Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 4 februari:
En weer aardig geslapen en goed op. Mijn ronde hardlopen gaat weer zeer vlot en om zeven uur ben ik aan het werk. Er ligt een fikse klus om teksten te plaatsen op het interne net (met allerlei links erin) en daar ben ik een groot deel van de dag mee bezig. Tussendoor koffie met De Vrouw, alsmede lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel een klein rondje en bezoek een paar winkels. Om half vijf is het werk klaar. Krant. Vervolgens maak ik avondeten.
Muziek vandaag: het zesde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Smiles Like A Shark (Mulu), Tooth (Mumpbeak), Do Nothing Till You Hear From Me (The Mute Gods), Tardigrades Will Inherit The Earth (The Mute Gods), Yes Remixes (The Verge), Welcome To The Planet (Big Big Train), The Zealot Gene (Jethro Tull), Make A Jazz Noise Here (Frank Zappa), Eberhard (Lyle Mays)

–

Donderdag 3 februari:
Goed geslapen en vroeg op de werkplek. Daar van alles aan geregel en overleg en uitwerken, plus een boel gesprek en netwerk. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. In de middag verder met regelen en uitwerken en ik ben thuis om half zes. Even zitten, dan maak ik avondeten. Ik warm het restant pastaschotel van gisteren op en eet daarbij het restant salade van gisteren. Afwasje. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Pinups (David Bowie), Welcome To The Planet (Big Big Train), The Zealot Gene (Jethro Tull)

–

Woensdag 2 februari:
Op tijd wakker en op. Kwart over zes. Mijn ronde hardlopen gaat erg soepel en snel. Ook op tijd loop ik naar de super. Thuis koffie. Dan wandel ik naar Gigant voor de repetitie van Theater Wirwar. Vruchtbare ochtend; we spelen twee scènes goed in. Twaalf uur thuis. Koffie met De Vrouw. Lunch met De Vrouw. Afwas zonder De Vrouw. Huishoudelijks. Dan allerlei voor Wirwar op social media. Na drie uur wandel ik nog een rondje door de zon en langs het kanaal. Krant. Ik maak avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, peer en walnoot. Dan bak ik kastanjechampignon, ui, paprika en courgette. Ik roer er tomatenblokjes doorheen en maak er een fikse saus van. Ondertussen kook ik linzenpasta. Ook bak ik blokjes kippendijfilet voor De Vrouw. Aan het eind roer ik de pasta en een restant crème fraîche door de groentesaus. We eten er goed van en er blijft ook voldoende over voor morgen. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Let’s Drink Some Tea (The Muffin Men), Powdered Water – European Tour April 2011 (The Muffin Men), Protegid (Carmen Souza), The Zealot Gene (Jethro Tull), Jazz Sabbath (Jazz Sabbath), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Dinsdag 1 februari:
Weer zeer op tijd naar de werkplek. Daar is veel werk aan overleg en geregel en geplan en georganiseer. Het lukt allemaal. Tussen de middag wandel ik door bos en regen. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er even na zes uur. De Vrouw serveert een linzensoep en een flammkuchen met ui en brie. Zeer smakelijk allemaal. Afwas. De Vrouw gaat even de deur uit. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Zealot Gene (Jethro Tull), The Royal Affair Tour – Live From Las Vegas (Yes), Tascam Tapes (DeWolff)

–

Maandag 31 januari:
Het regent. Als ik ga hardlopen lijkt het mee te vallen, maar met wind tegen is het meer dan een miezerbui. Lopen gaat erg soepel en ik ben terug voor ik het weet. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor koffie, al dan niet met De Vrouw. Die is af en toe even de deur uit. Ik werk fijn door en heb al vroeg alle dingen gedaan die ik per se moest doen. Dan kan ik me daarna buigen over wat achterstalliger werkzaamheden. Lunch met De Vrouw. Afwasje. Buiten regent het me te hard voor een ommetje en dus ga ik in alle rust verder werken. De Vrouw gaat naar het werk. Ik ben om half vijf klaar. Krant. Dan maak ik avondeten. Dat is niet bepaald moeilijk. Ik zet de oven aan en verwarm de schaal waarin een restant van de schotel van vrijdag en van die van gisteren zit, overdekt met extra kaas. Afwasje. Ik zie een muziekdvd. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het vierde en vijfde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), When Worlds Collide – The Music Of Frank Zappa (The Muffin Men & Ensemble 10:10), Live In The Kitchen Of Love (The Muffin Men), Looks Like Noodles To Me (The Muffin Men), Just Another Band From L4 (The Muffin Men), Manga (Mayra Andrade), Flowerman – Rare Blooms From The Syn 1965-69 (The Syn), Sylva (Snarky Puppy & Metropole Orkest), de dvd die mee kwam met de set Alive Again (The Neal Morse Band)

–

Zondag 30 januari:
Pas om kwart voor acht wakker en op. Koffie. Restje krant. Meer koffie met De Vrouw. Huishoudelijks en allerlei. Nog meer koffie. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje. Stofzuig. Ik wandel een uitgebreide ronde langs het kanaal, door parken en om het centrum. Vier uur is er de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie. Erna maak ik avondeten. Eerst snijd ik pompoen en schil ik aardappelen en die kook ik. Ondertussen maak ik een salade van bosui, komkommer, koolrabi en kerstomaat. Ook was en snijd ik andijvie. Ik bak oesterzwammen en maak er een jus bij. De pompoen en aardappelen giet ik af en stamp ik tot een grove puree. Ik roer er de rauwe andijvie doorheen en laat die wat slinken. Ten slotte bak ik steak d’Avignon voor De Vrouw. We eten er goed van en er blijft voldoende over voor morgen. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Live @ The Cavern (The Muffin Men), Baker’s Dozen (The Muffin Men), The Unreasonable Silence (Cosmograf), The Universe Also Collapses (Gong), Terry Riley: Sun Rings (Kronos Quartet)

–

Zaterdag 29 januari:
Ik word pas om zeven uur wakker. De Vrouw is al op. Zij gaat een half uur later naar het werk. Ik loop een ronde hard en die gaat redelijk. Thuis nog koffie. Anderhalf uur later dan ‘normaal’ maak ik mijn gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs de slager en super. Erna nog even naar de Syrische winkel voor brood. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Afval. Ik wandel langs het kanaal naar een super en haal daar de laatste kleinigheid. Thuis krant. De Vrouw is er om half vijf. Bijpraten. Een uur later lopen we naar een restaurant aan de andere kant van het centrum. Daar eet ik mooie vegetarische gerechten. Negen uur thuis. Webstek. Slapen.
Muziek vandaag: God Shaves The Queen (The Muffin Men), Kamikazi ! (The Muffin Men), More Songs From The Campfire (The Muffin Men), La Revancha Del Tango (Gotan Project), Orange Synthetic (Cobalt Chapel)

–

Vrijdag 28 januari:
Pas om half acht wakker en op. Koffie. Lezen. Meer koffie met De Vrouw. Dan stap ik op de fiets en rijd ik langs een paar (kringloop)winkels, op zoek naar een decorstuk voor De verjaardag van Anja. Het lukt, maar ik koop nog niets. Thuis koffie met De Vrouw. Ik loop naar de super in het centrum voor een kleinigheid. Dan lunchen we. Afwasje. Ik fiets weer om het groentepakket op te halen en onderweg naar de beoogde kringloop kom ik die andere kringloop tegen en dáár vind ik een nog beter exemplaar van het decorstuk, goedkoper, steviger en hufterproof. Dat neem ik mee. Thuis lezen en allerlei. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik maak een pompoen schoon en snijd de helft van het vruchtvlees in stukken. Zo ook twee pastinaken. De oven verwarmt ondertussen voor op 190C. Ik doe de groente in een braadslede en rooster ze twintig minuten. Ik heb dan tijd om een salade te maken van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat. Ook maak ik een mengsel van slagroom, peper, zout en geraspte kaas. Ik maak ook een soort panko van pistache- en walnoten en een kaascracker, die ik fijnhak. Ik giet het mengsel over de groente en bestrooi het met mijn eigengemaakte panko. Dan gaat de slede nog tien minuten de oven in. Ten slotte bak ik een runderschnitzel voor De Vrouw. We eten er heel goed van, want het smaakt uitstekend. Afwas. Lezen. Webstek. Meer lezen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), Frankincense – The Muffin Men Play Zappa (The Muffin Men), MufFinZ (The Muffin Men), The Best Band You Never Heard In Your Life (Frank Zappa), Live At The Apollo (Yes featuring Anderson Rabin & Wakeman), Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy)

–

Donderdag 27 januari:
Mijn ronde hard loop ik soepel en snel. Aan het eind begint het wat te motregenen, maar ik heb er geen last van. Om zeven uur ben ik aan het werk. Er is allerlei geregel, gedoe, geschrijf, geplan, gevergader, gebel, gemail, geapp. De Vrouw gaat om negen uur naar het werk. Tussendoor koffie. Lunch, afwas en een heel kort rondje langs het kanaal. De Vrouw is er weer om vier uur. Een uurtje later ben ik klaar en sluit ik af. Bijpraten. Dan maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Dan bak ik kastanjechampignon, ui, paprika, courgette en een restje broccoliroos. Daar roer ik chilikruiden en tomatenpuree doorheen en dan een blik rode bonen. Dat laat ik garen en ondertussen bak ik voor De Vrouw reepjes kipfilet. Ik zet alles op tafel, samen met wraps en geraspte parmesan. We eten alles op. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het eerste plaatje uit de doos Music For Installations (Brian Eno), The Muffin Men (The Muffin Men), Play The Music Of Frank Zappa – Say Cheese And Thank You (The Muffin Men), Playing The Music Of Frank Zappa – Mülm (The Muffin Men featuring Ike Willis), Feel The Food – Play Uncle Frank Live (The Muffin Men), het vijfde en zesde plaatje uit de doos 200 Motels (Deluxe Edition) (Frank Zappa)

–

Woensdag 26 januari:
Slapen gaat redelijk goed. Zeven uur wakker en op. Iets meer dan een uur later wandel ik naar de super. Wel koud. Koffie met De Vrouw. Dan naar Gigant voor de theaterles van Wirwar. Van spelen komt het niet; de groep vertelt hoe het de afgelopen zes weken is geweest en de verhalen over eenzaamheid en gemis maken indruk. Half een weer terug. Koffie met De Vrouw; later lunch. De Vrouw gaat naar het werk. Ik wandel een rondje om het centrum. Thuis allerlei. Eind van de middag schuif ik een schaal met een restant van de zuurkoolschotel van gisterenavond in de oven. Die schaal eet ik leeg. Nou nee, ik schuif de inhoud eerst op een bord en daarna eet ik het allemaal op. Afwasje. Dan heb ik belcontact met Ank. Zaterdag 5 februari gaan we naar haar en Bob toe. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Heritage Suite (Rick Wakeman), The Blue Elephant (Matt Berry), Orange Synthetic (Cobalt Chapel), 50 Live (Yes), Lovely Difficult (Mayra Andrade), Neither Use Nor Ornament (Regal Worm)

–

Dinsdag 25 januari:
En opnieuw zeer op tijd op de werkplek. Daar zijn naaste collega’s en dat is fijn om elkaar weer in levenden lijve te spreken en met ze samen te werken. Er is nogal wat werk aan regelen, herschrijven, organiseren. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. Ook in de middag regelen, herschrijven en overleggen en uit eindelijk ga ik tevreden naar huis. Half zes ben ik daar. Deel krant. De Vrouw serveert een ovenschotel van zuurkool, banaan, aardappel en kaas. De Zoon is er om zes uur om mee te helpen opeten. Het lukt niet. Afwas. Dan zien we een deel van de persconferentie waarin onze minister-president met zijn nieuwe knecht aankondigt dat vanaf morgen zo goed als alles weer open kan tot tien uur ’s avonds, weliswaar met wat restricties, maar vooruit we kunnen weer naar restaurant of theater. Restdeel krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Blue Elephant (Matt Berry), Live In Brighton 1975 (Can)

–

Maandag 24 januari:
Op de werkplek ben ik weer zeer op tijd aanwezig. Vanmorgen een schrijfklusje en allerlei overleg. Tussen de middag wandel ik door bos. In de middag veel regel- en uitwerkwerk. Half zes ben ik thuis. De Vrouw serveert een schotel van ui, wortel, tomaat en kikkererwt die erg smakelijk is. Ernaast een salade van bosui, koolrabi, komkommer en paprika. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Blue Elephant (Matt Berry), Looking On (Deluxe Edition) (The Move), From Silence To Somewhere (Wobbler)

–

Zondag 23 januari:
Om een of andere reden ben ik om zeven uur al mijn ronde aan het hardlopen. Dat gaat nog fijn ook. Thuis nog terug in bed. Koffie met De Vrouw. Restje krant. Meer koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en stofzuig. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Halverwege de middag is er de gebruikelijke zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden. Erna maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignons en rode ui, voeg risottorijst en bouillon toe en laat het een kwartier pruttelen. In de tussentijd maak ik een salade van bosui, komkommer en koolrabi en doe daar het kleine restje van de salade van gisterenmiddag bij. Na de vijftien minuten voeg ik broccoli(roosjes) bij de risotto en dat kookt nog bijna tien minuten door. Ik bak een runderschnitzel voor De Vrouw en rasp parmesan. We eten alles op. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Shazam (Deluxe Edition) (The Move), Live At Rockpalast (Steve Hillage), het vierde plaatje uit de doos 200 Motels (Deluxe Edition) (Frank Zappa), Studio 105 (Mayra Andrade), Brothers And Sisters (The Allman Brothers Band)

–

Zaterdag 22 januari:
Het is zeven uur en ik sta op. Koffie. Ik maak mijn gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs slager en super. Koffie met De Vrouw. Ik wandel naar nog een super en Syrische winkel in het centrum. Nog meer koffie met De Vrouw. Huishoudelijks. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwas. Ik fiets naar Onze Vader en bezoek hem. Hij is opgewekt en zit ouderwets vol verhalen en dat is heel mooi. Vijf uur thuis. Ik maak avondeten. Ik leg aardappelparten in een braadslede en schuif die in de oven. Dan maak ik een grote salade van bosui, koolrabi, komkommer en kerstomaat; voor ernaast rooster ik pijnboom- en pompoenpitten en pistachenoten. Ook maak ik een kleine fruitsalade van aardbeien. Voor De Vrouw bak ik een steak d’Avignon. We eten alles op. Afwasje. Webstek. Krant.
Muziek vandaag: Move (Deluxe Edition) (The Move), Fly From Here – Return Trip (Yes), Something Else By The Move … Plus (The Move), het derde plaatje uit de doos 200 Motels (Deluxe Edition) (Frank Zappa)

‘Godverkut, dames en heren. Is die pipo hier nu nog steeds? Sinds 18 januari 2007 – eergisteren dus maar liefst vijftien jaar, hoe houden we het hier nog uit? – plaatst hij zijn misselijkmakende stukjes hier op de Voorpagina van FOK!. De eerste zeven jaar deed hij dat wekelijks of vaker; de afgelopen zeven jaren verschijnen zijn verhalen tweewekelijks en sinds een jaar of twee ook weer op de zo vertrouwde donderdagmorgen. Dames en heren, FOK! had zo mooi kunnen zijn zonder hem, maar hier is hij dan toch: bazbo!’

(Niemand klapt. Iedereen heeft zijn microfoon uit staan.)

‘Bas, van harte welkom, ga zitten. Wat wil je drinken? Ik heb wijn en water. Het zal wel weer water moeten zijn.’
‘Doe maar even niks, Adriaan. Anders moet ik steeds naar de wc.’
‘Lekker goedkoop. Hoe gaat het met je?’
‘Je wilt het niet weten.’
‘Jawel! Anders vroeg ik het toch niet?’
‘Jij bent toch ook maar gewoon van de redactie? Dan zoek je naar nieuwtjes en scoops om mee te scoren, zodat de kijkcijfers hoog zijn. Je bent niet écht geïnteresseerd in mij. Wat kennen wij elkaar nou helemaal?’
‘Nou, ik ken jou wel, hoor. Je hebt hier in de afgelopen vijftien jaar al zo veel geschreven over jezelf, dat we een redelijk gedetailleerd beeld hebben van hoe en wie jij …’
‘O kut. Krijgen we dat weer.’
‘Wat?’
‘Dat je me denkt te kennen op basis van een paar regels die ik schrijf.’
‘Dat is niet zo?’
‘Nee.’
‘Nee?’
‘Nee.’

(Er loggen nog wat laatkomers in. Iemand heeft zijn microfoon aan staan en laat een boer. Bij een ander zien we een kat over het toetsenbord lopen.)

‘Iets anders dan. Waar heb je het afgelopen jaar 2021 zoal over geschreven?’
‘Ik verwijs je naar de vijfentwintig stukjes. Daar staat alles in.’
‘Doe nou even niet zo flauw. Waar gingen die stukjes over?’
‘Die heb je dus kennelijk niet gelezen. Ze gaan al vijftien jaar over dagelijkse dingen en kleine avonturen, al dan niet in het echt gebeurd of compleet verzonnen.’
‘Fijn, daar worden we wijzer van.’
‘Wijzer worden is niet het doel dat ik bij de lezer wil bereiken met mijn stukjes. Voor mij is het belangrijkste dat de lezer zich een minuut of wat vermaakt, dat hij of zij een moment glimlacht of een traan laat of nadenkt, dat hij korte tijd uit zijn eigen werkelijkheid is en zich verplaatst in een andere werkelijkheid, dat dit verschrikkelijke leven even wat minder verschrikkelijk is. Maar als iemand er iets van leert, is dat ook mooi meegenomen. Net als de nieuwe fiets van de buurman.’
‘Huh? Wat is er met de nieuwe fiets van je buurman?’
‘Die had hij neergezet midden in de Hoofdstraat hier in ons zo majestueuze Apeldoorn, terwijl daar een parkeerverbod voor fietsen is. De gemeente is daar erg streng op en verwijdert foutief gestalde fietsen. De nieuwe fiets van de buurman stond goed op slot, maar was ook mooi meegenomen.’
‘Ach zo.’
‘Ja.’
‘Maar je hebt er niet over geschreven.’
‘Nee.’
‘Waarom niet?’
‘Zó’n enorm avontuur was het nou ook weer niet en daarbij: ik heb maar vijfentwintig stukjes in een jaar, dus ik moet zuinig zijn met de beschikbare ruimte.’
‘Maar er is bijna geen andere columnist meer. Jij bent zowat de enige nog. Je zou zo dagelijks kunnen publiceren op FOK!.’
‘Ik heb nog geen aanbieding gehad.’
‘Wat voor aanbieding?’
‘Dat ik dat kan of mag doen en tegen welk tarief. Als ik er een beetje van zou kunnen rondkomen, zou ik het zeker overwegen.’

(Aanmoedigend applaus van achter de laptops. We horen het niet, want alle microfoons staan nu uit, maar aan de bewegingen te zien is iedereen enthousiast.)

‘Bas, wat waren voor jou de hoogtepunten in 2021?’
‘Ik praat niet graag in het openbaar over mijn seksleven.’
‘Is het zo slecht, dan?’
‘Nee, verre daarvan. Maar ik wil niemand jaloers maken.’
‘En op het gebied van je schrijverij, wat waren de uitschieters in 2021?’
‘Het is me weer gelukt om vijfentwintig stukjes te schrijven.’
‘En op welke daarvan ben je het meest trots?’
‘Dat is net zo’n vraag als wie mijn favoriete kind zou zijn.’
‘Interessante wending. Wie is jouw favoriete kind?’
‘Mijn zoon. De oudste. Hij is ook de jongste. We hebben maar een zoon.’
‘En waarom ben je op hem trotser dan op je dochter of dochters?’
‘Ik heb geen dochter.’
‘Terug naar de verhalen in 2021, dan.’
‘Nou, vooruit.’
‘Zijn er nog bijzondere verhalen verschenen?’
‘Ik vind ze allemaal bijzonder. Ik heb al mijn kinderen even lief.’
‘Nou, zal ik dan maar een voorzetje geven, Bas? Voordat het een eindeloze en zinloze woordenwisseling wordt?’
‘Nou, vooruit.’

(De meeste kijkers en luisteraars hebben nu niet alleen hun microfoon, maar ook hun camera uit gezet.)

‘Zag ik nou goed dat die ene serie van je is afgelopen?’
‘Die ene, Adriaan? Welke bedoel je?’
‘Die ene over die man.’
‘Die ene over die man, Adriaan? Welke bedoel je?’
‘Ah, je weet wel. Welke serie van je is afgelopen jaar ten einde gekomen?’
‘De serie over Roland Haamschaar.’
‘Heette die man niet Ronald Haamschaar?’
‘Dat zou maar zo kunnen, Adriaan. Ik haalde het zelf nog wel eens door elkaar.’
‘Maar de serie is ten einde?’
‘Ja. Klaar. Af. Voltooid. Afgelopen. Finito.’
‘Waarom?’
‘Omdat er niets meer over hem te schrijven viel, Adriaan. De serie heeft een paar jaar geduurd en gelopen. Aanvankelijk leken het losse verhalen, maar langzaam ontwikkelde zich een verhaallijn, waarin bloed, moord en hoeren een rol gingen spelen. Met dank aan die goeie ouwe tuvokki. Aan het eind van de serie bleek de hoofdpersoon Roland Haamschaar of Ronald Haamschaar of hoe die pipo ook weer heette een psychopathische seriemoordenaar en werd hij gearresteerd. Wat wil je dat ik er nog meer over schrijf?’
‘En die andere serie van je?’
‘Welke andere serie?’
‘Die over jouzelf als schrijver, Bas. Die serie die heet ook Schrijver, geloof ik.’
‘Die serie gaat niet over mijzelf. Hoe vaak moet ik dat nog vertellen?’
‘Maar het gaat toch over een schrijver die allerlei psychische klachten heeft?’
‘Ja. En?’
‘Jij bent toch ook een schrijver?’
‘En ik heb toch ook psychische klachten? Luister eens, Adriaan. Ik heb je dit vorig jaar ook al verteld en volgens mij het jaar daarvoor ook. En het jaar daarvoor. Die serie gaat niet over mij. De hoofdpersoon lijkt misschien op mij, maar hij blijft stil staan en ik ben ondertussen al tig stappen verder. Ik heb je ook verteld dat ik een nieuw verhaal moet ‘herkennen’ als onderdeel van die serie en nou, toevallig heb ik afgelopen jaar weinig verhalen gemaakt of kunnen maken die ik ‘herkende’ als onderdeel van die serie Schrijver. Ik weet ook niet of die verhalen zich in de toekomst nog gaan openbaren. Dat moeten we afwachten.’

(De ene luisteraar die zijn microfoon aan heeft staan, brengt snurkgeluiden voort. Adriaan zet hem op ‘mute’. De overige kijkers en luisteraars zijn uit zichzelf stil.)

‘Bas, vorige keer vertelde je dat jij geen columns over de actualiteit schrijft. Iets met wat actueel is of tijdgebonden of weet ik veel. Je maakt het liefst verhalen, zei je.’
‘Dat klopt, Adriaan. Maar wat is je vraag?’
‘Toch plaatste je een maand of wat geleden een heel lang stuk over de klimaatproblematiek.’
‘Dat klopt, Adriaan. Maar wat is je vraag?’
‘Waarom dan, godverdomme!?’
‘Omdat er iets speelde dat me hoog zat. Een zeer verontrustend rapport van tientallen vooraanstaande wetenschappers, waarin zij allerlei onderzoeken van de afgelopen paar jaar naar de klimaatcatastrofe bundelen, verscheen en was kort in het nieuws. In diezelfde week werd bekend dat de Formule 1 op Zandvoort in september ging starten, een uiterst vervuilend evenement, dat natuur in de omgeving bedreigt. Daar werd ik boos van. We weten dat het niet goed gaat met de aarde, maar we moeten ons wel kunnen blijven vermaken met autoraces. Schiet mij maar lek. Dus daarover moest ik schrijven.’
‘Wat had je verwacht?’
‘Nou, dat ik als klimaatdrammer de wind van voren zou krijgen van alle FOK!kers. Tientallen, zo niet honderden posts van afkeuring en dat ik niets wist en een klimaatwappie was en maar beter dood zou moeten. Dat ik compleet neergesabeld en afgefikt en bedreigd via de achteruitgang het pand zou moeten verlaten.’
‘En wat was het resultaat? Hoe waren de reacties?’
‘Enkele tientallen keren was mijn stuk aangeklikt en er waren drie reacties, waarvan eentje inhoudelijk zinvol.’
‘En nu?’
‘Nu? Nou, niks. Ik zal heus nog wel eens een keer iets actueels maken, maar ik blijf liever bij de verhalen. Daar ga ik misschien wel gewoon mee door.’
‘Misschien?’
‘Ja, ik twijfel. Of ik hier mijn stukjes nog wel moet droppen. Waar bezoekers van FOK! massaal op klikken zijn de nieuwsberichten over COVID, over demonstraties, over rechts-extremisten, over een beter leven voor kippen en dan gaat het er vooral om stoer en boos en kwetsend te zijn en de schuld te geven aan linksen, anderstaligen, migranten, islamieten, complotdenkers, religieuzen en gevaccineerden. De groep vaste lezers lijkt steeds kleiner. Ik dank hen overigens hartelijk voor het trouwe lezen en voor de serieuze en bemoedigende reacties. Van de oude ploeg columnisten is niets meer over. Alleen Bornfree plaatst heel af en toe nog wat. Ik heb ook nog eens een nieuwe werkplek en …’
‘O, kut.’
‘…ja…’
‘Gaan we weer.’
‘… en ik weet niet of ik de tijd en de energie nog wel kan blijven vinden om met de regelmaat van eens in de twee weken een verhaal met een kop en een staart te maken. Ik zit de godganse dag al achter een beeldscherm en dan zal ik dat in mijn vrije tijd ook nog eens gaan doen? Hoe graag ik ook schrijf, ’s avonds en in de weekenden thuis zijn er andere leuke dingen. Maar ik praat niet graag in het openbaar over mijn seksleven.’
‘Nou, fraai is dat. Dan laten we het hierbij. Tot volgend jaar.’
‘Misschien.’

(Het publiek verlaat het online overleg.)

–
Apeldoorn, januari 2022

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 21 januari:
Uitstekend geslapen en ik sta fris op. Mijn ronde hardlopen door koude gaat soepel en snel. Zeven uur ben ik aan het werk. Tussendoor koffie. De Vrouw is afwisselend de deur uit en elders in huis aan het werk. We lunchen samen. Afwasje. Ik wandel een kort rondje langs het kanaal. En weer verder. Half vijf vind ik het klaar voor deze week. Krant. Dan maak ik avondeten. Ik bak kastanjechampignons, rode ui en gele regenboogpeen. Dan doe ik daar Thaise soeppasta bij en bouillon en dat laat ik twintig minuten pruttelen. Ondertussen kook ik zwarte noedels en snijd ik bosui, rode en oranje paprika en courgette. De courgette gaat de laatste minuten bij de soep in. Voor De Vrouw heb ik kabeljauwfiletstukken gepocheerd. De rauwe groente staat apart op tafel en doen we pas in de soep als die in het bord zit. We eten alles op. Afwasje en afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Great Adventure (Neal Morse), Major Impacts (Steve Morse), Major Impacts 2 (Steve Morse), Storms Over Still Water (Mostly Autumn), The Death Defying Unicorn (Motorpsycho), Eat A Peach (The Almann Brothers Band), You Can’t Do That On Stage Anymore Vol. 3 (Frank Zappa), Orange Synthetic (Cobalt Chapel)

–

Donderdag 20 januari:
Niet heel goed geslapen, maar eenmaal opgestaan ben ik uitstekend. Zeer op tijd weer op de werkplek alwaar het nodige aan werkzaamheden te doen is. Dat doe ik. Tussen de middag wandel ik door veld, bos, zon en sneeuwbui. Welja. Redelijk op tijd ook weer klaar met alle werkzaamheden en dus naar huis. De Vrouw is naar het werk. Even zitten. Dan avondeten maken. Bosui bakken, paprika en courgette erbij, eieren, laten bakken en ten slotte plakken kaas eroverheen. De bedoeling is dat ik het opeet en dat doe ik dan ook. Afwasje van niets. Onze Vader kort bellen; ik ga zaterdagmiddag bij hem langs. Webstek. Krant. Andere dingen lezen.
Muziek vandaag: Orange Synthetic (Cobalt Chapel), Storia, Storia (Mayra Andrade), Live In Brighton 1975 (Can), The Hideous Goblink (Regal Worm)

–

Woensdag 19 januari:
Veel slaap nodig, want ik ben pas om half acht echt wakker en op. Ik loop een ronde hard. Het is druk op straat met woonwerkschoolverkeer en dat maakt dat ik mijn hoofd bij het verkeer moet hebben en niet bij het lopen zelf. Toch gaat het redelijk. Thuis koffie. Dan wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Ik loop naar de Kap en haal daar wat tijdschriften met de strip van Robert erin en vervolgens deponeer ik die in de brievenbus van zijn vrouw. Lunch met De Vrouw. Afwasje en ander huishoudelijks. Ik wandel een rondje om het centrum. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Dan bak ik kastanjechampignons, ui, zoete aardappel, groene currypasta, paprika en boerenkool; daar doe ik een heel klein beetje vocht bij en vervolgens pruttelt het twintig minuten. Ondertussen bak ik kipdijfilet voor De Vrouw, ook in groene currypasta. We eten niet alles op; het restant neemt De Vrouw morgen mee naar het werk. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: The Similitude Of A Dream (Neal Morse), Topographic Drama (Yes), Mixing Colours (Brian Eno & Roger Eno)

–

Dinsdag 18 januari:
Het is stil, maar niet rustig op de werkplek. Veel te doen, namelijk. Ik doe het. Voorbereiden, uitdenken, overleggen, uitwerken, puzzelen. Tussen de middag wandel ik door bos en mist. Volle dag, veel voor elkaar. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw presenteert een plaattaart met witlof, rode ui, appel, geitenkaas en walnoot. Zeer goed. Ernaast een salade. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Live In Brighton 1975 (Can), Dwellers Of The Deep (Wobbler)

–

Maandag 17 januari:
Fit genoeg om weer zeer vroeg op te staan en een ronde hard te lopen. Dat lopen gaat supersoepel en om zeven uur ben ik aan het werk. Vanmorgen van alles en nog wat. Tussendoor koffie met De Vrouw. Later lunch en afwas en om een uur zit ik in een grote middag met de mensen van mijn nieuwe afdeling. Iets met koers uitzetten en nog veel meer. Interessant, veel uitwisselen en bijdragen, maar wel pas om kwart voor vijf klaar. De Vrouw is naar het werk gegaan, dus ik ben alleen. Ik loop snel naar buiten voor een klein rondje en een bezoek aan een super in het centrum. Dan maak ik avondeten. Omdat alle energie op is, is het eenvoudig. Pasta koken, kastanjechampignons bakken met bosui, courgette, minipaprika en postelein, rode pesto en pasta erdoor en parmesan eroverheen. Afwasje. Webstek en lezen.
Muziek vandaag: The Grand Experiment (Special Edition) (The Neal Morse Band), Alive Again (The Neal Morse Band), Navega (Mayra Andrade), The Allman Brothers Band At Fillmore East (The Allman Brothers)

–

Zondag 16 januari:
Op tijd wakker, maar ik blijf in bed tot half negen. Dan op en koffie. Allerlei, waaronder de was. Meer koffie. Krant. Nog meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Was. Stofzuigen. Ik wandel een rondje om het centrum en op de terugweg bezoek ik nog een super. Vier uur is het tijd voor de zondagmiddagluistersessie met de Duitsche vrienden en dit keer trakteert Sacha op Krokafant met Ståle Storløkken & Ingebrigt Håker Flaten: een gaaf concert. Het is bijna half zes als ik het avondeten ga maken. Ik verwarm de oven voor op 190C, schil chioggiabieten en regenboogpeen, snijd die in plakken en leg die in een braadslede. Daar doe ik dan nog rode ui en kastanjechampignons bij. Dit gaat dik drie kwartier in de oven. Ondertussen vul ik een restant salade van vrijdag aan met bosui en komkommer en tomaat. Als de drie kwartier voorbij zijn, doe ik een afgegoten blik groene linzen bij de groenten in de braadslede en dat gaat nog zeven minuten in de oven. Ten slotte bak ik runderschnitzel voor De Vrouw. We eten er goed van en er blijft nog over voor De Vrouw op het werk morgenavond. Natafelen. Afwasje. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het derde plaatje uit de set Testimony Two – Live In Los Angeles (Neal Morse), Momentum (Neal Morse), Live At The NCH (The Gloaming), de eerste twee plaatjes uit de box 200 Motels (50th Anniversary Deluxe Edition) (Frank Zappa)

–

Zaterdag 15 januari:
Fris als ik mijn ronde ga hardlopen, maar daar heb ik geen last van. Ik maak mijn gebruikelijke zaterdagmorgenronde langs de slager en super. Koffie met De Vrouw. Dan naar de Syrische winkel voor brood. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. We staan op het punt om naar Auke en Heidi te gaan, als Heidi belt met het verhaal dat hun kleinkind op bezoek is geweest en een klasgenootje is besmet. Een kwartier later nieuw bericht: de zelftest is negatief, dus het is veilig genoeg om op bezoek te gaan. We beleven genoeglijke uren, waarin we flink bijpraten en veel plezier hebben. Ook is er een maaltijd. Tien uur zijn we thuis en drie kwartier later ga ik naar bed.
Muziek vandaag: de eerste twee plaatjes van de set Testimony Two – Live In Los Angeles (Neal Morse)

David Bowie – TV Show Musikladen, Bremen 1978
George Duke (with Napoleon Murphy Brock) – Live in Paris 1979
Jon Hassell with Paolo Fresu – Sketches Of The Mediterranean (2013)
Arve Henriksen & Bill Frisell – Live at Moers 2010
Allan Holdsworth – 1992
Allan Holdsworth (Dave Carpenter, Gary Novak) – Frankfurt 1997
Allan Holdsworth (Ernest Tibbs, Chad Wackerman) – Leverkusen 2010
Jazz Sabbath – Rockpalast: Leverkusener Jazztage 2022
Krokofant with Ståle Storløkken &Ingebrigt Håker Flaten – Nasjonal Jazzscene, 6 December 2018
Monomyth – Elektra Sliedrecht 2013
Monomyth – Paradiso, Amsterdam – 28 maart 2016
The Nice – Croydon 1968
The Nice – Essener Pop & Blues Festival 1969
Nytt Land – Live Ritual 2021
Monika Roscher Bigband – Zappanale, 22 juli 2018
Sparks – Schwuz, Berlin, October 6, 2017

–

Vrijdag 14 januari:
Zeven uur wakker en op. De Vrouw is al naar het werk. Koffie. Allerlei muziek uitzoeken. Meer koffie. Meer muziek en lezen. Dan lunch en afwasje. Ik wandel een rondje en haal het groentepakket op. Lezen. De Vrouw is er weer om half vier. Bijpraten. Eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, tomaat en ananas. Dan bak ik ui, dumplingpompoenblokjes en voeg daar boerenkool en bouillon aan toe. Terwijl het pruttelt, schuif ik een schaal met portabello’s gevuld met kaas de oven in. Ten slotte bak ik een kogelbiefstuk voor De Vrouw. We eten alles op. Natafelen. Afwas en afval. Ik zie nog een staartje van de persconferentie waarin de minister-president en zijn nieuwe knecht lichte versoepelingen aankondigen: vanaf morgen kunnen winkels weer open tot 17.00 uur. De horeca en cultuur blijven helaas nog dicht. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Lifeline (Special Edition) (Neal Morse), Testimony Two (Special Edition) (Neal Morse), Brother Where You Bound (Supertramp), We Like It Here (Snarky Puppy), Broadway The Hard Way (Frank Zappa), Progeny: Highlights From Seventy-Two (Yes), Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy)

–

Donderdag 13 januari:
Vroeg op. Dat komt doordat de wekker vroeg gaat. Ik sta op. Het is allemaal wat. Mijn ronde hardlopen door de kou gaat zeer soepel en ik ben terug voor ik het weet. Iets na zeven uur ben ik aan het werk. Ook vandaag allerlei geregel, geschrijf, gepuzzel, gezellig. Tussendoor koffie met De Vrouw en tegen een uur lunch. Afwasje. Ik wandel een klein rondje langs het kanaal en ga dan weer verder. Om kwart voor vijf is het klaar voor deze week. Krant. Erna maak ik avondeten. Ik bak uien, doe daar blokjes pompoen bij en overgiet het met bouillon. Ik voeg kaneel en gember toe en laat het twintig minuten pruttelen. Ondertussen heb ik champignons en knoflook gebakken. Na de twintig minuten pureer ik de soep en dan voeg ik de champignons toe. Ik heb kaas geraspt en voor De Vrouw heb ik wat vleeswaren gesneden en gebakken. We eten goed van de pompoensoep en tafelen na. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Orangefield (cd single) (Van Morrison), Hymns To The Silence (Van Morrison), Testimony (Special Edition) (Neal Morse), One (Special Edition), Pacantó (Totó la Momposina), Allow Yourself (Nosound)

–

Woensdag 12 januari:
Half acht echt wakker en op. Koffie. Half tien wandel ik naar de super. Koffie met De Vrouw. Allerlei. Meer koffie. Later lunch. Afwasje. De Vrouw gaat naar het werk. Ik wandel een rondje buiten het centrum door de zon. Daarna doe ik weer allerlei, waaronder schrijfklusjes voor De Vrouw. Dan maak ik avondeten voor mijzelve. Voor mijzelf kook ik eerst spaghetti. Ondertussen snijd ik groente (en maak ik weer een pot cranberrycompote). Dan bak ik champignons, bosui en paprika. Daar roer ik de pasta doorheen en fiks groene pesto. Geraspte kaas eroverheen. Opeten. Afwasje. Webstek. Krant. Andere dingen lezen, want de PROG is uit.
Muziek vandaag: Astral Weeks (Van Morrison), Moondance (Van Morrison), Irish Heartbeat (Van Morrison & The Chieftains), Avalon Sunset (Van Morrison), Folklore (Big Big Train), Songs From Tsongas – 35th Anniversary Concert (Yes), Flowerman – Rare Blooms From The Syn 1965-69 (The Syn), het eerste plaatje van My People Were Fair And Had Sky In Their Hair… But Now They’re Content To Wear Stars On Their Brows (Deluxe Edition) (Tyrannosaurus Rex)

–

Dinsdag 11 januari:
Opnieuw vroeg naar de werkplek. Daar doe ik veel verschillende dingen, krijg ik ook heel veel af. Fijn. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. En in de middag is er nóg meer af. Heel fijn. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw serveert een schotel van nepspek, knolselderij en boerenkool met ernaast een salade. Smakelijk. Afwas. Webstek. Lezen. Goede dag, wel vermoeid.
Muziek vandaag: The Allman Brothers Band (The Allman Brothers Band), Idlewild South (The Allman Brothers Band), Vortex (Sonar with David Torn), Departure Tapes (Giancarlo Erra)

–

Maandag 10 januari:
Wat beter geslapen, ondanks paar keer wakker met pijn in maag en zo. Toch op tijd op en vanaf dan gaat het prima. Op tijd op de werkplek en daar volop aan de slag. Er is weer het een en ander. Tussen de middag wandel ik door bos en zon. Ook in de middag allerlei werk en om iets voor vier uur vind ik het mooi geweest. Ik mis de bus en loop een paar haltes verder. Half zes thuis. De Vrouw is (nog) naar het werk. Ik maak avondeten. De Vrouw komt thuis. Ik serveer het met komkommer en bosui aangevulde restant van de salade van gisteren, met ernaast portabellostukken gebakken, met rode ui, paprika en spinazie, waardoorheen kruidenroomkaas en gekookte spaghetti. Zo smakelijk dat we alles opeten. Natafelen. Afwas. Krant. Webstek. Heel even lezen.
Muziek vandaag: English Electric Full Power (Big Big Train)

–

Zondag 9 januari:
Ook vannacht nog veel pijn in maag en buikstreek. Toch aardig geslapen en om kwart over zeven sta ik op. Mijn ronde hardlopen gaat moeizaam, maar het lukt. Koffie met De Vrouw. Allerlei huishoudelijks en resten krant en de PROG. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwas. Ik wandel een rondje buiten het centrum en langs het kanaal. Er is weer een zondagmiddagluistersessie (Hawkwind!) en eind van de middag ga ik avondeten maken. Er is nog een halve witte kool en die krijgt dezelfde bewerking als eerder de groene en Chinese: eerst in schijven/kwarten kort blancheren en dan insmeren met een mengsel van tomatenpuree, olijfolie en peper en zout en vervolgens in de oven met karwijzaad en parmesan. Ondertussen maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer, ananas en walnoot. Voor De Vrouw bak ik een steak d’Avignon. Het smaakt allemaal zeer prima. Afwas. Webstek (die van mij en van Kunst-Zinnig-Brein). Lezen.
Muziek vandaag: Flags (Patrick Moraz & Bill Bruford), In Tokyo (Patrick Moraz & Bill Bruford), Cure For Pain (Morphine), Yes (Morphine), Heaven And Earth (Yes), Carmelina (Totó la Momposina), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 8 januari:
Negen uur is het als ik echt wakker ben en opsta. Welja. Vannacht veel buikkrampen gehad, dus af en toe wakker geweest. Maar bij het opstaan zijn alle klachten weg. Koffie. Nog geen uitslag van de test, dus moet ik in ieder geval nog binnen in quarantaine blijven. Meer koffie met De Vrouw. We zeggen De Zoon af voor lunch. Die is eenvoudig. Afwas. Krant. Kwart over twee is er uitslag van de test. Negatief. Dat is een positief bericht. De Vrouw gaat naar het werk en ik ga de weekendboodschappen doen. Door lichte regen wandel ik naar de slager en super. Erna nog naar een andere super. Dan ontspannen. Begin van de avond maak ik in de oven het restant pompoenrisotto met groene asperges van gisteren warm. Dat eet ik op. Afwasje. Afval. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het zevende plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Out In The Sun (Patrick Moraz), Patrick Moraz (Patrick Moraz), Coexistence (Patrick Moraz & Syrinx), Music For Piano And Drums (Patrick Moraz & Bill Bruford), You Can’t Do That On Stage Anymore Vol. 3 (Frank Zappa), het achtste plaatje uit de set Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

Lotgenoten,

Ik zie honderden zo niet duizenden van die winkels in het straatbeeld en nog nooit heb ik er eentje bezocht. Tot nu dan. Wie had dat ooit gedacht, dat ik zo’n winkel nog eens zou betreden? Ikzelf ben wel de laatste. Nee, het gaat niet om de zaak met erotische artikelen, mocht u dat denken. Ik zal niet zeggen dat ik daar kind aan huis ben – je kunt het aantal bezoeken tellen op de vingers van een hand en dan houd je nog een vinger over ook -, maar daar durf ik tegenwoordig wel zonder enige gêne naar binnen. Dat is bij dit type zaak wel anders.

Een week ervoor had ik op de markt de grote kraam bezocht en daar zouden ze een door mij begeerd object bestellen en de week erop kunnen leveren. Welnu, nu was het een week erop en helaas, ze konden mij het niet leveren. Ik had vluchtig online gezocht en in die vluchtige vaart niets kunnen vinden. Dus zat er even niets anders op.
Ik keek om me heen of niemand zag dat ik hier naar binnen zou gaan en toen de kust veilig was, greep ik mijn kans. Ik zette mijn mondneusmasker op en duwde met mijn schouder de winkeldeur open.

‘Goedemorgen, mevrouw.’
‘Goedemorgen,’ zei ik.
‘O, pardon. Meneer.’
‘Geeft niet, hoor,’ zei ik. ‘Het gebeurt me vaker.’ Ik wees op mijn lange grijze krullen die tot ver over mijn schouderbladen hingen.
‘Ik heb ook lang haar,’ zei hij met een rood hoofd. ‘Ik heb…’ Hij keek opzij en wees op het knotje achter op zijn hoofd.
‘Maar bij u komt de lange baard onder het mondneusmasker uit.’ Dus dat is gemakkelijk, dacht ik. Ik vroeg me overigens af van welk continent deze jongeman afkomstig was. Zijn lange zwarte baard en zwarte haren en licht getinte huid en donkere ogen deden me iets Mediterraans vermoeden, maar voor hetzelfde geld was het Indiaas of iets uit Zuid- of Midden-Amerika, weet ik ook veel. Ik kon het niet goed zien en wilde de knaap niet al te lang in z’n smoel turen.
‘Kan ik helpen?’
‘Nou, dat hoop ik toch wel.’ Ik sluip niet voor niets hier naar binnen. ‘Ik zoek een hoesje voor mijn telefoon. Kijk, het is een Pipo Reet-o 5.’
Hij schudde zijn hoofd. ‘Die heb ik niet.’ Zijn ogen glommen.
‘Dat verbaast me niet,’ zei ik. ‘Het model is net uit. Maar kunt u kijken of u het voor mij kunt bestellen?’
‘Maandag heb ik.’
Moest hij dat niet nakijken ergens in een computerbestand? Of wist hij dit allemaal uit zijn blote hoofd? Knap, hoor. Hoewel, zo bloot was zijn hoofd niet met al dat haar. ‘Maandag?’ zei ik. ‘Dat is overmorgen. Dat is niet erg. Ik woon hier vlakbij, dan kom ik maandag nog even langs.’
‘Ik heb veel op voorraad. Dit niet. Deze telefoon heeft geen toekomst. Meeste mensen kopen model van grote bedrijven, daar er is veel vraag naar. Apple en Samsung, die heb ik wel. Ik heb voorraad van Apple en Samsung of Huawei, kijk maar hier.’ Hij wees zijn winkel rond. ‘Ik niet investeer in artikel van kleine bedrijf. Die gaat op den duur toch weg. Dan ik zit met voorraad. Hoe heet toestel, zei u? Poepo? Die geen toekomst, want aandeelhouder niet geïnteresseerd.’
Ik keek hem aan. Ik dacht: Maar dat vroeg ik toch helemaal niet? Ik vroeg: ‘Wilt u het hoesje voor mij bestellen? Zo’n boekachtig ding en zwart graag. Dan kom ik maandag wel weer even langs.’
‘Is goed. Nog even uw …’ De jongeman keek om zich heen en graaide in allerlei stapels dozen, paperassen, hoezen, rotzooi. Toen liep hij de opslagruimte achter de toonbank in, maar kwam ook snel met lege handen weer terug. Hij bukte en haalde uit een doos die op de grond stond een prop papier. Die vouwde hij open. ‘Nu pen.’ Ik wilde er eentje uit de binnenzak van mijn jas pakken, maar hij had zich alweer omgedraaid. Hij deed lades open en dicht, graaide weer in allerlei stapels dozen, paperassen, hoezen, rotzooi. Opnieuw liep hij de opslagruimte achter de toonbank in en ik zag hem daar van een plank iets pakken. Zowaar, een pen.
‘Mijn gegevens?’ vroeg ik. Ik noemde mijn achternaam en mijn mobiele telefoonnummer. Hoe of ik deze nieuwe telefoon moest opnemen als iemand belde: geen idee nog. In de afgelopen week had nog niemand mij gebeld, gelukkig.
‘Ik ga regelen,’ zei hij.
‘Tot maandag.’

Helaas kon ik pas woensdag naar de winkel. De hoes was er niet. ‘Bestaat niet,’ zei hij.
‘Dat kan natuurlijk,’ zei ik. ‘Zoals ik al zei: het model is net uit. Komt vast nog wel.’
Ik zag hem denken: Deze telefoon heeft geen toekomst.
‘Bedankt voor de moeite’ zei ik. ‘Tot ziens.’ Maar ik dacht het niet.
Waarom had hij mij niet even gebeld? Niet dat ik het erg vond om even om te lopen, maar wel dat ik nogmaals zo’n smartfoonshop binnen zou moeten gaan. Bovendien vroeg ik me af waarom hij mijn gegevens eigenlijk had genoteerd. En niet even op internet had gezocht waar een dergelijk hoesje te bestellen. Want dat had ik natuurlijk drie dagen ervoor – op zondag, alle tijd – zelf ook al gedaan. Ik liep naar huis, zette de computer aan en plaatste mijn bestelling.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, december 2021

Hier lees je ‘m op FOK!.

Meer publicaties voor FOK! lezen? Hier vind je de stukken uit 2021.

–

Vrijdag 7 januari:
Oei. Ik heb last van mijn maag en darmen als ik opsta. Ook spierpijn in mijn onderrug en bovenbenen. Toch ontbijt ik en ga ik een ronde hardlopen. Gelukkig is het net droog; bij het opstaan regende het stort. Lopen gaat niet heel soepel; ik heb een extra wandelpauze nodig halverwege. Iets na zeven uur ben ik aan het werk. Ik heb het koud. Er is niet heel veel werk, maar genoeg om me af te leiden. Dat lukt. Koffie met De Vrouw. Die gaat even de deur uit. Ik werk door. Begin van de middag doet De Vrouw een zelftest, want lichte klachten. Negatief, dus zij is veilig. We lunchen. Ik eet niet veel, maar voldoende. Afwas. Ik neem mijn temperatuur en die is ver beneden de achtendertig graden. Even werk ik verder en om kwart over vier is het klaar. Krant. Ik bel de gezondheidsdienst en na twee keer de verbinding uitgevallen maak ik gewoon online een afspraak voor een test. Vanavond. Half negen of zo. Ik maak avondeten. Eerst kook ik groene asperges. Dan bak ik oesterzwammen en kastanjechampignons en ui en dumplingpompoenblokjes en risottorijst en daar gaat een beetje bouillon overheen. Terwijl dit pruttelt maak ik een salade van bosui, koolrabi en komkommer. Ten slotte bak ik een kalfsoester voor De Vrouw. Aan het eind leg ik de asperges op de risotto en die warmt nog even mee. Ik heb eten gemaakt (volgens recept) voor anderhalf persoon, maar ik eet heel weinig en er blijft zat over voor morgen. Afwas. Webstek. Iets voor achten ga ik de deur uit naar de teststraat aan de rand van de stad. De stok gaat diep mijn keel en neus in en binnen twee minuten sta ik weer buiten. Oké. Dat was de eerste keer testen. Op de terugweg heb ik de wind tegen en uiteindelijk komt daar nog hagel en regen bij. Thuis even zitten en nog voor half tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: het vijfde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), Every Good Boy Deserves Favour (The Moody Blues), Seventh Sojourn (The Moody Blues), Worlds Of Yesterday (A Retrospective, 1971-1992) (Moonshot), The Story Of i (Patrick Moraz), het zesde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Donderdag 6 januari:
Diep geslapen, toch ook een paar keer wakker geweest, maar ik sta uitstekend op. Goed koud buiten. Op tijd ben ik op de werkplek. Daar is weer werk. Begin van de week was de agenda leeg; nu goed gevuld. Tussen de middag wandel ik door bos, veld en zon. Ook in de middag kan ik veel arbeid verzetten. Half zes thuis. Krant. De Vrouw serveert een schotel van aardappel, ui, doperwt, sperzieboon en groene curry, met salade ernaast. Zeer smakelijk. Afwas. Webstek. Lezen. Moe.
Muziek vandaag: La Candela Viva (Totó La Momposina y Sus Tambores), het vierde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Woensdag 5 januari:
Half zeven op en drie kwartier later ben ik buiten voor een ronde hardlopen, die nog heel aardig gaat ook, ondanks fikse tegenwind. Ik maak een begin met opruimen van de kerstversiering en al snel is de boom weg. De Vrouw gaat vandaag de deur uit. Ik wandel door nogal regen naar de super. Koffie. En verder met het opruimen van de kerstspullen. Half twaalf is de woonkamer weer net zo heerlijk saai als altijd. Ik wandel nog naar een andere super voor de laatste kleinigheden. Meer koffie. Later lunch. Afwasje. Huishoudelijks. Halverwege de middag is het eindelijk een beetje droog en wandel ik een rondje buiten het centrum. De Vrouw is er om kwart voor vijf weer. Even bijpraten, dan maak ik avondeten. Eerst verwarm ik de oven voor op 180C en snijd ik een kleine pompoen (sweet dumpling) en een zoete bataat in blokjes en die leg ik in een braadslede die de oven in gaat. Vervolgens maak ik een salade van bosui, koolrabi, komkommer en rozijn. Ik maak een mengsel van olijfolie, tijm en knoflook en dat meng ik met nogal wat spinazie. Ook vul ik zes grote kastanjechampignons met een plak tomaat en geraspte kaas. Na twintig minuten haal ik de braadslede uit de oven. Ik leg de kastanjechampignons erin en zet de slede weer tien minuten in de oven. Voor De Vrouw maak ik een vispakketje van kabeljauwfilet en dat gaat ook de oven in. Na de tien minuten leg ik het spinaziemengsel tussen de kastanjechampignons in de braadslede en die zet ik nogmaals vijf tot zeven minuten in de oven. Ik hoop dat Tim het snapt. Uiteindelijk eten we onze vingers erbij op. Zeer goed. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: het tweede plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp), On The Threshold Of A Dream (The Moody Blues), To Our Children’s Children’s Children (The Moody Blues), A Question Of Balance (The Moody Blues), Like It Is – At The Mesa Arts Center (Yes), het derde plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Dinsdag 4 januari:
Misschien heeft het allemaal (ook) te maken met dag-weekritme. Ik ben vandaag volop aan de slag op de werkplek en het gaat voorspoedig. Energiek, opgewekt, opgeruimd. Tussen de middag wandel ik door bos en regen. En weer door. Ik krijg opnieuw veel werk af. Half zes thuis. Krant. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een schotel van tomaat en kikkererwt en ei met platbrood en salade ernaast. Smakelijk. Afwas. Webstek. Lezen. Slapen.
Muziek vandaag: Flowerman – Rare Blooms From The Syn 1965-69 (The Syn), Agusa (Agusa), het eerste plaatje uit de doos Music For Quiet Moments (Robert Fripp)

–

Maandag 3 januari:
En een frisse start. Hoewel, buiten is het zacht, al staat er aardig wat wind. Mijn ronde hardlopen gaat soepel en snel. Om zeven uur ben ik aan het werk. Er staan geen urgente zaken op de agenda, maar toch weet ik veel werk te verzetten. Koffie met De Vrouw. Later ook lunch. Afwasje. De Vrouw gaat naar het werk; ik wandel een rondje buiten het centrum. Daarna ga ik nog even verder. Half vijf klaar voor vandaag. Krant. Ik kook een cranberrycompote. Dat doe ik door cranberry’s in een pannetje met wat mandarijnsap en honing zachtjes aan de kook te brengen en enige minuten zachtjes te laten doorpruttelen totdat het een soort van compote is. Ondertussen verwarmt de oven voor. Dan schuif ik een verse pizza die oven in en acht minuten later schuif ik ‘m m’n hoofd in. Afwasje en afval. Webstek. Lezen. Moe. Geen avontuur, wel een goede dag.
Muziek vandaag: er (Nils Petter Molvaer), Hamada (Nils Petter Molvaer), Monty Python Sings (Monty Python), Spam Song / The Lumberjack Song (Monty Python), Days Of Future Passed (The Moody Blues with The London Festival Orchestra), Inventan El Ser Feliz (Laura López Castro y Don Philippe), In Search Of The Lost Chord (The Moody Blues), A Handful Of Memories (Adam Wakeman)

–

Zondag 2 januari:
We zijn pas om kwart voor negen uit bed. Koffie. Meer koffie. En nog meer koffie. Ondertussen huishoudelijks en allerlei. Opgewekt. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwas en ander huishoudelijks. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Eind van de middag is er de zondagmiddagluistersessie met de muziekkeuze van De Vrouw. Diezelfde Vrouw heeft avondeten gemaakt en serveert een stamppot van aardappel, knolselderij en zoete aardappel met kerrie en oesterzwammen uit de oven. Ernaast een salade van allerlei. We eten het op. Afwas. Webstek. Nog steeds opgewekt. Rare vakantie.
Muziek vandaag: Do You Like My Tight Sweater? (Moloko), Khmer (Nils Petter Molvaer), Long Black Veil (The Chieftains), Solid Ether (Nils Petter Molvaer), het tweede plaatje van Back To The Story… (Idle Race), Juno To Jupiter (Vangelis)

–

Zaterdag 1 januari:
Ik loop een ronde hard om kwart over acht. Het gaat wat moeizaam, maar het is zacht en heel stil op straat, dus best aangenaam. Thuis weer een vlaag van kopdonker. Ik was er mee naar bed gegaan en mee opgestaan en de vraag hoe ik de dag ga doorkomen voordat ik eindelijk weer mag slapen is aan de orde. Koffie met De Vrouw. Het klaart weer wat op. Huishoudelijks. Meer koffie met De Vrouw. Mijn lunch bestaat uit drie volkorenoliebollen. Afwas. Dan wandel ik een rondje langs het kanaal en om het centrum. Thuis weer allerlei. Plus licht. Eind van de middag maak ik avondeten. Ik verwarm de oven voor op 220C. Het kleine restje salade van gisterenavond vul ik aan met verse slamix. Ik maak spruiten schoon, halveer die en leg die in een braadslede, samen met een in stukken gesneden paprika. Dit besprenkel ik met olie en geperste knoflook en ook strooi ik er rozemarijn overheen. De braadslede gaat in totaal twintig minuten in de oven. Ik vul portabello’s met kruidenkaas en feta, leg die in een ovenschaal en die gaan de laatste twaalf minuten ook in de oven. Ten slotte bak ik een steak d’Avignon voor De Vrouw. Het smaakt opperbest en we eten alles weer op. Afwas. Webstek. Lezen.
Muziek vandaag: Uma Elmo (Jakob Bro, Arve Henriksen & Jorge Rossy), Eberhard (Lyle Mays), Uncle Beat (Metropolis Orchestra), The Mistakes (The Mistakes), Like It Is – At The Bristol Hippodrome (Yes), You Can’t Do That On Stage Anymore Vol. 1 (Frank Zappa)