Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 8 januari:
En weer op tijd op. Acht uur fiets ik naar de nieuwe werkplek. Ik ben er mooi op tijd. Ook vandaag kan ik er volop aan de slag. Overleggen opzetten, een nieuwsbrief bijeen rapen en voorstel voor teksten maken, externe afspraken regelen, concept overeenkomsten opstellen, dus eigenlijk van alles. Tussen de middag rustig lunchen met een handjevol collega’s en voort maar weer. Vier uur ben ik klaar en ga ik weg. Op de terugweg langs de boekwinkel, want vandaag is de nieuwe Brusselmans Poppy en Eddie en Manon en Roy Harper uitgekomen. Hebben ze ‘m al? Ja, ze hebben ‘m al. En koop ik ‘m? Niet naar de bekende weg vragen. Natuurlijk koop ik ‘m niet. Bij nader inzien koop ik ‘m wél. Ik ben liefhebber of geen liefhebber. Liefhebber, dus. Thuis zak ik een moment in. De Vrouw heeft aardappelsoep gemaakt en die is nog goed ook! Half zeven lopen De Zoon en ik onze ronde. En het gaat lekker. Zonder onderbrekingen lukt het vandaag en volgens mij loop ik de ronde nog binnen een half uur ook. Er is een nagerecht en dan kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel. Het is bijna elf uur als ik ga slapen.
Muziek vandaag: Then & Now (Emerson Lake & Palmer), Music For Wastelands (Ossicles)

–

Donderdag 7 januari:
Half negen sta ik naast mijn bed. Eerst rustig koffie en de krant. De Zoon is ook op en hij vertrekt naar zijn training in Doorwerth. Voorzichtig begin ik te lezen in Onderweg (Oliver Sacks). Als De Vrouw ook op is, drinken we samen koffie en dan fiets ik naar de biowinkel en de biokaaskraam in het centrum. Het maakt dat ik pas eind van de ochtend terug ben. De Vrouw heeft dan al veel kerstversiering weggeruimd. We nemen samen koffie en chocolade. Wat later lunchen we gedrieën. Om half vier is alle kerstboel weg. Ik wandel door de regen langs het kanaal naar een supermarkt voor sla. Thuis zet ik nog even de laptop aan om iets te doen aan het eindverslag van mijn loopbaantraject. Ver kom ik niet. Ik ga eten maken: een pot van kip, ui, peper, courgette, knoflook en rode linzen. Erbij een sla van komkommer, bosui, tomaat en avocado. De hele mikmak is zo op en dan is er nog baklava. Na het eten nog maar even die laptop aan. Verder lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Prelude To A Century (Rick Wakeman), Classical Variations (Rick Wakeman), Live from La La Land (Jon Anderson), Londinium (Archive), Grace For Drowning (Steven Wilson), Solid Ether (Nils Petter Molvaer), The Jam Sessions (Kyteman Orchestra)

–

Woensdag 6 januari:
Zo. Half zeven spring ik uit bed. Ik kan het kalm aan doen, alvorens ik om acht uur de deur uit ga. Op de nieuwe werkplek is het rustig qua aantal mensen. Voor mij is er van alles te doen. De nieuwe baas is vandaag afwezig; zij woont in het hoge noorden en daar ligt ijs op de weg, waardoor ze haar erf niet af komt. Ik maak nader kennis met een aantal collega’s, gebruiken en werkzaamheden. Zo kom ik er steeds meer in. Vier uur is mijn werkdag weer voorbij en fiets ik naar huis. Even uitblazen. De Vrouw maakt eten: een nasi-achtige pot die goed smaakt. In de avond kan ik veel lezen en luisteren aan de keukentafel. Avenue van de mysteriën (John Irving is uit! Wat een boek! Hoe verder ik erin las, hoe meer ik erin wilde lezen. Er zitten weer schitterende personages in die ik onmiddellijk in mijn hart kon sluiten (Lupe! Flor!), het verhaal zit vol actie en verrassingen en de manier van vertellen sleepte me echt mee. Het einde is wat bevreemdend en ook wel onbevredigend; ik zit nog met een paar vragen… Kortom: een ouderwetse Irving! Half elf ga ik slapen. Paul Bley en Pierre Boulez zijn overleden.
Muziek vandaag: Three Cheers (For The Broken-Hearted) (Glass Hammer), Lifesigns (Lifesigns), Genesis Revisited: Live At Hammersmith (Steve Hackett)

–

Dinsdag 5 januari:
Ik sta om half negen op. Koffie, krant, webstek. Halverwege de ochtend fiets ik naar een supermarkt en de Turkse winkel. Daar doe ik het noodzakelijke. Thuis is er nog wat koffie en een eenvoudige lunch. Om een uur komt een jongedame van zorginstelling Humanitas DMH voor een intake van De Zoon. Die heeft een indicatie van de gemeente ontvangen voor twee uur per week. Hij heeft hulpvragen op het gebied van zelfstandig (gaan) wonen, (het vinden van ander) werk en (het opdoen en onderhouden van) sociale contacten. Goed gesprek. De Zoon kan duidelijk maken welke ondersteuning hij nodig heeft. Over twee weken weten we meer en volgt er een kennismakingsgesprek met een ambulant begeleider die een en ander met hem zal oppakken. Fijn. De Vrouw en ik stappen aansluitend op de fiets en doen wat weinige boodschappen bij twee supermarkten even verderop. Thuis even rust. Ik kook alvast aardappelen voor het avondeten. Ook lees en luister ik. Ik maak nog een keer de ovenschotel van rode biet, witlof, peer en rode ui. Ook in de oven gaan de aardappelen. Voorts maak ik een salade van komkommer, bosui, kaki en tomaat, plus ik bak biefstukjes. Een heleboel eten, dus. Helemaal op gaat het niet, maar we doen ons best. Er is nog een klein nagerecht ook. Ook nog. Een kwartier later lopen De Zoon en ik buiten. Aanvankelijk lijkt het wat mistig en daardoor vochtig; tien minuten later blijkt het een motmiezerregentje. Niet erg. Ik loop mijn ronde volgens mij weer in rap tempo. Op tweederde merk ik een lastige kramp in mijn linkeronderbeen en houd ik drie minuten lang een wandelpauze. Daarna gaat het weer veel beter en loop ik mijn ronde uit. De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over tien ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Cenotaph (Bass Communion), Soniasikri – A Day In Music (Bebo Baldan),Strange Weather (Marianne Faithful), La Revancha Del Tango (Gotan Project), Blackfield (Blackfield), Studio 105 (Mayra Andrade), Quadrophenia (Deluxe Edition) (The Who), het bonusplaatje van Stupid Dreams That Mean The World (Tim Bowness), A Spark In The Aether (The Tangent), Bruce Soord (Bruce Soord)

–

Maandag 4 januari:
De wekker gaat om half zeven en ik stap uit bed. Vanmorgen ben ik om half tien in Velp bij mijn loopbaancoach Henk. We hebben het over de voortgang als het traject straks voorbij is. Voor mij is het belangrijk dat ik stappen blijf zetten, ook al heb ik op dit moment twee banen. Volgens mij moet het gaan lukken als ik een ‘panel’ van mensen om me heen heb met wie ik mijn ideeën en plannen kan blijven bespreken en delen. Ik ben geneigd om mij te identificeren met mijn patroon. Ik heb beperkingen en ben bang dat die beperkingen remmend werken, maar die beperkingen zijn niet ik. Ik ben veel meer en wil nog leren om te waarderen wie ik zelf ben. Verder bespreken we de inspiratiespiraal, die mij kan helpen bepalen wat mijn stappen en fasen in mijn plan kunnen zijn. Henk zegt dat ik iemand ben die veel in zich heeft; zo blijk ik bijvoorbeeld gemakkelijk contacten te maken en in (netwerk)gesprekken te bereiken wat ik wil bereiken; dat doe ik door open en eerlijk te vertellen wie ik ben en wat ik zoek, niet door me beter of anders voor te doen dan ik ben. Het is een mooi compliment, want zeker iets wat ik herken. Uiteindelijk komen we aan de afronding van het traject. Was het wat ik ervan verwachtte? Ik had vooraf voor ogen dat ik een profiel zou hebben van wie ik ben, wat ik kan, wat ik wil, wat mogelijkheden zijn en hoe ik daar kan komen. Dat profiel heb ik zeker. Ik was niet op zoek naar een baan, maar heb die wel. Plus ik ben aan het onderzoeken, iets wat ik nooit voor mogelijk heb gehouden, of ik voor mijzelf zou kunnen beginnen. Het heeft me meer dan verwacht opgeleverd! Nu vasthouden. Volgende week is de eindevaluatie met de leidinggevende erbij. Ik heb de bus van kwart over elf naar het centrum van Arnhem. Ik loop daar een (failliet) warenhuis binnen, om te kijken of er nog iets goedkoops van mijn gading is. Dat is er niet. Dan maar naar huis. Half twee ben ik daar. Eerst nog een keer koffie, dan gaan we gedrieën lunchen met tosti en kerstbrood en salade en kaas en houmous. In de middag gaan De Zoon en De Vrouw een opgenomen televisieprogramma zitten kijken; ik klap de laptob open en verwerk de aantekeningen van vanmorgen en meer. Zo begin van de avond warm ik de soep van vrijdag op, bak ik spekjes en zwammen en zet ik de vissalade die De Vrouw vanmorgen heeft gemaakt op tafel. En eet ze. Dat lukt wel. De rest van de dag kan ik lezen en luisteren aan de keukentafel tot een uur of elf. Dan is het de hoogste tijd.
Muziek vandaag: Il Bagno Turco – Hamam (Trancendental), Aman Iman (Tinariwen), Deep (Stick Men), Le Sacre Du Travail (The Tangent), High Avove The Subterranea Club 2000 (Gong), Stupid Things That Mean The World (Tim Bowness)

–

Zondag 3 januari:
Kwart voor tien ben ik beneden. Opruimen, koffie, de webstek, plee boenen, lezen. De Vrouw is eind van de morgen ook beneden en samen maken we het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Thuis waag ik me aan het maken van een lunchgerecht. Van de week vond ik nog een onaangebroken pak maismeel en dat is pas twee jaar over de datum. Van eenderde ervan maak ik nu maispannenkoekjes. Beetje droog vallen ze uit, maar met blauwe kaas zijn ze toch zeer goed. Vanmiddag rijden De Vrouw en ik eerst naar het café waar Peter zijn foto’s exposeert. Die bekijken we; er hangt weer zeer fraai spul tussen. De opening van de tentoonstelling wachten we niet af; voort gaat het weer, nu naar de verjaardag van Bea. Daar brengen we een paar uur door in ontspannen sfeer. Om negen uur zijn we weer thuis en ik lees en luister nog heel even voordat ik om kwart over tien naar bed ga.
Muziek vandaag: Le Voyage De Sahar (Anouar Brahem), Chansons Pour La Fin d’Un Jour (Gültekin, Vanvinckenroye, Vandenabeele & Tekin), Stória, Stória (Mayra Andrade), Yulduz (Yulduz Usmanova), Tap – John Zorn’s Book Of Angels vol. 20 (Pat Metheny)

–

Zaterdag 2 januari:
Kwart voor negen sta ik op. Ik doe de was, ruim van alles op, drink koffie en lees de krant. Halverwege de ochtend fiets ik naar het centrum. Langs het kanaal krijg ik een geweldige vlaag van druk op mijn hoofd, maar het mag en het is goed en even later is-ie ook weer weg. Het wordt trouwens een klein boodschappenrondje: de markt en slechts een supermarkt. Thuis is er koffie en vervolgens een lunch met tosti’s en het restant kerstbrood. In de middag fietsen we naar de grote sportwinkel even verderop. Onze hardloopschoenen hebben we een jaar geleden gekocht en ik merk dat de demping van de zolen nagenoeg weg is; tijd voor nieuwe, dus. De Zoon kiest exact hetzelfde model als vorig jaar (goh), maar ik ga graag een trapje hoger en koop een paar met nóg betere demping. Als we weer thuis zijn, is er tijd om wat te ontspannen. Ik lees en luister aan de keukentafel. Tegen zessen bak ik kabeljauwfilets en maak ik een mooie salade van komkommer, bosui, tomaat en avocado. De Vrouw zet er een dusdanig nagerecht naast, dat het maar goed is dat ik de soep vooraf ben vergeten: de van gisteren overgebleven kweeperencake, chocolademousse en kaki-ijs. Barst, wat draagt De Zoon nu opeens voor kleding tijdens het eten? Verhip, het is zijn hardloopkloffie. Kwart over acht lopen we buiten en tien voor negen ben ik alweer binnen. Ik heb mijn ronde dus wel heel snel gelopen. Zonder pauze. Met dank aan mijn nieuwe schoenen, want die lopen echt geweldig, net of ik níét loop. (Nou ja, u begrijpt wat ik niet bedoel.) De rest van de avond lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart over elf vind ik het mooi geweest voor vandaag.
Muziek vandaag: Für Aline (Arvo Pärt), African Bach (Rick Wakeman), NSRGNTS Remixes (Steven Wilson), Us Remix (Peter Gabriel), The Unquiet Sky (Arena), The First 25 Years (Spock’s Beard), Frank Zappa: 200 Motels – The Suites (Esa-Pekka Salonen & Los Angeles Philharmobic), God Man (EP) (David Sylvian)

–

1 januari: Nieuwjaar
Ik ben al wel eerder wakker, maar om kwart over negen ga ik uit bed. Mijn hoofd zit nog vol, er is volop druk op. Het mag en dat scheelt al een boel. Beneden ruim ik wat op, leut ik koffie en maak ik alvast de houmous.. De Vrouw is ook wakker en gezamenlijk doen we allerlei verdere voorbereidingen voor de middag: een kweeperen-kaneeltaart en kakismurrie voor het nagerecht. We lunchen met kerstbrood en oliebollen. Dan is er een moment rust. Ik lees en luister aan de keukentafel. De nieuwe Irving is een ouderwetse: buitenissige personages en onverwacht absurde plotwendingen. Dat wat hem tot zo’n rasverteller maakt, dus. Om vier uur begint ons nieuwjaarlijkse open huis. Twee jaar niet echt gedaan wegens mijn omstandigheden, maar nu lukt het weer. En hoe. Reinier, Gea, Plonia, Heidi, Auke, Freek, Robert, Marja, Ingrid en Richard zijn er. We serveren pompoen-linzensoep met chorizo, brood met houmous en knoflookyoghurt plus een nagerecht van kaki-ijs, chocolademousse en kweeperencake. Dat is een succes, net als de hele bijeenkomst. Redelijk rustig, zeker intiem en gezellig. Kwart over negen zijn we weer alleen en een kwartier later is het huis weer aan kant. Ik lees en luister nog aan de keukentafel en even na elf uur ga ik slapen.
Muziek: Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), Dark Intervals (Keith Jarrett), Navega (Mayra Andrade), Balkanbeats 3 (allerlei), World After History – A Pannonian-Mediterranean Round-Trip (Borus Kovac & La Campanella), Café Atlantico (Cesária Évora), Alone In The Universe (Jeff Lynne’s ELO), Transcience (Steven Wilson), Better Late Than Never (Anderson Ponty Band), The Oblivian Particle (Spock’s Beard), Bossa Nova Is Not A Crime (Juju Orchestra), Mantelpiece (Ossicles)