Draai hier al je vinyl uit je platenkast – zaterdag 25 mei 2019
–
bazbo 0656: Youp van ’t Hek – Niet Verbaasd
Een plaat uit 1985 vol liedjes, die ik kocht op 20 maart 1987. Er is maar één versie van op vinyl. Bekendste lied is Flappie, zij het dat hier niet de ‘klassieke’ pianoversie is te horen, maar een opnieuw ingespeelde waarin de strijkers uit de elektronische toetsendoos komen. Muziek is veelal van de heer Ton Scherpenzeel (u weet wel). Sleutels en het titelnummer komen uit het programma Verlopen en verlaten en Dronken Door De Stad was te horen in Man vermist. De plaat opent fenomenaal met het brute Margot, maar voor mij is het hoogtepunt Frikadellen, dat ik jarenlang vertolkte met een eenvoudig casio-keyboardje tijdens allerlei gelegenheden, vooral vakantieweken (voor kinderen en tieners) die ik begeleidde. Het is helaas nergens online te vinden.
–
bazbo 0655: Youp van ’t Hek – De Eerste Officiële Nederlandse Echtscheidingselpee
19 december 1986 kocht ik deze elpee. Heerlijk conceptalbum uit 1983 over hét maatschappelijke thema van begin jaren tachtig. Humoristisch, serieus, venijnig. Met hit Pijn Suzanne. Er is maar één versie op vinyl. Het leuke van het afsluitende lied Ga Toch Uit Elkaar is dat het refrein ‘Ga toch uit elkaar, ga toch uit elkaar’ doorloopt tot en met de uitloopgroef, zodat het tot in het oneindige doorklonk. Tenminste, als de arm van je platenspeler niet automatisch omhoog gaat, zoals die van mij nu. Amusante plaat en tot op de dag van vandaag actueel. Hoogtepunt van de plaat vind ik het lied Eerlijk Delen, met meesterlijke tekst van jawel: Ivo de Wijs.
–
bazbo 0654: Youp van ’t Hek & Hans van Gelder – Man Vermist
In 1984 zag ik deze eerste (bijna-)soloshow van Van ’t Hek op televisie en als achttienjarige was ik enorm onder de indruk. Op 20 december van dat jaar kreeg ik de dubbelelpee cadeau, van het team van de openbare bibliotheek in Epe, als bedankje dat ik er vier maanden vrijwillig had stage gelopen in het kader van een of ander werklozejongerenproject. Er waren tijden dat ik het gehele programma Man Vermist van voor naar achteren uit mijn hoofd kende. Nu ik de plaat zo terug hoor, vind ik hem weer zeer mooi. Opzet van de show, de overgang van grijs naar kleurrijk, de boodschap: nog altijd relevant. Het stukje Lenen Lenen, Betalen Betalen is denk ik wel bekend. Eén versie slechts van deze elpee en die heb ik. Deze show heb ik nooit in levenden lijve gezien, de volgende vijf of zes wel. Daarna ben ik de verbinding met Van ’t Hek wat kwijtgeraakt. Maar deze show blijft mooi.
