Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 3 juni:
Opnieuw onrustig geslapen. Toch sta ik goed op. Ik kom rustig op gang. Door lichte miezermotregen fiets ik naar de nieuwe werkplek. Daar ligt weer van alles en dat alles voer ik uit. Om vier uur vertrek ik er weer. In de plaatselijke boekhandel leg ik tien exemplaren van het boek Kunst-Zinnig-Brein: door kunst weer perspectief ter consignatie. Dan via de supermarkt terug naar huis. Ik maak avondeten: een curry van bioworst, bosui, peper,courgette en zoete aardappel, met ernaast een salade van rode biet en ei met een dressing van walnoot, knoflook en honing. Om zeven uur zitten De Zoon en ik op de fiets voor een rondje winkels en bouwmarkt. We zien plafondlampen, banken en kasten, maar brengen uiteindelijk slechts een droogloopmat naar het nieuwe huis. Wel hebben we veel ideeën en indrukken opgedaan. Iets voor negenen zijn we weer terug. Ik lees eerst nog even buiten, later luister ik ook binnen aan de keukentafel. Kwart voor elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Femi Kuti (Femi Kuti), Music For Wastelands (Ossicles)

#GRATIS morgen 4/6 16.00 uur in @CafeetjevMarja in Apeldoorn: ‘Bas, Willem en ik’ lezen eigen werk. @CultuurBuur pic.twitter.com/e2mKJnPzWl

— Bas Langereis (@balangereis) 3 juni 2016

–

Donderdag 2 juni:
Ik slaap niet goed. Het bericht over een naaste en jonge collega, die drie weken terug na een jaar slopende ziekte weer wat perspectief in het leven leek te hebben maar nu te horen heeft gekregen dat haar kanker zeer agressief is teruggekeerd én onbehandelbaar is, houdt me bezig. Nogal. De wandeling naar de carpoolplek is fijn en rustgevend. Op de werkplek is de verslagenheid groot; her en der moeten emoties en gedachten gedeeld en dat maakt dat ik niet echt opschiet met alle werkzaamheden die ik voor vandaag had gepland. Dat is niet erg. De werkelijkheid is weer eens voorbijgekomen en de relativerende inzichten over waar het in het leven wezenlijk om gaat, gaan vandaag voor. Tussen de middag wandel ik door zon en bos. Half zeven ben ik thuis. Ik ben benieuwd naar hoe het De Zoon vandaag is vergaan. De schilder is begonnen in de keuken. Mooi. De Vrouw heeft een kipcurryachtige schotel gemaakt met een boel salade en die is snel op. Zeven uur al zitten we in de auto. Op de meubelboulevard bezoeken we een beddenzaak. We zeggen nog zo tegen de mevrouw die ons het een en ander uitlegt en laat zien: ‘We komen alleen om te neuzen.’ Iets meer dan een uur later heeft De Zoon een prachtbed gekocht. Het kost hem veel moeite om overzicht te krijgen over wat allemaal kan en hij vindt het lastig om bepaalde zaken die in zijn hoofd genesteld zitten los te laten, maar uiteindelijk is hij duidelijk tevreden. De gedachte dat het bed geregeld is, maakt alweer ruimte. We kunnen zelfs bij buurwinkels naar binnenlopen en gewoon rondkijken om ideeën op te doen voor bank, salontafel en eetkamerset. Negen uur zijn we thuis en ik ga nog een rondje hardlopen. Ik heb de vaart erin en het gaat me goed af, ook al is het zwaar. Het is gelukkig minder benauwd dan eerder deze week. Toch moet ik iets voor viervijfde mijn pauze houden. Ik ben heel moe. Niet erg. Thuis kan ik nog een half uurtje iets lezen en luisteren en dan lig ik om half elf in bed.
Muziek vandaag: Wassail (Big Big Train)

–

Woensdag 1 juni:
Rustige start van de dag. Op de nieuwe werkplek is het eveneens rustig, maar niet als het om werkzaamheden gaat. Er is best veel, maar ik hoef niet te haasten en kan het ruimschoots afhandelen. Vier uur ben ik klaar en ga ik naar de boekhandel om afspraken over consignatie te maken. Dat lukt half; de zaak wil er natuurlijk wat aan verdienen en dus moet de verkoopprijs omhoog. Da’s fijn, maar hoe veel? Zo maar 35% erbovenop? Thuis maak ik een stevige pastasaus, kook ik spaghetti en maak ik een salade can komkommer, bosui, peer en avocado. Uitzonderlijk fijn te vreten, al zeg ik het zelf. De Zoon moet in de avond ‘huiswerk’ voor het UWV maken, dus gaan we niet naar het nieuwe huis. Wel zoek ik allerlei spullen bij elkander die hij morgen mee kan nemen als de schilder begint. Het laatste uur lees en luister ik aan de keukentafel. Tien uur maak ik het.
Muziek vandaag:The Source (Afro Celt Sound System), Live In Concert (Emersonl Lake & Powell)

–

Dinsdag 31 mei:
Slapen gaat redelijk, opstaan gaat goed. Buiten is het zacht en zonnig. Zeer op tijd op de werkplek. Daar val ik in allerlei overleg in voor vakantiehoudende collega. Ook ligt er weer werk voor de boekverkoop en ik overleg tussendoor over de mogelijkheden mijn ervaringskennis om te gaan zetten in ervaringsdeskundigheid en daarvoor eventueel scholing te krijgen. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en om zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert het restant van de spinazietaart, deze keer samen met kalkoenshoarma en een salade van komkommer, nectarine en tomaat. Nog een uur later rijden we met De Zoon naar een grote bouwmarkt aan de andere kant van Apeldoorn. Daar halen we veel verfbenodigdheden en die brengen we dan weer naar het nieuwe huis. Half negen zijn we terug in ons eigen oude huis. Ik ga nog een ronde hardlopen. Opnieuw is het buiten zeer drukkend en benauwd en is het zwaar, maar het lukt me om door te lopen. Alleen op viervijfde houd ik een korte wandelpauze. Thuis heb ik nog een klein uurtje om de krant te lezen en wat te luisteren aan de keukentafel. Dan is het kwart over tien en ben ik zeer moe.
Muziek vandaag: Signal To Noise (Andy Jackson)

‘Bas, Willem en ik’ lezen voor tijdens Schrijverscafé in @CafeetjevMarja, za 4 juni 16.00 in Apeldoorn @CultuurBuur pic.twitter.com/kAPpstLjBr

— Bas Langereis (@balangereis) 31 mei 2016

–

Maandag 30 mei:
Ik slaap niet heel goed, maar het is oké. Alles verloopt voorspoedig en ik ben ruim op tijd op de werkplek. Daar doe ik van alles. Tussen de middag loop ik door bos en veld. Om half zeven ben ik thuis. De Vrouw heeft een spinazietaart gemaakt met worst erin en het is een stevige hap. Ernaast een salade van komkommer, aardbeien en nectarine. Drie kwartier later fietsen De Zoon en ik naar het nieuwe huis. Frans komt even kijken of hij saus- en schilderwerk kan doen. Dat kan hij. Wij halen alle materialen en hij doet het moeilijke werk. Donderdag gaat hij beginnen. We moeten even wachten met terugfietsen, want er een fikse onweersbui losgebarsten. Half negen zijn we thuis en kan ik uitblazen. Paar minuten over tien lig ik in bed.
Muziek vandaag: Once More ‘Round The Sun (Mastodon), Signal To Noise (Andy Jackson)

–

Zondag 29 mei:
We zijn op tijd op. Negen uur beneden en aan de koffie en de klussen. Halverwege de ochtend loop ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Terug bereid ik brunch voor. Die nuttigen we. Begin van de middag fietsen De Zoon en ik naar zijn nieuwe huis. We hebben weer wat spullen bij ons. In de slaapkamer peuteren we een muur glad en we meten de meeste kamers op. Dan rijden we langs een bouwmarkt en kopen er wat droogloopmatten en schuurpapier. Lang ben ik niet thuis. De Vrouw en ik rijden naar het huis van Reinier en GAteL in het centrum. In de tuin drinken we wat en begin van de avond trakteren ze ons op een voortreffelijke maaltijd. Het wordt een zeer genoeglijke avond met goede drankjes en hapjes en met mooie mensen. Tien uur zijn we weer thuis en ik ga gelijk door naar bed.
Muziek vandaag: Prelude To A Century (Rick Wakeman), Citizen (Billy Sherwood)

–

Zaterdag 28 mei:
Half acht ben ik op. Koffie, klussen, krant, webstek. Dan op de fiets voor een rondje biowinkel, markt en supermarkt. De Vrouw en De Zoon gaan vandaag naar de bioscoop voor een Britse detectivedag, georganiseerd door een televisieomroep. Bij de gerenommeerde boekhandel vraag ik of het boek Kunst-Zinnig-Brein: door kunst weer perspectief er mag gaan liggen; woensdag ga ik het boek laten zien en vul ik een formulier in met voorwaarden. Met boekenbonnen van mijn verjaardag koop ik 1q84 (Haruki Murakami) en Zeik en het lijk op de dijk (Herman Brusselmans). Na deze boodschappenronde fiets ik nog een boodschappenronde. Een korte, dit keer, slechts langs een supermarkt en de Turkse winkel. Thuis doe ik was, drink ik koffie en geniet ik van het (nog) zonnige weer. Ook lunch ik met Turks brood, biograskaas met paardenbloemen erin en veel verse sla. Als het bijna vier uur is, fiets ik naar het centrum. In het ACEC opent de expositie ‘Abstract Wall Painings II’ en die wil ik graag zien. Tot mijn grote verbazing is er bijna niemd. Ik loop er een klein uurtje rond en dan zijn De Vrouw en De Zoon er ook. Ze laten me nog even bij de bios naar binnen kijken: daar staat inspector Lewis en zij zijn met hem op de foto geweest. We doen nog een snel rondje muurschilderingen en dan fietsen we naar huis. Het is nog droog, dus maai ik het gras even; dat is nogal nodig. Dan een moment uitblazen voordat ik het avondeten ga maken: een groentecurry van ui, peper, paprika, snijbiet en kokos, met gebraden biovinken, fruitsalade van watermeloen en brood met houmous. Zo. Tijd om te gaan hardlopen. Als ik bezig ben, merk ik dat het me zwaar valt: het is zeer drukkend en benauwd buiten, dus moet ik het rustig aan doen en een paar korte wandelpauzes nemen. Het duurt dus wat langer voordat ik weer thuis ben. Na de kort snelle douche zit ik nog een tijdje buiten in de tuin te lezen tot het donkerder wordt. Dat is om kwart voor tien en het laatste uurtje lees en luister ik aan de keukentafel.
Muziek vandaag: Astrakan Café (Anouar Brahem Trio), The Deform Variations (Adam Holzman), Deliverance (Opeth), het eerste en derde plaatje van Songs From The North I, II & III (Swallow The Sun), Camping Shaâbi (Think Of One), het tweede plaatje vanSongs From The North I, II & III (Swallow The Sun)

Altijd iets te doen in ons zo majestueuze #Apeldoorn. Ga deze expo zien! Ik vind ‘m #TOP! https://t.co/pslpqDzIph

— Bas Langereis (@balangereis) 28 mei 2016