Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 6 november:
Geloof het of niet, maar slapen gaat bij vlagen zeer goed. Iets met verwachtingen en druk en dat die er niet of nauwelijks zijn of dat ik die los kan laten? Half negen ga ik uit bed. Beneden blijkt dat De Vrouw ook al weg is. Ik ben een dag alleen. Nou, tot half drie dan. Eerst maar eens koffie, muziek aan en de krant lezen. Dan wat aandacht voor mijn aandachttraining en vervolgens op zoek naar de (wachtwoord)gegevens om mijn modem te resetten. Niet te vinden. O. Er zit niets anders op dan het modem naar de fabrieksinstellingen terug te brengen, met al de risico’s van dien. Dus als er vanaf heden geen aantekeningen in deze blog staan, dan weet u waardoor het komt. […] Inmiddels is het 30 juni 2029 en is het probleem opgelost. Of wacht. Het gaat goed. Resetten is een peulenschil; alleen het opnieuw instellen van telefonie is minder gemakkelijk. Ik ga eerst een boodschappenronde doen. Kost me een uurtje. Aansluitend bel ik de helpdesk van de internetleverancier en een half uur later is alles voor elkaar. Er is nog wel wat ruis op de bekabeling, dus vervanging is de volgende stap mocht internet nog steeds verbindingsproblemen kennen. Ondertussen heb ik nog maar drie kwartier om te lunchen en dan stap ik op de fiets naar de aandachttraining. Een bijeenkomst met als thema: toelaten. Kijk. Laat het er maar zijn. Hier en nu. Daarnaast aandacht voor bewegen. Zwik oefeningen mee en tot volgende week. Als ik om half zes thuis kom, is De Vrouw ook net binnen. Ik kook een stevige chili met een salade van krulsla, komkommer, bosui, peer en avocado. Zo op. In de avond is een set van twee collega’s van De Zoon op bezoek om zijn verjaardag (alsnog) te vieren. Leuk. We zien mooie kanten van De Zoon die we doorgaans niet zo vaak zien. Nog leuker. Half twaalf zijn zij weer vertrokken, vind ik het welletjes en zeg ik goedenacht en tot morgen. Tot morgen.
Muziek vandaag: Offramp (Pat Metheny Group), Macrocosm Microcosm (Pauw), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays), Love Fear And The Time Machine (Riverside), Grace For Drowning (Steven Wilson), Wolflight (Steve Hackett), The More You Know (Jon Anderson)

–

Donderdag 5 november:
Tussen drie en vijf ben ik wakker, maar dan slaap ik nog een half uurtje diep. Opstaan is lastig, maar daarna gaat het wel. Half acht loop ik de deur uit naar de carpoolplek en een dik uur later kom ik aan op de werkplek. Geslaagd volle dag weer. Ik kan heel veel doen en alles wat ik moet doen, heb ik aan het eind van de dag gedaan. Daar hoef ik dan niet meer van wakker te liggen vannacht en de komende nachten. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en veld. Op de terugweg staat de bus stil op de snelweg. Ver na half zeven ben ik weer thuis. De Vrouw serveert een groenteschotel van ui, groenlof, zoete aardappel, courgette en pruimen, met gebakken schnitzels (De Zoon mocht kiezen) en een salade van veldsla, rode kool, tomaat en komkommer. Goed. Even gaat het over de pc: al een tijdje kampen we met verbindingsproblemen (en dus ook geen telefoon en tv) en ik moet het modem resetten en daarvoor heb ik een wachtwoord nodig en waar had ik het mapje met informatie daaromtrent ook weer gelaten? Kortom: het gesprek gaat er nogal eens over en dan heb ik steeds het idee dat ik van alles moet. Dat levert dan weer druk op en die wil ik graag loslaten. Niet dat het altijd lukt, maar ik doe mijn best. Na het eten ga ik aan de keukentafel zitten, open The Light Fantastic (Terry Pratchett) en lees en luister tot een uur of half elf.
Muziek vandaag: Wassail (Big Big Train), Bright Size Life (Pat Metheny), Watercolors (Pat Metheny), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery)

–

Woensdag 4 november:
Veel beter geslapen, vannacht. Mooi. Vanmorgen verloopt alles soepel en voorspoedig. Op de werkplek vindt de tussenevaluatie van mijn oriëntatietraject plaats. Henk heeft rapportage geschreven, ik ook. Leidinggevende, coach en ikzelf zijn tevreden over de voortgang en de ontwikkelingen. Ik krijg ook veel complimenten. Aansluitend een trajectgesprek. Deze keer valt het ietwat filosofisch uit. We hebben het over compassie, met vriendelijkheid naar jezelf kijken, over de kernkwadranten en over LinkedIn. Kortere, maar prettige bijeenkomst. Tussen de middag loop ik door veld en bos. Half zeven ben ik thuis. De Vrouw serveert eten: een curry van spek, paprika, knolselderij en Chinese kool, met ernaast hamburgers en een salade van tonijn, bosui, komkommer en rode kool. Om half acht lopen De Zoon en ik ons rondje hard. Het begint (flink) te regenen, dus halverwege vlucht ik naar binnen. Nu merk ik al wel dat het me niet lukt om een half uur aaneengesloten te lopen en ik moet al een korte wandelpauze inlassen. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Wassail (Big Big Train), Pat Metheny Group (Pat Metheny Group), As Falls Wichita, So Falls Wichita Falls (Pat Metheny & Lyle Mays)

–

Dinsdag 3 november:
Slapen is niet zo goed gelukt. Veel wakker, onrustig. Toch sta ik goed op en ga ik goed de deur uit. Er is weer ruimte in mijn hoofd; zondag en gisteren hebben me goed gedaan. Ik ben mooi op tijd op de werkplek en doe daar wat ik moet doen. Tussen de middag loop ik een rondje door bos en zon. In de middag is er een overleg en rondleiding in een andere locatie ergens in andere bossen. Het maakt dat ik pas om zeven uur thuis ben. Niet erg, maar ik ben ook zeer vermoeid. De Vrouw heeft een schotel van rode en groene kool gemaakt en varkenshazen gebraden. Ook is er een nagerecht: taart van De Zoon die overgebleven is. Eveneens niet erg. De rest van de avond lees en luister ik tot kwart voor tien. De cirkel is uit. Dan ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Macrocosm Microcosm (Pauw), Jim Hall & Pat Metheny (Jim Hall & Pat Metheny)

–

Maandag 2 november:
Negen uur uit bed. Koffie, krant. Dan wandel ik langs het kanaal naar het huis van Auke om de fiets van De Vrouw op te halen. Het is mistig en mooi, maar wel koud. Op de markt koop ik kaas en fruit; aansluitend rijd ik langs de supermarkt voor wat boodschappen. Thuis nog meer koffie. De Vrouw is aan het opruimen en komt nogal wat nostalgia tegen. Leuk. We lunchen met veel kaas en een biobrood van de markt. Ik wandel nog een keer langs het kanaal naar de Turkse winkel voor pepers, paprika’s en bananen. Dan ga ik aan de keukentafel zitten voor wat huiswerkopdrachten. Echt veel komt er niet uit mijn vingers, maar ik had het meeste al gedaan. Uiteindelijk stuur ik alles naar Henk, met de opmerking dat ik sinds twee weken geleden niet heel veel ben opgeschoten. Eind van de middag maak ik de bamisoep (iemand moet het toch doen) en als De Zoon terug is van werken eten we die grotendeels op. Kwart over zeven lopen De Zoon en ik ons rondje hard door duisternis en opkomende mist. Het lukt me weer om onafgebroken mijn half uur te rennen en nog in niet onaardig tempo ook. Weer terug lees en luister ik aan de keukentafel tot het (vroeg) tijd is om naar boven te gaan voor wat oefeningen en om te gaan slapen.
Muziek vandaag: The Heritage Suite (Rick Wakeman), Beat The Border (Geoffrey Oryama), Way Down Below Buffalo Hell (Jam Nation), The Drummers Of Burundi (The Drummers Of Burundi), Peter Gabriel (Car) (Peter Gabriel), Peter Gabriel (Scratch) (Peter Gabriel), Brilliant Trees (David Sylvian), Alchemy – An Index Of Possibilities (David Sylvian), The Road To You (Pat Metheny Group)

–

Zondag 1 november:
Half tien ben ik wakker. Ik heb niet zo goed geslapen. Er is veel druk in mijn hoofd. Volte, bestaat dat woord? Of alles vol zit. Beneden is Luc al bijna klaar met ontbijt. We drinken koffie en hij vertrekt. Dan ruimen De Vrouw en ik wat op. Nog meer koffie. Ik maak brunch. Erna wandel ik naar het centrum. De Vrouw zal straks met mijn fiets volgen. Het is zonnig en schitterend herfstweer. Vanmorgen heb ik niet mijn gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal kunnen lopen, maar nu kan ik langs het kanaal wel de gebruikelijke zondagmorgenfoto’s maken, ook al is het zondagmiddag. In het café ruimen we de Zappaloweenspullen op en drinken we nog iets. Dan wandelen we naar het huis van Auke om de fiets van De Vrouw op te halen. Helaas heeft ze de fietssleutel thuis laten liggen. Ik fiets op mijn eigen fiets naar huis; De Vrouw komt met Auke en Sven mee. We zien de Roxy Movie en Drive Home (Steven Wilson) en nog wat stukjes van wat dvd’s. Ook eten we iets en na tienen zijn we weer alleen. Even uitblazen van een mooi weekend. Ik lees en luister nog iets aan de keukentafel en ga om elf uur slapen.
Muziek vandaag: Macrocosm Microcosm (Pauw), Strictly Gravy (Lex Bronkowitz Orchestra), The Early Years (Tom Waits), The Early Years vol 2 (Tom Waits), Roxy – The Movie (dvd) (Frank Zappa), Drive Home (blueray) (Steven Wilson), Macrocosm Microcosm (Pauw)

–

Zaterdag 31 oktober: Zappaloween
Ik ben om tien uur echt wakker en ga uit bed. Koffie, krant. Dan wandel ik langs het kanaal naar de Turkse winkel. Het is zonnig en schitterend buiten. We lunchen. Ik zet de foto’s van gisterenavond op de webstek. Half vier fietsen we naar het centrum. We zetten de rijwielen bij het huis van Auke neer en lopen naar Art café Sam Sam. Daar zitten onze Zweedse, Duitse, Haarlemse en Apeldoornse vrienden al. Lex en Bruno fiedelen wat weg op gitaar en accordeon. Het is vier uur en nu blijkt dat de rest van het programma pas om negen uur start. Heeft het te maken dat Billy niet komt meezingen, wegens ziekte van zijn mama? Ik weet het niet. Het betekent in ieder geval dat we om vijf uur bij de nieuwe Plato een kort optreden van Pauw kunnen zien. En wat is dat mooi. Het geluid in de kelder is hard en schel, maar ik hoor er veel prachtigs doorheen. Jaren zestig psychedelica, bijvoorbeeld. Ik koop dan ook de nieuwe plaat Macrocosm Microcosm. Na een half uur is het alweer afgelopen. We eten iets bij de grill naast het café en dan gaan we het café zelf binnen. Er komt langzamerhand redelijk wat volk kijken, maar echt veel wordt het niet. Zappa Talks is een project van Wan en Marco en wat voor eentje: interviewfragmenten van Zappa begeleid door weirde muziek vol bekende loopjes en melodieën. Een half uur is veel te kort! Dan volgt een vet uur FoolZ: gedegen en ronduit goed. In deze set komt nieuw bandlid percussioniste Linda goed uit de verf. Pas om elf uur betreedt Lex Bronkowitz Orchestra het podium en geeft een show weg die z’n wiedewederga niet kent. Allemensen. Het is complex, retestrak, virtuoos, geweldig. Alexander speelt waanzinnige solo’s, de pianist is debiel, de drummer heeft zo z’n Brufordkantjes, de bassist is strak als wat en zangeres Katharina heeft een dijk van een stem. Na vijf kwartier is de koek op, maar wil het weinige volk dat dit wél heeft getrokken nog meer. We krijgen twee stukken voor de tweede keer en dat is helemaal niet erg. Echt niet. Uiteindelijk is het een uur geweest en ben ik doodmoe en wil ik slapen en ik kan gaan. De Vrouw komt later met Luc met een taxi; haar fiets halen we morgen weer op. En dus ben ik na kwart voor twee thuis en kan ik bewusteloos vallen. Niet dat het lukt, overigens.
Muziek vandaag: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Country Airs (1996 rerecorded version) (Rick Wakeman), Roxy – The Movie (Frank Zappa), The Raven That Refused To Sing And Other Stories (Steven Wilson), Live At The Orpheum (King Crimson)