Draai hier al je vinyl uit je platenkast – vrijdag 1 februari
–
bazbo 0432: Supertramp – Breakfast In America
Deze plaat hebben we twee keer! In beide gevallen is het de originele Nederlandse versie. Ik kreeg mijn exemplaar voor mijn verjaardag, van het meisje uit de klas op wie ik verliefd was en van haar broer. Ze kwamen op mijn feestje. Dat was leuk. Later heb ik over het meisje nog geschreven, niet zo zeer over vroeger, maar over het moment dat ik haar nog eens ontmoette, nu een jaar of elf geleden. Je leest mijn verhaal hier op FOK!. Op deze plaat is Supertramp tot volle wasdom gekomen. Van begin tot eind deugt dit album op en top. Niets dan prachtstukken. Hits waren natuurlijk The Logical Song, het titelnummer, Goodbye Stranger en Take The Long Way Home. Ik heb altijd het afsluitende Child Of Vision het allerbeste gevonden. Leuke pianosolo.
–
bazbo 0431: Supertramp – Even In The Quietest Moments
Met deze plaat uit 1977 brak Supertramp definitief door, al was het maar vanwege het hitje, de opener Give A Little Bit. De stukken zitten hier compositorisch nog beter in elkaar. Veel hoogtepunten weer. Het titelnummer behoort tot mijn favorieten, net als het monumentale Fool’s Overture. Deze plaat is van De Vrouw! Zij heeft een Britse uitgave uit 1977.
–
bazbo 0430: Supertramp – Crisis? What Crisis?
We moeten chronologisch twee platen overslaan, omdat ik die twee platen niet heb. Onder die twee platen valt Crime Of The Century, het absolute meesterwerk van de band. Ik heb hem jaren op een cassettebandje gehad. Pas een jaar of wat geleden kocht ik ‘m op cd. Crisis? What Crisis? was de opvolger en is bijna net zo goed en mooi. De songs lijken wat lichter op de voorganger, maar schijn bedriegt. Zeer veel hoogtepunten op dit album uit 1975: Ain’t Nobody But Me, A Soapbox Opera, Another Man’s Woman, Lady, … stuk voor stuk stukken die lang op de livesetlijst stonden. Ik kocht mijn plaat op 28 december 1981. Heb hem veel gedraaid, maar hij ziet er nog als nieuw uit en zo klinkt hij ook nog, merk ik. Het is een Canadese versie uit 1975.
–
bazbo 0429: Supertramp – Supertramp
Dit is de allereerste Supertrampelpee. Hij komt uit 1970. Met Roger Hodgson en Rick Davies. En ene Rick Palmer-James, die niet heel veel later de tekstschrijver van King Crimson zou worden/zijn (1972-1974). We horen hier een prettig rauwe versie van de band. Leuke muziek, waarop de piano en het orgel de boventoon voert. Her en der een springerige gitaar. Hodgson zingt nog niet zo hoog, eerder wat ijl. Het is allemaal nog niet zo pakkend als vanaf het derde album. Ik kocht mijn Britse heruitgave uit 1982 op 19 mei 1982. Hoogtepunt van de plaat: Try Again.
