Draai hier al je vinyl uit je platenkast – zondag 26 mei 2019
–
bazbo 0658: Youp van ’t Hek & Onno Molenkamp – Tunnel Zonder Vluchtstrook
Een theatershow uit 1986/1987. Deze elpee komt uit 1987. Er is maar een versie van en ik kocht ‘m op 23 november 1987. Ik zag het programma op 19 maart 1987. Dat weet ik zo precies, omdat het kaartje van die avond (met CJP-korting) in de hoes van de elpee zit. Ik weet nog heel goed dat toen ik de elpee voor het eerst draaide, ik erg teleurgesteld was. Het is namelijk niet de complete registratie van de show; er zijn hele stukken uit en de verhaallijn is helemaal anders geworden. Op zich knap gedaan met enkel wat stukken eruit knippen, maar de volledige vertelling was bijzonder mooi. Het is het logische vervolg op het vorige programma Verlopen en verlaten, het grote vraagstuk of je je idealen moet nastreven of je moet neerleggen bij de onhaalbaarheid ervan en genieten van de dag. Onno Molenkamp was een schitterende tegenspeler in deze show. Het programmaboekje (dat ik ook in de hoes van de elpee vind) was een soort krant. Als je hem uitvouwde bleek de achterzijde de enorme promotieposter van de show; ik kan me voorstellen dat er in het publiek wat problemen zijn ontstaan als twee buren ieder het programma uitvouwden om de tekst te lezen. Ondanks de incompleetheid van de show op deze elpee: toch aardig om weer eens terug te horen, zo na dertig jaar.
–
bazbo 0657: Youp van ’t Hek – Verlopen En Verlaten
Tweede, maar eigenlijk de eerste echte soloshow van Van ’t Hek uit 1985. De elpee verscheen in 1986 en ik heb de enige echte versie op vinyl. Ik kreeg hem op 17 mei 1987, de dag dat ik tweeëntwintig jaar jong werd. Dit is wat mij betreft nog altijd de allerbeste show van Van ’t Hek. Alles klopt: verhaal, tekst, decor, muziek, samenhang. Het enig wat niet klopt is dat wat ik op de elpee hoor afwijkt van hoe ik het zelf op zaterdag 15 november 1985 in het theater Orpheus heb beleefd. In de hoes van de elpee vind ik het kaartje van die dag, plus een programmaboekje. Hier zit een leuk verhaal aan. Op 1 februari van 1985 was ik ook in Orpheus, maar nu had ik een kaart voor Flairck. Ik was met mijn vriendje Ruurd en we waren nogal vroeg, dus zonder dat onze kaart was gecontroleerd, liepen we door de gangen van het theater. We kwamen uiteindelijk uit op een balkon van de kleine zaal, waar Flairck op dat moment het geluid zat te testen. In de grote zaal zou Van ’t Hek komen spelen. Ik zei nog tegen Ruurd: ‘We kunnen ook naar Van ’t Hek, want onze kaarten zijn niet gecontroleerd.’ We gingen toch maar naar Flairck. Na afloop van het concert dronken we nog iets in de foyer. Daar kocht ik toen het programmaboekje. In het café van het theater wilden we gaan zitten, maar er was geen plek. Wel zag ik een bekende aan een tafeltje zitten. Ik keek Ruurd aan. ‘Durf jij? Ik niet.’ Hij wel. Hij liet mijn programmaboekje signeren. Met zijn naam erop. De lul. Meneer Van ’t Hek vroeg: ‘En jongens, hoe vonden jullie de voorstelling?’ ‘Heel mooi,’ zei ik. Ik bedankte hem en we gingen heel snel naar huis. Ook deze show is nog altijd relevant …
