Bas Langereis leest u voor!

–

Vrijdag 3 juli:
Zes uur op. Een uur later ben ik aan het werk. Twee uur later heb ik alles afgerond en overgedragen. Vakantie. Vreemd: in februari had ik heel sterk het gevoel: wat ben ik toe aan vakantie. (De laatste echte vakantie was de zomer, verder alleen een weekend Heerlen eind november.) Sinds ik thuiswerk, is dat gevoel verdwenen. Pas de laatste twee weken, nu de vakantie inderdaad dichterbij komt, is het verlangen naar vakantie weer sterker geworden. Nu is het dan zover. Koffie met De Vrouw. De Vrouw gaat naar het werk. Ik wandel langs het kanaal naar een supermarkt. Thuis koffie en lezen op het balkon. De Vrouw is er weer om half een en we lunchen. Afwasje. Lezen op het balkon. De Zwager komt langs met De Neven. Vier uur is het weer stil. De Vrouw gaat naar het werk om half vijf. Webstek, lezen. Dan maak ik avondeten. Spaghetti koken, dan kastanjechampignons bakken, bosui erbij, courgette en ten slotte een tomatenbasilicumsaus. Parmesan eroverheen. Zeer goed. Afwasje. Webstek, dan lezen en luisteren op het balkon. PROG uit. Kwart over tien lig ik in bed.
Muziek vandaag: Nocturne (Irmin Schmidt), The Acoustic Motorbike (Luka Bloom), Before Sleep Comes (Luka Bloom), 78 r.p.m. (Blue Flamingo), Concepts Of Non-Linear Time (Chris Opperman), The Lost Demos EP (Jon Anderson & The Warriors), Blizzard-Pruf (DeWolff), Congo Jazz (Blue Flamingo), CMS African Records – A Search For CMS (Blue Flamingo), het eerste plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Oxygene Trilogy (Jean-Michel Jarre)

–

Donderdag 2 juli:
Kwart voor zes loop ik mijn ronde hard. Het gaat prima. Buiten is het aangenaam en er staat veel minder wind. Vijf kwartier later heb ik de werklaptob open en ben ik aan het werk. Koffie met De Vrouw op het balkon. Half elf wandel ik naar de biowinkel en de biomarkt. Meer koffie met De Vrouw, dan nog even aan het werk. Rond een uur lunchen we. Afwasje. Volop aan het werk. Ik rond van alles af. Drie uur nog een laatste overleg. Half vijf sluit ik mijn werklaptob af. Krant op het balkon. Daarna ga ik avondeten maken. Ik blancheer broccoli. Ondertussen maak ik de salade: bosui, komkommer en het restant van gisteren. Dan bak ik chorizo, rode ui, gele paprika en de broccoli. Ten slotte voeg ik rookworst toe. Ik zet alles op tafel en we eten het op. Afwas. Ik bel Onze Vader. Hij vertelt uitgebreid over het onderzoek en de voorbereidingen ervoor. Zaterdag zoeken we hem op. Lezen op het balkon in de PROG die ik gisteren kocht, maar vandaag via de post ook binnen kwam. Nou ja. Binnen webstekken, dan weer naar het balkon om te lezen en te luisteren. Iets na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Utopia (Björk), Zink (Bloem de Ligny), Riverside (Luka Bloom), het tweede plaatje van In A Lifetime (Clannad), Road Tapes Venue #1 (Frank Zappa), Jazz Sabbath (Jazz Sabbath)

–

Woensdag 1 juli:
Welja. Om half acht ben ik op de werkplek in Arnhem en begint een volle ochtend. Overleg, afronden, enzovoorts. Begin van de middag ga ik wel weer naar huis. Op de terugweg koop ik in de muziekwinkel nog de eindelijk verschenen Jazz Sabbath (Jazz Sabbath) en op het station de laatste PROG (stel dat ik ook deze niet thuis bezorgd krijg). Half vier thuis. Krant op het balkon. Half vijf fiets ik naar een winkelcentrum. Bij de audicien laat ik mijn gehoorondersteuning updaten en opschonen. Binnen een half uur sta ik weer buiten en fiets ik naar huis. Daar maak ik avondeten. Ik bak champignons, courgette en (door De Vrouw geblancheerde) peultjes. Ook bak ik runderchipolata. Ernaast maak ik een salade van rode sla, komkommer, bosui en tomaat. Toe is er een fruitsalade van watermeloen en kruisbes. Het smaakt goed. Veel natafelen. Dan afwas en afval. Webstek. Lezen en luisteren op het balkon. Tien uur slapen!
Muziek vandaag: Jazz Sabbath (Jazz Sabbath), het eerste plaatje van In A Lifetime (Clannad)

–

Dinsdag 30 juni:
Zeven uur ben ik aan het werk. Kwart voor zes liep ik buiten mijn ronde hard. Het was nog bijna donker en het waaide, waardoor ik een flink deel van de route fikse tegenwind had. Dat maakte lopen moeilijk, maar ik redde het prima. Ook vandaag belooft weer een drukke werkdag te zijn. Om negen uur heb ik al heel veel gedaan. Dat wat overleg. Om twaalf uur heb ik al mijn geplande voorbereidende werkzaamheden af. Nu alleen nog wat overleg. Maar eerst lunch met De Vrouw. Snel afwasje en dan een overleg. Erna wandel ik even naar buiten. Dan weer fiks aan het werk. Half vijf sluit ik af. Krant op het balkon. De Zus appt dat het onderzoek van Onze Vader goed is verlopen: er was een klein poliepje en dat is gelijk verwijderd; de officiële uitslag is pas over tweeënhalve week. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw serveert een mooie ei-tuinboon-paprikataart en een plaattaart met ui. Afwas. Lezen op het balkon. Na negen uur naar binnen. Webstek. Dan om tien uur slapen. De dagen zijn veelal hetzelfde, maar het vooruitzicht op vakantie is goed.
Muziek vandaag: Andando El Tiempo (Carla Bley with Andy Sheppard & Steve Swallow), Life Goes On (Carla Bley with Andy Sheppard & Steve Swallow), Blind Faith (Blind Faith), No Rain (cd single) (Blind Melon), Fourth World Vol. 1 – Possible Musics (Jon Hassell & Brian Eno)

–

Maandag 29 juni:
Week zestien. Vandaag is het maandag. Kwart voor zeven is de werklaptob aan en ben ik aan het werk. Om half tien heb ik al veel gedaan. Koffie met De Vrouw op de galerij. En weer verder. Ook allerlei overleg. Dan lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel een rondje om het centrum. De Vrouw gaat naar het werk. Ik werk weer lekker door en heb aan het eind van de middag nog een overleg ook. Vijf uur klaar. Even uitrusten. Zes uur maak ik avondeten. Ik doe niet moeilijk. Ik warm de saus van gisteren op en doe daar de vanmorgen gekookte spliterwtenpasta bij. Ook is er nog wat fruitsalade. Afwasje van niks. Webstekken, krant, lezen en luisteren. De Vrouw is er om kwart voor tien. Heel even bijpraten en dan slapen.
Muziek vandaag: Discourses (Jon Balke), Vernal Equinox (Jon Hassell), Nexus (Virgil & Steve Howe), Welcome To My DNA (Blackfield), Blackfield IV (Blackfield), Blackfield V (Blackfield), Crystal Machine (Tim Blake), Psurroundabout Ride (The Dukes Of Stratosphear), Blake’s New Jerusalem (Tim Blake), Escalator Over The Hill (Carla Bley & Paul Haines),

–

Zondag 28 juni:
Half acht loop ik buiten mijn ronde hard. Het lijkt aardig afgekoeld, maar al snel blijkt het toch nog wat warm. Bovendien heb ik op een lang stuk ferme tegenwind. Het gaat dus niet gemakkelijk en ik moet even een wandelpauze nemen. Thuis nog even terug in bed. Koffie en webstek. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om een uur voor lunch. Afwas en stofzuig. We wandelen langs het kanaal naar een supermarkt en weer terug. Lezen op het balkon. Aan het eind van de middag maak ik avondeten. Eerst een salade van bosui, radijs en komkommer, dan een saus van rundergehakt, ui, peper, paprika en tomaten. Ten slotte kook ik courgette- en pompoenspaghetti. Hoe eenvoudig ook; het smaakt voortreffelijk. Toe is er een fruitsalade van watermeloen, ananas, aardbei en kruisbes. Afwas. Lezen op het balkon. Ook webstek. Dan luisteren en weer verder lezen op het balkon. Iets na tien uur is het weekend voorbij.
Muziek vandaag: Piano Portraits (Rick Wakeman), NYC – Blackfield Live in New York City (Blackfield), Nocturne (Irmin Schmidt), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 27 juni:
Kwart over zes wakker en op. Koffie. Lezen op het balkon. Het heeft vannacht geregend, maar het is nog altijd warm in huis. Ik loop om acht uur op de markt voor fruit en groente. De Vrouw gaat naar het werk. Ik loop naar de bioslager en biowinkel. Het is zeer benauwd buiten. Thuis koffie. Brood halen bij de bakkerij in de straat. Meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. We lunchen (goh). Afwasje. Ik wandel een rondje langs het centrum. Het is weer heel erg druk op straat en ik ben snel weer thuis. Ik maak een Instagramaccount voor Wirwar aan en verzend de stukken voor het overleg van de werkgroep van volgende week. Krant op het balkon. De Vrouw is er om half zes weer. Even bijpraten op het balkon. Dan ga ik avondeten maken. Niet heel moeilijk, daar is het veel te warm voor. Eerst een salade van bosui, koolrabi, komkommer, radijs en tomaat. Dan bak ik aardappelpartjes en kalfsschnitzels. Toe is er een fruitsalade van watermeloen, ananas en aardbei. Zeer fijn, allemaal. Afwas. Lezen op het balkon. Kwart voor negen naar binnen. Mail, webstek, lezen en luisteren. Nog voor half elf ga ik slapen.
Muziek vandaag: Discourses (Jon Balke), A Day At The Beach (Airbag), het vierde plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Psurroundabout Ride (The Dukes Of Stratosphear), het derde en vierde plaatje (de tweede show) uit de set Carnegie Hall (Frank Zappa), Fish Out Of Water (Chris Squire), Sleepwalking (Mariana Semkina)

– de tijd begint te dringen, je weet het. er is geen reden waarom je nog langer zou wachten. doe het dan ook niet. aarzel niet langer en houd je aan de deadline, w – . anders moet je boeten, maar dat weet je ook. je kunt dus niet zeggen dat het buiten je macht was, want je was voorbereid, je verantw – beloont je trouw. dan komt het goed. weet –

Hij vroeg zich niet af waar ze vandaan kwam. Ze was er gewoon. Ondertussen was hij er vertrouwd mee. Niet dat ze altijd even prettig was. Integendeel, in de meeste gevallen verontrustte de stem in zijn hoofd hem en deed ze hem angst aan. Maar als hij luisterde en deed wat ze zei, dan voelde het goed. Misschien niet gelijk, maar gaandeweg verdween de angst en voelde hij hernieuwde kracht om verder te gaan.
De wind deed de lichte mist traag verdwijnen. Met moeite kon hij de overzijde van de vaart onderscheiden. De rimpeling van het water was verdwenen en het oppervlakte leek nu strak. Hij wist dat het niet zo was. Er stond een lichte stroming, maar daar zag je niets van.
Hij wist dat hij iets had gedaan of ergens mee bezig was, maar de herinnering eraan bevond zich niet meer in zijn hoofd. In plaats daarvan bekroop hem een beklemmend gevoel, dat hem deed beven. Hij zuchtte diep, draaide zich om en liep de dijk af naar de huizen die daar begonnen. Langzaam werd het licht.

– oor. diep tot aan de ingewanden en dan nog verder als het kan. je voelt het onderhuidse weefsel meegeven tot het niet meer kan en scheurt. bloed welt omhoog, niet te stelpen. de pijn is onverdraaglijk, het slachtoffer gilt en schreeuwt de stembanden kapot. oorverdovend lekker. pervers genot, niet? gee – s beheersing, als je kan. laat het maar g –

Na een paar honderd meter stond hij voor een brede weg. Hij was hier al eerder geweest. Overdag was het een drukke straat, vol met auto’s, vracht- en fietsverkeer. Nu was het stil. De verkeerslichten stonden nog op knipperen.
Het was nog vroeg. Zou hij nog op tijd zijn? Hij hoopte het niet alleen, hij ging er ook van uit. Alle vorige dagen dat hij op dit uur en later langs het pand was gelopen, was er binnen nog activiteit. Hij kon niet te laat zijn. Hij mocht niet te laat komen. De tijd begon te dringen.
Maar hoe was de weg erheen ook weer? Zonder daarover erg te piekeren liep hij voort. Zijn neus achterna, zijn intuïtie volgend, dat had alle keren nog geholpen.
Ondertussen was hij in een winkelstraat en passeerde een kapper, een cafetaria, een schoenenzaak. Hij wierp een blik opzij. In een etalage stond een pop met slechts een rood doorschijnend jurkje aan. Op de armloze schouder hing een kaartje met een belachelijk bedrag. Te veel geld voor zo weinig stof. Hij rilde en liep verder.
Links, rechts, rechtdoor. Een plein. Eromheen cafés en restaurants. De terrassen waren leeg, de stoelen opgestapeld en met ijzeren kabel vastgeklonken. Hij stak het plein schuin over. Daar was een andere winkelstraat, maar smaller en met minder verlichting. De weg liep met een lichte bocht naar links. Bij de eerste kruising ging hij rechts de smalle straat in. Hier herkende hij het. Hij was warm, dichtbij. Toen zag hij het kleine pand.
De gordijnen waren gesloten. Door een kier tussen het gordijn en het kozijn zag hij een streepje licht. Achter het dunne glas van de ruit hoorde hij een geluid. Hij kon gerust zijn. En zie, hier naast de deur hing een bordje. Daar stond haar naam: ‘Selina’. Ronald Haamschaar zuchtte en glimlachte.

– aarom? waarom zou – de afspraak? – iet aan kracht. je hebt iets moois in het verschiet als je gewoon – et zicht op rust, je toekomst zal verz – de dringende noodzaak om t – je eraan overgeven, dat is het beste – vertrouw me – toe maar, ga maar, doe het – ant er rest je niet veel meer van de tij –

–
Apeldoorn, mei 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.

–

Vrijdag 26 juni:
Zes uur loop ik mijn ronde hard. Zelfde verhaal: in het begin is het koel, maar halverwege heel warm en benauwd en wordt het niet gemakkelijk meer. Toch loop ik de ronde uit. Zeven uur ben ik aan het werk. Ik heb veel ingepland om te doen, maar dat kan ik allemaal in rustig tempo doen. Is wel nodig, dat rustige, want het is al snel weer erg warm. Gelukkig waait het redelijk door in huis. Koffie met De Vrouw op het balkon. De Vrouw gaat uit. Ik werk door, drink ondertussen koffie. Lunch met De Vrouw om half twee. Afwasje. Dan wandel ik een rondje en haal ik het groentepakket op. Buiten is het zeer warm. Thuis nog een uurtje verder werken en om vier uur is het allemaal gedaan voor vandaag. Krant op het balkon. De Vrouw heeft avondeten gemaakt en serveert procureurslappen met een stoemp van zoete aardappel, tuinboon en chorizo. Zeer smakelijk. Toe is er watermeloen. Afwasje. Lezen op het balkon. Het is zonnig en benauwd en heet en nu wordt het donker bewolkt. Binnen werk ik een uurtje aan webstekken, dan ga ik op het balkon verder met lezen en luisteren en om kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: Nocturne (Irmin Schmidt), Discourses (Jon Balke), Master Of Reality (Black Sabbath), Blackfield (Blackfield), Blackfield II (Blackfield), Sabbath Bloody Sabbath (Black Sabbath), Psurroundabout Ride (The Dukes Of Stratosphear), Rated PG (Peter Gabriel), het derde plaatje uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa)

–

Donderdag 25 juni:
Half zeven zit ik in de bus. Mundkäpchen en al. Reis verloopt voorspoedig. Op de werkplek aan de slag, plus ik spreek fijn allerlei collega’s. Her en der ook overleg. Kwart over drie ga ik naar huis. Op de terugweg in het centrum van Arnhem ren ik de plaatselijke platenwinkel in en: jawel hoor. Het vier cd’s tellende doosje The Mothers 1970 (Frank Zappa) dat morgen verschijnt is er al. Vier uur thuis. De Vrouw is er nog heel even; een half uur later vertrekt zij naar werk. Ik lees de krant op het balkon. Dan maak ik avondeten. Niet heel moeilijk. Ik gooi het restje gekookte kikkererwtenpasta in de pan waar het restant groentesoep zit die ik gisteren voor De Vrouw heb gemaakt en warm dat op. Een fiks bord eet ik. Dan is het me verder heel veel te warm. Ontspannen. Webstek. Lezen, luisteren. Om kwart over tien ga ik slapen.
Muziek vandaag: A Day At The Beach (Airbag), de eerste twee plaatjes uit de doos The Mothers 1970 (Frank Zappa), Discourses (Jon Balke), Nocturne (Irmin Schmidt)

–

Woensdag 24 juni:
Kwart voor zes wakker en op. Drie kwartier later loop ik mijn ronde hard. Aanvankelijk is het aangenaam koel, maar aan het eind wordt het al warm en benauwd. Thuis nog een uurtje terug in bed. Koffie met De Vrouw op het balkon. Dan wandel ik door de warmte naar de biowinkel. Erna ga ik naar een andere supermarkt. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Dan lunch. Afwasje. Ik ruim de schade op van een fles koolzuurhoudende limonade die in de vriezer kapot gevroren is. Oeps. Lezen op het balkon. De Vrouw bestelt voor mij de nieuwe plaat Chamber Music From Hell bij de componist zelve (Chris Opperman). Meer ontspannen en lezen op het balkon. Nog voor vijf uur ga ik eten maken. Eerst het avondeten voor De Vrouw voor morgen, dan de dis voor vanavond. Voor morgen een goed gevulde soep (spek, ui, wortel, champignons, doperwten). Voor vandaag een salade van bosui, komkommer, peer met het restant van eergisteren, plus een schotel van rode ui, courgette, doperwt, kikkererwtenpasta en rode pesto. Ook bak ik rundertartaar. We eten de boel op. Afwas. Dan zien we de persconferentie van de minister-president met zijn knecht. Vanaf 1 juli kunnen we zonder enige problemen met de trein. Dat is mooi. Nog wat lezen op het balkon; dan naar binnen. Webstekken, lezen en luisteren. Tien uur slapen.
Muziek vandaag: Black Sabbath (Black Sabbath), Paranoid (Black Sabbath), Inferno – The Complete Original Motion Picture Soundtrack Recording (Keith Emerson)

–

Dinsdag 23 juni:
Wakker en op om kwart voor zes. Dik een uur later ben ik aan het werk. De Vrouw gaat om half negen naar haar werk. Ik heb allerlei overleg, drink koffie tussendoor en doe veel werkzaamheden. De Vrouw is terug van haar werk. Ook lunch ik. Eén uur wandel ik een rondje buiten. Het is al flink warm vandaag. Een uur later ben ik alweer in overleg. Kwart over vier is het allemaal klaar en sluit ik af. Ik ben zeer moe en mijn hoofd zit vol. Donderdag verder. Uitblazen en krant op het balkon. De Zoon is er om zes uur. De Vrouw serveert een mooie kalfsgoulash met broccolirijst. Toe is er ijs en bonbon. Afwasje. Dan wat mail afhandelen en vervolgens lezen op het balkon. Het is zeer aangenaam. Half negen naar binnen. Webstekken, lezen en luisteren. Nog voor half elf lig ik in bed.
Muziek vandaag: Mixing Colours (Roger Eno & Brian Eno), Silhouettes (Klaus Schulze), Amorica (The Black Crowes), Three Snakes And One Charm (The Black Crowes), de eerste twee plaatjes (het eerste concert) uit de set Carnegie Hall (Frank Zappa)

–

Maandag 22 juni:
Week vijftien? Week vijftien. Vandaag is het maandag. Om zeven uur is de werklaptob open en ben ik aan het werk. Een uur daarvoor liep ik buiten mijn ronde hard. Ging prima, al was het moeizaam en aan het eind zeer benauwd. In een paar uren tijd kan ik al heel veel werk verzetten, waardoor het de rest van de dag redelijk rustig kan. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Later meer koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Lunch met De Vrouw. Afwas. Ik wandel een rondje. Verder werken en om half vijf sluit ik af. Even uitrusten op het balkon. Dan de oven (weer) aan. Vanmiddag lagen er bieten in te roosteren; nu garen kippenbouten. Ik maak een salade van bosui, koolrabi, radijs, komkommer en paprika. Van de geroosterde bieten snijd ik reepjes en die bedek ik met dille en een mengsel van crème frâiche en mierikswortel. We eten de boel op. Afwas en afval. We handelen wat mail af. Ik lees op het balkon tot half negen. Dan naar binnen. Webstekken, lezen en luisteren. Even na tien uur ga ik slapen.
Muziek vandaag: Mercedes Benz (Jimmy Carl Black & The X-Tra Combo), Hamburger Midnight (B.E.P. = Jimmy Carl Black, Roy Estrada & Mick Pini), Shake Your Money Maker (The Black Crowes), The Southern Harmony And Musical Company (The Black Crowes), Oppy Music Vol. 1: Purple Crayon (Chris Opperman), Honky (Keith Emerson), Concepts Of Non-Linear Time (Chris Opperman)

–

Zondag 21 juni:
Zomer. Opstaan om half zeven. Koffie, webstek. Lezen op het balkon in de zon. De Vrouw heeft een vaderdagcadeau: een enorme doos bonbons. En ik ben niet eens haar vader, noch had ik die kunnen zijn. Koffie met De Vrouw op het balkon in de zon. Meer koffie met De Vrouw. De Zoon is er om een uur voor lunch. Hij brengt een vaderdagcadeau mee: het boekje Wie waarlijk leeft (Ronald Giphart). Leuk! Afwas. Stofzuig. Ik lees het boekje op het balkon. Half zes ga ik avondeten maken. Een salade van bosui, koolrabi, komkommer, wilde tomaat, peer en walnoot. Ik bak aardappels en lamsshoarma. We eten het op. Aardbeien toe. Afwas en afval. Ik bel Onze Vader. Het gaat op zich goed, al maakt hij zich zorgen dat hij steeds slechter ziet en steeds meer hulp nodig heeft en over het komende controleonderzoek volgende week. Ik lees op het balkon. Half negen naar binnen. Webstek, lezen en luisteren en om tien uur slapen.
Muziek vandaag: Skuggsjá – A Piece For Mind & Mirror (Ivar Bjørnson & Einar Selvik), Hugsjá (Ivar Bjørnson & Einar Selvik), Frames (Keith Tippett’s Ark)

–

Zaterdag 20 juni:
Kwart voor zes op. Een uur later loop ik mijn ronde hard. Dat gaat lekker. Nog voor acht uur ben ik op de markt voor fruit en groente. Erna loop ik naar de bioslager en biowinkel. Koffie op het balkon. Dan wandel ik naar de plaatselijke platenwinkel. Het zou vandaag (uitgestelde) Record Store Day zijn, maar ook die is uitgesteld. Niettemin, allerlei platenzaken doen er toch iets aan, al is het klein. Zowaar, ik vind de vinylversie van Insurgentes (Steven Wilson) en krijg er de 10″ single Blizzard-Pruf (DeWolff) bij cadeau. Leuk. Meer koffie met De Vrouw op de galerij in de zon. De Zoon is er om kwart voor een voor lunch. Afwasje. Krant op de galerij. Halverwege de middag loop ik naar een hifiwinkel. Het is heel druk in het centrum. In de hifiwinkel vraag ik of ze een vervangende naald voor mijn draaitafel hebben. Daar moet eerst onderzoek naar gedaan, of die is bij te bestellen. Dinsdag of woensdag weet ik meer. Ach zo. Meer lezen op het balkon. Eind van de middag ga ik avondeten maken. Niet moeilijk. Knoflookyoghurtmago. Een enorme salade van bosui, koolrabi, mais, eikenbladsla, komkommer, wilde tomaat. Biefstuk. Er is ijs en aardbei toe. Afwas. Lezen op het balkon. Acht uur naar binnen. Webstek, lezen en luisteren. Half elf slapen.
Muziek vandaag: Vulnicura Strings (Björk), Blizzard-Pruf (DeWolff), Insurgentes (vinyl) (Steven Wilson)

–

bazbo 0883: Steven Wilson – Insurgentes
En wat kocht ik dan vandaag op deze Record Store Day? Nou, dit. Het eerste soloalbum van Steven Wilson uit 2008. Dit is de remaster uit 2016. Op zijdes 1, 2 en 3 staat het album zoals we dat kennen. Op kant 4 staan de vier bonusstukken die eerder alleen te horen waren op de Deluxe Edition vierschijvendoos (die ik niet heb, potverdomme). Mooie aanwinst, dus. Wilson heeft in 2008 nog zijn band Porcupine Tree, maar zint op een solocarrière. Voor zijn eerste soloalbum kiest hij ervoor om iets heel anders te doen. Hij maakt een plaat in de stijl van shoegaze en garagerock, genres die hij zelf erg graag hoort. Het resultaat is een album dat ik bij eerste beluisteringen helemaal niet zo mooi vond, maar ik in de loop van de jaren steeds meer ben gaan waarderen. Veel van de muziek is opgenomen in Mexico (Insurgentes is een grote snelweg dwars door Mexico City) en veel foto’s uit de hoezen ook. De muziek is bij vlagen zeer duister en naargeestig. Hoogst prettig, wel.

–

bazbo 0882: DeWolff – Blizzard-Pruf (10″ single)
Toch een beetje Record Store Day vandaag! Ik kocht vanmorgen iets moois en dit was het RSD2020-cadeautje. DeWolff: altijd gaaf. De twee stukken op deze 10″ single zijn live opgenomen en direct op vinyl geperst (de zogenaamde ‘Direct To Disc’-techniek). Spannende zaak, dus. Er zitten een paar ‘foutjes’ in, maar daardoor is het wel zo spontaan. B-zijde Nothing’s Changing stond ook al op hun album The Tascam Tapes van eerder dit jaar, maar dit keer wel een echt drumstel (in plaats van een Casiootje) en Piso’s heuse Hammond, plus nu duurt het meer dan zeven minuten in plaats van nog geen twee. De A-kant is Made It To 27, ook van The Tascam Tapes en eveneens in een nieuwe jas. DeWolff: altijd gaaf. Lekkâh!

Willem:

Melo Dieuzen,  

De mogelijke redenen zijn:  

Yesterday’s Papers
Ik wil naar een opening in Acec, ergens in juli. Erheen gaan? Dat had je gedacht. ‘Anders dan normaal dient u dit keer een ticket te tonen bij binnenkomst, vanwege de geldende richtlijnen van het RIVM. Ook is de opening over twee tijdsvakken verdeeld: 16.00-17.00 en 17.00-18.00. Er is plaats voor 50 bezoekers per tijdsvak, vol = vol.’
Flikker maar mooi op, met je stomme kunst, je tickets en je tijdslot. Stop maar fijn in je hol, ik kijk voorlopig wel wat langer naar mijn eigen wandversieringen.  

Slagerslatijn
Bij Lautenschutz zie ik een enigszins bekend hoofd achter het hakblok. Hij kijkt mij wat langer aan. Oja. Ik herinner me hem uit mijn tafeltennisleven.
‘Jij bent Joop hè?’ probeert hij vraagzeggend.
Bijna goed, zeg ik.
‘Jij bent toch Bierman? Had jij niet een neef die stadsdichter was?’
Nee, zeg ik, mijn broer heeft een broer die stadsdichter was.
Dan roept hij door de zaak tegen de drie medewerksters: ‘Dames, dit was de stadsdichter van Apeldoorn.’
Ik word door een van de vrouwen bediend, maar de tafeltennisser staat erop mij een groot stuk leverworst te geven. Nu zie ik het beter: ja verdomd, hij heeft een mooie vooroorlogse slagerskop. Ik noemde hem Gerrit, hij heet Jan.  

In memory of Jelle de K
Can I arrest the bongo player, Sir? (Jones) If you promise to break his fingers, yea (Barnaby)

Journaal WB 17 juni 2020
Er huist in of bij het Amphion-complex ergens een hond met een heel naar blafje. Ik denk dat het weer eens tijd wordt de achterlader uit de olielappen te halen.  

–

Vrijdag 19 juni:
Kwart voor zes op. Een uur later is de werklaptob open en ben ik aan het werk. Half tien koffie met De Vrouw op de galerij in de hete zon. De Vrouw gaat op stap en ik ga verder met werken. Koffie tussendoor. Half een neem ik pauze. De Vrouw is er om een uur weer. We lunchen. Afwasje en dan wandel ik een rondje om het centrum Het is zonnig en zelfs warm. Nog hee leven verder werken en om drie uur sluit ik af. Even ontspannen op het balkon. De Vrouw gaat eind van de middag op stap. Ik lees, maak eten voor mijzelve (omelet gevuld met bosui en paprika), doe een afwas en breng een pakketje naar Willem. Thuis webstek, lezen en luisteren en nog voor half elf ga ik weer slapen.
Muziek vandaag: Medúlla (Björk), Volta (Björk), Biophilia (Björk), Forever Comes To An End (Bjorn Riis), Romantic Warrior (Return To Forever), Live In Concert (Emerson Lake & Powell), Rejoice (Tony Allen & Hugh Masekela), Vulnicura (Björk), Live at The Royal Albert Hall (Snarky Puppy)

–

Donderdag 18 juni:
Als ik wakker word, regent het buiten lichtjes, maar tijdens mijn ronde hardlopen is het weer droog. Dat lopen gaat ietwat moeizaam: het is warm en benauwd en ik heb een korte wandelpauze nodig. Zeven uur aan het werk. Drie kwartier later weer stoppen. Ik wandel naar de praktijk van de mondhygiëniste. Beetje aangepast, maar toch gewone behandeling. Ik ben weer schoon. Thuis aan het werk. Koffie met De Vrouw op het balkon. Verder werken. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. Verder werken. Lunch. Afwas. Ik loop een rondje langs het kanaal en om het centrum. Verder werken. Half vijf ben ik klaar voor vandaag. Even rust op het balkon. Iets na half zes wandelen we naar een restaurant in de buurt. Daar zitten we rustig en eten we het verrassingsmenu. Voor mij gebakken peer met gorgonzola, portabello gevuld met spinazie en geitenkaas, plus gegrilde ananas met chocolade-ijs. Het smaakt voortreffelijk. Half negen weer thuis. Even lezen op het balkon, dan naar binnen. Webstek, lezen, luisteren en om kwart over tien lig ik weer in bed.
Muziek vandaag: Debut Live (Björk), Post Live (Björk), Homogenic Live (Björk), Vespertine Live (Björk), Seventh Sojourn (The Moody Blues)

–

Woensdag 17 juni:
Kwart over zes op. Webstek, lezen. Koffie met De Vrouw op het balkon. De Vrouw gaat de deur uit voor boodschap en dergelijke. Koffie op het balkon. Er is post: Aar heeft iets leuks gekocht op een markt in Turkije; kostte maar tien of twintig lira. Ik wandel naar de biowinkel. Het is warm en benauwd en bij vlagen zonnig. De schoonmaak is er en als zij weg is, lunch met De Vrouw. Afwasje. Ik wandel een rondje langs het kanaal. Lezen op het balkon. Vijf uur ga ik eten maken. Ik leg aardappelpartjes op een bakplaat, bestrooi ze met paprikapoeder en Italiaanse kruiden en sprenkel er olijfolie overheen. De bakplaat zet ik vijfentwintig minuten in een op 200C voorverwarmde oven. Ik snijd twee rode uien in ringen, een halve courgette in dunne plakken en twee trostomaten in achten. Die leg ik op de bakplaat naast de aardappelen. De aardappelen draai ik om. De bakplaat gaat nog twintig minuten in de oven. Ook warm ik (voorgegaarde) makreel op (als je er verse witvis bij wilt, moet je die samen met de groente op de bakplaat leggen). Ik prepareer een salade van bosui, radijs, komkommer en appel. Als alles op tafel staat, eten we er flink van. Afwas. Lezen op het balkon. Om half negen is het donker (het regent) en ga ik naar binnen. Webstek, lezen, luisteren.
Muziek vandaag: Telegram (Björk), Homogenic (Björk), Vespertine (Björk), Blueprint (Keith Tippett), Feeding The Monkies At Ma Maison (Frank Zappa)

–

Dinsdag 16 juni:
Nog voor zes uur loop ik buiten mijn ronde hard. Het lijkt heel dreigend, maar het valt alleszins mee. Lopen gaat niet heel gemakkelijk, maar het lukt. Zeven uur heb ik de werklaptob open en aan. Koffie met de Vrouw op de galerij. Later koffie met De Vrouw op het balkon. Lunch met De Vrouw. Dan overleg. Afwasje en vervolgens loop ik een rondje. Dan nog een tijdje aan de slag. Half vijf sluit ik af. Krant. De Zoon is er om zes uur en De Vrouw serveert hamburgers met een tomatenbonensaus en een salade van wortel, paprika en mais. Zeer smakelijk allemaal. Afwas. Dan lezen op het balkon. Half negen naar binnen. Webstek, lezen, luisteren en om tien uur weer naar bed.
Muziek vandaag: Gling-Gló (Björk Gudmundsdóttir & trió Gudmundar Ingólfssonar), Debut (Björk), Big Time Sensuality (cd single) (Björk), The Best Mixes Of The Album-Debut For All The People Who Don’t Buy White-Labels (Björk), Post (Björk), Every Good Boy Deserves Flavour (The Moody Blues), It’s Oh So Quiet (cd single 1) (Björk), It’s Oh So Quiet (cd single 2) (Björk), Isobel (cd single) (Björk), The Sprocket Sessions – An Unofficial Bootleg (Emerson Lake & Powell)

–

Maandag 15 juni:
Zes uur op. Nog geen uur later is de werklaptob aan en ben ik aan het werk. Er is niet heel veel, dus ik kan in alle rust van alles doen. Koffie met De Vrouw op de galerij. Meer koffie met De Vrouw. Eind van de ochtend een overleg. Lunch. Afwasje. Ik wandel door de zon naar de biowinkel. Dan weer verder werken. De Vrouw is vanmiddag uit. Half vijf doe ik de werklaptob uit. Uitrusten en lezen op het balkon. De Vrouw is er rond half zes. Ik ga avondeten maken. Niet moeilijk: een salade van bosui, koolrabi, komkommer, wilde tomaatjes en peer. Ondertussen staat het restant andijviestoemp van gisteren op te warmen in de oven. Ten slotte bak ik steaks d’Avignon. We praten leuk bij. Afwas. Krant op het balkon en ander leeswerk. Half negen naar binnen. Webstek, lezen en luisteren tot het tien uur is.
Muziek vandaag: Septober Energy (Keith Tippett’s Centipede), Merchants Of Light (Big Big Train), Grand Tour (Big Big Train), Peace In Our Time (Big Country), Big Rude Jake (Big Rude Jake), Into The Maelstrom (2cd Limited Edition) (Bigelf)

_

Zondag 14 juni:
Half zeven loop ik buiten mijn ronde hard. Ik kies de langere zomerroute, maar moet op de helft een wandelpauze nemen. Het is heel benauwd en lekker doorlopen lukt niet. Thuis nog even terug in bed. Dan lezen op de galerij. Koffie met De Vrouw op de galerij. Het is weer aardig warm en we verhuizen naar het balkon. Meer koffie met De Vrouw op het balkon. De Zoon is er om een uur voor lunch. Afwasje. Stofzuigen. Ik wandel een rondje om het centrum heen. De lucht wordt dreigend, het is benauwd en er steekt wind op. Als ik binnen ben, gaat het regenen. Ik begin vast met avondeten: kalfsvlees in de tajine met tomatensaus. Later maak ik een stoemp van aardappel en andijvie. We zitten op tijd aan tafel. De boel smaakt goed en er blijft voldoende over om morgen een kliekendag te realiseren. Aardbeien toe. Afwas en afval. Lezen op het balkon. Half negen naar binnen. Webstek, lezen en luisteren en om tien uur slapen.
Muziek vandaag: Emerson Lake & Powell (Emerson Lake & Powell), Ends (Giancarlo Erra)

–

Zaterdag 13 juni:
Kwart over zes op. Koffie en webstekken. Acht uur ga ik naar de markt voor groenten, fruit en vis. Erna loop ik naar de bioslager. Koffie met De Vrouw in de zon op de galerij. Het is er erg warm. Dus naar het balkon. Daar meer koffie. De Zoon is er om half een voor lunch. Afwasje. Lezen op de galerij. Na een tijdje is het weer te warm, dus naar het balkon. Krant. Eind van de middag maak ik avondeten. Een salade van rode ui, komkommer, bindsla en wilde tomaatjes. Dan maak ik een risotto met snijbiet. Ten slotte bak ik lamsboutlappen. Het smaakt uitstekend, vooral de snijbietrisotto is goed gelukt. Toe zijn er nog aardbeien. Afwasje. Lezen op het balkon. Kwart voor negen naar binnen. Webstek, lezen en luisteren en om kwart over tien weer slapen.
Muziek vandaag: The Second Brightest Star (Big Big Train), Merry Christmas (cd single) (Big Big Train), Swan Hunter (cd single) (Big Big Train), Rapid Eye Movement (Riverside), Rapid Eye Movement II (Riverside)

Bas:

Tja,  

Het is overal wat, Reinier. Stelt allemaal niet zo veel voor als je het vergelijkt met wat deze gast te vertellen heeft. Niet te overtreffen.
Ik weet alleen niet op welke melodie je het zou moeten zingen. Op welke melodie je De Trein naar Emmeloord zou moeten zingen, weet ik overigens ook niet. (Waarom is ‘naar’ trouwens met een kleine letter?)
Dat moet je tijdens onze eerstvolgende ontmoeting in levenden lijve maar eens voorzingen. Dat betekent dus dat onze eerstvolgende ontmoeting in levenden lijve niet alleen moet plaatsvinden in levenden lijve, maar ook in een gelegenheid waar zich een piano, Hammond, klavecimbel of ander toetsenapparaat (uitgezonderd: typmachine, calculator, computer, telex) bevindt.
Toch een fijn koffie-uur gewenst.  
Mijn hemel en groeten,    

de b

Lotgenoten,

Thuiswerken was aan de orde van de dag. Ik heb sinds een jaar of elf een kantoorbaan en mijn werkgever riep begin maart dat het veiliger was om niet meer naar de werkplek te komen. Sindsdien zit ik iedere werkdag aan de eettafel mijn kantoorwerkzaamheden te doen. Te doen is het wel, leuk is het niet altijd. Ik mis de collega’s, het persoonlijke contact en mijn middagwandeling door bos en veld. Er staan wel andere dingen tegenover. Goede koffie, altijd de Arbeidsvitaminen die ik zelf kies, niet meer afgeleid of onderbroken (‘Bas, jij weet nog wel eens wat, hè…?’), veel meer rust in werkzaamheden en zo. Gelukkig hebben we een grote woonkamer, die we door middel van twee schuifdeuren in tweeën kunnen delen, zodat ik kan werken en muziek luisteren, terwijl De Vrouw op de bank door een Scandinavische politieserie ligt te snurken.

Het was een dinsdagmorgen in week zoveel van de ophokking. Ik was met collega’s aan het beeldbeloverleggen, tot ik door de ramen van de gesloten schuifdeuren beweging zag. De Vrouw gebaarde iets. Ik snapte er geen reet van. Er was iets met haar, maar wat? Ik wist dat ze zo de deur uit moest en ik wilde haar helpen, maar ik kon hier nu niet weg en hoe moest dat nu? De bewegingen van De Vrouw werden driftiger. Toen ik opnieuw gebaarde van ‘uw imitatie van Irma Sluis lijkt nergens naar’, deed ze een schuifdeur open en riep: ‘Ik ben mijn bril kwijt!’
‘Die heb je op je neus,’ leek me op dat moment een heel flauwe opmerking. Toch was het zo. Ik wees naar haar neus.
‘Dat is mijn oude, die al drie jaar reservebril is.’
Ik zie ook nooit wat.
‘Ik heb overal gezocht,’ ging ze verder, ‘maar hij is nergens.’
‘De verbinding is slecht, jongens,’ zei ik in het beeldbelapparaat, drukte op de rode knop en beëindigde daarmee de sessie.

‘Waar heb je hem voor het laatst gezien?’ Domme vraag. Zonder bril ziet De Vrouw helemaal niets, ook niet voor het laatst.
‘Ik heb hem gisterenavond af gezet,’ legde ze uit, ‘en vanmorgen kan ik hem nergens meer vinden.’
‘Je hebt toch wel een vaste plek voor dat ding, als je ’s avonds naar bed gaat?’
‘Ja, daar heb ik gekeken.’
‘Je kunt toch niet kijken zonder bril?’ zei ik maar niet.
‘Ik moet nu weg.’
‘Ik zal straks her en der voor je zoeken,’ zei ik.
‘Ik ben overal geweest.’
‘Had je hem nog op toen je gisterenavond laat thuis kwam?’
‘Ja, natuurlijk. Wat denk je wel, zeg.’
‘Je weet het nooit, hè? Maar goed. Hij kan niet weg zijn. Hij moet dus ergens in huis liggen. We zijn drie jaar geleden gelukkig kleiner gaan wonen, dus kan het nooit lang zoeken zijn.’
‘Dat zeg jij.’
‘Als je nu een vaste plek had…’
‘Die heb ik!’
‘Maar daar ligt hij niet. Dan is het dus niet je vaste plek. Maak je niet druk; vroeg of laat komt hij heus wel boven water.’
‘Ja, maar ik moet nu weg.’
‘Dahaaag!’

Gelukkig had ze een reservebril. Haar vorige dus. Maar daarmee zag ze niet zo goed meer; ze was niet voor niets toe aan een nieuwe. Bril kwijt. Best vervelend, want ze ziet heel slecht. Dat was in het begin van onze relatie wel fijn, want zo kon ze als we onze kleren uittrokken niet zien hoe lelijk ik was. Toen ik haar leerde kennen, droeg ze overigens geen bril en toen het moment daar was dat we voor het eerst onze kleren uittrokken, schrok ik me wild. ‘Wat sta jij nou boven een schoteltje gebukt tegen je achterhoofd te kloppen?’ vroeg ik onthutst. Lenzen, zo verzekerde ze me. Kort nadat we getrouwd waren bleken die lenzen niet zo comfortabel meer en schakelde ze definitief over op lenzen in een montuur. Ik bleef er natuurlijk wel voor zorgen dat ze die bril af had als ik in mijn blote doedel bij haar in de buurt was. Mijn eigen zicht is ondertussen ook niet meer zo scherp, dus mij hoor je geen grappen meer maken over visuele tekortkomingen.

–

De vreemde snuiter stond half te dansen en te swingen bij de bushalte. Er waren al ik weet niet hoe veel bussen voorbij gekomen, maar de jongeman stapte nergens in. Hij liep een beetje heen en weer en af en toe pakte hij een van de twee blikjes op, die hij op het muurtje naast de halte had neergezet. Achter dat muurtje bevond zich de stadsspreng, die half door de stad heen kabbelde. De jongeman droeg een wijd vallende broek in camouflagekleuren, een zwarte jas en een rode bandana. Nu en dan bracht hij zijn telefoon naar zijn oor en een blikje naar zijn mond, zich ondertussen ritmisch bewegend. Vanuit ons raam op de tweede verdieping kon ik niet zien of horen of hij muziek aan het luisteren was. Ik vermoedde het, maar wist het niet zeker. Wat als hij leed aan waanvoorstellingen en zangstemmen in zijn hoofd hoorde? Hij moest nu heel ver achterover leunen om te drinken; het blik was vast bijna leeg. Kijk, nu liep hij met zijn beide blikjes terug de bushalte in. Of nee, wacht. Hij liep er voorlangs. Natuurlijk! Aan de andere kant van de bushalte stond de grote prullenbak. Toch keurig van zo’n vreemde snuiter om zijn afval in de daartoe bestemde bak te gooien. Maar deed hij nu? Zag ik het goed? De jongeman maakte zich lang en wierp een blik over de prullenbak heen, over het muurtje, zo de stadsspreng in. Daarna volgde nog een blik. Ik zag het goed.

–

‘En al gevonden?’ vroeg ze een dag later.
‘Nee.’
‘Waar kan hij toch zijn? Ik word er moedeloos van.’
‘Lieverd, ik ken je nu meer dan dertig jaar. Jou kennende heb je hem ergens van je af gelegd op een moment dat je iets anders zag wat je wilde gaan doen. Hij kan overal zijn, maar wel hier in huis, dus.’
‘En ik ben overal al geweest. Dat zei ik toch?’
‘Hij is vast ergens ongemerkt tussen of in gegleden. Tussen de kussens van de bank?’
‘Ben ik geweest.’
‘Tussen het kussen en de topper van het bed?’
‘Ben ik geweest.’
‘Je kan nooit weten,’ zei ik. Ik liep naar de slaapkamer.
‘Ben ik geweeheest!’
Niets tussen de topper en het kussen. In de lade van het nachtkastje? Niets in de lade van het nachtkastje. Nou, er lag wel wat in de lade van het nachtkastje, maar niets wat hier nu ter zake doet. Nu even logisch denken. Waar doet ze doorgaans ’s avonds haar bril af? Ik liep naar de naastgelegen slaapkamer. Daar staat haar bureautje, dat ook dienst doet als kaptafel en waar ze ’s avonds laat haar bril neerlegt. Ze kwam gisterenavond laat thuis van haar werk. Had ze een tas bij zich? Ik weet het niet; ik lag al in bed. Stel, ze wil haar bril af doen en er schiet haar wat te binnen. Dan loopt ze – met bril in de hand – naar een plek, daar doet ze iets, ze ziet iets anders wat ze zo nodig eerst moet doen en legt haar bril daar neer. Zou het deze vaste kast kunnen zijn? Daar staan verschillende van haar tassen. Ik deed de kast open. Onder de blouses en tunieken die er hangen stonden de tassen op een plank. Ik duwde de kleding iets opzij en schoof een tas wat aan de kant en …

‘Alsjeblieft.’
‘Hè? Wat? Waar lag hij nou?’
Ik legde het uit.
‘Wat goed van jou.’
‘Uiteindelijk is het toch een kwestie van logisch nadenken. Hij kán niet weg zijn. Hij moet hier érgens zijn. En ik ken je een beetje. Een beetje nogal goed, dus ik weet hoe snel je afgeleid bent, hoe verward je kunt zijn en hoe je allerlei dingen door elkaar doet zonder ook maar een van die dingen ook af te maken.’
‘O, ik ben toch zo blij dat ik met jou getrouwd ben!’

Ook de rest van de dag straalde ze, zo blij was ze.
Ik dacht: Als ze haar bril maar weer afdoet als ze me in bed beloont.

Wat een avonturen weer.

–
Apeldoorn, mei 2020

Hier lees je ‘m op FOK!.

Het ziet ernaar uit dat The FoolZ niet meer spelen.

–

2019:

Geen concerten van The FoolZ

29 november 2019 – Zappa Talks – De Oefenbunker, Landgraaf (Mosae Zappa festival)

21 november 2019 – Zappa Talks – Apeldoorn (besloten concert)

–

2018:

27 oktober 2018 – Art café Sam Sam, Apeldoorn (Zappaloween)

26 september 2018 – Bluescafé, Apeldoorn (supporting Anima Mundi)

12 augustus 2018 – Bluescafé, Apeldoorn

18 mei 2018 – café De Flierefluiter, Apeldoorn

16 februari 2018 – Bluescafé, Apeldoorn

21 januari 2018 – café De Oude Haven, Apeldoorn

–

2017: 

28 oktober 2017 – Art café Sam Sam, Apeldoorn (Zappaloween)

14 april 2017 – café De Flierefluiter, Apeldoorn

5 maart 2017 – Bluescafé, Apeldoorn

–

2016: 

25 november 2016 – De Oefenbunker, Landgraaf (Mosae Zappa Festival)

10 april 2016 – Bluescafé, Apeldoorn

–

2015:

30 oktober 2015 – Art café Sam Sam, Apeldoorn (Zappaloween)

–

2014:

9 november 2014 – Bluescafé, Apeldoorn

8 november 2014 – Schaffelaartheater, Barneveld (met NKA)

9 juni 2014 – Bluescafé, Apeldoorn

–

2013: 

6 oktober 2013 – Bluescafé, Apeldoorn

19 mei 2013: Theater Merlijn, Apeldoorn

4 maart 2013 – Moooah Festival, Corby, UK

–

2012:

July 8, Sunday – Hippie Festival, Gorinchem – 18.00 CET

May 13, Sunday – Bluescafé, Apeldoorn – 16.00 CET – CANCELLED!

April 27, Friday – Art café Sam Sam, Apeldoorn – 22.00 CET

March 25, Sunday – Bluescafé, Apeldoorn – 16.00 CET – CANCELLED!

–

2011:

Geen concerten. No concerts.

2010:

October 31, 2010 – ‘Zappalloween Night’ – Art Café ‘Sam Sam’, Apeldoorn – 17.30 CET – with Lexolo & Friends, readings by Billy & bazbo, and The FoolZ as headliner – with special guest Tim Op het Broek and Rob Voss

(Poster/flyer design: Sven Eriksson aka BowTieDad)

–

May 7, 2010 – ‘Bluescafé’, Apeldoorn – with The Bottles – 22.00 CET – the return of Lex and with new drummer boy Jelly!

January 31, 2010 – Café ‘De Singel’, Zwolle – time 20.00 – with vocalist Tim/Billy

=

2009:

October 10, 2009 – Georg’s party, ‘Westerwälder Hof’, Gebhardshain, Germany – 19.30 – with vocalist Tim/Billy

July 24, 2009 – ‘Bluescafé’, Apeldoorn – 22.00 CET – Sadly, this was the last show with guitarist Lex

April 30, 2009 – Hoofdstraat, Apeldoorn (acoustic show on the street because of Koninginnedag) – 16.00 CET (cancelled)

March 28, 2009 – Kunst- en Cultuurfestival, Houten – 22.00 CET

January 2, 2009 – Bluescafé’, Apeldoorn – 22.00 CET

=

2008:

November 17, 2008 – ‘Bluescafé’, Apeldoorn (with special guest!) – CANCELLED! – Ed Mann couldn’t make it!

October 5, 2008 – Art Café ‘Sam Sam’, Apeldoorn – 16.00 CET – acoustic – Remco and ke ill; special guest Thomas wasn’t there either – but still a lovely set!

September 5, 2008 – Sequoia Festival, Apeldoorn – 17.30 CET – without Remco and Pedro; their parts were played by Bruno Rombouts.

July 25, 2008 – ‘Bluescafé’, Apeldoorn – 22.00 CET – with special guest Thomas

July 12, 2008 – De Archipel, Stadscafé ‘Van Kinsbergen’, Apeldoorn – private party

July 6, 2008 – Art Café ‘Sam Sam’, Apeldoorn – 16.00 CET

May 15, 2008 – Café ‘Averechts’, Utrecht – 20.00 CET – acoustic

March 14, 2008 – Zappateers Festival, Overasselt/Nijmegen – 19.00 CET – ke is now no longer a guest

February 3, 2008 – Art Café ‘Sam Sam’, Apeldoorn – 16.00 CET – acoustic with new drummer Erwin and guest ke

January 20, 2008 – Café ‘De Singel’, Zwolle – 22.00 CET – last time with drummer John

=

2007:

October 19, 2007 – ‘Bluescafé’, Apeldoorn – 22.00 CET

February 16, 2007 – Zappateers Festival, ‘The George’, Bradford-on-Avon, UK – 20.00 CET

–

2004 – 2007

Volgt spoedig.

–

1996-2004

Ik volgde The FoolZ vanaf 1996. Ergens moet ik alle concerten nog kunnen terughalen. Kan even duren…

Braveheart van de Lage Landen en verdere vrienden,

De nier is nogal wiedes niervormig. Maar verder weer buitengewoon vermakelijk en goed leesbaar kwa typologica. Dank hiervoor uit de grond van mijn nier.
Ik eet overigens geen orgaanvlees, maar dit terzijde. In de serie Polderkolder een korte beschouwing over het gebrek van een trein in Emmeloord. Dat wordt dus nooit wat daaro. Wellicht is bijgaand schrijfsel daarom een eerste verkenning van mijn ambitie een heuse Polderdichter te worden. Dan hebben ze toch iets daaro.
Geheel in lijn met de nier deel ik jullie mee dat het ook in de polder is zoals het is.

De Trein naar Emmeloord

De Trein naar Emmeloord
Die gaat niet
Die is nog nooit gegaan

Dat komt omdat in Emmeloord
Nog nooit een station heeft gestaan
Geen rails of wissel ontsierde ooit de polder
Of zoals de boer ooit zei: dat is toch allemaal maar kolder

De trein naar Emmeloord
Die gaat niet
Die heeft nog nooit bestaan

Er is dan ook geen groot gevecht
Over doorvoerrecht en Grijskopspecht
In rust gaat dat zelfs prima samen
In de verte klinkt verstild het Amen

De trein naar Emmeloord
Die gaat niet
Die blijft in Friesland staan

En daarom kan de weidsheid van
dit onbenoemde Kroondomein
zelfs in al haar grootsheid
klein geschapen zijn