Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 26 augustus:
Slapen gaat al wat beter; het lijkt erop dat ik wen aan de warmte, ook in de nacht. Ik sta goed op en kan in alle rust opstarten. Dan fiets ik in mijn overhemdje naar de nieuwe werkplek. Daar is het rustig: weinig collega’s en het werktempo laag. Ik doe er veel aan een paar grote klussen. Veel krijg ik af; enkele dingen ook niet en daar ga ik woensdag mee verder. Kwart voor een vertrek ik er weer en op de terugweg doe ik de supermarkt aan. Thuis ziet het ernaar uit dat het een bijzondere en hectische rest van de dag wordt. Er zijn ontwikkelingen op de verkoopwebstek. Vanmiddag komt er iemand mijn Philicorda voor de vraagprijs ophalen. Voor de kinderwagen heeft een journalist van de krant contact gezocht; binnenkort komt hij met een fotograaf voor een reportage over bijzondere spullen die mensen verkopen en het verhaal erachter. Ik eet snel iets. De jongeman die geïnteresseerd is in de Philicorda, blijkt een jongeman te zijn uit de buurt van Brussel. Niels is muzikant bij een bandje, speelt gitaar en is bezig zijn studio te bouwen. Hij vertelt dat hij al jaren op zoek is naar een dergelijk orgel en dat er in België nauwelijks online worden aangeboden. Nu is hij op vakantie op de Veluwe, ziet hij er eentje hier in Nederland online en nog in de buurt ook! Als hij hem ziet is hij gelijk enthousiast. Vergis ik me nu of zie ik sputum uit een mondhoek druipen? Ik vind het vooral fijn dat ik er iemand blij mee kan maken die het orgel echt graag wil hebben. Het maakt het afscheid minder zwaar, als het ware. Bij zijn vertrek krijg ik nog de cd Storm van zijn band Stoomboot. Dat is leuk! De jongeman is nog niet weg of De Zoon staat voor onze neus. Samen brengen we met de auto een fikse lading spullen naar de kringloopwinkel en het grof vuil. Als we weer terugkomen, is Zwager er met Isabel en zoon Dante; hij brengt de geleende steekkar terug en kijkt of er bij onze spullen nog wat interessants zit. Dat zit er wel en niet, geloof ik. Er is wat te drinken in de tuin. Inmiddels heeft De Vrouw bericht ontvangen dat ze twee VIP-kaarten heeft gewonnen voor het kanaalconcert van vanavond. Die moet ze wel even ophalen aan de andere kant van de stad en dus rijdt De Zoon haar even heen en weer. Ons bezoek vertrekt en ik wandel naar de supermarkt op de hoek voor wat vergeten zaken. De Vrouw maakt een salade niçoise en De Zoon valt in slaap op de bank. We eten op tijd, De Zoon vertrekt naar huis en even is er een moment van rust in de tuin. Iets na zeven uur stappen De Vrouw en ik op de fiets en rijden naar de kanaaloevers. Daar is het kanaalconcert. Omdat we VIP-kaarten hebben, mogen we bij de sponsor (een – niet schrikken – begrafenisonderneming) gratis hapjes en drankjes halen. Ook erg. Bovendien hebben we zitplaatsen ‘vooraan’. Heidi en Auke zijn er ook. Heidi heeft de kaarten eigenlijk gewonnen met het verhaal dat ze van mij ooit een speldje van een saxofoon te leen heeft gekregen dat ik ooit van Hans Dulfer heb gekregen toen ik hem live in de platenwinkel zag spelen; het speldje is Heidi helaas kwijtgeraakt en om het ‘goed te maken’ heeft ze de kaarten voor ons aangevraagd. Ze heeft ze inderdaad gekregen: voor ons én voor haarzelf. Leuk verhaal. Het concert zelf speelt zich af bij zonsondergang. De ambiance is natuurlijk heel aardig, de band is strak en zeer goed, Candy kan een mooie mop spelen en het publiek vermaakt zich opperbest. Zelf vind ik het mooi om mee te maken. Het duurt even voordat mevrouw Dulfer laat horen dat ze echt meer kan dan wat opzwepende gilletjes, geinige loopjes op haar sax, sexy danspasjes, aardig zingen en grappige geluidjes halen uit haar sax-synthesizer. De disco en rapachtige stukken zijn niet echt mijn ding, maar het funky stuff is lekker. Er was ons veel Prince-repertoire beloofd, maar ik heb het op een enkel Prince-achtig stukje na niet gehoord. De Amerikaanse toetsenist/zanger heeft ’the soul’ en het duet tussen drums en saxofoon vind ik indrukwekkend. Na afloop drinken we nog iets in de VIP-lounge. Voor mij blijven we iets te lang hangen; na een bigband komt er een dj en dan wordt het geluid me te hard, te veel en te lawaai. Het begint zeer te doen. Dat is het teken dat ik echt te moe ben. We zijn rond middernacht thuis en ik ga gelijk door naar bed.
Muziek vandaag: (verder) geen

–

Donderdag 25 augustus:
Het slaapkamerraam staat wagenwijd open en toch is het nog warm. Daardoor slaap ik wat onrustig. Als ik dan vroeg opsta, is het niet alleen nog pikkedonker, ik heb ook het idee dat ik niet echt uitgerust ben. Toch kom ik mooi op gang. Buiten is het al zeer aangenaam en als ik om kwart voor acht uit de bus stap, is het al warm. Op de werkplek doe ik mijn dingen. Tussen de middag wandel ik door het bos. ’s Middags zak ik wat in, maar ik houd mij staande. Om zes uur ben ik thuis. Daar zet de Vrouw een eenvoudige hap op tafel: broodjes hamburger en een fruitsalade van watermeloen, nectarine en wilde perzik. De Zoon eet mee en is anderhalf uur later weer naar huis. Ik lees de krant in de tuin en om acht uur durf ik het aan om in de hitte te gaan hardlopen. Wonder boven wonder lukt het nog aardig ook: ik heb maar één korte wandelpauze extra nodig. En ja, het is heel warm, dus ik kom zeer moe terug. Na de douche nog even lezen in de tuin en als het daarvoor te donker is geworden, lees en luister ik aan de keukentafel verder tot het half elf is.
Muziek vandaag: From The Law Offices Of (Levin Minneman & Rudess)

–

Woensdag 24 augustus:
Ietwat onrustig geslapen; ik ben even een keer goed wakker geweest. Als de wekker gaat, slaap ik dan weer diep. Eenmaal opgestaan, lukt het goed. Iets na acht uur fiets ik naar de nieuwe werkplek. Het is al zeer zonnig en vandaag gaat een zeer warme dag worden. Rustig aan, dus. En de jas thuislaten. Op de werkplek ligt weer een fijn stapeltje dat ik kan afwerken. Begin van de middag fiets ik via de toko en de supermarkt terug naar huis. Daar ga ik verder met papieren opruimen en aan de slag met de verkoop van mijn orgel en synthesizer, plus van een modeltrein startset van De Zoon en van de antieke kinderwagen die we zevenentwintig jaar geleden hebben gekocht. Eind van de middag maak ik avondeten: de Turkse gehaktschotel met spinazie die waterkers blijkt te zijn en een salade van eikenbladsla, komkommer en bosui. Ik vul het restant fruitsalade van gisteren aan met watermeloen en druiven. Zeven uur is iedereen thuis en zet ik het eten op tafel. We maken alles op en het is een aangenaam moment om met elkaar te zijn en bij te praten. Acht uur zit ik in de tuin te lezen. Ik lees Musicofilia uit (zeer intrigerend; dat wordt meer werk van Sacks lezen) en begin in De eeuw van mijn vader (Geert Mak), een boek dat al bijna anderhalf jaar ongelezen in de kast staat. Negen uur vlucht ik naar binnen wegens duisternis en oprukkende muggen en na een uurtje lezen en luisteren aan de keukentafel ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Please Don’t Touch (2016 remaster & Steven Wilson’s 2016 mix) (Steve Hackett), Live In The US (Karmakanic), Sattyg (Kaipa), Small Craft On A Milk Sea (Brian Eno, John Hopkins & Leo Abrahams)

–

Dinsdag 23 augustus:
Opstaan gaat beter en ik ben opgewekt en opgeruimd. Mooi. Buiten is het geweldig en het belooft een mooie dag te worden. De busrit verloopt zeer voorspoedig en ik ben mooi op tijd op de werkplek. Daar begin ik gelijk met een set lastige klussen die ik al een week zou doen, maar steeds heb uitgesteld. Nu zijn ze binnen een uur klaar. Dan volgen er nog wat kleine losse zaken die ik al geruime tijd heb willen doen. Steeds meer kom ik op orde en steeds meer is mijn hoofd opgeruimd hier op de werkplek. Dat is mooi. Tussen de middag loop ik door zon, bos en veld. Het is buiten lekker warm geworden; morgen gaat het een zomerse dag zijn, ziet het naar uit. In de middag gaat het werk gestaag verder. Ik schiet erg op. Zes uur ben ik weer thuis. De Vrouw serveert bamisoep voor drie personen en die laten het goed smaken. De Zoon is met een uurtje weer naar huis en ik lees de krant in de tuin. Het is nog erg warm. Toch ga ik om half acht mijn ronde hardlopen en dat gaat ondanks het broeierige klimaat bijzonder goed. Na afloop even douchen en dan wat verder afkoelen in de tuin. Als het wat te donker is om te lezen, ga ik naar binnen en aan de keukentafel lees en luister ik tot het bijna half elf is. Dan ben ik echt op voor vandaag en ga ik slapen.
Muziek vandaag: “Quartet” (Pat Metheny Group)

–

Maandag 22 augustus:
Het eerste dat opvalt vanmorgen (naast een werkelijk zeer genadeloze pieptoon) is hoe donker het is. Auto’s die me bij de bushalte voorrijden hebben de lampen nog aan. Even lijkt het dat de zomerrust op de weg voorbij is en ik de busaansluiting in Arnhem mis, maar gelukkig kan ik nog een stadsdienst pakken en na een lekker stukje wandelen door de miezerregen ben ik toch nog zeer op tijd op de werkplek. Vandaag begin ik met de volgende serie opdrachten uit Nooit meer te druk: beginnen met een moeilijke beslissing of taak, iets schrappen deze week, kijken naar hoe andere mensen omgaan met drukte (wat zijn sociale normen) en aansluiting zoeken bij iemand die in mijn ogen ‘goed’ ermee omgaat, de uitzondering zijn (andere prioriteiten leggen en ervaren hoe geschokt mensen erop reageren), en daarnaast ga ik antwoord formuleren op de vragen: Wat wil ik echt? (in werk en privéleven) en: Wat wil ik opgeven ten gunste van de dingen die het allerbelangrijkste voor mij zijn? Vraag is natuurlijk of het lukt. Vandaag begin ik in ieder geval met een klus die ik al een paar dagen voor me uit schuif, dus dat gaat goed. Tussen de middag wandel ik door veld, bos en lichte regen. In de middag doe ik nog een taak die al een tijdje ligt en zo kan ik morgen met een schone lei beginnen. Kortom: veel ruimte in mijn hoofd en toch gedaan wat ik vandaag graag wilde doen. Om half zeven ben ik thuis. Drie kwartier later is De Vrouw er ook en serveer ik het avondeten: lamsshoarma met gebakken aardappelen, plus een salade van bosui, komkommer, tomaat, mozarella en ei, met ernaast een fruitsalade van watermeloen en abrikozen. De laatste twee uur van vandaag lees en luister ik aan de keukentafel tot tien uur. Jean ‘Toots’ Thielemans is overleden; hij werd 94 jaar.
Muziek vandaag: Please Don’t Touch (2016 remaster & Steven Wilson’s 2016 mix) (Steve Hackett), Live In The US (Karmakanic)

–

Zondag 21 augustus:
Acht uur ben ik te wakker om nog te blijven liggen, dus sta ik op. Koffie, klussen, webstek. Zo rond elf uur lopen De Vrouw en ik ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon komt lunchen en als hij weer naar huis is, gaan De Vrouw en ik verder met Het Grote Opruimen. Nog meer spullen verdwijnen in dozen of op de stapel voor kringloop of grof vuil. Ik haal posters van de wand in mijn werkkamer en dat zijn er nogal wat. De Vrouw heeft een begin gemaakt met de bergkamer en eind van de middag zijn we in totaal een heel eind verder. Ik maak avondeten: aardappelen uit de oven, met een curry van kip, bosui, paksoy en knoflook. Daarnaast een fruitsalade van watermeloen, aardbeien en frambozen. Die aardappelen uit de oven maak ik volgens een recept uit een tijdschrift en na het secuur opvolgen van de aanwijzingen zijn de aardappelen na meer dan een half uur (Wat zeg ik? Veertig minuten!) nog bijna helemaal rauw en dus oneetbaar. Jammer, maar we merken dat het bijgerecht ook wat ‘veel’ was geweest; morgen snijd ik ze in plakken en bak ik ze. Na het eten is het werk voor vandaag gedaan en lees en luister ik aan de keukentafel tot tien uur.
Muziek vandaag: 1999 (Robert Fripp), Soil Festivities (Vangelis), Arvo Pärt – Complete Works For Violin And Piano And For Piano Solo (Ursula Schoch & Marcel Worms), Harry’s Bar (Gordon Haskell), Raising Sand (Robert Plant & Allison Kraus), Insurgentes (Steven Wilson), Renaissance (Renaissance), Bananamoon 1 & 2 (Daevid Allen), DOT (Karmakanic)

@AadvdSteenoven noemt me ‘inspirator én geestelijk vader van Carlo Piemol’. #zeervereerd #blozen

Maar wie weet (nog) wie Carlo Piemol is?

— Bas Langereis (@balangereis) 21 augustus 2016

–

Zaterdag 20 augustus:
Ik ben om zeven uur echt goed wakker en een half uur later ben ik beneden. Koffie, klussen krant. Dan op de fiets voor een boodschappenronde langs biowinkel, markt, supermarkt en Turkse winkel. Net als ik om elf uur terug ben, is De Zoon er, klaar om naar de kringloop te rijden. De Vrouw gaat deze keer met hem mee en zo zijn we weer verlost van allerlei spullen die we niet meer gebruiken en waar een ander mogelijk nog plezier van heeft. Ik prepareer een lunch van brood, vis, kazen, vleeswaren en sap. De Zoon is vroeg in de middag weer weg en wij hebben ruim de tijd om verder op te ruimen. Zo selecteer ik in de werkkamer een rij singels en elpees en (kinder)boeken. En zijn de toetseninstrumenten aan de beurt. Ik maak ze schoon en zet ze op de foto, zodat ik ze via digitale weg nog kan verkopen. Ook de twee kleine keyboards stof ik af, maar ik kan ze niet uittesten omdat ik zo gauw geen adapter bij de hand heb. Enkele kinderboeken vinden al snel een weg naar (schoon)familie of vriendin. Aan het eind van de middag zijn we weer een flink stuk opgeschoten. Ik maak het avondeten: een salade van blad- en eikebladsla, komkommer, ham en bosui, daarnaast een fruitsalade van meloen, aardbei en blauwe bes, plus ik braad twee varkenshazen. Dit eten De Vrouw en ik (bijna) op. Zeven uur is het nog mooi en zonnig weer buiten, dus ik maak van de gelegenheid gebruik en ga mijn rondje hardlopen. Het is lekker, maar opnieuw moet ik wat meer wandelpauze houden. Nou ja, niet erg. Ik douche en dan kan ik vanaf acht uur uitgebreid aan de keukentafel zitten lezen en luisteren tot het bijna elf uur is en ik ga slapen.
Muziek vandaag: Warp (Jon Balke), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp(, The Fall (Se Delan), Chariots Of Fire (Vangelis), Moving (Bugge Wesseltoft – New Conception Of Jazz), Battle Lines (John Wetton), de eerste twee plaatjes uit de doos Message In A Box (The Police), Yesshows (Yes), We Live Here (Pat Metheny Group)

Soon for sale: my old #Yamaha CS-15 (1977/1978). First, it needs to be cleaned a bit. pic.twitter.com/iAiZMMY36Z

— Bas Langereis (@balangereis) 20 augustus 2016

This #Philicorda (1967) needs some cleaning too. After that, it’s for sale. pic.twitter.com/ka5FCyCoO0

— Bas Langereis (@balangereis) 20 augustus 2016