B-log: 25 juni t/m 1 juli 2016
Vrijdag 1 juli:
De wekker staat op half zeven. Douche, koffie, krant. Vreemd: De Zoon loopt me beneden niet voor de voeten. Vanmorgen loopt De Vrouw voor mijn voeten. Niet erg. Wel vreemd is de aanblik van de lege slaapkamer van De Zoon. We gaan vanmorgen naar het nieuwe huis. Echt op bezoek zijn we. Ook op bezoek is de ambulant begeleider die met zwangerschapsverlof gaat en de ambulant begeleider die haar gaat vervangen. We bespreken hoe het is gegaan met de overhuizing, wat er nog nodig is en hoe we de komende weken aanpakken. De stap naar een nieuwe baan is voor De Zoon op dit moment niet handig, dus die parkeren we: eerst maar eens lekker gaan wonen en eraan wennen. Ik ben even na tien uur op de nieuwe werkplek. In alle rust kan ik er de laatste klussen doen. En dan: vakantie! Dat het op de terugweg regent, vind ik niet erg. Thuis even uitblazen en dan met De Vrouw naar een elektronicawinkel voor de aanschaf van een wasmachine voor De Zoon. Het ding wordt over tien werkdagen bezorgd en geïnstalleerd. We zijn begin van de avond weer terug. Het wachten is op De Zoon; hij is een dagje uit met collega’s. Half acht zitten we aan tafel. Ik heb varkenshazen gebraden en een salade gemonteerd van spitskool, mandarijn en rozijnen. Na is er roomyoghurt en ijs. We maken plannen voor het weekend. Pas om half tien is De Zoon naar zijn huis; hij is echt op bezoek geweest. Ik neem nog anderhalf uur om te luisteren en te lezen – in Nooit meer te druk (Tony Crabbe) – aan de keukentafel. Dan ga ik slapen en is de vakantie echt begonnen.
Muziek vandaag: Morgenlandfahrt (Dunkelbunt), Folklore (Big Big Train), The Keith Emerson Trio (The Keith Emerson Trio)
Ik ga een mooie #vakantie in #Berlijn tegemoet. Of kan het nu alleen nog maar tegenvallen? https://t.co/yxGxf0CmCK
— Bas Langereis (@balangereis) 1 juli 2016
–
Donderdag 30 juni:
Half zeven uit bed. Ik ben nog moe, maar in het hoofd is het rustig. Ik fiets door lichte regen naar de nieuwe werkplek. De baas is bezorgd en vraagt of ik het ga redden vandaag. De plek waar ik zit is niet heel rustig, maar ik red het vanmorgen goed. In de middag verhuis ik naar een rustiger stek. Ondertussen doe ik allerlei kleine afgebakende klussen en die gaan me goed af. Begin van de middag heb ik een gesprek met Erna. Ze is blij dat ik openhartig ben, we bespreken de zaak en ik zeg dat ik ervoor kies om bij de Kap te stoppen (twee banen is te veel; bij de andere werkgever heb ik een vast contract, mogelijkheden om me te ontwikkelen en enige zekerheid; bij de Kap is die zekerheid er niet, bovendien twijfel ik of de werkzaamheden aansluiten bij mijn diepe wens). We benoemen dat ik op veel vlakken van toegevoegde waarde ben en dat het een zoektocht is; tijdens die zoektocht ontdekt zij ook dat ze behoefte heeft aan iemand die de front office aanstuurt en die op beleidsniveau inbreng heeft. Ik ben dat niet en kan dat ook niet zijn. We spreken af dat ik ga stoppen en dat we na onze vakantie afspraken ga maken hoe ik een en ander ga afbouwen. Ik wil zorgvuldig achterlaten en de deur zeker niet dichtgooien; mogelijk kan ik in de toekomst iets betekenen op afroep of freelance basis. Ik ben haar zeer erkentelijk voor de kansen die ze me heeft gegeven en stel nadrukkelijk dat het werken bij de Kap me belangrijke levenslessen heeft geleerd. Erna adviseert me dringend om vooral aan mijzelf te denken en hoopt dat terugval me verder bespaard blijft. Om vier uur fiets ik via de supermarkt naar huis. Ik ben echt heel moe en kan nauwelijks rechtop blijven staan. De Vrouw en ik praten bij en daarna ga ik eten maken. Het wordt de Turkse gehaktschotel met snijbiet en ei met daarnaast het laatste beetje mosterdkaassaus en een salade van komkommer, galiameloen en cranberry. Zeven uur is alles opgeruimd en dan vindt een memorabele gebeurtenis plaats: De Zoon gaat slapen in zijn nieuwe huis. We brengen zijn laptops, bureaustoel, kleren en een ‘overleefkrat’ vol etenswaren met de auto. In het nieuwe huis ruimen we het in en dan is het zover. De Vrouw en ik zijn alleen thuis. Morgenochtend bezoeken we hem. Wat ga ik als eerste doen? Mijn hoofd leegmaken en een ronde hardlopen. Ten slotte lees en luister ik nog een klein uur aan de keukentafel en dan is het douche- en bedtijd (half elf).
Muziek vandaag: Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), Andando el Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow)
–
Woensdag 29 juni:
Opnieuw diep geslapen en lastig wakker worden. Maar à la: het gaat. Mooi op tijd op de werkplek. Daar rond ik van alles af: de laatste klusjes, een overdracht, papierzooi opruimen, enzovoorts. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Eind van de middag gaan we naar een andere vergaderlocatie en evalueren we met het team het afgelopen jaar. Ik vertel over mijn beweging in het afgelopen jaar en wat het me uiteindelijk heeft opgeleverd: ik ga voor mijzelf en mijn gezondheid kiezen. Veel complimenten krijg ik en ik ben er blij mee. Maakt me ook trots; trots op mijzelf en op mijn team: een mooi stel mensen dat, hoe verschillend onderling ook, mooi weet samen te werken. Aansluitend gaan we gevieren de stad in en ergens eten en drinken we wat. Het is er vol en rumoerig; ik merk dat ik moe ben en nogal wat van het gesprek niet goed kan volgen. Gelukkig maken we het niet al te laat. Ik rijd mee tot de meubelboulevard in Apeldoorn en vandaar loop ik terug naar huis. Half tien ben ik er. Heel even praten De Vrouw en ik bij. Tien uur ga ik naar bed. De energie is op en ik heb morgen en overmorgen nog een paar voor mij pittige dagen.
Muziek: geen.
–
Dinsdag 28 juni:
Zo. Begin van de nacht slaap ik goed, dan ben ik een uurtje wakker en de laatste twee uur slaap ik weer zeer diep. Daarom gaat wakker worden niet zo soepel. Niet erg, want een kwartier nadat ik op ben, heb ik nergens last meer van. De reis naar de werkplek loopt wat vertraging op; ik mis de aansluiting in Arnhem en ben daarom wat later. Vandaag kan ik heel veel afronden voor de vakantie. Bovendien heb ik in de middag een bijeenkomst in een andere locatie. Ik voel me gerust. En opgelucht. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert bamisoep en De Zoon vertelt over zijn oriëntatiegesprek bij een sociaal groenbedrijf dat hij vanmorgen had. Na het eten brengen we samen nog wat dozen en kratten vol boeken naar het nieuwe huis. Het einde komt nu echt in zicht; overmorgen of vrijdag gaat hij er voor het eerst overnachten. Van het weekend misschien nog wat boodschappen doen (wasmachine, tweede boekenkast) en dan is het wachten op de levering van bed en bank. Kwart over acht loop ik buiten mijn ronde hard. Ik ben er met mijn hoofd niet heel goed bij, maar het lukt me wel. De Vrouw heeft iemand ontdekt die een Facebookpagina heeft aangemaakt onder mijn naam met mijn geboortedatum en als profielfoto een foto van mij uit de krant heeft gebruikt. Ik ben het niet, mensen! Aan de keukentafel lees ik nog een uurtje en dan is het tien uur en bedtijd.
Muziek vandaag: The Unreasonable Silence (Cosmograf)
–
Maandag 27 juni:
Boven verwachting goed geslapen. Toch word ik niet echt gemakkelijk wakker. Eenmaal op is het helemaal oké. Ik ben vroeg op de werkplek. Daar maak ik eerst een mail naar Erna en ik deel wat ik heb besloten: ik ga minder uren werken. Ik vraag of we het er donderdag over kunnen hebben. Vervolgens maak ik mail naar een ondersteuner van de afdeling opleidingen en ik beschrijf mijn leervraag op het gebied van ervaringsdeskundigheid: of ik mijn ervaringskennis over druk kan omzetten in deskundigheid, wat ik daarvoor nodig heb en hoe ik dat kan bereiken. Er is nog wat overleg en allerlei andere klussen. Tussen de middag wandel ik door veld en bos en aan het eind ook vieze miezerregen. Om half twee spreek ik mijn coach Margo, naar aanleiding van mijn mail met de leervraag en we hebben een mooi gesprek waarin ik goede vragen krijg over wat ik beoog en wat ik wil bereiken. Denkstof, dus. De rest van de middag maak ik mijn geplande werkzaamheden af. Op de terugweg spring ik de platenwinkel in en ik koop het langverwachte album Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt). Zes uur ben ik thuis en daar moet die plaat natuurlijk gelijk de speler in. Zo op het eerste gehoor: heel mooi; een echte Yes-plaat zoals Yes die zelf al in geen jaren meer gemaakt heeft met vooral ook goede inbreng van het typische Stolt-geluid. De Vrouw maakt avondeten: vis uit de oven met een groenteschotel van ui, paprika, knoflook en tuinbonen. Erbij de kaassaus van gisteren en rauwkost. Half acht brengen De Zoon en ik weer wat spullen naar het nieuwe huis: een matras en beddegoed. We leggen de boel klaar, ruimen op en gaan weer terug. Thuis heb ik nog anderhalf uur voordat het tien uur is. Lezen en luisteren aan de keukentafel dus.
Muziek vandaag: Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), Andando el Tiempo, (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow)
–
Zondag 26 juni:
Het duurt even voor ik in slaap val, maar dan slaap ik redelijk. Slechts een paar keer wakker. Om acht uur ga ik uit bed. Koffie, klussen, webstek. Met De Vrouw praat ik uitgebreid over hoe het met me gaat en over de keus die ik maak: ik kies voor mijn gezondheid en die van mijn gezin. Zo kies ik ook dat ik minder ga werken, zodat ik energie en tijd en ruimte heb om te besteden aan ons samen, aan ons gezin en aan onze toekomst. Hoe ik het precies ga uitvoeren en op welke termijn heb ik nog niet scherp. De Vrouw staat achter de keuze, al zou ze willen weten wat er echt mis is met mij en wat ik zou kunnen doen om beter te worden. Volgens mij heb ik te aanvaarden dat ik beperkt ben in energie en ziet het er echt niet naar uit dat het op korte termijn beter wordt. Vandaar mijn keuze ook. Ik ga me bezinnen op de toekomst en wie weet wat er voorbij komt. In de praktijk wil ik minder uren gaan werken; zelf denk ik aan drie dagen, dan heb ik vier dagen om andere dingen te doen. Hoe en wat verder, dat zien we wel. Financieel gaan we het wel redden. Beetje zuinig doen en gerichter gaan kijken naar een kleiner huis. Zoiets. Eind van de ochtend wandel ik het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Aansluitend is er lunch en dan gaan we gedrieën naar het nieuwe huis. Veel dozen meenemen, nogmaals de boekenwand van de muur, de kabels compleet maken en vervolgens echt goed vastzetten, de kapstok definitief ophangen, ondertussen twee keer naar de bouwmarkt fietsen voor de juiste pluggen en dan is er nog het waterfestijn in de keuken bij het bijvullen van het verwarmingssysteem. Na vijven zijn we weer terug. Even uitblazen in de tuin en dan avondeten maken: een stoemp van aardappel en eikenbladsla met lamsbiefstukken, mosterd-kaassaus en een salade van komkommer, bosui, tomaten en peer. Acht uur is alles klaar voor vandaag en kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), La Cambiada (Di Giusto y Camerata Ambigua), Call Of The Gods (The Ipanemas), Kainuu (Sanna Kurki-Suonio & Riita Huttunen), M.I.S. (Mexican Institute Of Sound), Hand. Cannot. Erase. (Steven Wilson), Blackstar (David Bowie), het plaatje dat met de PROG meekwam, The Big Eyeball In The Sky (Colonel Claypool’s Bucket Of Bernie Brains)
–
Zaterdag 25 juni:
Half acht ben ik beneden. Koffie, klussen, krant. Bernie Worell is overleden. Halverwege de ochtend fietsen De Zoon en ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenboodschappenrondje. De Zoon gaat mee; zo kan hij zien waar ik zijn cranberry’s koop en bovendien neuzen we in het centrum van Apeldoorn naar een paar benodigdheden voor in het nieuwe huis. Eind van de ochtend zijn we terug. Nog meer koffie en dan prepareer ik lunch. Daarna is het ‘wachten’ tot het droog is. Dat wordt het zo snel niet. Ons plan is om langs de kanaaloevers iets mee te maken van het Drakenbootfestival en dan door te rijden naar het ACEC, alwaar Adnan zijn vijfentwintigjarig jubileum als Apeldoorns ondernemer viert. Wij zijn klanten van het eerste uur. Om zes uur regent het nog steeds. Plots krijg ik een hevige paniekbui annex angstaanval. Ik had slechts een paar signalen gehad overdag (vooral dat ik schrik van plots geluid) en verwachtte niet dat het zo ernstig zou worden. Weer fout dus. Resultaat is dat we besluiten om niet weg te gaan. De Vrouw haalt eten voor De Zoon en zichzelf. Ik snijd een meloen en neem een paar happen. Dan ga ik een rondje hardlopen. Inmiddels is het dus wél droog. Tijdens het lopen volop gedachten.Ik had me voorgenomen om de komende vier weken te gebruiken om me te herbezinnen op mijn voornemen om alles dit jaar te laten zoals het is; nu weet ik in ieder geval welke keuze ik maak. Ik kies voor mijzelf en mijn eigen gezondheid. De situatie zoals die nu is (volle werkweek en daarna nauwelijks energie voor andere dingen) is niet gezond voor mijzelf, voor De Vrouw en Het Gezin. Dat moet dus anders. Ik wil minder uren in de week werken, zodat ik ruimte heb voor dingen in en om huis, om zaken op te pakken die ik graag nog wil, om plannen voor de toekomst te ontwikkelen en om rust in mijn hoofd te creëren. Het lopen doet me goed, zoals zo vaak. Thuis kan ik aan de keukentafel de PROG uitlezen en dan is het tien uur en ben ik doodop.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Cuong Vu Trio Meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny), Ramshackled (Alan White), The Collection (Geoff Downes), Even In The Quietest Moments … (Supertramp), Famous Last Words (Supertramp), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Letter From Home (Pat Metheny Group)