Bas Langereis leest u voor!

Een vorige keer in Regensburg:
Het Grand Café ‘Il Giornale Copertura’ is feestelijk heropend. Tijdens het feest is er een live radio-uitzending gemaakt.
Voor de lezer die het allemaal niet goed kon volgen, volgt hier de integrale weergave van die radio-uitzending, deel twee.

Hier is Regensburg VI

(‘Eenzame Kerst’ door André Hazes)
“Dank u wel, Johnny Il Linguetta, voor dit diepte-interview. Ik zit hier nog altijd in Grand Café ‘Il Giornale Copertura’, dat vandaag zijn feestelijke heropening viert. Kan ik nog een trappist krijgen? Ik ben Willy op de Berg namens Radio Regensburg, en naast mij is aangeschoven … Wie bent u nou weer?”
“Jooscht Paul Bak ’n Ei.”
“Welkom, meneer Paul Bak ’n Ei. Wat zijn uw indrukken van de heropening tot nu toe?”
“Een feestelijke gelegenheid. En terecht. Het Grand Café is er zeer op vooruit gegaan. Zeg nu zelf, die kroonluchters staan bijzonder mooi. De rood pluchen aankleding ziet er zeer verzorgd uit. Alleen die houten stoelen zitten kut. Alsof je in de kerk zit.”
“Fijn. Wat is uw rol geweest als wethouder?”
“Ik heb ervoor gezorgd dat er voldoende subsidiële middelen naar de eigenaar zijn gegaan.”
“Aha. U hebt de cafékas nogal gespekt.”
“Het is maar hoe u het uitlegt, meneer van de Berg.”
“Moest het Grand Café nog aan bepaalde eisen voldoen om voor subsidie in aanmerking te komen?”
“Jazeker! Om de populatie in het dorp zuiver te houden, is het ten strengste verboden dat buitenlanders hier binnen … wat is dat?!”
“Dames en heren, luisteraars,” (op fluistertoon), “er gebeurt hier plotsklaps iets vreemds. Het lijkt wel of het licht kapot is. Het is hier ineens stikdonker.”
(Van ver weg klinken gilletjes, die overgaan in geroezemoes. Dan is het even helemaal stil.)
(Van ver weg, maar wel zeer luid:) “AAAAAAAAAAAAAAAAAAH!”
“Dames en heren, luisteraars,” (nog steeds op fluistertoon) “ik bevind mij hier nog altijd in Grand Café ‘Il Giornale Copertura’ en zojuist is het licht uitgevallen. Niet lang daarna klonk een ijselijke kreet. Daar schrok iedereen heel erg van. Zelf heb ik mijn glas trappist omgestoten. Gelukkig had ik hem al leeg. Mijn gast, de heer Jooscht Paul Bak ’n Ei is momenteel aan het proberen om de gemoederen te sussen. Iedereen is verschrikkelijk in paniek.”
“Dames en heren, blijft u alstublieft rustig! Ik ben het, uw wethouder Jooscht Paul Bak ’n Ei! Ik zal het licht herstellen. Geen paniek!”
(Van ver weg, een onbekende stem:) “Je weet de weg hier wel verrekte goed, zeg, Ei! Kom je hier vaker? Boven zeker, dan! Bij de hoeren.”
(Van ver weg, een onbekende stem:) “Hoeren? Zijn hier hoeren? Dit was toch een beschaafd Grand Café?”
(Van ver weg, een onbekende stem:) “Moet je ’s op zondag komen! Dan voeren ze hier de gekste rituelen uit!”
(Van ver weg, iedereen zucht van opluchting:) “Oooooooooooh!”
“Dames en heren luisteraars, hier is Willy van de Berg weer. Het licht is inmiddels weer aangegaan. We zullen de situatie eens inschatten. Iets verderop zien we de heer Jaques Bupatih op een voet hinken. Zijn andere voet houdt hij angstvallig vast. Er stroomt bloed uit. Kijk, daar komt de heer Jooscht Paul Bak ’n Ei binnen. Hij is naar de meterkast gegaan en heeft de stroom er weer opgezet. Iedereen kijkt erg opgelucht. Enkele mensen knijpen hun neus dicht; het zijn de mensen die in de buurt van een nieuwe gast staan, een oude meneer met een lange natte regenjas en een grote hoed op. Ik heb inmiddels een nieuwe trappist gekregen. Volgens mij is er verder niets opvallends. Hoewel, de heer Falco Mela Aspera en mevrouw Bertha zijn spoorloos verdwenen. We zien de heer Ei trouwens ineens rap de trap op naar boven rennen. Wacht, we vragen opheldering aan deze meneer hier. Meneer, wat gaat er op dit moment door u heen?”
“Bloed.”
“Fijn. Hoe zou u de situatie willen inschatten?”
“Wel. Opdat de kanaries niet in de weg staan. Tenzij de schoorsteenveger. Maar dat Falco vies doet, moge duidelijk zijn. Met zijn dekmantelbedrijf. Wis en waarachtig drie. Onder de Regensbrug liggen kapotjes. Kijk daar, een eenzame breezer. Gaat Rahmi er vandoor op de brommer? Heeft hij de dochter van Bak ’n Ei bij zich?”
“U bent zo zat als een ei. Beetje weinig gegeten, zeker?”
“Frikadellenmoes, broodje rattenpaté, raapstelenstamppot, wezelworst en kaneelkransjes. Met de huiswijn. Maar die is goor. Godver, wat is die goor. Net zo goor als die Duitse zwerver. Die is bijna de enige hier zonder een tatoeage op zijn adamsappel. Maar daarover hoor je de melkboer niet klagen. Vandaar dat de raadsels met bakken uit de hemel komen. Perfect voor een dansje. Wanneer gaat u weer eens een column schrijven in plaats van een leuk verhaaltje? Over twee maanden, zeker? Met suiker en melk. David Copperfield ten top. En een rubber kip voordat de bom barst. Nietwaar?”
“Fijn. Plaat maar weer.”
(‘Whole Lotta Rosie’ van AC/DC)
“Dan hebben we nu hier een speciale gast achter de microfoon, dames en heren. Naast mij heeft plaatsgenomen de heer Jaques Bupatih. Meneer Jaques Bupatih, hoe staat het met u?”
“Ik kan nauwelijks staan!”
“Wat is er gebeurd?”
“O, meneer Willy! Ik stond gewoon een biertje te drinken en ineens ging het licht uit en toen gebeurde er even niets en ineens leek het wel of die olifant van een Bertha op mijn teen ging staan en het deed godskolerepijn en toen ging het licht weer aan en toen keek ik naar mijn teen en toen zag ik dat mijn nagel van mijn grote teen af lag en toen moest ik ineens nogal braken en toen bleek het maar goed dat ik de goede raad van mijn goede moeder heb opgevolgd, want zij zei altijd dat ik mijn eten goed moest kauwen, want nu had ik gebraakt en zag je niet eens klonten in mijn kots!”
“Fijn. Dank u wel, meneer Jaques Bupatih. Omdat u goed gekauwd heeft, heeft u geen klonten in de kots. Wat zijn uw verdere plannen?”
“Ik ga zo een frisse neus halen. Dit lokaal is me veel te benauwd.”
“Dan had u beter eerder een paar buitenmuren kunnen laten slopen voordat deze hele kuttent heropend werd, toch?”
“Ik ben toch niet de eigenaar? Ik ben maar mede-eigenaar, hoor.”
“U ook al?”
“Ja.”
“Maar hoe zit dat met die frisse neus?”
“Die haal ik straks buiten. Bovendien heb ik last van mijn pasgezette tattoo. Het is alsof ik het einde der tijden voel naderen op deze uiting van spiritualiteit die mijn keel siert.”
“Ojajoh?”
“Ja, joh. Hoog tijd dat ik met mijn garantiebonnetje terugga naar de maker, die Herman B. Schipmaker in de Pispottensteeg.”
“Fijn. Dank u wel, meneer Jaques Bupatih. We naderen langzamerhand het einde van uitzending. Maar eerst weer een plaat. Hier is The Who met het lied ‘Tattoo’. Of zullen we iets draaien van de Stones? Van het album ‘Tattoo You’? Kan het bommen!
(‘Tattoo’ door The Who. Of iets van het album ‘Tattoo You’ van The Rolling Stones. Kan het bommen.)
“Dit was het dan weer, dames en heren, vanuit een regenachtig Grand Café ‘Il Giornale Copertura’, waar we vanavond getuige zijn geweest van de feestelijke heropening en onverwachte gebeurtenissen. We wachten de band en de deegrollerslikster niet meer af. Volgende keer presenteer ik het programma vanuit het penitentiaire opvanghuis voor jongeren van onze gemeente. Dit was Willy van de Berg namens Regensburg Radio 1. Goedenavond. We gaan eruit met een gouwe ouwe.”
(‘Ode an die Freude’ van Ludwig von Beethoven)
“Mag ik nog een verse trappist?”

Een kerkgenootschap in Grand Café ‘Il Giornale Copertura’? Wat is dat ineens voor vaags? Of zag u het al aankomen?
Wat is de politieke overtuiging van Jooscht Paul Bak ’n Ei? En wat gebeurt er op de bovenverdieping van het Grand Café?
Wie is toch die stinkende zwerver? En wat is zijn vuile rol?
Hoe reageerde het volk van Regensburg op deze radiouitzending?

Lees het volgende week in deel VI van ‘Regensburg’!

(tuvokki en bazbo)

Deze aflevering is nooit geplaatst op FOK!