Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 20 mei:
Slapen gaat niet zo goed. Vanaf een uur of een ben ik veel wakker en ik sta dan ook niet zo fit op. Toch lukt het. Ik ben op tijd op de werkplek en daar zijn veel uitwerk- en regelzaken. Iets voor vijf uur ga ik weer weg. Ik fiets langs de supermarkt voor wat broodnodigdheden. Thuis is Schoonmoeder op bezoek. Ik maak eten voor vier: de Turkse gehaktschotel met wilde spinazie en een salade van komkommer, bosui, cranberry, Turkse geitenkaas, walnoot en zwarte olijf. Toe is er ijs. Pas om acht uur is alles op en opgeruimd. Niet heel veel later is Schoonmoeder weer naar huis vertrokken. Aan de keukentafel lees en luister ik. Elf uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de 3cd-doos Move (Super Deluxe Edition) (The Move), het eerste plaatje van Shazam (Deluxe Edition) (The Move)

@apeldoorndirect Opening expo en presentatie boek Kunst-Zinnig-Brein op 19 mei enorm succes @sizatweethttps://t.co/hHg0dATqi8

— Bas Langereis (@balangereis) 20 mei 2016

–

Donderdag 19 mei:
Vandaag naar de nieuwe werkplek. Wederom staat er een stuk in de krant over het boek Kunst-Zinnig-Brein: door kunst weer perspectief, dit keer het verhaal van een van de cliëntkunstenaars. We spelen ons lekker in de kijker. Mooi. Op de werkplek van alles te doen en vanmiddag een groot overleg. Drie uur zit ik op de fiets en rijd ik naar het gebouw van het Waterschap Veluwe. Kunst-Zinnig-Brein opent een expositie en tevens vindt de boekpresentatie plaats. Welnu, vorige week waren er nog 80 aanmeldingen van aanwezigen, gisteren 130 en uiteindelijk gaan we vandaag over de 140 gasten heen. Nu heeft het Waterschap er ook een heus feest van gemaakt: een complete receptie met hapjes en gebak speciaal voor de gelegenheid laten maken. De dijkgraaf spreekt, Annet Wielemaker (hoofd patiëntenzorg van de Hersenstichting) krijgt het eerste exemplaar van het boek aangeboden en wethouder zorg Blokhuis opent de expositie. Mooi succes! En ook mooi dat ik daar iets aan heb kunnen bijdragen. Peter en Roelof zijn er om foto’s te maken. Om zeven uur is het feest voorbij en kijk ik samen met Ank terug op een fantastisch anderhalf jaar samenwerken. De eerste oplage van het boek is al zo goed als uitverkocht, dus een volgende klus komt eraan. Kwart voor acht ben ik thuis en zitten we aan tafel. De Vrouw heeft aardappelschijfjes en rosbieffiletlapjes gebakken en serveert die met een salade van bladsla, tomaat, kaas en zalm. De Zoon vertelt dat hij contact heeft gehad met de woningcorporatie en kreeg te horen dat er nog geen aanmeldingen zijn voor de woning waar we gisteren gingen kijken. Dus dikke kans. De Vrouw is bij de huisarts geweest en mag nog een kuur antibiotica van tien dagen doen met veel rust om goed te herstellen. Na het eten handel ik nog wat mail af en dan lees en luister ik nog een uurtje voordat ik doodmoe ineenzak. Kwart over tien.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de 3cd-doos Move (Super Deluxe Edition) (The Move)

Opening expo Kunst-Zinnig-Brein van start @sizatweet massale opkomst #NAH pic.twitter.com/RbaGhuVLEb

— Bas Langereis (@balangereis) 19 mei 2016

Stentor over cliëntkunstenaar Joep. Vanmiddag boekpresentatie ‘Kunst-Zinnig-Brein’ over kunstenaars & NAH @sizatweet pic.twitter.com/U7Po8HSDvu

— Bas Langereis (@balangereis) 19 mei 2016

–

Woensdag 18 mei:
En weer vroeg op. Alles voorspoedig vanmorgen. Het is heerlijk zacht buiten en eigenlijk heb ik mijn dikke vest onder mijn jasje niet nodig. Op de werkplek in Arnhem is het rustig aan collega’s en dus valt er niet zo heel veel te trakteren. Qua werkzaamheden ligt er nogal wat en het eerste wat ik doe is een planning maken: wat moet per se vandaag en wat mag volgende week? Dan volop aan de slag met de urgente zaken. Begin van de middag loop ik door bos en veld. Half zeven ben ik thuis. Van eten en ontspannen komt het nog niet, want eerst ga ik met De Zoon mee naar een kandidaat-huurhuis kijken. Wederom een mooie qua ruimte en indeling. Er is nog slechts één andere belangstellende en als die de woning niet neemt, dan heeft De Zoon hem, plus voor een paar honderd euro een laminaatvloer, koelkast en fornuis. Weer thuis heeft De Vrouw bietenstoemp met rundersaucijzen klaar. Die gaan op. Het is na acht uur en ik ben te vermoeid om nog te gaan hardlopen. Aan de keukentafel lees en luister ik. Even na half negen barst er een stortbui los. Om kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de 3cd-doos Move (The Move), Elevenses (Daevid Allen’s Weird Quartet)

Kijk. Regiokrant Apeldoorn heeft mijn artikel over Kunst-Zinnig-Brein boek #NAH geplaatst. @sizatweet 19/5 pic.twitter.com/WzwMXGrMLr

— Bas Langereis (@balangereis) 17 mei 2016

–

Dinsdag 17 mei: 51 jaar
Goedemorgen. Kwart over acht ben ik uit bed. Vandaag hoef ik (nog) niet naar het werk. Begin van de ochtend ben ik alleen beneden. De Zoon is naar zijn werk; De Vrouw rust nog even uit. Koffie, krant, klussen, webstek. Halverwege de ochtend waag ik me naar buiten voor een boodschappenronde. Op sommige momenten schijnt de zon en waait het niet en is het heel prachtig; even later is het gewoon zeer koud. Gelukkig hoef ik verder niet meer de deur uit. De Vrouw en ik lunchen, daarna gaat zij naar de fysiotherapeute voor een uitgebreide behandeling aan haar oedeemarm. Vader komt op bezoek en later zijn Jaap, Marja, Heidi, Auke, Plonia en Freek er ook. Zo wordt het toch nog een feest en dat terwijl ik er dit jaar geen spektakel van wilde maken. Ik serveer paprikasoep, brood met humus en kruidenboter en als iedereen om acht uur weer is vertrokken, ontdek ik dat ik helemaal vergeten ben foto’s te maken. Veel felicitaties via Twitter en LinkedIn en papieren post. Ik mag weer terugkijken op een verjaardag met fijne mensen om me heen. Negen uur is alles opgeruimd, schoon en echt voorbij. Het is het moment dat ik flink inzak. Gelukkig hoef ik niets meer. Ik lees en luister wat en ga op tijd slapen.
Muziek vandaag: The Wine Of Silence (Robert Fripp, Andrew Keeling & Metropole Orchestra), Balancé (Sara Tavares), Por El Tango (Sexteto Canyenge), Finally Together volume 1 (Astor Piazzolla & Osvaldo Pugliese), When We Are Death (Hexvessel), Ramshackled (Alan White), Words Are All We Have (Fjieri), het plaatje dat mee kwam met de PROG

–

Maandag 16 mei: Tweede pinksterdag
Echt goed slapen lukt niet. Kwart voor negen ga ik uit bed. Douche en om tien uur zitten we aan het ontbijt. Een uur later wandelen we terug naar het station. We hadden best nog het een en ander willen doen, maar gezien de gezondheid van De Vrouw moeten we het niet doen. Half twee zijn we thuis. Tas leegruimen, foto’s bewerken, ordenen en op de webstek plaatsen en ik ga eten maken. Ik schil asperges, stoom die onder bouillon van de schillen en snijd bosknoflook, bosui, peper en courgette. Het is zes uur als ik biefstukreepjes roerbak, de groenten erbij doe en even later op tafel zet, samen met de spitskoolsla van eergisteren. Zo. De boel eten we op. Ik ga hardlopen en heb aardig de vaart erin. Korte pauze weer op viervijfde en ik kom moe maar voldaan thuis. Daar lees en luister ik tot een uur of half elf.
Muziek vandaag: Ramshackled (Alan White), Collected (Geoff Downes), Damnation (Opeth), Marbles (Marillion), Still Life (Talking) (Pat Metheny Group), On The Way To Two (Kenny Wheeler & John Taylor)

@yesofficial Fine show last night in Utrecht. Thankz, gentlemen! There’s a time and a word, and the word is YES! pic.twitter.com/XlgIwEDS1C

— Bas Langereis (@balangereis) 16 mei 2016

–

Zondag 15 mei: Eerste pinksterdag – Yes in Tivoli Vredenburg, Utrecht
Acht uur toch echt wakker en uit bed. Douche, koffie, klussen, webstek. Halverwege de ochtend is De Vrouw ook wakker. Ze gaat vanmiddag en vanavond en vannacht mee. Mooi. Ik loop ik het zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Dan ga ik brunch organiseren en spullen voor de reis verzamelen. Kwart over een brengt De Zoon ons met zijn auto naar het station en om kwart voor drie zitten we in onze hotelkamer in hartje Utrecht op nog geen vijftig meter lopen van de concertzaal. We wandelen een rondje langs de Oudegracht en eten een rijsttafel met rundvlees en hete vos bij een Indonees tentje. Nog even terug naar de hotelkamer en om stipt zes uur staan we bij de ingang van de grote zaal van Tivoli. We ontmoeten Jan en Paula van YesFocus en krijgen onze pas om na afloop de band te ontmoeten. Dat wachten we een half uur in een rij die steeds langer wordt. Precies om kwart voor zeven gaat de zaal open en we vinden goede zitplaatsen met fraai uitzicht op het podium. Ik haal drinken en verdere boodschappen en dan is het wachten tot het concert begint. Acht uur begint het. De witte basgitaar in het spotlicht en ondertussen klinkt Onward. Een emotioneel moment en een waardig eerbetoon aan Chris Squire die vorig jaar overleed. Dan komt de band op het podium en beginnen we aan het complete album Drama. Al bij de eerste tonen weet ik dat er iets fout gaat. De gitaar van Howe doet het slecht en hij is duidelijk geërgerd. Een paar keer tussen de stukken legt hij de boel stil omdat er weer iets niet goed gaat. De eerste veertig minuten vind ik dan ook niet best. Nieuwkomer Billy Sherwood moet tijdens Into The Lens stampend met zijn voet aangeven wanneer Geoff Downes, die het stuk nota bene grotendeels heeft geschreven, bepaalde loopjes moet inzetten. Zelfs zanger Jon Davison moet erin komen. Na het gehele Drama hoef ik mijn hart niet meer vast te houden. Time And A Word is ronduit schitterend en Siberian Khatru maakt indruk. In de pauze zien we Howe op het podium staan soundchecken met een zoveelste nieuwe versterker en boos roept hij naar het publiek vooral niet te fotograferen: hij wil zich concentreren en kan zo niet werken. Na de pauze klinkt alles als een trein. Don’t Kill The Whale en Owner Of A Lonely Heart knallen erin en als Roundabout begint, zorgt het publiek ervoor dat het dak van de zaal gaat. De hele Fragile-plaat krijgen we. Ik vind niet alle stukjes overtuigend, maar Long Distance Runaround en The Fish mogen er zeker zijn. Billy Sherwood blijkt een geweldige bassist en in zijn algemeenheid zorgen de jonkies voor nieuw vuur bij de oudjes. Howe’s akoestische solo Mood For A Day levert me kippenvel op, ondanks dat hij fouten maakt (die hij geniaal herstelt). Sherwood gaat heerlijk de mist in in het intro van Heart Of The Sunrise, maar de rest van het stuk is een van de hoogtepunten van de avond. De echte knaller is toegift Starship Trooper. Alles bij elkaar: jammer dat de techniek de band in de steek liet, want zo kwam Drama niet goed uit de verf, maar de rest was alleszins te pruimen, zo niet uiterst onderhoudend en bij vlagen prachtig. Na afloop wachten we voor het podium. Ik spreek Andre, assistent-techneut van Howe en bandleider van Project/Object. Het duurt niet eens heel lang voor de YesFocusclub de band mag ontmoeten. De heren zijn duidelijk zeer vermoeid, maar Jon Davison en Alan White hebben alle aandacht voor de liefhebbers. Ik laat het tourboek signeren en laat mij met White fotograferen. Twaalf uur lopen we de vijftig meter terug naar het hotel.
Muziek vandaag: Discretion (Travis & Fripp), SIX Pieces For Orchestra (Tony Banks), The Sad Machinery Of Spring (Tin Can), The Tango Saloon (The Tango Saloon), Life Ob Mars (Rick Wakeman)

With YES drummer Alan White #yes @TimOphetBroek pic.twitter.com/Bttp5Cr5Ar

— Bas Langereis (@balangereis) 15 mei 2016

–

Zaterdag 14 mei:
Om half acht echt wakker en niet lang erna uit bed. Blijven broeien op die ervaringskennis; in combinatie met het principe van positieve gezondheid en de vier fasen van herstel (googlen!), krijgt het idee steeds meer vorm, al blijft het vaag. Koffie, klussen, krant. Halverwege de ochtend stap ik op de fiets voor een boodschappenronde. Biowinkel, markt en Turkse winkel. Thuis nog koffie en een lunch met vis, brood, kaas, enzovoorts. Dan fiets ik nog een keer naar een supermarkt voor echt de laatste dingen. De Vrouw wil graag een rondje wandelen en we lopen even langs het kanaal. Aan de keukentafel lees en luister ik. Knausgård 5 is uit en ik start in de PROG die gisteren twee keer (?) binnenkwam. Begin van de avond maak ik eten: de salade van spitskool, rozijnen, mandarijnen en een dressing van olie, azijn, thijm en mayonaise. Voorts bak ik aardappelschijfjes en scholfilets. Alles goed gelukt, al zeg ik het zelf. Acht uur is alles weer opgeruimd en lees en luister ik verder. Elf uur.
Muziek vandaag: Follow (Travis & Fripp), Visions (Gandalf), Emotion (Papa Wemba), Real World Presents (van alles), New Blood (special edition) (Peter Gabriel), het bonusplaatje dat meekwam met de set van vier albums van Andrew Gold, Benefit (Jethro Tull), Live in Toronto (King Crimson), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri)