Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 7 mei:
Zeven uur aan het werk. Opmerkelijk nieuws. Gisteren kwam al het bericht dat de bestuurder van onze organisatie afscheid gaat nemen; nu vertelt mijn nieuwe manager dat ook zij vertrekt. Ben benieuwd wat de toekomst ons gaat brengen. Voor vandaag heb ik uitwerkwerk, uitzoekwerk en regelwerk. Koffie met De Vrouw. Verder met werk. Tegen een uur lunchen we. Afwasje. Dan wandel ik naar buiten om het groentepakket op te halen. Daarna nog even iets doen en dan is het half vijf en weekend. Er komt bericht van De Zoon. Een naaste collega van hem is positief getest op het virus en nu moet hij zich ook laten testen en voorlopig in zelfisolatie. Krant. Ik maak avondeten. Eerst vul ik het restantje salade van woensdag aan met bosui, komkommer en framboos. Dan bak ik kastanjechampignons, ui, zoete aardappel, paprika en courgette samen met tandoorikruiden. Aan het eind roer ik er plakjes rookworst doorheen. We eten alles op. Afwasje. Ik zie de zevende aflevering van Beagle. Webstek, lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: de cd’s uit Minstrel In The Gallery (40th Anniversary La Grande Edition) (Jethro Tull) en Too Old To Rock ‘n’ Roll, Too Young To Die (The TV Special Edition) (Jethro Tull) en vervolgens de surroundmixen ervan

–

Donderdag 6 mei:
Mijn ronde hardlopen gaat zeer fijn, vanmorgen. Op tijd ben ik weer aan het werk. Ik heb een overleg over een nieuwe klus die ik ga doen, ik bereid van alles voor, overleg nog meer. Na het middaguur fiets ik naar het huis van mijn leidinggevende en daar tref ik mijn team. We nemen afscheid van de leidinggevende; ze trakteert ons op een mooie lunch en we praten heel uitgebreid bij en na. Pas om half vijf ben ik weer terug. Nog heel even wat mail opruimen en dan is het gedaan. Ik warm het restant soep van dinsdag op en die eten we op. Afwasje. Ik bel Onze Vader en we praten bij. Dan zie ik de zesde aflevering van Beagle. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: de twee cd’s en daarna de surroundmixen van de set WarChild (The 40th Anniversary Theatre Edition)

–

Woensdag 5 mei: Bevrijdingsdag
Kwart voor zeven op. Koffie met De Vrouw. Half acht gaat De Vrouw naar het werk. Ik zie een muziekdocumentaire op bluray. Halverwege de morgen wandel ik naar de super. Lunch. Afwas. Plee poetsen. Krant. Dan wandel ik een rondje rond het centrum. De Vrouw is rond half vijf thuis. Bijpraten. Ik maak avondeten. Het wordt een fikse bietenrisotto. Tussendoor maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, appel en framboos. Ten slotte bak ik lamsmerquez. We eten alles zo’n beetje op. Afwas en afval. Webstek. Ik zie de vijfde aflevering van Beagle. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: de documentaire die mee kwam op de bluray The Making Of The Absolute Universe (Transatlantic), dan de surroundmixen van Stand Up (The Elevated Edtion) (Jethro Tull), Benefit (A Collector’s Edition) en Aqualung (40th Anniversary Adapted Edition) (Jethro Tull) en A Passion Play (An Extended Performance) (Jethro Tull), Fall In Love With The World (United Progressive Fraternity), Saudades (Nana Vasconcelos)

–

Dinsdag 4 mei:
Het is nat en koud en stormachtig als ik mijn ronde ga hardlopen. Lopen gaat moeizaam, maar het lukt redelijk. Om zeven uur ben ik aan het werk. Geen bijzonderheden vandaag en in alle rust kan ik veel achterstallig werk doen. Koffie met De Vrouw. Die gaat even de deur uit. Begin van de middag samen lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. En nog even verder. Half vijf is het klaar. Dan maak ik avondeten. Daar ben ik trouwens tussendoor al aan begonnen. Het is een gemakkelijk, maar tijd vragend recept voor auberginesoep gevuld met bonen, linzen en kikkererwten. Ernaast bak ik spekjes en naanbrood. De Zoon is er even na zes uur en we eten een fiks deel uit de pan. Afwas. Webstek. Ik zie aflevering vier uit de serie Beagle. Krant. Lezen en luisteren.
Muziek vandaag: de twee cd’s uit Stand Up (The Elevated Edtion) (Jethro Tull), de twee cd’s uit Benefit (A Collector’s Edition), de twee cd’s uit Aqualung (40th Anniversary Adapted Edition) (Jethro Tull), Thick As A Brick (The 2012 Steven Wilson Stereo Remix) (Jethro Tull), 1000 Hands (Jon Anderson), Live At The Baked Potato (Soft Machine), Grand Tour (Big Big Train)

–

Maandag 3 mei:
Ik ben op tijd weer op de werkplek. Het is er stil. Ik heb vanmorgen nogal wat overleg. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Half zes ben ik weer thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van kipdijfilet, bataat, paprika en mais met een salade van bosui, koolrabi, komkommer en appel. Bijpraten. Afwas. Webstek. De derde aflevering van Beagle. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: Abolition Of The Royal Familia (The Orb), Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra)

–

Zondag 2 mei:
Mijn ronde hardlopen doe ik om half acht. Het gaat niet gemakkelijk, maar ik red het. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. We brunchen samen op tijd; De Vrouw gaat om half twaalf naar het werk. Ik doe huishoudelijks: de afwas, de was, stofzuigen. Dan wat lezen en luisteren. Halverwege de middag wandel ik een rondje buiten het centrum. De zon is net wat weg en het is fris, maar buiten zijn en lopen blijft fijn. Thuis lezen en luisteren. Eind van de middag maak ik avondeten. Spaghetti koken, kastanjechampignons bakken met rode ui, bosui en paprika, spaghetti erdoorheen en kruidenroomkaas. Opeten. Afwasje. Ik zie de tweede aflevering uit de serie Beagle. Webstek. Lezen en luisteren. De Vrouw is er weer om half negen. Bijkletsen. Tien uur weer slapen.
Muziek vandaag: Anomalia (Jane Getter Premonition), de twee cd’s en het surroundwerk van de set This Was (50th Anniversary Edition) (Jethro Tull), Kôrôlén (Toumani Diabaté & London Symphony Orchestra), de surroundversie van The Absolute Universe (Transatlantic), Spiritus Mundi (Nad Sylvan), het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 1 mei:
Goed geslapen. Wel om zes uur wakker en op. Koffie. Acht uur wandel ik naar de markt. Daarna naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan loop ik naar een Turkse winkel en koop brood. Het is mooi weer en al nogal druk op straat. Meer koffie met De Vrouw. De Vrouw heeft de uitslag van de test van gisterenmiddag (er waren twee collega’s met wie ze heeft samengewerkt positief getest): negatief. Kleine opluchting. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwasje. Halverwege de middag wandelen we door een zeer drukke winkelstraat naar een opticien; De Vrouw kan een herziene bril ophalen en dit keer is het oké. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst witlof koken. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en appel. Dan wikkel ik de stronkjes witlof in ham en leg ze in een ovenschaal. Ik beleg ze met plakken kaas. De ovenschaal gaat de oven in en ik bak steaks bavette. We eten bijna alles op. Afwas. Webstek. Ik zie de eerste aflevering van de dvd-serie Beagle. Daar heb ik (weer) zin in. Luisteren. Lezen in de PROG die vandaag binnen kwam. Dan slapen. Akkoord?
Muziek vandaag: La Fenice (Keith Jarrett), Munich 2016 (Keith Jarrett), Jazz Sabbath (Jazz Sabbath), Live At The Orange (Jeronimo Road), Under A Spell (Richard Barbieri), Pretending 2 Run (Tiles)

Lotgenoten,

Omdat er doorgaans geen reet gebeurt vandaag de dag – dat is de bedoeling, we moeten zo min mogelijk met anderen in aanraking komen teneinde elkaar niet te besmetten met het zo actuele virus – let ik tegenwoordig op zaken en mensen die me voordat er sprake was van een pandemie helemaal aan mijn gat konden geuren.
Zo weet ik bijvoorbeeld tegenwoordig precies hoe laat de overbuurvrouw haar hondje uit gaat laten, in welke buurtafvalbak de achterbuurman zijn zakje vuilnis propt om maar geen afvalstoffenheffing te hoeven betalen, waar de dikke houtduif de twijgjes voor haar nest vandaan haalt en welke verkeersovertredingen fietsers weten te maken bij het met verkeerslichten versierde kruispunt hier op de hoek van de straat.
Mensen kijken is altijd al leuk geweest en het signaleren van de heetste trends is daar onderdeel van. Ik heb iets nieuws gespot, lui!

Er kwam me een jongeman tegemoet. Althans, ik nam aan dat het een jonge man was. De persoon in kwestie droeg sportschoenen en een zwarte trainingsbroek. Daaroverheen een halflange jas. Onder die jas droeg hij een hoodie; de capuchon daarvan had hij over zijn hoofd en voorhoofd getrokken. Hij liep met zijn handen in zijn zakken, hetgeen betekende dat ik slechts zijn gezicht kon waarnemen. Was het maar waar. Het personage had een mondmasker op! Een lichtblauw geval van honderdvierenveertig in een gros voor een prikkie bij de discountdrogisterij bedekte zijn kin, mond en neus, zodat ik slechts twee donkerbruine ogen kon zien.

Het nieuwe hip? Het nieuwe stoer?
Een mondmasker is vandaag de dag zeker niet iets bijzonders. Maar in deze situatie wel. Ik zag het de laatste tijd wel vaker. Gastjes die met mondmasker op door de lege winkelstraat lopen of fietsen. Stoere jochies. Zien we wel dat we ze niet zien? Zien we wel hoe stoer dat ze zijn door gemaskerd over straat te gaan? Onherkenbaar zijn ze, in staat om strafbare dingen te doen en wij kunnen niet zien wie het gedaan heeft. Zien we wel hoe zeer ze opvallen door niet herkenbaar te zijn? Beetje vergelijkbaar met de piefen die met grote en snelle en dure wagens door de binnenstad scheuren; die gaan zo hard dat wij niet zien dat zij erin zitten.
Is dit het nieuwe hip? Het nieuwe stoer?
Weten ze dan niet dat je buiten geen mondmasker hoeft te dragen? Ik geef toe: over straat met je mondmasker onder je kin, dat ziet er óók niet uit, maar onafgebroken met dat ding voor je bakkes – ook als het helemaal niet nodig is – is geen verrijking van het aanzicht.
Niet zelden lijken het me types die in het weekend gaan ‘koffie drinken’ in een of andere stad of provincieplaats. Verstopt achter een mondmasker boos schreeuwen dat je geen verplicht mondmasker wilt dragen. Zoiets.

Hahaha, laatst was er hier bij ons in het zo majestueuze Apeldoorn ook weer zo’n bijeenkomst aangekondigd. Tenminste, dat had de organisatie medegedeeld op de sociale media. Even vergeten een aanvraag te doen bij de gemeente. ‘Demonstreren mag in Apeldoorn,’ zei de burgemeester toen hij de dag vóór de actie er lucht van kreeg. ‘Maar je moet je demonstratie wel van te voren aanmelden. Dat heeft de organisatie niet gedaan.’ Dus kondigde hij een noodverordening af, waarin stond dat de politie preventief mocht fouilleren en ongewenste bezoekers de toegang tot de stad kon weigeren. In de krant een hoogst amusant stukje waarin een dame bij aankomst op het station al werd tegengehouden. ‘Er komt een burgeroorlog!’ had ze gegild. ‘Een agent hield me tegen, vroeg om mijn legitimatiebewijs en wilde me fouilleren. Dat mag helemaal niet!’ Nou mevrouw, dat mocht dus wel. Noodverordening en zo. Ik moest helemáál brullen van het lachen toen de mevrouw erachter kwam dat de betoging niet in Apeldoorn maar in Baarn plaatsvond en ze te laat was om daar alsnog heen te gaan.

De figuur met de hoodie, capuchon en het mondmasker keek me aan. Zag ik wel hoe stoer hij was?
Ik lachte hem recht in z’n gezicht uit. Of nee, dat lukte niet. Ik zag z’n gezicht niet eens, alleen z’n ogen maar. Ik lachte hem recht in z’n ogen uit. Hij keek een andere kant op, maar of dat was omdat hij beschaamd was, dat kon ik zo gauw niet zien. Ik moest mijn buik vasthouden van de lachpijn.
Hij was me voorbij. Ik keek hem na, zag hem wat onzeker zwalken met gebogen hoofd, alsof hij zich wilde verbergen. Zelf liep ik al achteromkijkend door en daardoor merkte ik dan weer die lantaarnpaal die zich midden op het voetpad bevond niet op. De botsing was bepaald onzacht.

Het personage met de hoodie, capuchon en het mondmasker hield zijn pas in en draaide zich om. Kennelijk vond hij het nu zijn beurt om te lachen. Ik zag zijn grijns niet, maar hoorde een sissende grinnik vanachter het mondmasker.
Hij was te ver weg om hem een rotschop te verkopen.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, april 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 30 april:
Nog voor zeven uur loop ik buiten een ronde hard. Het gaat niet heel soepel, maar ik red het goed. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. Lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. Het begint te regenen en uiteindelijk loop ik in een fikse hoosbui. Wel lekker rustig in het park en overal. Thuis krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Heel gemakkelijk: een klein restant salade van woensdag vul ik aan met rode ui, koolrabi en komkommer, ik warm de soep van gisteren op in een pan en het restant eiergerecht zet ik in de oven. We eten alles op. Afwas. Webstek en dergelijke.
Muziek vandaag: Dark Intervals (Keith Jarrett), Last Dance (Keith Jarrett & Charlie Haden), de surround instrumentals van de bluray uit de doos The Future Bites (Steven Wilson), The Grand Wazoo (Frank Zappa), Volume Two: Release (Afro Celt Sound System), Ladilikan (Trio-Da-Kali & Kronos Quartet), Live At The Isle Of Wight Festival 1970 (The Who), Anomalia (Jane Getter Premonition), Spiritus Mundi (Nad Sylvan)

–

Donderdag 29 april:
Kwart voor acht ben ik op de werkplek aan de slag. Het is er stil. Af en toe zie en spreek ik iemand. Ondertussen werk ik gestaag. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en regen. Om half zes ben ik thuis. Krant. De Vrouw serveert een gevulde tomatensoep en een eierschotel met ui, paprika en courgette uit de oven. Natafelen. Afwas. Webstek. En dergelijke.
Muziek vandaag: Spiritus Mundi (Nad Sylvan), The Six Wives Of Henry VIII (Rick Wakeman), Anomalia (Jane Getter Premonition),

–

Woensdag 28 april:
Even na half zeven op. De Vrouw is net naar het werk. Ik ga een ronde hardlopen en dat gaat fijn goed. Meer koffie. Halverwege de ochtend wandel ik naar de super. Het is zonnig en bijzonder aangenaam. Meer koffie. Even wat lezen op de galerij in de zon. Lunch. Afwas, afval, pleepoetsen. Dan wandel ik een rondje door de zon rond en door het centrum. Vanaf vandaag zijn terrassen open van twaalf tot zes en de winkels ruimer geopend. Het is niet druk op de terrassen; ze zijn aardig bezet. In de winkelstraat is het drukker dan anders. Thuis lezen op de galerij. De Vrouw is er om half vier. Bijkletsen op het balkon. Eind van de middag ga ik avondeten maken: ik kook sperziebonen en ondertussen vul ik het kleine restant van de salade van gisteren aan met bosui, koolrabi, komkommer, mozarella en tomaat. Dan bak ik ui, bataat en courgette en doe daar kerrie en kookroom bij; uiteindelijk roer ik daar de gekookte sperziebonen nog doorheen. Ten slotte bak ik kogelbiefstukken. Natafelen. Er was bericht van Willem dat Truus (zijn levensgezellin) is opgenomen in een verpleeghuis met een diagnose vasculaire dementie. We schrikken ervan. Afwas. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: The Köln Concert (Keith Jarrett), Concerts (Keith Jarrett), de drie cd’s uit de set More Never Is Enough – Live @ Manchester And Tilburg 2010 (Transatlantic)

–

Dinsdag 27 april: koningsdag
Pas om zeven uur wakker en op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. We wandelen door de zon een rondje om het centrum, door het Oranjepark. Het is er (nog) rustig. Meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. En tompouce. Lunch van pompoenbroodjes uit de oven. Afwasje. Ontspannen. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en blauwe bes. Dan bak ik rundergehakt, ui, knoflook, paprika en courgette. Daar gaat tomatenpuree, tacomix en een blik zwarte bonen doorheen. Goed doorwarmen. De Zoon is er om zes uur. Ik zet alles op tafel, met erbij nog wraps en tacosaus en parmesan. We eten veel op. Toe is er tompouce en ijs. Afwas. Nog even lezen in de zon op het balkon. Even voor acht naar binnen. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Exorcising Ghosts (Japan), Methods Of Dance (Japan), The Oxygene Trilogy (Jean-Michel Jarre), In London (Al Jarreau), Arc Of A Diver (Steve Winwood), Live In London – Under The Bridge (Lifesigns), 5 Klavierstücke (Irmin Schmidt)

–

Maandag 26 april:
Gefeliciteerd met de verjaardag, oudste broer. Ik ben vroeg op. Niet zo heel goed geslapen. Mijn ronde hardlopen daarentegen gaat zeer soepel. Zeven uur ben ik aan het werk. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik heb overleg, uitwerkwerk en regeldingen. Koffie met De Vrouw. Begin van de middag lunch. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum door de zon. Als ik thuis kom, is De Vrouw naar het werk. Ik doe nog wat uitwerkwerk en om half vijf is het klaar. Krant. Ik maak avondeten: spaghetti koken, kastanjechampignons bakken, bosui, courgette en paprika erbij, spaghetti erdoor, knoflookkruidenkaas erdoorheen en opeten. Afwasje. Webstek. Lezen. De nieuwe Brusselmans is uit en ik heb ouderwets zitten schateren en aan het eind ben ik stil. Luisteren. Slapen
Muziek vandaag: Assemblage (Japan), Gentlemen Take Polaroids (Japan), Gentlemen Take Polaroids (cd single) (Japan), Tin Drum (2cd Limited Edition) (Japan), Ghosts (cd single) (Japan), Oil On Canvas (Japan), Who’s Next (The Who), The 3rd Majesty (Ring Van Möbius), de surroundversie van het bonusconcert op de dvd die mee kwam met de set A La Monde – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), Gula Gula (Mari Boine Persen)

–

Zondag 25 april:
Even voor zeven op. Koffie. Lezen. Koffie met De Vrouw. We wandelen een rondje door de kou langs het kanaal. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er iets na half een voor lunch. Afwasje. Stofzuigen. Lezen. De Vrouw gaat naar het werk. Ik werk de webstek bij, zie een stuk van een muziekdvd. Aan het eind van de middag maak ik avondeten voor mijzelve. Niet moeilijk vandaag. Ik bak kastanjechampignons, bosui, paprika en courgette, doe daar peper en zout en kaas overheen en klaar. Smakelijk. afwasje. Verder stuk van de muziekdvd, webstek, lezen, slapen.
Muziek vandaag: Medium Label Sampler (Jansen Barbieri Karn), Playing In A Room With People (Jansen Barbieri Karn), Lumen (Steve Jansen & Richard Barbieri), Adolescent Sex (Japan), Obscure Alternatives (Japan), Quiet Life (Japan), de dvd die mee kwam met Genesis Revisited: Live at The Royal Albert Hall (Steve Hackett), de surroundmix van het album dat meekwam op een dvd uit de set A La Monde – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), Love You To Bits (No-Man)

–

Zaterdag 24 april:
Ik ben op om zes uur. Drie kwartier later loop ik een ronde hard. Het gaat soepel; ik heb na afloop eigenlijk helemaal niet het idee dat ik een fiks eind heb gerend. Vreemd. Op tijd ben ik op de markt voor groente en fruit. Daarna wandel ik door de zon naar de super. Koffie met De Vrouw. Ik loop naar een Turkse winkel om brood te halen. Meer koffie met De Vrouw, op de galerij in de zon. De Zoon is er even voor enen voor lunch. Afwas. Krant. Dan wandel ik een rondje om het centrum. Thuis ga ik avondeten maken. Eerst vul ik het restant salade van gisteren aan met bosui, radijs en komkommer. Dan maak ik een knoflookyoghurtmayosaus. Vervolgens bak ik aardappelblokjes en lamsshoarma. Weet je wat? We eten het op. Afwas. Webstek, lezen en zo.
Muziek vandaag: Other Worlds In A Small Room (Steve Jansen & Richard Barbieri), Changing Hands (Jansen Barbieri Takemura), _ISM (Jansen Barbieri Karn), Waka/Jawaka (Frank Zappa), de drie cd’s uit de set Whirld Tour 2010 (Transatlantic)

–

Vrijdag 23 april:
En om zeven uur ben ik weer klaar voor werk. In alle rust doe ik planwerkzaamheden, uitwerkgedoe, organiseerdingen en noem het allemaal maar op (heb ik net gedaan). Koffie met De Vrouw. Eind van de ochtend meer koffie met De Vrouw en vervolgens lunch. Afwasje. Ik wandel door de zon en haal het groentepakket op. Thuis nog verder met werk. Half vijf klaar. Krant. Dan avondeten maken. Eerst kook ik spaghetti. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en walnoot. Dan bak ik spek, kastanjechampignons, rode ui, bosui en waterkers; daar roer ik dan uiteindelijk de spaghetti en roomkaas doorheen. Ik bak lamssteaks, zet alles op tafel en we eten alles (bijna) op. Natafelen. Afwas. Webstek en de webstek van Kunst-Zinnig-Brein en dergelijke.
Muziek vandaag: Tender Extinction (Steve Jansen), The Extinct Suite (Steve Jansen), Corridor (Steve Jansen), Stories Across Borders (Steve Jansen & Richard Barbieri), Beginning To Melt (Jansen Barbieri Karn), Seed (Jansen Barbieri Karn), Stone To Flesh (Steve Jansen & Richard Barbieri), Is This The Life You Really Want? (Roger Waters), For The Music (Blackfield), Live At Hull 1970 (The Who), Third Impression (3.2)

–

Donderdag 22 april:
Zeven uur weer aan het werk. De ronde hardlopen ervoor ging redelijk goed. Allerlei werkzaamheden: regelen, plannen, uitwerken. Koffie met De Vrouw. Ik werk verder. Tegen een uur lunchen we. Afwasje. Ik pak een bus naar Arnhem om twee uur en ben een uur later op de werkplek. Daar neemt een collega afscheid met wie ik de afgelopen jaren heb samengewerkt. Half zes weer thuis. De Vrouw serveert een schotel van kip, spek, courgette, paprika en bonen, met een salade van rode ui, rode kool. komkommer en kerstomaat. Toe is er nog een restje ijs. Afwas. Webstek en dergelijke.
Muziek vandaag: The Bruised Romantic Glee Club (Jakko M. Jakszyk), Secrets & Lies (Jakko M. Jakszyk), A Scarcity Of Miracles (Jakszyk Fripp Collins), The Stix (Jaga Jazzist), Slope (Steve Jansen), The Whirlwind (Transatlantic), Earth (Vangelis)

–

Woensdag 21 april:
Kwart voor zeven op. De Vrouw is al naar haar werk. Webstek en ander spul. Halverwege de ochtend wandel ik naar de super. Meer koffie. Eind van de ochtend wandel ik naar de boekwinkel, alwaar ik een afspraak heb om te mogen winkelen. Ik koop een cadeau voor een collega die morgen afscheid neemt en ik neem Maanlicht van een andere planeet (Herman Brusselmans) ook mee. Lunch. Afwas. Plee poetsen. Dan doe ik een tekstklusje voor de VvE. Krant. De Vrouw is er rond half vier. Even bijpraten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst kook ik wortelen. Ondertussen maak ik een salade van bosui, radijs, rode kool, komkommer en framboos. Dan bak ik ui, knoflook, zoete aardappel en doe daar wat kerrie en kookroom doorheen. Vervolgens roer ik daar de gekookte wortelen weer doorheen en laat ik dat garen. Ten slotte bak ik kogelbiefstukken. We eten het allemaal op. Afwas. Webstek en zo.
Muziek vandaag: Castalia (Mark Isham), Driving Away From Home (cd single) (It’s Immaterial), de surrounddvd die mee kwam met Olias Of Sunhillow (Jon Anderson), de dvd Slipstream die mee kwam met de set A – A La Monde – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), Signal To Noise (Andy Jackson), 73 Days At Sea (Andy Jackson), Stepping Out – The Best Of Joe Jackson (Joe Jackson), de surround-versie die mee kwam met de bluray van The Future Bites (Steven Wilson), Olias Of Sunhillow (Jon Anderson), de twee cd’s uit de set Live In Europe (Transatlantic)

–

Dinsdag 20 april:
Zeven uur aan het werk. Dan heb ik mijn ronde al hardgelopen. Dat ging redelijk goed. Slapen ook. Vanmorgen veel overleg en uitwerken. Koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. Nna een lunch en afwas snel weer verder. Na nog een overleg wandel ik naar de Kap op de tekeningen van Robert af te geven bij de communicatiemedewerker van de redactie. Thuis nog een uurtje verder werken en dan is het klaar voor vandaag. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert kip(vleugels) uit de oven, gebakken aardappelen, een schotel van broccoli, wortel en ui, plus een salade van ui, rode kool, komkommer en kerstomaat. We eten het op. Toe is er ijs. Afwas. Dan zien we (deels) de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht aankondigen dat we vanaf 28 april weer ’s avonds na 22.00 uur buiten op straat, zonder afspraak de winkels in en van 12.00 tot 18.00 uur het terras op mogen. Risicovol, want in de ziekenhuizen liggen nog veel patiënten. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: The Revelation EP (Ilya), Indigo Falls (Indigo Falls), How Sweet To Be An Idiot (Neil Innes), Does Humor Belong In Classical Music? (Inventionis Mater), Kong’s Revenge (Inventionis Mater), Zapping (Inventionis Mater), het tweede en derde plaatje (het concert van 11 en 12 november 1980) uit de set A – A La Monde – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), het tweede plaatje van The Underfall Yard (2021 remaster) (Big Big Train)

–

Maandag 19 april:
Goed geslapen. Moeilijk wakker worden om vijf uur, dus. Maar het lukt. Op tijd op de werkplek. Daar van alles weer: overleg, uitwerkwerk, enzovoorts. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. En verder. Eind van de middag nog een overleg en pas tegen zes uur ben ik thuis. De Vrouw serveert het restant vis en schorseneren van gisteren, met een salade van rode kool, komkommer en paprika. We eten alles op. Bijpraten. Afwas en afval. Ik krijg appjes van Ank, die ze via spraakbesturing heeft gedicteerd. Ik beantwoord met smileys en een geluidsbestand. Ben benieuwd of het zo lukt. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de set A – A La Monde – The 40th Anniversary Edition (Jethro Tull), het eerste plaatje van The Underfall Yard (2021 remaster) (Big Big Train)

–

Zondag 18 april:
Kwart voor zeven wakker. Ik ga een ronde hardlopen. Dat gaat fijn. Erna nog even terug in bed. Koffie met De Vrouw. We wandelen een rondje buiten het centrum en door een park. Meer koffie, nu op de galerij in de zon. Toch fris. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwas. Stofzuig. Lezen. Wat voorbereiden aan avondeten. Schorseneren schillen en koken, een salade maken van rode ui en regenboogwortel en komkommer en bladsla maken, een saus van ui, prei en tomaten maken, Victoriabaars in een ovenschaal en daar de tomatensaus overheen en in de oven, dan een blauwekaassaus monteren, ten slotte aan tafel. We eten er goed van; er blijft wel over en dat komt goed uit, want morgen. Afwas. Dan bel ik Ank. We hadden de hele dag al geprobeerd met elkaar in contact te komen; nu lukt het. Het gaat goed met haar; spreken lukt beter en beter, ze is optimistisch en volop bezig haar dagelijkse dingen in het leven op te pakken met vallen en opstaan. Ik vertel haar wat recente zaken van Kunst-Zinnig-Brein; we gaan snel weer nieuwe verhalen maken voor de website. En binnenkort, als het weer kan, gaan we haar opzoeken. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: de vier plaatjes van Untitled (Complete I.E.M.) (I.E.M.), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Zaterdag 17 april:
Half zeven wakker en op. Koffie. Ik wandel naar de markt voor fruit, groente en vis. Daarna ga ik naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan loop ik naar een super en een Turkse winkel in het centrum voor de laatste kleinigheden. Meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. We fietsen naar een uitvaartcentrum om de familie van Ger te condoleren; goed om er even te zijn en Elly en de kinderen te kunnen spreken, al is het kort. Thuis krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik kook stronkjes witlof, die wikkel ik in plakken ham, leg ik in een ovenschaal, bedek ik met kaas en zet ik in de oven. Ik maak een salade van rode ui, rode kool, komkommer, rucola en framboos. Ik bak lamsfilet. We eten het op. Ook is er ijs toe. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: Lighthouse (iamthemorning), Ocean Sounds (iamthemorning), The Bell (iamthemorning), Back To The Story … (The Idle Race), Live at Leeds (The Who)

Lotgenoten,

‘Wie heeft er nog wat bijzonders deze week?’ vroeg De Vrouw.
De zaterdag is de dag dat het gezin een uurtje lang compleet is. Dat uurtje vindt meestal plaats tussen half een en half twee. Lunchtijd. Bijna vijf jaar geleden ging De Zoon het huis uit. Soms komt hij doordeweeks een keer ’s avonds eten; de zaterdaglunch is vaste prik. Ik haal Turkse pide, zet allerlei biologische kazen en vleeswaren op tafel, hoop rauwkost erbij, sap, water, peper en zout en noem maar op. Vreetfeestje.

De vraag ‘Wie heeft er nog wat bijzonders deze week?’ is een logisch vervolg op ‘En hoe was het afgelopen week?’. De Zoon vertelt over zijn werk. Ik niet. Ik werk al meer dan een jaar thuis, dus De Vrouw weet wel hoe het op het werk staat. Zelf werkt ze deeltijd buiten de deur, dus zij heeft altijd wel wat te vertellen.

‘Het is saai,’ zeg ik als ik collega’s spreek. ‘Maar dat is de bedoeling.’
Een jaar thuiswerken. En dat niet alleen.
Een jaar geen verjaardagen, feesten en partijen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik die niet zo mis. Vaak waren ze vol en druk en lawaaiig en niet zo goed voor mijn gemoedsrust.
Een jaar geen familiebezoek. Heel af en toe fiets ik naar mijn oude woonwijk en bezoek ik Onze Vader (die zevenentachtig is en zich uitstekend redt). Met de overige familie onderhoud ik app-, mail- of postkaartenverkeer.
Een jaar geen concerten of optredens. Het laatste was half februari 2020; De Amsterdam Klezmer Band speelde in Luxor Live in Arnhem. De kaarten voor vier concerten en twee kleine festivals in 2020 liggen nu al meer dan een jaar in de lade en keer op keer zie ik de nieuwe data ook weer verzet worden, nu naar 2022. Zelf heb ik sinds 9 februari 2020 ook niet meer op de planken gestaan.
Een jaar geen plezierreisjes of uitstapjes. Eén uitzondering: we konden in juli onze geplande vakantiereis maken. Al bijna twintig jaar reizen we iedere zomer naar Noordoost-Duitschland om een klein festival te onveilig te maken en vaak plannen we een bezoek aan een of twee steden in de buurt of onderweg erbij. Dat festival ging natuurlijk niet door, maar we wilden toch gaan. Een week of wat voordat we zouden vertrekken ging onze Oosterbuurman op groen en konden we veilig met de trein naar Duitschland. Het was uitzonderlijk rustig in Stralsund en op het schiereiland Rügen, zodat we op ons gemak konden rondkijken. De week in het dorp-van-het-festival was aangenaam en we waren niet de enigen die tóch waren gekomen.
Een jaar wel vrijwilligerswerk, maar op afstand. Veel achter de computer, veel online overleg.
Een jaar thuiswerken. Ik had al eens verteld dat ik vier jaar geleden heel klein ben gaan wonen. Ideaal; we hebben alleen nog de spullen die we echt nodig hebben en ik heb voortdurend het gevoel dat ik in een vakantiehuisje woon. Nou, na dik een half jaar thuiswerken kwamen de weinige muren die ik heb, enorm op me af. En daarom ga ik sinds oktober een dag in de week tóch naar kantoor, om mensen te zien en te spreken, om eruit te zijn, om de sleur te doorbreken.
Een jaar bijna helemaal geen ontmoetingen in levenden lijve vind ik toch leeg.

‘En jij dan?’ vraagt De Zoon. ‘Heb jij nog wat bijzonders deze week?’
De Vrouw denkt na. De Vrouw denkt lang na. Bijna een minuut. Dan zegt ze, tussen twee happen door: ‘Vrijdag komt de glazenwasser.’

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, maart 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 16 april:
Pas om kwart voor zeven wakker en op. Bij vlagen goed geslapen. De ronde hardlopen gaat goed. Koffie met De Vrouw. Om tien uur hebben we een online afspraak met ons financiële mannetje, die ons gaat helpen met de belastingaangifte 2020. Binnen een half uur is het klaar en weten we dat we een mooi bedrag kunnen terugverwachten. Fijn. Meer koffie met De Vrouw. Ik wandel door de zon langs het kanaal naar een supermarkt voor wat kleinigheden. Lunch met De Vrouw. Er is onder andere het restant van haar ovenspinazieeierschotel van gisteren. Afwasje. We fietsen naar het grote stadspark Berg en Bos. Daar lopen we een rondje, spotten herten en zwijnen en weten er een tijdje door te brengen. Half vijf weer thuis. Er zijn wat pakjes voor mij: collega’s van het werk hebben iets gestuurd voor een paar gelegenheden, waaronder een welkom bij de nieuwe afdeling. Leuk. Ik maak avondeten. Eerst monteer ik een salade caprese (tomaat met mozarella), dan bak ik kastanjechampignons, ui, paprika en courgette en hamburgers. Dit eten we op. Afwas. In de krant zien we een overlijdensbericht van Ger, een kennis die we ontmoetten ten tijde van de geboorte van De Zoon en met wie (en zijn gezin) we een jaar of tien hebben opgetrokken. Webstek, lezen, luisteren enzovoorts (=slapen).
Muziek vandaag: A Meeting Of Spirits (Gary Husband), Belighted (iamthemorning), From The House Of Arts (iamthemorning), Bloody Tourists (10CC), Just Another Band From L.A. (Frank Zappa), Somnium (Jacco Gardner)

–

Donderdag 15 april:
Zes uur wakker; redelijk geslapen. Een uurtje later ben ik aan het werk. Veel overleg vanmorgen en daarna een boel redigeerwerk. Eind van de morgen koffie met De Vrouw. De Vrouw serveert lunch: wraps gevuld met kaas, coburgerham, pesto en basilicum van onder de grill. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. En verder met werk. Ik krijg enkele fikse klussen ruim op tijd af; dat geeft rust en ruimte in het hoofd. Half vijf is het klaar. Krant. Dan maak ik een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer en framboos. Ook kook ik nog wat spliterwtenpasta en voeg die bij het restant pastasaus van dinsdag. De Vrouw maakt een mooi ovengerecht van ui, tomaat, champignon, spinazie en ei. We eten het grotendeels op. Afwas. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: het derde plaatje van Anthology 2 – Groups & Collaborations (Steve Howe), Nexus (Virgil Howe & Steve Howe), New Frontier (The Steve Howe Trio), Love Is (Steve Howe), Hudson (Hudson), Dirty & Beautiful Volume 1 (Gary Husband), Bridge Across Forever (Transatlantic),

–

Woensdag 14 april:
Zes uur wakker en op. Redelijk geslapen, maar ik ben nog wel onrustig. Buiten vriest het, maar tijdens het lopen merk ik daar niet zo veel van. Tegen negen uur ga ik aan het werk; uitzonderlijk op de woensdag. Er is overleg vanmorgen en ik mag aansluiten en ondersteunen. Twaalf uur klaar. Ik loop naar de super voor wat boodschappen. Lunch met De Vrouw. De Vrouw gaat even de deur uit. Ik wandel naar de hoek van de straat en haal bij Robert zijn stripverhaal op dat hij heeft getekend voor het tijdschrift Informeel van de Kap. Thuis handel ik mail voor Kunst-Zinnig-Brein af. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst vul ik het restant salade van gisteren aan met komkommer en tomaat. Dan bak ik kastanjechampignons, rode ui, kerrie, peper, paprika, pastinaak en courgette en laat dit wat smoren. Dan roer ik er plakjes rookworst doorheen en klaar. We eten het allemaal op. Er is nog wat ijs na. Afwas. De Vrouw gaat de deur uit. Krant, webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Time (Steve Howe), Homebrew 5 (Steve Howe), Homebrew 6 (Steve Howe), de eerste twee plaatjes van Anthology 2 – Groups & Collaborations (Steve Howe), The Ghosts Of Pripyat (Steve Rothery), At The Pier (Nosound)

–

Dinsdag 13 april:
Goed koud vanmorgen vroeg. Onderweg word ik plots heel angstig. Het geeft niet; ik red het. Op tijd op de werkplek. Daar is van alles, waaronder een online voorstelling van de grote bestuurder over de strategische koers van het komende jaar en jawel, we gaan fiks bezuinigen op de ondersteunende diensten. Ik maak me weer zorgen. Gelukkig is er veel urgent werk om me af te leiden. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. In de middag weer verder en om kwart over vier ga ik terug naar huis. Daar ben ik even na half zes. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, appel en blauwe bes. Dan kook ik spliterwtenpasta. Ondertussen warm ik de pastasaus die ik gisteren al maakte op. Kaas raspen en aan tafel. De zoon is er om zes uur en we eten er goed van. Afwas. Dan zien we een deel van de persconferentie waarin de minister-president en zijn knecht vertellen dat er geen versoepelingen in de maatregelen komen (goh). Webstek. Lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Tommy (The Who), Road To The Sun (Pat Metheny)

–

Maandag 12 april:
Toch weer koud vanmorgen vroeg. Lopen gaat uitstekend. Zeven uur ben ik aan het werk. Er is wat regelwerk, uitwerkwerk, bijwerkwerk en overleg met de naaste collega’s. We hebben bericht gehad van de grote directeur over de toekomst van ons team: we gaan vallen onder een andere afdeling; wel de afdeling die we hoopten, maar we weten nog niet precies wat het precies gaat betekenen voor onze inzet. Hopelijk kunnen we blijven doen wat we nu doen; dat is wel waarvoor we ons gaan hardmaken. De Vrouw is af en aan de hort op vanmorgen. We lunchen samen. Afwasje. Ik wandel een rondje buiten het centrum. In de middag weer verder werken en om half vijf is het klaar. Krant. Dan maak ik avondeten voor morgen (!) en vandaag. Voor morgen prepareer ik vast een pastasaus van rundergehakt, ui, prei en tomaten. Voor vandaag snijd ik een pide overlangs doormidden, smeer daar pastasaus overheen en bestrooi het met bosui, courgette, paprika en kaas. Op de ene gaat ham en kipfilet, op de andere champignons. Twintig minuten in de voorverwarmde oven en klaar. Er is nog ijs toe: slagroom-, karamel-brownie- en avocado-citroenijs. Afwas. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Skyline (Steve Howe), Elements (Steve Howe’s Remedy), Spectrum (Steve Howe), Homebrew 3 (Steve Howe), Motif – Volume 1 (Steve Howe), Homebrew 4 (Steve Howe), Volume 2: Release (Afro Celt Sound System), Go (Stomu Yamashta, Steve Winwood & Michael Shrieve), Deceptive Bends (10CC), Sleepwalking (Marjana Semkina)

–

Zondag 11 april:
Allereerst de hartelijke felicitaties aan mijn jongste broer. We kunnen vandaag weer niet bij hem zijn, maar de gelukwensen zijn er niet minder hartelijk om. Zeven uur op. Koffie. Restje krant. Koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas, was ophangen, stofzuig. De Vrouw gaat naar haar werk. Ik wandel naar een kantoorboekhandel om wat kaarten te kopen. Helaas weer iemand overleden in onze kennissenkring. Ook helaas is de winkel dicht, dus ik maak een kort verder rondje. Thuis zie ik een muziekfilm. Eind van de middag maak ik avondeten voor mijzelve. Ik kook wat spaghetti, bak dan kastanjechampignons, bosui en rode biet, doe daar de pasta doorheen en stort het in een bord. Ten slotte wat parmesan erover en klaar. Er is ook nog een klein restant van de salade van gisteren. Afwasje, verder kijken. Webstek. Lezen en luisteren. Op tijd ook weer slapen.
Muziek vandaag: Portraits Of Bob Dylan (Steve Howe), Natural Timbre (Steve Howe), Homebrew 1&2 (Steve Howe), de dvd’s die mee kwamen met Genesis Revisited – Live At Hammersmith (Steve Hackett), The Who Sell Out (The Who)

–

Zaterdag 10 april:
Zes uur wakker en op. Ronde hardlopen gaat redelijk goed. Als ik thuis kom, gaat De Vrouw naar het werk. Ik wandel naar de markt voor groente en fruit. Daarna ga ik naar de slager en super. Koffie. Halverwege de ochtend wandel ik nog naar een andere super voor een kleinigheid en koop ik brood bij een Turks winkeltje. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Ik doe wat huishoudelijks en ga dan buiten een rondje wandelen. Het regent licht en mijn wandeling gaat langs kanaal en om het centrum. Als ik thuis kom, is De Vrouw er ook weer. Bijpraten. Krant. Dan maak ik avondeten: eerst een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, blauwe bes en rozijn. Vervolgens bak ik oesterzwammen, rode ui, paprika en courgette; daar roer ik risottorijst doorheen en vervolgens gaat er bouillon bij. Na een half uurtje pruttelen parmesan erdoorheen en dan is het klaar. Ondertussen heb ik lamsfilet gebakken. We eten de boel op, want het smaakt uitstekend. De Vrouw heeft een nagerecht: cheesecake met karamel. Afwas. Webstek en zo.
Muziek vandaag: Voyagers (Steve Howe & Paul Sutin), Quantum Guitar (Steve Howe), Pulling Strings (Steve Howe), Volume One: Sound Magic (Afro Celt Sound System), Live in America (Transatlantic), The Red Planet (Rick Wakeman)

–

Vrijdag 9 april:
Ik slaap redelijk goed, zeker gezien de spierpijn in mijn nek van de afgelopen week. (Wat een avonturen weer.) Even na zeven ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw. Die gaat even naar buiten. Later lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel naar buiten om het groentepakket op te halen. Dan weer een end verder werken. Half vijf klaar. Krant. Avondeten maken. Ik bak ui, venkel en prei in een soeppan en doe daar een liter bouillon bij. Als dit een kwartier heeft gekookt, pureer ik het. Dan voeg ik blokjes wortel en kipdijfilet toe en laat het nog tien minuten koken. Ten slotte nog wat prei, ragfijn gesneden blaadjes bladsla en een boel peterselie en venkelgroen ter garneren. Aan tafel. We eten er goed van en er blijft nog wat over dat De Vrouw dit weekend kan meenemen naar haar werk. Er is cheesecake met chocolade als nagerecht. Natafelen. Afwas. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: A New Stereophonic Sound Spectacular (Hoover), The Steve Howe Album (Steve Howe), Seraphim (Steve Howe & Paul Sutin), Turbulence (Steve Howe), The Grand Scheme Of Things (Steve Howe), Mothballs (Steve Howe) Not Necessarily Acoustic (Steve Howe), Fillmore East, June 1971 (Fillmore East), Dwellers Of The Deep (Wobbler), Discreet Music (Brian Eno)

–

Donderdag 8 april:
Als ik mijn ronde ga hardlopen, vriest het nog. Het is koud, maar lopen is lekker. Aanvankelijk heb ik wat spierpijn, maar na een paar honderd meter gaat het soepel. Nog voor zeven uur aan het werk. De Vrouw gaat om half negen naar haar werk. Ik heb wat overleg, regel- en redigeerwerk. Tussen de middag lunch, afwasje en een rondje wandelen langs het kanaal. In de middag weer verder. Half vijf klaar. Krant. De Vrouw komt ook thuis van het werk. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik spekjes, zuurkool, karwijzaad en witte bonen. Erbovenop leg ik een rookworst en dit laat ik (afgedekt) goed doorwarmen. We eten het op. Natafelen. Afwas. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Frankfurt ’86 (Allan Holdsworth), Mark Hollis (Mark Hollis), Music Inspired By The Life And Times Of Scrooge (Tuomas Holopainen), The Deform Variations (Adam Holzman), Truth Decay (Adam Holzman), Under A Spell (Richard Barbieri), How Dare You! (10CC), A Day At The Beach (Airbag)

–

Woensdag 7 april:
Op om kwart voor zeven. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. Dan wandel ik door de regen naar de super. Het is koud en het waait ook flink. Thuis wat huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. Ik maak lunch en die nuttigen we. Afwasje. De Vrouw gaat de deur uit. Ik werk webstek bij en lees en luister. Halverwege de middag wandel ik nog een rondje om het centrum. De Vrouw is er eind van de middag weer en ik ga avondeten maken. Eerst een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, peer, aardbei en blauwe bes. Dan een curry van ui, pastinaak, peper en raapsteel. Ten slotte bak ik tartaartjes. We eten het op. Afwas. Krant. Webstek. Lezen. Luisteren.
Muziek vandaag: Wardenclyffe Tower (Allan Holdsworth), Hard Hat Area (Allan Holdsworth), Road To The Sun (Pat Metheny), None Too Soon (Allan Holdsworth), The Sixteen Men Of Tain (Allan Holdsworth), Flat Tire: Music For A Non-Existent Movie (Allan Holdsworth), Then! (Allan Holdsworth Group), Forever Comes To An End (Bjorn Riis), SMPTe (Transatlantic)

_

Dinsdag 6 april:
Hagel en sneeuw tijdens mijn ronde hardlopen vanmorgen vroeg. Het is te doen. Op tijd ben ik weer aan het werk. Veel overleg vanmorgen. Tussendoor wat koffie, ook met De Vrouw. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Dan wandel ik een rondje buiten het centrum door de zon en de hagel. En verder werken. Half vijf is het klaar. Krant. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw zet een schotel op tafel van lamsmerenguez, gehaktballetjes, witte bonen, paprika en tomaat met ernaast een salade. Toe is er nog wat ijs. Afwas en afval. Webstek. Lezen, luisteren, slapen.
Muziek vandaag: Blues For Tony (Holdsworth Pasqua Haslip Wackerman), i.o.u. (Allan Holdsworth), Road Games (Allan Holdsworth), Metal Fatigue (Allan Holdsworth), Avatachron (Allan Holdsworth), Sand (Allan Holdsworth), Secrets (Allan Holdsworth), Live At The Royal Albert Hall (Snarky Puppy), A Quick One (The Who)

–

Maandag 5 april: Tweede Paasdag
Zeven uur pas wakker en op. Redelijk goed geslapen, dit keer. De Vrouw gaat om half acht naar werk. Ik heb koffie, een boek, klusjes, waaronder voor Kunst-Zinnig-Brein. Buiten regent het. En sneeuwt het. En schijnt de zon. Tussendoor meer koffie en tussen de middag lunch van oudebroodjestosti met kaas en ei. In de middag even verder met wat klussen en schrijven. Halverwege de middag wandel ik naar buiten voor een rondje om het centrum door de storm. Gelukkig blijft het droog en is het af en toe zonnig. Als ik thuiskom, is De Vrouw terug van werk. Bijpraten en dergelijke. Eind van de middag maak ik avondeten: ik warm het eiergroentegerecht, de aardappelen en de eendenborstfilet op in de oven, vul het restant salade van gisteren aan met bosui, komkommer en aardbei, maak een knoflookyoghurtmayosaus en bak lamsshoarma. Dit eten we op. Er is nagerecht: karamelijs met wittechocolademousse. Afwas. Dan webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Live At Rockpalast (Steve Hillage), In The Eye Of The Storm (Roger Hodgson), Ice Cream Genius (h, Steve Hogarth), Not The Weapon But The Hand (Steve Hogarth & Richard Barbieri), Arc Light (Steve Hogarth & Richard Barbieri), Capture Light (John Holden), Velvet Darkness (Allan Holdsworth), The Things You See (Allan Holdsworth & Gordon Beck), Immigrance (Snarky Puppy), The Original Soundtrack (10CC), The Northern Religion Of Things (Nosound)

–

Zondag 4 april: Eerste Paasdag
Niet goed geslapen. Kwart voor zeven loop ik buiten een ronde hard. Ik kies een rustige en langere route. Het is niet heel koud. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Krant. Meer koffie met De Vrouw. We prepareren een uitgebreide paaslunch. Half een is De Zoon er. We maken bijna alles op. Afwas. Halverwege de middag wandel ik nog een rondje buiten het centrum langs het kanaal. Dan begin ik met het paasdiner. Eerst kook ik truffelaardappelen en ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, rode kool, komkommer, aardbei en blauwe bes. Dan bak ik spekblokjes, rode ui en sperziebonen; dit mengsel doe ik in een ovenschaal en eroverheen giet ik een mengsel van ei, peper en zout, en daaroverheen gaat dan weer geraspte kaas. Dit zet ik in de oven. Vervolgens bak ik de gekookte aardappels. De Vrouw bakt eendenborstfilet en maakt een toetje van oude koekjes, fruitbeleg, fruityoghurt, banaan en wittechocolademousse. De Zoon is er rond zes uur en we eten fiks. De afwas is redelijk snel klaar en daarna heb ik nog even voor de webstek en om te lezen en te luisteren.
Muziek vandaag: L (Steve Hillage), Motivation Radio (Steve Hillage), Green (Steve Hillage), Culcha Vulcha (Snarky Puppy), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

_

Zaterdag 3 april:
Even voor zeven wakker en op. Een uur later wandel ik naar de markt voor groente en fruit, daarna naar de slager en super. Koffie met De Vrouw. We wandelen samen nog het centrum in voor een winkel of wat. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er na half een voor lunch. Afwasje. Ik fiets naar mijn oude woonwijk en bezoek Onze Vader. Hij is goed te pas, zit fijn op de praatstoel en we hebben het over allerlei zaken zonder dat het superernstig wordt; integendeel, het is luchtig en prettig en gezellig. Vijf uur thuis. Even zitten, dan avondeten maken. Eerst vul ik het restantje salade van gisteren aan met bosui, komkommer en aardbei. Dan braad ik een varkenshaas en bak ik aardappelblokjes. Dat is het avondeten van paaszaterdag 3 april. Natafelen. Afwas. Webstek, lezen en luisteren.
Muziek vandaag: Archipelago (Hidden Orchestra), Chemsi (Hijaz), Fish Rising (Steve Hillage), Sylva (Snarky Puppy), My Generation (Deluxe Edition) (The Who)

Het arrestatiebevel brandde in zijn hand.
‘Wat sta je daar, Fred?’ hoorde hij.
Fred keek op. Het was Lian, de rechercheur in opleiding. Hij glimlachte.
‘Goed nieuws?’
‘Ik denk het,’ zei hij. ‘Een zaak die al jaren loopt, komt misschien snel tot een einde.’
‘Spannend.’ Haar ogen glommen.

Kijk jij maar uit, dacht Fred. Met je glimmende ogen. We hebben hem nog niet. Straks pakt hij jou ook. Je zult niet de eerste zijn die wervend gedrag vertoont en even later gruwelijk verminkt gevonden wordt.
Fred dacht aan hoe hij het eerste slachtoffer aantrof was. Het meisje lag in de sneeuw, op de hoek van een straat midden in het centrum van de stad, in het licht van een straatlantaarn. Ze was zo hard en veel geslagen, dat er nauwelijks een plekje op haar lijf te vinden was dat niet blauw was. Haar hond lag vlak naast haar, ook dood. Het duurde niet lang voor een volgend slachtoffer werd gevonden.

Zijn telefoon ging. Fred keek, zag ‘Onbekend nummer’ in het scherm en nam op. Nog voordat hij iets kon zeggen, begon de stem aan de andere kant zijn verhaal.
Dat verhaal was onsamenhangend. De stem wisselde voortdurend van toonhoogte. Dan klonk het snel, dan weer langzaam. Het ene moment hoorde hij rust, het andere moment was de woordenstroom gejaagd. Alles hoorde Fred. Opgetogenheid, spot, woede, waanzin, voldaanheid. Toen stelde de persoon aan de andere kant een vraag. Nee, een eis. Het was een opdracht.
‘Ik kom,’ fluisterde Fred.

‘Gaan we?’
Fred schrok op. Gaan we? Waarheen?
Lian kwam naar hem toe en legde haar hand op zijn arm. ‘Volgens mij gaan we.’
Was het moment dan eindelijk aangebroken? Fred pakte het papier weer op, zuchtte diep en liep voor de zoveelste maal met zijn ogen langs de zinnen. Het stond er echt. De naam, het adres: het was precies wat hij had gedacht en gehoopt. Nu zou het er dan echt van komen.
Ze gingen.

Lian reed. Fred bekeek haar van opzij. Wat was het toch met vrouwen dat ze zich zo opzichtig en uitdagend kleedden? De blonde krullen, de rode lippen, het rokje met de zwarte legging eronder, de blouse die net iets te ver open stond, het decolleté: het maakte van alles in hem los.
‘Vertel,’ zei Lian met haar ogen op de weg.
Fred vertelde van al die meisjes en vrouwen die waren gevonden. Het meisje met de hond, de prostituee, een volgende en nog een en nog een. Eén keer zelfs twee tegelijk. De een de hersens ingeslagen, de ander gewurgd of meerdere malen in de buik gestoken. En er waren ook kerels. Een hoerenloper, een pooier, nog een hoerenloper. Onthoofd, levend verdronken, de ogen uitgestoken of het hart uit het lijf gesneden. Het ging maar door. Aanvankelijk leek het toeval, op zichzelf staande incidenten, maar in de loop van de jaren ontdekte hij samen met het rechercheteam een patroon.
‘Maar,’ onderbrak Lian hem, ‘als het inderdaad een psychopatische en levensgevaarlijke seriemoordenaar betreft, waarom gaan we dan slechts met z’n tw…’
‘Hij wil dat ik alleen kom.’

Een hand op haar knie, zou hij dat kunnen maken? Haar eerst geruststellen, vragen of ze de auto even aan de kant wilde zetten, dan met zijn hand over haar dijbeen strelen, langzaam omhoog en ondertussen met een vinger langs haar wang. Ze was z’n collega. Dit kon niet. Dit kon hij niet maken. Hoe graag hij ook wilde.

Ze moesten stoppen bij een verkeerslicht. Lian draaide haar hoofd en keek hem aan.
‘Jezus, Fred.’ Shit, nou was ze boos. ‘Dit is bloedlink. Dit kan niet.’
‘Hij maakt zich bekend. Het is dé kans om hem te pakken. Als we daar met het hele team naartoe gaan met de gierende sirenes, dan is de vogel gevlogen en maakt hij nog meer slachtoffers.’
‘Echt, Fred. Denk je nou werkelijk dat dit stil kan blijven?’
‘We kunnen niet meer terug. Hij wacht op me.’
Lian schudde haar hoofd. Haar ogen spoten vuur.
Fred zuchtte en keek voor zich uit. Het verkeerslicht sprong op groen. ‘Je mag,’ zei hij.
Lian schakelde en gaf gas.

De kans op wat lichamelijk gewriemel met Lian was verkeken. Stel dat we dit overleven vandaag, dacht hij, dan zoek ik mijn vertier wel weer bij mijn vertrouwde adressen. Hij kende de wereld goed, had zelfs een paar van de lichamen herkend. Namen wist hij ook. Simone. Emmeline. Sharona. Selina. Vele anderen. Ze waren lekker geweest, deden wat hij wilde. Hij betaalde en zei: ‘Tot de volgende keer.’ Er waren volgende keren tot het moment dat hij toesloeg.

‘Hier links,’ zei hij.
‘De beruchte buurt.’ Lian keek om zich heen en draaide het stuur.
Nog geen twee minuten later stapten ze uit op de hoek van twee smalle straatjes. Ze liepen langs de etalages en de ramen. Bij een oud gevelhuis was een steeg.
‘Hier?’ vroeg Lian zacht.
Fred knikte.
Lian greep naar haar gordel en haalde haar dienstpistool tevoorschijn. Fred ging haar voor de steeg in. Na nog geen tien meter was de deur. Die stond op een kier. Fred sprong de deuropening voorbij. Binnen hoorde hij niets. Van onder zijn jas haalde hij zijn pistool tevoorschijn. Hij zuchtte diep en keek Lian aan.

Welkom. Je bent niet alleen. Je houdt je niet aan de afspraak. Ik zie je angst. Luister naar mijn stem. Ik vergeet het niet licht. Je tijd is gekomen. Ha, je dacht dat je me te pakken had? Je gevoel bedriegt je. Niet alles komt in de krant. Niet alles komt in het zicht. Je mist de anderen. Het is de noodzaak. Het bedrag is altijd te laag. Het water uit de vaart is de kracht. Je neus bedriegt je. Ik voel je onrust. Het geluid van het einde. Mijn strijd is klaar. De opdracht is vervuld. Ik haalde de deadline.

Naast hem duwde Lian de deur verder naar binnen open. Daar binnen was het donker, maar Fred kon zien dat er iemand naar hem toe kwam lopen. Stapels kranten in het halletje. Daar stond hij. Hij die hij de afgelopen jaren had gevolgd en gezocht. Ze hadden hem gevonden. De man droeg een lange regenjas en had zijn lederen aktentas in de hand. Iets zei hem dat ze niet op tijd waren.
Fred deed een stap naar binnen en richtte zijn pistool op de man. Die liet wat vallen. Er klonk gerinkel op de plavuizen. Een groot keukenmes met kartels. Fred keek langs de man heen. Zijn ogen waren nu gewend aan de duisternis in het huis. Op de grond lag het lichaam van een naakte vrouw. Haar buik was opengereten van haar borst tot aan haar schaamstreek. Langzaam verspreidde zich een plas donker bloed om haar heen.
‘Naam?’ vroeg Fred. Hij toonde hem het arrestatiebevel.

Hij keek niet naar het papier dat de rechercheur hem onder de neus hield. In plaats daarvan zag Fred de ondoordringbare blik die langs hem heen ging en waarin geen enkele spijt, mededogen of menselijkheid meer aanwezig was.
‘Haamschaar,’ zei ik met vlakke stem. ‘Ronald Haamschaar.’

–

E I N D E

–
Apeldoorn, maart 2021

–

Hier eindigt de serie over Ronald Haamschaar.
De eerste aflevering verscheen op maandag 4 september 2017; de daarop volgende delen kon je onregelmatig lezen hier op FOK!. Aan de afzonderlijke verhalen was niet te zien dat ze onderdeel waren van een serie. Trouwe lezers van mijn verhalen hier op FOK! kan het niet zijn ontgaan. In de jubileumcolumns in januari 2019, 2020 en 2021 vertel ik iets over de puzzel die er voor hen op te lossen is.
De serie besloeg uiteindelijk 21 afleveringen. In vijftien daarvan las je het verhaal vanuit het perspectief van Ronald. In zes gevallen ging het om iemand anders: drie vanuit de ogen van een prostituée, een door de bril van een klant, een andere vanuit het perspectief van een pooier en ten slotte vandaag vanuit de wereld van de rechercheur.
Oplettende lezers zagen de titels van de voorgaande afleveringen steeds weer terugkomen in de verhalen.
Hoeren, bloed, geweld, duivelse stemmen, een psychopatische seriemoordenaar en de dood: groot blijft de invloed van tuvokki op delen van mijn werk. De serie is dan ook aan hem opgedragen, in de hoop dat we ooit weer samen iets wereldverpletterends gaan maken. Wie weet.

Bas 31 maart 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.