B-log: 21 t/m 27 februari 2015
Vrijdag 27 februari:
Vooruit, laatste dag van deze week. De stap uit bed gaat moeizaam, maar daarna alles weer oké. Mooi op tijd op het werk. (Het is weer bijna licht als ik ernaartoe loop.) Wel last van lichamelijk ongemak (bijwerking medicatie). Tussendoor een rondje buiten lopen.
Zoals gebruikelijk weer om zes uur thuis. De Vrouw gaat net koken en dus hebben De Zoon en ik nog ruim de tijd om te gaan hardlopen. En weer moet ik er inkomen; na enige tijd gaat het heel lekker. Toch ben ik fiks moe na het kwartier. Volgende stap: drie keer vier minuten. Het avondmaal bestaat uit allerlei klieken van de afgelopen dagen, aangevuld met een wokpot van chorizo, spek, ui, wortel, paprika en spitskool, en met bootjes van witloof, rode paprika en blauwe kaas. Na de vaattaak en de douche begin ik te lezen in Special Deluxe (Neil Young). Ondanks dat het vrijdagavond is, ga ik toch op tijd naar bed. De vermoeidheid wil ik niet negeren.
Muziek vandaag: NSRGNTS RMXS (Steven Wilson), Distant Satellites (Anathema), American Garage (Pat Metheny Group)
–
Donderdag 26 februari:
Ik word moeilijk wakker. Heb niet goed geslapen. Eenmaal uit bed gaat het prima. Volle dag op het werk. tussendoor weer een rondje buiten.
Om de gebruikelijke zes uur ben ik weer thuis. Niet veel later heeft De Vrouw het eten klaar. (Even lijkt het niet goed te gaan. Ik heb hoofdpijn, voel druk op mijn schedel, ervaar de wereld als ‘ver weg’ en geluid is anders en de genadeloze pieptoon is genadeloos. Krijg ik een terugval? Is dit zo’n bui? Als dat zo is, dan doet de medicatie z’n werk en zet-ie niet door, gelukkig. Na een minuut of wat is-ie voorbij. Wel ben ik zeer moe.) De pot schaft kip met ui, peper en mangold in een saus van kruidenkaas en crème fraîche. Voor de liefhebbers komt er spaghetti bij. Ik ben zo’n liefhebber. Na het eten lees ik de bijbel van Byrne uit. Vroeger dan normaal ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Lifeline (Neal Morse)
–
Woensdag 25 februari:
Onrustige nacht. Vertel ’s wat nieuws. Op het werk voorspoedig. Ook geen scoop. Tussendoor loop ik een rondje buiten door de zon.
En om zes uur thuis. Dat haalt de voorpagina’s van de kranten ook niet. De Zoon en ik gaan eerst onze vier keer drie minuten hardlopen en dat gaat me weer goed af. Ik heb het idee dat ik nóg wel een paar keer drie minuten zou kunnen hardlopen, maar ik doe het niet. Er moet eten op tafel komen. Het wordt een soort chili van gehakt, ui, knoflook, peper, paprika, aardpeer en gezeefde tomaten. Erbij een salade van komkommer, cranberry, augurk, zilverui en appel. Goede kost, maar helemaal op komt het niet. De rest van de avond duurt nog een dik uur en die breng ik lezend en luisterend door.
Muziek vandaag: Wing Beat Fantastic (Mike Keneally), The Grand Experiment (The Neal Morse Band)
–
Dinsdag 24 februari:
Tsja, weer eens zo’n gewoon ochtendje op het werk. Er komt van alles op mijn bordje en ik handel dat af. Het betekent dat andere klussen blijven liggen tot morgen. Om kwart over twaalf zeg ik: ‘Tot morgen.’ Thuis zit ik even en daarna stap ik op de fiets. De zon schijnt en ik doe wat boodschappen in de supermarkt. Erna rijd ik naar het centrum en in de boekwinkel koop ik Special Edition (Neil Young). Iets voor half vijf ben ik bij de loog en twee minuten later is De Vrouw er ook. Hoe of het gaat. Ik vertel het. Ik ben opgeruimd, voel me vrolijk, heb dit nieuwe jaar nog geen sombere bui gehad, er is rust in mijn hoofd, op het werk pak ik steeds meer op en ben ik weer bij velen in beeld, ik heb zowaar energie, onze agenda raakt weer wat gevuld, ik kijk uit naar dingen, het hardlopen begin ik echt leuk te vinden, soms heb ik zin om wat te gaan schrijven, kortom: het gaat de goede kant op en ik ben volop aan het herstellen. Enige wat niet fijn is zijn de drie bijwerkingen van de medicijnen: lichte slaap en ’s nachts veel wakker, vaak naar de wc met dunne poep, en soms wél een harde plasser maar daar blijft het dan bij (ik zie weliswaar weer mooie meiden en vrouwen om me heen, maar voel me niet seksueel tot ze aangetrokken). We spreken af dat we elkaar nog eenmaal spreken op 27 maart met de jater erbij en als dan alles nog net zo fijn gaat, dan sluiten we de behandeling af en word ik terugverwezen naar de huisarts die de verdere controles doet en herhaalrecepten uitschrijft. Mooi. Binnen een half uur staan we weer buiten; tijd om nog wat klerenwinkels te bezoeken. Ik koop ergens een goede broek en een hip overhemd. Thuis ga ik eten maken. Het wordt die ovenschotel van bieten, witlof, peer, rode ui, walnoten en honing. Erbij bak ik hamburgers en uien en serveer ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en geraspte wortel. Heel fijn allemaal. Na het eten zit en lees ik, zie ik het journaal en stuur ik een concertzaal een mail met de vraag hoe het kan dat ze nog steeds kaarten verkopen voor de plaatsnummers die ook staan op de tickets die wij al een week of wat in huis hebben. Ben benieuwd. Zo komt de avond wel vol.
Muziek vandaag: War Child (Jethro Tull), eerste plaatje vanThe Grand Experiment (The Neal Morse Band)
–
Maandag 23 februari:
Slaap ik goed? Volgens mij niet zo. Maar als ik uit bed ben, is er niets aan de hand. De werkdag loopt voorspoedig. Tussendoor kan ik even naar buiten voor een rondje.
Ik ben om zes uur weer thuis. Daar maak ik eten. Zoete aardappel, pompoen en wat wortel koken en dan pureren en op smaak brengen met peper en zout en kerrie en komijn, in een ovenschaal, schorseneren erdoorheen, kaassaus eroverheen en in de oven maar. Ondertussen braad ik een verse worst en fiks ik een salade van komkommer, tomaat, bosui en veldsla. Om half acht zitten we daadwerkelijk aan tafel en blijkt mijn dis een zeer goede te zijn. Het is al na achten als De Zoon en ik ons opmaken voor een volgende stap in ons hardloopschema: maar liefst vier keer drie minuten lang lopen met drie keer een minuutje pauze tussendoor. En weer: de eerste drie minuten vind ik zwaar, maar de volgende drie gaan me tamelijk gemakkelijk af. En ik vind het nog leuk ook. Had me dit een jaar geleden verteld en ik had je recht in je smoel uitgelachen. Het laatste uur van de dag lees ik nog wat in het bijzondere boek van Byrne.
Muziek vandaag: Rei Momo (David Byrne), Circa:2007 (Circa), Insurgentes (Steven Wilson)
–
Zondag 22 februari:
Ik ben weer op tijd op en doe de gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Waarom ook niet? Eind van de morgen loop ik door het zonnetje mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal.
Thuis nog weer wat meer koffie en gebruikelijke zondagmorgenklusjes. Plus lunch. Ondertussen schorseneren, bieten en aardappelen schoonmaken en koken. Later maak ik daadwerkelijk eten: ik monteer een ferme kaassaus, ik bak aardappels, ik fröbelen een salade van komkommer, rode paprika, bosui, appel en veldsla, plus ik braad pepersteaks. Een prima zondagavondmaal. Vanaf half acht lees ik nog een uurtje of twee in het boeiende boek van Byrne.
Muziek vandaag: Neroli (Brian Eno), Radiant Warmth (Mari Boine), Nine Lives (Steve Winwood), Not The Weapon But The Hand (Hogarth & Barbieri), Arc Light (Hogarth & Barbieri), Finer Moments (Frank Zappa), Soliloque (Adam Wakeman), Universal (Anathema), Protein For Everyone (Schnauser), New Chautauqua (Pat Metheny)
–
Zaterdag 21 februari:
Zo rond negen uur ben ik beneden. Ik ben veel wakker geweest, maar heb ook veel geslapen. Ik weet ook niet wat ik hiermee wil zeggen. Ik doe de zaterdagmorgendingen (was, vaatwasser, kranten) en ga dan een rondje boodschappen doen. Weer thuis is er nog meer koffie. We lunchen wat laat en daarna is het beter weer om te gaan hardlopen. We redden het goed, maar ik vraag me wel af hoe zwaar de volgende stappen zullen zijn. Omstreeks vijf uur rijdt De Zoon ons allen naar Radio Kootwijk, waar Ingrid haar verjaardag viert. Het is er vol en rumoerig. Slechts af en toe kan ik een gesprek voeren. Niet erg. Vervelend is dat ik na een paar uur last krijg van mijn hondenallergie. Vooral mijn rechteroog wordt zeer dik en pijnlijk. We zijn rond half elf weer thuis en dan gaat het al een stuk beter. Nog even nakletsen en dan naar bed.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Dance Party In The Balkans (Winter In Alaska), Benja (Amsterdam Klezmer Band), Roxy by Proxy (Frank Zappa), Kobzar (Haydamaky)
Enne … na mijn boodschappenrondje hoor ik voor het huis een bijzonder vogelgeluid. Er zit iets in een boom, maar ik kan het niet goed zien. Het geluid heb ik nog nooit eerder gehoord, dus het moet iets zeldzaams zijn. Snel naar binnen om mijn fototoestel te halen. Plaatjes maken met de megazoom. En dan zie ik het. Waarom zit dat beest niet gewoon te krassen?
