B-log: 16 t/m 22 juli 2016
Vrijdag 22 juli:
Ik heb niet zo heel goed geslapen; denk veel aan De Zoon en hoe moeilijk ik het vind om hem los te laten. Half negen uit bed. Douche, koffie, klussen, webstek, foto’s. Begin van de middag wandel ik naar de supermarkt voor wat benodigdheden. Dan lunchen De Vrouw en ik. De Vrouw gaat halverwege de middag met De Zoon naar de bios; ik werk verder aan de vakantiefoto’s en krijg een heel groot gedeelte ervan voorzien van nummer en naam. Tegen zes uur ga ik het avondeten maken. Wat dachten we van een ouderwetse bamisoep? Om zeven uur is Het Gezin weer compleet en twintig minuten later zitten we aan tafel. Er is weer nagerecht in de vorm van verschillende soorten ijs. Half negen is De Zoon weer naar zijn eigen huis en ik ga mijn ronde hardlopen. Het lijkt niet zo heet als eergisteren, maar toch gaat het niet gemakkelijk. Even zo goed loop ik prima en heb ik geen extra wandelpauzes nodig. Na een snelle douche kan ik nog zeker anderhalf uur werken aan de foto’s. Het eind komt in zicht. Kwart over elf ben ik moe en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Warp (Jon Balke), Blueprint (Keith Tippett), YSQ (Yellow String Quartet), Invention Of Knowledge (Jon Anderson & Roine Stolt), I Am Anonymous (Headspace), All That You Fear Is Gone (Headspace), One Live Badger (Badger), The Unreasonable Silence (Cosmograf)
–
Donderdag 21 juli:
Acht uur wakker en uit bed. Koffie, klussen, krant. Ook foto’s. De eerste selectie is gemaakt en nu ga ik alles door het oppoetsprogramma halen. We brunchen rond half twee. De Vrouw gaat dan boodschappen doen; ik ga verder met webstek en foto’s. Half vier stap ook ik op de fiets voor wat benodigdheden uit supermarkt en Turkse winkel. Erna werk ik nog tot een uur of vijf aan foto’s en tevens maak ik mail aan de begeleider van De Zoon en aan de Duitse vakantiehuiseigenaren (dat we volgend jaar graag weer van de Ferienwohnung gebruik maken). Vervolgens maak ik avondeten: een curry van kip, tandoorikruiden, knoflook, uien, peper, paprika, courgette en tomaten. Erbij een salade van komkommer, bosui, aardbeien en peer. De Zoon is er om kwart over zeven en schuift aan. Het is leuk; we hebben het over van alles zonder dat er al te veel druk voor hem op ligt. Een nagerecht is er ook: bio-yoghurtijs in verschillende fruitsmaken. Kwart over acht zijn we weer met z’n tweeën. De Vrouw organiseert treinkaarten in Engeland voor september; ik vouw was en lees wat. De laatste twee uur besteed ik nog aan het bijwerken van de foto’s. Dat is nu klaar; morgen krijgen ze alle 1750 een nummer en naam. Elf uur gaap ik en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Blueprint (Keith Tippett), YSQ (Yellow String Quartet), Arvo Pärt – Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schock & Marcel Worms), Ramshackled (Alan White), The Collection (Geoffrey Downes), Signal To Noise (Andy Jackson), 73 Days At Sea (Andy Jackson), Transcience (Steven Wilson), Pale Communion (Opeth)
–
Woensdag 20 juli:
Negen uur op. Was ophangen en verdere was doen. Hoop koffie. Start maken met de foto’s en bijwerken van de webstek. Begin van de middag fiets ik naar de supermarkt op de hoek voor wat gemakkelijke boodschappen. We lunchen en om half vier staan we bij De Zoon op de stoep. Hij krijgt de wasmachine bezorgd en we testen hem uit met een eerste was. De Zoon voelt zich duidelijk wat ongemakkelijk en opgejaagd; voor ons de taak om hem niet te veel op te dringen. Loslaten, dus. Ik wandel nogmaals naar de super voor wat brood en fruit voor vanavond. In de tuin lees ik alle kranten uit. Het is tweeëndertig graden, heel benauwd en onweer dreigt. Ik ga avondeten voor drie maken: een tomatensoep met salade van komkommer, bosui en aardbeien, plus broodjes met allerlei beleg. De Zoon is er om acht uur en een uur later hebben we het nagerecht (biovanille- en biopistacheijs) op. Ik ga nog even hardlopen. Het is nog steeds verschrikkelijk warm en broeierig, dus ik doe het echt heel rustig aan en neem een extra wandelpauze. Het lukt. Erna een snelle douche en dan ga ik nog een uurtje met de foto’s bezig tot het elf uur is geweest.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Andanto el Tiempo (Carla Bley, Andy Sheppard & Steve Swallow), YSQ (Yellow String Quartet), Does Humour Belong In Classical Music? (Inventionis Mater), Zapping (Inventionis Mater), Tolerance (ZERO)
–
Dinsdag 19 juli:
De wekker staat op acht uur. Om tien uur zijn we volledig ingepakt. Meneer Zühr brengt ons om kwart voor elf naar het station. De trein vertrekt om half twaalf. In Rostock hebben we ruim overstaptijd. Na Hamburg blijkt er oponthoud aan te komen: er is een ongeluk gebeurd vóór Bremen en het ziet ernaar uit dat we moeten omrijden, hetgeen een vertraging van vijftig minuten gaat opleveren. Dat moet geen probleem zijn, want we hebben in Osnabrück meer dan een uur tijd om over te stappen. Gelukkig blijkt het spoor vrij te zijn, het omrijden niet nodig en zijn we precies volgens schema in Osnabrück. Daar komt een vertraagde trein naar Amsterdam aan. Gaan we die pakken? Dan zijn we een uur eerder in Apeldoorn. We gaan hem pakken. Als we erin zitten, blijkt dat hij niet verder rijdt dan Bad Bentheim. We moeten daar overstappen in bussen naar Hengelo. Barst, haha. Uiteindelijk zijn we wel zeven minuten eerder in Apeldoorn dan gepland. Het is er dertig graden! De Zoon komt ons ophalen, maar niet voordat we bij de stationsgrill uitgebreid hebben gegeten. Even na half tien zijn we thuis. De Zoon gaat naar zijn eigen huis, voor het eerst sinds een week, want gisteren heeft hij hier gewassen en is hij blijven slapen. We pakken uit en ik zet was aan en sproei de tuin nog fiks. Ten slotte lees ik wat kranten van de afgelopen dagen en iets voor twaalf uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Portraits (Vangelis), Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Blueprint (Keith Tippett)
–
Maandag 18 juli:
We zwaaien De Zoon uit om half tien en gaan nog even terug naar bed. Half elf sta ik op en een uurtje later loop ik het rondje hard. Na een douche gaan we brunchen in de Stadtbäckerei. Aansluitend maken we een wandelingetje door de MollistraBe en gaan we via Kamp naar het Kamptheater. We spreken er de Muffinz en later zijn JP en Jessica er. We drinken wat en later gaan we gezamenlijk eten bij de Vietnamees. Goed knullige bediening, maar hun voer smaakt waanzinnig. We nemen nog een afzakker bij CaféZ en dan nemen we afscheid. Om twaalf uur liggen we in bed.
Muziek vandaag: YSQ (Yellow String Quartet)
–
Zondag 17 juli: Zappanale dag 3
Negen uur ben ik op. Ik eet iets en ga dan op tijd naar de Expo voor het akoestische concertje van Inventionis Mater. Prachtig. Prachtig! Wederom ben ik zeer onder de indruk. De twee Italiaanse mannen moeten maar liefst drie keer terugkomen voor een toegift (een keer G-Spot Tornado en dan nóg een keer G-Spot Tornado, maar dan twee keer zo snel!). Kwart over twaalf ben ik weer terug en ik ga met Het Gezin naar de Stadtbäckerei en vervolgens op Molli. De eerste band is The Dorf, een enorme band die een gigantische muur van geluid voortbrengt. Wat een waanzinnig lekkere bak pleurisherrie op de zondagmorgen! Tussendoor drink ik koffie en koop ik Portraits (Vangelis) voor twee pleuro en bij Ulli Blueprint (Keith Tippett). Het regent nogal hard, waardoor we weinig tot niets meekrijgen van het intrigerende werk van HyperCulte. Dat is jammer, want op het eerste gehoor is het heel bijzonder en hypnotiserend. Bij de soundcheck van The Grandmothers regent het stort, maar als ze echt beginnen, is het droog. Mooi! We krijgen een zeer aardig concert, zeker door de aanwezigheid van Yellow String Quartet, die de boel ‘vol’ maakt en opvult. Afwisselende setlijst ook. Vooral Don Preston is leuk bezig. Helaas geen toegift, want we moeten snel naar de finale sessie. Die is best aardig, maar vind ik altijd na een kwartiertje of half uur wat saai worden. Ook in dit geval. Na afloop kijken we nog even bij Jazzprojekt Hundehagen en nemen dan afscheid van iedereen, ook bij de Zappateerstent. Een taxi brengt ons naar CaféZ. Daar gaan we nog wat drinken en langzaam druppelen vele anderen er ook binnen. Ouderwets lekker lullen over muziek met Tim. Na één uur zijn we thuis en gaan we slapen.
–
Zaterdag 16 juli: Zappanale dag 2
Half negen ga ik uit bed en na een ontbijtje ga ik hardlopen, hetzelfde rondje als donderdagmorgen. Als ik terugkom douche ik en ga ik naar de Don en Bunk show bij de Expo. Geen spektakel, maar zeer onderhoudend. Ik tref Het Gezin in de Stadtbäckerei met Steve en Mary-Jane. Ook ik eet nog wat. Dan gaan we met Molli naar ZN. Ik koop eerst maar eens de Lex- en Magic Band-dvd’s van gisterenavond. We zitten in de grote tent en volgen de lezing van Jim Cohen over Freak Out!. Altijd mooi om de man te horen spreken; hij weet toch weer allerlei nieuwe wetenswaardigheden te vermelden. Ik maak het tweede deel echter niet mee, want heb een ontmoeting met Mick en Paul Green en zijn vrouw. Zij willen graag een AA-meeting. We vertellen ieder ons verhaal. Wat me opvalt, is dat Paul een oprechte man is (geworden) die het beste met zichzelf, zijn gezin en zijn muziekschoolkinderen voorheeft. Zijn leven heeft een positieve wending genomen. Ik laat mijn oude oordeel over hem los. Een bijzonder uurtje. Als ik klaar ben, koop ik bij Candy Zappa haar boek My Brother Was A Mother: Take Two en laat het signeren. Hazmat Modine mag de zaterdag openen. Het blijkt niet het vuurwerk dat ik op basis van het programmaboekje verwachtte; toch is het bluesy-jazzy werk zeer goed gespeeld en een mooie band om een festivaldag mee te beginnen. Halverwege gaan De Vrouw en ik naar de Arf-tent. We hebben de beslissing genomen: volgend jaar komen we weer en dus kopen we nu goedkoop onze festivaltickets. Ha! En ik zei nog wel dat dit jaar waarschijnlijk ons laatste jaar is (zoals we ieder jaar zeggen). Dan is Z.E.R.O. aan de beurt. Ik had niet anders verwacht dan dat het goed zou zijn! We krijgen bijna dezelfde set als gisterenochtend, maar nu elektrischer en met Mick op drums. Plus Candy die een nummerke meezingt. Alli Bach vertelt over Glenn Leonard, haar partner en de drummer van Project/Object en haar vorige band Pojama People; hij overleed plotseling, nu drie jaar geleden, en Alli leest een stukje voor van een gedicht dan Glenn’s moeder voor haar en hem heeft geschreven. Een emotioneel moment. Aansluitend tapdancet ze The Black Page. Leuk, mooi, goed concert. Paul Green’s Rock Academy is op het grote podium ook onderhoudend. Veel van de kinderen hebben er plezier in en zij brengen ons een gehele Zappaset. Ik zie en hoor het met andere ogen en oren. BSG9 (Bert Stephan Group) doet zijn best en het is ook redelijk aardig, maar het jazzy getrompet is na tien minuten nogal saai. Dat doen Jon Hassel, Arve Henriksen, Erik Vloeimans, Erik Truffaz en Nils Petter Molvaer toch beter. We gaan dus rondwandelen en iets eten. Bij Ulli vind ik de langgezochte cd Dreams Of Reason Produce Monsters (MIck Karn). En dan de Franse band Zappy Birthday Mister Frank. Geen idee wat ik hiervan moet verwachten. Ik vroeg me af waarom deze op de toptijd van het festival staat geprogrammeerd, maar nu is het me duidelijk: zij spelen het werk van Zappa mooi, strak en goed. Het is zeer energiek en ook al is het niet echt verrassend: het publiek waardeert het als de klapper van het weekend. Ver na twaalven begint op het kleine podium de Oekraïense Shor-band: leuk, zeer opzwepend, maar we hebben het koud en gaan na een kwartiertje naar huis. Het is half twee als we gaan slapen.