Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 13 november:
Acht uur wakker. De Vrouw is al op. Zij gaat vanmorgen op bezoek bij haar Zus. Negen uur ben ik alleen in huis. Muziekje aan, de krant, wat schrijfwerk voor mijn traject, een LinkedIn-handleiding doornemen en gelijk mijn eigen profiel bijwerken. Kost tijd, maar is ook geinig om te doen. Tussendoor is er nog meer koffie en lunch ik. Half drie stap ik op de fiets en ga ik naar de voorlaatste bijeenkomst van de cursus gerichte aandachttraining. Vanmiddag is het thema: wat is nu het beste voor mij? Er komen weer oefeningen en tips. Volgende week is de laatste bijeenkomst en ik wil vooral bekijken hoe ik het geleerde in praktijk kan blijven brengen, dat het niet in de vergetelheid wegzakt. Mooie opdracht. Op de terugweg is het niet alleen heel donker, maar ook nog eens nat. Gelukkig heb ik de forse wind mee, dus is het allemaal helemaal zo erg niet. De Vrouw is ook thuis. We praten wat bij; dan ga ik avondeten maken. De Zoon heeft aardappelen van het werk meegenomen en die bak ik. Daarnaast maak ik een salade van de sla die De Zoon ook al had meegenomen, komkommer, bosui en tomaatjes, plus ik braad pepersteaks. De hele boel smaakt uiteindelijk naar tevredenheid. In de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Het boek van Pratchett vind ik mooi. Elf uur is het ook mooi geweest.
Muziek vandaag: het bonusplaatje van Lightdark (Nosound), Watercolors (Pat Metheny), Magma 2 – 1.001 Centigrades (Magma), Mëkanïk Dëstruktïw Kômmandôh (M.D.K.) (Magma), Köhntarkösz (Magma), Hawkwind (Hawkwind), Xin Search Of Space (Hawkwind), Armchair Theatre (Jeff Lynne), Crisis? What Crisis? (Supertramp), New World (Dave Kerzner), I Can See Your House From Here (Pat Metheny & John Scofield)

–

Donderdag 12 november:
De wekker staat vanmorgen pas om half zeven. Ik douche, prepareer lunch, neem koffie en ontbijt, lees de krant. Half negen stap ik op de fiets en rijd ik naar het centrum. Ik heb een ‘kennismakingsgesprek’ met een medewerker en een bestuurslid van De Kap over de klus die ik mogelijk ga doen voor die organisatie vanaf 1 december. Ik word wel mooi ontvangen: gelijk aan de koffietafel met het hele of halve team. Dan in gesprek. Op zich kan ik wel goed helder maken waar mijn ervaring, talenten en kwaliteiten liggen. Dat ik de directeur al (goed) ken en vier jaar met haar heb gewerkt, is zeker een pré. Wel merk ik dat ik me het gesprek af en toe laat ontwrichten, doordat ik onderbroken word in mijn verhaal door een nieuwe vraag; in plaats van dat ik even mijn verhaal afmaak, ga ik toch in op de nieuwe vraag, zonder dat ik terugkom op de oorspronkelijke vraag. Ook is me niet helemaal duidelijk hoe ik binnenkom; kennelijk is het team nog niet (goed) op de hoogte wat ik precies ga doen; ik krijg de tip om me goed te profileren en werkzaamheden te coördineren met de anderen en dit vooral te doen in overleg met de directeur. Na drie kwartier sta ik buiten. Niet ontevreden, maar achteraf nog wel met vragen. Thuis neem ik nog een kop koffie en om half elf wandel ik naar de bushalte. Het is zacht weer. Nog voor twaalf uur ben ik op de werkplek. Daar verzet ik veel werk en rond ik mijn werkweek af. Maandag ligt er vast weer wat. Wedden? Om vijf uur sta ik weer bij de bushalte en om half zeven ben ik thuis. De Vrouw gaat vanavond uit, dus De Zoon en ik zijn alleen. We eten de schotels van gisterenavond. De stoemp komt nu uit de oven, overdekt met kaas, en de de pruttelpot staat nog wat langer te pruttelen. Maar smaken doen ze. Erna gaan we hardlopen. Het is nog steeds zacht buiten en het lopen gaat lekker. Aan de keukentafel lees en luister ik tot het half elf is. De Vrouw is nog niet terug, maar ik ben erg moe, dus ga ik naar boven, neem een korte douche en leg ik mijzelve in bed.
Muziek vandaag: Solid Ether (Nils Petter Molvaer), Rattle That Lock (David Gilmour), Lightdark (Nosound)

–

Woensdag 11 november:
En of het lukt. Enkele keer wakker, maar toch vooral ook veel en diep geslapen. Kwart over acht ga ik uit bed. De Vrouw is beneden, maar gaat na een uurtje naar het werk. Ik heb de werklaptop al aan, doe iets aan trajectopdrachten, wat schrijfwerk, lees de krant, enzovoorts. De Vrouw is terug rond een uur of elf en even later fiets ik naar de supermarkt voor wat boodschappen. We lunchen samen en even na een uur gaat De Vrouw weer werken. Ik heb klussen gedaan, begin aan het avondeten (pruttelpot, vandaar), werk en schrijf nog wat verder. Het is grijs, maar eigenlijk heel lekker buiten. Ondertussen staat de pruttelpot (rundvlees, uien, prei, knoflook, pepertje, restje pizzasaus, restje bouillon) te wachtevenwatwashetjuistewoordookweer? te pruttelen, oké. Ik maak verder een stoemp van aardappelen, gebakken spekjes en andijvie, plus een salade van Batavia, rode ui, bosui, komkommer en drakenfruit. Half zes zijn De Vrouw en De Zoon thuis en kunnen we aan tafel. De boel blijkt zeer goed en om zes uur is bijna alles op. De overblijfselen zijn voor morgen. De Vrouw gaat werken, er komt wel één setje kleuters leuren om snoep op deze fijne Sint Maarten, ik begin te lezen in Volk (Terry Pratchett) en bereid mijn gesprek van morgenochtend voor. De Vrouw is om kwart voor negen weer terug, ik lees en luister aan de keukentafel tot half elf. Dan ga ik slapen.
Muziek vandaag: Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), Wassail (Big Big Train), Clearlight Symphony (Cyrille Verdeaux), Theme Of Secrets (Eddie Jobson), Deliverance (Opeth), Live at Hull 1970 (The Who), The Inconsolable Secret (Glass Hammer), Courting The Widow (Nad Sylvan), Alexandrine (Grice), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Dinsdag 10 november:
Veel wakker vannacht, maar ook veel en diep geslapen. Opstaan is dus even een klus, maar eenmaal onder de douche geen enkel probleem. De bus heeft vertraging, dus ben ik ook iets later op de werkplek. En voort gaan we met de werkzaamheden. Gedurende de ochtend heb ik contact met Jan, met wie ik via Reinier had afgesproken dat we elkaar gaan treffen. Een afspraak is nu gemaakt voor vrijdagmorgen 20 november. Kijk, het netwerken vordert gestaag. Tussen de middag wandel ik buiten door bos en veld en na nog een middag vol dingen doen en overleggen en een slome busrit met fikse file ben ik iets over zes uur thuis. De Vrouw heeft het eten bijna klaar: de boerenkoolschotel met gehakt en spek. De overgebleven pizza’s van zondagavond komen erbij en als nagerecht zet ik roomyoghurt met perzik en met pistache op tafel.De Zoon en ik willen hardlopen, maar het regent nogal. We wachten tot het om kwart voor acht droog is en dan gaan we echt. Welnu, helemaal droog is het niet en wordt het ook niet. Sterker nog: het is af en toe flink nat. Maar het maakt me niet uit; de temperatuur is gewoon hoog en ik vond het heerlijk om te lopen. En weet je wat helemaal mooi is? Ik loop vrij gemakkelijk mijn twee rondjes langs het kanaal en het half uur zonder onderbrekingen. Half negen ben ik weer binnen. Ik lees (The Light Fantastic uit) en luister aan de keukentafel. Iets voor half elf ga ik naar boven en neem een snelle douche. En dan? Dan ga ik slapen. Als het lukt. Vast wel.
Muziek vandaag: A Sort Of Homecoming (Anathema)

–

Maandag 9 november:
Opstaan is niet makkelijk, maar als ik er uit ben, is het prima. Ik kom lekker op gang en voel me opgewekt. Buiten is het zacht en aangenaam; het is fijn wandelen naar de bushalte en in Schaarsbergen van de bushalte naar de werkplek. Ik ben op tijd. In de ochtend heb ik veel gelegenheid om van alles te doen en af te handelen; in de middag heb ik van allerlei overleggen. Tussen de middag wandel ik ook nog een rondje buiten, Een collega belt plots: waarom ik toch niet voor mijzelf begin om die puike persberichten en folderteksten voor de organisatie te schrijven; de afdeling Communicatie vertikt het en in het kader van ‘ondernemerschap’ zou zoiets een mooie stimulans voor mij zijn. Ik leg een en ander maar even uit, dat ik al bezig ben. Op zich wel een goede tip en zeker iets om eens te overwegen of ik niet als een soort freelancer af en toe in eigen tijd dit soort opdrachten zou kunnen aannemen (moet ik nog wel uitzoeken hoe dat belastingtechnisch zit en wat redelijke tarieven zijn). Aan het eind van de dag – om half zeven om precies te zijn – ben ik weer thuis. Daar komt net De Zoon ook binnen en heeft De Vrouw het avondeten klaar. We hoeven alleen maar aan te schuiven voor de bamisoep. Die eten we. Aansluitend gaat De Vrouw nog werken en ben ik alleen beneden. Het regent stort, dus moeten De Zoon en ik onze ronde hardlopen wederom uitstellen. Ik werk de webstek bij. Ondertussen hoor ik een plaat van Kenny Wheeler en John Taylor en als ik het hoesje kijk en de bijkomende notities lees, merk ik op dat koperblazer Wheeler wel eens overleden zou kunnen zijn. Even wikipedia erbij en jawel: vorig jaar. Ach zo. Jammer. Ik blader nog wat door zijn discografie en kom bij pianist John Taylor en krijg nou wat, die os afgelopen juli overleden. Dubbele schok. Vreemde gewaarwording. Ik lees en luister nog tot het tien uur is en dan ga ik naar bed.
Muziek van vandaag: Deliverance (Opeth), Damnation (Opeth), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

–

Zondag 8 november:
Half tien sta ik op. Beneden de vaatwasser uitruimen, de was vouwen en koffie drinken. Staartje krant. Koffie en bijpraten met De Vrouw. Dan lopen we samen naar buiten voor het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Het is zonnig, mooi, aangenaam. Mag het zo blijven? Terug nemen we nog meer koffie en ik bereid de brunch voor: tosti’s van het overgebleven Turkse brood van gisteren met eieren en sla. De Zoon en ik brengen lege flessen en bierkratten naar een supermarkt wat verderop. De rest van de middag zien De Vrouw en ik de film De 100-jarige die uit het raam klom en verdween. Ik las het e-boek anderhalf jaar geleden en deze rolprent is een aardige weergave ervan, goed voor negentig minuten uitstekend vermaak. Dan ga ik naar de keuken en tref voorbereidingen voor het eenvoudige avondeten. Ik maak een salade van komkommer, bosui, drakenfruit en pitahaya. Voorts warm ik wat resten van afgelopen donderdag en vrijdag op, zet ik een rosbief in de oven en maak ik pizza’s van het laatste Turkse brood, tomatensaus, rode ui, allerlei vleeswaren, bosui, paprika en kazen. De smaak van alles is prima en van de afdeling pizza blijft minder dan de helft over. Als alles opgeruimd is, ga ik aan keukentafel zitten lezen en luisteren. Om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: The Deform Variations (Adam Holzman), Romance Of The Victorian Age (Rick Wakeman & Adam Wakeman), Mule Variations (Tom Waits), Transcience (Steven Wilson), Peter Gabriel (Melt) (Peter Gabriel), Peter Gabriel (Security) (Peter Gabriel), Offramp (Pat Metheny Group), Gone To Earth (David Sylvian)

–

Zaterdag 7 november: Verjaardag van De Zoon
Het is kwart over acht en ik ga uit bed. De Vrouw begint een fikse verkoudheid te ontwikkelen, waardoor zowel zij als ik niet goed kan (uit)slapen. Vervelend voor haar; ik vind het niet erg dat ik op tijd op ben. Douche, koffie, klussen, krant en een boodschappenronde langs de bio- en de Turkse winkel. Thuis meer koffie. Ik ga – op verzoek van De Zoon – tomatensoep maken. De Vrouw gaat met De Zoon en de auto de laatste boodschappen halen even verderop. De soep pruttelt en de houmous komt op smaak. Ook maak ik een Zoon-foto-feestmap op de computer. We lunchen. Drie uur komt het eerste bezoek voor De Zoon binnen. Oma is er, opa, Zus met Zwager en Neef, Mike, Patrick, Heidi, Daan, Freek, Marja, Robert, Richard en Auke; het wordt een mooie boel. Fijn gezelschap, ik ben wel bezig met dingen doen en regelen, maar het voelt allemaal goed. Het eten gaat ook zo goed als op en nog voor elf uur is iedereen vertrokken. Ik ruim nog wat op en dan is het tijd om toe te geven aan mijn vermoeidheid.
Muziek: Watercolors (Pat Metheny), het bonusplaatje bij Love Fear And The Time Machine (Riverside), The Endless River (Pink Floyd), Relayer (Yes), Live (Electric Light Orchestra), Live in Amsterdam (Candy Dulfer), Roxy – The Movie (soundtrack) (Frank Zappa), Wing Beat Fantastic (Mile Keneally), Bright Size Life (Pat Metheny)