ik, mag ik, hunker ik – roep, gil, schreeuw, kreet – druk, pers, plet, vermorzel kapot – zwart, rood – geen lucht mijn keel knijpt dicht, ik stik mijn kop ontploft – van vorst, kou, ijs, smeul, vlam, brand, scherp, snij, kerf, hak, klief – bam – bloed, dood – dood,

–

– als weet ik veel. Woesj. Weg.
Even zo plots als het is gekomen, is het verdwenen. Mazzel. Dit keer was het kort. Andere keren duurt het een dag of twee dagen of een week of met een beetje pech langer. De ene keer is het heviger en de andere keer minder. Nu was het kort en krachtig. Mijn voorhoofd is nat en ik heb het koud. Ik ril en tril nog na. Plots is daar die zin. Maarten Biesheuvel schreef: ‘Ik ben niet gek; ik ben alleen maar krankzinnig.’ Hoe meer de tijd verstrijkt, hoe meer ik hem begrijp. Het prikt achter mijn ogen. Ik laat het gaan. Huil. Dat mag.

Dan. Diep zucht ik. De bus stopt en ik stap uit. Alles draait. Ik wankel, maar blijf staan. Grote teugen ijskille lucht zuig ik naar binnen.
Het is wéér vroeger licht. Ook niet uniek.

–
Apeldoorn, februari 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Setlijst:

Welcome To London
Temporary Shelter From The Storm
In Re Harold Budd
2nd Variety
Galahad
Might Be Something…
No One Really Leaves
Find Your Feet
Lamborghini 754
Goldfinch Yodel
Paul’s Dance
Air A Danser
Perpetuum Mobile
Steady State
In The Back Of A Taxi
Beanfields
Rescue

Toegiften:
Harry Piers
Swing The Cat
Music For A Found Harmonium

Corry van Binsbergen Playstation – Transmission Festival 27 maart 2021, Tivoli Vredenburg Utrecht
The Budos Band – The Beat Club, Dordrecht – 21 april 2008
Goat – Levitation Sessions, 2013
Heilung – Hippodrome Theatre, Baltimore – October, 2023
Lada Obradovic & David Tixier – Jazz à Porquerolles – 9 juli 2024 – ARTE Concert
Pat Metheny & Metropole Orkest – North Sea Jazz Festival, 2003
Joe Satriani – Hellfest 2016
Ringo Starr All Starr Band (w Howard Jones, Mick Ronson, Roger Hodgson, Greg Lake) – Chicago 2001
David Torn (w Bill Bruford, Mark Isham & Mick Karn) – Cloud About Mercury live
Traffic – Santa Monica, 1972
Steve Vai – Sound Theories (2007)
Joe Zawinul Syndicate – Live at North Sea Festival 1997

–

Vrijdag 1 maart:
Zeven uur aan het werk. Er is nog wat achterstallig regelwerk en verder een boel concentratieaangelegenheden. Koffie met De Vrouw. Aad is er om kwart over elf en we spreken online met een theater over een boeking van Wirwar eind oktober. Meer koffie. Daarna lunch. Afwasje. Vervolgens naar het souterrain en daar hozen we nog een boel water weg. Verder werken. Half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er om half zes. Ik heb dan avondeten gemaakt: een fikse Italiaanse bonenschotel met ui, paprika, bataat, courgette, tomaat en boterbonen. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, rode kool en komkommer. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik runderschnitzel. Afwas. Webstek. Dan zie ik de muziekfilm. Lezen.
Muziek vandaag: Juno (Vangelis), Earth (Vangelis), Charge Of The Tornadoes (The Tornadoes), Can We Leave The Light On Longer? (Damian Wilson & Adam Wakeman), The Songs & Tales Of Airoea – Book III: Magical Chronicle (Ascension) (The Chronicles Of Father Robin), Nayda! (Bab L’Bluz), de bluray David Byrne’s American Utopia (David Byrne)

–

Donderdag 29 januari:
Nog goed geslapen ook. Op tijd op de werkplek. Daar volop werk. Ik wandel een rondje door bos tussen de middag. In de middag volop werk. Kwart over vijf thuis. Krant. De Vrouw serveert een eierovenschotel met veel groente en ernaast een salade. Zeer smakelijk. Natafelen. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Can We Leave The Light On Longer? (Damian Wilson & Adam Wakeman), het vijfde plaatje uit de box Housekeeping – The OLI Years 1990-1994 (no-man)

–

Woensdag 28 februari:
Iets voor zeven wakker en op. Krant van gisteren. Ik wandel naar de super. Koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De groep speelt de eerste helft van de voorstelling Ik pas! door en we weten de twee nieuwe spelers al aardig aan het werk te zetten als figurant. Thuis koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje en huishoudelijks. We gaan nog even naar het souterrain om wat water te hozen. Erna wandel ik een klein rondje langs het kanaal. Even ontspannen. O en dan komt het bericht dat onze vriend Dave uit Manchester is overleden na een ziekbed. Barst. We hebben goede herinneringen aan alle ontmoetingen met hem tijdens festivals en aan ons weekend dat we bij hem en zijn vrouw Nicola doorbrachten in november 2012. Ik maak avondeten. Ik serveer witlof en gevulde portabello uit de oven, met ernaast het restant salade van gisteren, aangevuld met wat peulvruchtkiemen. Voor De Vrouw bak ik kogelbiefstuk. We eten alles op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Heritage Suite (Rick Wakeman), Now And Then (The Tornadoes), Blue City (Motion Picture Soudtrack) (Ry Cooder), Ege Bamyasi (Can), het vierde plaatje (het album Flowermouth) uit de box Housekeeping – The OLI Years 1990-1994 (no-man), The Songs & Tales Of Airoea – Book III: Magical Chronicle (Ascension) (The Chronicles Of Father Robin)

–

Dinsdag 27 februari:
Op de werkplek ben ik op tijd. Er is veel nieuws en veel ouds en ik doe het allemaal. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag nog veel nieuw en oud overleg en om kwart over vijf weer thuis. De Vrouw serveert een schotel van ui, aardappel, doperwt en tomaat. Smakelijk. Afwasje. Half zeven stap ik op de fiets. Bij Peter-Jan stappen we in de auto van Bertus en de tocht gaat naar Twello. Bij Carolien voeren we een uitstekende repetitie uit, waarin we de eerste helft van ons stuk nog scherper neerzetten. Half elf thuis. Heel even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 26 januari:
Wat onregelmatig geslapen, maar het is goed. Op tijd op de werkplek. Daar komt er weer veel. Tussen de middag geen gelegenheid om een rondje te wandelen door de regen. Ook in de middag veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een ovenschotel van ui, paprika, bataat, aardappel en het restant van de de tomatensaus van vrijdag. Ernaast het restant salade van vrijdag. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Live At WOMAD 1985 (Nusrat Fateh Ali Khan and Party), Son Of Goldfinger (David Torn, Tim Berne & Ches Smith), The Songs & Tales Of Airoea – Book III: Magical Chronicle (Ascension) (The Chronicles Of Father Robin)

–

Zondag 25 februari: feest ter gelegenheid van de negentigste verjaardag van Onze Vader
Kwart over zes op. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en door nogal wat tegenwind gaat dat niet heel soepel, maar het lukt. Thuis nog terug in bed. Kwart over negen staan we op. Koffie. Meer koffie. Kleine lunch. Afwasje en stofzuigen. Om kwart over een pikt De Zoon ons op en we rijden naar een kleine gelegenheid in Lieren. Met een man of vijftig vieren we de negentigste verjaardag van Onze Vader met een high tea. Er zijn oude vrienden en naaste familieleden te gast en we hebben de indruk dat de gasten en Onze Vader het leuk vinden. De ruimte is wat krap en er is niet heel veel mogelijkheid om veel te wisselen van plek, maar na een tijdje komt de loop wel wat op gang. Als na half vijf het bezoek is vertrokken, rijden we met kinderen en kleinkinderen naar een andere gelegenheid voor een afsluitend drankje en hapje. Inmiddels ben ik wel vermoeid en we merken dat het ook voor Onze Vader wat veel is. Om acht uur zijn we weer thuis. Even napraten. Webstek. Slapen.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), Rain Before Seven… (Penguin Cafe), Skyline (Steve Howe)

–

Zaterdag 24 februari:
Half zeven wakker en op. Koffie. Dan stap ik op de fiets, haal het groentepakket op en vervolg met de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie. Dan nog een keer het centrum in voor een bezoek aan een andere super. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje. We wandelen naar het station en omdat treinen niet rijden naar Deventer pakken we een vervangende snelbus. We slenteren door straatjes in het oude centrum van Deventer, drinken ergens iets en vinden een klein Italiaans tentje waar we pizza eten. Iets voor half zeven staan we voor de Lebuïnuskerk en we kunnen als eersten naar binnen. Het is kil in de kerk, maar we zitten op de eerste rij en hebben fantastisch zicht en geluid. In het kader van Kelderfest speelt het Penguin Cafe. Allemensen, wat een mooi concert. Het begint met drie muzikanten die al spelende en met de beroemde pinguinmaskers op van achter uit de kerk door het middenpad naar voren komen. Daarna sluiten de contrabassist, celliste en violiste zich op het podium bij hen aan. Arthur Jeffes en zijn vijf medemuzikanten spelen de gehele recente plaat van voor naar achter en daarna krijgen we enkele stukken van zijn vaders Penguin Cafe Orchestra. Onvoorstelbaar hoe het sextet met de spaarzame instrumentatie zo’n orkestraal geluid weet neer te zetten: piano, percussie, contrabas, cello, viool en balafon/gitaar/altviool/harmonium. Het nieuwe werk krijgt een mooie uitvoering; daarna is het tijd voor vijf of zes stukken van Simon Jeffes’ Penguin Cafe Orchestra. Ik had nooit verwacht deze muziek nog eens in levenden lijve te mogen horen en dan ook nog eens in deze ambiance. Drie toegiftjes maar liefst: een solopianostukje, een opzwepende kattenmiauwdans en de klassieker Music For A Found Harmonium met Arthur Jeffes op het harmonium. Om negen uur is het klaar. Fantastisch concert. We lopen naar het station en hebben daar gelijk de trein naar Apeldoorn. Om tien uur zijn we thuis. Nog heel even napraten en dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Nocturne – The Piano Album (Vangelis), Music From The Penguin Cafe (Penguin Cafe Orchestra), Union Cafe (Penguin Cafe Orchestra)

–

Vrijdag 23 februari:
Vijf uur wakker. Ik doe mijn ogen nog heel even dicht en dan is het kwart over zes. De ronde hardlopen door park en langs kanaal gaat moeizaam vanwege de vele tegenwind, maar het lukt toch allemaal maar mooi. Koffie. Halverwege de ochtend gaan we naar het souterrain en hozen daar nogal wat water. Meer koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwasje. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op, maar er is geen groentepakket. Heb ik me in de week/vrijdag vergist? Geen idee. Thuis even erachteraan mailen. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten: rodelinzenspaghetti met een tomatenpaprikasaus. Het restant salade van gisteren vul ik aan met kiemen, komkommer en rode kool. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik blokjes kipfilet. De Zoon is er om half zes. We eten er fiks van. Afwas. Ik controleer mijn telefoon en blijk vorige week twee voicemails over het groentepakket te hebben gemist. De levering was een keer een week eerder. In alle drukte de mail van de boerderij daarover ook niet gezien. Vandaar. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), Rain Before Seven … (Penguin Cafe), The Songs & Tales Of Airoea – Book III: Magical Chronicle (Ascension) (The Chronicles Of Father Robin), Weasels Ripped My Flesh (Frank Zappa), Crossroads (Ry Cooder), Cloud About Mercury (David Torn), Polytown (David Torn, Mick Karn, Terry Bozzio), The Circus And The Nightwhale (Steve Hackett)

–

Donderdag 22 februari:
Ik slaap toch goed. Op tijd op de werkplek. Daar veel. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag veel. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert de restanten van de schotels van gisteren en eergisteren, met ernaast een salade van bosui, komkommer, paprika en mango. Zeer smakelijk. We eten dan ook alles op. Afwasje. Dan naar Gigant voor de preventieve vergadering ter voorbereiding op De verjaardag van Anja.
Muziek vandaag: geen

–

Woensdag 21 februari:
Zes uur op. Ik loop een ronde hard. Dat gaat nog goed ook. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Twee nieuwe spelers, dus is er kennismaking en wat uitleg en wat spel om erin te komen. Vanaf volgende week repeteert de spelersgroep voor twee voorstellingen in april en in mei. Half een thuis. Koffie met De Vrouw. En lunch. Afwas en huishoudelijks. We gaan naar het souterrain en hozen (niet veel) water weg. Even ontspannen. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik bak ui, spitskool, zoete aardappel met tomaat en rode boon. Voor De Vrouw bak ik kipfilet. Ernaast zet ik het restant van de salade die De Vrouw gisteren heeft gemaakt. Afwasje en afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Alamo Bay (Ry Cooder), The Road To Damascus (Syriana), Door X (David Torn), The Songs & Tales Of Airoea – Book II: Ocean Traveller (Metamorphosis) (The Chronicles Of Father Robin)

–

Dinsdag 20 februari:
Slapen lukt nog redelijk ook. Ik ben op tijd de deur uit, maar onderweg is er veel vertraging doordat een bus niet rijdt. Daardoor ben ik later op de werkplek. Niet erg. Ik werk in dusdanig tempo dat ik al snel helemaal op orde ben. Er is wat overleg, er is allerlei geregel en tussen de middag wandel ik door bos. In de middag is de rust er weer en om kwart over vijf ben ik thuis. De Vrouw serveert het restanten van de soep en de schotel van zaterdagavond. We eten alles op. Afwasje. Kwart voor zeven fiets ik naar Peter-Jan en die rijdt ons vieren naar het kleine theater in Twello alwaar Carolien ons ontvangt. Het is fijn om weer even op het podium te repeteren. De eerste acht scènes gaan inmiddels steeds vloeiender. Half elf thuis. Even napraten en dan slapen.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 19 februari:
Bam. Onderweg in de bus een angstaanval van jewelste. Op de werkplek is van alles te doen, dus afleiding voldoende. In de loop van de ochtend zakt het redelijk. Sinds vanmorgen wel pijn in mijn handen en armen. Overbelast? Je maakt wat mede. Tussen de middag wandel ik door bos. Wankel. In de middag weet ik nog wat werk te verrichten, zowaar. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert snel haar nasiachtige gerecht met het restant salade van gisteren ernaast. We eten alles op. De Vrouw is niet fit en gaat slapen. Afwas. Krant. Luisteren. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Circus And The Nightwhale (Steve Hackett), A Town Called Addis (Dub Colossus), Pasado En Claro (Andes Jormin)

–

Zondag 18 februari:
Kwart over zes wakker en op. Koffie. Webstek. Terug in bed. Kwart over negen staan we op. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Dan gaan we weer naar beneden en hozen wat water uit het souterrain. Lezen. Vier uur is er de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Asaf Avidan). Ik maak avondeten. Een risotto van shiitake en prei. Ik vul het restant salade van gisteren aan. Voor De Vrouw bak ik kogelbiefstuk. We eten alles op. Afwasje. De Vrouw serveert nog een keer haar cheesecake met gebakken appel. Zeer smakelijk. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Deus Arrakis (Klaus Schulze), Chariots Of Fire (Vangelis), The Gloaming 2 (The Gloaming), Permanent Dream (Tomorrow), Paris, Texas (Ry Cooder), 10,000 Days (Tool), Touch Of Time (Arve Henriksen | Harmen Fraanje)

–

Zaterdag 17 februari:
Pas om kwart voor zeven wakker en op. Ik loop een ronde hard door park en langs kanaal. Begin van de ochtend wandel ik de gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Thuis koffie met De Vrouw. Opnieuw het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. Dan beginnen de voorbereidingen voor het avondeten. Ook is er lunch. Afwasje en huishoudelijks. Verder met de voorbereidingen voor het avondeten. Half vijf zijn Heidi en Auke er. We praten bij en dat is fijn. Er is eten en dat is goed. Wortelsoep, de beruchte ovensalade van bloemkool, rode ui, paprika, kerstomaat, mango, sultana en lins. Salade van bosui, radijs, koolrabi, komkommer en blauwe bes. Cheesecake. We eten er goed van en de avond is mooi. Tien uur is het bezoek vertrokken. Opruimen, even zitten en dan slapen.
Muziek vandaag: Geen.

Lotgenoten,

‘Kijk uit, debiel!’
Ik schrok en deed een stap terug het trottoir op. Wie zei dat?
Het was zo’n vette fiets. Waar kwam die zo snel vandaan?

Het leuke van wonen in het centrum van ons zo majestueuze Apeldoorn is dat ik overal te voet heen kan. Een auto is niet in mijn bezit; ik heb hem niet nodig, want ik kan overal komen met het openbaar vervoer. Daar komt bij: ik zou niet weten waar ik het ding zou moeten parkeren en ik kan niet eens rijden. Ik heb een fiets, maar die gebruik ik nauwelijks. Het ding staat al jaren te roesten in onze berging in het souterrain.
Alles is te voet te doen. Iedere woensdag- en zaterdagmorgen wandel ik een boodschappenrondje naar mijn vaste super. Het station ligt op nog geen tien minuten lopen. De poptempel, het cultureel centrum, de bibliotheek en de pleinen en straten met de cafés en restaurants en de winkels met alle relevante zaken zijn dichtbij. De McDonalds is hier op de hoek van de straat, maar daar kom ik dan weer nooit. Ja, zelfs de praktijkruimte van mijn tandarts is op loopafstand. En de bushalte van waar de stinkende streekbus naar mijn nieuwe werkplek vertrekt, bevindt zich bij ons aan de overkant van de straat.

Vandaar dan ook dat uw schrijver veel te zien is in het Apeldoornse straatbeeld. Al wandelend observeer ik van alles en niet zelden leiden die waarnemingen tot een amusant stukje op deze webpagina. Waarvan akte.
Ik ben echter niet de enige die gebruik maakt van de verkeersinfrastructuur. Met mij zijn er veel andere voetgangers, enkele drukke fietsroutes lopen door het centrum en er is zowaar een heuse centrumring, die regelmatig vaststaat vol autoverkeer.

Raar eigenlijk, dat we onze steden meer inrichten op verkeer dan op de inwoners. Zo gauw het druk wordt of er staan files, denken we de oplossing te vinden in meer asfalt in plaats van in minder auto’s of weggebruikers. Ik ben dan ook een groot voorstander van investeren in goed openbaar vervoer (veel lijnen, vaak rijden en betaalbaar voor de gebruiker) en het terugdringen van gemotoriseerd verkeer. Tja, milieuhippie en klimaatdrammer, hè?

Zeer ergerlijk vind ik bestuurders van auto’s die menen dat niet alleen de straat, maar ook de fietspaden en trottoirs er alleen voor hen zijn. Pakketbezorgers, vrachtwagenchauffeurs of gewoon mensen die oma of opa moeten laden en lossen: ze zetten hun voertuig hoppa op het fietspad of op het trottoir. Je zal maar net aan komen met je kinderwagen, je rollator, je scootmobiel, rolstoel of met je twee brede boodschappentassen in beide handen. Waar moet je heen? Precies: die drukke doorgaande straat op.

Ik was die ochtend onderweg naar een klusje aan de andere kant van het centrum van de stad. Dat was nog een hele onderneming, want om de haverklap was de doorgang op het trottoir versperd door een geparkeerde auto of bestelbus of vrachtwagen. Met gevaar voor eigen leven was ik al diverse malen de straat op gestapt. U boft dat u dit nog kunt lezen, want het was levensgevaarlijk. Ik voelde mij als voetganger een paria op het trottoir.

Ik heb even overwogen om foto’s in dit stukje te plakken, maar ik denk dat u wel ongeveer begrijpt wat ik bedoel.
Nee? Nou, even voor de duidelijkheid dan:
WEGTYFEN! Pleur op naar je eigen deel van de straat! De straat is voor auto’s, het fietspad is voor fietsen en het trottoir is voor voetgangers. Hoe moeilijk kan het zijn? Maar nee! ‘Niemand gaat mij vertellen wat ik moet doen. Dat maak ik zelf wel uit. Weg met de regels. Ik doe mijn eigen onderzoek.’ Wat een schijthekel krijg ik aan autobestuurders. Ik wil heus niet iedereen over een kam scheren, maar de kwaden verpesten het voor de goeden. Dus, kwaden: WEGTYFEN!

‘Kijk uit, debiel!’
Wie zei dat? Ik had heus wel goed achterom gekeken of daar wat aan kwam en dat was niet het geval. Toch was daar die vette fiets. Waar kwam die zo snel vandaan? Ja, die zijn geruisloos, snel en wendbaar en kunnen overal tussendoor slingeren. Dus dat ik ‘m had gemist, was niet heel raar. Zoef, daar was-ie al voorbij.
Trillend stond ik op de stoeprand. Ik haalde een paar keer diep adem om mijn kloppende hart uit mijn keel te krijgen. Na anderhalve minuut leek de rust in mijn lijf wedergekeerd en stapte ik opnieuw het wegdek op.
TOEOEOEOEOET! Een zoveelste truck met oplegger nam de gehele breedte van de straat in en dreigde me alsnog overhoop te rijden. Ik liet me niet kennen en maakte me groot. Met piepende banden kwam het gevaarte vlak voor me tot stilstand.
Ik glimlachte vriendelijk naar de geblindeerde voorruit, knikte en stak een wijsvinger als bedankje omhoog. Doodkalm wandelde ik over de straat langs de geparkeerde SUV en bereikte uiteindelijk veilig en wel het trottoir.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, februari 2024

Hier lees je ‘m op FOK!.

Dit is de elfde keer dat we De verjaardag van Anja vieren

–

Datum: 24 maart 2024
Tijd: 14.30 – 16.30 uur
Locatie: zaal De Walvis in Gigant, Apeldoorn

Programma:

Set 1
Intro
Rondje van de zaak: Reinier Groenendijk (Zwarte sokken), Willem Bierman, Aad van der Waal, Bas Langereis (twee korte gedichten van Bart Chabot)
Judith Veldhuizen: twee korte verhalen
De Cornetto’s (akoestische anarchopunk)
Fulco de Deken: improvisaties

Set 2
Bas Langereis: Dat kunt u nu wel zeggen
Willem Bierman
Judith Veldhuizen: twee korte verhalen
De Cornetto’s (akoestische anarchopunk)
Fulco de Deken: improvisaties
Toegift: De Cornetto’s (akoestische anarchopunk)

–

Foto’s (lelijke vanaf een telefoon):

–

Foto’s (van Ernst van Rossum):

–

Reclame:

–

Vrijdag 16 februari:
Zes uur op. Koffie. Nog geen drie kwartier later aan het werk. Meer koffie. Werk. Koffie met De Vrouw. Die gaat even de deur uit. Later lunch. Afwasje. We gaan weer naar het souterrain en voeren daar een heleboel water af. Dan nog aan het werk. Half vijf is het wel klaar. Even uitrusten. De Zoon is er om half zes en De Vrouw serveert een stoemp van aardappel en broccoli met gebakken kastanjechampignon en een salade van ui, komkommer, koolrabi en tomaat ernaast. We eten alles op. Afwas en afval. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje (het album Two) van Bad Side Of The Moon – An Anthology 1970-1972 (Toe Fat), The Best Of Tomita (Tomita), Tomorrow (Tomorrow featuring Keith West), Live & Unreleased 1967 (Tomorrow), Big Blue Ball (allerlei), King Crimson Songbook Volume 2 (Crimson Jazz Trio), Tago Mago (Can), Burnt Weeny Sandwich (Frank Zappa), the skies, they shift like chords (Roger Eno)

–

Donderdag 15 februari:
Toch aardig geslapen. Op tijd op de werkplek. Vanmorgen redelijk volle bak met overleggen. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag meer rust om uit te werken en om kwart over vijf thuis. Krant van gisteren. De Vrouw serveert het restant van de bamisoep van gisteren. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Krant van vandaag. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Homebrew 1/2 (Steve Howe), het eerste plaatje (het album Toe Fat) van Bad Side Of The Moon – An Anthology 1970-1972 (Toe Fat)

–

Woensdag 14 februari:
Niet zo heel goed geslapen. Uiteindelijk pas om zeven uur wakker en op. Begin van de ochtend wandel ik naar de super. Koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. De groep gaat zich de komende tijd voorbereiden op twee uitvoeringen van de grote voorstelling in april en mei. Thuis koffie met De Vrouw. Daarna lunch. Afwasje en huishoudelijks. We gaan naar het souterrain en hozen water; er is weer meer. Dan naar de tandartspraktijk. Er is een nieuwe tandarts; de oude is weg. Ik kom voor het opnieuw plaatsen van een vulling, maar even is onduidelijk waar die dan zit. Blijkt dat de vulling die op een implantaat zit en die de schroef afdekt is ingestort en opnieuw geplaatst moet. Gisteren was ik nog bij de implantatoloog. Vreemd. Nou ja. Na tien minuten sta ik weer buiten. Thuis maak ik avondeten. We eten flink van de bamisoep en er is nog voldoende voor morgen. Afwasje. Dan op de fiets naar Peter-Jan voor de toneelrepetitie. Het gaat uitstekend; we spelen de eerste helft door, de teksten zitten er prima in en langzaam werken we aan beweging en automatiseren we steeds meer. Half elf thuis. Even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: The Long Riders (Ry Cooder)

–

Dinsdag 13 februari: Onze Vader is negentig jaar geworden
Van harte, Vader. Fiks geslapen. Vroeg loop ik mijn ronde hard. Het is koud maar lopen gaat soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor overleg en koffie. Meer werk. Meer koffie met De Vrouw. We lunchen om twaalf uur. Afwasje. Nog heel even wat werken en dan sluit ik af. Ik loop naar het Marktplein en pak een bus. In Zwolle wandel ik naar de implantatoloog. Die controleert de hulpstukken die hij een jaar geleden heeft geplaatst. Alles oké. Op het station hoef ik niet te wachten en ik heb een snelle bus terug. Kwart over vier thuis. Niet veel later maak ik avondeten. Broccoli blancheren, linzenspaghetti koken, dan oesterzwam bakken, ui, restje romanasla, de broccoli en pasta en groene pesto erbij en klaar. Het restant van de salade van gisteren gaat op tafel en voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten alles op. Natafelen. Afwasje. Webstek. Dan stappen we op de fiets en rijden we naar Onze Vader.
Muziek vandaag: Touch Of Time (Arve Henriksen | Harmen Fraanje), Silhouettes (Klaus Schulze), The Songs & Tales Of Airoea – Book II: Ocean Traveller (Metamorphosis) (The Chronicles Of Father Robin)

–

Maandag 12 februari:
Nog goed geslapen ook. De bus loopt vertraging op, waardoor ik ook met vertraging op de werkplek ben. Daar heb ik al snel alle verloren tijd ingehaald. Tussen de middag wandel ik door bos. Ook in de middag van alles. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert een stoempje van aardappel, knolselderij en wortel met ernaast een salade van koolrabi, tomaat en paprika. Zeer smakelijk en we eten er goed van. Natafelen. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Natural Timbre (Steve Howe), Seed (Afrocelts), Touch Of Time (Arve Henriksen | Harmen Fraanje)

–

Zondag 11 februari:
Zes uur wakker en op. Wel redelijk geslapen. Ik loop een ronde hard langs het kanaal en buiten het centrum en dat gaat nog aardig soepel ook. Thuis weer terug in bed. Na negen uur staan we op. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. We bekijken hotels voor een van de vakantiebestemmingen in september, maar komen er nog niet uit. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Dan stappen we op de fiets en rijden naar De Neef, die vandaag zijn negende verjaardag viert. Het is er vol met kinderen en andere gasten. Nogal druk en lawaaierig en als we na enige tijd naar huis gaan ben ik doodmoe. Thuis maak ik avondeten: een risotto met wortel en postelein, met ernaast het restant van de salade van gisteren en met runderschnitzel voor De Vrouw. We eten alles op. Afwas. Krant. Webstek. Vervolg krant.
Muziek vandaag: Tree House Fire (Nits), The Gloaming (The Gloaming), The Soundtracks – The Border / Alamo Bay (Ry Cooder), het derde plaatje uit de box Housekeeping – The OLI Years 1990-1994 (no-man)

–

Zaterdag 10 februari:
Slapen gaat nu goed en pas om kwart voor zeven op. Begin van de ochtend loop ik het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Koffie. Nogmaals het centrum in voor een bezoek aan een andere super en de Syrische winkel. Koffie met De Vrouw. Dan lunch. Afwas en ander huishoudelijks. We gaan naar het souterrain, hozen daar veel water weg en zijn er langer mee bezig dan de afgelopen twee weken. Ontspannen. Eind van de middag maak ik avondeten: aardappel en rode ui en paprika en kastanjechampignon uit de oven. Daarnaast vul ik het restant salade van gisteren aan en voor De Vrouw bak ik steak bavette. We eten er weer goed van. Afwas. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Continuum – Construct III (Bass Communion), Off The Grid (Onipa), Rain Before Seven … (Penguin Cafe), Peaches En Regalia (cd single) (Frank Zappa), Show Of Hands (Robert Fripp & The League Of Crafty Guitarists), het tweede plaatje uit de box Housekeeping – The OLI Years 1990-1994 (no-man), The Cartographer (Jo Quail)

–

Vrijdag 9 februari:
Niet zo goed geslapen. Kwart voor zes op. Ik loop een ronde hard door regen en langs kanaal. Dan wat zaken voor Wirwar. Tien uur is Aad er. We spreken een organisator en iemand van een theater voor een boeking in mei. Dat gaat helemaal lukken. Na afloop overleggen we nog wat meer rondom Wirwar. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat de deur uit. Lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Lezen. Eind van de middag maak ik avondeten. Een chili van ui, paprika, wortel, romanasla, prei, tomaat en bruine bonen. Ernaast een salade van bosui, radijs, rode kool en komkommer. Voor De Vrouw en De Zoon bak ik kippendijfilet. De Zoon is er om kwart voor zes. We eten de chili helemaal op. Afwas en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Tree House Fire (Nits), The Songs & Tales Of Airoea – Book II: Ocean Traveller (Metamorphosis) (The Chronicles Of Father Robin), The Songs & Tales Of Airoea – Book I: The Tale Of Father Robin (The Chronicles Of Father Robin), Look At You Now ( The Flower Kings), The Essential Fripp & Eno (Fripp & Eno), The Bridge Between (The Robert Fripp String Quintet)

–

Donderdag 8 februari:
Redelijk geslapen wel. Opstaan is lastig. Dan is alles oké. Op tijd op de werkplek, alwaar veel achterstallige zaken. Opruimen. Tussen de middag wandel ik door bos. Daarna nog even werken. Kwart over vijf thuis. De Vrouw heeft kliekendag georganiseerd met restanten van de schotels van gisteren en eergisteren en de salade van gisteren. We doen eens gek en eten alles op. Natafelen. Afwasje. Kranten. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Tree House Fire (Nits), The Songs & Tales Of Airoea – Book II: Ocean Traveller (Metamorphosis) (The Chronicles Of Father Robin), het eerste plaatje uit de box Housekeeping – The OLI Years 1990-1994 (no-man), Departure Tapes (Giancarlo Erra)

–

Woensdag 7 februari:
Zes uur op. Ik ga een ronde hardlopen. Die lukt goed. Vroeg op de ochtend wandel ik naar de super. Thuis koffie. Dan naar Gigant voor de repetitie van Wirwar. Het is de generale voor een optreden tijdens een workshop aanstaande maandag. Die generale gaat erg mooi. Twaalf uur thuis. Koffie met De Vrouw. Lunch. Afwas en ander huishoudelijks. We gaan naar het souterrain en hozen water. Ontspannen. Eind van de middag maak ik avondeten: een stoemp van aardappel, ui, wortel, aardpeer en kerrie. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en kaki. Voor De Vrouw bak ik runderschnitzel. We eten er fiks van. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Music By Ry Cooder (Ry Cooder), How Long This Time? Live 1970 (The Keith Tippett Group), Elevator (Titan), Touch Of Time (Arve Henriksen | Harmen Fraanje)

–

Dinsdag 6 februari:
Werkplek: veel. Tussen e middag wandelen: door veld en bos. Thuis: kwart over vijf. Eten: schotel met ui, spitskool, wortel, knolselderij, aardpeer. Afwas. Naar: toneelrepetitie. Wind: mee. Repetitie: gaaf. Terugweg: regen. Terugweg: tegenwind. Thuis: half elf.
Muziek vandaag: geen

–

Maandag 5 februari:
Niet heel druk op de werkplek, maar toch van alles te doen. Tussen de middag wandel ik door bos. Ook in de middag niet heel druk op de werkplek, maar toch van alles te doen. Kwart over vijf thuis. De Vrouw serveert het restant van de erwtensoep van zaterdag. Nu eten we alles op. Natafelen. Nieuwe schoenen vandaag gearriveerd. Afwasje. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Touch Of Time (Arve Henriksen & Harmen Fraanje), Volume 3: Further In Time (Afro Celt Sound System)

–

Zondag 4 februari:
Kwart voor zes op. Ik loop een ronde hard langs kanaal, die lukt uitstekend. Thuis nog terug in bed. We staan om negen uur op. Koffie. Vakantieplannen verder maken. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje en stofzuigen. Dan gaan we weer het souterrain in om water te hozen en dit keer zijn we met twintig minuten klaar. We lopen de boekenwinkel hiertegenover in en kopen twee vakantiereisgidsjes. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden (Bill Evans & Dean Brown featuring Darryl Jones & Dennis Chambers). Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, kerstomaat en kaki. Dan bak ik kastanjechampignon, ui, een restje sla, witte biet en risottorijst. Bouillon erop en vijfentwintig minuten laten pruttelen. Ten slotte bak ik steak bavette voor De Vrouw. We eten de risotto op. Natafelen. Afwasje. Lezen. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Soil Festivities (Vangelis), 1492 (Vangelis), The Rising Sons featuring Taj Mahal & Ry Cooder (The Rising Sons featuring Taj Mahal & Ry Cooder), Live & Outta Sight 3 (DeWolff), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 3 februari:
Half zeven wakker en op. Koffie. Begin van de ochtend wandel ik het gebruikelijke zaterdagmorgenrondje langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan wandel ik nogmaals het centrum voor een bezoek aan een andere super en aan de Syrische winkel. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwas en huishoudelijks. We stappen op de fiets en rijden naar een fruitteler aan de rand van de stad. We kopen er appels en stoofperen. Dan weer terug. In de middag ontspannen en op tijd bereid ik avondeten voor. Het wordt een (met aardappel, wortel, knolselderij en prei) goed gevulde erwtensoep. Voor De Vrouw braad ik kiprollade, deels in de oven. We eten er fiks van. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Siwan – Hafla (Jon Balke), Blueprint (Keith Tippett), Hot Rats (Frank Zappa), het tweede plaatje uit Bad Side Of The Moon – An Anthology 1970-1972 (Toe Fat), Frames (Keith Tippett’s Ark)

–
Januari:

–

Februari:

–

Maart:

–

April:

–

Mei:

–

Juni:

–

Juli:

–

Augustus:

–

September: