Bas Langereis leest u voor!

Vrijdag 6 januari:
En hij gaat weer. Verroest, ik ben weer helemaal opgewekt. Bijzonder toch dat er geen specifieke aanleiding is voor een sombere bui én voor hernieuwde levenslust. Ik herken de signalen als er een moeilijke tijd aankomt: vermoeid, slapeloos, opgejaagd, prikkelbaar, verminderde aandacht en concentratie, oorsuizingen. Ik vermoed dat de ‘druk’ rondom financiering van het nieuwe huis mede oorzaak is geweest. Nu is alles ervoor geregeld en hebben we er geen invloed meer op; het moet nu wel heel gek gaan willen we per 15 maart geen dak boven ons hoofd hebben. Wat nu volgt is een tijd van heleboel praktische zaken regelen en dat geeft ook wel druk, maar als het niet lukt vergaat de wereld niet. Niettemin: vanmorgen gilt de genadeloze pieptoon door mijn kop. Het is heel koud op de fiets, maar het beïnvloedt mijn stemming niet. Sterker nog: ik vind het prachtig. Op de werkplek is redelijk wat te doen en ik kan dat in alle rust afhandelen. Tussendoor beluister ik een voicemail van de notaris: men heeft alles in goede orde ontvangen en dus is er voor ons geen actie meer nodig. Scheelt ook weer. Een uur fiets ik via de supermarkt naar huis. Daar een paar tosti’s en ik begin met het aftuigen van de kerstboom. We ruimen alles op, zodat het klaar is voor verhuizen. De Vrouw gaat nog wat boekenkastplanken schilderen en ik bereid avondeten voor. Uien, pastinaak en rode kool in de pan en koken maar. Als het gaar is, pers ik er een goede rodekoolstoemp van. Erbij knoflookyoghurt, lamssaucijzen en een salade van bleekselderij, komkommer, tomaat, kaki en avocado. De Zoon is er om zes uur en helpt mee alles op te eten. Voor een uur is het harmonieus en aangenaam. Dan gaat De Vrouw boven nog wat planken schilderen en De Zoon naar huis. Ik ruim alles op, ga zitten aan de keukentafel en denk. Ook lees en luister ik. Kwart voor elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Platinum (Mike Oldfield), QE2 (Mike Oldfield), Skylarking (XTC), Chicago ’78 (Frank Zappa), After The Exhibition (The Wrong Object), Nearly God (Nearly God), Falling Deeper (Anathema)

Met het opruimen van de kerstboom ben ik voor dit jaar weer klaar met Kerstmis.#naaldentsunami pic.twitter.com/ESBlTGLw0S

— Bas Langereis (@balangereis) 6 januari 2017

En tot ver in 2018 waren de gevolgen van de #naaldentsunami 2017 nog merkbaar. pic.twitter.com/K09wX6HL4p

— Bas Langereis (@balangereis) 6 januari 2017

–

Donderdag 5 januari:
Ik kan iets later op. Kwart over zeven wandel ik naar de carpoolplek. Op enkele plekken is het echt glad. Half negen op de werkplek. Eerst maar eens de nieuwe offerte van de verzekering scannen en naar de financiële man mailen. Eind van de ochtend moet ik erachteraan bellen of hij wel binnen is gekomen. Ook bel ik naar de notaris, om bankgegevens op te vragen. Als ik het goed begrijp, gaat de notaris pas iets aan ons sturen als de datum van ontbindende voorwaarden is verstreken. Dat was gisteren of is pas over twee weken. Ik word teruggebeld, belooft men. Dan is er ook echt werk. Veel daarvan handel ik af. Tussen de middag wandel ik door wit veld en wit bos en zon. In de middag werk ik stevig door. Er komt telefoon van de keukenboer: hij wil een afspraak maken om de keuken in te meten. Dan moet hij toch echt bij iemand anders zijn. Ik geef hem het nummer van de verkoper en weet dat het wel vervelend zal worden omdat hij wéér een afspraak moet maken. Wie weet lukt het vrijdagmorgen over een week, als ik er dan toch al ben met de aannemer voor de scheidingswand in de woonkamer? Dat zou wel betekenen dat de keuken niet in week twaalf maar in week dertien komt. Is dat erg? Ik kan het even niet overzien. Hoop gedoe, allemaal. Ik ben om zes uur thuis. De Vrouw heeft carpaccio vooraf en serveert een schotel van kip en witlof. Er is tijd voor bijpraten. Om zeven uur ga ik hardlopen. Het is min een graad, minder koud dan ik verwacht, en lopen lukt goed en het voelt zelfs lekker. Ik kan nog twee uur lezen en luisteren. Tien uur maak ik het.
Muziek vandaag: The Difference Machine (Big Big Train), Dreams & Absurdities (Dave Sturt)

#Schaarsbergen today: pic.twitter.com/gpwGsFaFVU

— Bas Langereis (@balangereis) 5 januari 2017

–

Woensdag 4 januari:
Slapen lukt redelijk en ik sta ook goed op. De ergste somberheid lijkt weer voorbij; sterker nog, ik ben weer opgewekt. Op de fiets naar de nieuwe werkplek is het goed koud. Op die werkplek ligt weer een mooie stapel klussen; komende weken ben ik er nog wel actief. Tegen een uur fiets ik ook weer terug naar huis. Via de supermarkt, dat wel. Thuis lunch ik en pleeg ik diverse telefoontjes. De documenten van de overlijdensrisicoverzekering zijn nu bij de financiële man, er komt een nieuwe offerte en die sturen we morgen getekend door, plus de financiële man gaat een kortdurende lening regelen zodat we vanaf 1 februari kunnen verbouwen in het nieuwe huis. Ook bel ik een aannemer voor een offerte van een scheidingswand met deuren en-suite in de nieuwe woonkamer. In de kleine studeerkamer boven ruim ik op, zet ik ingepakte dozen praktischer neer en doe ik strijkwerk. In de oude slaapkamer van De Zoon leg ik afdekzeil op de vloer, zodat we daar de planken van de boekenkast kunnen gaan schilderen. De verzekeraar heeft een nieuwe offerte gestuurd. De Vrouw is er om half vijf. Ik ben dan avondeten aan het maken: een curry van ui, peper, knoflook, gember, paprika, wortel en kikkererwten, met een salade van bosui, komkommer, kaki, avocado en blauwe bessen. Ernaast bak ik lamsbiefstukken. De Vrouw moet nog werken, dus reken ik erop dat we om kwart over vijf aan tafel kunnen. Even na vijf uur krijgt ze bericht dat ze niet meer hoeft te werken. Nou ja. We eten in alle rust en kletsen goed bij. Begin van de avond heb ik contact met de verkoper over een mogelijke afspraak volgende week. Het kan waarschijnlijk op de vrijdagmorgen en dat mail ik dan de aannemer weer door. Ook teken ik de offerte; morgen scannen en dan kan hij naar de financiële man. En ik lees in het prachtige boek van Murakami en ik luister tot tien uur.
Muziek vandaag: The Source (Afro Celt Sound System), Dreams Of Reason Produce Monsters (Mick Karn), Please Be Quiet (Gungfly), A Stone’s Throw From The Line (Big Big Train), Spacelines (Nodens Ictus)

#gardenseats today: pic.twitter.com/lIJAAmOlRO

— Bas Langereis (@balangereis) 4 januari 2017

–

Dinsdag 3 januari:
Ik heb niet goed geslapen. Veel wakker geweest. En dan de gierende giltoon. Nou ja, eenmaal opgestaan lukt het. De reis naar de werkplek verloopt redelijk voorspoedig. Op het werk zelf gaat het. Ik ben nog altijd moe, heb moeite mijn aandacht erbij te houden en werk gaat in een lager tempo. Nou ja. Tussen de middag fiets ik naar een andere locatie voor een nieuw project dat ik tijdelijk ga ondersteunen. Eind van de middag fiets ik ook weer een half uurtje terug en dan kan ik naar huis. Daar ben ik om zes uur. De Vrouw weet te vertellen dat alle documenten van het ziekenhuis voor de overlijdensrisicoverzekering van de hypotheek nu bij de verzekeraar kiggen; die gaat de boel morgen beoordelen en dan kan alles naar de hypotheekverstrekker. De Zoon komt eten en De Vrouw serveert een schotel van shoarma, chinese kool en linzen. Dat vult. Kwart over zeven ben ik buiten aan het hardlopen en het lukt me goed. De rest van de avond lees en luister ik. Kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: Folklore (Big Big Train), Warp (Jon Balke)

#surfacewaterdrains today: pic.twitter.com/2j7FgZGQla

— Bas Langereis (@balangereis) 3 januari 2017

–

Maandag 2 januari:
Bij vlagen goed geslapen; ik ben ook een paar keer wakker geweest. Opstaan lukt. De reis naar de werkplek verloopt voorspoedig. Het is wel koud in de bus. Het gaat niet heel goed, maar ik red het. Druk op mijn hoofd, opgejaagd, wat angstig. Op de werkplek is voldoende afleiding. Het blijkt er wel rustiger dan verwacht. Ik kan veel afhandelen. Tussen de middag wandel ik door het bos. Het is zonnig en koud. In de middag doe ik nog het een en ander. Ik ben moe en kan me moeilijk concentreren; veel kost me meer tijd dan anders. Ik kan met een collega meerijden naar Apeldoorn en om vijf uur ben ik thuis. Ook daar is het stil (en koud). Even zitten en dan ga ik avondeten maken. Geen spektakel: ik warm het restant soep van gisteren op en met behulp van het Turkse brood dat van gisteren over is maak ik pizza’s. Eerst een tomatensaus maken, die wat in laten koken, vervolgens over het Turkse brood verdelen, hoop verse ingrediënten erbij op en dan in de voorverwarmde oven afbakken. De Vrouw is er om kwart over zeven en we eten bijna alles op. Ook kletsen we nog bij. De laatste anderhalf uur lees en luister ik. Zo begin ik in Norwegian Wood (Haruki Murakami). Tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), A Part, And Yet Apart (Bill Bruford’s Earthworks), Niittoaika (UZVA), Modern Primitive (Steve Vai)

Mijn nieuwste #verhaal lees je hier op @apeldoorndirect:
You can read my latest story (in Dutch) here: https://t.co/Jjj8h0hVYY

— Bas Langereis (@balangereis) 2 januari 2017

#Schaarsbergen today: pic.twitter.com/WDFqXr6o3L

— Bas Langereis (@balangereis) 2 januari 2017

–

Zondag 1 januari:
Negen uur ben ik wakker en ga ik uit bed. Koffie, klussen, webstek. Eind van de ochtend wandel ik het zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer (die zit dicht), Matenpoort en het kanaal. Wat een rust. En wat een troep op straat. Het is ook fiks koud met een stevige wind. Thuis maak ik de bijna traditionele erwtenpompoensoep. We lunchen eenvoudig met oliebollen, kerstbrood en gekookte eieren. Half vier is Reinier er, niet veel later komen Marja, Robert, Richard, De Zoon en Ingrid. We kletsen mooi bij en vieren een nieuw jaar. Begin van de avond vallen ook Heidi en Auke nog even binnen. Zo tegen acht uur wordt het wat schreeuwerig en weet ik dat ik moe ben. Drie kwartier later zijn we weer alleen. Ik ruim het meeste op, merk dat ik alweer heel moe ben en lig om half tien in bed. Ben benieuwd.
Muziek vandaag: Souvenance (Anouar Brahem), Starless Starlight (David Cross & Robert Fripp), The Deform Variations (Adam Holzman), La Boutique Fantastique (La Boutique Fantastique), Turn Of The Wheel (Tempest), Stop Making Sense (Talking Heads), Archipelago (Hidden Orchestra), Momentum (Neal Morse), Blackstar (David Bowie)

Happy #Newyear! pic.twitter.com/O5EAnDgfdr

— Bas Langereis (@balangereis) 1 januari 2017

Ik had een kinderwagen. Niet zomaar een. Het was nogal een oude. Hoe oud, dat konden we niet precies achterhalen, maar afgaand op wat we online vonden, maakten we op dat het ding ergens tussen 1920 en 1940 gemaakt zou moeten zijn. Antiek, dus.
Hoe kwamen we eraan? Dat is nog een heel verhaal. Ik ga een korte versie daarvan hieronder intypen. Let op, hoor! Daar komt-ie.

Het zal de zomer van 1991 zijn geweest. Ik stapte uit de stinkende streekbus. Het was nog even wachten tot de aansluitende stinkende stadsdienst zou komen en dus wandelde ik over het Marktplein van ons zo majestueuze Apeldoorn. Op dat Marktplein vond deze zomer een paar keer een antiekmarkt plaats en vanmiddag was het ook weer zover.
Wat nou: antiek? Het meeste was meuk die je op een rommelmarkt nog zou voorbijlopen. Maar wacht! Moet je daar eens kijken.
Het was een enorm zwart gevaarte met grote wielen en een forse handgreep. Als je de kap zou openklappen, was hij zeker anderhalve meter hoog. Hij zag er goed onderhouden uit. Zelfs de forse handrem leek intact. Gaaf ding. Er hing een kartonnen bordje op en ik las: ‘Fl 350’. Boel geld, maar ik had geen idee of het dat waard was. Niet dat ik hem zou willen kopen, want ik had geen kinderen en het zou nog wel even duren voordat ik De Vrouw zou hebben overtuigd dat we eraan moesten beginnen. (Oefenen deden we volop. Dat wel.)
Een half uur later kwam ik thuis. De Vrouw begroette me en zei: ‘Ik ben vanmiddag over de antiekmarkt gelopen en ik heb er zó iets moois gezien!’
‘Ik weet precies wat jij gezien hebt,’ zei ik.
‘Zullen we gaan kijken?’
We gingen kijken. Het bleef niet bij kijken. Bij het bankfiliaal op de markt was een pinautomaat.
De kinderwagen paste de stinkende stadsbus niet in en dus liepen we halverwege de avond van het centrum naar onze flat in de buitenwijk. Wat me gelijk al opviel: doordat de kinderwagen zo hoog was, liep je er koninklijk achter. En bekijks had je ook.

‘Wat moet je met dat bakbeest?’ riepen familieleden, vrienden en bekenden.
‘Stel je voor,’ antwoordde ik dan, ‘dat we straks in een landhuis wonen. Dan maak ik er de huisbar van. Wil je iets drinken? Dan trek ik de kinderwagen naar ons toe. Erin staan dan de flessen whisky en de glazen.’
Diezelfde familieleden, vrienden en bekenden verklaarden me voor gek.

Het kostte me een paar maanden om De Vrouw ervan te overtuigen dat ze best kon stoppen met anticonceptie. Mocht het gebeuren, dan mocht het gebeuren. Nog geen tien maanden later, op vrijdag 30 oktober 1992, werd De Zoon geboren.
Het eerste half jaar ging ik veel met hem buiten wandelen. Dat was altijd een avontuur. De enorme kinderwagen paste maar net in de lift (we woonden op negen hoog), maar als we eenmaal op weg waren, dan reed hij bijzonder soepel. Grote afstanden legde ik af. Naar de plaatselijke platenwinkel in het centrum van het majestueuze Apeldoorn, bijvoorbeeld. Ik zette de wagen pontificaal midden in het kleine zaakje, haalde De Zoon eruit en met de baby op mijn arm bladerde ik door de rekken in de bakken, hoekjes en nisjes op de drie verdiepinkjes die het winkeltje rijk was. (Het personeel mopperde wel eens, maar ze waren ook blij dat ik als grootafnemer ondanks een baby toch nog regelmatig de zaak bezocht.)
Hoe gaaf de kinderwagen ook was, hij was gezien de afmetingen ervan niet zo heel praktisch. Wilden we naar de andere kant van het land, dan kon het ding niet mee met het openbaar vervoer. En dus moest er een handzamere buggy komen. Qua formaat had De Zoon er tot aan zijn puberteit in hebben kunnen blijven liggen.

De grote kinderwagen bleef staan op een slaapkamer. Toen we verhuisden van de flat naar een eengezinswoning, verdween hij naar de schuur. Mooi afgedekt heeft hij daar drieëntwintig jaar gestaan. En nu was het moment om afscheid te nemen van deze zo koninklijke kar.
Dat moment was ontstaan doordat we ons huis te koop zetten. De Zoon was inmiddels het huis uit en we besloten dat we kleiner gingen wonen. Ons grote huis hadden we in de loop van de afgelopen twintig jaar volgepropt met allerlei spullen en die konden we echt niet meenemen naar een klein appartement. Die gigantische kinderwagen kon zéker niet mee.
Waar laat je hem? Niemand in mijn omgeving wilde hem hebben. Naar de kringloop vond ik zowat. ‘Waarom probeer je Marktplaats niet?’ vroeg iemand.
Marktplaats. Doodsbang werd ik. Welke louche handelaren zou ik op mijn dak krijgen?
‘Probeer het nou maar,’ moedigde De Vrouw me aan.
Nog geen half uur nadat ik op de knop ‘Advertentie bewaren’ had geklikt, kwam er een reactie.
‘Dag, ik heb een vraag over de antieke kinderwagen. In ons dagblad besteden we wekelijks aandacht aan opvallende objecten op Marktplaats in de rubriek ‘Vraag & aanbod’. Ik zou graag een verhaal plaatsen over deze kinderwagen. Mag ik een verslaggever (en fotograaf) een afspraak laten maken voor een interview?’
Van mij mocht het.
‘Dankjewel, ik ga een verslaggever en fotograaf in actie brengen!’
Maar niemand die onze antieke kinderwagen (ca. 1920) wilde kopen.

Anderhalve week later zat er een leuke journaliste tegenover me aan de keukentafel. Alles wat ik vertelde tikte ze in op haar laptop. Nog weer twee weken verder verscheen er een paginagroot artikel in het regionale dagblad. Ik dacht dat er naar aanleiding daarvan wel flink veel belangstelling zou zijn voor onze kinderwagen, maar niets was minder waar.
Wederom vier weken later kreeg ik een app van een collega met een foto van een krant erin. ‘Leuk artikel in de krant,’ stond erbij.
Wat kregen we nu? Las die collega de krant van vier weken geleden? Een dag later sprak ik haar. Ze liet me de krant van de dag ervoor zien. Ach zo. Niet alleen ons regionale dagblad had het artikel geplaatst, maar ook alle andere regio’s in ons deel van het land. Ik werd nog eens beroemd.

Nog altijd wilde niemand ons bakbeest kopen. En inmiddels waren we in onderhandelingen met een eventuele koper van ons huis. Wat nu?
Plots moest ik denken aan een ambachtenmuseum in Terschuur. (Tevens tussendoor een tip voor een fijn dagje uit.) ‘We hebben er al zes,’ mailden ze terug. ‘Maar een museum in Garderen heeft mogelijk wel belangstelling.’
Op een vrijdagmiddag werd er aangebeld. Vijf minuten later zette een meneer met een handige beweging onze grote jongen in een bestelbus. Toen de achterdeuren dichtklapten, kreeg ik een rilling over mijn lijf. Nog weer twee minuten later zwaaide ik de meneer uit, een antieke kinderwagen armer, maar leuke herinneringen en een goed verhaal rijker.
‘Gelukkig,’ zei ik weemoedig tegen De Vrouw. ‘Je zal maar met zo’n ding tijdens een rommelmarkt moeten zitten op een kleedje.’

Ik wens u een fijne tweede kerstdag.

–
Apeldoorn, december 2016

Hier lees je ‘m op FOK!

Dit is mijn dagboek van 2016. Het meest recente bericht staat bovenaan. Kijk bij de categorieën B-log voor recenter materiaal.

De aanleiding van mijn blog is zaterdag 16 november 2013, ‘de dag dat ik opstond en een wereld instapte die niet de mijne was.’
Meer weten? Klik dan hier.

b
30 december 2016

–

Zaterdag 31 december:
Acht uur wakker. Koffie, klussen, krant. Halverwege de ochtend fiets ik een boodschappenronde langs de Turkse supermarkt, biowinkel, markt en Turkse winkel. De Zoon luncht mee. Begin van de middag fietsen De Vrouw en ik naar het ziekenhuis. Plonia ligt er een paar dagen vanwege een ferme longontsteking en we haan een uurtje op bezoek. Gelukkig zit ze er goed bij en ze hoopt maandag weer naar huis te kunnen. We rijden via een supermarkt weer terug. Ik ga een ronde hardlopen. Het lukt niet zo heel goed; op tweederde moet ik een korte wandelpauze houden. Om me heen knalt het vuurwerk al vervaarlijk. Nog heel even uitrusten en dab ga ik eten maken. Eenvoudige dis: ik bak varkenshazen en monteer een salade van komkommer, bosui, tomaat, kaki en blauwe bessen. De Zoon is er om zeven uur en blijft deze oudejaarsavond. Ik blijf in de keuken aan tafel zitten lezen; ik ben moe, er is me te veel lawaai, ik schrik van geluid en ik voel me opgejaagd, gespannen en angstig. Ik red het tot twaalf uur. We wensen elkaar een gelukkig nieuw jaar en om half een lig ik in bed.
Muziek vandaag: Concerts – Bregenz, May 28, 1981 (Keith Jarrett), Dark Intervals (Keith Jarrett), Malpensa (Nits), Dialects (Joe Zawinul), Via Zammata’ (Dweezil Zappa), My Name Is Buddy (Ry Cooder), Sorceress (Opeth)

Altijd wat te doen in ons zo majestueuze #Apeldoorn: https://t.co/UFnIM5j0EJ

— Bas Langereis (@balangereis) 31 december 2016

–

Vrijdag 30 december:
Half acht uit bed. Koffie, krant, klussen, waaronder mail en telefoon rondom de hypotheek. De werkgeversverklaring is nu dan wél akkoord en de verkoopmakelaar gaat met de verkoper overleggen of twee weken uitstel van de ontbindende voorwaarden niet te veel is. Hopen dat het lukt. Ik trek het laatste stuk boekenkast uit de woonkamer; naar boven is geen idee, want veel te groot, dus gaat hij onder de carport. Dan trekken we wat oude boekenkasten uit slaapkamers naar beneden en vervolgens begint het grote herinruimen. Dat kost toch meer tijd dan gedacht. De Vrouw gaat vanmiddag met De Zoon naar de bioscoop en ik blijf tot zeker half drie bezig met inpakken van de boekenkasten. Verhip, ik heb het veel te efficiënt gedaan, want ik houd veel ruimte over. Misschien wat muziek bijkopen? Tegen drie uur stap ik op de fiets. Ik rijd via de supermarkt naar een café in het centrum. Daar tref ik De Vrouw en De Zoon en kijken we hoe mijn portret gemaakt door Gerard erbij hangt op het damestoilet. We drinken thee en gaan dan via de supermarkt ook weer terug. Daar maak ik avondeten: een stevige chili. De Zoon komt rond zeven uur mee-eten. Naast de chili staat een salade van bosui, witlof, peer, walnoten en gorgonzola. Ook lekker. Er is bericht van de makelaar van de verkoper van het begeerde huis: verkoper gaat akkoord met een uitstel van ontbindende voorwaarden van veertien dagen. Mooi. Acht uur lees en luister ik aan de keukentafel. Kwart voor elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Archipelago (Hidden Orchestra), The Endless River (Pink Floyd), Stupid Dream (Porcupine Tree), No Earthly Connection (Deluxe Edition) (Rick Wakeman), The Many Faces Of The Who (allerlei), Lick My Decals Off, Baby (Captain Beefheart), Ommadawn (Mike Oldfield), Incantation (Mike Oldfield), Half Alive In Hollywood (Mike Keneally & Beer Fpr Dolphins)

The photo of me, taken by Gerard Oltmans, is currently exhibited in the #LADIES bathroom in Art café Sam Sam, #Apeldoorn. #pleefiguur pic.twitter.com/zRpYUbELE9

— Bas Langereis (@balangereis) 30 december 2016

–

Donderdag 29 december:
Niet zo heel goed geslapen en opstaan is daarom lastig. Opstarten en de reis naar de werkplek verlopen echter zeer voorspoedig. Op de werkplek is het stil en rustig om me heen. Ik doe er allerhande achterstallig werk, dat ik tijden voor me uit heb geschoven. Tussen de middag wandel ik door zon, bos en veld. Later die middag handel ik nog wat af. Ook ga ik op tijd weg. Half zes ben ik weer thuis. Er is allerlei gedoe rond de hypotheekaanvraag. Werkgeversverklaring deugt niet, medische verklaring van het ziekenhuis laat op zich wachten en het resultaat is dat ik morgen de verkoper uitstel van betaling moet gaan vragen. De Vrouw is naar de dokter geweest en die heeft een pijnlijke naar binnen gegroeide ooghaar verwijderd. Op tafel komt rijst met een schotel van kip en groenten plus een salade. Allemaal oké. Ik ben moe en heb rugpijn. Toch ga ik hardlopen. Omdat het ook tegen het vriespunt zo koud is, moet ik wel blijven bewegen. Het rennen gaat daarom verbazingwekkend goed. Om acht uur zit ik aan de keukentafel te lezen en te luisteren. Iets na tien uur ben ik echt doodop en ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Archipelago (Hidden Orchestra), het bonusplaatje van No Earthly Connection (Deluxe Edition) (Rick Wakeman)

#Apeldoorn today: pic.twitter.com/qiYIJAvzyV

— Bas Langereis (@balangereis) 29 december 2016

#Schaarsbergen #Warnsborn today: pic.twitter.com/6N9aezCqMx

— Bas Langereis (@balangereis) 29 december 2016

–

Woensdag 28 december:
Half negen beneden. Koffie en dozen vol pakken met cd’s uit de woonkamer. De Zoon is er om kwart over tien en we brengen een auto vol troep naar de kringloop en stort. Een uurtje later zijn we terug. Even koffie drinken en dan verder inpakken. Tegen een uur of een lunch ik met De Vrouw. Tosti’s en dergelijke. In de middag ruim ik alle elpees weg en breek ik de grote boekenkast af. Kwart voor zes is het meeste gedaan. Ik maak avondeten: een kerriekaassaus gaat over de schotel van gisterenavond, ik bak biorunderchipolatasaucijzen en monteer een salade van komkommer, bosui, tomaat en perzik. Kwart voor zeven is De Vrouw terug van even werken en we gaan aan tafel. De laatste twee uur van vandaag lees en luister ik nog iets (een greep uit de bovenste doos van een stapel die in de woonkamer staat). Tien uur.
Muziek vandaag: Chronicles Of Man (Rick Wakeman), Tender Extinction (Steve Jansen), English Electric Full Power (Big Big Train), When We Are Death (Hexvessel), Unplugged (David Byrne), The Judas Table (Antimatter), Gathering The Threads – Fifty Years Of Stuff (Judy Dyble), The Sound Of Surprise (Bill Bruford’s Earthworks)

–

Dinsdag 27 december:
Half zes gaat de wekker. Ik slaap nog diep. Het duurt even voor ik wakker word. Ik kan rustig opstarten. Iets voor zeven uur ga ik de deur uit en even na achten ben ik in Arnhem in een lokatie van de werkplek. Daar ben ik de hele dag bezig als ondersteuner en verslaglegger bij een onderzoek naar een hevig incident. Interessant. Er blijkt nauwelijks tot geen afstemmibg en uitwisseling van informatie te zijn geweest tussen interne hulpverleners en externe behandelaren, er zijn nog wat meer betrokkenen buiten spel, cliënt heeft zich kunnen afzonderen want ‘wilsbekwaam en eigen verantwoordelijkheid’ en bovendien blijkt het begeleidend personeel op de werkvloer, alle goede intenties ten spijt, geen flauw benul te hebben hoe te handelen met cliënten met een zware en complexe psychiatrische problematiek. Cliënt maakt een eind aan haar leven. Interessant, ik zei het al. De interviews duren niet echt de hele dag; half vier wandel ik naar het station en nog voor vijf uur ben ik thuis. Erg moe, dat wel. De Vrouw serveert broccoli en bloemkool met gekarameliseerde uien uit de oven, aangevuld met gebakken chorizo en kipfilet. Half zeven ga ik hardlopen. Het is zwaar, maar het lukt en het doet me goed. Ik lees het mooie boek van Knausgård uit en luister wat. Ik ga om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: London Symphony Orchestra Vol. 1&2 (Frank Zappa), Storm Corrosion (Storm Corrosion)

Mijn nieuwste verhaal lees je hier op @foknieuws:
Youcanreadmynew story (in Dutch) here:https://t.co/B82BHH7TsZ

— Bas Langereis (@balangereis) 27 december 2016

–

Maandag 26 december: Tweede kerstdag
Kwart voor negen ben ik beneden. Koffie, klussen, webstek. Ik begin te lezen in Winter (Karl Ove Knausgård). Eind van de ochtend wandelen we het gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. Ik maak koekjes van de ingrediënten en het recept uit het kerstpakket. Ondertussen begint De Vrouw met het leegtrekken van de schuur. We lunchen met kerstbrood en het restje pompoensoep van gisteren. Ik kook stoofperen en pak een paar dozen in met cd-boxen en lp’s. Ook maak ik schorseneren schoon en kook ik ze. Ook maak ik een saus van blauwe kaas De Zoon is er rond half vijf en een uurtje later zitten we aan tafel voor het tweedekerstdagdiner. Naast de schorseneren in kaassaus en stoofperen heb ik lamsbiefstukken gebakken en een salade van bosui, komkommer, tomaat en blauwe bessen geprepareerd. Flink vullende hap. Toe is er chocolademousse. Half zeven is alles opgeruimd en zijn we weer alleen. Ik lees in het prachtige boek van Knausgård en luister wat. Tien uur slaap ik.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), A Christmas Album (California Guitar Trio),
Three Ships (Jon Anderson), I Believe In Father Christmas EP (Emerson Lake & Palmer), Christmas Around The World (Putumayo Presents), Christmas Album (Jethro Tull), Christmas Cover Up (allerlei), A Catchy Christmas (allerlei), Oxygene Trilogy (Jean-Michel Jarre), Magic Theatre (Gandalf)

#Apeldoorn today: pic.twitter.com/UuPtL5UWZ5

— Bas Langereis (@balangereis) 26 december 2016

Again sad news. Drummer (Weather Report) Alphonse Mouzon has passed away today … pic.twitter.com/AB0GGxvXX3

— Bas Langereis (@balangereis) 26 december 2016

–

Zondag 25 december: Eerste Kerstdag
Pas om half tien uit bed. Koffie, klussen, webstek. Ik lees het laatste boek van Jan Guillou uit. De Zoon is er om half een en we eten een lichte lunch. Dan stappen we in zijn auto en rijden naar Voorthuizen. Bij OmaD is het aanvankelijk rustig, later komt de rest van de (schoon)familie ook. We zijn er een paar uurtjes en om kwart voor zes rijdt De Zoon ons naar Hoog Soeren. In een goed bezet maar toch opvallend rustig eethuis zijn Onze Vader, Zus en aanhang en Grote Broer. We krijgen er een uitgebreid menu, dat zeer goed smaakt. Ik mag de gehele avond naast Onze Vader zitten en beleef mooie vertelmomenten met hem. Pas na tien uur vertrekken we weer en brengt De Zoon ons naar huis. Daar zit ik nog heel even en even voor middernacht ga ik slapen.
Muziek vandaag: Christmas Variations (Rick Wakeman), Chris Squire’s Swiss Choir (Chris Squire), Christmas Album (Keith Emerson), Christmas Around The World (Putumayo Presents)

–

Zaterdag 24 december:
Half negen ben ik op. Koffie, klussen en ik bewerk de foto’s van gisterenavond en zet ze op de webstek. Halverwege de ochtend fiets ik een boodschappenronde langs de Turkse supermarkt, biowinkel, markt en Turkse winkel. Zo. De weekend- en kerstboodschappen zijn gedaan. De Zoon is er rond een uur voor een lunch. Halverwege de middag fiets ik samen met hem naar een elektronicazaak om te kijken of er een geschikte huistelefoon voor hem is. Die is er. Hardlopen lukt me redelijk; ik red het, maar gemakkelijk gaat het niet. Nou ja. Eind van de middag maak ik het kerstavonddiner. Ik braad een fricandeaurollade, vul paprika’s met de pastasaus van gisterenavond, prepareer een fruitsalade van perzik, peer, mandarijn en blauwe bes, maak een gezouten kruidenboter en serveer alles met Turks brood. Half zeven zitten we aan tafel. De boel smaakt goed en er zijn meerdere soorten ijs toe. De Zoon gaat naar huis en ik lees en luister aan de keukentafel tot het bijna elf uur is.
Muziek vandaag: Blade Runner (Vangelis), Scintilla (Nosound), Tubular Bells (Mike Oldfield), Hergest Ridge (Mike Oldfield), The Geese And The Ghost (Deluxe Edition) (Anthony Phillips), A Song For All Seasons (Renaissance), Eye In The Sky (Alan Parsons Project), The Similitude Of A Dream (The Neal Morse Band), Weir Keeper’s Tale (Damian Wilson & Adam Wakeman)

#Garbage today: pic.twitter.com/33hYnyTxmH

— Bas Langereis (@balangereis) 24 december 2016

31 december: Het licht
24 december: Kunst-Zinnig-Brein biedt opbrengst actie voor Serious Request aan bij Glazen Huis
18 december: Kunst-Zinnig-Brein beëindigt succesvolle actie voor Serious Request in museum Coda
17 december: Lotgenoten (0008)
8 december: Kunst-Zinnig-Brein: mini-expositie in Rembrandt
3 december: De neus

28 november: Kunstenaars met hersenletsel in actie voor Serious Request
19 november: Lotgenoten (0007)
5 november: Hoog tijd voor een kroegverhaal (5)

22 oktober: Het lichaam
8 oktober: Wat jij met een dildo doet

24 september: De zeven sloten tegelijk
10 september: De deadline

27 augustus: Lief dagboek (0006)
13 augustus: Kleedje (7)

30 juli: Aanrecht (S032)
16 juli: Hoog tijd voor een kroegverhaal (4)
2 juli: Kleedje (6)

18 juni: Lief dagboek (0005)
4 juni: Oorverdovend

21 mei: Lief dagboek (0004)
7 mei: Zicht (S031)
6 mei: Bas Willem en ik overheersen Cultuur bij je Buur

23 april: Lief dagboek (0003)
9 april: Hoog tijd voor een kroegverhaal (3)
1 april: Buiten

26 maart: Lief dagboek (0002)
12 maart: Kleedje (5)

26 februari: Lief dagboek (0001)
12 februari: Boven (S030)

31 januari: Kunstenaar gaat publiek te lijf
29 januari: Kleedje (4)
23 januari: Kunstenaars met hersenletsel exposeren in stadhuis Apeldoorn
15 januari: Rijp (S029)
1 januari: Kleedje (3)

Vrijdag 23 december:
Redelijk geslapen; wel wat wakker geweest. Er is wat spanning rondom hypotheek, merk ik. Eerste anderhalf uur van vandaag kan ik rustig op gang komen. Op de fiets naar de nieuwe werkplek is het droog en donker. Op de werkplek zelf is het rustig tot stil, maar voor mij is er werk genoeg. Het is de laatste keer dat ik er ben dit jaar; vanaf januari heb ik een tijdelijk contract met flexibele uren. Op tijd fiets ik er weer weg. Via de supermarkt rijd ik naar huis. Daar een eenvoudige lunch. Vervolgens fiets ik nog wat rondjes. Bij een tweetal supermarkten kijk ik naar een geschikt formaat dozen waarin ik elpees kan verhuizen (ik heb er nogal wat nodig) en ik vind er uiteindelijk twee (het schiet op). Thuis even uitrusten en wat lezen, plus het avondeten maken. Het wordt een goede pastasaus. De Vrouw vertrekt nog vóór de avondmaaltijd; zij gaat oppassen op haar neefje. De Zoon en ik eten de goede pastasaus niet op. Half acht ga ik de deur weer uit. Dit keer fiets ik naar de poptempel in het centrum ons zo majestueuze Apeldoorn. Wie treden er nu weer op? Nits! Bij binnenkomst vallen me twee zaken op: het gordijn dat de zaal in tweeën splitst hangt en de achtergrondmuziek staat niet knetterhard. Het eerste betekent dat er nauwelijks kaarten zijn verkocht, het tweede belooft iets voor het geluid van vanavond. Beide heb ik goed geraden. Stipt half negen begint het. Mooi licht, perfect geluid en bovenal een band in geweldige vorm. Wat een plezier hebben de heren. De setlijst bestaat uit alle klassiekers, maar de meesten zijn in een nieuw jasje gestoken, waardoor het bijzonder fris klinkt. De band moet tweemaal terugkomen en eigenlijk heb ik dan nog niet genoeg gehad. Ik heb Nits nu een keer of vijf, zes, zeven gezien en dit concert zal me bijblijven als een van de allerbeste. Even na half elf loop ik naar de fiets en om elf uur ben ik weer thuis. De Vrouw is nog afwezig en ik ga slapen.
Muziek vandaag: Hotel Europa – Live Recordings 1990-2014 (Nits), Disconnect (John Wesley)

Christmas is just around the corner. Learn how to wish your friends a merry Christmas in their mother tongue! https://t.co/yT5KqjagkA

— Jakub Marian (@JakubMarian) 23 december 2016

#Nits @PodiumGigant in #Apeldoorn pic.twitter.com/tAYFvzsnZX

— Bas Langereis (@balangereis) 23 december 2016

Ready for a #Nits concert in @PodiumGigant #Apeldoorn pic.twitter.com/nXZ0gKpNWr

— Bas Langereis (@balangereis) 23 december 2016

Amazingly good concert by #Nits in @PodiumGigant #Apeldoorn tonight.
This band is still sounds fresh. Loved it! Fantastic! thankz … pic.twitter.com/U3Gy55zySP

— Bas Langereis (@balangereis) 23 december 2016

–

Donderdag 22 december:
Slapen lukt aardig. Opstaan ook. Onderweg naar de bushalte regent het licht. In Arnhem is het droog. Ik ben heel vroeg op de werkplek. Daar ligt allerlei werk. Ik doe het. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. Verder doe ik nog veel meer en ik voorzie dat mijn ‘rustige’ werkdagen volgende week niet zo heel rustig gaan zijn; er komt een grote opdracht binnen waarmee ik zeker de gehele dinsdag bezig zal zijn. Nou ja. Om half zeven ben ik thuis. Ik ben heel moe. De Vrouw serveert het laatste restje soep van eergisteren, shoarma en witlof met rauwe ham en kaas uit de oven. Ze vertelt dat de aanvraag van de hypotheek nogal stagneert; in de gezondheidsverklaring voor de bijbehorende overlijdensrisicoverzekering hebben we naar eer en geweten het borstkankeravontuur gemeld en nu wil de verzekeraar meer gegevens. Dat gaat betekenen dat we de deadline niet halen en wat voor gevolgen dat heeft voor de aankoop én verkoop van het huis kunnen we even niet overzien. Na het eten gaat De Vrouw overigens naar bed; ze is al een paar dagen niet fit. Ik lees de krant, doe iets aan de webstek en lees en luister iets tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Oxygene Trilogy (Jean-Michel Jarre)

#wood today: pic.twitter.com/AFXtbqrj90

— Bas Langereis (@balangereis) 22 december 2016

–

Woensdag 21 december:
De wekker gaat om half zeven. Zo hebben we ruim de tijd en gelegenheid om wakker te worden en op te starten. Tien uur hebben we een afspraak bij de keukenboer. De uiteindelijke prijs van ons ontwerp blijkt mee te vallen, een monteur kan ook alle voorwerk doen en we kunnen de hele boel geleverd krijgen in week twaalf (eind maart). Kwart over twaalf ben ik op de nieuwe werkplek. Er ligt daar nogal een stapel klussen en ik krijg veel af; de rest is voor vrijdagmorgen. Mijn eigen flexcontract maken, bijvoorbeeld. De eerste weken van januari ben ik op woensdag- en vrijdagmorgen nog wel op deze nieuwe werkplek aan de slag. Mooi. Half vijf fiets ik via de supermarkt naar huis. Daar is De Vrouw, maar zij vertrekt nog voor wat werk. Ik ga hardlopen en het lukt me goed. Na de korte douche maak ik een avondhap. De Vrouw is al om half zeven weer terug. Ik neem een bak soep van gisteren. Ondertussen blancheer ik groene asperges, bak ik spekjes met knoflook, bosui en rode peper, ik doe daar ricotta bij en de geblancheerde asperges, vervolgens mik ik de hele mik in een ovenschaal, bestrooi die met geraspte kaas en zet die schaal een kwartier in de voorverwarmde oven. Het resultaat mag er zijn. Het laatste deel van vandaag lees en luister ik. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), The Heritage Suite (Rick Wakeman), Sea Airs (Rick Wakeman), To Another Horizon (Gandalf), Pretending 2 Run (Tiles), Bruce Soord (Bruce Soord)

–

Dinsdag 20 december:
Slapen gaat redelijk; opstaan ook. De busrit naar de werkplek verloopt zowaar voorspoedig en ik ben mooi vroeg op de werkplek. Daar doe ik weer van alles. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag verricht ik wederom veel werkzaamheden. Daarnaast lees ik bericht dat het moederbedrijf van tijdschrift PROG failliet is en alle medewerkers op straat staan. Ik ben benieuwd. De stadsbus zit een half uur vast, waardoor ik de aansluiting mis en om zeven uur ben ik weer thuis. De Vrouw serveert een soep van boerenkool, pompoen, knolselderij en chorizo en De Zoon eet mee. Ik ben moe. Na het eten ga ik niet hardlopen, maar lees en luister ik. Half zeven komen Heidi en Auke koffie drinken en het worden twee aardige uurtjes. Half negen ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Cre/ation – The Early Years 1967-1972 (Pink Floyd), 4 1/2 (Steven Wilson)

#foggy #morning today: pic.twitter.com/mGcdyRb8Qd

— Bas Langereis (@balangereis) 20 december 2016

–

Maandag 19 december:
Niet zo heel goed geslapen. Veel wakker geweest. Opstaan lukt wel. De reis naar de werkplek kent vertraging wegens file. Op de werkplek doe ik van alles en niets. Veel kleine zooi, waardoor ik het idee heb dat er weinig opschiet. Nou ja. Tussen de middag loop ik door het bos. In de middag bel ik de makelaar van de verkoper nog maar weer eens. Eind van de middag krijgen we met de collega’s ons kerstpakket van de grote grote baas uitgereikt en aansluitend gaan we met collega’s naar een gelegenheid aan de Rijnkade voor een informele jaarafsluiting. Acht uur ben ik thuis. De Vrouw heeft de wortelstoemp van gisterenavond opgewarmd en er de Turkse lamsworsten bij gebraden. Ernaast een salade van meloen en aardbei. Het laatste uurtje van vandaag lees ik de krant en ik luister nog iets. Kwart voor tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: Do Not Disturb (Van Der Graaf Generator)

Mijn nieuwste verhaal lees je hier op @apeldoorndirect:
You can read my new story (in Dutch) here:https://t.co/pr5HkdWMaH

— Bas Langereis (@balangereis) 19 december 2016

–

Zondag 18 december:
Half negen sta ik op. Koffie, klussen, webstek. Eind van de ochtend wandel ik ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon luncht mee. Halverwege de middag breek ik een deel van de boekenwand in de woonkamer af. De planken gaan naar de oude kamer van De Zoon, waar ze een dezer weken een laag verf krijgen. Hardlopen gaat niet zo heel goed. Ik merk dat ik niet zo in vorm ben (heb de afgelopen vier dagen niet gelopen) en neem een korte extra wandelpauze. Na de douche maak ik avondeten: hutspot van aardappelen, wortels en uien, met ernaast portobello’s gevuld met bosui, postelein en ricotta. Ook maak ik een fruitsalade van meloen en aardbeien en bak ik lamsbiefstukken. Het smaakt zeer goes en we drinken er sap bij uit het kerstpakket dat ik van de week kreeg. Kwart voor acht is alles opgeruimd. Ik orden nog wat stukken die ik morgen ga inscannen en dan lees en luister ik tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Visions (Of Paradise) (Rick Wakeman), 1492 (Vangelis), Too (Dizrhythmia), Chavez Ravine (Ry Cooder), Lighthouse, (iamthemorning), Sanctuary II (Robert Reed), Live at Carnegie Hall (Renaissance), het plaatje dat met de PROG mee kwam

–

Zaterdag 17 december:
Half acht sta ik op. Koffie, klussen, krant. Vervolgens fiets ik een boodschappenronde langs Turkse supermarkt, biowinkel, markt en supermarkt. Dan nog een tweede ronde langs de Turkse winkel en nog een supermarkt. De Zoon is er voor de lunch. Lang nemen we niet de tijd; De Vrouw en ik fietsen begin van de middag naar een grote keukenboer aan de andere kant van de stad. Niet dat er veel is dat ons aanstaat en dus rijden we door naar de winkel waar we twee weken geleden ook waren en waar ik vorige week het fornuis heb gekocht. We spreken er de bedrijfsleider en hij adviseert ons een andere opstelling dan die wij in gedachten hadden. Hij tekent hem ook schetsmatig voor ons uit. Woensdagmorgen komen we terug voor een preciezere tekening en offerte. Thuis bak ik lamsshoarma en maak ik een salade van komkommer, bosui, tomaat en mozarella. Kwart over acht fietsen we naar het huis van Reinier en GAteL; zij zijn afgelopen maandag getrouwd (gefeliciteerd!) en vieren nu hun feest. Het is er vol met veel mensen die we kennen en we spreken een boel leuke lui. Anja, van Art café Sam Sam, is er en zij vertelt: ‘Je hangt bij mij op de wc.’ Ik kijk haar vragend aan. ‘De foto die Gerard van je gemaakt heeft hangt op het damestoilet tussen de spiegels.’ Ach zo. Binnenkort maar eens naar het café. Eind van de avond stappen we weer op de fiets en om twaalf uur lig ik in bed.
Muziek vandaag: Chariots Of Fire (Vangelis), Soil Festivities (Vangelis), Heaven & Earth (Yes), het derde plaatje van de doos Once In A Lifetime (Talking Heads), Valkyrie (Glass Hammer)

Over the years, I bought some T-shirts. Some of them I’ve been wearing a lot. After several years most of them didn’t fit onto my perfect body anymore. That’s why I’ve said goodbye to some, after I’d taken a picture of them.

Als je de lucht zag, zou je niet zeggen dat het slecht weer was. Slecht weer bestaat niet, wist hij.
(more…)

Vrijdag 16 december:
Slapen gaat redelijk. Opstaan ook. Verhip, ik ben opgewekt en opgeruimd. Mooi. Vandaag naar Arnhem en de reis verloopt voorspoedig. Op de werkplek scan ik eerst een heleboel hypotheekdocumenten in en die verstuur ik dan weer naar huis; De Vrouw kan ze naar de geldvent doormailen. Een paar documenten hebben we nog niet (taxatierapport, overlijdensrisicoverzekering en getekend aankoopcontract), maar die volgen in de komende dagen. En nu afwachten of het gaat lukken. Ik doe allerlei werkzaamheden die zijn blijven liggen, heb een enkel overleg en verder is het vooral rustig. O ja, mijn collega’s hebben gisteren op een kerstmarkt een kerstpakket voor me samengesteld. Tussen de middag wandel ik door veld en bos. In de middag doe ik nog wat achterstallige dingen en dan is de werkdag weer voorbij. Om zes uur ben ik thuis. De Vrouw heeft het avondeten klaar en De Zoon eet mee: aardappel en een groene koolschotel met paprika en kaas uit de oven met ernaast hamburgers en een fruitsalade van ananas en framboos. Half zeven vertrekken De Vrouw en ik weer. We fietsen naar de woning die we gaan kopen. De verkoper heeft alle stukken afgedrukt en we tekenen overal drie exemplaren van. Na twee uur vertrekken we weer, nu met een stapel getekende documenten, waaronder de voorlopige koopakte. Ook hebben we wat maten opgenomen van de woon- en een slaapkamer en van de keuken. Ik lees en luister nog iets, ben aardig uitgeteld. Half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: veel Jon Hassell (via een streamprogramma op het werk), Prog Noir (Stick Men)

#plants today: pic.twitter.com/AmDbfNKC0A

— Bas Langereis (@balangereis) 16 december 2016

–

Donderdag 15 december:
Wat onrustig geslapen, maar het is oké. Ik fiets door mist en duisternis naar de nieuwe werkplek. Daar maak ik wat gedoe af. Tussendoor heb ik contact met de makelaar van de verkoper; hij heeft de voorlopige koopakte doorgemaild. De Vrouw stuurt hem nog even naar het werk en ik bekijk ‘m. Begin van de middag gaan we met het team uit. In een oud zaaltje aan de Regentesselaan krijgen we mooie woorden van de leidinggevende en een les pilates. Het is niet echt een beginnersles, dus voor enkelen wel zwaar. Voor mijzelf gaat het voornamelijk te snel, maar het gezamenlijke plezier is goed. Aansluitend gaan we naar een gelegenheid voor een drankje en een hapje. Even is er aandacht voor mijn vertrek; dat waardeer ik zeer. De akoestiek in de ruimte is slecht en de muziek staat voor mij veel te luid, dus als ik om half zes wegkan, ben ik opgelucht. De Vrouw heeft thuis het een en ander geregeld. Vanavond moeten we allerlei documenten tekenen en ergens zien te uploaden. Zelf heeft ze echter nog een werkafspraak. Ik voel me heel opgejaagd en gespannen en wil mezelf een moment gunnen om even tot rust te komen. Als ik alleen ben, zoek ik alle benodigde documenten bij elkaar, maar ik vind nergens een mogelijkheid om die te uploaden naar de financiemeneer. Dan maar iets te eten maken. Het wordt een kleine curry van worst, bosui, courgette en veldsla. Ik vind nog wat tijd om te lezen. De Vrouw is iets na negenen terug. We verzamelen de laatste documenten zodat ik ze morgen kan scannen en insturen. Ook voor De Vrouw maak ik een curry. Tien uur is alles klaar en ga ik slapen.
Muziek vandaag: Aspirant Sunshadows (Rick Wakeman), The Tar Tapes Vol. 2 (Mike Keneally), Hommage à Eberhard Weber (Pat Metheny, Jan Garbarek, Gary Burton, SWR Big Band), Warp (Jon Balke)

'Bas, Willem en ik' treden weer op tijdens @CultuurBuur op 13 en 14 mei in het zo majestueuze #Apeldoorn. Boek ze! https://t.co/9YFgUkQ24K pic.twitter.com/19XggZwQ56

— Bas Langereis (@balangereis) 15 december 2016

–

Woensdag 14 december:
Weer iets beter geslapen. Half zeven sta ik op. Vanmorgen de tijd om rustig op te starten. Om negen uur is onze financiële meneer er. Het ziet ernaar uit dat het gaat lukken met de financiering van onze nieuwe woning. Verwachte maandlasten zijn ook mooi. Er komt nog wel even wat gedoe rondom de bijbehorende verzekering en het aanleveren van materialen en stukken, maar ook dat gaat lukken. Pas om elf uur rijd ik naar de nieuwe werkplek. Daar ligt veel werk rondom de sollicitatieprocedure van mijn opvolger. Drie uur ga ik weer weg. Ik heb telefonisch contact met de makelaar van ons nieuwe huis; hij belooft de nieuwe voorlopige koopakte (mét voorbehoud verkoop eigen woning erin) zo spoedig mogelijk te sturen. Ik fiets via de supermarkt naar huis. Daar vul ik de gezondheidsverklaringen in voor de verzekering die bij de hypotheek gaat horen. De Vrouw is er ook kort en gaat dan weer werken. Ik merk dat ik heel moe ben en dus doe ik niet heel veel meer dan wat nostalgisch fotogedoe op de webstek. Ter avondeten maak ik het restant spruitstoemp van eergisteren warm en ik braad daarbij een biosaucijs. Ik eet het nog op ook. Verder lees en luister ik. De Vrouw is om negen uur terug. Ik heb het restant bamisoep voor haar klaar. Om tien uur ga ik naar bed.
Muziek vandaag: Aspirant Sunrise (Rick Wakeman), Aspirant Sunset (Rick Wakeman), Magic Machine (An Endless Sporadic), Contrapasso (Seven Impale), Machina Viva (Wolverine), The Tar Tapes Vol. 1 (Mike Keneally), Cuong Vu Trio meets Pat Metheny (Cuong Vu Trio & Pat Metheny)

#roads today: pic.twitter.com/AQ2gx6mQHv

— Bas Langereis (@balangereis) 14 december 2016

–

Dinsdag 13 december:
Opnieuw is wakker worden geen pretje. Slapen is gelukt, maar er is spanning. Gaan we morgenochtend die financiering rondkrijgen? Krijgen we alles op tijd voor elkaar? Eenmaal uit bed is er geen enkel probleem. De ochtend verloopt voorspoedig en ik ben op tijd op de werkplek. Daar ben ik bezig met van alles en nog wat. Tussen de middag wandel ik door bos en veld. ’s Middags nog meer werkzaamheden. Zes uur thuis. Ik ben volkomen afgemat. De Vrouw heeft bamisoep op tafel en De Zoon eet mee. Ik weet dat ik zeer gespannen ben en voel een angstaanval aankomen, maar ik red het. Na het eten ga ik hardlopen en dat helpt me mijn hoofd leeg te maken. Er komt iemand het oude bed van De Zoon ophalen. Ik lees de krant en in de PROG die vandaag binnenkwam en luister aan de keukentafel. Tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: The Unity Sessions (Pat Metheny)

#Schaarsbergen today: pic.twitter.com/LVzXFiRSrR

— Bas Langereis (@balangereis) 13 december 2016

–

Maandag 12 december:
De wekker om 05.25 uur is wreed. Het is niet gemakkelijk vanmorgen. Eenmaal beneden gaat het prima. De bus heeft vertraging en ik mis de aansluiting in Arnhem. Daardoor ben ik iets later op de werkplek. Het is er vrij rustig en ik kan er veel afhandelen. Tussen de middag wandel ik door het bos. Ook in de middag doe ik nogal wat werkzaamheden. Om half zeven ben ik weer thuis. Ik maak een stoemp van aardappel, knolselderij, ui en spruiten, een salade van bosui, tomaat, komkommer en mozarella, een knoflooksaus en bak shoarma. De Vrouw is er rond kwart over zeven en niet veel later zitten we aan tafel. Erna slepen we een deel van het oude bed van De Zoon naar beneden. Morgen komt iemand het ophalen. Vandaag is er ook al iemand geweest voor de (kook)boeken. Het ruimt op. Nu nog wat kasten. Pas na achten kan ik uitrusten. Ik lees en luister aan de keukentafel en ga om tien uur naar bed.
Muziek vandaag: Hommage à Eberhard Weber (Pat Metheny, Jan Garbarek, Gary Burton, ea), Cre/ation – The Early Years 1967-1972 (Pink Floyd)

Great concert by@DeWolffMusic in @PodiumGigant last night!#headbanging pic.twitter.com/wsLTaILizr

— Bas Langereis (@balangereis) 12 december 2016

Mijn nieuwste #verhaal lees je hier op @foknieuws:
You canreadmynew story (in Dutch) here: https://t.co/G9GFgWSRVK

— Bas Langereis (@balangereis) 12 december 2016

–

Zondag 11 december:
Nog voor half negen ben ik zo wakker, dat ik opsta. Koffie, klussen, webstek. Ik lees de vermakelijke bundel met columns van Peter Buwalda uit en begin inBlauwe ster (Jan Guillou). Halverwege de morgen lopen we ons gebruikelijke zondagmorgenrondje langs de plasticcontainer, Matenpoort en het kanaal. De Zoon komt rond een uur lunchen. In de middag ruim ik de oude boekenkasten in de kleine kamer boven leeg: weer een boel dozen vol. Beneden pak ik muziekdvd’s en enkele cd-boxen in. Verder slepen we de kerstboom naar binnen. Ik voorzie ze van lampjes en daarmee ben ik weer klaar met kerstklussen voor dit jaar. Ik maak een fruitsalade van ananas, frambozen en blauwe bessen. De pastaschotel van vrijdagavond zet ik in de oven en ik bak lamsbiefstuk. We eten de boel op. Na half acht stap ik op de fiets en rijd door lichte regen naar onze plaatselijke poptempel. De zaal is al open en de muziek van de dj klinkt luid. Zeer luid. Het doet pijn. Ik heb gelukkig mijn oordoppen niet vergeten en vind een goede plek op een van de treden schuin voor het podium. Storsky is de voorprogrammaband. Een drummer en een gitaar, maar wat een energie. Het geluid is alleen verschrikkelijk hard. Die oordoppen blijven in. Robert verschijnt in de pauze; we hadden hem een kaartje voor zijn verjaardag gegeven. Hij heeft geen oordoppen bij zich en kiest ervoor om ergens achterin te gaan luisteren. Half tien begint het hoofdprogramma. Het lijkt wel of de jongens van DeWolff iedere keer beter worden. Ze spelen slechts stukken van hun laatste album Roux-Ga-Roux; alleen het laatste nummer is een ouwetje. Veel van die stukken zijn uitgesponnen, met gelukkig veel solo’s op het Hammond. Het rockt als ikweetnietwat, Deep Purple is nooit ver weg en ondanks het gewelddadige geluidsvolume en mijn oordoppen vermaak ik mij opperbest. Half twaalf is het afgelopen. Gelijk overvalt de vermoeidheid me geheel; het is gedaan voor vandaag en ik wil zo snel mogelijk weg. Een oude bekende spreekt me aan, maar ik kan weinig tot niets horen en ben doodmoe en geloof ik wat kortaf. Excuus. Twintig minuten later ben ik thuis en nog weer tien minuten later lig ik in bed. Met piepende oren.
Muziek vandaag: Siwan (Jon Balke), Six Pieces For Orchestra (Tony Banks), Dance Party In The Balkans (Alaska In Winter), The Road To Damascus (Syriana), Olias Of Sunhillow (Jon Anderson), Roux-Ga-Roux (DeWolff), de eerste twee plaatjes uit de doos Once In A Lifetime (Talking Heads)

Met het aanbrengen van de lampjes in de kerstboom waren mijn kerstklussen voor dit jaar weer gedaan.#vrolijkpasen #eetsmakelijk pic.twitter.com/bDitfyXOQb

— Bas Langereis (@balangereis) 11 december 2016

Ready foranother@DeWolffMusic concert in @PodiumGigant #Apeldoorn#headbanging pic.twitter.com/LaITyobRDf

— Bas Langereis (@balangereis) 11 december 2016

–

Zaterdag 10 december:
Half acht ben ik uit bed. Koffie, klussen, krant. Tegen een uur of tien fiets ik een boodschappenrondje langs de Turkse supermarkt, biowinkel, markt en Turkse winkel. Half een is De Zoon er voor lunch. Erna rijden we naar Garderen. Op het terrein van het Zandsculpturenfestival vindt een wintermarkt plaats en we ontmoeten oma op de parkeerplaats. We mogen gratis naar binnen, vanwege vrijkaarten die ik heb gekregen. Gelijk bij de ingang al zien we onze kinderwagen. Hij doet dienst als koffiekar. Ha, zelf riepen we vijfentwintig jaar geleden dat we er ooit onze huisbar van zouden maken in ons landhuis; heel gek ver is-ie er nu niet vandaan. We kijken een paar uurtjes rond en dan rijden we naar een gelegenheid in de buurt: dezelfde gelegenheid waar we afgelopen zondagmiddag met oma ook al waren. We eten Veluwse pannenkoeken en honingparfait. Half acht heeft De Zoon ons weer thuisgebracht. Heel even uitblazen en dan fietsen we door de regen naar Auke. Hij viert zijn verjaardag. We hadden ons voorgenomen niet al te lang te gaan, maar als ik echt moe word en opsta, blijkt het toch al na half twaalf te zijn. Iets na middernacht lig ik in bed.
Muziek vandaag: Rosetta (Vangelis), Indigo Falls (Indigo Falls), Songs Of A Lifetime (Greg Lake), het bonusplaatje bij The Ultimate Yes – 35th Anniversary Collection (Yes)

Onze antieke #kinderwagen kreeg een mooie bestemming als #koffiekar tijdens de winter fair in Zandsculpturenfestijn @veluwszand Garderen. pic.twitter.com/b0udEpxxHe

— Bas Langereis (@balangereis) 11 december 2016